.
༺✾صــیام، سرّی از اسرار الهی✾༻
❖ لطیفۀ یازدهم:
🌙سیر صائم با منازل قمر
(بخش دوّم)
┅─┅─═• 📖🌙 •═─┅─┅
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═• 📖🌙 •═─┅─┅


🌿۞ حسبِ روایات؛
֎⇦ خلقت خورشید و ماه؛ از طبقات هفتگانۀ #نور_آتش و #صافی_آب تشکیل شده است.

☀️☜ که خورشید؛ نهایتاً با لباسی از آتش پوشانده شده است.
[«أَلْبَسَهَا لِبَاساً مِنْ نَار»]

🌙☜و ماه؛ نهایتاً با لباسی از آب پوشیده شده است.
[«أَلْبَسَهَا لِبَاساً مِنْ مَاء»]

🌙☀️☜ از این رو؛ خورشید گرم‌تر از ماه است.
[«فَمِنْ ثَمَّ صَارَتْ أَشَدَّ حَرَارَةً مِنَ الْقَمَر»]

📚الخصال، ج‏۲، ص۳۵۷


֎⇯⇦ بنابراین؛
☀️☜ #خورشید؛ در جلوۀ #آتش ظاهر می‌شود.
🌙☜ و #ماه؛ در جلوۀ #آب ظاهر می‌گردد.
💨☜ و جوّ بینِ زمین و ماه؛ در جلوۀ #هوا (#باد) خواهد بود.
🌍☜ و #زمین، حکم #خاک را دارد.


❖⫸ که اینها، یعنی؛ سلسلۀ چهارگانۀ «آتش، آب، هوا، خاک»؛
❂☜ #عناصر_اربعه (#ارکان_اربعه) هستند که در احادیث؛ صانِع هستی (یعنی؛ حضرات آل‌الله علیهم السّلام)، به أنحاء مختلف پرده از اسرار آن برداشته‌ است.

[به عنوان نمونه؛ رجوع بفرمائید به
❂☜ 📚 الكافي، ط - الإسلامية، ج‏۸، ص۲۳۰]


❖☜ هر اشاره‌ای از عالم؛ منفکّ از ارکان اربعه نیست.
❖☜ و ارکان اربعه؛ برخاسته از #تسبیحات_اربعه است.

[بحمد الله این مطلب؛ مستقلاً بیان شده است و در اینجا وارد به آن نمی‌شویم. لطفا رجوع بفرمائید به ❂☜ https://t.me/ehsannil2/180]

❖☜ و تسبیحات اربعه؛ #ارکان_کعبه است که #کعبه؛ جلوۀ #بیت_المعمور است‌ وُ بیت المعمور؛ جلوۀ #عرش وُ عرش؛ جلوۀ خدائیّتِ خداوندﷻ است. و جائی نیست که خالی از حقّﷻ و خدائیّتِ او باشد.

🌿☀️ در بخش اوّلِ همین لطیفه، بیان شد که نور خورشید از #عرش است.
پس این سلسلۀ تحلیلی را از حقیقتِ حقّﷻ تا بدینجا بایستی به طورِ ممدود و صِرف الرّبط، تماشا کرده و معرفت پیدا نمود.


🌙۞ الغرض؛ بحث ما در مورد #منازل_قمر است:

֎⇦ چون آتش و آب و هوا و خاک؛ ارکانِ اشیاء هستند، پس شمس و قمر را در وجود سالک بایستی یافت.
𒆳
☀️☜ مَثَـــل خورشید؛ مَثَـــلِ #روح است که حیاتِ جسم به آن است و ثابت می‌باشد و تغیّری در آن نیست.

🌙☜ امّا [در قیاس،] مَثَــلِ قمر؛ مثل نَفْـــس است که در تغیّر است تا به ثُباتِ «مطمئنّه بودن» برسد و از این جهت؛ #منازل دارد.

[بحمدالله در مورد نفس و روح و لطائف آن در همین کانال؛ مطالب و لطائفی بیان شده است. رجوع بفرمائید به ❂☜ https://t.me/ehsannil2/208]


🌙۞ روزهای ماه‌های قمری بر اساس #منازل_القمر است.
بحمد الله در بخش اوّل در مورد منازل قمر و ارتباطش با حضرت حقّﷻ و ترسیم عالم، اشاراتی بیان شد:
𒆳
🌙֎⇯⇦ قمر؛ ۲۸ منزل دارد (#منزل یعنی؛ محلّ نزول) که دو تا چهارده منزل می‌باشد وُ آن؛ قوسِ صعود و قوسِ نزول است.
🌑☜ و دو محاقّ اوّل و آخرِ ماه؛ مقام و مکانتِ حضرت حقّﷻ در خفای 🔻『 لا اسم له و لا رسم له』🔺 می‌باشد؛ که جمعاً ۳۰ روزِ ماه را تشکیل می‌دهند.

🍃☜ که این سیرِ نزول و صعود؛ سیر سالک را رقم می‌زند و دقّت در هر منزلِ قمر؛ دقّت در حال سالک است و بسیار حائز اهمیّت می‌باشد.


🔰 حضرت خاتم الانبیاء (صلّی الله علیه و آله) در مورد ماه مبارک رمضان می‌فرمایند:

🔻〖 هُوَ شَهْرٌ أَوَّلُهُ رَحْمَةٌ
وَ أَوْسَطُهُ مَغْفِرَةٌ
وَ آخِرُهُ الْإِجَابَةُ
وَ الْعِتْقُ مِنَ النَّارِ〗🔺

✾ [ماه مبارک رمضان] ماهی است که؛
اوّلش رحمت،
میانه‌اش مغفرت،
و آخرش اجابت،
و آزادی از آتش است.

📚الكافي، ج۴، ص۶۷


🍃۞ در تحلیل؛

❖🌑☜ سالک (از محاقّ اوّل) به محض ورود به ماه مبارک رمضان؛ از قُوُت (غذا)، به امساک می‌رود.

❖🌘🌒☜ و در ۲۸ منزلِ تنزیل و صعود (۲ تا ۱۴ منزل)؛ مرتباً بین امساک و قُوُت، سیر می‌کند که روزها صائم است و شب‌ها؛ آکِل (خورنده).

🌙֎⇦ که همان طور که «لا تکرارَ فی التجلّی» (در تجلّی تکرار نیست)؛ در منازل قمر نیز تکرار نیست و ایّام صائم نیز تکراری نیست.

❖🌑☜ تا روز آخر (محاقّ دوّم)؛ که سالک از «امساک کردن» (روزه بودن) هم بایستی امساک کند (و به سمتِ قُوُت برود) و روزۀ عید فطر بر او حرام است.
[کمی دقّت می‌خواهد!]


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
🌙

🕋

🍀 حضرت وَجْهُ اللَّه، مولی امیرالمؤمنین(ع)، نقطۀ «مَن بِهِ الشرف»ِ کعبه است و شرافت کعبه اوست. حضرت مولی(ع) آن مقامِ علوّ ذات الله است که مستوره و پنهان می‌باشد که چون پرده افکند، کعبه‌ای ظاهر می‌گردد که قبلۀ عالمیان است و مطافِ تسلیم شدگان (مسلمانان) که فرمودند :

🕋"نَحْنُ كَعْبَةُ الله وَ نَحْنُ قِبْلَةُ الله"
📚 بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج24، ص: 303

حضرتشان(ع) چون قبلۀ خودِ خداوند هستند؛ قبلۀ خلائق است. مردم بدانند یا ندانند، در حدوث و بقا، در نفس و کینونت، طائفِ (طواف کنندۀ) حضرتِ مولی امیرالمؤمنین (ع) هستند.
هر شیئی از "دحو الارضِ" تحتِ کعبه، شیء شد، و ارکانش که ارکانِ اربعه است، و همان چهار رکنِ کعبۀ شرف است، و آن جلوۀ #تسبیحات_اربعه می‌باشد، دوام دارد. که این راز در ادعیه حضرات معصومین (ع) بیان شده است:

🔻"وَ «سُبْحَانَ اللَّهِ» كُلَّمَا سَبَّحَ اللَّهَ شَــــيْءٌ وَ كَمَا يُحِبُّ اللَّهُ أَنْ «يُسَبَّحَ»
وَ «الْحَمْدُ لِلَّهِ» كُلَّمَا حَمِدَ اللَّهَ شَــــيْءٌ وَ كَمَا يُحِبُّ اللَّهُ أَنْ «يُحْمَدَ»
وَ «لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ» كُلَّمَا هَلَّلَ اللَّهَ شَـــــيْءٌ وَ كَمَا يُحِبُّ اللَّهُ أَنْ «يُهَلَّلَ»
وَ «اللَّهُ أَكْبَرُ» كُلَّمَا كَبَّرَ اللَّهَ شَـــــيْءٌ وَ كَمَا يُحِبُّ اللَّهُ أَنْ «يُكَبَّر»"🔺

منزّه باد خدا (سبحان الله) هرگاه که چیزی تسبیح خدا را می‌گوید و آنگونه که دوست دارد به پاکی خوانده شود
و ستایش خدا را (الحمد لله) هرگاه که چیزی خدا را ستایش می‌کند و آنگونه که دوست دارد، ستایش شود
و نیست خدایی جز الله (لا اله الا الله) هرگاه که چیزی خدا را تهلیل کند و آنگونه که دوست دارد تهلیل شود
و خدا بزرگتر است (الله اکبر) هرگاه که چیزی خدا را تکبیر کند و آنگونه که دوست دارد تکبیر شود.

📚إقبال الأعمال (ط - القديمة)، ج1، ص: 40

إن شاء الله به حبّ مولی (ع) مبدأ و منتهایت را بیشتر شناخته باشی و حضورِ عَلَی الدوام او را در جانِ خویش یافته، وُ ذکرِ وجودش، زَمزَمِ جانت و زمزمۀ لسانت باشد. و مَستِ مستدام پیمانۀ معرفتِ او باشی.

🍃 رفیقا!
⚠️ اگر هنوز در دوئیت بین ولیّ الله (ع) و الله تعالی هستی؛ [برای خدا] باقی این بیان را دنبال نکن و تا همینجا که نوش کردی، شاکر حضرت ولیّ الله (ع) باش و خوش باش که بزرگ معرفتی نصیبت گشته!
بگذار این نعمت بزرگ به تصدیق در وجودت مستحکم شود و طمعِ خواندنِ اشارات بعد را مکن! که ؛

بـــاده دُرد آلـودتان مجنـون کند
صاف اگر باشد ندانم چون کند!!

🕋
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
.

🔲


🔅 #برجستگی_حقیقی در هر شیئی، آن است که در تمامِ مراتبِ وجودیِ آن، برجسته باشد و بلکه تمامیّتِ همه‌ی مراتبِ وجودیِ آن شیء باشد. یعنی شیء، در تمام مراتبِ وجودی‌اش (که شاملِ ذات و صفات و افعال و آثار است)، دائماً به آن برجستگی؛ ذات و صفات و افعال و آثار دارد، و دائماً در تمام مراتبِ وجودی‌اش، برگشتِ توحیدی به آن دارد که؛ ❖『 إنّا لله و إنّا إلیه راجعون』 ❖.

🕋 "کعبه"؛ مکانِ #دحو_الارض و کشیدگیِ ارضِ تعیّنات است.
دَحو الارض بودن که کشیدگیِ مطلقِ ارضِ تعیّنات (یعنی همۀ اشیاء)، دائماً از کعبه (که محلّ میلادِ حضرتِ ولیّ الله ع است) حیات دارد («هُوَ حَيَاةُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ نُورُ كُلِّ شَيْ‏ء؛ 📚 الکافی، ج‏۱، ص۱۳۰»).

پس #کعبه؛ دائماً مَظهرِ برجستگیِ در تمام مراتبِ وجودیِ موجودات است.
این برجستگی، همان #تسبیحات_اربعه است که طبق احادیث؛ چهار رکنِ حقیقتِ کعبه می‌باشد، و شیئیتِ هر شیئی است و هر شیئی دائم التّسبیح به آن است و #ارکان_اربعه و #عناصر_اربعه ، جلواتی از آن هستند.

(برای مطالعه بیشتر لطائف این خصوص، رجوع شود به مقاله‌ی《 «دحو الارض»، بسطی در اعماق حقائق》👈🏻 https://t.me/ehsannil2/388)


🔻➂❖ قدم سوّم - مختصری در مورد #رزایا •●•

🔲 «الرَزایا»، جمع «الرَزِيّة»، از مادّه‌ی «رَزَأَ»؛ به معنایِ مصائب است.

#مصیبت در نظر عموم افراد، ناگواراییِ حَدّی است که بعد از تصوّر کینونَت و نَفْسِ افراد (یعنی بعد از مرتبه‌ی ذاتِ افراد)، تحتِ عناوینِ مختلف، به آنها #اصابت و برخورد می‌کند.
یعنی مصیبت را صرفاً چنین مصیبتی می‌بینند که شخصی «هست» (کینونت و ذات و نفس)، و بعد، امری یا شیءِ دیگری، در مرتبه‌ی صفات یا افعال یا آثار، به این شخص، اصابت می‌کند.

در حالی که مطلب فراتر است و بایستی مصیبت را در عالَم حقیقت، و با منظرِ اطلاق بشناسیم. که مصیبت مطلقه؛ تمام مراتبِ ذات و صفات و افعال و آثار را شامل می‌شود.

🔳 #مصیبة؛ از مادۀ #صوب است.
#اصابة یعنی دَرْک. و #درک؛ نقطه‌ی اتّصالِ حقیقیِ درک کننده و درک شده است.

(⚠️ با نفسِ این «اتّصال» در این بیان معرفتی، کار داریم.)

💧قرآن، بارانی را که متصّل بین #آسمان و #زمین است را "صَیِّب" معرّفی می‌فرماید (✿『 أَوْ «كَصَيِّبٍ» مِنَ السَّماء』✿؛ بقره، ۱۹).

نفسِ «اتّصال» (مُبَرّا و فارغ از تعیّنِ دو طرفِ اتصال)؛ واسطه‌ی مطلقه یعنی حضرات آل الله (ع) هستند که «درستیِ» مطلق می‌باشد که به آن《صَـواب》می‌گویند. که همان #برجستگی_مطلقه و حقیقی، و شیئیتِ اشیاء است که از سماءِ #غیب، تا ارضِ #شهود؛ مَمدود و گسترده است و سماءِ و ارض (غیب و شهود - عالَمِ لا اشاره و عالَمِ اشاره)، دائماً به آن، قوام دارند و حدوث و بقائشان به حضرات آل الله(ع) است که در دعای ندبه می‌خوانیم:

🔻『 أَيْنَ وَجْهُ الله الَّذِي إِلَيْهِ تَتَوَجَّهُ الْأَوْلِيَاءُ،
👈 أيْنَ السَّبَبُ الْمُتَّصِلُ بَيْنَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاء 』🔺
کجاست آن وجه خداوند که اولیاء الهی متوجّه او هستند؟! کجاست آن وجود مقدّسی که سبب اتّصالِ بین زمین (کنایه از عالم اشاره - مَن علیه الحجّة - خلائق) و آسمان (کنایه از عالم لا اشاره - مَن له الحجّة - خداوند) است و آسمان و زمین به واسطه‌ی او به همدیگر متّصل‌اند؟!

《صَواب》؛ از مادّه‌ی «صَوب» است که هم‌ ریشه با «مصیبة» می‌باشد.

چون کلمات و واژه‌ها به سُخره‌ی اهل دنیا در آمده، معنایِ لطیفشان گاهی فراموش شده است!
و از آن جمله؛ همین کلمه‌ی «مصیبة» است که به محضِ جاری شدنِ آن به لسان، لطائفِ آن جز برای معدودی از افراد، رخ عیان نمی‌کند، تا جائی که آیات قرآن را دالّ بر مذمَّتِ «مصیبت» بیان می‌نمایند. مثلاً در این آیات که فرموده است:

💎『 وَ لَنَبْلُوَنَّكُم بِشىَ‏ْءٍ مِّنَ الخَْوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِّنَ الْأَمْوَالِ وَ الْأَنفُسِ وَ الثَّمَرَاتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرينَ(بقره، ۱۵۵)
الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُم «مُّصِيبَةٌ» قَالُواْ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ(۱۵۶) 』💎
و مسلماً شما را به چيزى از ترس و گرسنگى و زيان مالى و جانى و كاهش محصولات مى‌‏آزماييم، و صابران را نويد ده‏.
آنها كه هرگاه مصيبتى بدانها رسد [صبورى كنند] و گويند: ما از آنِ خداييم و به سوى او باز مى‌‏گرديم.

به حدّ و تعیّنِ «خوف و جوع و نقص در اموال و نَفْسها و ثمرات» می‌مانند وُ زمختی و ناسازگاری و ناگواریِ کلمه‌ی «مصیبت» را آواری بر سر مصیبت‌زده می‌دانند و مطلبِ دیگری از حقیقت، برایشان معلوم نشده است!


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
.

.
از باطنِ فَلَک، تا ظاهرِ فدک

•┈┈••✾•💠•✾••┈┈•
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
•┈┈••✾•💠•✾••┈┈•

༆
🔳 حضرت امام موسی کاظم؏ در پاسخ مصرّانه‌ی هارون الرّشیدِ ملعون در مورد حدّ و مرزِ #فدک، می‌فرمایند (نقل به مضمون):

تمام بلادِ اسلامی، که مرزِ اوّلش؛ عدن، مرزِ دوّمش؛ سمرقند، مرزِ سوّمش؛ آفریقا، و مرزِ چهارمش؛ خزر و ارمنستان است.

❧═┅┅┄┄
❧ اوّلین دیندار و دیندارِ مطلق؛ شخصِ حضرت حقّ تعالی است و دین خداوند، اسلام است که حضرت امام جعفر صادق(ع) می‌فرمایند:

◣『دِينُ اللَّهِ اسْمُهُ الْإِسْلَامُ وَ هُوَ دِينُ اللَّه.』◥
دین خداوند اسمش اسلام است و آن دینِ خودِ خداوند است.
📚الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏۲، ص۳۸

حضراتِ ائمه اطهار(ع) شخصِ «اسلام» و بلکه اصلِ آن هستند که حضرت مولی(ع) می‌فرمایند: ✿『أَنَا الْإِسلام‏؛ 📚بحار الأنوار، ج‏۲۶، ص۱۵۴』✿ و بلکه در زیارتِ آل الله(ع) بیان می‌فرمایند: ✿『السَّلام عَلَيْکمْ يَا أَصْلَ الْإِسلام النَّامِي؛📚بحار الأنوار، ج‏۹۹، ص۱۸۷』✿.
♡••࿐
و چون حضرات آل الله(ع) 《نَفْسِ اللهِ تَعَالَى؛ 📚بحار الأنوار، ج‏۹۷، ص۳۳۱》 هستند، و حضرت حقّ تعالی، صمد است و دینداری‌اش ذاتی و نفسی است، بنابراین؛
❖ خداوند که به اسلام دیندار است، یعنی؛ به ائمه اطهار(ع) دیندار است.
و این مطلب، توحید در دینداری، در معنای اخصّ الخواصّ است.

از این رو؛
❧ #اسلام از این که نفسِ باریتعالی است؛ «عند الله»است که قرآن می‌فرماید:

💎﴿«إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلامُ﴾💎
همانا دين نزد خدا تنها اسلام است.
(آل‌عمران، ۱۹)

❀ آنچه که نفس باریتعالی بوده و «عند الله» باشد، مافوقِ زمان و مکان است. شخصِ اسلام(ع)؛ از نَفْس و اللهیّتِ الله، محقّق بوده و فائِق بر زمان و مکان است و زمان، به حضراتِ اسلام(ع)، جاری است و مکان به حضراتِ اسلام(ع)، مستقر است. و از همین فائقیّت و اطلاق، اسلام، به علی الاطلاق بودن؛ در زمان و مکان، متجلّی است.

منتَسَبین به اسلام نیز، در اضافه و بلکه صِرف الاضافه بودن به اسلام، از جلالَت قدری برخوردارند که بایستی به اسلام، مورد تأمّل و محاسبه قرار بگیرند.
֍ در نتیجه؛
«بلادِ اسلامی»، به وسعت و فراگیریِ #اسلام، همۀ سرزمین‌هاست که به همین حقیقت، پیامبرِ #اسلام(ص) پیامی از این سلم و سلامت که ظهوری از اسلام است را به این وجه بیان می‌فرمایند؛

🔻【 جُعِلَتْ لِي‏ الْأَرْضُ مَسْجِداً وَ طَهُوراً 】🔺
برای من زمین محلّ سجده و پاک قرار داده شد.
📚من لا يحضره الفقيه، ج‏۱، ص۲۴۰

که «الارض»؛ ارضِ تعیّنات است. یعنی هر ذی اشاره و بلکه لااشاره‌ای در «الْأَرْض» قرار گرفته و بلکه به این جعلِ مطهّر و مقدّس، از رجسِ «عدَم»، پا به طهارتِ «وجود» گذاشته و «موجود» است و دَم به دَم به یایِ «لِي‏» -یعنی شخصِ حضرت رسول اکرم ص-؛ حظّ از «مَسْجِداً»ی قوسِ نزول و «طَهُوراً»ی قوسِ صعود دارد و در تسبیحِ سجود و تحمیدِ طهور؛ مُدرکِ جلال و جمال(یابِس و رَطب) الهی است و به این برکت؛ توحیدِ حقّ که «لا هو إلا هو» می‌باشد را به جان و در کینونَت خویش، تصدیق می‌کند.

◉⇦ بنابراین؛
بیانِ محدوده‌ی فدک به «بلاد اسلامی»، بیانِ حدّ و مرز نیست. که اگر اسلام؛ نفسِ الهی است، بلادِ الهی نیز مرزبندی ندارد، چنان که در روایات ظهور آمده است که اصلاً با ظهور حضرتِ جانان، بقیه‌ی خدا، مولای دلبران، آمالِ بهتران؛ حضرت حجّة (روحی لذکره الفداء)؛ بی‌اعتبار بودنِ مرزها و حدود و ثغور بلاد و کشورها، معلوم شده و از بین می‌رود.

در نتیجه؛
بیانِ محدوده‌ی فدک؛ بیانی از بی‌حدّیِ فدک است، بدین معنا که نه تنها بلادِ اسلامیِ مشهور را شامل می‌شود، بلکه تمامی مکان و لامکان، وَ شیء و لاشیء را نیز شامل می‌گردد.

❖ بنابراین؛ آن چهار مرزی که از آن در روایات یاد می‌شود؛ بیان و جلوه‌ای از ارکانِ اربعۀ حقّ و حقیقت است که؛
❧ از #تسبیحات_اربعه و خدائیتِ خدا؛ آغاز،
❧ در چهار ضلعِ #بیت_المعمور؛ متجلّی،
❧ در وجوهِ #کعبه؛ مشهود،
❧ و به #دحو_الارض و کشیدگیِ کعبه؛ ممدود،
❧ و تا #عناصر_اربعه ی تمام موجودات؛ ملحوظ و منظور است.

و این مطلب، سایه‌ای از فدک است.

❂☜ #فدک؛ تمامی فلَک و بلکه #فلک و مافوقِ فَلَک است.
که مالک وُ مُلک وُ مَلکوت وُ مَلَک وُ مَلَکات، تا برسد به مِلک، مالکیّت هر مالکی و مملوک و آثارش (#نه_فلک) را فراگرفته است.


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔳

🔲


🔅 #برجستگی_حقیقی در هر شیئی، آن است که در تمامِ مراتبِ وجودیِ آن، برجسته باشد و بلکه تمامیّتِ همه‌ی مراتبِ وجودیِ آن شیء باشد. یعنی شیء، در تمام مراتبِ وجودی‌اش (که شاملِ ذات و صفات و افعال و آثار است)، دائماً به آن برجستگی؛ ذات و صفات و افعال و آثار دارد، و دائماً در تمام مراتبِ وجودی‌اش، برگشتِ توحیدی به آن دارد که؛ ❖『 إنّا لله و إنّا إلیه راجعون』 ❖.

🕋 "کعبه"؛ مکانِ #دحو_الارض و کشیدگیِ ارضِ تعیّنات است.
دَحو الارض بودن که کشیدگیِ مطلقِ ارضِ تعیّنات (یعنی همۀ اشیاء)، دائماً از کعبه (که محلّ میلادِ حضرتِ ولیّ الله ع است) حیات دارد («هُوَ حَيَاةُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ نُورُ كُلِّ شَيْ‏ء؛ 📚 الکافی، ج‏۱، ص۱۳۰»).

پس #کعبه؛ دائماً مَظهرِ برجستگیِ در تمام مراتبِ وجودیِ موجودات است.
این برجستگی، همان #تسبیحات_اربعه است که طبق احادیث؛ چهار رکنِ حقیقتِ کعبه می‌باشد، و شیئیتِ هر شیئی است و هر شیئی دائم التّسبیح به آن است و #ارکان_اربعه و #عناصر_اربعه ، جلواتی از آن هستند.

(برای مطالعه بیشتر لطائف این خصوص، رجوع شود به مقاله‌ی《 «دحو الارض»، بسطی در اعماق حقائق》👈🏻 https://t.me/ehsannil2/388)


🔻➂❖ قدم سوّم - مختصری در مورد #رزایا •●•

🔲 «الرَزایا»، جمع «الرَزِيّة»، از مادّه‌ی «رَزَأَ»؛ به معنایِ مصائب است.

#مصیبت در نظر عموم افراد، ناگواراییِ حَدّی است که بعد از تصوّر کینونَت و نَفْسِ افراد (یعنی بعد از مرتبه‌ی ذاتِ افراد)، تحتِ عناوینِ مختلف، به آنها #اصابت و برخورد می‌کند.
یعنی مصیبت را صرفاً چنین مصیبتی می‌بینند که شخصی «هست» (کینونت و ذات و نفس)، و بعد، امری یا شیءِ دیگری، در مرتبه‌ی صفات یا افعال یا آثار، به این شخص، اصابت می‌کند.

در حالی که مطلب فراتر است و بایستی مصیبت را در عالَم حقیقت، و با منظرِ اطلاق بشناسیم. که مصیبت مطلقه؛ تمام مراتبِ ذات و صفات و افعال و آثار را شامل می‌شود.

🔳 #مصیبة؛ از مادۀ #صوب است.
#اصابة یعنی دَرْک. و #درک؛ نقطه‌ی اتّصالِ حقیقیِ درک کننده و درک شده است.

(⚠️ با نفسِ این «اتّصال» در این بیان معرفتی، کار داریم.)

💧قرآن، بارانی را که متصّل بین #آسمان و #زمین است را "صَیِّب" معرّفی می‌فرماید (✿『 أَوْ «كَصَيِّبٍ» مِنَ السَّماء』✿؛ بقره، ۱۹).

نفسِ «اتّصال» (مُبَرّا و فارغ از تعیّنِ دو طرفِ اتصال)؛ واسطه‌ی مطلقه یعنی حضرات آل الله (ع) هستند که «درستیِ» مطلق می‌باشد که به آن《صَـواب》می‌گویند. که همان #برجستگی_مطلقه و حقیقی، و شیئیتِ اشیاء است که از سماءِ #غیب، تا ارضِ #شهود؛ مَمدود و گسترده است و سماءِ و ارض (غیب و شهود - عالَمِ لا اشاره و عالَمِ اشاره)، دائماً به آن، قوام دارند و حدوث و بقائشان به حضرات آل الله(ع) است که در دعای ندبه می‌خوانیم:

🔻『 أَيْنَ وَجْهُ الله الَّذِي إِلَيْهِ تَتَوَجَّهُ الْأَوْلِيَاءُ،
👈 أيْنَ السَّبَبُ الْمُتَّصِلُ بَيْنَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاء 』🔺
کجاست آن وجه خداوند که اولیاء الهی متوجّه او هستند؟! کجاست آن وجود مقدّسی که سبب اتّصالِ بین زمین (کنایه از عالم اشاره - مَن علیه الحجّة - خلائق) و آسمان (کنایه از عالم لا اشاره - مَن له الحجّة - خداوند) است و آسمان و زمین به واسطه‌ی او به همدیگر متّصل‌اند؟!

《صَواب》؛ از مادّه‌ی «صَوب» است که هم‌ ریشه با «مصیبة» می‌باشد.

چون کلمات و واژه‌ها به سُخره‌ی اهل دنیا در آمده، معنایِ لطیفشان گاهی فراموش شده است!
و از آن جمله؛ همین کلمه‌ی «مصیبة» است که به محضِ جاری شدنِ آن به لسان، لطائفِ آن جز برای معدودی از افراد، رخ عیان نمی‌کند، تا جائی که آیات قرآن را دالّ بر مذمَّتِ «مصیبت» بیان می‌نمایند. مثلاً در این آیات که فرموده است:

💎『 وَ لَنَبْلُوَنَّكُم بِشىَ‏ْءٍ مِّنَ الخَْوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِّنَ الْأَمْوَالِ وَ الْأَنفُسِ وَ الثَّمَرَاتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرينَ(بقره، ۱۵۵)
الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُم «مُّصِيبَةٌ» قَالُواْ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ(۱۵۶) 』💎
و مسلماً شما را به چيزى از ترس و گرسنگى و زيان مالى و جانى و كاهش محصولات مى‌‏آزماييم، و صابران را نويد ده‏.
آنها كه هرگاه مصيبتى بدانها رسد [صبورى كنند] و گويند: ما از آنِ خداييم و به سوى او باز مى‌‏گرديم.

به حدّ و تعیّنِ «خوف و جوع و نقص در اموال و نَفْسها و ثمرات» می‌مانند وُ زمختی و ناسازگاری و ناگواریِ کلمه‌ی «مصیبت» را آواری بر سر مصیبت‌زده می‌دانند و مطلبِ دیگری از حقیقت، برایشان معلوم نشده است!


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
.

✨

🍃۞ این سیر را به اشاره؛ در اعمال عبادی و آیات قرآن و روایات حضرات آل‌الله (علیهم السّلام) بخوانیم، تا ان شاء الله مطلب بهتر روشن شود:


🔮 اشارۀ اوّل:
❂☜ #تسبیحات_اربعه و #تسبیحات_حضرت_زهرا (سلام الله علیها)


🔰 حضرت خاتم الأنبیاء (صلوات الله علیه و آله و سلّم) می‌فرمایند:

🔻 『 الصّلاةُ معراجُ المُؤمن』🔺
✾ نماز، معراج مؤمن است.
📚كشف الاسرار، ج۲، ص۶۷۶


🍃֎⇯⇦ تسبیحات اربعه؛ در نمازهای #واجب گفته می‌شود، و ذکر و ترتیبِ آن اینچنین است:

«سبحان الله
و الحمدُ لله
و لا اله الّا الله
و الله اکبر»

🍃۞ حضرات آل‌الله (علیهم السّلام) می‌فرمایند:
֎⇦ بلافاصله بعد از نماز، #ذکر_کثیر، یعنی؛
تسبیحات حضرت فاطمهٔ زهرا (سلام‌ الله‌ علیها) را بگویید، که با این کار؛ پیش از اینکه پایِ راست را از روی پایِ چپ بردارید، بخشیده می‌شوید.


🍃۞ ترتیبِ اذکار در تسبیحات حضرت زهرا (سلام‌ الله‌ علیها)؛ برعکسِ تسبیحات اربعه است. و آن طور که حضرات آل‌الله (علیهم‌ السّلام) فرموده‌اند، این چنین است؛

🔻➀ «الله اکبر» (۳۴ مرتبه)
🔻➁ «الحمدلله» (۳۳ مرتبه)
🔻➂ «سبحان الله» (۳۳ مرتبه)
🔻➃ و در پایان نیز مستحبّ است که یک مرتبه «لا اله الّا الله» گفته شود.
چنان که فرموده‌اند:

🔸『 منْ سَبّحَ الله في دُبُرِ الفريضةِ تسبيحَ فاطمةَ المِائَةَ مَرّةٍ
وَ أتْبَعَهَا بِـ«لا إِله إلّا الله» مَرّةً؛ غُفِرَ لَهُ』🔸

✾ آن که بعد از نمازش صد مرتبه ذکرِ تسبیحات حضرت زهرا (س) را بگوید،
و در پی‌اش یک مرتبه «لااله‌الّاالله» بگوید؛ بخشیده می‌شود.

📚 وسائل الشيعة، ج۶، ص۴۴۰


🌿֎⇯⇦ حقیقتِ «لا اله الّا الله»؛ حضرات آل‌الله (؏) هستند.
استحبابِ گفتنِ یک مرتبه «لا اله الّا الله»؛
🍃֎⇦ تثبیتی حقیقی، و تذکّری است در وجودِ سالک تا حقیقتِ جاریۀ «لا اله الّا الله» یعنی؛ حضرات آل‌الله (علیهم السّلام) را در تمامِ سِیرش به جانْ درک کند.

💢 حال در یک منظر، حاصلِ اذکارِ تسبیحات اربعۀ نماز را ملاحظه کنیم:

🔻◉ «#سبحان_الله»:
🍃֎⇦ نفی خودیّت، آغاز سیرِ سالک، و یافتنِ اینکه؛
▼【ما أصابَكَ مِنْ سَيِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِك】▲
✾ هر آنچه بدی به تو رسد، از خودِ توست.
📘 سورۀ نساء، آیۀ ۷۹


🔻◉ «#الحمــد_لله»:
🍃֎⇦ باز شدنِ چشمِ سالک به حسنۀ مطلق، و دیدنِ صاحبِ آن، و یافتنِ اینکه؛
▼【ما أصابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ الله】▲
✾ هر آنچه خوبی که به تو می‌رسد، از خداوندﷻ است.
📘 سورۀ نساء، آیۀ ۷۹


🔻◉ «#لا_اله_الا_الله»:
🍃֎⇦ جلوۀ توحید برای سالک، و درک کردنِ اینکه؛
▼【كُلٌّ مِنْ عِندِ الله】▲
✾هر چیزی از سوی خداوندﷻ است.
📘 سورۀ نساء، آیۀ ۷۸


🔻◉ «#الله_اکبـــر»:
🍃֎⇦ فنای در حقّﷻ و توحید ذاتی برای سالک.


⚜️⇯⇦ سالک با نماز -که معراج مؤمن است -؛ منازلِ صعودیِ کمال را طی می‌کند و معراج به سویِ حقّﷻ خواهد داشت.

🍃֎⇦ حال اگر از مؤمنینِ خاصّ باشد، به تسبیحاتِ حضرت فاطمة الزّهرا (سلام‌ الله‌ علیها) #رجعت می‌کند.


🔮 اشارۀ دوّم:
❂☜ ذکرِ تسبیحات و ارتباطش با طواف کعبه در حجّ

🕋 بیتُ اللهِ الحرام (کعبه)؛ چهار رکن دارد که در احادیث می‌فرمایند:
🍃֎⇦ بر چهار رکنِ حقیقتِ کعبه (یعنی؛ #بیت_المعمور که در آسمان چهارم است و کعبه، تمثالِ بیت‌المعمور در عالم اشارات است)؛ چهار ذکرِ #تسبیحات_اربعه («سبحان الله وَ الحمدلله وَ لا إلهَ إلّا الله وَ الله أكبر»؛ من لا يحضره الفقيه، ج۲، ص۱۹۲)؛ #مکتوب است.


🍃֎⇯⇦ حاجی؛ موظّف به هفت دور (شَوْط) طوافِ کعبه است. و بعد از طواف؛ در مقام حضرت ابراهیم (؏)، دو رکعت نماز طوافِ «نســـاء» بایستی خوانده شود.

[اسرار عجیبی در مناسک حجّ است که إن شاء الله مجالِ دیگری برای بیان می‌طلبد.]


🕋 جمع‌بندی آنکه در طواف؛
❂☜ هر ذکر از اذکارِ تسبیحاتِ اربعه، ۷ مرتبه طی شده (یعنی در کلّ؛ ۲۸ مرتبه ⇦ ۲۸=۴×۷)،
و در وجودِ حاجیِ حقیقی، محقّق می‌گردد.


🌿۞ این مطلب را دقّت فرمودید؟!
💢 حالا به سراغ نمازهای واجب (یومیّه) و ذکرِ تسبیحات اربعه در آن‌ها می‌رویم:


🔻◉ #نماز_ظهر
[یعنی؛ نماز منسوب به حضرت رسول اکرم‌ (صلّی الله علیه و آله)]:
🍃֎⇦ در ۲ رکعتِ آخر، تسبیحات اربعه دارد،
که مساویِ ۸ مرتبه (۸=۴×۲) ذکر می‌شود.


🔻◉ #نماز_عصر
[یعنی؛ نماز منسوب به حضرت مولیٰ علیّ (علیه السّلام)]:
🍃֎⇦ در ۲ رکعت آخر، تسبیحات اربعه دارد،
که مساویِ ۸ مرتبه (۸=۴×۲) ذکر می‌شود.


🔻◉ #نماز_مغرب
[یعنی؛ نماز منسوب به حضرت فاطمة الزّهرا (سلام الله علیها)]:
🍃֎⇦ در ۱ رکعتِ آخر، تسبیحات اربعه دارد،
که مساویِ ۴ مرتبه(۴=۴×۱) ذکر می‌شود.


🔻◉ #نماز_عشاء
[یعنی؛ نماز منسوب به حضرت امام حسن مجتبیٰ (علیه السّلام)]:
🍃֎⇦ در ۲ رکعت آخر، تسبیحات اربعه دارد،
که مساویِ ۸ مرتبه (۸=۴×۲) ذکر می‌شود.


🔻◉ و #نماز_صبح
[یعنی؛ نماز منسوب به حضرت امام حسین (علیه السّلام)]:
🍃֎⇦ تسبیحات اربعه ندارد.



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
✨‌

.
༺✾صــیام، سرّی از اسرار الهی✾༻
❖ لطیفۀ یازدهم:
🌙سیر صائم با منازل قمر
(بخش دوّم)
┅─┅─═• 📖🌙 •═─┅─┅
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═• 📖🌙 •═─┅─┅


🌿۞ حسبِ روایات؛
֎⇦ خلقت خورشید و ماه؛ از طبقات هفتگانۀ #نور_آتش و #صافی_آب تشکیل شده است.

☀️☜ که خورشید؛ نهایتاً با لباسی از آتش پوشانده شده است.
[«أَلْبَسَهَا لِبَاساً مِنْ نَار»]

🌙☜و ماه؛ نهایتاً با لباسی از آب پوشیده شده است.
[«أَلْبَسَهَا لِبَاساً مِنْ مَاء»]

🌙☀️☜ از این رو؛ خورشید گرم‌تر از ماه است.
[«فَمِنْ ثَمَّ صَارَتْ أَشَدَّ حَرَارَةً مِنَ الْقَمَر»]

📚الخصال، ج‏۲، ص۳۵۷


֎⇯⇦ بنابراین؛
☀️☜ #خورشید؛ در جلوۀ #آتش ظاهر می‌شود.
🌙☜ و #ماه؛ در جلوۀ #آب ظاهر می‌گردد.
💨☜ و جوّ بینِ زمین و ماه؛ در جلوۀ #هوا (#باد) خواهد بود.
🌍☜ و #زمین، حکم #خاک را دارد.


❖⫸ که اینها، یعنی؛ سلسلۀ چهارگانۀ «آتش، آب، هوا، خاک»؛
❂☜ #عناصر_اربعه (#ارکان_اربعه) هستند که در احادیث؛ صانِع هستی (یعنی؛ حضرات آل‌الله علیهم السّلام)، به أنحاء مختلف پرده از اسرار آن برداشته‌ است.

[به عنوان نمونه؛ رجوع بفرمائید به
❂☜ 📚 الكافي، ط - الإسلامية، ج‏۸، ص۲۳۰]


❖☜ هر اشاره‌ای از عالم؛ منفکّ از ارکان اربعه نیست.
❖☜ و ارکان اربعه؛ برخاسته از #تسبیحات_اربعه است.

[بحمد الله این مطلب؛ مستقلاً بیان شده است و در اینجا وارد به آن نمی‌شویم. لطفا رجوع بفرمائید به ❂☜ https://t.me/ehsannil2/180]

❖☜ و تسبیحات اربعه؛ #ارکان_کعبه است که #کعبه؛ جلوۀ #بیت_المعمور است‌ وُ بیت المعمور؛ جلوۀ #عرش وُ عرش؛ جلوۀ خدائیّتِ خداوندﷻ است. و جائی نیست که خالی از حقّﷻ و خدائیّتِ او باشد.

🌿☀️ در بخش اوّلِ همین لطیفه، بیان شد که نور خورشید از #عرش است.
پس این سلسلۀ تحلیلی را از حقیقتِ حقّﷻ تا بدینجا بایستی به طورِ ممدود و صِرف الرّبط، تماشا کرده و معرفت پیدا نمود.


🌙۞ الغرض؛ بحث ما در مورد #منازل_قمر است:

֎⇦ چون آتش و آب و هوا و خاک؛ ارکانِ اشیاء هستند، پس شمس و قمر را در وجود سالک بایستی یافت.
𒆳
☀️☜ مَثَـــل خورشید؛ مَثَـــلِ #روح است که حیاتِ جسم به آن است و ثابت می‌باشد و تغیّری در آن نیست.

🌙☜ امّا [در قیاس،] مَثَــلِ قمر؛ مثل نَفْـــس است که در تغیّر است تا به ثُباتِ «مطمئنّه بودن» برسد و از این جهت؛ #منازل دارد.

[بحمدالله در مورد نفس و روح و لطائف آن در همین کانال؛ مطالب و لطائفی بیان شده است. رجوع بفرمائید به ❂☜ https://t.me/ehsannil2/208]


🌙۞ روزهای ماه‌های قمری بر اساس #منازل_القمر است.
بحمد الله در بخش اوّل در مورد منازل قمر و ارتباطش با حضرت حقّﷻ و ترسیم عالم، اشاراتی بیان شد:
𒆳
🌙֎⇯⇦ قمر؛ ۲۸ منزل دارد (#منزل یعنی؛ محلّ نزول) که دو تا چهارده منزل می‌باشد وُ آن؛ قوسِ صعود و قوسِ نزول است.
🌑☜ و دو محاقّ اوّل و آخرِ ماه؛ مقام و مکانتِ حضرت حقّﷻ در خفای 🔻『 لا اسم له و لا رسم له』🔺 می‌باشد؛ که جمعاً ۳۰ روزِ ماه را تشکیل می‌دهند.

🍃☜ که این سیرِ نزول و صعود؛ سیر سالک را رقم می‌زند و دقّت در هر منزلِ قمر؛ دقّت در حال سالک است و بسیار حائز اهمیّت می‌باشد.


🔰 حضرت خاتم الانبیاء (صلّی الله علیه و آله) در مورد ماه مبارک رمضان می‌فرمایند:

🔻〖 هُوَ شَهْرٌ أَوَّلُهُ رَحْمَةٌ
وَ أَوْسَطُهُ مَغْفِرَةٌ
وَ آخِرُهُ الْإِجَابَةُ
وَ الْعِتْقُ مِنَ النَّارِ〗🔺

✾ [ماه مبارک رمضان] ماهی است که؛
اوّلش رحمت،
میانه‌اش مغفرت،
و آخرش اجابت،
و آزادی از آتش است.

📚الكافي، ج۴، ص۶۷


🍃۞ در تحلیل؛

❖🌑☜ سالک (از محاقّ اوّل) به محض ورود به ماه مبارک رمضان؛ از قُوُت (غذا)، به امساک می‌رود.

❖🌘🌒☜ و در ۲۸ منزلِ تنزیل و صعود (۲ تا ۱۴ منزل)؛ مرتباً بین امساک و قُوُت، سیر می‌کند که روزها صائم است و شب‌ها؛ آکِل (خورنده).

🌙֎⇦ که همان طور که «لا تکرارَ فی التجلّی» (در تجلّی تکرار نیست)؛ در منازل قمر نیز تکرار نیست و ایّام صائم نیز تکراری نیست.

❖🌑☜ تا روز آخر (محاقّ دوّم)؛ که سالک از «امساک کردن» (روزه بودن) هم بایستی امساک کند (و به سمتِ قُوُت برود) و روزۀ عید فطر بر او حرام است.
[کمی دقّت می‌خواهد!]


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
🌙

🕋

🍀 حضرت وَجْهُ الله، مولی امیرالمؤمنین(ع)، نقطۀ «مَن بِهِ الشرف»ِ کعبه است و شرافت کعبه اوست. حضرت مولی(ع) آن مقامِ علوّ ذات الله است که مستوره و پنهان می‌باشد که چون پرده افکند، کعبه‌ای ظاهر می‌گردد که قبلۀ عالمیان است و مطافِ تسلیم شدگان (مسلمانان) که فرمودند :

🕋"نَحْنُ كَعْبَةُ الله وَ نَحْنُ قِبْلَةُ الله"
📚 بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج۲۴، ص۳۰۳

حضرتشان(ع) چون قبلۀ خودِ خداوند هستند؛ قبلۀ خلائق است. مردم بدانند یا ندانند، در حدوث و بقا، در نفس و کینونت، طائفِ (طواف کنندۀ) حضرتِ مولی امیرالمؤمنین (ع) هستند.
هر شیئی از "دحو الارضِ" تحتِ کعبه، شیء شد، و ارکانش که ارکانِ اربعه است [و همان چهار رکنِ کعبۀ شرف است، و آن جلوۀ #تسبیحات_اربعه می‌باشد] دوام دارد. که این راز در ادعیه حضرات معصومین (ع) بیان شده است:

🔻"◎وَ «سُبْحَانَ اللَّهِ» كُلَّمَا سَبَّحَ اللَّهَ شَــــيْءٌ وَ كَمَا يُحِبُّ اللَّهُ أَنْ «يُسَبَّحَ»
◎وَ «الْحَمْدُ لِلَّهِ» كُلَّمَا حَمِدَ اللَّهَ شَــــيْءٌ وَ كَمَا يُحِبُّ اللَّهُ أَنْ «يُحْمَدَ»
◎وَ «لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ» كُلَّمَا هَلَّلَ اللَّهَ شَـــــيْءٌ وَ كَمَا يُحِبُّ اللَّهُ أَنْ «يُهَلَّلَ»
◎وَ «اللَّهُ أَكْبَرُ» كُلَّمَا كَبَّرَ اللَّهَ شَـــــيْءٌ وَ كَمَا يُحِبُّ اللَّهُ أَنْ «يُكَبَّر»"🔺

◉منزّه باد خدا (سبحان الله) هرگاه که چیزی تسبیح خدا را می‌گوید و آنگونه که دوست دارد به پاکی خوانده شود
◉و ستایش خدا را (الحمد لله) هرگاه که چیزی خدا را ستایش می‌کند و آنگونه که دوست دارد، ستایش شود
◉و نیست خدایی جز الله (لا اله الا الله) هرگاه که چیزی خدا را تهلیل کند و آنگونه که دوست دارد تهلیل شود
◉و خدا بزرگتر است (الله اکبر) هرگاه که چیزی خدا را تکبیر کند و آنگونه که دوست دارد تکبیر شود.

📚إقبال الأعمال (ط - القديمة)، ج۱، ص۴۰

إن شاء الله به حبّ مولی (ع) مبدأ و منتهایت را بیشتر شناخته باشی و حضورِ عَلَی الدوام او را در جانِ خویش یافته، وُ ذکرِ وجودش، زَمزَمِ جانت و زمزمۀ لسانت باشد. و مَستِ مستدام پیمانۀ معرفتِ او باشی.

🍃 رفیقا!
⚠️ اگر هنوز در دوئیت بین ولیّ الله (ع) و الله تعالی هستی؛ [برای خدا] باقی این بیان را دنبال نکن و تا همینجا که نوش کردی، شاکر حضرت ولیّ الله (ع) باش و خوش باش که بزرگ معرفتی نصیبت گشته!
بگذار این نعمت بزرگ به تصدیق در وجودت مستحکم شود و طمعِ خواندنِ اشارات بعد را مکن! که ؛

بـــاده دُرد آلـودتان مجنـون کند
صاف اگر باشد ندانم چون کند!!

🕋
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
.

.

༺۞ از باطنِ فَلَک، تا ظاهرِ فَدَک ۞༻

•┈┈••✾•💠•✾••┈┈•
🖊🦋 احسان الله نیلفروش زاده 🏴
↗️ https://t.me/ehsannil2/915
•┈┈••✾•💠•✾••┈┈•

مقدمه:
غاصبین خلافتِ ائمه اطهار(ع) یعنی عمر و ابابکر ملعون، علاوه بر طمع به مطامع دنیوی، بدتر از آن؛ از اینکه مبادا بعضی از افراد، به طمعِ مال گرایشِ به حضراتِ اهل بیت علیهم السلام پیدا کنند [و بدتر از بدتر مطلبی که در ادامۀ این مقاله خواهید خواند]؛ ضمن غصبِ #فدک که ارثِ حضرت ختمی مرتبت(ص) به حضرت فاطمه زهرا (س) بود، این حدیث را جعل کردند و به پیامبر اکرم(ص) نسبت دادند:

«نَحنُ مَعاشِرَ الانبیاءِ لا نُوَرِّثُ ما تَرَکنا صَدَقَة» (حدیثِ جعلی ابابکر ملعون)
ما پیغمبران از خودمان ارثی به جا نمی‌گذاریم هرچه که بماند صدقه است.


༆
🔳 حضرت امام موسی کاظم؏ در پاسخ مصرّانه‌ی هارون الرّشیدِ ملعون در مورد حدّ و مرزِ #فدک، می‌فرمایند (نقل به مضمون):

تمام بلادِ اسلامی، که مرزِ اوّلش؛ عدن، مرزِ دوّمش؛ سمرقند، مرزِ سوّمش؛ آفریقا، و مرزِ چهارمش؛ خزر و ارمنستان است.

❧═┅┅┄┄
❧ اوّلین دیندار و دیندارِ مطلق؛ شخصِ حضرت حقّ تعالی است و دین خداوند، اسلام است که حضرت امام جعفر صادق(ع) می‌فرمایند:

◣『دِينُ اللَّهِ اسْمُهُ الْإِسْلَامُ وَ هُوَ دِينُ اللَّه.』◥
دین خداوند اسمش اسلام است و آن دینِ خودِ خداوند است.
📚الكافي(ط-الإسلامية)،ج‏۲ص۳۸

حضراتِ ائمه اطهار(ع) شخصِ «اسلام» و بلکه اصلِ آن هستند که حضرت مولی(ع) می‌فرمایند: ✿『أَنَا الْإِسلام‏؛ 📚بحار الأنوار،ج‏۲۶ص۱۵۴』✿ و بلکه در زیارتِ آل الله(ع) بیان می‌فرمایند: ✿『السَّلام عَلَيْکمْ يَا أَصْلَ الْإِسلام النَّامِي؛📚بحار الأنوار،ج‏۹۹ص۱۸۷』✿.
♡••࿐
و چون حضرات آل الله(ع) 《نَفْسِ اللهِ تَعَالَى؛ 📚بحار الأنوار، ج‏۹۷ص۳۳۱》 هستند، و حضرت حقّ تعالی، صمد است و دینداری‌اش ذاتی و نفسی است، بنابراین؛
❖ خداوند که به اسلام دیندار است، یعنی؛ به ائمه اطهار(ع) دیندار است.
و این مطلب، توحید در دینداری، در معنای اخصّ الخواصّ است.

از این رو؛
❧ #اسلام از این که نفسِ باریتعالی است؛ «عند الله»است که قرآن می‌فرماید:

💎﴿«إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلامُ﴾💎
همانا دين نزد خدا تنها اسلام است.
(آل‌عمران،۱۹)

❀ آنچه که نفس باریتعالی بوده و «عند الله» باشد، مافوقِ زمان و مکان است. شخصِ اسلام(ع)؛ از نَفْس و اللهیّتِ الله، محقّق بوده و فائِق بر زمان و مکان است و زمان، به حضراتِ اسلام(ع)، جاری است و مکان به حضراتِ اسلام(ع)، مستقر است. و از همین فائقیّت و اطلاق، اسلام، به علی الإطلاق بودن؛ در زمان و مکان، متجلی است.

منتَسَبین به اسلام نیز، در اضافه و بلکه صِرف الإضافه بودن به اسلام، از جلالَت قدری برخوردارند که بایستی به اسلام، مورد تأمّل و محاسبه قرار بگیرند.
֍ در نتیجه؛
«بلادِ اسلامی»، به وسعت و فراگیریِ #اسلام، همۀ سرزمین‌هاست که به همین حقیقت، 👈🏻 راسِم عالَم وجود، پیامبرِ 👈🏻#اسلام(ص) پیامی از این سلم و سلامت که ظهوری از اسلام است را چنین انشاء می‌فرمایند:

🔻【 جُعِلَتْ لِي‏ الْأَرْضُ مَسْجِداً وَ طَهُوراً 】🔺
برای من زمین محلّ سجده و پاک قرار داده شد.
📚من لا يحضره الفقيه،ج‏۱،ص۲۴۰

🌐 «الأرض»؛ أرضِ «تعیّنات» است. یعنی هر ذی إشاره و بلکه لاإشاره‌ای در «الْأَرْض» قرار گرفته و بلکه به این جعلِ مطهّر و مقدّس، از رجسِ «عدَم»، پا به طهارتِ «وجود» گذاشته و «موجود» است و دَم به دَم به یایِ «لِي‏» -یعنی شخصِ حضرت رسول اکرم ص-؛ حظّ از «مَسْجِداً»ی قوسِ نزول و «طَهُوراً»ی قوسِ صعود دارد و در تسبیحِ سجود و تحمیدِ طهور؛ مُدرکِ جلال و جمال(یابِس و رَطب) الهی است و به این برکت؛ توحیدِ حقّ که «لا هو إلا هو» می‌باشد را به جان و در کینونَت خویش، تصدیق می‌کند.

◉⇦ بنابراین؛
بیانِ محدوده‌ی فدک به «بلاد اسلامی»، بیانِ حدّ و مرز نیست. که اگر اسلام؛ نفسِ الهی است، بلادِ الهی نیز مرزبندی ندارد، چنان که در روایات ظهور آمده است که اصلاً با ظهور حضرتِ جانان، بقیه‌ی خدا، مولای دلبران، آمالِ بهتران؛ حضرت حجّة (روحی لذکره الفداء)؛ بی‌اعتبار بودنِ مرزها و حدود و ثغور بلاد و کشورها، معلوم شده و از بین می‌رود.

در نتیجه؛
بیانِ محدوده‌ی فدک؛ بیانی از بی‌حدّیِ فدک است، بدین معنا که نه تنها بلادِ اسلامیِ مشهور را شامل می‌شود، بلکه تمامی مکان و لامکان، وَ شیء و لاشیء را نیز شامل می‌گردد.

❖ بنابراین؛ آن چهار مرزی که از آن در روایات یاد می‌شود؛ بیان و جلوه‌ای از ارکانِ اربعۀ حقّ و حقیقت است که؛
❧ از #تسبیحات_اربعه و خدائیتِ خدا؛ آغاز،
❧ در چهار ضلعِ #بیت_المعمور؛ متجلّی،
❧ در وجوهِ #کعبه؛ مشهود،
❧ و به #دحو_الارض و کشیدگیِ کعبه؛ ممدود،
❧ و تا #عناصر_اربعه ی تمام موجودات؛ ملحوظ و منظور است.

🔺 مطلب فوق؛ سایه‌ای از #فدک است.

︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔳

🔲


🔅 #برجستگی_حقیقی در هر شیئی، آن است که در تمامِ مراتبِ وجودیِ آن، برجسته باشد و بلکه تمامیّتِ همه‌ی مراتبِ وجودیِ آن شیء باشد. یعنی شیء، در تمام مراتبِ وجودی‌اش (که شاملِ ذات و صفات و افعال و آثار است)، دائماً به آن برجستگی؛ ذات و صفات و افعال و آثار دارد، و دائماً در تمام مراتبِ وجودی‌اش، برگشتِ توحیدی به آن دارد که؛ ❖『 إنّا لله و إنّا إلیه راجعون』 ❖.

🕋 "کعبه"؛ مکانِ #دحو_الارض و کشیدگیِ ارضِ تعیّنات است.
دَحو الارض بودن که کشیدگیِ مطلقِ ارضِ تعیّنات (یعنی همۀ اشیاء)، دائماً از کعبه (که محلّ میلادِ حضرتِ ولیّ الله ع است) حیات دارد («هُوَ حَيَاةُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ نُورُ كُلِّ شَيْ‏ء؛ 📚 الکافی، ج‏۱، ص۱۳۰»).

پس #کعبه؛ دائماً مَظهرِ برجستگیِ در تمام مراتبِ وجودیِ موجودات است.
این برجستگی، همان #تسبیحات_اربعه است که طبق احادیث؛ چهار رکنِ حقیقتِ کعبه می‌باشد، و شیئیتِ هر شیئی است و هر شیئی دائم التّسبیح به آن است و #ارکان_اربعه و #عناصر_اربعه ، جلواتی از آن هستند.

(برای مطالعه بیشتر لطائف این خصوص، رجوع شود به مقاله‌ی《 «دحو الارض»، بسطی در اعماق حقائق》👈🏻 https://t.me/ehsannil2/388)


🔻➂❖ قدم سوّم - مختصری در مورد #رزایا •●•

🔲 «الرَزایا»، جمع «الرَزِيّة»، از مادّه‌ی «رَزَأَ»؛ به معنایِ مصائب است.

#مصیبت در نظر عموم افراد، ناگواراییِ حَدّی است که بعد از تصوّر کینونَت و نَفْسِ افراد (یعنی بعد از مرتبه‌ی ذاتِ افراد)، تحتِ عناوینِ مختلف، به آنها #اصابت و برخورد می‌کند.
یعنی مصیبت را صرفاً چنین مصیبتی می‌بینند که شخصی «هست» (کینونت و ذات و نفس)، و بعد، امری یا شیءِ دیگری، در مرتبه‌ی صفات یا افعال یا آثار، به این شخص، اصابت می‌کند.

در حالی که مطلب فراتر است و بایستی مصیبت را در عالَم حقیقت، و با منظرِ اطلاق بشناسیم. که مصیبت مطلقه؛ تمام مراتبِ ذات و صفات و افعال و آثار را شامل می‌شود.

🔳 #مصیبة؛ از مادۀ #صوب است.
#اصابة یعنی دَرْک. و #درک؛ نقطه‌ی اتّصالِ حقیقیِ درک کننده و درک شده است.

(⚠️ با نفسِ این «اتّصال» در این بیان معرفتی، کار داریم.)

💧قرآن، بارانی را که متصّل بین #آسمان و #زمین است را "صَیِّب" معرّفی می‌فرماید (✿『 أَوْ «كَصَيِّبٍ» مِنَ السَّماء』✿؛ بقره، ۱۹).

نفسِ «اتّصال» (مُبَرّا و فارغ از تعیّنِ دو طرفِ اتصال)؛ واسطه‌ی مطلقه یعنی حضرات آل الله (ع) هستند که «درستیِ» مطلق می‌باشد که به آن《صَـواب》می‌گویند. که همان #برجستگی_مطلقه و حقیقی، و شیئیتِ اشیاء است که از سماءِ #غیب، تا ارضِ #شهود؛ مَمدود و گسترده است و سماءِ و ارض (غیب و شهود - عالَمِ لا اشاره و عالَمِ اشاره)، دائماً به آن، قوام دارند و حدوث و بقائشان به حضرات آل الله(ع) است که در دعای ندبه می‌خوانیم:

🔻『 أَيْنَ وَجْهُ الله الَّذِي إِلَيْهِ تَتَوَجَّهُ الْأَوْلِيَاءُ،
👈 أيْنَ السَّبَبُ الْمُتَّصِلُ بَيْنَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاء 』🔺
کجاست آن وجه خداوند که اولیاء الهی متوجّه او هستند؟! کجاست آن وجود مقدّسی که سبب اتّصالِ بین زمین (کنایه از عالم اشاره - مَن علیه الحجّة - خلائق) و آسمان (کنایه از عالم لا اشاره - مَن له الحجّة - خداوند) است و آسمان و زمین به واسطه‌ی او به همدیگر متّصل‌اند؟!

《صَواب》؛ از مادّه‌ی «صَوب» است که هم‌ ریشه با «مصیبة» می‌باشد.

چون کلمات و واژه‌ها به سُخره‌ی اهل دنیا در آمده، معنایِ لطیفشان گاهی فراموش شده است!
و از آن جمله؛ همین کلمه‌ی «مصیبة» است که به محضِ جاری شدنِ آن به لسان، لطائفِ آن جز برای معدودی از افراد، رخ عیان نمی‌کند، تا جائی که آیات قرآن را دالّ بر مذمَّتِ «مصیبت» بیان می‌نمایند. مثلاً در این آیات که فرموده است:

💎『 وَ لَنَبْلُوَنَّكُم بِشىَ‏ْءٍ مِّنَ الخَْوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِّنَ الْأَمْوَالِ وَ الْأَنفُسِ وَ الثَّمَرَاتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرينَ(بقره، ۱۵۵)
الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُم «مُّصِيبَةٌ» قَالُواْ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ(۱۵۶) 』💎
و مسلماً شما را به چيزى از ترس و گرسنگى و زيان مالى و جانى و كاهش محصولات مى‌‏آزماييم، و صابران را نويد ده‏.
آنها كه هرگاه مصيبتى بدانها رسد [صبورى كنند] و گويند: ما از آنِ خداييم و به سوى او باز مى‌‏گرديم.

به حدّ و تعیّنِ «خوف و جوع و نقص در اموال و نَفْسها و ثمرات» می‌مانند وُ زمختی و ناسازگاری و ناگواریِ کلمه‌ی «مصیبت» را آواری بر سر مصیبت‌زده می‌دانند و مطلبِ دیگری از حقیقت، برایشان معلوم نشده است!


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
.

✨

🍃۞ این سیر را به اشاره؛ در اعمال عبادی و آیات قرآن و روایات حضرات آل‌الله (علیهم السّلام) بخوانیم، تا ان شاء الله مطلب بهتر روشن شود:


🔮 اشارۀ اوّل:
❂☜ #تسبیحات_اربعه و #تسبیحات_حضرت_زهرا (سلام الله علیها)


🔰 حضرت خاتم الأنبیاء (صلوات الله علیه و آله و سلّم) می‌فرمایند:

🔻 『 الصّلاةُ معراجُ المُؤمن』🔺
✾ نماز، معراج مؤمن است.
📚كشف الاسرار، ج۲، ص۶۷۶


🍃֎⇯⇦ تسبیحات اربعه؛ در نمازهای #واجب گفته می‌شود، و ذکر و ترتیبِ آن اینچنین است:

«سبحان الله
و الحمدُ لله
و لا اله الّا الله
و الله اکبر»

🍃۞ حضرات آل‌الله (علیهم السّلام) می‌فرمایند:
֎⇦ بلافاصله بعد از نماز، #ذکر_کثیر، یعنی؛
تسبیحات حضرت فاطمهٔ زهرا (سلام‌ الله‌ علیها) را بگویید، که با این کار؛ پیش از اینکه پایِ راست را از روی پایِ چپ بردارید، بخشیده می‌شوید.


🍃۞ ترتیبِ اذکار در تسبیحات حضرت زهرا (سلام‌ الله‌ علیها)؛ برعکسِ تسبیحات اربعه است. و آن طور که حضرات آل‌الله (علیهم‌ السّلام) فرموده‌اند، این چنین است؛

🔻➀ «الله اکبر» (۳۴ مرتبه)
🔻➁ «الحمدلله» (۳۳ مرتبه)
🔻➂ «سبحان الله» (۳۳ مرتبه)
🔻➃ و در پایان نیز مستحبّ است که یک مرتبه «لا اله الّا الله» گفته شود.
چنان که فرموده‌اند:

🔸『 منْ سَبّحَ الله في دُبُرِ الفريضةِ تسبيحَ فاطمةَ المِائَةَ مَرّةٍ
وَ أتْبَعَهَا بِـ«لا إِله إلّا الله» مَرّةً؛ غُفِرَ لَهُ』🔸

✾ آن که بعد از نمازش صد مرتبه ذکرِ تسبیحات حضرت زهرا (س) را بگوید،
و در پی‌اش یک مرتبه «لااله‌الّاالله» بگوید؛ بخشیده می‌شود.

📚 وسائل الشيعة، ج۶، ص۴۴۰


🌿֎⇯⇦ حقیقتِ «لا اله الّا الله»؛ حضرات آل‌الله (؏) هستند.
استحبابِ گفتنِ یک مرتبه «لا اله الّا الله»؛
🍃֎⇦ تثبیتی حقیقی، و تذکّری است در وجودِ سالک تا حقیقتِ جاریۀ «لا اله الّا الله» یعنی؛ حضرات آل‌الله (علیهم السّلام) را در تمامِ سِیرش به جانْ درک کند.

💢 حال در یک منظر، حاصلِ اذکارِ تسبیحات اربعۀ نماز را ملاحظه کنیم:

🔻◉ «#سبحان_الله»:
🍃֎⇦ نفی خودیّت، آغاز سیرِ سالک، و یافتنِ اینکه؛
▼【ما أصابَكَ مِنْ سَيِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِك】▲
✾ هر آنچه بدی به تو رسد، از خودِ توست.
📘 سورۀ نساء، آیۀ ۷۹


🔻◉ «#الحمــد_لله»:
🍃֎⇦ باز شدنِ چشمِ سالک به حسنۀ مطلق، و دیدنِ صاحبِ آن، و یافتنِ اینکه؛
▼【ما أصابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ الله】▲
✾ هر آنچه خوبی که به تو می‌رسد، از خداوندﷻ است.
📘 سورۀ نساء، آیۀ ۷۹


🔻◉ «#لا_اله_الا_الله»:
🍃֎⇦ جلوۀ توحید برای سالک، و درک کردنِ اینکه؛
▼【كُلٌّ مِنْ عِندِ الله】▲
✾هر چیزی از سوی خداوندﷻ است.
📘 سورۀ نساء، آیۀ ۷۸


🔻◉ «#الله_اکبـــر»:
🍃֎⇦ فنای در حقّﷻ و توحید ذاتی برای سالک.


⚜️⇯⇦ سالک با نماز -که معراج مؤمن است -؛ منازلِ صعودیِ کمال را طی می‌کند و معراج به سویِ حقّﷻ خواهد داشت.

🍃֎⇦ حال اگر از مؤمنینِ خاصّ باشد، به تسبیحاتِ حضرت فاطمة الزّهرا (سلام‌ الله‌ علیها) #رجعت می‌کند.


🔮 اشارۀ دوّم:
❂☜ ذکرِ تسبیحات و ارتباطش با طواف کعبه در حجّ

🕋 بیتُ اللهِ الحرام (کعبه)؛ چهار رکن دارد که در احادیث می‌فرمایند:
🍃֎⇦ بر چهار رکنِ حقیقتِ کعبه (یعنی؛ #بیت_المعمور که در آسمان چهارم است و کعبه، تمثالِ بیت‌المعمور در عالم اشارات است)؛ چهار ذکرِ #تسبیحات_اربعه («سبحان الله وَ الحمدلله وَ لا إلهَ إلّا الله وَ الله أكبر»؛ من لا يحضره الفقيه، ج۲، ص۱۹۲)؛ #مکتوب است.


🍃֎⇯⇦ حاجی؛ موظّف به هفت دور (شَوْط) طوافِ کعبه است. و بعد از طواف؛ در مقام حضرت ابراهیم (؏)، دو رکعت نماز طوافِ «نســـاء» بایستی خوانده شود.

[اسرار عجیبی در مناسک حجّ است که إن شاء الله مجالِ دیگری برای بیان می‌طلبد.]


🕋 جمع‌بندی آنکه در طواف؛
❂☜ هر ذکر از اذکارِ تسبیحاتِ اربعه، ۷ مرتبه طی شده (یعنی در کلّ؛ ۲۸ مرتبه ⇦ ۲۸=۴×۷)،
و در وجودِ حاجیِ حقیقی، محقّق می‌گردد.


🌿۞ این مطلب را دقّت فرمودید؟!
💢 حالا به سراغ نمازهای واجب (یومیّه) و ذکرِ تسبیحات اربعه در آن‌ها می‌رویم:


🔻◉ #نماز_ظهر
[یعنی؛ نماز منسوب به حضرت رسول اکرم‌ (صلّی الله علیه و آله)]:
🍃֎⇦ در ۲ رکعتِ آخر، تسبیحات اربعه دارد،
که مساویِ ۸ مرتبه (۸=۴×۲) ذکر می‌شود.


🔻◉ #نماز_عصر
[یعنی؛ نماز منسوب به حضرت مولیٰ علیّ (علیه السّلام)]:
🍃֎⇦ در ۲ رکعت آخر، تسبیحات اربعه دارد،
که مساویِ ۸ مرتبه (۸=۴×۲) ذکر می‌شود.


🔻◉ #نماز_مغرب
[یعنی؛ نماز منسوب به حضرت فاطمة الزّهرا (سلام الله علیها)]:
🍃֎⇦ در ۱ رکعتِ آخر، تسبیحات اربعه دارد،
که مساویِ ۴ مرتبه(۴=۴×۱) ذکر می‌شود.


🔻◉ #نماز_عشاء
[یعنی؛ نماز منسوب به حضرت امام حسن مجتبیٰ (علیه السّلام)]:
🍃֎⇦ در ۲ رکعت آخر، تسبیحات اربعه دارد،
که مساویِ ۸ مرتبه (۸=۴×۲) ذکر می‌شود.


🔻◉ و #نماز_صبح
[یعنی؛ نماز منسوب به حضرت امام حسین (علیه السّلام)]:
🍃֎⇦ تسبیحات اربعه ندارد.



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
✨‌

🔲


🔅 #برجستگی_حقیقی در هر شیئی، آن است که در تمامِ مراتبِ وجودیِ آن، برجسته باشد و بلکه تمامیّتِ همه‌ی مراتبِ وجودیِ آن شیء باشد. یعنی شیء، در تمام مراتبِ وجودی‌اش (که شاملِ ذات و صفات و افعال و آثار است)، دائماً به آن برجستگی؛ ذات و صفات و افعال و آثار دارد، و دائماً در تمام مراتبِ وجودی‌اش، برگشتِ توحیدی به آن دارد که؛ ❖『 إنّا لله و إنّا إلیه راجعون』 ❖.

🕋 «کعبه»؛ محلّ میلادِ حضرتِ ولیّ الله(ع) است و به همین دلیل و قوّت؛ «أَوَّلِ بُقْعَهًٍْ خَلَقْتُهَا مِنَ الْأَرْضِ؛ 📚بحارالأنوار،ج۹۶،ص۳۶» اول بقعه و بیت حقیقی و مطلق است که خلقت آن در مکانتِ خدائیت باریتعالی باید نظر شود، و از آن مکانت، ممدوداً تا مکان حاضر است و دائماً، محلّ #دحو_الارض و کشیدگیِ أرضِ تعیّنات(یعنی همۀ اشیاء) می‌باشد. دوامی که جلوهٔ دوام و حیاتِ نفسِ حضرتِ «الدائم» و «الحیّ القیّوم»(جلّ جلاله) است که حیات و نور دائمی همه چیز است؛«هُوَ حَيَاةُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ نُورُ كُلِّ شَيْ‏ء؛ 📚 الکافی،ج‏۱،ص۱۳۰».

پس #کعبه؛ دائماً مَظهرِ برجستگیِ در تمام مراتبِ وجودیِ موجودات است.
این برجستگی، همان #تسبیحات_اربعه است که طبق احادیث؛ چهار رکنِ حقیقتِ کعبه می‌باشد، و شیئیتِ هر شیئی است و هر شیئی دائم التّسبیح به آن است و #ارکان_اربعه و #عناصر_اربعه ، جلواتی از آن هستند.

(برای مطالعه بیشتر لطائف این خصوص، رجوع شود به مقاله‌ی《 «دحو الارض»، بسطی در اعماق حقائق》👈🏻 https://t.me/ehsannil2/388)


🔻➂❖ قدم سوّم - مختصری در مورد #رزایا •●•

🔲 «الرَزایا»، جمع «الرَزِيّة»، از مادّه‌ی «رَزَأَ»؛ به معنایِ مصائب است.

#مصیبت در نظر عموم افراد، ناگواراییِ حَدّی است که بعد از تصوّر کینونَت و نَفْسِ افراد (یعنی بعد از مرتبه‌ی ذاتِ افراد)، تحتِ عناوینِ مختلف، به آنها #اصابت و برخورد می‌کند.
یعنی مصیبت را صرفاً چنین مصیبتی می‌بینند که شخصی «هست» (کینونت و ذات و نفس)، و بعد، امری یا شیءِ دیگری، در مرتبه‌ی صفات یا افعال یا آثار، به این شخص، اصابت می‌کند.

در حالی که مطلب فراتر است و بایستی مصیبت را در عالَم حقیقت، و با منظرِ اطلاق بشناسیم. که مصیبت مطلقه؛ تمام مراتبِ ذات و صفات و افعال و آثار را شامل می‌شود.

🔳 #مصیبة؛ از مادۀ #صوب است.
#اصابة یعنی دَرْک. و #درک؛ نقطهٔ اتّصالِ حقیقیِ درک کننده و درک شده است.

(⚠️ با نفسِ این «اتّصال» در این بیان معرفتی، کار داریم.)

💧قرآن، بارانی را که متصّل بین #آسمان و #زمین است را "صَیِّب" معرّفی می‌فرماید (✿『 أَوْ «كَصَيِّبٍ» مِنَ السَّماء』✿؛ بقره،۱۹).

نفسِ «اتّصال» (مُبَرّا و فارغ از تعیّنِ دو طرفِ اتصال)؛ واسطه‌ی مطلقه یعنی حضرات آل الله (ع) هستند که «درستیِ» مطلق می‌باشد که به آن《صَـواب》می‌گویند. که همان #برجستگی_مطلقه و حقیقی، و شیئیتِ اشیاء است که از سماءِ #غیب، تا ارضِ #شهود؛ مَمدود و گسترده است و سماءِ و ارض (غیب و شهود - عالَمِ لا اشاره و عالَمِ اشاره)، دائماً به آن، قوام دارند و حدوث و بقائشان به حضرات آل الله(ع) است که در دعای ندبه آمده:

🔻『 أَيْنَ وَجْهُ الله الَّذِي إِلَيْهِ تَتَوَجَّهُ الْأَوْلِيَاءُ،
👈 أيْنَ السَّبَبُ الْمُتَّصِلُ بَيْنَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاء 』🔺
کجاست آن وجه خداوند که اولیاء الهی متوجّه او هستند؟! کجاست آن وجود مقدّسی که سبب اتّصالِ بین زمین (کنایه از عالم اشاره - مَن علیه الحجّة - خلائق) و آسمان (کنایه از عالم لا اشاره - مَن له الحجّة - خداوند) است و آسمان و زمین به واسطه‌ی او به همدیگر متّصل‌اند؟!

《صَواب》؛ از مادّه‌ی «صَوب» است که هم‌ ریشه با «مصیبة» می‌باشد.

چون کلمات و واژه‌ها به سُخره‌ی اهل دنیا در آمده، معنایِ لطیفشان گاهی فراموش شده است!
و از آن جمله؛ همین کلمه‌ی «مصیبة» است که به محضِ جاری شدنِ آن به لسان، لطائفِ آن جز برای معدودی از افراد، رخ عیان نمی‌کند، تا جائی که آیات قرآن را دالّ بر مذمَّتِ «مصیبت» بیان می‌نمایند. مثلاً در این آیات که فرموده است:

💎『 وَ لَنَبْلُوَنَّكُم بِشىَ‏ْءٍ مِّنَ الخَْوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِّنَ الْأَمْوَالِ وَ الْأَنفُسِ وَ الثَّمَرَاتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرينَ(بقره، ۱۵۵)
الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُم «مُّصِيبَةٌ» قَالُواْ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ(۱۵۶) 』💎
و مسلماً شما را به چيزى از ترس و گرسنگى و زيان مالى و جانى و كاهش محصولات مى‌‏آزماييم، و صابران را نويد ده‏.
آنها كه هرگاه مصيبتى بدانها رسد [صبورى كنند] و گويند: ما از آنِ خداييم و به سوى او باز مى‌‏گرديم.

به حدّ و تعیّنِ «خوف و جوع و نقص در اموال و نَفْسها و ثمرات» می‌مانند وُ زمختی و ناسازگاری و ناگواریِ کلمه‌ی «مصیبت» را آواری بر سر مصیبت‌زده می‌دانند و مطلبِ دیگری از حقیقت، برایشان معلوم نشده است!


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
.