#پرسش_و_پاسخ درباره مقاله #زندانیان_امید_واهی
*خدمت جناب آقای #دکترسرگلزایی سلام، ضمن تشکر از مطلبتون، سیستم و نظام سرمایه داری که متاسفانه جهان رو اداره میکنه و بر روح و جسم آدما از بدو تولد تا مرگ حاکم است و قواعد و تعاریف خودش رو چون مسلماتی بر ذهنها حقنه کرده و شک و تردیدی را خارج از چهارچوب های نقد تعریف شده خودش نمی پذیرد. متاسفانه امروز این سیستم با ابزار پول و و رسانه جایی برای هیچ سیستم جایگزینی باقی نگذاشته، و تنها در مدتی محدودی به مدد فلاسفه عملگرایی چون مارکس و انگلس حرکت های محدودی در جهت معرفی روش و منشی جایگزین انجام شد، به هر حال ممنون میشم اگر شما این موضوع رو بیشتر با مقالاتتون برای ما بررسی کنید و مخصوصا به تاثیرات سوء نظام کاپیتالیسم بر روح و روان آدمی و همچنین تناقضات موجود در سرشت انسان و این سیستم اشاره کنید لطفا.
با تشکر رحیمی
*با سلام و احترام
از عنایتی که به نوشته های بنده دارید سپاسگزارم.
دو کتاب بسیار ارزشمند و پژوهش محور در این زمینه به فارسی ترجمه و منتشر شده اند که بنده هر دو کتاب را در کانال تلگرامم معرّفی کرده ام :
اوّلی #تاوان_نابرابری است که از منظر جامعه شناسی نظام کاپیتالیسم را نقد می کند و دوّمی #بهای_سنگین_مادی_گرایی است که از منظر روان شناسی به نقد کاپیتالیسم می پردازد.
به عقیدهٔ من مطالعهٔ این دو کتاب هر فرد منصفی را به این نتیجه خواهد رساند که "سوسیال دموکراسی" نظامی سالم تر و کارآمدتر از کاپیتالیسم است، گرچه کاپیتالیسم مبتنی بر لیبرال دموکراسی به مراتب سالم تر از کاپیتالیسم مبتنی بر استبداد، فاشیسم و توتالیتاریسم است.
در مقالهٔ #آزادی_و_تاریخ به تفصیل به این موضوع پرداخته ام.
تندرست باشید
@drsargolzaei
*خدمت جناب آقای #دکترسرگلزایی سلام، ضمن تشکر از مطلبتون، سیستم و نظام سرمایه داری که متاسفانه جهان رو اداره میکنه و بر روح و جسم آدما از بدو تولد تا مرگ حاکم است و قواعد و تعاریف خودش رو چون مسلماتی بر ذهنها حقنه کرده و شک و تردیدی را خارج از چهارچوب های نقد تعریف شده خودش نمی پذیرد. متاسفانه امروز این سیستم با ابزار پول و و رسانه جایی برای هیچ سیستم جایگزینی باقی نگذاشته، و تنها در مدتی محدودی به مدد فلاسفه عملگرایی چون مارکس و انگلس حرکت های محدودی در جهت معرفی روش و منشی جایگزین انجام شد، به هر حال ممنون میشم اگر شما این موضوع رو بیشتر با مقالاتتون برای ما بررسی کنید و مخصوصا به تاثیرات سوء نظام کاپیتالیسم بر روح و روان آدمی و همچنین تناقضات موجود در سرشت انسان و این سیستم اشاره کنید لطفا.
با تشکر رحیمی
*با سلام و احترام
از عنایتی که به نوشته های بنده دارید سپاسگزارم.
دو کتاب بسیار ارزشمند و پژوهش محور در این زمینه به فارسی ترجمه و منتشر شده اند که بنده هر دو کتاب را در کانال تلگرامم معرّفی کرده ام :
اوّلی #تاوان_نابرابری است که از منظر جامعه شناسی نظام کاپیتالیسم را نقد می کند و دوّمی #بهای_سنگین_مادی_گرایی است که از منظر روان شناسی به نقد کاپیتالیسم می پردازد.
به عقیدهٔ من مطالعهٔ این دو کتاب هر فرد منصفی را به این نتیجه خواهد رساند که "سوسیال دموکراسی" نظامی سالم تر و کارآمدتر از کاپیتالیسم است، گرچه کاپیتالیسم مبتنی بر لیبرال دموکراسی به مراتب سالم تر از کاپیتالیسم مبتنی بر استبداد، فاشیسم و توتالیتاریسم است.
در مقالهٔ #آزادی_و_تاریخ به تفصیل به این موضوع پرداخته ام.
تندرست باشید
@drsargolzaei
#پرسش_و_پاسخ
*خدمت جناب آقای #دکترسرگلزایی
سلام، ضمن تشکر از مطلبتون، سیستم و نظام سرمایه داری که متاسفانه جهان رو اداره میکنه و بر روح و جسم آدما از بدو تولد تا مرگ حاکم است و قواعد و تعاریف خودش رو چون مسلماتی بر ذهن ها حقنه کرده و شک و تردیدی را خارج از چهارچوبهای نقد تعریف شده خودش نمیپذیرد. متاسفانه امروز این سیستم با ابزار پول و رسانه جایی برای هیچ سیستم جایگزینی باقی نگذاشته، و تنها در مدتی محدودی به مدد فلاسفه عملگرایی چون مارکس و انگلس حرکت های محدودی در جهت معرفی روش و منشی جایگزین انجام شد، به هر حال ممنون میشم اگر شما این موضوع رو بیشتر با مقالاتتون برای ما بررسی کنید و مخصوصا به تاثیرات سوء نظام کاپیتالیسم بر روح و روان آدمی و همچنین تناقضات موجود در سرشت انسان و این سیستم اشاره کنید لطفا.
با تشکر
*با سلام و احترام
از عنایتی که به نوشته های بنده دارید سپاسگزارم.
دو کتاب بسیار ارزشمند و پژوهش محور در این زمینه به فارسی ترجمه و منتشر شده اند که بنده هر دو کتاب را در کانال تلگرامم معرّفی کرده ام :
اوّلی #تاوان_نابرابری است که از منظر جامعه شناسی نظام کاپیتالیسم را نقد می کند و دوّمی #بهای_سنگین_مادی_گرایی است که از منظر روان شناسی به نقد کاپیتالیسم می پردازد.
به عقیدهٔ من مطالعهٔ این دو کتاب هر فرد منصفی را به این نتیجه خواهد رساند که "سوسیال دموکراسی" نظامی سالم تر و کارآمدتر از کاپیتالیسم است، گرچه کاپیتالیسم مبتنی بر لیبرال دموکراسی به مراتب سالم تر از کاپیتالیسم مبتنی بر استبداد، فاشیسم و توتالیتاریسم است.
در مقالهٔ #آزادی_و_تاریخ به تفصیل به این موضوع پرداخته ام.
تندرست باشید
@drsargolzaei
*خدمت جناب آقای #دکترسرگلزایی
سلام، ضمن تشکر از مطلبتون، سیستم و نظام سرمایه داری که متاسفانه جهان رو اداره میکنه و بر روح و جسم آدما از بدو تولد تا مرگ حاکم است و قواعد و تعاریف خودش رو چون مسلماتی بر ذهن ها حقنه کرده و شک و تردیدی را خارج از چهارچوبهای نقد تعریف شده خودش نمیپذیرد. متاسفانه امروز این سیستم با ابزار پول و رسانه جایی برای هیچ سیستم جایگزینی باقی نگذاشته، و تنها در مدتی محدودی به مدد فلاسفه عملگرایی چون مارکس و انگلس حرکت های محدودی در جهت معرفی روش و منشی جایگزین انجام شد، به هر حال ممنون میشم اگر شما این موضوع رو بیشتر با مقالاتتون برای ما بررسی کنید و مخصوصا به تاثیرات سوء نظام کاپیتالیسم بر روح و روان آدمی و همچنین تناقضات موجود در سرشت انسان و این سیستم اشاره کنید لطفا.
با تشکر
*با سلام و احترام
از عنایتی که به نوشته های بنده دارید سپاسگزارم.
دو کتاب بسیار ارزشمند و پژوهش محور در این زمینه به فارسی ترجمه و منتشر شده اند که بنده هر دو کتاب را در کانال تلگرامم معرّفی کرده ام :
اوّلی #تاوان_نابرابری است که از منظر جامعه شناسی نظام کاپیتالیسم را نقد می کند و دوّمی #بهای_سنگین_مادی_گرایی است که از منظر روان شناسی به نقد کاپیتالیسم می پردازد.
به عقیدهٔ من مطالعهٔ این دو کتاب هر فرد منصفی را به این نتیجه خواهد رساند که "سوسیال دموکراسی" نظامی سالم تر و کارآمدتر از کاپیتالیسم است، گرچه کاپیتالیسم مبتنی بر لیبرال دموکراسی به مراتب سالم تر از کاپیتالیسم مبتنی بر استبداد، فاشیسم و توتالیتاریسم است.
در مقالهٔ #آزادی_و_تاریخ به تفصیل به این موضوع پرداخته ام.
تندرست باشید
@drsargolzaei
#پرسش_و_پاسخ
*پرسش:
با سلام و تشکر از مطالب ارزشمندی که در کانالتون می گذارید.
با توجه به مطالعه ی مطالبی که راجع به دموکراسی و نظام کاپیتالیسم در مقالاتتون داشتم برداشت من این است که شما بسیار آزادیخواه و مدافع دموکراسی هستید اما با کاپیتالیسم مخالفید. من در این زمینه چند سؤال دارم:
۱-آیا یکی از پیامدهای دموکراسی ایجاد نظام سرمایه داری نیست؟
۲-اگر آمریکا به عنوان نظام سرمایه داری مورد نقد شما وجود نمی داشت آیا به لحاظ علمی جهان در چنین جایگاهی قرار داشت؟
۳-آیا بهترین بستر رشد افراد تأثیرگذار در اکثر حوزه های علمی همین نظام سرمایه داری نبوده؟
۴-آیا می توان خواستار آزادی (ونه هرج و مرج) بود و در عین حال برای آزادی اقتصادی محدودیت ایجاد کرد؟
به نظر می رسد در کشورهای شمال اروپا که لیبرال دموکراسی جاری است اگر چه از ابزار مالیات برای کنترل تجمع ثروت و نه کسب ثروت استفاده می شود ما شاهد رشد کمتری در بیشتر حوزه ها ی علمی هستیم.
از طرفی دموکراسی هم مانند هر پدیده ی دیگر دارای ضعف هایی است که این ضعف ها در ذات دموکراسی وجو دارد. در نهایت انتخاب سختی است٬ انتخاب دموکراسی با ضعف هایش.
*پاسخ #دکترسرگلزایی :
با سلام و احترام
ممنونم که می خوانید و بازخورد می دهید.
اوّل - برای پاسخ به سؤالات شما ابتدا باید راجع به موضوع «طریقیّت» و «موضوعیّت» تولید علم به توافق برسیم، یعنی به این سؤال پاسخ دهیم که آیا تولید علم به خودی خود ارزشمند است (موضوعیّت دارد)، یا این که تولید علم به این دلیل که باعث بهبود کیفیت زندگی انسان ها می شود ارزشمند است (طریقیّت)؟ اگر تولید علم موضوعیت داشته باشد حق با شماست. تولید علم نیاز به حمایت مالی دارد و در جامعه ی سرمایه سالار (کاپیتالیست) انباشت بیشتر ثروت، باعث سرعت بیشتر تولید ثروت می شود و در نتیجه تولید علم هم سرعت بیشتری پیدا می کند چرا که تولید علم نیاز به سرمایه گذاری مالی دارد ولی اگر تولید علم به واسطهٔ بهبود کیفیت زندگی ارزشمند باشد، شاخص های آماری نشان می دهند که کشورهای سرمایه سالار مثل آمریکا رتبهٔ خوبی در حوزهٔ کیفیت زندگی ندارند و کشورهای دارای نظام حکومتی سوسیال دموکراسی رتبه های بسیار بهتری در این حوزه دارند. این شاخص های آماری را می توانید در کتاب #تاوان_نابرابری بیابید (نوشته ریچارد ویلکینسون - کیت پیکت از انتشارات میم، سارا افراز )
دوّم - در تمام کشورهای کاپیتالیست هم آزادی توسط دولت محدود می شود ولی سؤال این است که کدام آزادی را باید محدود کرد و کدام آزادی را نباید محدود کرد. مثلاً برای افزودن امنیّت باید مهاجرت را محدود کرد یا باید خرید و فروش سلاح را محدود کرد؟ قطعاً در مدل های موفّق سوسیال دموکراسی آزادی بیشتر از مدل لیبرال دموکراسی کاپیتالیست محدود نمی شود، آن چه در این دو نظام حکومتی متفاوت است حوزه های محدود کردن آزادی است.
تندرست و شادکام باشید
@drsargolzaei
*پرسش:
با سلام و تشکر از مطالب ارزشمندی که در کانالتون می گذارید.
با توجه به مطالعه ی مطالبی که راجع به دموکراسی و نظام کاپیتالیسم در مقالاتتون داشتم برداشت من این است که شما بسیار آزادیخواه و مدافع دموکراسی هستید اما با کاپیتالیسم مخالفید. من در این زمینه چند سؤال دارم:
۱-آیا یکی از پیامدهای دموکراسی ایجاد نظام سرمایه داری نیست؟
۲-اگر آمریکا به عنوان نظام سرمایه داری مورد نقد شما وجود نمی داشت آیا به لحاظ علمی جهان در چنین جایگاهی قرار داشت؟
۳-آیا بهترین بستر رشد افراد تأثیرگذار در اکثر حوزه های علمی همین نظام سرمایه داری نبوده؟
۴-آیا می توان خواستار آزادی (ونه هرج و مرج) بود و در عین حال برای آزادی اقتصادی محدودیت ایجاد کرد؟
به نظر می رسد در کشورهای شمال اروپا که لیبرال دموکراسی جاری است اگر چه از ابزار مالیات برای کنترل تجمع ثروت و نه کسب ثروت استفاده می شود ما شاهد رشد کمتری در بیشتر حوزه ها ی علمی هستیم.
از طرفی دموکراسی هم مانند هر پدیده ی دیگر دارای ضعف هایی است که این ضعف ها در ذات دموکراسی وجو دارد. در نهایت انتخاب سختی است٬ انتخاب دموکراسی با ضعف هایش.
*پاسخ #دکترسرگلزایی :
با سلام و احترام
ممنونم که می خوانید و بازخورد می دهید.
اوّل - برای پاسخ به سؤالات شما ابتدا باید راجع به موضوع «طریقیّت» و «موضوعیّت» تولید علم به توافق برسیم، یعنی به این سؤال پاسخ دهیم که آیا تولید علم به خودی خود ارزشمند است (موضوعیّت دارد)، یا این که تولید علم به این دلیل که باعث بهبود کیفیت زندگی انسان ها می شود ارزشمند است (طریقیّت)؟ اگر تولید علم موضوعیت داشته باشد حق با شماست. تولید علم نیاز به حمایت مالی دارد و در جامعه ی سرمایه سالار (کاپیتالیست) انباشت بیشتر ثروت، باعث سرعت بیشتر تولید ثروت می شود و در نتیجه تولید علم هم سرعت بیشتری پیدا می کند چرا که تولید علم نیاز به سرمایه گذاری مالی دارد ولی اگر تولید علم به واسطهٔ بهبود کیفیت زندگی ارزشمند باشد، شاخص های آماری نشان می دهند که کشورهای سرمایه سالار مثل آمریکا رتبهٔ خوبی در حوزهٔ کیفیت زندگی ندارند و کشورهای دارای نظام حکومتی سوسیال دموکراسی رتبه های بسیار بهتری در این حوزه دارند. این شاخص های آماری را می توانید در کتاب #تاوان_نابرابری بیابید (نوشته ریچارد ویلکینسون - کیت پیکت از انتشارات میم، سارا افراز )
دوّم - در تمام کشورهای کاپیتالیست هم آزادی توسط دولت محدود می شود ولی سؤال این است که کدام آزادی را باید محدود کرد و کدام آزادی را نباید محدود کرد. مثلاً برای افزودن امنیّت باید مهاجرت را محدود کرد یا باید خرید و فروش سلاح را محدود کرد؟ قطعاً در مدل های موفّق سوسیال دموکراسی آزادی بیشتر از مدل لیبرال دموکراسی کاپیتالیست محدود نمی شود، آن چه در این دو نظام حکومتی متفاوت است حوزه های محدود کردن آزادی است.
تندرست و شادکام باشید
@drsargolzaei
#مقاله
#من_امیدوارم
۱- اگر همچون #توماس_هابز فیلسوف قرن هفدهم بریتانیایی بپذیریم که انسان ها ذاتا خشن، خودخواه و حریص هستند آنگاه وضعیت موجود در جامعه بشری اجتناب ناپذیر و غیر قابل اصلاح به نظر می رسد. هابز در کتاب #هیولا (Leviathan) که در سال ۱۶۵۱ نوشت ادعا کرد که "انسان، گرگ انسان است" (Homo homini lupus) پس اساسا قرار است انسان ها به دست انسان های قوی تر خورده شوند، پس این که نود درصد ثروت و امکانات جهان در اختیار ده درصد از مردمان است امری است"طبیعی" .
۲- اگر همچون #هربرت_اسپنسر پژوهشگر قرن نوزدهم بریتانیایی معتقد به #داروینیسم_اجتماعی باشیم آنگاه وضعیت تبعیض آمیز و فاجعه بار جهان نه تنها طبیعی است که حتی "مطلوب" است؛ زیرا که از نظر اسپنسر، انسان ها در جامعه مانند سایر حیوانات در محیط طبیعی شان برای بقا تقلا می کنند و فقط قوی ترین، سالم ترین و باهوش ترین آنها زنده می مانند؛ پس اگر بگذاریم #تنازع_بقا به شکل کاملا آزاد عمل کند، انسان ها به کمال نزدیک خواهند شد؛ یعنی آینده جامعه انسانی شهروندانی سالم تر، قوی تر و باهوش تر خواهد داشت، مشروط بر این که "آئین هایی" همچون دموکراسی، عدالت اجتماعی و حقوق بشر دست و پای "تنازع بقا" را نبندند!
۳- شرایط واقعی جهان نشان می دهد که #کاپیتالیسم که بنیان فلسفی خود را بر "طبیعی بودن" و "مطلوب بودن" تبعیض استوار ساخته است نه تنها چشم انداز کمال برای جامعه انسانی را به همراه نیاورده است که آینده بقای حیات در کره زمین را با خطر مواجه ساخته است. آلاینده های محیط زیست، گرم شدن کره زمین و سایه سنگین سلاح های هسته ای انباشته شده در جهان حتی چشم انداز بقا را مخدوش کرده اند چه رسد به چشم انداز کمال!
نظام حکومتی کشورهایی که عظیم ترین سازمان های کاپیتالیستی جهان را دارند، همچون چین و آمریکا، مهم ترین سهم را در فرایند گرمایش زمین دارند و بیشترین خطر را برای آینده حیات ایجاد می کنند.
۴- ریچارد #ویلکینسون و کیت #پیکت در کتاب #تاوان_نابرابری با محاسبات دقیق آماری نشان داده اند که کاپیتالیسم نه تنها آینده حیات را در معرض خطر قرار می دهد بلکه کیفیت زندگی امروز تک تک ما را نیز پایین می آورد. این کتاب با ترجمه سارا افراز توسط نشر میم منتشر شده است.
۵- پیش از این نیز در مقالات #دیستوپیای_سرمایه_داری، #فتیشیسم_سرمایه_سالاری و #آیا_فمینیسم_بدون_سوسیالیسم_ممکن_است؟ شرح داده ام که چرا #سوسیال_دموکراسی را نظام مطلوب اجتماعی می دانم (این مقالات در سایت من موجودند) اما کتاب "تاوان نابرابری" با داده های دقیق میدانی و تحلیل دقیق آماری ادعای مرا به اثبات رسانده است. در مقاله #آزادی_و_تاریخ نیز به ساز و کارهای حرکت به سوی "سوسیال دموکراسی" چه در سطح ملی و چه در سطح بین المللی پرداخته ام.
۶- قبول دارم که آرمان #سوسیالیسم مبتنی بر یک امید است: امید به این که انسان جانب خیر را خواهد گرفت! من به انسان امیدوارم!
#دکترمحمدرضاسرگلزایی_روانپزشک
@drsargolzaei
drsargolzaei.com
#من_امیدوارم
۱- اگر همچون #توماس_هابز فیلسوف قرن هفدهم بریتانیایی بپذیریم که انسان ها ذاتا خشن، خودخواه و حریص هستند آنگاه وضعیت موجود در جامعه بشری اجتناب ناپذیر و غیر قابل اصلاح به نظر می رسد. هابز در کتاب #هیولا (Leviathan) که در سال ۱۶۵۱ نوشت ادعا کرد که "انسان، گرگ انسان است" (Homo homini lupus) پس اساسا قرار است انسان ها به دست انسان های قوی تر خورده شوند، پس این که نود درصد ثروت و امکانات جهان در اختیار ده درصد از مردمان است امری است"طبیعی" .
۲- اگر همچون #هربرت_اسپنسر پژوهشگر قرن نوزدهم بریتانیایی معتقد به #داروینیسم_اجتماعی باشیم آنگاه وضعیت تبعیض آمیز و فاجعه بار جهان نه تنها طبیعی است که حتی "مطلوب" است؛ زیرا که از نظر اسپنسر، انسان ها در جامعه مانند سایر حیوانات در محیط طبیعی شان برای بقا تقلا می کنند و فقط قوی ترین، سالم ترین و باهوش ترین آنها زنده می مانند؛ پس اگر بگذاریم #تنازع_بقا به شکل کاملا آزاد عمل کند، انسان ها به کمال نزدیک خواهند شد؛ یعنی آینده جامعه انسانی شهروندانی سالم تر، قوی تر و باهوش تر خواهد داشت، مشروط بر این که "آئین هایی" همچون دموکراسی، عدالت اجتماعی و حقوق بشر دست و پای "تنازع بقا" را نبندند!
۳- شرایط واقعی جهان نشان می دهد که #کاپیتالیسم که بنیان فلسفی خود را بر "طبیعی بودن" و "مطلوب بودن" تبعیض استوار ساخته است نه تنها چشم انداز کمال برای جامعه انسانی را به همراه نیاورده است که آینده بقای حیات در کره زمین را با خطر مواجه ساخته است. آلاینده های محیط زیست، گرم شدن کره زمین و سایه سنگین سلاح های هسته ای انباشته شده در جهان حتی چشم انداز بقا را مخدوش کرده اند چه رسد به چشم انداز کمال!
نظام حکومتی کشورهایی که عظیم ترین سازمان های کاپیتالیستی جهان را دارند، همچون چین و آمریکا، مهم ترین سهم را در فرایند گرمایش زمین دارند و بیشترین خطر را برای آینده حیات ایجاد می کنند.
۴- ریچارد #ویلکینسون و کیت #پیکت در کتاب #تاوان_نابرابری با محاسبات دقیق آماری نشان داده اند که کاپیتالیسم نه تنها آینده حیات را در معرض خطر قرار می دهد بلکه کیفیت زندگی امروز تک تک ما را نیز پایین می آورد. این کتاب با ترجمه سارا افراز توسط نشر میم منتشر شده است.
۵- پیش از این نیز در مقالات #دیستوپیای_سرمایه_داری، #فتیشیسم_سرمایه_سالاری و #آیا_فمینیسم_بدون_سوسیالیسم_ممکن_است؟ شرح داده ام که چرا #سوسیال_دموکراسی را نظام مطلوب اجتماعی می دانم (این مقالات در سایت من موجودند) اما کتاب "تاوان نابرابری" با داده های دقیق میدانی و تحلیل دقیق آماری ادعای مرا به اثبات رسانده است. در مقاله #آزادی_و_تاریخ نیز به ساز و کارهای حرکت به سوی "سوسیال دموکراسی" چه در سطح ملی و چه در سطح بین المللی پرداخته ام.
۶- قبول دارم که آرمان #سوسیالیسم مبتنی بر یک امید است: امید به این که انسان جانب خیر را خواهد گرفت! من به انسان امیدوارم!
#دکترمحمدرضاسرگلزایی_روانپزشک
@drsargolzaei
drsargolzaei.com