دکتر حامد واحدی اردکانی
220 subscribers
430 photos
155 videos
10 files
710 links
Download Telegram
درباره #تنهایی بیشتر بدانیم

#نظریه_های_تنهایی :

در اینجا اشاره مختصری می کنیم به نظریه هایی که در مورد تنهایی وجود دارد :

اریک فروم :

وی در کتاب گریز از آزادی می نویسد : در تاریخ تمدن غرب ، مردم با به دست آوردن آزادی بیشتر احساس تنهایی ، بی معنایی و بیگانگی بیشتری کرده اند . بر عکس هر چه مردم آزادی کمتری داشته اند ، احساسهای تعلق و امنیت آنها بیشتر بوده است . فروم معتقد است که مردم در قرن بیستم ، از هر دوران دیگری ، آزادی بیشتری دارند ، خود را تنها تر ، بیگانه تر و بی معنا تر از مردم قرون گذشته احساس می کنند .

هنری موری :

به نظر موری ، عقده انزوای ساده ، بصورت میل به بودن در مکانهای کوچک ، گرم و تاریک که امن و پرت باشد تجربه می شود . برای مثال ممکن است فردی آرزو کند بجای اینکه صبح از تخت بلند شود ، زیر پتو بماند . موری افراد تنها را به عنوان عقده انزوای ساده نام می برد و معتقد است افراد دارای این عقده به وابسته بودن به دیگران ، منفعل بودن و گرایش داشتن به رفتارهای امن متمایل هستند .

کارن هورنای :

هورنای از افراد تنها بعنوان « شخصیتهای جدا » نام می برد . شخصیتهای جدا میل نسبتاً زیادی به تنهایی دارند .آنها نیاز دارند که تا حد امکان بیشتر اوقات را در تنهایی بگذارنند و حتی سهیم شدن در تجربه ای مثل گوش دادن به موسیقی آنها را آشفته می کند .

اریک اریکسون :

ششمین مرحله از مراحل روانی – اجتماعی اریکسون ، صمیمیت در برابر انزوا نام دارد که از پایان نوجوانی تا حدود 35 سالگی ادامه دارد . در این دوران ما با دیگران ، دوستان نزدیک ، روابط صمیمی برقرار می کنیم و پیوند زناشویی ایجاد می نمائیم .. افرادی که قادر به چنین صمیمیتی در اوایل بزرگسالی نیستند ، احساس می کنند منزوی هستند . آنها از تماسهای اجتماعی اجتناب نموده و دیگران را رد می کنند .

آبراهام مازلو :

مازلو احساس جدایی و خلوت را ویژگی افراد خود شکوفا می داند و معتقد است که افراد خود شکوفا می توانند بدون آثار زیان بخش ، انزوا را تجربه کنند و به نظر می رسد که آنها بیشتر از اشخاصی که خود شکوفا نیستند به تنهایی نیاز داشته باشند .

چه کسانی تنها هستند ؟

مردان در صورتی که درگیر رابطه عاشقانه نباشند ، بیشتر از زنان احساس تنهایی می کنند . شاید به این علت که برای ارضاء کردن نیازهای صمیمیت گزینه های کمتری دارند . زنان در زندگی های زناشویی ، بیشتر از شوهران احساس تنهایی می کنند خصوصاً اگر شاغل نباشند ، به تازگی نقل مکان کرده باشند یا فرزندان کوچک داشته باشند ، شرایطی که دسترسی آنها را به شبکه اجتماعی گسترده تر محدود می کند .

در صورتیکه تنهایی ادامه یابد با انواع نگرشها و رفتارهای خود شکن ارتباط دارد . گرچه برخی افراد خیلی تنها هستند ولی اغلب جوانان هنگامی که سعی دارند تمایلات ارضاء نشده خود را برای رابطه برآورده سازند ، گاهی با تنهایی مواجه می شوند . تا وقتی که تنهایی توان فرسا نباشد می تواند جوانان را ترغیب کند تا راههایی را برای لذت بردن از تنهایی پیدا کنند و از این فرصت برای عمیق کردن خودشناسی بهره مند شوند .

درمان تنهایی :

تعجب آور نیست که گروه درمانی تاثیر زیادی بر درمان تنهایی دارد . چنین فرض می شود که تدارک دیدن تعامل با دیگران درجه ای از « در حاشیه بودن » را کاهش می دهد . بعلاوه کمک متقابل در داخل گروه باعث اطمینان خاطر فرد می شود و به وی اجازه می دهد که گامهای اولیه را برای حل مشکلش بردارد . درحالی که بطور همزمان می فهمد که فقط او تنها نیست . همچنین پیشرفت شان را از طریق ارزیابی یکدیگر مورد سنجش قرار می دهند و بر خلاف اختلالات عاطفی ، مراجعان می توانند بطور مثبت پیشرفت شان را گزارش دهند.
https://t.me/joinchat/AAAAAEQD0Idqo9XAH092Zw
#فلسفه

انواع #تنهایی در نگاه دکتر سروش دباغ.

قسمت اول:
 ۱)یکوقت تنهایی ناظر به دورشدنِ  از دیار و کاشانه مالوف است و در بلاد دیگری خود را تنها و غریبه یافتن، عموم کسانی که از سر اختیار یا بالاجبار مهاجرت کرده اند، این نوع تنهایی را چشیده اند.

۲)نوع دوم تنهایی، ناظر به بیگانه انگاشتنِ خود در جمع و گوش شنوایی برای سخنان خود نیافتن است. حدیت حاضر غایبی که در جمع است و دلش جای دیگراست، ناظر به این سنخ تنهایی است، روشنفکران و متفکرانی که در زمانۀ خود غریب اند و سخنانشان چندان گوش شنوا و مخاطبی ندارد، این نوع تنهایی را تجربه کرده اند.

۳)نوع سوم تنهایی، به سبب نادر بودن کس یا کسانی است که از عمق جان با تو همنوا و همدل و همسخن اند و در هوای تو دم می زنند و با گوشت و پوست خون شان، احوال و اقوالت را درک می کنند و می چشند. شریعتی در مقالۀ « دوست داشتن از عشق برتر است» در کتاب « هبوط در کویر»، می گوید اگر یک « خویشاوند» پیدا کنی که عمیقا محرم تو باشد و در افق تو پرواز کند و با تو زیر و زبر شود و از پشتِ پنجرۀ تو به هستی و جهان پیرامون بنگرد، انسان بختیاری بوده ای؛ چرا که یافتن چنین کسی در کلّ زندگی که واجد چنین خصوصیاتی باشد، فوق العاده سخت و دیریاب است، چه رسد به دو نفر و یا بیشتر. بدین معنا، اکثر انسانها، «تن» های تنها هستند، مگر اینکه اقبالشان بلند باشد و چند صباحی که بر روی کرۀ خاکی می زیند، خویشاوندی بیابند و بر تنهایی خود غلبه کنند.

https://t.me/joinchat/AAAAAEQD0Idqo9XAH092Zw

http://www.instagram.com/vahedi_psychology_official
دکتر حامد واحدی اردکانی
#فلسفه انواع #تنهایی در نگاه دکتر سروش دباغ. قسمت اول:  ۱)یکوقت تنهایی ناظر به دورشدنِ  از دیار و کاشانه مالوف است و در بلاد دیگری خود را تنها و غریبه یافتن، عموم کسانی که از سر اختیار یا بالاجبار مهاجرت کرده اند، این نوع تنهایی را چشیده اند. ۲)نوع دوم…
#فلسفه

انواع #تنهایی در نگاه دکتر سروش دباغ.

قسمت دوم و آخر:
۴)نوع چهارم تنهایی، از جنس تنها انگاشتنِ خویش در هستی است و آنرا به  فراق و «جدایی» و جدا افتادنِ از نیستان معنا تعبیر کردن و درد اشتیاق را شرح کردن و جدّ و جهد کردن برای فائق آمدنِ بر آن به مدد گوهر عشق؛ عشقی که دوای نخوت و ناموس است و اتصالی بی تکیّف و بی قیاس میان سالک و مبدا هستی برقرار می کند.  

۵)نوع پنجم تنهایی، معطوف به سرد و فسرده و کور و کر و ایستاده بر پای خود تجربه کردنِ هستی و دنیای پیرامون است و خود را رها و پرتاب شده بر روی این کرۀ خاکی یافتن؛ تنهایی ای که از جنس سرمای استخوان سوز زمستان است و در عمق ضمیر فرد رخنه می کند و او را در چنبرۀ خود گرفتار؛ این نوع تنهایی تلخ را می توان در احوال و آثار هدایت و همینگوی  سراغ گرفت.
۶)نوع ششمِ تنهایی، نه ناظر به دور افتادن از دیار و کاشانه است، نه از جنس بیگانه یافتن خود در جمع و رنجیدنِ از درک  نشدن، نه از سنخ تنهایی ای که چارۀ آن یافتن « خویشاوندی» است و نه معطوف به جدایی و دور افتادن از نیستانِ معنا، نه تنهایی استخوان سوز و زمستانی.

 این نوع تنهایی که از آن به «تنهایی معنوی» تعبیر می کنم، همیشگی و همه جایی است و با اگزیستانسِ انسان گره خورده و هیچگاه از میان رخت بر نخواهد بست؛ از اوصافِ سالک مدرن است و ناظر به سرشت سوگناک هستی، تنهایی ای که بسان «سایۀ نارونی تا ابدیت جاری است »؛ تنهایی ای که با « هجوم خالی اطراف» در می رسد و همچون «ترنم موزون حزنی» تا به ابد شنیده خواهد شد. بر خلاف چهار نوع تنهاییِ یاد شده، فردی که خود را بدین معنا در عالم تنها بیابد، گریزی و گزیری از آن ندارد و مفرّی برای برون شدن از آن نمی یابد، که « هم در تو گریزم ار گریزم». چنین سالکی باید بردباری پیشه کند و صلیب ستبر وسنگینِ تنهاییِ معنوی خویش را تا روزی که  به سمت بی سو پرواز می کند، بر دوش کشد و با خود زمزمه کند: « حیات نشئه تنهایی است» و « فکر کن که چه تنهاست/ اگر که ماهی کوچک/ دچار آبیِ دریای بیکران باشد».

http://www.instagram.com/vahedi_psychology_official

https://t.me/joinchat/AAAAAEQD0Idqo9XAH092Zw
نتایجِ نزدیک به ۸۰ سال پژوهش محققان هاروارد درباره‌ی #شادکامی، خلاصه می‌شود در دو کلمه: «Good Relationship».

مدرسه‌ی پزشکی هاروارد، از سال ۱۹۳۸ شروع به بررسی و ردیابی وضعیت زندگی ۷۲۴ نفر از بزرگسالان ۱۹ سال به بالا کرده است و اخیراً بخشی از نتایج آن را اعلام کرده که در عین سادگی، عمیقاً مهم هستند. نتایج طولانی‌ترین پژوهشی که بشر تا کنون بر روی انسان‌ها انجام داده، نشان می‌دهد که « #رابطه_خوب» با عمر طولانی، سلامت جسمانی-روانی و شادکامی ارتباط دارد. این در حالی است که « #تنهایی» با شادکامی کمتر، عمر نسبتاً کوتاه و مشکلات جسمانی-روانی همراه است.

در واقع این نتایج نشان می‌دهد که «رابطه» همه‌چیز است و اگر می‌خواهید کیفیت زندگی‌تان بهبود پیدا کند، بایستی تعاملات و روابط با کیفیتی داشته باشید. این ایده را روانکاوان با رویکرد « #روابط_ابژه» و «ارتباطی» در میانه‌های سده‌ی گذشته به شکلی خیلی جدی‌تر مطرح کردند. آنها معتقد بودند که اساساً روان از رابطه ساخته شده است و بنابراین تمام هستی آدمی و عمر روانشناختی‌اش با رابطه معنا پیدا می‌کند. در درمان نیز این #روانکاوان روی رابطه تاکید جدی دارند و معتقدند که «این رابطه است که درمان می‌کند». معروف است که مایکل بالینت (روانکاو)، در آموزش پزشکی بسیار کارکُشته و ماهر بوده است. او معمایی داشته که همیشه برای پزشکان دیگر مطرح می‌کرد. می‌پرسید: «قوی‌ترین دارویی که تابحال تجویز کرده‌اید چه بوده است؟». هر کس سعی می‌کرد جوابی بدهد. ولی خودش در آخر می‌گفت: «رابطه».

مهدی میناخانی (رواندرمانگر تحلیلی)

لینک نتایج مقاله هاروارد:
http://goo.gl/jFw5gj


https://t.me/joinchat/AAAAAEQD0Idqo9XAH092Zw
از نظر "اریش فروم" بنیادی ترین دلواپسی بشر، #تنهایی_اگزیستانسیال است، یعنی آگاهی از جدا بودن (Separateness) "خواستگاه همه اضطراب ها" است و ما با روش های مختلفی سعی در حل این مسئله داریم:
۱- آفرینش گری یا سازندگی
۲- وضیعت های شورمندانه و سرمستانه
۳- همرنگی با رسوم و باورهای گروه و جامعه

اما نکته اینجاست که فروم همه این تلاش ها را "نابسنده و مایوس کننده" می داند، و پاسخ کامل و یا به عبارتی دیگر "راضی کننده ترین پاسخ " را، در دستیابی به یگانگی بین فردی، در پیوستن به انسانی دیگر و در #عشق می داند.
عشق جدا بودن ما را از میان نمی برد زیرا این مسئله یکی از مسلمات هستی است و می توان با آن روبرو شد، ولی نمی توان آن را زدود و محو کرد. عشق بهترین شیوه ی ما برای مقابله و کنار آمدن با درد جدا بودن است.
فروم مسیر تکاملی عشق را به این صورت بیان می کند:
۱- اوان کودکی : فرد به این دلیل هست که مورد عشق قرار بگیرد.
۲- هشت تا ده سالگی: آگاهی از این که فرد عشق را با فعالیت خود پدید می آورد.
۳- غلبه بر خودمداری: نیاز دیگری به اندازه نیاز خودش اهمیت پیدا می کند.
۴-کم کم مفهوم عشق از "مورد عشق بودن" به "عشق ورزیدن" تغییر می کند.

فروم "مورد عشق بودن" را با "وابستگی" یکی می داند که در آن تا زمانی که فرد کوچک، درمانده یا "خوب" بماند، با "مورد عشق بودن" پاداش می گیرد.
در حالی که عشق ورزیدن وضعیتی قدرتمندانه و موثر است.

عشق کودکانه : از این قانون پیروی می کند که "دوست دارم چون دوستم دارند."

عشق بالغانه: "دوستم دارند چون دوست دارم"

عشق رشد نایافته: "دوستت دارم چون به تو نیاز دارم"

عشق بالغانه: "به تو نیاز دارم چون دوستت دارم"

برگرفته از کتاب روان درمانی اگزیستانسیال
نوشته اروین یالوم
گردآورنده: علی محمدی


http://www.instagram.com/dr.vahedi_healthpsychologist

https://t.me/joinchat/AAAAAEQD0Idqo9XAH092Zw
برای داشتن رابطه درست با دیگری،
نخست باید رابطه داشتن با خود را بیاموزیم.
اگر نتوانیم با #تنهایی خودمان کنار بیاییم، دیگری را در رابطه به سپری در برابر تنهایی خویش تبدیل می کنیم.


http://www.instagram.com/dr.vahedi_healthpsychologist

https://t.me/joinchat/AAAAAEQD0Idqo9XAH092Zw
#تنهایی بخشی از هستی است، باید با آن رو در رو شویم و راهی برای هضم آن بیابیم. ارتباط با دیگران مهم ترین منبع در دسترس ما برای کاستن از وحشت تنهایی است. هر یک از ما کشتی هایی تنها در دریایی تیره و تاریم. نورکشتی‌های دیگر را می‌بینیم، کشتی‌هایی که به آنها دسترسی نداریم ولی حضورشان و شرایط مشابهی که با ما دارند، آرامش زیادی به ما می‌بخشد. ما از تنهایی و درماندگی محضمان آگاهیم. ولی اگر بتوانیم سلول‌های بی روزنمان را بشکافیم، متوجه می‌شویم دیگرانی هم هستند که با وحشتی مشابه دست به گریبانند. احساس تنهایی، راهی برای همدردی با دیگران به رویمان می‌گشاید و به این ترتیب، دیگر چندان وحشت زده نخواهیم بود. پیوندی نادیدنی، افرادی را که تجربه‌ای مشترک دارند، به هم می‌پیوندد...!

#اروین_د_یالوم
روان درمانی اگزیستانسیال📚

http://www.instagram.com/dr.vahedi_healthpsychologist

https://t.me/joinchat/AAAAAEQD0Idqo9XAH092Zw
#روان_شناسی_سلامت

⁉️ #تنهایی، ژنتیکی است!

یک مطالعه جدید از محققان دانشگاه کمبریج نشان می‌دهد که تنهایی در ژن فرد یافت می‌شود و همچنین تنهایی می‌تواند با اضافه وزن مرتبط باشد

میگنا: به گزارش تک‌تایمز، دانشمندان دانشگاه کمبریج وجود ارتباط بین اضافه وزن و انزوای اجتماعی را کشف کرده‌اند.

تحقیق جدید آنها نشان می‌دهد که تنهایی یک بیماری همه‌گیر خاموش است که می‌تواند از ژنتیک شخص که با #چاقی نیز مرتبط است، حاصل شود.

▪️محققان این مطالعه ادعا می‌کنند که اگر یک فرد وزن خود را از دست بدهد، می‌تواند احساس تنهایی را نیز در خود کاهش دهد.
این اولین مطالعه‌ای است که ارتباط بین چاقی و تنهایی را دریافته است و می‌تواند به #متخصصان_سلامت اطلاعات بیشتری در مورد نحوه درمان این دو شرایط مشترک ارائه دهد.

یک نظرسنجی ملی که به تازگی انجام شده است، نشان می‌دهد که نیمی از آمریکایی‌ها احساس تنهایی می‌کنند و 54 درصد از آنان احساس می‌کنند که مردم آنها را درک نمی‌کنند.

در سال 2017، انجمن روانشناسی آمریکا اعلام کرد که تنهایی یک بیماری همه‌گیر است و می‌تواند مرگبارتر از چاقی باشد.

محققان دانشگاه کمبریج بیش از 400 هزار شرکت‌کننده را که پرسشنامه‌ای را درباره تنهایی، چگونگی تعامل‌شان با دیگران و #کیفیت_زندگی اجتماعی جواب داده بودند، مورد بررسی قرار دادند.

تنهایی و چاقی
دانشمندان همچنین دی‌ان‌ای (DNA) افرادی را که احساس تنهایی می‌کردند، در 15 مکان مختلف ژنتیکی مورد مطالعه قرار دادند.

محققان خاطرنشان کردند که مناطق ژنتیکی برای شرکت‌کنندگانی که چاق بودند، یکسان بود و به یک ناحیه خاص در مغز مرتبط بود که با خودکفایی احساسی مرتبط است.

این مطالعه همچنین کشف کرد که ژن‌هایی وجود دارند که افراد را بیشتر درگیر فعالیت‌های اجتماعی می‌کنند.

"جان پری"، سرپرست مطالعه گفت: همیشه یک ترکیب پیچیده از ژن‌ها و محیط وجود دارد، اما این نشان می‌دهد که اگر ما بتوانیم مسئله چاقی را در سطح جامعه حل کنیم، می‌توانیم احساس تنهایی را نیز کاهش دهیم.

مراکز کنترل و پیشگیری بیماری‌ها معتقدند که چاقی می‌تواند متاثر از چندین عامل کمک‌کننده مانند ژنتیک و رفتار شخص باشد.

رفتار می‌تواند شامل فعالیت فیزیکی، رژیم غذایی، آموزش و محیط زیست باشد.

چاقی یکی از نگرانی‌های سلامت اجتماعی است که می‌تواند عوارض سلامتی شدیدی از جمله #سکته_مغزی، انواع مشخصی از #سرطان‌ها و #دیابت داشته باشد.

سایر عواقب سلامتی ناشی از چاقی همچنین شامل زندگی با کیفیت پایین، آپنه خواب، بیماری کیسه صفرا، کلسترول بالا، بیماری‌های روانی و مرگ است.

کارشناسان سلامت پیشنهاد می‌کنند که یک فرد باید حداقل هفته‌ای دو بار به مدت 150 دقیقه تمرین متوسط و 75 دقیقه تمرین شدید برای مصون ماندن از دچار شدن به اضافه وزن داشته باشد.

منبع: ميگنا

http://www.instagram.com/dr.vahedi_healthpsychologist

https://t.me/joinchat/AAAAAEQD0Idqo9XAH092Zw
#روان_شناسی_سلامت
#یک_جرعه_تامل

فراگیرشدن بیماری‌های روانی درحال خردکردن میلیون‌ها نفر است. حالا دیگر طاعونِ #استرس، #افسردگی و #تنهایی به‌ همه‏ ی مردم دنیا حمله‌ور شده است. دلایل فراوانی برای این ناراحتی‌ها وجود دارد، اما #ایدئولوژی نیز، همانند تغییرات اقتصادی و فناورانه، نقش مهمی در این امر بازی می‌کند.

انزوای اجتماعی رابطه‌ای بسیار نزدیک با افسردگی، خودکشی، اضطراب، بی‌خوابی، ترس و احساسِ قرارگرفتن در معرض تهدید دارد و این حیرت‌آور نیست. شگفت‌انگیزترْ یافتن طیفی از بیماری‌های فیزیکی است که انزاوی اجتماعیْ آن‌ها را ایجاد یا تشدید می‌کند. در میان افرادی که تنهاییِ مزمن دارند، این موارد نیز رایج‌تر است: زوال عقل، فشارخون بالا، بیماری‌های قلبی، سکته‏ ی مغزی، کم‌شدن مقاومت در برابر ویروس‌ها و حتی تصادفات. تأثیری که تنهایی بر سلامت جسمانی می‌گذارد قابل‌مقایسه با کشیدن پانزده سیگار در روز است: به نظر می‌رسد که خطر مرگ زودرس را ۲۶درصد بالا می‌برد. این مسئله تاحدی به این دلیل است که تنهایی موجب افزایش تولید هورمون استرس کورتیزول می‌شود که مانع از مقاومت بدن در برابر بیماری‌هاست.
مطالعات روی حیوانات و انسان‌ها منجر به ارائه ‏ی دلیلی برای غذاخوردنِ لذت‌جویانه شده است: انزوا قابلیت کنترل تکانه‌ها را کاهش می‌دهد و این امر موجب چاقی مفرط می‌شود.

حل این مسئله مستلزم تغییر سیاست نیست، بلکه اقدام بسیار بزرگ‌تری می‌طلبد: ارزیابی دوباره‏ ی کل یک جهان‌بینی. از میان تمامی فانتزی‌هایی که نوع بشر پذیرای آن است، این ایده که «ما می‌توانیم به تنهایی سر کنیم» پوچ‌ترین و شاید خطرناک‌ترینِ آن‌ها بوده است. ما یا در کنار هم می‌ایستیم یا اینکه متلاشی می‌شویم.

جورج مانبیو | ترجمه ‏ی علیرضا خزایی | گاردین

http://www.instagram.com/dr.vahedi_healthpsychologist

https://t.me/healthpsychology_hypnosis
🔴 #تنهایی، کُشندە است

تحقیقات نشان داده که تنهایی و #انزوا به اندازه کشیدن ۱۵ نخ #سیگار در روز به سلامتی آسیب می‌رساند.

@dr_hamedvahedi

http://www.instagram.com/dr.vahedi_healthpsychologist