.

🔆#حقیقة_التوحید
🔅#سخن_بیست‌و‌ششم_حقیقة_التوحید :

༺°•𐫱 إنشاء مطلق - إنشاء و خبر 𐫱•°༻

●═•◈•◈•◈❖ 🔅 ❖◈•◈•◈•═●
🖊🦋 احسان الله نیلفروش زاده
https://t.me/ehsannil3/473
●═•◈•◈•◈❖ 🔅 ❖◈•◈•◈•═●
.

🍃 با اینکه در خصوص موضوع «إنشاء» در ضمنِ مقالات و بیاناتِ #کانال_معرفة_الحق صحبت شده است، امّا ضرورتِ این موضوعِ مبنایی، ایجاب می‌کرد که حتّی مختصراً، مقاله‌ای مجزّا، و به زبان ساده در این خصوص نگاشته شود، چرا که تمام امور مربوط به عالَم نور؛ حیثیتِ إنشائی دارد و مبحثِ «إنشاء»؛ مبحثی در کنار مباحث دیگر نیست، بلکه جزء مبانی المعرفة بالنّورانیّة می‌باشد.

«إن شاء الله أو علی بن ابیطالب(علیهما السلام)»؛ با دل، همراهی بفرمایید که؛ شکوفایی معرفت، به دلدادگی، محقّق می‌شود.
🌿 ذکرِ «یا علی(؏)»؛ إنشاءِ دلدادگی به حقیقة الحقائق و نقطۀ حیاتِ آن؛ یعنی «معرفت» است.

•┈••✾•🍃یا عـﷻــلے؏🍃•✾••┈•


♦️بخشِ اوّل - تقسیم بندی کلام به «خبر» و «إنشاء» ➣●•

گفتار و کلام، به دو نوعِ کلّیِ «خبر» و «إنشاء» تقسیم می‌شوند:

🔰 «خبر»؛
از نظر لغوی به معنایِ علم به شیء معلوم است (📚مفردات الفاظ القرآن، ص: ۲۷۳).

🍃 «خبر»؛ حکایت کردن و سخن گفتن از شیء، امر، یا واقعه‌ای است که در عالَم، وجود داشته [یا دارد یا خواهد داشت] یا به هر نحوی رخ داده است یا در حالِ اتفاق افتادن است یا در آینده اتفاق می‌افتد.

⪩ جمعِ مکسّرِ «خَبَر»؛ «أخبار»، و فعلی خبررسانی؛ «إخبار» (مصدرِ بابِ إفعال) است.

⪩ قصدِ اصلیِ گویندۀ خبر؛ انتقال پیام به مخاطب یا آگاه کردن اوست.

👈🏻 ◧ خَبَر؛ فرعِ بر واقعه یا واقع (شیء واقع شده)، و مُضاف بر آن است.
یعنی؛ اوّل، واقعه‌ای [یا شیء یا امری که واقع است] وجود دارد، سپس؛ «خبر»، حیثیتِ وجودی می‌یابد و حکایتی از «واقع» می‌آورد.


🔰 «إنشاء»؛
مصدر بابِ إفعال از مادّۀ «نَشَأَ؛ ایجاد کردن چیزی و تربیت کردنش؛ (📚المفردات في غريب القرآن، ص: ۸۰۷») بوده و از نظر لغوی به معنایِ «ایجاد کردن» است.

🌿 اگر گفتارِ گوینده؛ حکایت کردن از واقعه یا شیء یا امری که در عالَم وجود دارد، نبود؛ بلکه خودِ «گفتار»ش، یا تامّ و تمام بود و نیاز به واقعی غیر از خودش نداشت، یا مُبتدا بود و به محضِ این گفتار؛ امری واقع شد؛
چنین کلام و گفتاری، «إنشاء» است.

[بر خلافِ خبر که فرعِ بر واقع بود]:
👈🏻 ◨ «إنشاء»؛ اصلِ بر واقع بوده، و واقع؛ فرع بر «إنشاء» است.

مثلاً

🔅 دعا و استدعا (التماسِ دعا)، نفرین، تمنّا کردن، آرزو کرد، تفأّل (فالِ خیر و شرّ زدن)، امر و نهی، سؤال کردن (استفهام)، خواندنِ صیغه عقد و [العیاذ باللّه] طلاق، تعارف، کلیۀ تلقین‌ها (مثل تلقین مرده)، سخنانِ انگیزشی، حرف‌های امیدوار کننده یا از آن طرف؛ حرفِ نا امید کننده، إستِرحام (کلامی که دیگری را به رَحْم آورد)، قَسم خوردن و قَسَم دادن، ندا، تنبّه، موعظه و نصیحت، إقبال و إدبار، ابرازِ ایمان و یا کفر، تعبیر خواب (که مافوقِ تطبیق با واقع باشد)، حُسن ظنّ و سوء ظنّ، وعده و وعید، روضه‌خوانی و نوحه خوانی و مرثیه خوانی (نیاز به توضیح دارد)، ذکر و وصفِ باریتعالی، ذکر و مدح و بیانِ فضائل حضراتِ آل الله؏ (توضیح خاصّ نیاز دارد)، قرآن و تمام آیات و حتّی وقایعی که از نظر عموم افراد؛ بیانِ اخبار گذشتگان محسوب می‌شود، و قسّ عَلی هذا؛ همگی از إنشائیات است.

⟥⊰ چون إنشاء؛ ایجاد کردن است و این امر، به دوام صورت می‌گیرد؛ پس
👈🏻 إنشاء [بر خلافِ خبر]؛ منزّه از تکرار است.

(در ادامۀ همین مقاله:
شرح این قسمت🔺، ضمنِ توضیح «إنشاء حقیقی و مطلق» داده می‌شود🔻)

⏎▣ بنابراین:
🔅قرائتِ قرآن، خواندنِ أدعیه، زیارتنامه‌ها، و روایات معصومین(ع)، روضه‌خوانی و أمثالهم؛ هر چند کاملاً شبیه هم صورت بگیرد؛ تکراری نیست.



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•֎👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻֎•༻
.