Doostdaran_freudianassociation
Photo
مسئولیت اخلاقی رویاها
ششمین جلسه پنج شنبه های فرویدی
...آیا هر فردی باید مسئولیت محتوای رویاهایش را بپذیرد؟
برای اینکه این موضوع تکمیل شود، این نکته را نیز باید اضافه کرد که رویاها همیشه نشان دهنده ی ارضای آرزوهای غیر اخلاقی نیستند. بلکه اغلب واکنش های پر قدرتی علیه این آرزوها به شکل رویا های تنبیه در آنها وجود دارد. به عبارت دیگر، سانسور رویا نه تنها خود را به شکل تحریفات نشان می دهد و یا ایجاد اضطراب می کند، بلکه می تواند تا آنجایی پیش رود که موضوع غیر اخلاقی را به طور کامل بپوشاند و چیز دیگری را به عنوان کفاره جانشین آن کند. اگر چه می توان دید چه چیزی پشت آن وجود دارد اما مشکل مربوط به محتوای غیر اخلاقی رویاها از این پس برای ما وجود دارد و واضح است که فرد باید مسئولیت تکانه های شیطانی رویاهایش را به عهده بگیرد. اگر نه، چه کار دیگری می بایست انجام دهد مگر اینکه بگوید محتوای رویاها به وسیله ارواح بیگانه در من دمیده شده است.
در غیر این صورت قسمتی از وجود خودمان است. و اگر من به دنبال این باشم که تکانه هایی را که در من است بر اساس استاندارد های اجتماعی به خوب و بد تقسیم بندی کنم می بایست مسئولیت هر دو نوع را بپذیرم و حال اگر در دفاع از خود بگویم چیزی که در من ناشناخته، ناخودآگاه و واپس زده است ایگوی من نیست، در این صورت شاید من با انتقادات همنوعانم و توسط سردرگمی احساساتم بهتر از این آموزش داده شوم. شاید یاد بگیرم آنچه من در حال انکارش هستم و به آن اعتقادی ندارم نه تنها در من وجود دارد بلکه گاهی از من بیرون سر می زند.
این حقیقت دارد که از دیدگاه متاسایکولوژی، این محتوای بدِ واپس زده به ایگوی من تعلق ندارد. یعنی فرض اینکه من از نظر اخلاقی فردی هستم که نمی شود به او خرده گرفت ولی این رویاها به "اید" ای تعلق دارد که "ایگو" ی من روی آن قرار گرفته. و باید گفت این "ایگو" از درون "اید" رشد کرده. بنابراین "ایگو' یک واحد بیولوژیک منفرد یا متحد با "اید" می سازد و "ایگو" فقط یک قسمت پیرامونی، مخصوصا تغییر یافته از "اید" است و مطیع تاثیرات آن است و از انتظارات "اید" اطاعت و تبعیت می کند...
برگرفته از: دی وی دی «پنج شنبه های فرویدی»
نقاشی اثری از: مارک شاگال
انتخاب متن و تصویر: مریم دم ثنا
#مسئولیت_اخلاقی
#رویا
#آرزو
#تنبیه
#تکانه
#مسئولیت
#آموزش
#متاسایکولوژی
#اخلاقی
#ایگو
#اید
#بیولوژیک
#ناخودآگاه
#واپس_زده
@doostdaran_freudianassociation
ششمین جلسه پنج شنبه های فرویدی
...آیا هر فردی باید مسئولیت محتوای رویاهایش را بپذیرد؟
برای اینکه این موضوع تکمیل شود، این نکته را نیز باید اضافه کرد که رویاها همیشه نشان دهنده ی ارضای آرزوهای غیر اخلاقی نیستند. بلکه اغلب واکنش های پر قدرتی علیه این آرزوها به شکل رویا های تنبیه در آنها وجود دارد. به عبارت دیگر، سانسور رویا نه تنها خود را به شکل تحریفات نشان می دهد و یا ایجاد اضطراب می کند، بلکه می تواند تا آنجایی پیش رود که موضوع غیر اخلاقی را به طور کامل بپوشاند و چیز دیگری را به عنوان کفاره جانشین آن کند. اگر چه می توان دید چه چیزی پشت آن وجود دارد اما مشکل مربوط به محتوای غیر اخلاقی رویاها از این پس برای ما وجود دارد و واضح است که فرد باید مسئولیت تکانه های شیطانی رویاهایش را به عهده بگیرد. اگر نه، چه کار دیگری می بایست انجام دهد مگر اینکه بگوید محتوای رویاها به وسیله ارواح بیگانه در من دمیده شده است.
در غیر این صورت قسمتی از وجود خودمان است. و اگر من به دنبال این باشم که تکانه هایی را که در من است بر اساس استاندارد های اجتماعی به خوب و بد تقسیم بندی کنم می بایست مسئولیت هر دو نوع را بپذیرم و حال اگر در دفاع از خود بگویم چیزی که در من ناشناخته، ناخودآگاه و واپس زده است ایگوی من نیست، در این صورت شاید من با انتقادات همنوعانم و توسط سردرگمی احساساتم بهتر از این آموزش داده شوم. شاید یاد بگیرم آنچه من در حال انکارش هستم و به آن اعتقادی ندارم نه تنها در من وجود دارد بلکه گاهی از من بیرون سر می زند.
این حقیقت دارد که از دیدگاه متاسایکولوژی، این محتوای بدِ واپس زده به ایگوی من تعلق ندارد. یعنی فرض اینکه من از نظر اخلاقی فردی هستم که نمی شود به او خرده گرفت ولی این رویاها به "اید" ای تعلق دارد که "ایگو" ی من روی آن قرار گرفته. و باید گفت این "ایگو" از درون "اید" رشد کرده. بنابراین "ایگو' یک واحد بیولوژیک منفرد یا متحد با "اید" می سازد و "ایگو" فقط یک قسمت پیرامونی، مخصوصا تغییر یافته از "اید" است و مطیع تاثیرات آن است و از انتظارات "اید" اطاعت و تبعیت می کند...
برگرفته از: دی وی دی «پنج شنبه های فرویدی»
نقاشی اثری از: مارک شاگال
انتخاب متن و تصویر: مریم دم ثنا
#مسئولیت_اخلاقی
#رویا
#آرزو
#تنبیه
#تکانه
#مسئولیت
#آموزش
#متاسایکولوژی
#اخلاقی
#ایگو
#اید
#بیولوژیک
#ناخودآگاه
#واپس_زده
@doostdaran_freudianassociation
Doostdaran_freudianassociation
Photo
درسنامههای دکتر میترا کدیور: پایان روانکاوی و عمل
جلسه مورخ ۲۸ خرداد ۱۳۸۱
از کلاسهای عرصه فرویدی – مکتب لکان
برای لکان یک تمایز اساسی بین عمل و بین رفتار وجود دارد. رفتار آن چیزی است که از همه حیوانات سر میزند. عمل از انسان فقط سرمیزند و در آن مسئولیت شخص کاملاً هویداست. یعنی هر آدمی مسئول عمل خودش است. عمل آن چیزی است که شخص مسئولیتش را به عهده دارد و از لحاظ این مسئولیت پذیرفتن، این مسئولیت در روانکاوی خیلی فراتر از قانون است.
برای اینکه در قانون مسئولیت فقط به اعمالی تعلق میگیرد که شخص آنها را به اصطلاح نیت انجامشان را داشته در حالی که در روانکاوی برای اعمالی که از نیت یا یک اشتیاق ناخودآگاه سرچشمه گرفته هم همان مسئولیت وجود دارد. یعنی با این تفاوت یک کسی مثلاً از لحاظ قانونی میتواند ادعا بکند که عملی که انجام داده از روی قصد و نیت نبوده و بنابراین مسئولیت خودش را در آن مورد به اصطلاح انکار بکند در صورتی که در روانکاوی به اینگونه نیست و عمل … فقط عملی که قصد و نیت دارد، عمل محسوب نمی شود و در واقع … آنها Act های واقعی هستند. آنجا یک اشتیاق ناخودآگاه برآورده میشود. بهترین مثالی را که لکان میزند از خود فروید [مثال] میزند، که فروید در یکی از همین کنگره ها ریاست جلسه را به عهده داشته، خودش Chairman بوده، ریاست کنگره را به عهده داشته، گفته که من به این ترتیب ختم کنگره را اعلام میکنم و این چیزی بود که از ناخودآگاه … یعنی مسئولیت فروید در مقابل این عمل … این لغزش زبانی، این لغزش رفتاری به جا هست. چونکه استناد لکان هم این است که فروید ته دلش با خودش میگفته با این آدم هایی که اینجا جمع شدند، بهتر است این کنگره تعطیل بشود. همیشه لکان به این نکته اشاره میکند که فروید نسبت به پیروانش یک چیزی میدانسته که آنها را در حدی نمیدانسته که… بالاخره یک جوری تحملشان میکرده ولی به عنوان اینکه بخواهد قبولشان داشته باشد که اینها واقعاً لیاقت شاگردی فروید را دارند … حالا در هر صورت میبینیم که در این عملی که بدون قصد و نیت انجام گرفته اشتیاق فروید ظاهر شده. اشتیاق اینکه کنگره را با این آدمها تعطیل کند، تمامش کند که ادامه پیدا نکند...
برگرفته از: سایت انجمن فرویدی
انتخاب متن و تصویر: مریم دم ثنا
#میترا_کدیور #درسنامه #روانکاوی #روانکاو #لکان #فروید #عمل #رفتار #مسئولیت #اشتیاق #ناخودآگاه #خودآگاه #لغزش_زبانی #ریاست #کنگره #پایان_روانکاوی_و_عمل #قصد #عمد #نیت #وظیفه_اخلاقی #اخلاق #Act
@doostdaran_freudianassociation
جلسه مورخ ۲۸ خرداد ۱۳۸۱
از کلاسهای عرصه فرویدی – مکتب لکان
برای لکان یک تمایز اساسی بین عمل و بین رفتار وجود دارد. رفتار آن چیزی است که از همه حیوانات سر میزند. عمل از انسان فقط سرمیزند و در آن مسئولیت شخص کاملاً هویداست. یعنی هر آدمی مسئول عمل خودش است. عمل آن چیزی است که شخص مسئولیتش را به عهده دارد و از لحاظ این مسئولیت پذیرفتن، این مسئولیت در روانکاوی خیلی فراتر از قانون است.
برای اینکه در قانون مسئولیت فقط به اعمالی تعلق میگیرد که شخص آنها را به اصطلاح نیت انجامشان را داشته در حالی که در روانکاوی برای اعمالی که از نیت یا یک اشتیاق ناخودآگاه سرچشمه گرفته هم همان مسئولیت وجود دارد. یعنی با این تفاوت یک کسی مثلاً از لحاظ قانونی میتواند ادعا بکند که عملی که انجام داده از روی قصد و نیت نبوده و بنابراین مسئولیت خودش را در آن مورد به اصطلاح انکار بکند در صورتی که در روانکاوی به اینگونه نیست و عمل … فقط عملی که قصد و نیت دارد، عمل محسوب نمی شود و در واقع … آنها Act های واقعی هستند. آنجا یک اشتیاق ناخودآگاه برآورده میشود. بهترین مثالی را که لکان میزند از خود فروید [مثال] میزند، که فروید در یکی از همین کنگره ها ریاست جلسه را به عهده داشته، خودش Chairman بوده، ریاست کنگره را به عهده داشته، گفته که من به این ترتیب ختم کنگره را اعلام میکنم و این چیزی بود که از ناخودآگاه … یعنی مسئولیت فروید در مقابل این عمل … این لغزش زبانی، این لغزش رفتاری به جا هست. چونکه استناد لکان هم این است که فروید ته دلش با خودش میگفته با این آدم هایی که اینجا جمع شدند، بهتر است این کنگره تعطیل بشود. همیشه لکان به این نکته اشاره میکند که فروید نسبت به پیروانش یک چیزی میدانسته که آنها را در حدی نمیدانسته که… بالاخره یک جوری تحملشان میکرده ولی به عنوان اینکه بخواهد قبولشان داشته باشد که اینها واقعاً لیاقت شاگردی فروید را دارند … حالا در هر صورت میبینیم که در این عملی که بدون قصد و نیت انجام گرفته اشتیاق فروید ظاهر شده. اشتیاق اینکه کنگره را با این آدمها تعطیل کند، تمامش کند که ادامه پیدا نکند...
برگرفته از: سایت انجمن فرویدی
انتخاب متن و تصویر: مریم دم ثنا
#میترا_کدیور #درسنامه #روانکاوی #روانکاو #لکان #فروید #عمل #رفتار #مسئولیت #اشتیاق #ناخودآگاه #خودآگاه #لغزش_زبانی #ریاست #کنگره #پایان_روانکاوی_و_عمل #قصد #عمد #نیت #وظیفه_اخلاقی #اخلاق #Act
@doostdaran_freudianassociation
Doostdaran_freudianassociation
Photo
درسنامه های دکتر کدیور
جلسه اول دوره اول (۳۰ فروردین ۱۳۸۰)
از کلاسهای عرصه فرویدی ـ مکتب لکان
تقاضا برای روانکاوی هم بر همین اصل استوار است. بر این فرض از طرف متقاضی استوار است که سمپتوم دارای یک علت است، که سمپتوم یک معلول است. این فرض را مشخص کرده که آمده تقاضای روانکاوی کرده و چون میخواهد اینجا صحبت کند و میخواهد از طریق کلام به مقصود برسد، پس این فرض را هم دارد که این علت اساس سمانتیک یا معنایی و مفهومی (مفهومی بهتر است) دارد. ضمناً با تقاضای خود به این مسأله اذعان کرده که او این علت را نمیداند، میداند که علت هست، فرض کرده که علت سمانتیک است ولی اذعان میکند که «من نمیدانم» و مراجعه به روانکاو از این جهت صورت میگیرد و روانکاو از آن جهت به عنوان یک مخاطب ویژه برگزیده میشود که فرض این است که او سوژهای است که علت را میداند یعنی متقاضی فرض میکند که روانکاو علت را میداند. یعنی او «سوژهای که فرض میشود میداند» است. ترانسفرانس محصول استقرار و به رسمیت شناختن این سوژه است، سوژهای که فرض میشود میداند و نه هیچ چیز دیگر. انتقال بنابر این محصول این تقاضاست و شرط لازم برای به جریان انداختن روند روانکاوی اما نه شرط کافی آن. عرصه روانکاوی این امکان را به وجود میآورد که «من نمیدانم» متقاضی تغییر مکان دهد، از محلی به محل دیگر انتقال پیدا کند. سؤال او، ناتوانی او در یافتن پاسخ برای سؤالش به دیگری انتقال پیدا میکند و همین انتقال است که مبنای ترانسفرانس در روانکاوی است. پس واقعاً انتقالی به معنای مکانی صورت میگیرد و آن تبدیل به ترانسفرانس که در روانکاوی اساس کار است میشود. روانکاو حالا از این به بعد مسؤولیت ناتوانی را به عهده دارد و همین امر است که موجب آرامش و تخفیف درد و رنج متقاضی میشود و ثمربخشی برقآسای روانکاوی، آرامش و سبکباری حاصله چیزی نیست جز واگذار کردن بار ناتوانی به «سوژهای که فرض میشود میداند». بنابراین اثربخشی برقآسا محصول برقرار شدن یک ارتباط میان سوژه و دانش است.
منبع: وب سایت انجمن فرویدی
گردآورنده: مریم دمثنا
#روانکاوی #روان_شناسی #روانشناسی #روانپزشکی
#تقاضا #متقاضی
#سوژه #دانش
#ترانسفرانس #انتقال
#سمپتوم
#معنایی #مفهومی
#پاسخ
#مسئولیت
#ناتوانی #درد #رنج
#درسنامه #درسنامه_های_دکتر_کدیور
#فروید #لکان #کدیور #دکتر_میترا_کدیور
#دوستداران_انجمن_فرویدی
#فر_ایران_را_می_ستائیم
#اینترنت_برای_میترا
#Subject_supposed_to_know
#Transference
#Internet_For_Mitra_Now
@doostdaran_freudianassociation
جلسه اول دوره اول (۳۰ فروردین ۱۳۸۰)
از کلاسهای عرصه فرویدی ـ مکتب لکان
تقاضا برای روانکاوی هم بر همین اصل استوار است. بر این فرض از طرف متقاضی استوار است که سمپتوم دارای یک علت است، که سمپتوم یک معلول است. این فرض را مشخص کرده که آمده تقاضای روانکاوی کرده و چون میخواهد اینجا صحبت کند و میخواهد از طریق کلام به مقصود برسد، پس این فرض را هم دارد که این علت اساس سمانتیک یا معنایی و مفهومی (مفهومی بهتر است) دارد. ضمناً با تقاضای خود به این مسأله اذعان کرده که او این علت را نمیداند، میداند که علت هست، فرض کرده که علت سمانتیک است ولی اذعان میکند که «من نمیدانم» و مراجعه به روانکاو از این جهت صورت میگیرد و روانکاو از آن جهت به عنوان یک مخاطب ویژه برگزیده میشود که فرض این است که او سوژهای است که علت را میداند یعنی متقاضی فرض میکند که روانکاو علت را میداند. یعنی او «سوژهای که فرض میشود میداند» است. ترانسفرانس محصول استقرار و به رسمیت شناختن این سوژه است، سوژهای که فرض میشود میداند و نه هیچ چیز دیگر. انتقال بنابر این محصول این تقاضاست و شرط لازم برای به جریان انداختن روند روانکاوی اما نه شرط کافی آن. عرصه روانکاوی این امکان را به وجود میآورد که «من نمیدانم» متقاضی تغییر مکان دهد، از محلی به محل دیگر انتقال پیدا کند. سؤال او، ناتوانی او در یافتن پاسخ برای سؤالش به دیگری انتقال پیدا میکند و همین انتقال است که مبنای ترانسفرانس در روانکاوی است. پس واقعاً انتقالی به معنای مکانی صورت میگیرد و آن تبدیل به ترانسفرانس که در روانکاوی اساس کار است میشود. روانکاو حالا از این به بعد مسؤولیت ناتوانی را به عهده دارد و همین امر است که موجب آرامش و تخفیف درد و رنج متقاضی میشود و ثمربخشی برقآسای روانکاوی، آرامش و سبکباری حاصله چیزی نیست جز واگذار کردن بار ناتوانی به «سوژهای که فرض میشود میداند». بنابراین اثربخشی برقآسا محصول برقرار شدن یک ارتباط میان سوژه و دانش است.
منبع: وب سایت انجمن فرویدی
گردآورنده: مریم دمثنا
#روانکاوی #روان_شناسی #روانشناسی #روانپزشکی
#تقاضا #متقاضی
#سوژه #دانش
#ترانسفرانس #انتقال
#سمپتوم
#معنایی #مفهومی
#پاسخ
#مسئولیت
#ناتوانی #درد #رنج
#درسنامه #درسنامه_های_دکتر_کدیور
#فروید #لکان #کدیور #دکتر_میترا_کدیور
#دوستداران_انجمن_فرویدی
#فر_ایران_را_می_ستائیم
#اینترنت_برای_میترا
#Subject_supposed_to_know
#Transference
#Internet_For_Mitra_Now
@doostdaran_freudianassociation