#مقاله
#چرا_مدیریت_زئوسی_بحران_آفرین_است؟
قسمت اول
کتابی را می خوانم به نام #خدایان_مدیریت که نوشته ی "چارلز هندی" است. نویسنده ی این کتاب که تحصیلات خود را در دانشگاه آکسفورد انگلستان و سپس دانشگاه ماساچوست آمریکا (ام.آی.تی) به پایان رسانده است و از سال 1972 استاد تمام وقت "روان شناسی مدیریت" در اولین دانشکده ی "ام.بی.ای" بریتانیا بوده است. کتاب های دیگر چارلز هندی عبارتند از: "عصر سنّت گریزی"، "عصر تضاد و تعارض" و "شناخت سازمان ها". کتاب "خدایان مدیریت" را چارلز هندی در سال 1997 نوشته است و در سال 1380 ترجمه فارسی آن در ایران منتشر شده است. کتابی که در دست من است چاپ چهارم "خدایان مدیریت" است که در سال 1390 با ترجمه "کهزاد آذرنوش" توسط نشر فرا منتشر شده است.
انواع سازمان ها از دیدگاه چارلز هندی
چارلز هندی مفهومی را در این کتاب مطرح می کند با عنوان "فرهنگ سازمان". از نظر وی اگر سازمانی به فرهنگ خود آگاه نباشد، دچار "اسکیزوفرنیای فرهنگی" است. به این معنا که عملکردی ازهم گسیخته و غیرمنسجم دارد. اما برای موفقیت یک سازمان (سیستم)، تنها خودآگاهی آن سازمان به فرهنگ خود کافی نیست، سازمانی موفّق است که فرهنگی متناسب با زمان، مکان، و وظایف خود داشته باشد.
این گونه است که چارلز هندی در این کتاب "فرهنگ کار" سازمان ها را برمبنای ربّ النوع های یونان باستان به چهار فرهنگ #زئوسی، #آپولونی، #آتنایی، و #دیونیزوسی تقسیم بندی می کند و نقاط ضعف و قوّت هر سازمان را بیان می کند.
به طور خلاصه سازمان های زئوسی، سازمان هایی هستند که براساس "رهبری کاریزماتیک" فردی که حکم "پدر خوانده" ی کارکنان را دارد اداره می شود. پدرخوانده نسبت به بقیه در این حرفه پیش کسوت است. معمولأ بنیانگذار سازمان یا یکی از مؤسّسان آن است و فردی قدرتمند و باهوش و درعین حال سلطه جو، تمامیت خواه و انحصار طلب است. ارادت و اطاعت کارکنان نسبت به پدرخوانده، شالوده ی اساسی این سیستم هاست و چارت سازمانی و تخصّص افراد آن قدر در جایگاه سازمانی شان دخالت ندارد که "صلاحدید پدرخوانده". این نوع مدیریت برای کسب و کارهای سنّتی و خانوادگی مدیریت مناسبی است.
سازمان های دیونیزوسی، سازمان هایی هستند که در آن ها هرکس بر مبنای ذائقه و سلیقه ی خود بخش مربوط به خود را اداره می کند و واحدهای سازمانی همچون "واحدهایی مستقل در کنار هم" فعالیت می کنند. مثلأ در یک بازارچه، غرفه های مختلف براساس ذائقه و خلاقیت گرداننده شان، دکوراسیون، ساعت کار، و بازدهی مختلفی دارند و این تنوّع و تکثّر برای آن بازارچه یک مزیت به حساب می آید.
#دکترمحمدرضاسرگلزایی_روانپزشک
@drsargolzaei
drsargolzaei.com
#چرا_مدیریت_زئوسی_بحران_آفرین_است؟
قسمت اول
کتابی را می خوانم به نام #خدایان_مدیریت که نوشته ی "چارلز هندی" است. نویسنده ی این کتاب که تحصیلات خود را در دانشگاه آکسفورد انگلستان و سپس دانشگاه ماساچوست آمریکا (ام.آی.تی) به پایان رسانده است و از سال 1972 استاد تمام وقت "روان شناسی مدیریت" در اولین دانشکده ی "ام.بی.ای" بریتانیا بوده است. کتاب های دیگر چارلز هندی عبارتند از: "عصر سنّت گریزی"، "عصر تضاد و تعارض" و "شناخت سازمان ها". کتاب "خدایان مدیریت" را چارلز هندی در سال 1997 نوشته است و در سال 1380 ترجمه فارسی آن در ایران منتشر شده است. کتابی که در دست من است چاپ چهارم "خدایان مدیریت" است که در سال 1390 با ترجمه "کهزاد آذرنوش" توسط نشر فرا منتشر شده است.
انواع سازمان ها از دیدگاه چارلز هندی
چارلز هندی مفهومی را در این کتاب مطرح می کند با عنوان "فرهنگ سازمان". از نظر وی اگر سازمانی به فرهنگ خود آگاه نباشد، دچار "اسکیزوفرنیای فرهنگی" است. به این معنا که عملکردی ازهم گسیخته و غیرمنسجم دارد. اما برای موفقیت یک سازمان (سیستم)، تنها خودآگاهی آن سازمان به فرهنگ خود کافی نیست، سازمانی موفّق است که فرهنگی متناسب با زمان، مکان، و وظایف خود داشته باشد.
این گونه است که چارلز هندی در این کتاب "فرهنگ کار" سازمان ها را برمبنای ربّ النوع های یونان باستان به چهار فرهنگ #زئوسی، #آپولونی، #آتنایی، و #دیونیزوسی تقسیم بندی می کند و نقاط ضعف و قوّت هر سازمان را بیان می کند.
به طور خلاصه سازمان های زئوسی، سازمان هایی هستند که براساس "رهبری کاریزماتیک" فردی که حکم "پدر خوانده" ی کارکنان را دارد اداره می شود. پدرخوانده نسبت به بقیه در این حرفه پیش کسوت است. معمولأ بنیانگذار سازمان یا یکی از مؤسّسان آن است و فردی قدرتمند و باهوش و درعین حال سلطه جو، تمامیت خواه و انحصار طلب است. ارادت و اطاعت کارکنان نسبت به پدرخوانده، شالوده ی اساسی این سیستم هاست و چارت سازمانی و تخصّص افراد آن قدر در جایگاه سازمانی شان دخالت ندارد که "صلاحدید پدرخوانده". این نوع مدیریت برای کسب و کارهای سنّتی و خانوادگی مدیریت مناسبی است.
سازمان های دیونیزوسی، سازمان هایی هستند که در آن ها هرکس بر مبنای ذائقه و سلیقه ی خود بخش مربوط به خود را اداره می کند و واحدهای سازمانی همچون "واحدهایی مستقل در کنار هم" فعالیت می کنند. مثلأ در یک بازارچه، غرفه های مختلف براساس ذائقه و خلاقیت گرداننده شان، دکوراسیون، ساعت کار، و بازدهی مختلفی دارند و این تنوّع و تکثّر برای آن بازارچه یک مزیت به حساب می آید.
#دکترمحمدرضاسرگلزایی_روانپزشک
@drsargolzaei
drsargolzaei.com