🌕🌿

🔰 و در دنباله نیز می‌فرمایند:

🔻【فَطُوبَى لِمَنْ أُكْرِمَ عِنْدَ النُّزُولِ بِأَوَّلِهَا
وَ طُوبَى لِمَنْ أُحْسِنَ مُشَايَعَتُهُ فِي آخِرِهَا】🔺
پس خوشا به حال کسی که در اوّلین منزل آخرت، گرامی داشته می‌شود.
و خوشا به حال کسی که در مشایعتش در آخر دنیا، نیکو داشته می‌شود.

☀️۞ و امّا؛ حقیقت و نَفْسِ عالم وجود، حضرت مولی امیرالمؤمنین علی (علیه السّلام) هستند.
⊱⟤⊰ پس با موت؛ وصال به حضرت (؏) حاصل می‌شود، چنان که می‌فرمایند:

🍂【مَنْ يَمُتْ يَرَنِي】🍃
هر کس بمیرد (موتش برسد و نه فوتش!)،
مرا رؤیت می‌کند.
📚الأمالي، للمفيد، ص۷

♦️֎⇯⇦ حالا دقّت بفرمائید که هر دویِ زمان‌هایی که برای اعتکاف سفارش شده است (یعنی؛ ایّام البیض ماه رجب، و نیز؛ دهۀ آخِر ماه مبارک رمضان)؛ مربوط به مقامِ واسطۀ مطلقه، حضرت مولی امیرالمؤمنین علی (علیه السّلام) است.

🕋 چرا که روز سیزدهم رجب که روز آغازین ایّام البیض است؛ روز میلادِ حضرت مولی امیرالمؤمنین علی (علیه السّلام) می‌باشد، و ایّامی است که حقیقتِ کعبه، در خودش معتکف است. یعنی؛
❂☜ حضرت مولی (علیه السّلام) سه روز در کعبه، خود به خود در ظهور خود، معتکِف بودند.

💔 و از آن طرف؛ در نوزدهم ماه رمضان به فرق مبارک حضرت (؏) ضربۀ شمشیرِ ملعونِ ازل و ابد یعنی؛ ابن ملجم مرادی (لعنة الله علیه) اصابت می‌کند، و در روز بیست‌ و یکم؛ حضرت مولی (علیه السّلام) به شهادت می‌رسند. که روز بیست و یکم؛ آغازینْ روز، از دهۀ آخِر ماه رمضان بوده، و دهۀ آخر ماه رمضان با شهادتِ حضرت مولی (علیه السّلام) آغاز می‌شود. و شهادت حضرت (؏)؛
❂☜ رجوع به خویشتنِ خویش است و حیثیتِ جلالیّت حضرت (؏) است. و عالَم، به جَلالِ حضرت (؏) ترسیم می‌گردد. که حضرت مولی (؏)؛ 🔅【مَبْدَأُ الْوُجُود؛ 📚بحار الأنوار، ج‏۲۵، ص۱۷۴】🔅 بوده، و نیز ایشان (؏)؛ «اوّل و آخرِ» مطلق [🔻【أنا الأوّل و الآخر و الظاهر و الباطن و أنا بکلّ شیء علیم؛ 📚الإختصاص، ص۱۶۳】🔺] می‌باشند.

🕋💔 پس؛
֎⇯⇦ #میلاد و #شهادت حضرت مولی امیرالمؤمنین علی (علیه السّلام)؛
❂☜ مبدأ و منتهایِ عوالم است.


🍃۞ در نتیجه، دقّت کنیم که؛

🔆⇯⇦ اوّلاً؛ حضرت مولی (؏) در نقطۀ مبدأ بودن [که ظهورش به میلادِ حضرت (؏) است]:
❂☜ [به حسب عالم ظاهر] درونِ کعبه‌، ظاهر می‌شوند [که باز ظهورشان هم؛ #غائب از ابصار و عیون است؛🔻﴿لا تُدْرِكُهُ الْأبْصارُ وَ هُوَ يُدْرِكُ الْأبْصار؛ 📘سورۀ انعام، آیۀ۱۰۳﴾🔺].

🕋۞ پس میلادِ حضرتِ «مبدأ الوجود» (؏)؛ در کعبه بوده که محلّ #دحو_الارض (یعنی؛ کشیدگیِ ارضِ تعیّنات) می‌باشد. و وَسَطیّتِ عالمِ اشارات، کعبه‌ای است که شرافت از مولی (ع) دارد.
❂☜ که سیّد الکونین حضرت خاتم الأنبیاء (صلّی الله علیه و آله) می‌فرمایند:

🔻【سُمِّيَتِ الكَعْبَةُ كَعْبَةً لِأنّهَا وَسَطُ الدُّنْيا】🔺
کعبه، #کعبه نامیده شد زیرا وسط دنیا (عالم اشارات) است.
📚من لا يحضره الفقيه، ج‏۲، ص۱۹۰

🍃🕋 البتّه دقّت شود که منظور از «وَسَطُ الدُّنْيَا» بودنِ کعبه؛ وسطِ بین دو چیز نیست! بلکه #وساطت؛
❂☜ نقطۀ خَیریّت و وجودِ هر موجود و امری است، چنان که می‌فرمایند:

🔻【خَيْرُ الْأُمُورِ أوْسَطُها】🔺
📚الكافي، ط - الإسلامية، ج‏۶، ص۵۴۱

🌿⇯⇦ و حضرات آل‌الله (علیهم السلام)؛
❂☜ حقیقت و باطن و شیئیّتِ اشیاء هستند و نقطۀ خَیریّت و وَسَطیّت هر امر و شیئی می‌باشند، چنان که در زیارت جامعۀ کبیره می‌خوانیم:

🔻【إنْ‏ ذُكِرَ الْخَيْرُ كُنْتُمْ أوّلَهُ وَ أصْلَهُ وَ فَرْعَهُ وَ مَعْدِنَهُ وَ مَأواهُ وَ مُنْتَهاه‏】🔺

🌿۞ و امّا #دحو_الارض؛
که کشیدگی عالم تعیّنات و اشارات است؛
❂☜ از محلّی است که به حسب ظاهر؛ زادگاهِ حضرتِ «مبدأ الوجود»، «دابة الارض» (جنبانندۀ زمین - یعنی نقطۀ حیاتِ زمینِ تعیّنات) مولی امیرالمؤمنین علی (علیه السّلام) می‌باشد.

֎⇯⇦ بنابراین؛
🕋 #کعبه - که محلّ کشیدگی ارضِ تعیّنات بوده، و «#وسط_الدنیا» است -؛
❂☜ وسطِ حقیقی بودنِ حضرت مولی (؏) را ظاهر می‌کند، چرا که شرافت کعبه، به مولودِ در آن، یعنی؛ حضرت مولی امیرالمؤمنین علی (علیه السّلام) است [که روایتِ مبارکش را در ادامۀ این مبحث خواهید خواند]، در نتیجه؛
❂☜ کعبه، به خاطرِ حضرتِ واسطۀ مطلقه؛ مولی علی (؏) است که؛ «وَسَطُ الدُّنْيَا» می‌باشد.


🔆⇯⇦ و ثانیاً؛ حضرت مولی (علیه السّلام) در نقطۀ «معاد»بودن [که ظهورش در شهادتِ حضرت (؏) است]:
❂☜ به #شهادت در مسجد و محرابی ظاهر می‌شود که محلّ فنا و معراج است. چرا که نماز؛ #معراج است، چنان که می‌فرمایند: 🔻【الصّلاةُ معراجُ المُؤمن؛ 📚كشف الاسرار، ج۲، ص۶۷۶】🔺.

🍃⇯⇦ و هر دوی ظهورِ #مبدأ در مکّه، و #معاد در مسجد؛
❂☜ سیرِ شهودیِ تمام عوالم هستی، توسّط واسطۀ مطلقه یعنی؛ حضرت ولیّ الله مولی امیرالمؤمنین علی (علیه السّلام) است.



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻

🌕🌿

🌕🌿

🔰 و در دنباله نیز می‌فرمایند:

🔻【فَطُوبَى لِمَنْ أُكْرِمَ عِنْدَ النُّزُولِ بِأَوَّلِهَا
وَ طُوبَى لِمَنْ أُحْسِنَ مُشَايَعَتُهُ فِي آخِرِهَا】🔺
پس خوشا به حال کسی که در اوّلین منزل آخرت، گرامی داشته می‌شود.
و خوشا به حال کسی که در مشایعتش در آخر دنیا، نیکو داشته می‌شود.

☀️۞ و امّا؛ حقیقت و نَفْسِ عالم وجود، حضرت مولی امیرالمؤمنین علی (علیه السّلام) هستند.
⊱⟤⊰ پس با موت؛ وصال به حضرت (؏) حاصل می‌شود، چنان که می‌فرمایند:

🍂【مَنْ يَمُتْ يَرَنِي】🍃
هر کس بمیرد (موتش برسد و نه فوتش!)،
مرا رؤیت می‌کند.
📚الأمالي، للمفيد، ص۷

♦️֎⇯⇦ حالا دقّت بفرمائید که هر دویِ زمان‌هایی که برای اعتکاف سفارش شده است (یعنی؛ ایّام البیض ماه رجب، و نیز؛ دهۀ آخِر ماه مبارک رمضان)؛ مربوط به مقامِ واسطۀ مطلقه، حضرت مولی امیرالمؤمنین علی (علیه السّلام) است.

🕋 چرا که روز سیزدهم رجب که روز آغازین ایّام البیض است؛ روز میلادِ حضرت مولی امیرالمؤمنین علی (علیه السّلام) می‌باشد، و ایّامی است که حقیقتِ کعبه، در خودش معتکف است. یعنی؛
❂☜ حضرت مولی (علیه السّلام) سه روز در کعبه، خود به خود در ظهور خود، معتکِف بودند.

💔 و از آن طرف؛ در نوزدهم ماه رمضان به فرق مبارک حضرت (؏) ضربۀ شمشیرِ ملعونِ ازل و ابد یعنی؛ ابن ملجم مرادی (لعنة الله علیه) اصابت می‌کند، و در روز بیست‌ و یکم؛ حضرت مولی (علیه السّلام) به شهادت می‌رسند. که روز بیست و یکم؛ آغازینْ روز، از دهۀ آخِر ماه رمضان بوده، و دهۀ آخر ماه رمضان با شهادتِ حضرت مولی (علیه السّلام) آغاز می‌شود. و شهادت حضرت (؏)؛
❂☜ رجوع به خویشتنِ خویش است و حیثیتِ جلالیّت حضرت (؏) است. و عالَم، به جَلالِ حضرت (؏) ترسیم می‌گردد. که حضرت مولی (؏)؛ 🔅【مَبْدَأُ الْوُجُود؛ 📚بحار الأنوار، ج‏۲۵، ص۱۷۴】🔅 بوده، و نیز ایشان (؏)؛ «اوّل و آخرِ» مطلق [🔻【أنا الأوّل و الآخر و الظاهر و الباطن و أنا بکلّ شیء علیم؛ 📚الإختصاص، ص۱۶۳】🔺] می‌باشند.

🕋💔 پس؛
֎⇯⇦ #میلاد و #شهادت حضرت مولی امیرالمؤمنین علی (علیه السّلام)؛
❂☜ مبدأ و منتهایِ عوالم است.


🍃۞ در نتیجه، دقّت کنیم که؛

🔆⇯⇦ اوّلاً؛ حضرت مولی (؏) در نقطۀ مبدأ بودن [که ظهورش به میلادِ حضرت (؏) است]:
❂☜ [به حسب عالم ظاهر] درونِ کعبه‌، ظاهر می‌شوند [که باز ظهورشان هم؛ #غائب از ابصار و عیون است؛🔻﴿لا تُدْرِكُهُ الْأبْصارُ وَ هُوَ يُدْرِكُ الْأبْصار؛ 📘سورۀ انعام، آیۀ۱۰۳﴾🔺].

🕋۞ پس میلادِ حضرتِ «مبدأ الوجود» (؏)؛ در کعبه بوده که محلّ #دحو_الارض (یعنی؛ کشیدگیِ ارضِ تعیّنات) می‌باشد. و وَسَطیّتِ عالمِ اشارات، کعبه‌ای است که شرافت از مولی (ع) دارد.
❂☜ که سیّد الکونین حضرت خاتم الأنبیاء (صلّی الله علیه و آله) می‌فرمایند:

🔻【سُمِّيَتِ الكَعْبَةُ كَعْبَةً لِأنّهَا وَسَطُ الدُّنْيا】🔺
کعبه، #کعبه نامیده شد زیرا وسط دنیا (عالم اشارات) است.
📚من لا يحضره الفقيه، ج‏۲، ص۱۹۰

🍃🕋 البتّه دقّت شود که منظور از «وَسَطُ الدُّنْيَا» بودنِ کعبه؛ وسطِ بین دو چیز نیست! بلکه #وساطت؛
❂☜ نقطۀ خَیریّت و وجودِ هر موجود و امری است، چنان که می‌فرمایند:

🔻【خَيْرُ الْأُمُورِ أوْسَطُها】🔺
📚الكافي، ط - الإسلامية، ج‏۶، ص۵۴۱

🌿⇯⇦ و حضرات آل‌الله (علیهم السلام)؛
❂☜ حقیقت و باطن و شیئیّتِ اشیاء هستند و نقطۀ خَیریّت و وَسَطیّت هر امر و شیئی می‌باشند، چنان که در زیارت جامعۀ کبیره می‌خوانیم:

🔻【إنْ‏ ذُكِرَ الْخَيْرُ كُنْتُمْ أوّلَهُ وَ أصْلَهُ وَ فَرْعَهُ وَ مَعْدِنَهُ وَ مَأواهُ وَ مُنْتَهاه‏】🔺
(📚من لا يحضره الفقيه،ج‏۲،ص۶١۶)

🌿۞ و امّا #دحو_الارض؛
که کشیدگی عالم تعیّنات و اشارات است؛
❂☜ از محلّی است که به حسب ظاهر؛ زادگاهِ حضرتِ «مبدأ الوجود»، «دابة الارض» (جنبانندۀ زمین - یعنی نقطۀ حیاتِ زمینِ تعیّنات) مولی امیرالمؤمنین علی (علیه السّلام) می‌باشد.

֎⇯⇦ بنابراین؛
🕋 #کعبه - که محلّ کشیدگی ارضِ تعیّنات بوده، و «#وسط_الدنیا» است -؛
❂☜ وسطِ حقیقی بودنِ حضرت مولی (؏) را ظاهر می‌کند، چرا که شرافت کعبه، به مولودِ در آن، یعنی؛ حضرت مولی امیرالمؤمنین علی (علیه السّلام) است [که روایتِ مبارکش را در ادامۀ این مبحث خواهید خواند]، در نتیجه؛
❂☜ کعبه، به خاطرِ حضرتِ واسطۀ مطلقه؛ مولی علی (؏) است که؛ «وَسَطُ الدُّنْيَا» می‌باشد.


🔆⇯⇦ و ثانیاً؛ حضرت مولی (علیه السّلام) در نقطۀ «معاد»بودن [که ظهورش در شهادتِ حضرت (؏) است]:
❂☜ به #شهادت در مسجد و محرابی ظاهر می‌شود که محلّ فنا و معراج است. چرا که نماز؛ #معراج است، چنان که می‌فرمایند: 🔻【الصّلاةُ معراجُ المُؤمن؛ 📚كشف الاسرار، ج۲، ص۶۷۶】🔺.

🍃⇯⇦ و هر دوی ظهورِ #مبدأ در مکّه، و #معاد در مسجد؛
❂☜ سیرِ شهودیِ تمام عوالم هستی، توسّط واسطۀ مطلقه یعنی؛ حضرت ولیّ الله مولی امیرالمؤمنین علی (علیه السّلام) است.



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻

🌕🌿