.

❇️༺۞• لا یقاس بآل محمّد(ص) احدٌ •۞༻


➖➖➖➖➖
🖊🦋 احسان الله نیلفروش زاده
↗️ https://t.me/ehsannil2/791
┈••✾•🍃🌼🍃•✾••┈

حضرت امام محمّد باقر علیه‌السّلام می‌فرمایند:

🔻«اخْتَرَعَنَا الله مِنْ نُورِ ذَاتِهِ لَا يُقَاسُ بِنَا بَشرٌ»🔺
خدا ما را از نور ذاتِ خود اختراع کرد. [بنابراین] بشری با ما مقایسه نمی‌شود.
(📚بحار الأنوار،ط - بيروت، ج۲۶، ص۱۲)

و حضرت مولی امیرالمؤمنین علیّ علیه‌السّلام نیز می‌فرمایند:
💠«لَا يُقَاسُ بِنَا أَحَدٌ» 💠
احدی با ما قیاس کرده نمی‌شود (قابل قیاس نیست).
(عيون أخبار الرضا علیه‌السّلام، ج‏۲، ص۶۶)


🔲 لفظِ «احدٌ»؛ هم از نظر معنا و هم از نظر اینکه نکره آمده است، مفیدِ معنای عمومیّت است. یعنی «احدٌ»، شامل هر ذی الإشاره‌ای در هر ساحتی می‌شود. پس احدی، حتی انبیاء الهی علی نبیّنا و آله و علیه‌السّلام، و اولیاء نیز با حضرات آل‌الله علیهم‌السّلام قابلِ مقایسه نخواهند بود.
و وقتی این عمومیّت وجود دارد؛ پس در تمامی ساحات، یعنی تمامِ مراتب وجودی، شأنی از شؤون و یا حالی از حالات؛ «قیاس»، به ساحتِ تماماً نورِ ائمه اطهار علیهم‌السّلام وارد نمی‌شود و نبایستی صورت بگیرد.

چرا که؛ «قیاس»؛ فرعِ بر #دوئیت است و بایستی دو طرف وجود داشته باشد تا قیاس و مقایسه‌ای صورت بگیرد. امّا حضرات آل‌الله علیهم‌السّلام، صمدیّت و وحدانیّت باریتعالی هستند. که اگر درکی از صمد، به جان بنشیند، خواهیم دانست که صمدیّت حقّ، جا برای غیر نمی‌گذارد. پس مطلقِ «قیاس»، در ساحتِ وحدانیّت و صمدیّت حضرت حقّ - یعنی شخصِ شخیص آل‌الله علیهم‌السّلام -، معدوم و منتفی است.

حضرت مولی امیرالمؤمنین علیّ علیه‌السّلام در حدیث طارق بن شهاب در مورد ائمه‌ی اطهار علیهم‌السّلام می‌فرمایند:

🔹«سِرُّ الْوَاحِدِ وَ الْأَحَدِ
فَلَا يُقَاسُ بِهِمْ مِنَ الْخَلْقِ أَحَدٌ
فَهُمْ خَاصَّةُ الله وَ خَالِصَتُهُ وَ سِرُّ الدَّيَّانِ.» 🔹
امام علیه‌السّلام؛ سرّ حضرت واحد و احد (عزّ و جلّ) است. پس احدی از خلائق با ایشان قیاس کرده نمی‌شوند. ائمه‌ی اطهار علیهم‌السّلام خاصة الله و خالصۀ او و سرّ حضرتِ دیّان هستند.

بنابراین؛
حضراتِ «سِرُّ الْوَاحِدِ وَ الْأَحَدِ» علیهم‌السّلام؛ نفسِ حضرت باریتعالی بوده، بلکه خالصۀ نفس و نفسیّت و ذاتیّت ذات حضرت احدیّت هستند که هیچ دوئیتِ ظلمتی و حدّی‌‌ای، در هیچ مرتبه از مراتب وجودی، بین حضراتِ خالصة الله علیهم‌السّلام و حضرتِ الله تعالی، وجود ندارد. و مسلّم است که وقتی یک ذات و یک وجود و یک نفس هستند و بلکه نفس باریتعالی می‌باشند، مقاماتشان، دقیقاً و عیناً و شخصاً، مقاماتِ حضرت احد(جلّ جلاله) است که در زیاراتشان می‌خوانیم؛
«الْمَقَامَ مَقَامُک»
(📚المزار،للشهيد الاوّل، ص۳۵)

و بلکه مطلب، بسیار فراتر از این حرف است!حضرات آل‌الله علیهم‌السّلام؛ نفس و شخصِ مقاماتِ باریتعالی می‌باشند که در مناجات رجبیه در وصفی از حضرات علیهم‌السّلام می‌خوانیم:

💎«أَسْأَلُک بِمَا نَطَقَ فِيهِمْ مِنْ مَشِيَّتِک فَجَعَلْتَهُمْ مَعَادِنَ لِکلِمَاتِک وَ أَرْکاناً لِتَوْحِيدِک وَ آيَاتِک وَ "مَقَامَاتِک" الَّتِي لاَ تَعْطِيلَ لَهَا فِي کلِّ مَکانٍ يَعْرِفُک بِهَا مَنْ عَرَفَک»💎
[خدایا] درخواست مى‌کنم به آنچه در ایشان (یعنی حضرات آل‌الله علیهم‌السّلام) از مشیّـتت نطق نمودی که آن‌ها (یعنی حضرات آل‌الله علیهم‌السّلام) را معدن اسرار کلمات خود قرارشان دادى. و ارکان توحيد تو و آيات و «مقامات» تو هستند، که در آن آيات تعطيل نخواهد بود‌. در هر مکان، هر که تو را شناسد، به آن آيات شناسد.

و از علوّ این مقام، وَ اینکه اطلاقِ #حقیقی هستند (یعنی اطلاق؛ قید حضرتشان نیست، بلکه خودیّت ایشان است، پس به اطلاقِ خود نیز اطلاق دارند)؛ نزولِ اجلال و بذلِ جاه نموده و در قیود و هیاکلِ بشری ظاهر شدند، تا قیود و کثرات، به سعۀ رحمانیّت ائمه اطهار علیهم‌السّلام، مجالِ انشاء شدن پیدا کنند.

خالِ مَــه‌رویــان سیاه و دانه‌ی فلفل سیـاه
هر دو جانسوزند، امّا این کجا و آن کجا؟!

پس؛
از هر نوع قیاس در ساحت ائمه اطهار علیهم‌السّلام بایستی پرهیز کرد که؛
«فَلَا يُقَاسُ بِهِمْ مِنَ الْخَلْقِ أَحَدٌ».

ولیّ خدا علیه‌السّلام، و جنسِ خلائق، هر دو طعام و آب میل می‌کنند. امّا ولیّ خدا علیه‌السّلام به نفسِ اینکه 🔻«عَيْنَ الْحَيَاة؛📚جمال الأسبوع، ص۳۷»🔺 است، اوست که با خوردن و نوشیدن، به طعام و آب، حیات می‌دهد و آنها را انشاء می‌کند. ولی سایرین با خوردن و نوشیدن، اخذِ حیات می‌کنند.
و این کجا و آن کجا؟!
صورتِ ظاهر این افعال [و صفات و حتّی کینونت] یکی است، امّا؛

کـــارِ پاکـــان را قیـــاس از خــــود مگیـر
گرچه ماند در نبشتن؛ «شیر»، «شیر»


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
.