در طی تاریخ هر بار که تحمیق گران موفق نشده اند عملاََ و علناََ یک تفکر روشنگرانه را به طور فیزیکی حذف کنند یا آن را از دسترس دور نگه دارند، مجبور به ابداع روشهای زیرکانه تر شده اند. یکی از انواع این روشها آن چیزی است که اصطلاحاََ رویزیونیسم یا تجدید نظر طلبی نامیده می شود که نوع متجددانه تر تحریف است. از قدیمی ترین نمونه های تاریخی تحریف می توان روش رونویس ها یا دبیرهای بعضی از صومعه ها را ذکر کرد. آنها در هر دور جدید رونویسی فقط نقطه ای را جابجا می کردند؛ همین و بس. می دانیم که تحریف از حرف می آید و حرف نه تنها به معنای سخن است بلکه به معنای یکی از اجزاء الفبا نیز هست. برای تحریف کردن جابجایی حرفی از حروف الفبا نیز کافی است.
تحریف اعمال شده در مورد آثار فروید بسیار زمخت تر و بسیار مضحک تر است. از آنجایی که رویزیو نیست های فروید با کتاب مقدس سرو کار نداشته اند آزادی عمل بیشتری از خود نشان داده اند و حتی برای هوش و ذکاوت خوانندگان خود نیز ارجی قائل نبوده اند. این است که در مدتی کمتر از یک دهه بعد از مرگ فروید،《نئو فرویدی》ها پرچمدار روانکاوی به قول خودشان نوین می شوند و تفکر انقلابی فروید تبدیل به افسانه ها و لالایی هایی برای خواب کردن کودکان سه ساله می شود. این لاطائلات، حالا، همچون ورق زر به یغما می روند و این کتابها به تجدید چاپهای هجدهم و نوزدهم می رسند. چرا؟ چون بشر آنچه را که بیش از جانش دوست دارد خواب، رؤيا و توهماتش است.
منبع: کتاب مکتب لکان《عنوان: انسان نرمال!!!》
....

#پروژه_حذف_فیزیکی_دکتر_میترا_کدیور
#بستری_اجباری_دکتر_میترا_کدیور
#تحریف_کتاب_مکتب_لکان
#انجمن_جهانی_روانکاوی
#فر_ایران_را_میستائیم
#کتاب_مکتب_لکان_دریای_بیکران
#افسانه #لالایی #خواب #توهم #مقاومت

انتخاب متن و تصویر: فاطمه حُسنی ابراهیمی

@doostdaran_freudianassociation