Doostdaran_freudianassociation
@doostdaran_freudianassociation شرم و حیا هم چیز خوبی است. چه فرقی هست بین کسی که دروغ را می گوید و کسی که "در ستایش دروغ" مطلب می نویسد؟ @doostdaran_freudianassociation 💬👇
نویسنده: مرجان پشت مشهدی
مطلب مر بوط به دکتر صنعتی «دانش کاربردی: «مردم ما با دروغ زندگی می کنند و دروغ را دوست دارند»» را که خواندم این از ذهنم گذشت که شرم و حیا هم چیز خوبی است...
.
تهمینه توسی:
به گفته صنعتی مردم ما با دروغ زندگی می کنند و دروغ را دوست دارند و از واقعیت فرار می کنند، ویژه واقعیتی که نمی توانند آن را تغییر دهند و خودشان را عاجز می دانند از ایجاد هر گونه تحول و تغییر در آن.
او تصریح می کند: «البته صحبت من درباره توده ها است. به همین خاطر است که آنها بیشتر اسطوره را دوست دارند. شایعات را دست دارند. البته این را هم بگویم قرار نیست همه مردم روشنفکر و متفکر باشند. توده مردم در غالب موارد خرافات را می پذیرند. اگر کسی هم خواست عکس خرافات بگوید او بازنده میدان خواهد بود .وقتی شما با توده ها کار می کنید توده ها تلقین پذیر هستند و ابزار تحقیق ندارند و آموزش هم ندیده اند و آگاهی سیاسی به معنای خاص کلمه ندارند و بنابراین به راحتی می شود با آنها بازی سیاسی کرد.»
اما ناصر فکوهی به عنوان یک انسان شناس از زوایه دید خود به تحلیل دروغ سیاسی می پردازد و بر این باور است که در واقع «دروغ سیاسی» یا «دروغ سیاستمدارن» در شکلی گسترده بازتابی از ساختارهای کارکردی، نمادین و نشانه شناختی و زبان شناختی دروغ در هر جامعه ای است. بنابراین زمانی که به سراغ دروغ در سطح یک جامعه می رویم باید این نکته را همواره در نظر داشته باشیم که این پدیده ، محور اصلی را تشکیل می دهد که بر پایه آن دروغ در اشکال نهادینه خود شکل می گیرد.
تحقیقات اجتماعی نشان می‌دهند که دروغ لزوما وابستگی مستقیمی به میزان وجود «باور به تاثیر گذاری » آن در نزد «دروغگو» و «باور» به آن در نزد مخاطب ندارد. بنابراین، دروغ می تواند نوعی رابطه ای مناسکی را نشان بدهد که در آن هم کسی که دروغ می گوید و هم کسی که دروغ را می شنود نسبت به «دروغ» بودن ِ دروغ آگاهی داشته باشد و با این همه ، چنان رفتار کند که گویی نسبت به «موثر بودن» در یک سو و «واقعی بودن» از سوی دیگر باور داشته باشد، به عبارت دیگر گویی در یک «بازی» یا یک «نمایش» اجتماعی شرکت کند که در آن باید چنین سخن گفت و چنین سخن شنید.».
منبع: برگرفته از #سایت_انجمن_فرویدی
عنوان:
۱.از کوزه همان برون تراود که در اوست
۲.مردم ما با دروغ زندگی می کنند و دروغ را دوست دارند
...
#روانکاو #دکتر_میترا_کدیور
#دروغ #سیاست #صنعتی
#اسطوره #آگاهی #ناصر_فکوهی
#بازی #نمایش #اجتماع
🎼Feel That Fire (Simply Three )
ساخت کلیپ و متن: فاطمه حُسنی ابراهیمی
@doostdaran_freudianassociation
مطلب مر بوط به دکتر صنعتی «دانش کاربردی: «مردم ما با دروغ زندگی می کنند و دروغ را دوست دارند»» را که خواندم این از ذهنم گذشت که شرم و حیا هم چیز خوبی است...
.
تهمینه توسی:
به گفته صنعتی مردم ما با دروغ زندگی می کنند و دروغ را دوست دارند و از واقعیت فرار می کنند، ویژه واقعیتی که نمی توانند آن را تغییر دهند و خودشان را عاجز می دانند از ایجاد هر گونه تحول و تغییر در آن.
او تصریح می کند: «البته صحبت من درباره توده ها است. به همین خاطر است که آنها بیشتر اسطوره را دوست دارند. شایعات را دست دارند. البته این را هم بگویم قرار نیست همه مردم روشنفکر و متفکر باشند. توده مردم در غالب موارد خرافات را می پذیرند. اگر کسی هم خواست عکس خرافات بگوید او بازنده میدان خواهد بود .وقتی شما با توده ها کار می کنید توده ها تلقین پذیر هستند و ابزار تحقیق ندارند و آموزش هم ندیده اند و آگاهی سیاسی به معنای خاص کلمه ندارند و بنابراین به راحتی می شود با آنها بازی سیاسی کرد.»
اما ناصر فکوهی به عنوان یک انسان شناس از زوایه دید خود به تحلیل دروغ سیاسی می پردازد و بر این باور است که در واقع «دروغ سیاسی» یا «دروغ سیاستمدارن» در شکلی گسترده بازتابی از ساختارهای کارکردی، نمادین و نشانه شناختی و زبان شناختی دروغ در هر جامعه ای است. بنابراین زمانی که به سراغ دروغ در سطح یک جامعه می رویم باید این نکته را همواره در نظر داشته باشیم که این پدیده ، محور اصلی را تشکیل می دهد که بر پایه آن دروغ در اشکال نهادینه خود شکل می گیرد.
تحقیقات اجتماعی نشان می‌دهند که دروغ لزوما وابستگی مستقیمی به میزان وجود «باور به تاثیر گذاری » آن در نزد «دروغگو» و «باور» به آن در نزد مخاطب ندارد. بنابراین، دروغ می تواند نوعی رابطه ای مناسکی را نشان بدهد که در آن هم کسی که دروغ می گوید و هم کسی که دروغ را می شنود نسبت به «دروغ» بودن ِ دروغ آگاهی داشته باشد و با این همه ، چنان رفتار کند که گویی نسبت به «موثر بودن» در یک سو و «واقعی بودن» از سوی دیگر باور داشته باشد، به عبارت دیگر گویی در یک «بازی» یا یک «نمایش» اجتماعی شرکت کند که در آن باید چنین سخن گفت و چنین سخن شنید.».
منبع: برگرفته از #سایت_انجمن_فرویدی
عنوان:
۱.از کوزه همان برون تراود که در اوست
۲.مردم ما با دروغ زندگی می کنند و دروغ را دوست دارند
...
#روانکاو #دکتر_میترا_کدیور
#دروغ #سیاست #صنعتی
#اسطوره #آگاهی #ناصر_فکوهی
#بازی #نمایش #اجتماع
🎼Feel That Fire (Simply Three )
ساخت کلیپ و متن: فاطمه حُسنی ابراهیمی
@doostdaran_freudianassociation
Doostdaran_freudianassociation
Photo
درسنامه های دکتر کدیور
جلسه اول دوره اول (۳۰ فروردین ۱۳۸۰)
از کلاس‌های عرصه فرویدی ـ مکتب لکان
علاوه بر این برای این‌که روانکاوی امکان وجود داشته باشد باید یک سری شرایطی برایش فراهم شود که همان‌طور که قبلاً مطرح شد آنها را می‌توان شرایط تاریخی اجتماعی نامید. اولین شرط، شرط epistemologique است یعنی که علوم باید به حد خاصی از تکامل خودشان رسیده باشند و سوژه علوم تولید شده باشد. دوم شرایط اخلاقی یا ethique است و سوم شرایط سیاسی یا politique. در مورد شرایط سیاسی توضیح بدهم که روانکاوی برای ادامه حیات احتیاج به وجود نوعی دموکراسی و نوعی لیبرالیسم دارد. تجربه تاریخی نشان داده که روانکاوی در کشورهای کمونیستی و در کشورهایی که در آنها رژیم‌های خودکامه سر کارند شانس زیادی برای زندگی ندارد. این سه شرط الزاماتی هستند که می‌توان آنها را الزامات civilization نامید و به هیچ وجه نمی‌توان آنها را نادیده گرفت یا دور زد. اما هرچند هم که این الزامات ریشه‌ای باشند باز هم مسأله دیگری مطرح است. روانکاوی تجربه سوژه است و این مهم‌ترین نکته است. این تجربه چگونه آغاز می‌شود؟
منبع: وب سایت انجمن فرویدی
...
گردآورنده: فاطمه حُسنی ابراهیمی
#روانکاوی #روان_شناسی #روانشناسی #روانپزشکی
#تاریخ #اجتماع #علم #علوم #تکامل #سوژه #اخلاق
#دموکراسی #لیبرالیسم #کمونیسم #کشور #تجربه
#فروید #لکان #کدیور #دکتر_میترا_کدیور
#درسنامه #درسنامه_های_دکتر_کدیور
#مکتب_لکان #آنالیز #آنالیزان
#دوستداران_انجمن_فرویدی
#فر_ایران_را_می_ستائیم
#اینترنت_برای_میترا
#Internet_For_Mitra_Now
@doostdaran_freudianassociation
جلسه اول دوره اول (۳۰ فروردین ۱۳۸۰)
از کلاس‌های عرصه فرویدی ـ مکتب لکان
علاوه بر این برای این‌که روانکاوی امکان وجود داشته باشد باید یک سری شرایطی برایش فراهم شود که همان‌طور که قبلاً مطرح شد آنها را می‌توان شرایط تاریخی اجتماعی نامید. اولین شرط، شرط epistemologique است یعنی که علوم باید به حد خاصی از تکامل خودشان رسیده باشند و سوژه علوم تولید شده باشد. دوم شرایط اخلاقی یا ethique است و سوم شرایط سیاسی یا politique. در مورد شرایط سیاسی توضیح بدهم که روانکاوی برای ادامه حیات احتیاج به وجود نوعی دموکراسی و نوعی لیبرالیسم دارد. تجربه تاریخی نشان داده که روانکاوی در کشورهای کمونیستی و در کشورهایی که در آنها رژیم‌های خودکامه سر کارند شانس زیادی برای زندگی ندارد. این سه شرط الزاماتی هستند که می‌توان آنها را الزامات civilization نامید و به هیچ وجه نمی‌توان آنها را نادیده گرفت یا دور زد. اما هرچند هم که این الزامات ریشه‌ای باشند باز هم مسأله دیگری مطرح است. روانکاوی تجربه سوژه است و این مهم‌ترین نکته است. این تجربه چگونه آغاز می‌شود؟
منبع: وب سایت انجمن فرویدی
...
گردآورنده: فاطمه حُسنی ابراهیمی
#روانکاوی #روان_شناسی #روانشناسی #روانپزشکی
#تاریخ #اجتماع #علم #علوم #تکامل #سوژه #اخلاق
#دموکراسی #لیبرالیسم #کمونیسم #کشور #تجربه
#فروید #لکان #کدیور #دکتر_میترا_کدیور
#درسنامه #درسنامه_های_دکتر_کدیور
#مکتب_لکان #آنالیز #آنالیزان
#دوستداران_انجمن_فرویدی
#فر_ایران_را_می_ستائیم
#اینترنت_برای_میترا
#Internet_For_Mitra_Now
@doostdaran_freudianassociation