Forwarded from اللطائف الالٰهیّة - احسان الله نیلفروش زاده (Ehsan Nil.)
🔹
♦️◆ قدم نهم ➣●• —---—
نام مبارک "محسن" از اسماء حضرت حقّ است.
در بین اسماء حضرات آل الله (؏) ، "علی" و "محسن" از اسماء حضرت حقّ تعالی است.
⚠️ خوب دقّت شود که کدام اسماء چنین خصوصیّتی دارد !
در ادامۀ مطلب ان شاء الله ظرافتِ این دو اسم مبارک، و خصوصیّت آن به مرحمتِ الهی معلوم میشود.
❖ «محسِن» ؛ اسم فاعل است. یعنی "احسان کننده". که اسم فاعل، صفتِ حالیه نیز واقع میشود یعنی آنکسی که حالَش، «احسان ساز» است.
از طرفی بیان شد که "احسان" ؛ ولایت است.
و بیان شد که ولایتِ خداوند، خدائیت و فعلیّت محضۀ حضرت حقّ تعالی است.
خداوند به خودیِ خود و به نحوِ #مالکیت_حقیقی (که مملوک، چیزی جز ظهورِ مالک نیست)، دارای ولایت (احسان) است و این در حالی است که خودیّت او، "محسِن" است که در حدیث قدسی فرمود :
🔻『 أَنَا «ذُو الْإِحْسَانِ» وَ هَذَا الْحَسَنُ،
وَ أَنَا «الْمُحْسِنُ» وَ هَذَا الْحُسَيْن』🔺
(📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج27، ص: 5)
اگر به مرحمت حقّ قدمهایِ قبلی، یک به یک با پایِ دل طیّ شده باشد، ان شاء الله مطلبی که در این نتیجه‌گیری بیان میشود بهجت را به جانْ می‌نشاند :
👈 ☀️حضرتِ "محسِن" (علیه السلام) ؛ فعلیّتِ محضۀ ولایت هستند. ☀️
🍃 اینجا مکانَتِ اعتکاف است!
و شاید بهتر این بود که ادامه ندهیم و این نُه منزلِ معرفتی را تا پایِ نتیجه، به دهمین مرحله، چند بار مرور کنیم.
امّا چون جاریِ معرفت، سائق و برَنده است، قلم نگارش را مانع نباید شد.
دیگر هرکسی هرچقدر که در طلب است، همراه بیاید ...
♦️◆ قدم دهم ➣●• —---—
✅ نکته‌ای از «امامت» ، پیش از قدم دهم بیان میشود و آن این است که اِمامت ؛ اَمام بودن و مقدّم بودنِ ذاتِ باریتعالی است ("يَا مُقَدِّم" / دعای مجیر - 📚 البلد الأمين، ص: 363).
❖ که چون «مقدّمِ مطلق»، ذاتِ باریتعالی است، این مقدّم و اَمام بودن مطلق، از «اِمامت» و پیشوا بودنِ مطلقِ نفسِ حقّ (یعنی حضرات آل الله علیهم السلام) است.
➿ و امّا ...
❖ بیان شد که حضرت محسن (علیه السلام) فعلیّت محضۀ ولایت هستند. در حالیکه اشاره شد که ولایت، شخصِ حضرات آل الله علیهم السلام می‌باشند.
❖فعلیّت محضه در عُلوِّ جلالی است. و مقامِ خلوَتِ ولایت است که از اطلاقِ خویش، در هر مرتبه‌ای ظاهر بشود، به جلالِ «فِعلیّت» ظاهر میشود و نه به تعیّنِ «فِعل».
یعنی در حدّ و حدودِ افعال متوقّف و متعیّن نیست. بلکه دائماً (#دوام از خودش) در خفایِ غیبیِ فاعلِ عَلَی الاطلاق است.
❖و نیز بیان شد که حضرات آل الله علیهم همگی شیء حقیقیِ واحد هستند.
بنابراین :
👈☀️حضرت محسن علیه السلام جلالتِ امامَت و ولایتِ حضرات آل الله علیهم می‌باشند.☀️
ایشان «سِرّ المستودع» در بطنِ ناموسیّت حقّ (یعنی حضرت فاطمه سلام الله علیها) هستند که :
🔻 『 اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَة وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ 《سِرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها》 بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ』🔺
❖ نام مبارکشان "محسِن"، یعنی کسی که احسان‌ساز است. که بیان شد ؛ احسان، همان ولایت است.
❖ و این، در حالی است که ولایت، قائم بر خودش است. و ولایت‌کنندۀ ولایت، در اطلاق و بیحدّی باید نظر شود.
❖ بنابراین "محال بودنِ تقدّم و توقّف شیء بر خودش" در اینجا مطرح نیست. که این تعابیر مربوط به امور حَدّیه است.
🔅 سخن در عالَم نور است.
حضرتِ محسن (؏) در اطلاقِ نوری، احسان‌کننده و ولایت‌ساز هستند.
در حالیکه حضرت فاطمه زهرا (س) «امّ الائمه» می‌باشند ، حضرتِ محسن (ع) ؛ باطن و جلالَتِ امامت ائمۀ اطهار (ع) می‌باشند که غیبی است لایدرک. که حضرت مولی امیرالمؤمنین (ع) می‌فرمایند:
👈🔻『 ظاهري ولاية و وصاية و «باطني غيبٌ لا يُدرک»』🔺
(📚 مشارق الامان، حافظ رجب برسی، ص 76)
و حضرت مولی (ع) در حدیث طارق ابن شهاب در مورد امامت می‌فرمایند:
👈🔻『 ظَاهِرُهُ أَمْرٌ لَا يُمْلَكُ وَ «بَاطِنُهُ غَيْبٌ لَا يُدْرَک»』🔺
(📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج25، ص: 171)
⇦ ☀️ بنابراین در حالیکه ولایت، خودیّت حقّ است، و ولایت، شخصِ حضرات آل الله علیهم السلام هستند، حضرتِ محسِن (؏) مقامِ خلوَت و جلالِ امامَت و ولایتِ حضرات آل الله علیهم السلام می‌باشند. ☀️
ان شاء الله این روزیِ خاصّ، نوشِ جان و دل بیقراران حضرتشان باشد.
🍃 قدمی پیش رَویم که جاریِ معرفت و احسان، دستِ مُجریِ سخاوتمندِ عالَم است که "بِيُمْنِهِ رُزِقَ الْوَرَى" و مُحسِن‌ِ بارگاهِ ملوکانه‌اش، فعلیّت احسان و ولایت است و مَسندنشینِ سَریرِ جود و سخاوت.
مهمانِ خوانِ کریمانه حضرتشان هستیم و گدایانِ گوشه‌ْنگاهی از وجودِ جلالی ولیّ اللهیِ او .
🔹
♦️◆ قدم نهم ➣●• —---—
نام مبارک "محسن" از اسماء حضرت حقّ است.
در بین اسماء حضرات آل الله (؏) ، "علی" و "محسن" از اسماء حضرت حقّ تعالی است.
⚠️ خوب دقّت شود که کدام اسماء چنین خصوصیّتی دارد !
در ادامۀ مطلب ان شاء الله ظرافتِ این دو اسم مبارک، و خصوصیّت آن به مرحمتِ الهی معلوم میشود.
❖ «محسِن» ؛ اسم فاعل است. یعنی "احسان کننده". که اسم فاعل، صفتِ حالیه نیز واقع میشود یعنی آنکسی که حالَش، «احسان ساز» است.
از طرفی بیان شد که "احسان" ؛ ولایت است.
و بیان شد که ولایتِ خداوند، خدائیت و فعلیّت محضۀ حضرت حقّ تعالی است.
خداوند به خودیِ خود و به نحوِ #مالکیت_حقیقی (که مملوک، چیزی جز ظهورِ مالک نیست)، دارای ولایت (احسان) است و این در حالی است که خودیّت او، "محسِن" است که در حدیث قدسی فرمود :
🔻『 أَنَا «ذُو الْإِحْسَانِ» وَ هَذَا الْحَسَنُ،
وَ أَنَا «الْمُحْسِنُ» وَ هَذَا الْحُسَيْن』🔺
(📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج27، ص: 5)
اگر به مرحمت حقّ قدمهایِ قبلی، یک به یک با پایِ دل طیّ شده باشد، ان شاء الله مطلبی که در این نتیجه‌گیری بیان میشود بهجت را به جانْ می‌نشاند :
👈 ☀️حضرتِ "محسِن" (علیه السلام) ؛ فعلیّتِ محضۀ ولایت هستند. ☀️
🍃 اینجا مکانَتِ اعتکاف است!
و شاید بهتر این بود که ادامه ندهیم و این نُه منزلِ معرفتی را تا پایِ نتیجه، به دهمین مرحله، چند بار مرور کنیم.
امّا چون جاریِ معرفت، سائق و برَنده است، قلم نگارش را مانع نباید شد.
دیگر هرکسی هرچقدر که در طلب است، همراه بیاید ...
♦️◆ قدم دهم ➣●• —---—
✅ نکته‌ای از «امامت» ، پیش از قدم دهم بیان میشود و آن این است که اِمامت ؛ اَمام بودن و مقدّم بودنِ ذاتِ باریتعالی است ("يَا مُقَدِّم" / دعای مجیر - 📚 البلد الأمين، ص: 363).
❖ که چون «مقدّمِ مطلق»، ذاتِ باریتعالی است، این مقدّم و اَمام بودن مطلق، از «اِمامت» و پیشوا بودنِ مطلقِ نفسِ حقّ (یعنی حضرات آل الله علیهم السلام) است.
➿ و امّا ...
❖ بیان شد که حضرت محسن (علیه السلام) فعلیّت محضۀ ولایت هستند. در حالیکه اشاره شد که ولایت، شخصِ حضرات آل الله علیهم السلام می‌باشند.
❖فعلیّت محضه در عُلوِّ جلالی است. و مقامِ خلوَتِ ولایت است که از اطلاقِ خویش، در هر مرتبه‌ای ظاهر بشود، به جلالِ «فِعلیّت» ظاهر میشود و نه به تعیّنِ «فِعل».
یعنی در حدّ و حدودِ افعال متوقّف و متعیّن نیست. بلکه دائماً (#دوام از خودش) در خفایِ غیبیِ فاعلِ عَلَی الاطلاق است.
❖و نیز بیان شد که حضرات آل الله علیهم همگی شیء حقیقیِ واحد هستند.
بنابراین :
👈☀️حضرت محسن علیه السلام جلالتِ امامَت و ولایتِ حضرات آل الله علیهم می‌باشند.☀️
ایشان «سِرّ المستودع» در بطنِ ناموسیّت حقّ (یعنی حضرت فاطمه سلام الله علیها) هستند که :
🔻 『 اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَة وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ 《سِرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها》 بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ』🔺
❖ نام مبارکشان "محسِن"، یعنی کسی که احسان‌ساز است. که بیان شد ؛ احسان، همان ولایت است.
❖ و این، در حالی است که ولایت، قائم بر خودش است. و ولایت‌کنندۀ ولایت، در اطلاق و بیحدّی باید نظر شود.
❖ بنابراین "محال بودنِ تقدّم و توقّف شیء بر خودش" در اینجا مطرح نیست. که این تعابیر مربوط به امور حَدّیه است.
🔅 سخن در عالَم نور است.
حضرتِ محسن (؏) در اطلاقِ نوری، احسان‌کننده و ولایت‌ساز هستند.
در حالیکه حضرت فاطمه زهرا (س) «امّ الائمه» می‌باشند ، حضرتِ محسن (ع) ؛ باطن و جلالَتِ امامت ائمۀ اطهار (ع) می‌باشند که غیبی است لایدرک. که حضرت مولی امیرالمؤمنین (ع) می‌فرمایند:
👈🔻『 ظاهري ولاية و وصاية و «باطني غيبٌ لا يُدرک»』🔺
(📚 مشارق الامان، حافظ رجب برسی، ص 76)
و حضرت مولی (ع) در حدیث طارق ابن شهاب در مورد امامت می‌فرمایند:
👈🔻『 ظَاهِرُهُ أَمْرٌ لَا يُمْلَكُ وَ «بَاطِنُهُ غَيْبٌ لَا يُدْرَک»』🔺
(📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج25، ص: 171)
⇦ ☀️ بنابراین در حالیکه ولایت، خودیّت حقّ است، و ولایت، شخصِ حضرات آل الله علیهم السلام هستند، حضرتِ محسِن (؏) مقامِ خلوَت و جلالِ امامَت و ولایتِ حضرات آل الله علیهم السلام می‌باشند. ☀️
ان شاء الله این روزیِ خاصّ، نوشِ جان و دل بیقراران حضرتشان باشد.
🍃 قدمی پیش رَویم که جاریِ معرفت و احسان، دستِ مُجریِ سخاوتمندِ عالَم است که "بِيُمْنِهِ رُزِقَ الْوَرَى" و مُحسِن‌ِ بارگاهِ ملوکانه‌اش، فعلیّت احسان و ولایت است و مَسندنشینِ سَریرِ جود و سخاوت.
مهمانِ خوانِ کریمانه حضرتشان هستیم و گدایانِ گوشه‌ْنگاهی از وجودِ جلالی ولیّ اللهیِ او .
🔹
Forwarded from اللطائف الالٰهیّة - احسان الله نیلفروش زاده (Ehsan Nil.)
🔹
♦️◆ قدم نهم ➣●• —---—
نام مبارک "محسن" از اسماء حضرت حقّ است.
در بین اسماء حضرات آل الله (؏) ، "علی" و "محسن" از اسماء حضرت حقّ تعالی است.
⚠️ خوب دقّت شود که کدام اسماء چنین خصوصیّتی دارد !
در ادامۀ مطلب ان شاء الله ظرافتِ این دو اسم مبارک، و خصوصیّت آن به مرحمتِ الهی معلوم میشود.
❖ «محسِن» ؛ اسم فاعل است. یعنی "احسان کننده". که اسم فاعل، صفتِ حالیه نیز واقع میشود یعنی آنکسی که حالَش، «احسان ساز» است.
از طرفی بیان شد که "احسان" ؛ ولایت است.
و بیان شد که ولایتِ خداوند، خدائیت و فعلیّت محضۀ حضرت حقّ تعالی است.
خداوند به خودیِ خود و به نحوِ #مالکیت_حقیقی (که مملوک، چیزی جز ظهورِ مالک نیست)، دارای ولایت (احسان) است و این در حالی است که خودیّت او، "محسِن" است که در حدیث قدسی فرمود :
🔻『 أَنَا «ذُو الْإِحْسَانِ» وَ هَذَا الْحَسَنُ،
وَ أَنَا «الْمُحْسِنُ» وَ هَذَا الْحُسَيْن』🔺
(📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج27، ص: 5)
اگر به مرحمت حقّ قدمهایِ قبلی، یک به یک با پایِ دل طیّ شده باشد، ان شاء الله مطلبی که در این نتیجه‌گیری بیان میشود بهجت را به جانْ می‌نشاند :
👈 ☀️حضرتِ "محسِن" (علیه السلام) ؛ فعلیّتِ محضۀ ولایت هستند. ☀️
🍃 اینجا مکانَتِ اعتکاف است!
و شاید بهتر این بود که ادامه ندهیم و این نُه منزلِ معرفتی را تا پایِ نتیجه، به دهمین مرحله، چند بار مرور کنیم.
امّا چون جاریِ معرفت، سائق و برَنده است، قلم نگارش را مانع نباید شد.
دیگر هرکسی هرچقدر که در طلب است، همراه بیاید ...
♦️◆ قدم دهم ➣●• —---—
✅ نکته‌ای از «امامت» ، پیش از قدم دهم بیان میشود و آن این است که اِمامت ؛ اَمام بودن و مقدّم بودنِ ذاتِ باریتعالی است ("يَا مُقَدِّم" / دعای مجیر - 📚 البلد الأمين، ص: 363).
❖ که چون «مقدّمِ مطلق»، ذاتِ باریتعالی است، این مقدّم و اَمام بودن مطلق، از «اِمامت» و پیشوا بودنِ مطلقِ نفسِ حقّ (یعنی حضرات آل الله علیهم السلام) است.
➿ و امّا ...
❖ بیان شد که حضرت محسن (علیه السلام) فعلیّت محضۀ ولایت هستند. در حالیکه اشاره شد که ولایت، شخصِ حضرات آل الله علیهم السلام می‌باشند.
❖فعلیّت محضه در عُلوِّ جلالی است. و مقامِ خلوَتِ ولایت است که از اطلاقِ خویش، در هر مرتبه‌ای ظاهر بشود، به جلالِ «فِعلیّت» ظاهر میشود و نه به تعیّنِ «فِعل».
یعنی در حدّ و حدودِ افعال متوقّف و متعیّن نیست. بلکه دائماً (#دوام از خودش) در خفایِ غیبیِ فاعلِ عَلَی الاطلاق است.
❖ و نیز بیان شد که حضرات آل الله علیهم السلام همگی شیء حقیقیِ واحد هستند.
بنابراین :
👈☀️حضرت محسن علیه السلام جلالتِ امامَت و ولایتِ حضرات آل الله علیهم می‌باشند.☀️
ایشان «سِرّ المستودع» در بطنِ ناموسیّت حقّ (یعنی حضرت فاطمه سلام الله علیها) هستند که :
🔻 『 اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَة وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ 《سِرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها》 بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ』🔺
❖ نام مبارکشان "محسِن"، یعنی کسی که احسان‌ساز است. که بیان شد ؛ احسان، همان ولایت است.
❖ و این، در حالی است که ولایت، قائم بر خودش است. و ولایت‌کنندۀ ولایت، در اطلاق و بیحدّی باید نظر شود.
❖ بنابراین "محال بودنِ تقدّم و توقّف شیء بر خودش" در اینجا مطرح نیست. که این تعابیر مربوط به امور حَدّیه است.
🔅 سخن در عالَم نور است.
حضرتِ محسن (؏) در اطلاقِ نوری، احسان‌کننده و ولایت‌ساز هستند.
در حالیکه حضرت فاطمه زهرا (س) «امّ الائمه» می‌باشند ، حضرتِ محسن (ع) ؛ باطن و جلالَتِ امامت ائمۀ اطهار (ع) می‌باشند که غیبی است لایدرک. که حضرت مولی امیرالمؤمنین (ع) می‌فرمایند:
👈🔻『 ظاهري ولاية و وصاية و «باطني غيبٌ لا يُدرک»』🔺
(📚 مشارق الامان، حافظ رجب برسی، ص 76)
و حضرت مولی (ع) در حدیث طارق ابن شهاب در مورد امامت می‌فرمایند:
👈🔻『 ظَاهِرُهُ أَمْرٌ لَا يُمْلَكُ وَ «بَاطِنُهُ غَيْبٌ لَا يُدْرَک»』🔺
(📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج25، ص: 171)
⇦ ☀️ بنابراین در حالیکه ولایت، خودیّت حقّ است، و ولایت، شخصِ حضرات آل الله علیهم السلام هستند، حضرتِ محسِن (؏) مقامِ خلوَت و جلالِ امامَت و ولایتِ حضرات آل الله علیهم السلام می‌باشند. ☀️
ان شاء الله این روزیِ خاصّ، نوشِ جان و دل بیقراران حضرتشان باشد.
🍃 قدمی پیش رَویم که جاریِ معرفت و احسان، دستِ مُجریِ سخاوتمندِ عالَم است که "بِيُمْنِهِ رُزِقَ الْوَرَى" و مُحسِن‌ِ بارگاهِ ملوکانه‌اش، فعلیّت احسان و ولایت است و مَسندنشینِ سَریرِ جود و سخاوت.
مهمانِ خوانِ کریمانه حضرتشان هستیم و گدایانِ گوشه‌ْنگاهی از وجودِ جلالی ولیّ اللهیِ او .
🔹
♦️◆ قدم نهم ➣●• —---—
نام مبارک "محسن" از اسماء حضرت حقّ است.
در بین اسماء حضرات آل الله (؏) ، "علی" و "محسن" از اسماء حضرت حقّ تعالی است.
⚠️ خوب دقّت شود که کدام اسماء چنین خصوصیّتی دارد !
در ادامۀ مطلب ان شاء الله ظرافتِ این دو اسم مبارک، و خصوصیّت آن به مرحمتِ الهی معلوم میشود.
❖ «محسِن» ؛ اسم فاعل است. یعنی "احسان کننده". که اسم فاعل، صفتِ حالیه نیز واقع میشود یعنی آنکسی که حالَش، «احسان ساز» است.
از طرفی بیان شد که "احسان" ؛ ولایت است.
و بیان شد که ولایتِ خداوند، خدائیت و فعلیّت محضۀ حضرت حقّ تعالی است.
خداوند به خودیِ خود و به نحوِ #مالکیت_حقیقی (که مملوک، چیزی جز ظهورِ مالک نیست)، دارای ولایت (احسان) است و این در حالی است که خودیّت او، "محسِن" است که در حدیث قدسی فرمود :
🔻『 أَنَا «ذُو الْإِحْسَانِ» وَ هَذَا الْحَسَنُ،
وَ أَنَا «الْمُحْسِنُ» وَ هَذَا الْحُسَيْن』🔺
(📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج27، ص: 5)
اگر به مرحمت حقّ قدمهایِ قبلی، یک به یک با پایِ دل طیّ شده باشد، ان شاء الله مطلبی که در این نتیجه‌گیری بیان میشود بهجت را به جانْ می‌نشاند :
👈 ☀️حضرتِ "محسِن" (علیه السلام) ؛ فعلیّتِ محضۀ ولایت هستند. ☀️
🍃 اینجا مکانَتِ اعتکاف است!
و شاید بهتر این بود که ادامه ندهیم و این نُه منزلِ معرفتی را تا پایِ نتیجه، به دهمین مرحله، چند بار مرور کنیم.
امّا چون جاریِ معرفت، سائق و برَنده است، قلم نگارش را مانع نباید شد.
دیگر هرکسی هرچقدر که در طلب است، همراه بیاید ...
♦️◆ قدم دهم ➣●• —---—
✅ نکته‌ای از «امامت» ، پیش از قدم دهم بیان میشود و آن این است که اِمامت ؛ اَمام بودن و مقدّم بودنِ ذاتِ باریتعالی است ("يَا مُقَدِّم" / دعای مجیر - 📚 البلد الأمين، ص: 363).
❖ که چون «مقدّمِ مطلق»، ذاتِ باریتعالی است، این مقدّم و اَمام بودن مطلق، از «اِمامت» و پیشوا بودنِ مطلقِ نفسِ حقّ (یعنی حضرات آل الله علیهم السلام) است.
➿ و امّا ...
❖ بیان شد که حضرت محسن (علیه السلام) فعلیّت محضۀ ولایت هستند. در حالیکه اشاره شد که ولایت، شخصِ حضرات آل الله علیهم السلام می‌باشند.
❖فعلیّت محضه در عُلوِّ جلالی است. و مقامِ خلوَتِ ولایت است که از اطلاقِ خویش، در هر مرتبه‌ای ظاهر بشود، به جلالِ «فِعلیّت» ظاهر میشود و نه به تعیّنِ «فِعل».
یعنی در حدّ و حدودِ افعال متوقّف و متعیّن نیست. بلکه دائماً (#دوام از خودش) در خفایِ غیبیِ فاعلِ عَلَی الاطلاق است.
❖ و نیز بیان شد که حضرات آل الله علیهم السلام همگی شیء حقیقیِ واحد هستند.
بنابراین :
👈☀️حضرت محسن علیه السلام جلالتِ امامَت و ولایتِ حضرات آل الله علیهم می‌باشند.☀️
ایشان «سِرّ المستودع» در بطنِ ناموسیّت حقّ (یعنی حضرت فاطمه سلام الله علیها) هستند که :
🔻 『 اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَة وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ 《سِرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها》 بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ』🔺
❖ نام مبارکشان "محسِن"، یعنی کسی که احسان‌ساز است. که بیان شد ؛ احسان، همان ولایت است.
❖ و این، در حالی است که ولایت، قائم بر خودش است. و ولایت‌کنندۀ ولایت، در اطلاق و بیحدّی باید نظر شود.
❖ بنابراین "محال بودنِ تقدّم و توقّف شیء بر خودش" در اینجا مطرح نیست. که این تعابیر مربوط به امور حَدّیه است.
🔅 سخن در عالَم نور است.
حضرتِ محسن (؏) در اطلاقِ نوری، احسان‌کننده و ولایت‌ساز هستند.
در حالیکه حضرت فاطمه زهرا (س) «امّ الائمه» می‌باشند ، حضرتِ محسن (ع) ؛ باطن و جلالَتِ امامت ائمۀ اطهار (ع) می‌باشند که غیبی است لایدرک. که حضرت مولی امیرالمؤمنین (ع) می‌فرمایند:
👈🔻『 ظاهري ولاية و وصاية و «باطني غيبٌ لا يُدرک»』🔺
(📚 مشارق الامان، حافظ رجب برسی، ص 76)
و حضرت مولی (ع) در حدیث طارق ابن شهاب در مورد امامت می‌فرمایند:
👈🔻『 ظَاهِرُهُ أَمْرٌ لَا يُمْلَكُ وَ «بَاطِنُهُ غَيْبٌ لَا يُدْرَک»』🔺
(📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج25، ص: 171)
⇦ ☀️ بنابراین در حالیکه ولایت، خودیّت حقّ است، و ولایت، شخصِ حضرات آل الله علیهم السلام هستند، حضرتِ محسِن (؏) مقامِ خلوَت و جلالِ امامَت و ولایتِ حضرات آل الله علیهم السلام می‌باشند. ☀️
ان شاء الله این روزیِ خاصّ، نوشِ جان و دل بیقراران حضرتشان باشد.
🍃 قدمی پیش رَویم که جاریِ معرفت و احسان، دستِ مُجریِ سخاوتمندِ عالَم است که "بِيُمْنِهِ رُزِقَ الْوَرَى" و مُحسِن‌ِ بارگاهِ ملوکانه‌اش، فعلیّت احسان و ولایت است و مَسندنشینِ سَریرِ جود و سخاوت.
مهمانِ خوانِ کریمانه حضرتشان هستیم و گدایانِ گوشه‌ْنگاهی از وجودِ جلالی ولیّ اللهیِ او .
🔹
Forwarded from اللطائف الالٰهیّة - احسان الله نیلفروش زاده (Ehsan Nil.)
🔹
♦️◆ قدم نهم ➣●• —---—
نام مبارک "محسن" از اسماء حضرت حقّ است.
در بین اسماء حضرات آل الله (؏) ، "علی" و "محسن" از اسماء حضرت حقّ تعالی است.
⚠️ خوب دقّت شود که کدام اسماء چنین خصوصیّتی دارد !
در ادامۀ مطلب ان شاء الله ظرافتِ این دو اسم مبارک، و خصوصیّت آن به مرحمتِ الهی معلوم میشود.
❖ «محسِن» ؛ اسم فاعل است. یعنی "احسان کننده". که اسم فاعل، صفتِ حالیه نیز واقع میشود یعنی آنکسی که حالَش، «احسان ساز» است.
از طرفی بیان شد که "احسان" ؛ ولایت است.
و بیان شد که ولایتِ خداوند، خدائیت و فعلیّت محضۀ حضرت حقّ تعالی است.
خداوند به خودیِ خود و به نحوِ #مالکیت_حقیقی (که مملوک، چیزی جز ظهورِ مالک نیست)، دارای ولایت (احسان) است و این در حالی است که خودیّت او، "محسِن" است که در حدیث قدسی فرمود :
🔻『 أَنَا «ذُو الْإِحْسَانِ» وَ هَذَا الْحَسَنُ،
وَ أَنَا «الْمُحْسِنُ» وَ هَذَا الْحُسَيْن』🔺
(📚 بحار الأنوار، ط - بيروت،ج27، ص5)
اگر به مرحمت حقّ قدمهایِ قبلی، یک به یک با پایِ دل طیّ شده باشد، إن شاء الله مطلبی که در این نتیجه‌گیری بیان میشود بهجت را به جانْ می‌نشاند :
👈 ☀️حضرتِ "محسِن" (علیه السلام) ؛ فعلیّتِ محضۀ ولایت هستند. ☀️
🍃 اینجا مکانَتِ اعتکاف است!
و شاید بهتر این بود که ادامه ندهیم و این نُه منزلِ معرفتی را تا پایِ نتیجه، به دهمین مرحله، چند بار مرور کنیم.
امّا چون جاریِ معرفت، سائق و برَنده است، قلم نگارش را مانع نباید شد.
دیگر هرکسی هرچقدر که در طلب است، همراه بیاید ...
♦️◆ قدم دهم ➣●• —---—
✅ نکته‌ای از «امامت» ، پیش از قدم دهم بیان میشود و آن این است که اِمامت ؛ اَمام بودن و مقدّم بودنِ ذاتِ باریتعالی است ("يَا مُقَدِّم" / دعای مجیر - 📚 البلد الأمين، ص: 363).
❖ که چون «مقدّمِ مطلق»، ذاتِ باریتعالی است، این مقدّم و اَمام بودن مطلق، از «اِمامت» و پیشوا بودنِ مطلقِ نفسِ حقّ (یعنی حضرات آل الله علیهم السلام) است.
➿ و امّا ...
❖ بیان شد که حضرت محسن (علیه السلام) فعلیّت محضۀ ولایت هستند. در حالیکه اشاره شد که ولایت، شخصِ حضرات آل الله علیهم السلام می‌باشند.
❖فعلیّت محضه در عُلوِّ جلالی است. و مقامِ خلوَتِ ولایت است که از اطلاقِ خویش، در هر مرتبه‌ای ظاهر بشود، به جلالِ «فِعلیّت» ظاهر میشود و نه به تعیّنِ «فِعل».
یعنی در حدّ و حدودِ افعال متوقّف و متعیّن نیست. بلکه دائماً (#دوام از خودش) در خفایِ غیبیِ فاعلِ عَلَی الاطلاق است.
❖ و نیز بیان شد که حضرات آل الله علیهم السلام همگی شیء حقیقیِ واحد هستند.
بنابراین :
👈☀️حضرت محسن علیه السلام جلالتِ امامَت و ولایتِ حضرات آل الله علیهم می‌باشند.☀️
ایشان(ع)؛ «سِرّ المستودع» در بطنِ ناموسیّت حقّ (یعنی حضرت فاطمه سلام الله علیها) هستند که :
🔻 『 اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَة وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ 《سِرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها》 بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ』🔺
❖ نام مبارکشان "محسِن"، یعنی کسی که احسان‌ساز است. که بیان شد ؛ احسان، همان ولایت است.
❖ و این، در حالی است که ولایت، قائم بر خودش است. و ولایت‌کنندۀ ولایت، در اطلاق و بیحدّی باید نظر شود.
❖ بنابراین؛ "محال بودنِ تقدّم و توقّف شیء بر خودش" در اینجا مطرح نیست. که این تعابیر مربوط به امور حَدّیه است.
🔅 سخن در عالَم نور است.
حضرتِ محسن (؏) در اطلاقِ نوری، احسان‌کننده و ولایت‌ساز هستند.
در حالیکه حضرت فاطمه زهرا (س) «امّ الائمه» می‌باشند ، حضرتِ محسن (ع) ؛ باطن و جلالَتِ امامت ائمۀ اطهار (ع) می‌باشند که غیبی است لایدرک. که حضرت مولی امیرالمؤمنین (ع) می‌فرمایند:
👈🔻『 ظاهري ولاية و وصاية و «باطني غيبٌ لا يُدرک»』🔺
(📚 مشارق الامان، حافظ رجب برسی، ص 76)
و حضرت مولی (ع) در حدیث طارق ابن شهاب در مورد امامت می‌فرمایند:
👈🔻『 ظَاهِرُهُ أَمْرٌ لَا يُمْلَكُ وَ «بَاطِنُهُ غَيْبٌ لَا يُدْرَک»』🔺
(📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج25، ص: 171)
⇦ ☀️ بنابراین؛ در حالیکه ولایت، خودیّت حقّ است، و ولایت، شخصِ حضرات آل الله علیهم السلام هستند؛ حضرتِ محسِن (؏) مقامِ خلوَت و جلالِ امامَت و ولایتِ حضرات آل الله علیهم السلام می‌باشند. ☀️
إن شاء الله این روزیِ خاصّ، نوشِ جان و دل بیقراران حضرتشان باشد.
🍃 قدمی پیش رَویم که جاریِ معرفت و احسان، دستِ مُجریِ سخاوتمندِ عالَم است که "بِيُمْنِهِ رُزِقَ الْوَرَى" و مُحسِن‌ِ بارگاهِ ملوکانه‌اش، فعلیّت احسان و ولایت است و مَسندنشینِ سَریرِ جود و سخاوت.
مهمانِ خوانِ کریمانه حضرتشان هستیم و گدایانِ گوشه‌ْنگاهی از وجودِ جلالی ولیّ اللهیِ او .
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔳
♦️◆ قدم نهم ➣●• —---—
نام مبارک "محسن" از اسماء حضرت حقّ است.
در بین اسماء حضرات آل الله (؏) ، "علی" و "محسن" از اسماء حضرت حقّ تعالی است.
⚠️ خوب دقّت شود که کدام اسماء چنین خصوصیّتی دارد !
در ادامۀ مطلب ان شاء الله ظرافتِ این دو اسم مبارک، و خصوصیّت آن به مرحمتِ الهی معلوم میشود.
❖ «محسِن» ؛ اسم فاعل است. یعنی "احسان کننده". که اسم فاعل، صفتِ حالیه نیز واقع میشود یعنی آنکسی که حالَش، «احسان ساز» است.
از طرفی بیان شد که "احسان" ؛ ولایت است.
و بیان شد که ولایتِ خداوند، خدائیت و فعلیّت محضۀ حضرت حقّ تعالی است.
خداوند به خودیِ خود و به نحوِ #مالکیت_حقیقی (که مملوک، چیزی جز ظهورِ مالک نیست)، دارای ولایت (احسان) است و این در حالی است که خودیّت او، "محسِن" است که در حدیث قدسی فرمود :
🔻『 أَنَا «ذُو الْإِحْسَانِ» وَ هَذَا الْحَسَنُ،
وَ أَنَا «الْمُحْسِنُ» وَ هَذَا الْحُسَيْن』🔺
(📚 بحار الأنوار، ط - بيروت،ج27، ص5)
اگر به مرحمت حقّ قدمهایِ قبلی، یک به یک با پایِ دل طیّ شده باشد، إن شاء الله مطلبی که در این نتیجه‌گیری بیان میشود بهجت را به جانْ می‌نشاند :
👈 ☀️حضرتِ "محسِن" (علیه السلام) ؛ فعلیّتِ محضۀ ولایت هستند. ☀️
🍃 اینجا مکانَتِ اعتکاف است!
و شاید بهتر این بود که ادامه ندهیم و این نُه منزلِ معرفتی را تا پایِ نتیجه، به دهمین مرحله، چند بار مرور کنیم.
امّا چون جاریِ معرفت، سائق و برَنده است، قلم نگارش را مانع نباید شد.
دیگر هرکسی هرچقدر که در طلب است، همراه بیاید ...
♦️◆ قدم دهم ➣●• —---—
✅ نکته‌ای از «امامت» ، پیش از قدم دهم بیان میشود و آن این است که اِمامت ؛ اَمام بودن و مقدّم بودنِ ذاتِ باریتعالی است ("يَا مُقَدِّم" / دعای مجیر - 📚 البلد الأمين، ص: 363).
❖ که چون «مقدّمِ مطلق»، ذاتِ باریتعالی است، این مقدّم و اَمام بودن مطلق، از «اِمامت» و پیشوا بودنِ مطلقِ نفسِ حقّ (یعنی حضرات آل الله علیهم السلام) است.
➿ و امّا ...
❖ بیان شد که حضرت محسن (علیه السلام) فعلیّت محضۀ ولایت هستند. در حالیکه اشاره شد که ولایت، شخصِ حضرات آل الله علیهم السلام می‌باشند.
❖فعلیّت محضه در عُلوِّ جلالی است. و مقامِ خلوَتِ ولایت است که از اطلاقِ خویش، در هر مرتبه‌ای ظاهر بشود، به جلالِ «فِعلیّت» ظاهر میشود و نه به تعیّنِ «فِعل».
یعنی در حدّ و حدودِ افعال متوقّف و متعیّن نیست. بلکه دائماً (#دوام از خودش) در خفایِ غیبیِ فاعلِ عَلَی الاطلاق است.
❖ و نیز بیان شد که حضرات آل الله علیهم السلام همگی شیء حقیقیِ واحد هستند.
بنابراین :
👈☀️حضرت محسن علیه السلام جلالتِ امامَت و ولایتِ حضرات آل الله علیهم می‌باشند.☀️
ایشان(ع)؛ «سِرّ المستودع» در بطنِ ناموسیّت حقّ (یعنی حضرت فاطمه سلام الله علیها) هستند که :
🔻 『 اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَة وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ 《سِرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها》 بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ』🔺
❖ نام مبارکشان "محسِن"، یعنی کسی که احسان‌ساز است. که بیان شد ؛ احسان، همان ولایت است.
❖ و این، در حالی است که ولایت، قائم بر خودش است. و ولایت‌کنندۀ ولایت، در اطلاق و بیحدّی باید نظر شود.
❖ بنابراین؛ "محال بودنِ تقدّم و توقّف شیء بر خودش" در اینجا مطرح نیست. که این تعابیر مربوط به امور حَدّیه است.
🔅 سخن در عالَم نور است.
حضرتِ محسن (؏) در اطلاقِ نوری، احسان‌کننده و ولایت‌ساز هستند.
در حالیکه حضرت فاطمه زهرا (س) «امّ الائمه» می‌باشند ، حضرتِ محسن (ع) ؛ باطن و جلالَتِ امامت ائمۀ اطهار (ع) می‌باشند که غیبی است لایدرک. که حضرت مولی امیرالمؤمنین (ع) می‌فرمایند:
👈🔻『 ظاهري ولاية و وصاية و «باطني غيبٌ لا يُدرک»』🔺
(📚 مشارق الامان، حافظ رجب برسی، ص 76)
و حضرت مولی (ع) در حدیث طارق ابن شهاب در مورد امامت می‌فرمایند:
👈🔻『 ظَاهِرُهُ أَمْرٌ لَا يُمْلَكُ وَ «بَاطِنُهُ غَيْبٌ لَا يُدْرَک»』🔺
(📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج25، ص: 171)
⇦ ☀️ بنابراین؛ در حالیکه ولایت، خودیّت حقّ است، و ولایت، شخصِ حضرات آل الله علیهم السلام هستند؛ حضرتِ محسِن (؏) مقامِ خلوَت و جلالِ امامَت و ولایتِ حضرات آل الله علیهم السلام می‌باشند. ☀️
إن شاء الله این روزیِ خاصّ، نوشِ جان و دل بیقراران حضرتشان باشد.
🍃 قدمی پیش رَویم که جاریِ معرفت و احسان، دستِ مُجریِ سخاوتمندِ عالَم است که "بِيُمْنِهِ رُزِقَ الْوَرَى" و مُحسِن‌ِ بارگاهِ ملوکانه‌اش، فعلیّت احسان و ولایت است و مَسندنشینِ سَریرِ جود و سخاوت.
مهمانِ خوانِ کریمانه حضرتشان هستیم و گدایانِ گوشه‌ْنگاهی از وجودِ جلالی ولیّ اللهیِ او .
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔳
Forwarded from اللطائف الالٰهیّة - احسان الله نیلفروش زاده (Ehsan Nil.)
🔹
♦️◆ قدم نهم ➣●• —---—
نام مبارک "محسن" از اسماء حضرت حقّ است.
در بین اسماء حضرات آل الله (؏) ، "علی" و "محسن" از اسماء حضرت حقّ تعالی است.
⚠️ خوب دقّت شود که کدام اسماء چنین خصوصیّتی دارد !
در ادامۀ مطلب ان شاء الله ظرافتِ این دو اسم مبارک، و خصوصیّت آن به مرحمتِ الهی معلوم میشود.
❖ «محسِن» ؛ اسم فاعل است. یعنی "احسان کننده". که اسم فاعل، صفتِ حالیه نیز واقع میشود یعنی آنکسی که حالَش، «احسان ساز» است.
از طرفی بیان شد که "احسان" ؛ ولایت است.
و بیان شد که ولایتِ خداوند، خدائیت و فعلیّت محضۀ حضرت حقّ تعالی است.
خداوند به خودیِ خود و به نحوِ #مالکیت_حقیقی (که مملوک، چیزی جز ظهورِ مالک نیست)، دارای ولایت (احسان) است و این در حالی است که خودیّت او، "محسِن" است که در حدیث قدسی فرمود :
🔻『 أَنَا «ذُو الْإِحْسَانِ» وَ هَذَا الْحَسَنُ،
وَ أَنَا «الْمُحْسِنُ» وَ هَذَا الْحُسَيْن』🔺
(📚 بحار الأنوار، ط - بيروت،ج27، ص5)
اگر به مرحمت حقّ قدمهایِ قبلی، یک به یک با پایِ دل طیّ شده باشد، إن شاء الله مطلبی که در این نتیجه‌گیری بیان میشود بهجت را به جانْ می‌نشاند :
👈 ☀️حضرتِ "محسِن" (علیه السلام) ؛ فعلیّتِ محضۀ ولایت هستند. ☀️
🍃 اینجا مکانَتِ اعتکاف است!
و شاید بهتر این بود که ادامه ندهیم و این نُه منزلِ معرفتی را تا پایِ نتیجه، به دهمین مرحله، چند بار مرور کنیم.
امّا چون جاریِ معرفت، سائق و برَنده است، قلم نگارش را مانع نباید شد.
دیگر هرکسی هرچقدر که در طلب است، همراه بیاید ...
♦️◆ قدم دهم ➣●• —---—
✅ نکته‌ای از «امامت» ، پیش از قدم دهم بیان میشود و آن این است که اِمامت ؛ اَمام بودن و مقدّم بودنِ ذاتِ باریتعالی است ("يَا مُقَدِّم" / دعای مجیر - 📚 البلد الأمين، ص: 363).
❖ که چون «مقدّمِ مطلق»، ذاتِ باریتعالی است، این مقدّم و اَمام بودن مطلق، از «اِمامت» و پیشوا بودنِ مطلقِ نفسِ حقّ (یعنی حضرات آل الله علیهم السلام) است.
➿ و امّا ...
❖ بیان شد که حضرت محسن (علیه السلام) فعلیّت محضۀ ولایت هستند. در حالیکه اشاره شد که ولایت، شخصِ حضرات آل الله علیهم السلام می‌باشند.
❖فعلیّت محضه در عُلوِّ جلالی است. و مقامِ خلوَتِ ولایت است که از اطلاقِ خویش، در هر مرتبه‌ای ظاهر بشود، به جلالِ «فِعلیّت» ظاهر میشود و نه به تعیّنِ «فِعل».
یعنی در حدّ و حدودِ افعال متوقّف و متعیّن نیست. بلکه دائماً (#دوام از خودش) در خفایِ غیبیِ فاعلِ عَلَی الاطلاق است.
❖ و نیز بیان شد که حضرات آل الله علیهم السلام همگی شیء حقیقیِ واحد هستند.
بنابراین :
👈☀️حضرت محسن علیه السلام جلالتِ امامَت و ولایتِ حضرات آل الله علیهم می‌باشند.☀️
ایشان(ع)؛ «سِرّ المستودع» در بطنِ ناموسیّت حقّ (یعنی حضرت فاطمه سلام الله علیها) هستند که :
🔻 『 اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَة وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ 《سِرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها》 بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ』🔺
❖ نام مبارکشان "محسِن"، یعنی کسی که احسان‌ساز است. که بیان شد ؛ احسان، همان ولایت است.
❖ و این، در حالی است که ولایت، قائم بر خودش است. و ولایت‌کنندۀ ولایت، در اطلاق و بیحدّی باید نظر شود.
❖ بنابراین؛ "محال بودنِ تقدّم و توقّف شیء بر خودش" در اینجا مطرح نیست. که این تعابیر مربوط به امور حَدّیه است.
🔅 سخن در عالَم نور است.
حضرتِ محسن (؏) در اطلاقِ نوری، احسان‌کننده و ولایت‌ساز هستند.
در حالیکه حضرت فاطمه زهرا (س) «امّ الائمه» می‌باشند ، حضرتِ محسن (ع) ؛ باطن و جلالَتِ امامت ائمۀ اطهار (ع) می‌باشند که غیبی است لایدرک. که حضرت مولی امیرالمؤمنین (ع) می‌فرمایند:
👈🔻『 ظاهري ولاية و وصاية و «باطني غيبٌ لا يُدرک»』🔺
(📚 مشارق الامان، حافظ رجب برسی، ص 76)
و حضرت مولی (ع) در حدیث طارق ابن شهاب در مورد امامت می‌فرمایند:
👈🔻『 ظَاهِرُهُ أَمْرٌ لَا يُمْلَكُ وَ «بَاطِنُهُ غَيْبٌ لَا يُدْرَک»』🔺
(📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج25، ص: 171)
⇦ ☀️ بنابراین؛ در حالیکه ولایت، خودیّت حقّ است، و ولایت، شخصِ حضرات آل الله علیهم السلام هستند؛ حضرتِ محسِن (؏) مقامِ خلوَت و جلالِ امامَت و ولایتِ حضرات آل الله علیهم السلام می‌باشند. ☀️
إن شاء الله این روزیِ خاصّ، نوشِ جان و دل بیقراران حضرتشان باشد.
🍃 قدمی پیش رَویم که جاریِ معرفت و احسان، دستِ مُجریِ سخاوتمندِ عالَم است که "بِيُمْنِهِ رُزِقَ الْوَرَى" و مُحسِن‌ِ بارگاهِ ملوکانه‌اش، فعلیّت احسان و ولایت است و مَسندنشینِ سَریرِ جود و سخاوت.
مهمانِ خوانِ کریمانه حضرتشان هستیم و گدایانِ گوشه‌ْنگاهی از وجودِ جلالی ولیّ اللهیِ او .
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔳
♦️◆ قدم نهم ➣●• —---—
نام مبارک "محسن" از اسماء حضرت حقّ است.
در بین اسماء حضرات آل الله (؏) ، "علی" و "محسن" از اسماء حضرت حقّ تعالی است.
⚠️ خوب دقّت شود که کدام اسماء چنین خصوصیّتی دارد !
در ادامۀ مطلب ان شاء الله ظرافتِ این دو اسم مبارک، و خصوصیّت آن به مرحمتِ الهی معلوم میشود.
❖ «محسِن» ؛ اسم فاعل است. یعنی "احسان کننده". که اسم فاعل، صفتِ حالیه نیز واقع میشود یعنی آنکسی که حالَش، «احسان ساز» است.
از طرفی بیان شد که "احسان" ؛ ولایت است.
و بیان شد که ولایتِ خداوند، خدائیت و فعلیّت محضۀ حضرت حقّ تعالی است.
خداوند به خودیِ خود و به نحوِ #مالکیت_حقیقی (که مملوک، چیزی جز ظهورِ مالک نیست)، دارای ولایت (احسان) است و این در حالی است که خودیّت او، "محسِن" است که در حدیث قدسی فرمود :
🔻『 أَنَا «ذُو الْإِحْسَانِ» وَ هَذَا الْحَسَنُ،
وَ أَنَا «الْمُحْسِنُ» وَ هَذَا الْحُسَيْن』🔺
(📚 بحار الأنوار، ط - بيروت،ج27، ص5)
اگر به مرحمت حقّ قدمهایِ قبلی، یک به یک با پایِ دل طیّ شده باشد، إن شاء الله مطلبی که در این نتیجه‌گیری بیان میشود بهجت را به جانْ می‌نشاند :
👈 ☀️حضرتِ "محسِن" (علیه السلام) ؛ فعلیّتِ محضۀ ولایت هستند. ☀️
🍃 اینجا مکانَتِ اعتکاف است!
و شاید بهتر این بود که ادامه ندهیم و این نُه منزلِ معرفتی را تا پایِ نتیجه، به دهمین مرحله، چند بار مرور کنیم.
امّا چون جاریِ معرفت، سائق و برَنده است، قلم نگارش را مانع نباید شد.
دیگر هرکسی هرچقدر که در طلب است، همراه بیاید ...
♦️◆ قدم دهم ➣●• —---—
✅ نکته‌ای از «امامت» ، پیش از قدم دهم بیان میشود و آن این است که اِمامت ؛ اَمام بودن و مقدّم بودنِ ذاتِ باریتعالی است ("يَا مُقَدِّم" / دعای مجیر - 📚 البلد الأمين، ص: 363).
❖ که چون «مقدّمِ مطلق»، ذاتِ باریتعالی است، این مقدّم و اَمام بودن مطلق، از «اِمامت» و پیشوا بودنِ مطلقِ نفسِ حقّ (یعنی حضرات آل الله علیهم السلام) است.
➿ و امّا ...
❖ بیان شد که حضرت محسن (علیه السلام) فعلیّت محضۀ ولایت هستند. در حالیکه اشاره شد که ولایت، شخصِ حضرات آل الله علیهم السلام می‌باشند.
❖فعلیّت محضه در عُلوِّ جلالی است. و مقامِ خلوَتِ ولایت است که از اطلاقِ خویش، در هر مرتبه‌ای ظاهر بشود، به جلالِ «فِعلیّت» ظاهر میشود و نه به تعیّنِ «فِعل».
یعنی در حدّ و حدودِ افعال متوقّف و متعیّن نیست. بلکه دائماً (#دوام از خودش) در خفایِ غیبیِ فاعلِ عَلَی الاطلاق است.
❖ و نیز بیان شد که حضرات آل الله علیهم السلام همگی شیء حقیقیِ واحد هستند.
بنابراین :
👈☀️حضرت محسن علیه السلام جلالتِ امامَت و ولایتِ حضرات آل الله علیهم می‌باشند.☀️
ایشان(ع)؛ «سِرّ المستودع» در بطنِ ناموسیّت حقّ (یعنی حضرت فاطمه سلام الله علیها) هستند که :
🔻 『 اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَة وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ 《سِرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها》 بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ』🔺
❖ نام مبارکشان "محسِن"، یعنی کسی که احسان‌ساز است. که بیان شد ؛ احسان، همان ولایت است.
❖ و این، در حالی است که ولایت، قائم بر خودش است. و ولایت‌کنندۀ ولایت، در اطلاق و بیحدّی باید نظر شود.
❖ بنابراین؛ "محال بودنِ تقدّم و توقّف شیء بر خودش" در اینجا مطرح نیست. که این تعابیر مربوط به امور حَدّیه است.
🔅 سخن در عالَم نور است.
حضرتِ محسن (؏) در اطلاقِ نوری، احسان‌کننده و ولایت‌ساز هستند.
در حالیکه حضرت فاطمه زهرا (س) «امّ الائمه» می‌باشند ، حضرتِ محسن (ع) ؛ باطن و جلالَتِ امامت ائمۀ اطهار (ع) می‌باشند که غیبی است لایدرک. که حضرت مولی امیرالمؤمنین (ع) می‌فرمایند:
👈🔻『 ظاهري ولاية و وصاية و «باطني غيبٌ لا يُدرک»』🔺
(📚 مشارق الامان، حافظ رجب برسی، ص 76)
و حضرت مولی (ع) در حدیث طارق ابن شهاب در مورد امامت می‌فرمایند:
👈🔻『 ظَاهِرُهُ أَمْرٌ لَا يُمْلَكُ وَ «بَاطِنُهُ غَيْبٌ لَا يُدْرَک»』🔺
(📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج25، ص: 171)
⇦ ☀️ بنابراین؛ در حالیکه ولایت، خودیّت حقّ است، و ولایت، شخصِ حضرات آل الله علیهم السلام هستند؛ حضرتِ محسِن (؏) مقامِ خلوَت و جلالِ امامَت و ولایتِ حضرات آل الله علیهم السلام می‌باشند. ☀️
إن شاء الله این روزیِ خاصّ، نوشِ جان و دل بیقراران حضرتشان باشد.
🍃 قدمی پیش رَویم که جاریِ معرفت و احسان، دستِ مُجریِ سخاوتمندِ عالَم است که "بِيُمْنِهِ رُزِقَ الْوَرَى" و مُحسِن‌ِ بارگاهِ ملوکانه‌اش، فعلیّت احسان و ولایت است و مَسندنشینِ سَریرِ جود و سخاوت.
مهمانِ خوانِ کریمانه حضرتشان هستیم و گدایانِ گوشه‌ْنگاهی از وجودِ جلالی ولیّ اللهیِ او .
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔳
Forwarded from اللطائف الالٰهیّة - احسان الله نیلفروش زاده (Ehsan Nil.)
🔹
♦️◆ قدم نهم ➣●• —---—
نام مبارک "محسن" از اسماء حضرت حقّ است.
در بین اسماء حضرات آل الله (؏) ، "علی" و "محسن" از اسماء حضرت حقّ تعالی است.
⚠️ خوب دقّت شود که کدام اسماء چنین خصوصیّتی دارد !
در ادامۀ مطلب ان شاء الله ظرافتِ این دو اسم مبارک، و خصوصیّت آن به مرحمتِ الهی معلوم میشود.
❖ «محسِن» ؛ اسم فاعل است. یعنی "احسان کننده". که اسم فاعل، صفتِ حالیه نیز واقع میشود یعنی آنکسی که حالَش، «احسان ساز» است.
از طرفی بیان شد که "احسان" ؛ ولایت است.
و بیان شد که ولایتِ خداوند، خدائیت و فعلیّت محضۀ حضرت حقّ تعالی است.
خداوند به خودیِ خود و به نحوِ #مالکیت_حقیقی (که مملوک، چیزی جز ظهورِ مالک نیست)، دارای ولایت (احسان) است و این در حالی است که خودیّت او، "محسِن" است که در حدیث قدسی فرمود :
🔻『 أَنَا «ذُو الْإِحْسَانِ» وَ هَذَا الْحَسَنُ،
وَ أَنَا «الْمُحْسِنُ» وَ هَذَا الْحُسَيْن』🔺
(📚 بحار الأنوار، ط - بيروت،ج27، ص5)
اگر به مرحمت حقّ قدمهایِ قبلی، یک به یک با پایِ دل طیّ شده باشد، إن شاء الله مطلبی که در این نتیجه‌گیری بیان میشود بهجت را به جانْ می‌نشاند :
👈 ☀️حضرتِ "محسِن" (علیه السلام) ؛ فعلیّتِ محضۀ ولایت هستند. ☀️
🍃 اینجا مکانَتِ اعتکاف است!
و شاید بهتر این بود که ادامه ندهیم و این نُه منزلِ معرفتی را تا پایِ نتیجه، به دهمین مرحله، چند بار مرور کنیم.
امّا چون جاریِ معرفت، سائق و برَنده است، قلم نگارش را مانع نباید شد.
دیگر هرکسی هرچقدر که در طلب است، همراه بیاید ...
♦️◆ قدم دهم ➣●• —---—
✅ نکته‌ای از «امامت» ، پیش از قدم دهم بیان میشود و آن این است که اِمامت ؛ اَمام بودن و مقدّم بودنِ ذاتِ باریتعالی است ("يَا مُقَدِّم" / دعای مجیر - 📚 البلد الأمين، ص: 363).
❖ که چون «مقدّمِ مطلق»، ذاتِ باریتعالی است، این مقدّم و اَمام بودن مطلق، از «اِمامت» و پیشوا بودنِ مطلقِ نفسِ حقّ (یعنی حضرات آل الله علیهم السلام) است.
➿ و امّا ...
❖ بیان شد که حضرت محسن (علیه السلام) فعلیّت محضۀ ولایت هستند. در حالیکه اشاره شد که ولایت، شخصِ حضرات آل الله علیهم السلام می‌باشند.
❖فعلیّت محضه در عُلوِّ جلالی است. و مقامِ خلوَتِ ولایت است که از اطلاقِ خویش، در هر مرتبه‌ای ظاهر بشود، به جلالِ «فِعلیّت» ظاهر میشود و نه به تعیّنِ «فِعل».
یعنی در حدّ و حدودِ افعال متوقّف و متعیّن نیست. بلکه دائماً (#دوام از خودش) در خفایِ غیبیِ فاعلِ عَلَی الاطلاق است.
❖ و نیز بیان شد که حضرات آل الله علیهم السلام همگی شیء حقیقیِ واحد هستند.
بنابراین :
👈☀️حضرت محسن علیه السلام جلالتِ امامَت و ولایتِ حضرات آل الله علیهم می‌باشند.☀️
ایشان(ع)؛ «سِرّ المستودع» در بطنِ ناموسیّت حقّ (یعنی حضرت فاطمه سلام الله علیها) هستند که :
🔻 『 اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَة وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ 《سِرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها》 بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ』🔺
❖ نام مبارکشان "محسِن"، یعنی کسی که احسان‌ساز است. که بیان شد ؛ احسان، همان ولایت است.
❖ و این، در حالی است که ولایت، قائم بر خودش است. و ولایت‌کنندۀ ولایت، در اطلاق و بیحدّی باید نظر شود.
❖ بنابراین؛ "محال بودنِ تقدّم و توقّف شیء بر خودش" در اینجا مطرح نیست. که این تعابیر مربوط به امور حَدّیه است.
🔅 سخن در عالَم نور است.
حضرتِ محسن (؏) در اطلاقِ نوری، احسان‌کننده و ولایت‌ساز هستند.
در حالیکه حضرت فاطمه زهرا (س) «امّ الائمه» می‌باشند ، حضرتِ محسن (ع) ؛ باطن و جلالَتِ امامت ائمۀ اطهار (ع) می‌باشند که غیبی است لایدرک. که حضرت مولی امیرالمؤمنین (ع) می‌فرمایند:
👈🔻『 ظاهري ولاية و وصاية و «باطني غيبٌ لا يُدرک»』🔺
(📚 مشارق الامان، حافظ رجب برسی، ص 76)
و حضرت مولی (ع) در حدیث طارق ابن شهاب در مورد امامت می‌فرمایند:
👈🔻『 ظَاهِرُهُ أَمْرٌ لَا يُمْلَكُ وَ «بَاطِنُهُ غَيْبٌ لَا يُدْرَک»』🔺
(📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج25، ص: 171)
⇦ ☀️ بنابراین؛ در حالیکه ولایت، خودیّت حقّ است، و ولایت، شخصِ حضرات آل الله علیهم السلام هستند؛ حضرتِ محسِن (؏) مقامِ خلوَت و جلالِ امامَت و ولایتِ حضرات آل الله علیهم السلام می‌باشند. ☀️
إن شاء الله این روزیِ خاصّ، نوشِ جان و دل بیقراران حضرتشان باشد.
🍃 قدمی پیش رَویم که جاریِ معرفت و احسان، دستِ مُجریِ سخاوتمندِ عالَم است که "بِيُمْنِهِ رُزِقَ الْوَرَى" و مُحسِن‌ِ بارگاهِ ملوکانه‌اش، فعلیّت احسان و ولایت است و مَسندنشینِ سَریرِ جود و سخاوت.
مهمانِ خوانِ کریمانه حضرتشان هستیم و گدایانِ گوشه‌ْنگاهی از وجودِ جلالی ولیّ اللهیِ او .
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔳
♦️◆ قدم نهم ➣●• —---—
نام مبارک "محسن" از اسماء حضرت حقّ است.
در بین اسماء حضرات آل الله (؏) ، "علی" و "محسن" از اسماء حضرت حقّ تعالی است.
⚠️ خوب دقّت شود که کدام اسماء چنین خصوصیّتی دارد !
در ادامۀ مطلب ان شاء الله ظرافتِ این دو اسم مبارک، و خصوصیّت آن به مرحمتِ الهی معلوم میشود.
❖ «محسِن» ؛ اسم فاعل است. یعنی "احسان کننده". که اسم فاعل، صفتِ حالیه نیز واقع میشود یعنی آنکسی که حالَش، «احسان ساز» است.
از طرفی بیان شد که "احسان" ؛ ولایت است.
و بیان شد که ولایتِ خداوند، خدائیت و فعلیّت محضۀ حضرت حقّ تعالی است.
خداوند به خودیِ خود و به نحوِ #مالکیت_حقیقی (که مملوک، چیزی جز ظهورِ مالک نیست)، دارای ولایت (احسان) است و این در حالی است که خودیّت او، "محسِن" است که در حدیث قدسی فرمود :
🔻『 أَنَا «ذُو الْإِحْسَانِ» وَ هَذَا الْحَسَنُ،
وَ أَنَا «الْمُحْسِنُ» وَ هَذَا الْحُسَيْن』🔺
(📚 بحار الأنوار، ط - بيروت،ج27، ص5)
اگر به مرحمت حقّ قدمهایِ قبلی، یک به یک با پایِ دل طیّ شده باشد، إن شاء الله مطلبی که در این نتیجه‌گیری بیان میشود بهجت را به جانْ می‌نشاند :
👈 ☀️حضرتِ "محسِن" (علیه السلام) ؛ فعلیّتِ محضۀ ولایت هستند. ☀️
🍃 اینجا مکانَتِ اعتکاف است!
و شاید بهتر این بود که ادامه ندهیم و این نُه منزلِ معرفتی را تا پایِ نتیجه، به دهمین مرحله، چند بار مرور کنیم.
امّا چون جاریِ معرفت، سائق و برَنده است، قلم نگارش را مانع نباید شد.
دیگر هرکسی هرچقدر که در طلب است، همراه بیاید ...
♦️◆ قدم دهم ➣●• —---—
✅ نکته‌ای از «امامت» ، پیش از قدم دهم بیان میشود و آن این است که اِمامت ؛ اَمام بودن و مقدّم بودنِ ذاتِ باریتعالی است ("يَا مُقَدِّم" / دعای مجیر - 📚 البلد الأمين، ص: 363).
❖ که چون «مقدّمِ مطلق»، ذاتِ باریتعالی است، این مقدّم و اَمام بودن مطلق، از «اِمامت» و پیشوا بودنِ مطلقِ نفسِ حقّ (یعنی حضرات آل الله علیهم السلام) است.
➿ و امّا ...
❖ بیان شد که حضرت محسن (علیه السلام) فعلیّت محضۀ ولایت هستند. در حالیکه اشاره شد که ولایت، شخصِ حضرات آل الله علیهم السلام می‌باشند.
❖فعلیّت محضه در عُلوِّ جلالی است. و مقامِ خلوَتِ ولایت است که از اطلاقِ خویش، در هر مرتبه‌ای ظاهر بشود، به جلالِ «فِعلیّت» ظاهر میشود و نه به تعیّنِ «فِعل».
یعنی در حدّ و حدودِ افعال متوقّف و متعیّن نیست. بلکه دائماً (#دوام از خودش) در خفایِ غیبیِ فاعلِ عَلَی الاطلاق است.
❖ و نیز بیان شد که حضرات آل الله علیهم السلام همگی شیء حقیقیِ واحد هستند.
بنابراین :
👈☀️حضرت محسن علیه السلام جلالتِ امامَت و ولایتِ حضرات آل الله علیهم می‌باشند.☀️
ایشان(ع)؛ «سِرّ المستودع» در بطنِ ناموسیّت حقّ (یعنی حضرت فاطمه سلام الله علیها) هستند که :
🔻 『 اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَة وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ 《سِرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها》 بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ』🔺
❖ نام مبارکشان "محسِن"، یعنی کسی که احسان‌ساز است. که بیان شد ؛ احسان، همان ولایت است.
❖ و این، در حالی است که ولایت، قائم بر خودش است. و ولایت‌کنندۀ ولایت، در اطلاق و بیحدّی باید نظر شود.
❖ بنابراین؛ "محال بودنِ تقدّم و توقّف شیء بر خودش" در اینجا مطرح نیست. که این تعابیر مربوط به امور حَدّیه است.
🔅 سخن در عالَم نور است.
حضرتِ محسن (؏) در اطلاقِ نوری، احسان‌کننده و ولایت‌ساز هستند.
در حالیکه حضرت فاطمه زهرا (س) «امّ الائمه» می‌باشند ، حضرتِ محسن (ع) ؛ باطن و جلالَتِ امامت ائمۀ اطهار (ع) می‌باشند که غیبی است لایدرک. که حضرت مولی امیرالمؤمنین (ع) می‌فرمایند:
👈🔻『 ظاهري ولاية و وصاية و «باطني غيبٌ لا يُدرک»』🔺
(📚 مشارق الامان، حافظ رجب برسی، ص 76)
و حضرت مولی (ع) در حدیث طارق ابن شهاب در مورد امامت می‌فرمایند:
👈🔻『 ظَاهِرُهُ أَمْرٌ لَا يُمْلَكُ وَ «بَاطِنُهُ غَيْبٌ لَا يُدْرَک»』🔺
(📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج25، ص: 171)
⇦ ☀️ بنابراین؛ در حالیکه ولایت، خودیّت حقّ است، و ولایت، شخصِ حضرات آل الله علیهم السلام هستند؛ حضرتِ محسِن (؏) مقامِ خلوَت و جلالِ امامَت و ولایتِ حضرات آل الله علیهم السلام می‌باشند. ☀️
إن شاء الله این روزیِ خاصّ، نوشِ جان و دل بیقراران حضرتشان باشد.
🍃 قدمی پیش رَویم که جاریِ معرفت و احسان، دستِ مُجریِ سخاوتمندِ عالَم است که "بِيُمْنِهِ رُزِقَ الْوَرَى" و مُحسِن‌ِ بارگاهِ ملوکانه‌اش، فعلیّت احسان و ولایت است و مَسندنشینِ سَریرِ جود و سخاوت.
مهمانِ خوانِ کریمانه حضرتشان هستیم و گدایانِ گوشه‌ْنگاهی از وجودِ جلالی ولیّ اللهیِ او .
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔳
Forwarded from اللطائف الالٰهیّة - احسان الله نیلفروش زاده (Ehsan Nil.)
🔹
♦️◆ قدم نهم ➣●• —---—
نام مبارک "محسن" از اسماء حضرت حقّ است.
در بین اسماء حضرات آل الله (؏) ، "علی" و "محسن" از اسماء حضرت حقّ تعالی است.
⚠️ خوب دقّت شود که کدام اسماء چنین خصوصیّتی دارد !
در ادامۀ مطلب ان شاء الله ظرافتِ این دو اسم مبارک، و خصوصیّت آن به مرحمتِ الهی معلوم میشود.
❖ «محسِن» ؛ اسم فاعل است. یعنی "احسان کننده". که اسم فاعل، صفتِ حالیه نیز واقع میشود یعنی آنکسی که حالَش، «احسان ساز» است.
از طرفی بیان شد که "احسان" ؛ ولایت است.
و بیان شد که ولایتِ خداوند، خدائیت و فعلیّت محضۀ حضرت حقّ تعالی است.
خداوند به خودیِ خود و به نحوِ #مالکیت_حقیقی (که مملوک، چیزی جز ظهورِ مالک نیست)، دارای ولایت (احسان) است و این در حالی است که خودیّت او، "محسِن" است که در حدیث قدسی فرمود :
🔻『 أَنَا «ذُو الْإِحْسَانِ» وَ هَذَا الْحَسَنُ،
وَ أَنَا «الْمُحْسِنُ» وَ هَذَا الْحُسَيْن』🔺
(📚 بحار الأنوار، ط - بيروت،ج۲۷، ص۵)
اگر به مرحمت حقّ قدمهایِ قبلی، یک به یک با پایِ دل طیّ شده باشد، إن شاء الله مطلبی که در این نتیجه‌گیری بیان میشود بهجت را به جانْ می‌نشاند :
👈 ☀️حضرتِ "محسِن" (علیه السلام) ؛ فعلیّتِ محضۀ ولایت هستند. ☀️
🍃 اینجا مکانَتِ اعتکاف است!
و شاید بهتر این بود که ادامه ندهیم و این نُه منزلِ معرفتی را تا پایِ نتیجه، به دهمین مرحله، چند بار مرور کنیم.
امّا چون جاریِ معرفت، سائق و برَنده است، قلم نگارش را مانع نباید شد.
دیگر هرکسی هرچقدر که در طلب است، همراه بیاید ...
♦️◆ قدم دهم ➣●• —---—
✅ نکته‌ای از «امامت» ، پیش از قدم دهم بیان میشود و آن این است که اِمامت ؛ اَمام بودن و مقدّم بودنِ ذاتِ باریتعالی است ("يَا مُقَدِّم" / دعای مجیر - 📚 البلد الأمين، ص۳۶۳).
❖ که چون «مقدّمِ مطلق»، ذاتِ باریتعالی است، این مقدّم و اَمام بودن مطلق، از «اِمامت» و پیشوا بودنِ مطلقِ نفسِ حقّ (یعنی حضرات آل الله علیهم السلام) است.
➿ و امّا ...
❖ بیان شد که حضرت محسن (علیه السلام) فعلیّت محضۀ ولایت هستند. در حالیکه اشاره شد که ولایت، شخصِ حضرات آل الله علیهم السلام می‌باشند.
❖فعلیّت محضه در عُلوِّ جلالی است. و مقامِ خلوَتِ ولایت است که از اطلاقِ خویش، در هر مرتبه‌ای ظاهر بشود، به جلالِ «فِعلیّت» ظاهر میشود و نه به تعیّنِ «فِعل».
یعنی در حدّ و حدودِ افعال متوقّف و متعیّن نیست. بلکه دائماً (#دوام از خودش) در خفایِ غیبیِ فاعلِ عَلَی الاطلاق است.
❖ و نیز بیان شد که حضرات آل الله علیهم السلام همگی شیء حقیقیِ واحد هستند.
بنابراین :
👈☀️حضرت محسن علیه السلام جلالتِ امامَت و ولایتِ حضرات آل الله علیهم می‌باشند.☀️
ایشان(ع)؛ «سِرّ المستودع» در بطنِ ناموسیّت حقّ (یعنی حضرت فاطمه سلام الله علیها) هستند که :
🔻 『 اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَة وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ 《سِرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها》 بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ』🔺
❖ نام مبارکشان "محسِن"، یعنی کسی که احسان‌ساز است. که بیان شد ؛ احسان، همان ولایت است.
❖ و این، در حالی است که ولایت، قائم بر خودش است. و ولایت‌کنندۀ ولایت، در اطلاق و بیحدّی باید نظر شود.
❖ بنابراین؛ "محال بودنِ تقدّم و توقّف شیء بر خودش" در اینجا مطرح نیست. که این تعابیر مربوط به امور حَدّیه است.
🔅 سخن در عالَم نور است.
حضرتِ محسن (؏) در اطلاقِ نوری، احسان‌کننده و ولایت‌ساز هستند.
در حالیکه حضرت فاطمه زهرا (س) «امّ الائمه» می‌باشند ، حضرتِ محسن (ع) ؛ باطن و جلالَتِ امامت ائمۀ اطهار (ع) می‌باشند که غیبی است لایدرک. که حضرت مولی امیرالمؤمنین (ع) می‌فرمایند:
👈🔻『 ظاهري ولاية و وصاية و «باطني غيبٌ لا يُدرک»』🔺
(📚 مشارق الامان، حافظ رجب برسی، ص۷۶)
و حضرت مولی (ع) در حدیث طارق ابن شهاب در مورد امامت می‌فرمایند:
👈🔻『 ظَاهِرُهُ أَمْرٌ لَا يُمْلَكُ وَ «بَاطِنُهُ غَيْبٌ لَا يُدْرَک»』🔺
(📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج۲۵، ص۱۷۱)
⇦ ☀️ بنابراین؛ در حالیکه ولایت، خودیّت حقّ است، و ولایت، شخصِ حضرات آل الله علیهم السلام هستند؛ حضرتِ محسِن (؏) مقامِ خلوَت و جلالِ امامَت و ولایتِ حضرات آل الله علیهم السلام می‌باشند. ☀️
إن شاء الله این روزیِ خاصّ، نوشِ جان و دل بیقراران حضرتشان باشد.
🍃 قدمی پیش رَویم که جاریِ معرفت و احسان، دستِ مُجریِ سخاوتمندِ عالَم است که "بِيُمْنِهِ رُزِقَ الْوَرَى" و مُحسِن‌ِ بارگاهِ ملوکانه‌اش، فعلیّت احسان و ولایت است و مَسندنشینِ سَریرِ جود و سخاوت.
مهمانِ خوانِ کریمانه حضرتشان هستیم و گدایانِ گوشه‌ْنگاهی از وجودِ جلالی ولیّ اللهیِ او .
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔳
♦️◆ قدم نهم ➣●• —---—
نام مبارک "محسن" از اسماء حضرت حقّ است.
در بین اسماء حضرات آل الله (؏) ، "علی" و "محسن" از اسماء حضرت حقّ تعالی است.
⚠️ خوب دقّت شود که کدام اسماء چنین خصوصیّتی دارد !
در ادامۀ مطلب ان شاء الله ظرافتِ این دو اسم مبارک، و خصوصیّت آن به مرحمتِ الهی معلوم میشود.
❖ «محسِن» ؛ اسم فاعل است. یعنی "احسان کننده". که اسم فاعل، صفتِ حالیه نیز واقع میشود یعنی آنکسی که حالَش، «احسان ساز» است.
از طرفی بیان شد که "احسان" ؛ ولایت است.
و بیان شد که ولایتِ خداوند، خدائیت و فعلیّت محضۀ حضرت حقّ تعالی است.
خداوند به خودیِ خود و به نحوِ #مالکیت_حقیقی (که مملوک، چیزی جز ظهورِ مالک نیست)، دارای ولایت (احسان) است و این در حالی است که خودیّت او، "محسِن" است که در حدیث قدسی فرمود :
🔻『 أَنَا «ذُو الْإِحْسَانِ» وَ هَذَا الْحَسَنُ،
وَ أَنَا «الْمُحْسِنُ» وَ هَذَا الْحُسَيْن』🔺
(📚 بحار الأنوار، ط - بيروت،ج۲۷، ص۵)
اگر به مرحمت حقّ قدمهایِ قبلی، یک به یک با پایِ دل طیّ شده باشد، إن شاء الله مطلبی که در این نتیجه‌گیری بیان میشود بهجت را به جانْ می‌نشاند :
👈 ☀️حضرتِ "محسِن" (علیه السلام) ؛ فعلیّتِ محضۀ ولایت هستند. ☀️
🍃 اینجا مکانَتِ اعتکاف است!
و شاید بهتر این بود که ادامه ندهیم و این نُه منزلِ معرفتی را تا پایِ نتیجه، به دهمین مرحله، چند بار مرور کنیم.
امّا چون جاریِ معرفت، سائق و برَنده است، قلم نگارش را مانع نباید شد.
دیگر هرکسی هرچقدر که در طلب است، همراه بیاید ...
♦️◆ قدم دهم ➣●• —---—
✅ نکته‌ای از «امامت» ، پیش از قدم دهم بیان میشود و آن این است که اِمامت ؛ اَمام بودن و مقدّم بودنِ ذاتِ باریتعالی است ("يَا مُقَدِّم" / دعای مجیر - 📚 البلد الأمين، ص۳۶۳).
❖ که چون «مقدّمِ مطلق»، ذاتِ باریتعالی است، این مقدّم و اَمام بودن مطلق، از «اِمامت» و پیشوا بودنِ مطلقِ نفسِ حقّ (یعنی حضرات آل الله علیهم السلام) است.
➿ و امّا ...
❖ بیان شد که حضرت محسن (علیه السلام) فعلیّت محضۀ ولایت هستند. در حالیکه اشاره شد که ولایت، شخصِ حضرات آل الله علیهم السلام می‌باشند.
❖فعلیّت محضه در عُلوِّ جلالی است. و مقامِ خلوَتِ ولایت است که از اطلاقِ خویش، در هر مرتبه‌ای ظاهر بشود، به جلالِ «فِعلیّت» ظاهر میشود و نه به تعیّنِ «فِعل».
یعنی در حدّ و حدودِ افعال متوقّف و متعیّن نیست. بلکه دائماً (#دوام از خودش) در خفایِ غیبیِ فاعلِ عَلَی الاطلاق است.
❖ و نیز بیان شد که حضرات آل الله علیهم السلام همگی شیء حقیقیِ واحد هستند.
بنابراین :
👈☀️حضرت محسن علیه السلام جلالتِ امامَت و ولایتِ حضرات آل الله علیهم می‌باشند.☀️
ایشان(ع)؛ «سِرّ المستودع» در بطنِ ناموسیّت حقّ (یعنی حضرت فاطمه سلام الله علیها) هستند که :
🔻 『 اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَة وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ 《سِرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها》 بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ』🔺
❖ نام مبارکشان "محسِن"، یعنی کسی که احسان‌ساز است. که بیان شد ؛ احسان، همان ولایت است.
❖ و این، در حالی است که ولایت، قائم بر خودش است. و ولایت‌کنندۀ ولایت، در اطلاق و بیحدّی باید نظر شود.
❖ بنابراین؛ "محال بودنِ تقدّم و توقّف شیء بر خودش" در اینجا مطرح نیست. که این تعابیر مربوط به امور حَدّیه است.
🔅 سخن در عالَم نور است.
حضرتِ محسن (؏) در اطلاقِ نوری، احسان‌کننده و ولایت‌ساز هستند.
در حالیکه حضرت فاطمه زهرا (س) «امّ الائمه» می‌باشند ، حضرتِ محسن (ع) ؛ باطن و جلالَتِ امامت ائمۀ اطهار (ع) می‌باشند که غیبی است لایدرک. که حضرت مولی امیرالمؤمنین (ع) می‌فرمایند:
👈🔻『 ظاهري ولاية و وصاية و «باطني غيبٌ لا يُدرک»』🔺
(📚 مشارق الامان، حافظ رجب برسی، ص۷۶)
و حضرت مولی (ع) در حدیث طارق ابن شهاب در مورد امامت می‌فرمایند:
👈🔻『 ظَاهِرُهُ أَمْرٌ لَا يُمْلَكُ وَ «بَاطِنُهُ غَيْبٌ لَا يُدْرَک»』🔺
(📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج۲۵، ص۱۷۱)
⇦ ☀️ بنابراین؛ در حالیکه ولایت، خودیّت حقّ است، و ولایت، شخصِ حضرات آل الله علیهم السلام هستند؛ حضرتِ محسِن (؏) مقامِ خلوَت و جلالِ امامَت و ولایتِ حضرات آل الله علیهم السلام می‌باشند. ☀️
إن شاء الله این روزیِ خاصّ، نوشِ جان و دل بیقراران حضرتشان باشد.
🍃 قدمی پیش رَویم که جاریِ معرفت و احسان، دستِ مُجریِ سخاوتمندِ عالَم است که "بِيُمْنِهِ رُزِقَ الْوَرَى" و مُحسِن‌ِ بارگاهِ ملوکانه‌اش، فعلیّت احسان و ولایت است و مَسندنشینِ سَریرِ جود و سخاوت.
مهمانِ خوانِ کریمانه حضرتشان هستیم و گدایانِ گوشه‌ْنگاهی از وجودِ جلالی ولیّ اللهیِ او .
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔳
Forwarded from اللطائف الالٰهیّة - احسان الله نیلفروش زاده (Ehsan Nil.)
🔹
♦️◆ قدم نهم ➣●• —---—
نام مبارک "محسن" از اسماء حضرت حقّ است.
در بین اسماء حضرات آل الله (؏) ، "علی" و "محسن" از اسماء حضرت حقّ تعالی است.
⚠️ خوب دقّت شود که کدام اسماء چنین خصوصیّتی دارد !
در ادامۀ مطلب ان شاء الله ظرافتِ این دو اسم مبارک، و خصوصیّت آن به مرحمتِ الهی معلوم میشود.
❖ «محسِن» ؛ اسم فاعل است. یعنی "احسان کننده". که اسم فاعل، صفتِ حالیه نیز واقع میشود یعنی آنکسی که حالَش، «احسان ساز» است.
از طرفی بیان شد که "احسان" ؛ ولایت است.
و بیان شد که ولایتِ خداوند، خدائیت و فعلیّت محضۀ حضرت حقّ تعالی است.
خداوند به خودیِ خود و به نحوِ #مالکیت_حقیقی (که مملوک، چیزی جز ظهورِ مالک نیست)، دارای ولایت (احسان) است و این در حالی است که خودیّت او، "محسِن" است که در حدیث قدسی فرمود :
🔻『 أَنَا «ذُو الْإِحْسَانِ» وَ هَذَا الْحَسَنُ،
وَ أَنَا «الْمُحْسِنُ» وَ هَذَا الْحُسَيْن』🔺
(📚 بحار الأنوار، ط - بيروت،ج۲۷، ص۵)
اگر به مرحمت حقّ قدمهایِ قبلی، یک به یک با پایِ دل طیّ شده باشد، إن شاء الله مطلبی که در این نتیجه‌گیری بیان میشود بهجت را به جانْ می‌نشاند :
👈 ☀️حضرتِ "محسِن" (علیه السلام) ؛ فعلیّتِ محضۀ ولایت هستند. ☀️
🍃 اینجا مکانَتِ اعتکاف است!
و شاید بهتر این بود که ادامه ندهیم و این نُه منزلِ معرفتی را تا پایِ نتیجه، به دهمین مرحله، چند بار مرور کنیم.
امّا چون جاریِ معرفت، سائق و برَنده است، قلم نگارش را مانع نباید شد.
دیگر هرکسی هرچقدر که در طلب است، همراه بیاید ...
♦️◆ قدم دهم ➣●• —---—
✅ نکته‌ای از «امامت» ، پیش از قدم دهم بیان میشود و آن این است که اِمامت ؛ اَمام بودن و مقدّم بودنِ ذاتِ باریتعالی است ("يَا مُقَدِّم" / دعای مجیر - 📚 البلد الأمين، ص۳۶۳).
❖ که چون «مقدّمِ مطلق»، ذاتِ باریتعالی است، این مقدّم و اَمام بودن مطلق، از «اِمامت» و پیشوا بودنِ مطلقِ نفسِ حقّ (یعنی حضرات آل الله علیهم السلام) است.
➿ و امّا ...
❖ بیان شد که حضرت محسن (علیه السلام) فعلیّت محضۀ ولایت هستند. در حالیکه اشاره شد که ولایت، شخصِ حضرات آل الله علیهم السلام می‌باشند.
❖فعلیّت محضه در عُلوِّ جلالی است. و مقامِ خلوَتِ ولایت است که از اطلاقِ خویش، در هر مرتبه‌ای ظاهر بشود، به جلالِ «فِعلیّت» ظاهر میشود و نه به تعیّنِ «فِعل».
یعنی در حدّ و حدودِ افعال متوقّف و متعیّن نیست. بلکه دائماً (#دوام از خودش) در خفایِ غیبیِ فاعلِ عَلَی الاطلاق است.
❖ و نیز بیان شد که حضرات آل الله علیهم السلام همگی شیء حقیقیِ واحد هستند.
بنابراین :
👈☀️حضرت محسن علیه السلام جلالتِ امامَت و ولایتِ حضرات آل الله علیهم می‌باشند.☀️
ایشان(ع)؛ «سِرّ المستودع» در بطنِ ناموسیّت حقّ (یعنی حضرت فاطمه سلام الله علیها) هستند که :
🔻 『 اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَة وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ 《سِرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها》 بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ』🔺
❖ نام مبارکشان "محسِن"، یعنی کسی که احسان‌ساز است. که بیان شد ؛ احسان، همان ولایت است.
❖ و این، در حالی است که ولایت، قائم بر خودش است. و ولایت‌کنندۀ ولایت، در اطلاق و بیحدّی باید نظر شود.
❖ بنابراین؛ "محال بودنِ تقدّم و توقّف شیء بر خودش" در اینجا مطرح نیست. که این تعابیر مربوط به امور حَدّیه است.
🔅 سخن در عالَم نور است.
حضرتِ محسن (؏) در اطلاقِ نوری، احسان‌کننده و ولایت‌ساز هستند.
در حالیکه حضرت فاطمه زهرا (س) «امّ الائمه» می‌باشند ، حضرتِ محسن (ع) ؛ باطن و جلالَتِ امامت ائمۀ اطهار (ع) می‌باشند که غیبی است لایدرک. که حضرت مولی امیرالمؤمنین (ع) می‌فرمایند:
👈🔻『 ظاهري ولاية و وصاية و «باطني غيبٌ لا يُدرک»』🔺
(📚 مشارق الامان، حافظ رجب برسی، ص۷۶)
و حضرت مولی (ع) در حدیث طارق ابن شهاب در مورد امامت می‌فرمایند:
👈🔻『 ظَاهِرُهُ أَمْرٌ لَا يُمْلَكُ وَ «بَاطِنُهُ غَيْبٌ لَا يُدْرَک»』🔺
(📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج۲۵، ص۱۷۱)
⇦ ☀️ بنابراین؛ در حالیکه ولایت، خودیّت حقّ است، و ولایت، شخصِ حضرات آل الله علیهم السلام هستند؛ حضرتِ محسِن (؏) مقامِ خلوَت و جلالِ امامَت و ولایتِ حضرات آل الله علیهم السلام می‌باشند. ☀️
إن شاء الله این روزیِ خاصّ، نوشِ جان و دل بیقراران حضرتشان باشد.
🍃 قدمی پیش رَویم که جاریِ معرفت و احسان، دستِ مُجریِ سخاوتمندِ عالَم است که "بِيُمْنِهِ رُزِقَ الْوَرَى" و مُحسِن‌ِ بارگاهِ ملوکانه‌اش، فعلیّت احسان و ولایت است و مَسندنشینِ سَریرِ جود و سخاوت.
مهمانِ خوانِ کریمانه حضرتشان هستیم و گدایانِ گوشه‌ْنگاهی از وجودِ جلالی ولیّ اللهیِ او .
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔳
♦️◆ قدم نهم ➣●• —---—
نام مبارک "محسن" از اسماء حضرت حقّ است.
در بین اسماء حضرات آل الله (؏) ، "علی" و "محسن" از اسماء حضرت حقّ تعالی است.
⚠️ خوب دقّت شود که کدام اسماء چنین خصوصیّتی دارد !
در ادامۀ مطلب ان شاء الله ظرافتِ این دو اسم مبارک، و خصوصیّت آن به مرحمتِ الهی معلوم میشود.
❖ «محسِن» ؛ اسم فاعل است. یعنی "احسان کننده". که اسم فاعل، صفتِ حالیه نیز واقع میشود یعنی آنکسی که حالَش، «احسان ساز» است.
از طرفی بیان شد که "احسان" ؛ ولایت است.
و بیان شد که ولایتِ خداوند، خدائیت و فعلیّت محضۀ حضرت حقّ تعالی است.
خداوند به خودیِ خود و به نحوِ #مالکیت_حقیقی (که مملوک، چیزی جز ظهورِ مالک نیست)، دارای ولایت (احسان) است و این در حالی است که خودیّت او، "محسِن" است که در حدیث قدسی فرمود :
🔻『 أَنَا «ذُو الْإِحْسَانِ» وَ هَذَا الْحَسَنُ،
وَ أَنَا «الْمُحْسِنُ» وَ هَذَا الْحُسَيْن』🔺
(📚 بحار الأنوار، ط - بيروت،ج۲۷، ص۵)
اگر به مرحمت حقّ قدمهایِ قبلی، یک به یک با پایِ دل طیّ شده باشد، إن شاء الله مطلبی که در این نتیجه‌گیری بیان میشود بهجت را به جانْ می‌نشاند :
👈 ☀️حضرتِ "محسِن" (علیه السلام) ؛ فعلیّتِ محضۀ ولایت هستند. ☀️
🍃 اینجا مکانَتِ اعتکاف است!
و شاید بهتر این بود که ادامه ندهیم و این نُه منزلِ معرفتی را تا پایِ نتیجه، به دهمین مرحله، چند بار مرور کنیم.
امّا چون جاریِ معرفت، سائق و برَنده است، قلم نگارش را مانع نباید شد.
دیگر هرکسی هرچقدر که در طلب است، همراه بیاید ...
♦️◆ قدم دهم ➣●• —---—
✅ نکته‌ای از «امامت» ، پیش از قدم دهم بیان میشود و آن این است که اِمامت ؛ اَمام بودن و مقدّم بودنِ ذاتِ باریتعالی است ("يَا مُقَدِّم" / دعای مجیر - 📚 البلد الأمين، ص۳۶۳).
❖ که چون «مقدّمِ مطلق»، ذاتِ باریتعالی است، این مقدّم و اَمام بودن مطلق، از «اِمامت» و پیشوا بودنِ مطلقِ نفسِ حقّ (یعنی حضرات آل الله علیهم السلام) است.
➿ و امّا ...
❖ بیان شد که حضرت محسن (علیه السلام) فعلیّت محضۀ ولایت هستند. در حالیکه اشاره شد که ولایت، شخصِ حضرات آل الله علیهم السلام می‌باشند.
❖فعلیّت محضه در عُلوِّ جلالی است. و مقامِ خلوَتِ ولایت است که از اطلاقِ خویش، در هر مرتبه‌ای ظاهر بشود، به جلالِ «فِعلیّت» ظاهر میشود و نه به تعیّنِ «فِعل».
یعنی در حدّ و حدودِ افعال متوقّف و متعیّن نیست. بلکه دائماً (#دوام از خودش) در خفایِ غیبیِ فاعلِ عَلَی الاطلاق است.
❖ و نیز بیان شد که حضرات آل الله علیهم السلام همگی شیء حقیقیِ واحد هستند.
بنابراین :
👈☀️حضرت محسن علیه السلام جلالتِ امامَت و ولایتِ حضرات آل الله علیهم می‌باشند.☀️
ایشان(ع)؛ «سِرّ المستودع» در بطنِ ناموسیّت حقّ (یعنی حضرت فاطمه سلام الله علیها) هستند که :
🔻 『 اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَة وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ 《سِرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها》 بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ』🔺
❖ نام مبارکشان "محسِن"، یعنی کسی که احسان‌ساز است. که بیان شد ؛ احسان، همان ولایت است.
❖ و این، در حالی است که ولایت، قائم بر خودش است. و ولایت‌کنندۀ ولایت، در اطلاق و بیحدّی باید نظر شود.
❖ بنابراین؛ "محال بودنِ تقدّم و توقّف شیء بر خودش" در اینجا مطرح نیست. که این تعابیر مربوط به امور حَدّیه است.
🔅 سخن در عالَم نور است.
حضرتِ محسن (؏) در اطلاقِ نوری، احسان‌کننده و ولایت‌ساز هستند.
در حالیکه حضرت فاطمه زهرا (س) «امّ الائمه» می‌باشند ، حضرتِ محسن (ع) ؛ باطن و جلالَتِ امامت ائمۀ اطهار (ع) می‌باشند که غیبی است لایدرک. که حضرت مولی امیرالمؤمنین (ع) می‌فرمایند:
👈🔻『 ظاهري ولاية و وصاية و «باطني غيبٌ لا يُدرک»』🔺
(📚 مشارق الامان، حافظ رجب برسی، ص۷۶)
و حضرت مولی (ع) در حدیث طارق ابن شهاب در مورد امامت می‌فرمایند:
👈🔻『 ظَاهِرُهُ أَمْرٌ لَا يُمْلَكُ وَ «بَاطِنُهُ غَيْبٌ لَا يُدْرَک»』🔺
(📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج۲۵، ص۱۷۱)
⇦ ☀️ بنابراین؛ در حالیکه ولایت، خودیّت حقّ است، و ولایت، شخصِ حضرات آل الله علیهم السلام هستند؛ حضرتِ محسِن (؏) مقامِ خلوَت و جلالِ امامَت و ولایتِ حضرات آل الله علیهم السلام می‌باشند. ☀️
إن شاء الله این روزیِ خاصّ، نوشِ جان و دل بیقراران حضرتشان باشد.
🍃 قدمی پیش رَویم که جاریِ معرفت و احسان، دستِ مُجریِ سخاوتمندِ عالَم است که "بِيُمْنِهِ رُزِقَ الْوَرَى" و مُحسِن‌ِ بارگاهِ ملوکانه‌اش، فعلیّت احسان و ولایت است و مَسندنشینِ سَریرِ جود و سخاوت.
مهمانِ خوانِ کریمانه حضرتشان هستیم و گدایانِ گوشه‌ْنگاهی از وجودِ جلالی ولیّ اللهیِ او .
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔳