Doostdaran_freudianassociation
Video
نویسنده: زهرا محمودی
«آنچه از درس‌های دکتر کدیور به یاد دارم»، وجود یک نظام «طلبگی» است. نام مکتب در ایران در ابتدا ادبستان بود (ضوابطی، ۱۳۵۹، ص ۳۱). اگر ادب با فرهنگ و دانش مرتبط باشد پس می‌توان نتیجه گرفت با تعلیم و تربیت رابطه بسیار نزدیکی دارد. در مکتب لکان برای تربیت شدن و تربیت کردن باید طلبه بود. به طور کلی تلمذ در مکتب لکان با مفهوم طلبگی عجین است و ویژگی‌هایی بر یک طلبه مترتب است. به طوری که عضویت در انجمن ارتباط با جامعه جهانی، انجمن فرویدی بر اساس طلبگی به طور پیوسته و بلافصل تعریف می‌شود (طلبگی امری است مادام العمر و وقفه ناپذیر و حتی پس از پایان روانکاوی شخصی فرد نیز ادامه می‌یابد)[۱۶].
همچنین آنچه از اساسنامه انجمن فرویدی برداشت می‌شود این است که برای درک مفاهیم فرویدی طلبگی باید به شکل عملی و نظری باشد که یکی از وجوه تمایز آن با سایر مکاتب روانکاوی است. دکتر کدیور – روانکاو لکانی – چنین بیان می‌کنند: «روانکاوی هم مثل هر شاخه دیگر علمی دارای یک اساس تئوریک است که باید در عمل آزموده شود. شاید روانکاوی را بتوان از نظری «تجربی‌ترین» علوم دانست زیرا که اساس تئوریک آن بدون یک تجربه واقعی کلماتی بی معنا بیش نیست. آزمایشگاه روانکاوی دفتر روانکاو است و موضوع مورد آزمایش خود شخص. فقط و فقط در اثر مطالعه بر روی شخص خود است که این کلمات بی‌معنا کم کم دارای معنا می‌شوند و مطالبی که در ابتدا خیالبافی محض به نظر می‌رسیدند جنبه واقعیت می‌یابند. تا کسی رؤیاهای خود را مطالعه نکند، لغزش های زبانی و رفتاری خود را بررسی نکند، به این نتیجه نرسد که دارای افکاری است که از خودش نیز پنهان می‌کند و این که آنچه را که در زندگی شکست و بد اقبالی محسوب می‌کرده چیزی جز به تحقق رسیدن خصوصی‌ترین تمایلاتش نبوده است، چگونه می‌تواند به وجود ناخودآگاه و قدرت بی حد و حصر آن پی ببرد. روانکاوی یعنی علم ناخودآگاه و این علم فقط از طریق مطالعه ناخودآگاه خود شخص قابل حصول است و بس.»(کدیور، ۱۳۸۱، ص ۵۵).
منبع: #سایت_انجمن_فرویدی
(آنچه از درس های دکتر کدیور به یاد دارم)
....
#روانکاو #دکتر_میترا_کدیور
#طلبگی #تلمذ #مکتب_روانکاوی #رؤیا #لغزش_زبانی #بد_اقبالی #خصوصی_ترین_تمایلات #علم_ناخودآگاه
#ملاصدرا #میرداماد
ویدئو: روشن تر از خاموشی
انتخاب ویدئو و متن: فاطمه حُسنی ابراهیمی
@doostdaran_freudianassociation
«آنچه از درس‌های دکتر کدیور به یاد دارم»، وجود یک نظام «طلبگی» است. نام مکتب در ایران در ابتدا ادبستان بود (ضوابطی، ۱۳۵۹، ص ۳۱). اگر ادب با فرهنگ و دانش مرتبط باشد پس می‌توان نتیجه گرفت با تعلیم و تربیت رابطه بسیار نزدیکی دارد. در مکتب لکان برای تربیت شدن و تربیت کردن باید طلبه بود. به طور کلی تلمذ در مکتب لکان با مفهوم طلبگی عجین است و ویژگی‌هایی بر یک طلبه مترتب است. به طوری که عضویت در انجمن ارتباط با جامعه جهانی، انجمن فرویدی بر اساس طلبگی به طور پیوسته و بلافصل تعریف می‌شود (طلبگی امری است مادام العمر و وقفه ناپذیر و حتی پس از پایان روانکاوی شخصی فرد نیز ادامه می‌یابد)[۱۶].
همچنین آنچه از اساسنامه انجمن فرویدی برداشت می‌شود این است که برای درک مفاهیم فرویدی طلبگی باید به شکل عملی و نظری باشد که یکی از وجوه تمایز آن با سایر مکاتب روانکاوی است. دکتر کدیور – روانکاو لکانی – چنین بیان می‌کنند: «روانکاوی هم مثل هر شاخه دیگر علمی دارای یک اساس تئوریک است که باید در عمل آزموده شود. شاید روانکاوی را بتوان از نظری «تجربی‌ترین» علوم دانست زیرا که اساس تئوریک آن بدون یک تجربه واقعی کلماتی بی معنا بیش نیست. آزمایشگاه روانکاوی دفتر روانکاو است و موضوع مورد آزمایش خود شخص. فقط و فقط در اثر مطالعه بر روی شخص خود است که این کلمات بی‌معنا کم کم دارای معنا می‌شوند و مطالبی که در ابتدا خیالبافی محض به نظر می‌رسیدند جنبه واقعیت می‌یابند. تا کسی رؤیاهای خود را مطالعه نکند، لغزش های زبانی و رفتاری خود را بررسی نکند، به این نتیجه نرسد که دارای افکاری است که از خودش نیز پنهان می‌کند و این که آنچه را که در زندگی شکست و بد اقبالی محسوب می‌کرده چیزی جز به تحقق رسیدن خصوصی‌ترین تمایلاتش نبوده است، چگونه می‌تواند به وجود ناخودآگاه و قدرت بی حد و حصر آن پی ببرد. روانکاوی یعنی علم ناخودآگاه و این علم فقط از طریق مطالعه ناخودآگاه خود شخص قابل حصول است و بس.»(کدیور، ۱۳۸۱، ص ۵۵).
منبع: #سایت_انجمن_فرویدی
(آنچه از درس های دکتر کدیور به یاد دارم)
....
#روانکاو #دکتر_میترا_کدیور
#طلبگی #تلمذ #مکتب_روانکاوی #رؤیا #لغزش_زبانی #بد_اقبالی #خصوصی_ترین_تمایلات #علم_ناخودآگاه
#ملاصدرا #میرداماد
ویدئو: روشن تر از خاموشی
انتخاب ویدئو و متن: فاطمه حُسنی ابراهیمی
@doostdaran_freudianassociation