حکومت #روحانیان ، یا #ولایت فقیه؟🔴
متاسفانه دشمنان آگاه وناآگاهان از قدرت ونظام ولایت فقیه ، با بهره گیری از تاثیرات مطالب گمراه کننده افرادی همچون #سروش ها و...وبا استفاده از فضای باز سیاسی به ویژه در فضای بی حساب وکتاب مجازی موجود در کشور ، دست به قلم های گزنده ومسموم خود زده ونظام جمهوری اسلامی ایران را به حکومت روحانیان قلمداد کرده ومی کنند!
در حالیکه واقعیت مطلب چنان که ادعا کرده ومی کنند، نیست. راقم مطلب گمراه کننده ، اشاره کرده است که « #آخوندی که از برکت #جمهوری اسلامی ، به نوایی رسیده است ، هیچگاه در #حوزه علمیه پیدایش نمی شود »!!!؟؟؟؟
او ادامه می دهد که « حوزه علمیه ، جای آخوندهای اهل درس وبحث است ، به #شهریه بخور ونمیری می سازند ، ودین خود به #دنیا نمی فروشند» !!؟؟؟
« پای صحبتشان هم که بنشینی ، دلشان از جمهوری اسلامی #خون است !! ویکصد دلیل بر #بطلان ولایت فقیه ، برایت می آورند» !!؟؟
در حالی که باید پاسخ دهم ، ای مغرض ونا آگاه ! تا این روحانیون وطلاب حوزه ها ، در مراکز خود تحصیل نکنند ، ومدارج علمی حوزوی خود را بدست نیاورند که از آنان به عنوان مجتهدان فقهی وعلمی ، نمی توانند در مراکز حساس نظام بهره گیرند؟
روحانی وطلبه ای که منکر ولایت فقیه باشد ، وجود نداشته ودر صورت وجود واظهار چنین مطلبی که امکان ندارد! نشان از عدم آگاهی او به اصول اولیه این #تشریع است!
موضوع ولایت فقیه از سابقه طولانی در آموزه های اصیل دینی و دیدگاههای اندیشمندان اسلامی برخوردار می باشد؛ از ابتداى عصر غیبت، فقیهان و اندیشمندان اسلامى، به دلیل احساس نیاز بیشتر در مورد رهبرى جامعه اسلامى، با استناد به #قرآن و روایات #معصومین(ع) به مسأله «ولایت فقیه» اهمیت داده و در آثار مختلف خود، به این موضوع پرداخته اند. بررسى این آرا و نظریات به خوبى نشان مى دهد که #فقیهان و #اندیشمندان اسلامى، از ابتدا در مورد اصل ولایت فقیه اتفاق نظر داشته اند.
مرحوم #نراقى (م ۱۲۴۵ ه) مى نویسد: «ولایت فقیه فى الجمله بین شیعیان اجماعى است و هیچ یک از فقها فى الجمله در ولایت فقیه اشکال نکرده است».
ابن #ادریس (از فقهاى قرن ششم هجرى) مى نویسد: «ائمه همه اختیارات خود را به فقهاى شیعه واگذار کرده اند».
صاحب #جواهر (م ۱۲۶۶ ه) مى گوید: «کسى که در ولایت فقیه وسوسه کند، طعم فقه را نچشیده است و معنا و رمز کلمات معصومین(ع) را نفهمیده است».
امام #خمینى(ره) نیز در این زمینه مى فرماید: «موضوع ولایت فقیه، چیز تازه اى نیست که ما آورده باشیم؛ بلکه این مسأله از اول مورد بحث بوده است. حکم میرزاى شیرازى در حرمت تنباکو، چون حکم حکومتى بود ... همه علما تبعیت کردند... مرحوم #کاشف الغطاء بسیارى از این مطالب را فرموده اند... مرحوم نراقى همه شئون رسول الله را براى فقها ثابت مى دانند. #میرزای نائینى نیز مى فرمایند: این مطلب از مقبوله عمر بن حنظله استفاده مى شود... این مسأله تازگى ندارد...».
آیة الله #بروجردی ره در مورد ولایت فقیه با استناد به ادله عقلی، ضرورت حکومت و ولایه فقیه را به اثبات رسانده و معتقدند :اگر حتی دلالت روایات بر ولایت فقیه را ناتمام بدانیم , از طریق استدلال عقلی نیز می توان آن را اثبات نمود . ایشان این گونه استدلال نموده اند که نخست , انسان نیازهای اجتماعی دارد. دوم , دین اسلام به این نیازها اهمیت داده و بسیاری از احکام آن در مورد اجتماع و سیاست است که اجرای آن احتیاج به رهبری دارد و اجرای ان را به مسلمان تفویض نموده است ، سوم , امامان معصوم که شیعیان خویش را از رجوع به طاغوتها و قضات جور بر حذر داشته اند , به یقین فردی را به عنوان مرجع برگزیده اند , آن هم برای رفع خصومتها , تصرف در اموال غایبان و قاصران , دفاع از حوزه اسلام و دیگر امور مهمی که شارع راضی به ترک و اهمال آنها نیست . چهارم , تعیین و نصب مرجع از سوی آنان منحصر در فقیه جامع الشرایط است زیرا هیچ کس قائل به نصب غیر فقیه نشده است . بنابر این، امر دائر بین عدم نصب و نصب فقیه عادل است و چون بطلان فرض اول روشن است از این رو نصب فقیه قطعی است و مقبوله عمربن حنظله نیز در شمار شواهد و مویدات خواهد بود .
oآیت الله #خوئی درباره اجرای حدود شرعی (احکام انتظامی اسلام) که بر عهده حاکم شرع (فقیه جامع الشرائط) است، می فرماید: «اجرای حدود - که در برنامه انتظامی اسلام آمده - همانا در جهت مصلحت همگانی و سلامت جامعه تشریع گردیده است تا جلو فساد گرفته شود و تبهکاری و سرکشی و تجاوز نابود و ریشه کن گردد. و این مصلحت نمی تواند مخصوص به زمانی باشد که معصوم حضور دارد، زیرا وجود معصوم در لزوم رعایت چنین مصلحتی که منظور سلامت جامعه اسلامی است، مدخلیتی ندارد.
متاسفانه دشمنان آگاه وناآگاهان از قدرت ونظام ولایت فقیه ، با بهره گیری از تاثیرات مطالب گمراه کننده افرادی همچون #سروش ها و...وبا استفاده از فضای باز سیاسی به ویژه در فضای بی حساب وکتاب مجازی موجود در کشور ، دست به قلم های گزنده ومسموم خود زده ونظام جمهوری اسلامی ایران را به حکومت روحانیان قلمداد کرده ومی کنند!
در حالیکه واقعیت مطلب چنان که ادعا کرده ومی کنند، نیست. راقم مطلب گمراه کننده ، اشاره کرده است که « #آخوندی که از برکت #جمهوری اسلامی ، به نوایی رسیده است ، هیچگاه در #حوزه علمیه پیدایش نمی شود »!!!؟؟؟؟
او ادامه می دهد که « حوزه علمیه ، جای آخوندهای اهل درس وبحث است ، به #شهریه بخور ونمیری می سازند ، ودین خود به #دنیا نمی فروشند» !!؟؟؟
« پای صحبتشان هم که بنشینی ، دلشان از جمهوری اسلامی #خون است !! ویکصد دلیل بر #بطلان ولایت فقیه ، برایت می آورند» !!؟؟
در حالی که باید پاسخ دهم ، ای مغرض ونا آگاه ! تا این روحانیون وطلاب حوزه ها ، در مراکز خود تحصیل نکنند ، ومدارج علمی حوزوی خود را بدست نیاورند که از آنان به عنوان مجتهدان فقهی وعلمی ، نمی توانند در مراکز حساس نظام بهره گیرند؟
روحانی وطلبه ای که منکر ولایت فقیه باشد ، وجود نداشته ودر صورت وجود واظهار چنین مطلبی که امکان ندارد! نشان از عدم آگاهی او به اصول اولیه این #تشریع است!
موضوع ولایت فقیه از سابقه طولانی در آموزه های اصیل دینی و دیدگاههای اندیشمندان اسلامی برخوردار می باشد؛ از ابتداى عصر غیبت، فقیهان و اندیشمندان اسلامى، به دلیل احساس نیاز بیشتر در مورد رهبرى جامعه اسلامى، با استناد به #قرآن و روایات #معصومین(ع) به مسأله «ولایت فقیه» اهمیت داده و در آثار مختلف خود، به این موضوع پرداخته اند. بررسى این آرا و نظریات به خوبى نشان مى دهد که #فقیهان و #اندیشمندان اسلامى، از ابتدا در مورد اصل ولایت فقیه اتفاق نظر داشته اند.
مرحوم #نراقى (م ۱۲۴۵ ه) مى نویسد: «ولایت فقیه فى الجمله بین شیعیان اجماعى است و هیچ یک از فقها فى الجمله در ولایت فقیه اشکال نکرده است».
ابن #ادریس (از فقهاى قرن ششم هجرى) مى نویسد: «ائمه همه اختیارات خود را به فقهاى شیعه واگذار کرده اند».
صاحب #جواهر (م ۱۲۶۶ ه) مى گوید: «کسى که در ولایت فقیه وسوسه کند، طعم فقه را نچشیده است و معنا و رمز کلمات معصومین(ع) را نفهمیده است».
امام #خمینى(ره) نیز در این زمینه مى فرماید: «موضوع ولایت فقیه، چیز تازه اى نیست که ما آورده باشیم؛ بلکه این مسأله از اول مورد بحث بوده است. حکم میرزاى شیرازى در حرمت تنباکو، چون حکم حکومتى بود ... همه علما تبعیت کردند... مرحوم #کاشف الغطاء بسیارى از این مطالب را فرموده اند... مرحوم نراقى همه شئون رسول الله را براى فقها ثابت مى دانند. #میرزای نائینى نیز مى فرمایند: این مطلب از مقبوله عمر بن حنظله استفاده مى شود... این مسأله تازگى ندارد...».
آیة الله #بروجردی ره در مورد ولایت فقیه با استناد به ادله عقلی، ضرورت حکومت و ولایه فقیه را به اثبات رسانده و معتقدند :اگر حتی دلالت روایات بر ولایت فقیه را ناتمام بدانیم , از طریق استدلال عقلی نیز می توان آن را اثبات نمود . ایشان این گونه استدلال نموده اند که نخست , انسان نیازهای اجتماعی دارد. دوم , دین اسلام به این نیازها اهمیت داده و بسیاری از احکام آن در مورد اجتماع و سیاست است که اجرای آن احتیاج به رهبری دارد و اجرای ان را به مسلمان تفویض نموده است ، سوم , امامان معصوم که شیعیان خویش را از رجوع به طاغوتها و قضات جور بر حذر داشته اند , به یقین فردی را به عنوان مرجع برگزیده اند , آن هم برای رفع خصومتها , تصرف در اموال غایبان و قاصران , دفاع از حوزه اسلام و دیگر امور مهمی که شارع راضی به ترک و اهمال آنها نیست . چهارم , تعیین و نصب مرجع از سوی آنان منحصر در فقیه جامع الشرایط است زیرا هیچ کس قائل به نصب غیر فقیه نشده است . بنابر این، امر دائر بین عدم نصب و نصب فقیه عادل است و چون بطلان فرض اول روشن است از این رو نصب فقیه قطعی است و مقبوله عمربن حنظله نیز در شمار شواهد و مویدات خواهد بود .
oآیت الله #خوئی درباره اجرای حدود شرعی (احکام انتظامی اسلام) که بر عهده حاکم شرع (فقیه جامع الشرائط) است، می فرماید: «اجرای حدود - که در برنامه انتظامی اسلام آمده - همانا در جهت مصلحت همگانی و سلامت جامعه تشریع گردیده است تا جلو فساد گرفته شود و تبهکاری و سرکشی و تجاوز نابود و ریشه کن گردد. و این مصلحت نمی تواند مخصوص به زمانی باشد که معصوم حضور دارد، زیرا وجود معصوم در لزوم رعایت چنین مصلحتی که منظور سلامت جامعه اسلامی است، مدخلیتی ندارد.