کانال دیوانگان حضرت زینب سلام الله علیها-اصفهان
317 subscribers
1.82K photos
530 videos
95 files
1.5K links
شام جمعه ی هر هفته
و مناسبتهای مذهبی اعیاد و عزاداری آل الله علیهم السلام
مکان:
اصفهان-خیابان بعثت-خیابان ابوریحان (غرب)-کوی۱/۱(فدڪ)

https://telegram.me/divaneganezeinab


خادم کانال:
http://telegram.me/sayedahmad1001
Download Telegram
🔳

امرِ 🔻"زَمِّلوني زَمِّلوني"🔺 حضرت رحمةً للعالمین (ص)، که "الْمُزَّمِّلُ" بودنِ آن ذاتِ لااشاره است، در عالم اشاره به حضرتِ «لباس_النبی»، امّ المؤمنین، خدیجه کبری سلام الله علیها رقم می‌خورد که :

👈🔲 "كَانَتْ خَدِيجَةُ وَزِيرَةَ صِدْقٍ عَلَى الْإِسْلَامِ وَ كَانَ «يَسْكُنُ إِلَيْهَا»"🔲
خديجه دستيارى راستين براى اسلام بود و رسول خدا صلى الله عليه و آله به وجود او آرامش مى‌يافت.
(📚 بحار الأنوار، ج19، ص: 5)

ببیند چه بیان شده است؟
متکلّم در مقام بیان است و قید نیاورده است، زمان نیاورده است، حدّ نزده است.

✓➊ "الاسلام" در حقیقتِ خویش و نه در برهۀ تاریخ منظور است.
✓➋ چه کسی سُکنیٰ یافتۀ حضرت خدیجه کبری(س) است؟
رسول اکرم (ص) ("كَانَ «يَسْكُنُ إِلَيْهَا»").

هرچقدر معرفت به حضرت رسول اکرم(ص) داشته باشیم، بر عبارتِ 🔸"كَانَ «يَسْكُنُ إِلَيْهَا»"🔸 سجده خضوع می‌کنیم.
(به بلندایِ «#نفس_الله_تعالی» بودنِ آل الله ع و مافوقِ آن؛ خاضعانه به حضرتشان -س- ساجدیم إن شاء الله)

✓➌ پوشاندنِ حضرت رحمةً للعالمین (ص) توسط حضرت خدیجه کبری (س)؛
✿اوّلاً طاقت دادن به عالمین است.
✿ثانیاً عامِل به «تنزیل» وحی بودن حضرتشان (س) است. (#تنزیل =نزولِ تدریجی قرآن - #انزال = نزول دفعی قرآن)
✿ثالثاً کتمان و در خفا و خلوت برَندۀ حضرت رسول اکرم(ص)، به عینِ شخصیِ ترسیم عالم هستند.

(تا بدینجا ترسیم عالم را خوب دریافت کنید)


🌿 امّا در اشاراتی از حدیث کساء که مختصرا در این مقاله بیان شد؛
جامعِ بودنِ (جمع کننده بودنِ) حضرت فاطمه (س) اشاره شد که حضرت رحمةً للعالمین رسول اکرم (ص)، به حضرت فاطمه (س)، عالم را به سمتِ وحدت، جمع می‌نمایند.

کساء یمانی، ظهورِ وحدتِ حقّ در عالم ظاهر است. و روانه کردنِ حضرت رسول اکرم (ص) به زیر کساء توسّط حضرت «فاطمه»، حضرت «بتول» (س)، اضمحلالِ جمال و کثرت، در جلال و وحدت است.
این تجمیع وحی و عالم بود.

یک اشاره در تحلیل و قیاس پوشاننده بودنِ حضرت فاطمه زهرا (س) و حضرت خدیجه کبری (س) :
پوشانندگیِ حضرت خدیجه کبری(س)؛ در ترسیم وحی و عالَم است.
پوشانندگیِ حضرتِ فاطمه زهرا (س) ؛ در تجمیع وحی و عالَم است.

👈 هردویِ این «پوشاننده بودن»، جلواتِ #عصمة_الله بودنِ حضرت فاطمه زهرا(س) است (یعنی مقامِ اطلاق که "لا اسم له و لا رسم له" است).
که در ترسیم؛ به تعیّنِ لُبّی و اطلاقیِ «حضرت خدیجه کبری -س-» جلوه میکند.
و در تجمیع؛ به تعیّنِ لُبّی و اطلاقیِ «حضرت فاطمه زهرا -س-» جلوه میکند.

پس در ترسیم و تجمیع عالم که همه به حضرت "رحمة للعالمین" رسول اکرم (ص) صورت میگیرد؛

⤵️ حضرتِ «امّ المؤمنین» خدیجه کبری (س)؛ در #ترسیم، بَـرَندۀ جمال به جلال حضرت رسول اکرم (ص) هستند.
⤴️ حضرت «امّ ابیها» فاطمه زهرا(س)؛ و در #تجمیع، بَـرَندۀ جمال به جلال حضرت رسول اکرم (ص) می‌باشند.


🔻
🔰 اشارۀ آخر در مورد فرقِ نوریِ «امّ المؤمنین» و «امّ ابیها» :
ایمان با تعدّد سازگار نیست. و مؤمن، احدِ مطلق است.
مؤمن، شخصِ حقیقی عالَم است که مطلق علی الاطلاق است. و هر مؤمنی، جلوه‌ای از جلواتِ اوست.

امّ مطلق (مطلق علی الاطلاق)، حضرت فاطمه زهرا (س) هستند که "امّ الخیره" هستند و در مقامِ اطلاق و عصمت، "لا اسم له و لا رسم" می‌باشند. امّ مطلق، در ترسیم و تجمیع بدینصورت جلوه میکند:

❀"امّ المؤمنین"حضرت خدیجه کبری(س)، به جمع بودنِ "المؤمنین" و نسبت سببی‌شان با حضرت رسول الله (ص)؛ آورندۀ امّیّتِ مطلقه ،در ترسیم هستند.
❀"امّ ابیها" حضرت فاطمه زهرا (س) ، به مفرد بودنِ "ابیها" و نسبت نسَبی‌شان با حضرت رسول الله(ص)؛ آورندۀ امّیّت مطلقه، در تجمیع هستند.

🔺









#شهادت_حضرت_خدیجه_کبری سلام الله علیها
#لطیفه_راسم_بودن_حضرت_خدیجه_کبری سلام الله علیها
#ام_المؤمنین

🏴 #احسان_الله_نیلفروش_زاده


📧 @ehsannil

┅─┅─═✾◼️🔲◼️✾═─┅─┅
🌕

🍃۞ أمرِ 🔻«زَمِّلوني زَمِّلوني»🔺 از سویِ حضرت رحمةٌ للعالمین (ص)، که «الْمُزَّمِّلُ» بودنِ آن ذاتِ لا إشاره است، در عالمِ اشاره؛ توسّطِ حضرتِ «#لباس_النبی»، اُمّ المؤمنین، خدیجۀ کبریٰ (سلام الله علیها) رقم می‌خورد که، در شأن ایشان (س) می‌فرمایند:

🔲 «كَانَتْ خَدِيجَةُ وَزِيرَةَ صِدْقٍ عَلَى الْإِسْلَامِ وَ كَانَ ❂☜ يَسْكُنُ إِلَيْهَا» 🔲

✾ خديجه (س)؛ دستيارى راستين براى اسلام بود و رسول خدا (صلى الله عليه و آله) به وجود او آرامش مى‌يافت.

📚 بحار الأنوار، ج۱۹، ص۵

🍃֎⇦ دیدید چه بیان شده است؟
متکلّم در مقام بیان است و قید نیاورده است، زمان نیاورده است، حدّ نزده است.

✓➊ «الاسلام»؛ در حقیقتِ خویش، و نه در برهۀ تاریخ منظور است.

✓➋ چه کسی سُکنیٰ یافتۀ حضرتِ خدیجۀ کبریٰ (س) است؟
❂☜ رسول اکرم (ص) که؛ «كَانَ يَسْكُنُ إِلَيْهَا».

🍃֎⇦ هر چقدر معرفت به حضرت رسول اکرم (ص) داشته باشیم، بر عبارتِ 🔸«كَانَ يَسْكُنُ إِلَيْهَا»🔸 سجدۀ خضوع می‌کنیم.
[به بلندایِ «#نفس_الله_تعالی» بودنِ آل‌الله (؏) و مافوقِ آن؛ خاضعانه به حضرتشان (س) ساجدیم إن شاء الله]

✓➌ پوشاندنِ حضرت رحمةٌ للعالمین (ص) توسّط حضرتِ خدیجۀ کبریٰ (س)؛

✿☜ اوّلاً؛ طاقت دادن به عالمین است.

✿☜‌ ثانیاً؛ عامِل به «تنزیلِ» وحی بودنِ حضرتشان (س) است.
[#تنزیل =نزولِ تدریجی قرآن
#انزال = نزولِ دفعی قرآن]

✿☜ثالثاً؛ کتمان و در خفا و خلوت برَندۀ حضرت رسول اکرم (ص)، به عینِ شخصیِ ترسیمِ عالم هستند.

[تا بدین جا ترسیمِ عالم را خوب دریافت کنید إن شاء الله.]


🌿۞ امّا در اشاراتی از حدیث کساء که مختصرا در این مقاله بیان شد؛
🍃֎⇦ به جامعِ بودنِ (جمع کننده بودنِ) حضرت فاطمه (س) اشاره شد که حضرت رحمةٌ للعالمین، رسول اکرم (ص)، به حضرت فاطمه (س)، عالم را به سمتِ وحدت، جمع می‌نمایند.


🍃⇯֎ کساء یمانی؛ ظهورِ وحدتِ حقّﷻ در عالمِ ظاهر است. و روانه کردنِ حضرت رسول اکرم (ص) به زیر کساء توسّط حضرت «فاطمه»، حضرت «بتول» (س)؛
❂☜ اضمحلالِ جمال و کثرت، در جلال و وحدت است.
🍃֎⇦ که این؛ تجمیعِ وحی و عالم بود.


🌿۞ یک اشاره در تحلیل و قیاسِ پوشاننده بودنِ حضرت فاطمه زهرا (س) و حضرت خدیجۀ کبریٰ (س):


🔻֎⇦ پوشانندگیِ حضرت خدیجۀ کبریٰ (س)؛
در ترسیمِ وحی و عالَم است.

🔺֎⇦ پوشانندگیِ حضرتِ فاطمۀ زهرا (س)؛
در تجمیعِ وحی و عالَم است.

🍃⇯֎ و هر دویِ این «پوشاننده بودن‌ها»، جلواتِ #عصمة_الله بودنِ حضرت فاطمۀ زهرا (س) است.
[یعنی مقامِ اطلاق که «لا اسمَ له و لا رسمَ له» است.]

🔻֎⇦ که در ترسیم؛ به تعیّنِ لُبّی و اطلاقیِ «حضرت خدیجۀ کبریٰ (س)» جلوه می‌کند.

🔺֎⇦ و در تجمیع؛ به تعیّنِ لُبّی و اطلاقیِ «حضرت فاطمۀ زهرا (س)» جلوه می‌کند.


🌿۞ پس در ترسیم و تجمیعِ عالم که همه به حضرتِ «رحمةٌ للعالمین» رسول اکرم (ص) صورت می‌گیرد؛

⤵️ حضرتِ «امّ المؤمنین» خدیجۀ کبریٰ (س)؛
🍃❂☜ در #ترسیم، بَـرَندۀ جمال به جلالِ حضرت رسول اکرم (ص) هستند.

⤴️ و حضرت «امّ ابیها» فاطمۀ زهرا(س)؛
🍃❂☜ در #تجمیع، بَـرَندۀ جمال به جلالِ حضرت رسول اکرم (ص) می‌باشند.




🔻


🔰 و اشارۀ آخر؛
در مورد فرقِ نوریِ «اُمّ المؤمنین» و «اُمّ ابیها»:

🌿۞ ایمان با تعدّد سازگار نیست.
و مؤمن؛ اَحدِ مطلق است.
#مؤمن؛ ❂☜ شخصِ حقیقی عالَم است که مطلقِ علی الاطلاق است. و هر مؤمنی، جلوه‌ای از جلواتِ اوست.

🍃֎⇦ اُمّ مطلق (مطلق علی الاطلاق)؛ حضرت فاطمۀ زهرا (س) هستند که «اُمُّ الخِیَرَة» هستند و در مقامِ اطلاق و عصمت؛
❂☜ «لا اسم له و لا رسم» می‌باشند.


🌿۞ اُمّ مطلق، در ترسیم و تجمیع، بدین صورت جلوه می‌کند:

🍃❀ «اُمّ المؤمنین» حضرت خدیجۀ کبریٰ (س)، به #جمع بودنِ «المؤمنین» و نسبتِ سببی‌شان با حضرت رسول الله (ص)؛ آورندۀ اُمّیّتِ مطلقه، در #ترسیم هستند.

🍃❀ «اُمّ ابیها» حضرت فاطمۀ زهرا (س)، به #مفرد بودنِ «ابیها» و نسبتِ نسَبی‌شان با حضرت رسول الله (ص)؛ آورندۀ اُمّیّت مطلقه، در #تجمیع هستند.

🔺





🏴 🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده
#شهادت_حضرت_خدیجه_کبری سلام الله علیها
#لطیفه_راسم_بودن_حضرت_خدیجه_کبری سلام الله علیها
#ام_المؤمنین



─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍️
🆔 @ehsannil1 #کانال_معرفة_الحق
🆔 @ehsannil2 #کانال_اللطائف_الالهیة
🆔 instagram.com/ehsan_nil 🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.


🌿۞ در روز هفدهم ربیع الأول، یعنی؛ روز میلاد حضرت خاتم الانبیاء (صلوات الله علیه و آله و سلّم)، زیارتِ حضرت مولیٰ (؏) وارد شده است.

✿⇯⇦ در زیارتنامۀ حضرت مولیٰ امیرالمؤمنین علیّ (علیه السّلام) در روز میلاد حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) این گونه به حضرت مولیٰ (؏) سلام می‌دهیم:

۞ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا «سَيِّدَ الشُّهَدَاءِ» ۞

📚 إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج‏۲، ص۶۰۸


✓ ❑《سیّد الشّهداء》؛
֎⫸ اطلاق و نهایتِ «شهید» بودن است که شاهد و مشهود را بتمامِهِ گرفته است.

⤵️ ترسیم عالم؛ به حضرت رسول اکرم (ص) است.
⤴️ و تجمیع عالم؛ به حضرت مولیٰ (؏) است.


◈↲ ترسیم؛ نقطۀ شاهدیّت است،
◈↲ و تجمیع؛ نقطۀ مشهودیّت.

◉⇯⇦ میلادِ حضرت رسول اکرم (ص)؛ ترسیم است و زیارتِ حضرت مولیٰ (؏)؛ تجمیع است.
◈◈↲ جمع شدنِ این دو مورد در یک نقطه؛
֎⫸ «شهید» بودن، بلکه؛ «سیّد الشهداء» بودن است.

❂☜ پس سلامی که به حضرت مولیٰ (؏) می‌دهیم؛ سلام به حقیقتِ شهود و شاهد و مشهود است، که به عینِ شخصیِ شهادت، سلام می‌دهیم و اشاره به «سیّد الشهدا» بودنِ حضرت مولیٰ (؏) می‌کنیم.


🔲 با دانستنِ مقامِ نورانیّتِ حضرات آل‌الله (؏) بیان می‌شود:

✿⇯⇦ حضرت اباعبدالله‌الحسین (؏) که در اُبُوَّتِ «عبدالله» بودنْ، اُبوّتِ بر رسول اکرم (ص) داشته و فرمایشِ【 أنا مِن حسین (علیه السّلام)】وصف نبویِ (ص) این حقیقت است؛
֎⫸ در نقطۀ بُنُوَّت، به حکمِ «الولدُ سِرِّ أبیه»، سرّ پدر بزرگوارشان، یعنی؛ حضرت مولیٰ (؏) هستند.

❂☜ بنابراین؛ «سیّد الشهداء» بودنِ حضرت مولیٰ (؏) را در «سیّد الشهداء» بودنِ حضرت اباعبدالله‌الحسین (؏) جستجو باید کرد.

◉⇯⇦ که نقطۀ «سیّد الشهداء» بودنِ مولیٰ (؏)، از سرّ ایشان، یعنی؛ حضرت اباعبدالله‌الحسین (؏) است.


🔰 حضرت رسول اکرم (ص) می‌فرمایند:
🔻【حسین منّی و أنا مِن حسین】🔺

⤵️֎⇦ به【حسینُ منّی】؛
حضرت امام «حسین» (علیه السّلام) که سرّ وحدت، یعنی؛ سرِّ مولیٰ امیرالمومنین (؏) هستند؛
֎⫸ فانی و مضمحل در یایِ «منّی» یعنی؛ حضرت «رحمةً للعالمین» رسول الله (ص) شده و عالم، #ترسیم می‌شود.

⤴️ ֎⇦ به【 أنا مِن حسین】؛
حضرت رحمةٌ للعالمین رسول اکرم (ص) که راسمِ عالم و سیّد الکونین و «کافةَ للنّاس» هستند؛
֎⫸ فانی و مضمحل در «حسین» (علیه السّلام) (یعنی سرّ حضرت مولیٰ ؏) شده و عالم، #تجمیع می‌شود.

⤵️⤴️ ֎⇦ و حضرت مولیٰ (؏)؛
به ابوّتِ حضرت امام حسین (ع) و اخوّتِ حضرت رسول اکرم (ص)؛
֎⫸ واسطۀ مطلقۀ این حقیقت هستند.
از این جهت؛
◉ در سه روز، شهودِ شاهد و مشهود را به شهادتشان ظاهر می‌نمایند.

🔲⇯⇦ که این سه روز با بیانِ اخیر،
اشاره دارد به؛

🌕 مقامِ #جلوت شهادت
🌗 مقامِ #جمعیۀ شهادت
🌑 مقامِ #خلوت شهادت

◉⇯⇦ بدین صورت که؛

🔘 روز نوزدهم؛
֎⫸ ترسیم عالم به 🔻【بسم الله الرحمن الرحیم】🔺؛ و اضمحلالِ وحدت در کثرت یعنی؛ کشته شدنِ وحدتِ خلوتی در کثرتِ «جلوتی» است.

❂☜ پس روز نوزدهم؛
ظهورِ مقامِ جلوتیِ شهادت است. در نتیجه؛
֎⇦ روزِ ضربت خوردن با #شمشیر است. در حالی که مسموم بودنِ شمشیر که در خفاست، در این روز ظاهر نمی‌شود.

🔘 روز بیستم؛
֎⫸ مقامِ جمع الجمعِ شهادت است که هم شدّت ضربۀ شمشیر و هم شدّت سمّ ظاهر شده است. هم رأس مبارک شکافته بود و هم سمّ، در چهرۀ مبارکِ حضرت مولیٰ (؏) نمایان شده بود. یعنی؛
֎⇦ هم مقامِ خلوتِ شهادت، و هم مقامِ جلوتِ شهادت به یک باره در ظهور آمد.

نکته‌ای در حاشیه:
در روز بیستم، اهل ایمان برای حضرت مولیٰ (؏) «#شیر» می‌آوردند.
«شیر»؛ مثَلِ عِلْم است. و عِلْم، جانِ تمام عالَم است. و اصلاً از وجوهِ تسمیه‌ برای «عالَم»؛
֎⫸ علمِ حضوری است که جانِ آن است.

◉⇯⇦ و جانِ عالَم؛ خودِ مولیٰ (؏) هستند. پس کسانی که شیر می‌آوردند؛ پیش‌تر از قیامت، مختارانه فانیِ در حقیقتِ خویش و شیرۀ وجودِ خویش، یعنی؛ حضرتِ مرتضیٰ علی (؏) شدند.


🔘 روز بیست و یکم؛
֎⫸ تجمیع عالم به نقطۀ بــاء 🔻【بسم الله الرحمن الرحیم】🔺؛ و اضمحلالِ کثرت در وحدت یعنی؛ کشته شدنِ کثرتِ «جلوَتی» در وحدتِ «خلوتی» است.

❂☜ پس روز بیست و یکم؛
ظهور مقامِ خلوتیِ شهادت است، در نتیجه؛
֎⇦ روزِ اثر کردنِ سمّ است، در حالی که ضربۀ شمشیر در این روز مخفی است.



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
🌕

🍃۞ أمرِ 🔻«زَمِّلوني زَمِّلوني»🔺 از سویِ حضرت رحمةٌ للعالمین (ص)، که «الْمُزَّمِّلُ» بودنِ آن ذاتِ لا إشاره است، در عالمِ اشاره؛ توسّطِ حضرتِ «#لباس_النبی»، اُمّ المؤمنین، خدیجۀ کبریٰ (سلام الله علیها) رقم می‌خورد که، در شأن ایشان (س) می‌فرمایند:

🔲 «كَانَتْ خَدِيجَةُ وَزِيرَةَ صِدْقٍ عَلَى الْإِسْلَامِ وَ كَانَ ❂☜ يَسْكُنُ إِلَيْهَا» 🔲

✾ خديجه (س)؛ دستيارى راستين براى اسلام بود و رسول خدا (صلى الله عليه و آله) به وجود او آرامش مى‌يافت.

📚 بحار الأنوار، ج۱۹، ص۵

🍃֎⇦ دیدید چه بیان شده است؟
متکلّم در مقام بیان است و قید نیاورده است، زمان نیاورده است، حدّ نزده است.

✓➊ «الاسلام»؛ در حقیقتِ خویش، و نه در برهۀ تاریخ منظور است.

✓➋ چه کسی سُکنیٰ یافتۀ حضرتِ خدیجۀ کبریٰ (س) است؟
❂☜ رسول اکرم (ص) که؛ «كَانَ يَسْكُنُ إِلَيْهَا».

🍃֎⇦ هر چقدر معرفت به حضرت رسول اکرم (ص) داشته باشیم، بر عبارتِ 🔸«كَانَ يَسْكُنُ إِلَيْهَا»🔸 سجدۀ خضوع می‌کنیم.
[به بلندایِ «#نفس_الله_تعالی» بودنِ آل‌الله (؏) و مافوقِ آن؛ خاضعانه به حضرتشان (س) ساجدیم إن شاء الله]

✓➌ پوشاندنِ حضرت رحمةٌ للعالمین (ص) توسّط حضرتِ خدیجۀ کبریٰ (س)؛

✿☜ اوّلاً؛ طاقت دادن به عالمین است.

✿☜‌ ثانیاً؛ عامِل به «تنزیلِ» وحی بودنِ حضرتشان (س) است.
[#تنزیل =نزولِ تدریجی قرآن
#انزال = نزولِ دفعی قرآن]

✿☜ثالثاً؛ کتمان و در خفا و خلوت برَندۀ حضرت رسول اکرم (ص)، به عینِ شخصیِ ترسیمِ عالم هستند.

[تا بدین جا ترسیمِ عالم را خوب دریافت کنید إن شاء الله.]


🌿۞ امّا در اشاراتی از حدیث کساء که مختصرا در این مقاله بیان شد؛
🍃֎⇦ به جامعِ بودنِ (جمع کننده بودنِ) حضرت فاطمه (س) اشاره شد که حضرت رحمةٌ للعالمین، رسول اکرم (ص)، به حضرت فاطمه (س)، عالم را به سمتِ وحدت، جمع می‌نمایند.


🍃⇯֎ کساء یمانی؛ ظهورِ وحدتِ حقّﷻ در عالمِ ظاهر است. و روانه کردنِ حضرت رسول اکرم (ص) به زیر کساء توسّط حضرت «فاطمه»، حضرت «بتول» (س)؛
❂☜ اضمحلالِ جمال و کثرت، در جلال و وحدت است.
🍃֎⇦ که این؛ تجمیعِ وحی و عالم بود.


🌿۞ یک اشاره در تحلیل و قیاسِ پوشاننده بودنِ حضرت فاطمه زهرا (س) و حضرت خدیجۀ کبریٰ (س):


🔻֎⇦ پوشانندگیِ حضرت خدیجۀ کبریٰ (س)؛
در ترسیمِ وحی و عالَم است.

🔺֎⇦ پوشانندگیِ حضرتِ فاطمۀ زهرا (س)؛
در تجمیعِ وحی و عالَم است.

🍃⇯֎ و هر دویِ این «پوشاننده بودن‌ها»، جلواتِ #عصمة_الله بودنِ حضرت فاطمۀ زهرا (س) است.
[یعنی مقامِ اطلاق که «لا اسمَ له و لا رسمَ له» است.]

🔻֎⇦ که در ترسیم؛ به تعیّنِ لُبّی و اطلاقیِ «حضرت خدیجۀ کبریٰ (س)» جلوه می‌کند.

🔺֎⇦ و در تجمیع؛ به تعیّنِ لُبّی و اطلاقیِ «حضرت فاطمۀ زهرا (س)» جلوه می‌کند.


🌿۞ پس در ترسیم و تجمیعِ عالم که همه به حضرتِ «رحمةٌ للعالمین» رسول اکرم (ص) صورت می‌گیرد؛

⤵️ حضرتِ «امّ المؤمنین» خدیجۀ کبریٰ (س)؛
🍃❂☜ در #ترسیم، بَـرَندۀ جمال به جلالِ حضرت رسول اکرم (ص) هستند.

⤴️ و حضرت «امّ ابیها» فاطمۀ زهرا(س)؛
🍃❂☜ در #تجمیع، بَـرَندۀ جمال به جلالِ حضرت رسول اکرم (ص) می‌باشند.




🔻


🔰 و اشارۀ آخر؛
در مورد فرقِ نوریِ «اُمّ المؤمنین» و «اُمّ ابیها»:

🌿۞ ایمان با تعدّد سازگار نیست.
و مؤمن؛ اَحدِ مطلق است.
#مؤمن؛ ❂☜ شخصِ حقیقی عالَم است که مطلقِ علی الاطلاق است. و هر مؤمنی، جلوه‌ای از جلواتِ اوست.

🍃֎⇦ اُمّ مطلق (مطلق علی الاطلاق)؛ حضرت فاطمۀ زهرا (س) هستند که «اُمُّ الخِیَرَة» هستند و در مقامِ اطلاق و عصمت؛
❂☜ «لا اسم له و لا رسم» می‌باشند.


🌿۞ اُمّ مطلق، در ترسیم و تجمیع، بدین صورت جلوه می‌کند:

🍃❀ «اُمّ المؤمنین» حضرت خدیجۀ کبریٰ (س)، به #جمع بودنِ «المؤمنین» و نسبتِ سببی‌شان با حضرت رسول الله (ص)؛ آورندۀ اُمّیّتِ مطلقه، در #ترسیم هستند.

🍃❀ «اُمّ ابیها» حضرت فاطمۀ زهرا (س)، به #مفرد بودنِ «ابیها» و نسبتِ نسَبی‌شان با حضرت رسول الله (ص)؛ آورندۀ اُمّیّت مطلقه، در #تجمیع هستند.

🔺





🏴 🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده
#شهادت_حضرت_خدیجه_کبری سلام الله علیها
#لطیفه_راسم_بودن_حضرت_خدیجه_کبری سلام الله علیها
#ام_المؤمنین



─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍️
🆔 @ehsannil1 #کانال_معرفة_الحق
🆔 @ehsannil2 #کانال_اللطائف_الالهیة
🆔 instagram.com/ehsan_nil 🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.


🌿۞ در روز هفدهم ربیع الأول، یعنی؛ روز میلاد حضرت خاتم الانبیاء (صلوات الله علیه و آله و سلّم)، زیارتِ حضرت مولیٰ (؏) وارد شده است.

✿⇯⇦ در زیارتنامۀ حضرت مولیٰ امیرالمؤمنین علیّ (علیه السّلام) در روز میلاد حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) این گونه به حضرت مولیٰ (؏) سلام می‌دهیم:

۞ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا «سَيِّدَ الشُّهَدَاءِ» ۞

📚 إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج‏۲، ص۶۰۸


✓ ❑《سیّد الشّهداء》؛
֎⫸ اطلاق و نهایتِ «شهید» بودن است که شاهد و مشهود را بتمامِهِ گرفته است.

⤵️ ترسیم عالم؛ به حضرت رسول اکرم (ص) است.
⤴️ و تجمیع عالم؛ به حضرت مولیٰ (؏) است.


◈↲ ترسیم؛ نقطۀ شاهدیّت است،
◈↲ و تجمیع؛ نقطۀ مشهودیّت.

◉⇯⇦ میلادِ حضرت رسول اکرم (ص)؛ ترسیم است و زیارتِ حضرت مولیٰ (؏)؛ تجمیع است.
◈◈↲ جمع شدنِ این دو مورد در یک نقطه؛
֎⫸ «شهید» بودن، بلکه؛ «سیّد الشهداء» بودن است.

❂☜ پس سلامی که به حضرت مولیٰ (؏) می‌دهیم؛ سلام به حقیقتِ شهود و شاهد و مشهود است، که به عینِ شخصیِ شهادت، سلام می‌دهیم و اشاره به «سیّد الشهدا» بودنِ حضرت مولیٰ (؏) می‌کنیم.


🔲 با دانستنِ مقامِ نورانیّتِ حضرات آل‌الله (؏) بیان می‌شود:

✿⇯⇦ حضرت اباعبدالله‌الحسین (؏) که در اُبُوَّتِ «عبدالله» بودنْ، اُبوّتِ بر رسول اکرم (ص) داشته و فرمایشِ【 أنا مِن حسین (علیه السّلام)】وصف نبویِ (ص) این حقیقت است؛
֎⫸ در نقطۀ بُنُوَّت، به حکمِ «الولدُ سِرِّ أبیه»، سرّ پدر بزرگوارشان، یعنی؛ حضرت مولیٰ (؏) هستند.

❂☜ بنابراین؛ «سیّد الشهداء» بودنِ حضرت مولیٰ (؏) را در «سیّد الشهداء» بودنِ حضرت اباعبدالله‌الحسین (؏) جستجو باید کرد.

◉⇯⇦ که نقطۀ «سیّد الشهداء» بودنِ مولیٰ (؏)، از سرّ ایشان، یعنی؛ حضرت اباعبدالله‌الحسین (؏) است.


🔰 حضرت رسول اکرم (ص) می‌فرمایند:
🔻【حسین منّی و أنا مِن حسین】🔺

⤵️֎⇦ به【حسینُ منّی】؛
حضرت امام «حسین» (علیه السّلام) که سرّ وحدت، یعنی؛ سرِّ مولیٰ امیرالمومنین (؏) هستند؛
֎⫸ فانی و مضمحل در یایِ «منّی» یعنی؛ حضرت «رحمةً للعالمین» رسول الله (ص) شده و عالم، #ترسیم می‌شود.

⤴️ ֎⇦ به【 أنا مِن حسین】؛
حضرت رحمةٌ للعالمین رسول اکرم (ص) که راسمِ عالم و سیّد الکونین و «کافةَ للنّاس» هستند؛
֎⫸ فانی و مضمحل در «حسین» (علیه السّلام) (یعنی سرّ حضرت مولیٰ ؏) شده و عالم، #تجمیع می‌شود.

⤵️⤴️ ֎⇦ و حضرت مولیٰ (؏)؛
به ابوّتِ حضرت امام حسین (ع) و اخوّتِ حضرت رسول اکرم (ص)؛
֎⫸ واسطۀ مطلقۀ این حقیقت هستند.
از این جهت؛
◉ در سه روز، شهودِ شاهد و مشهود را به شهادتشان ظاهر می‌نمایند.

🔲⇯⇦ که این سه روز با بیانِ اخیر،
اشاره دارد به؛

🌕 مقامِ #جلوت شهادت
🌗 مقامِ #جمعیۀ شهادت
🌑 مقامِ #خلوت شهادت

◉⇯⇦ بدین صورت که؛

🔘 روز نوزدهم؛
֎⫸ ترسیم عالم به 🔻【بسم الله الرحمن الرحیم】🔺؛ و اضمحلالِ وحدت در کثرت یعنی؛ کشته شدنِ وحدتِ خلوتی در کثرتِ «جلوتی» است.

❂☜ پس روز نوزدهم؛
ظهورِ مقامِ جلوتیِ شهادت است. در نتیجه؛
֎⇦ روزِ ضربت خوردن با #شمشیر است. در حالی که مسموم بودنِ شمشیر که در خفاست، در این روز ظاهر نمی‌شود.

🔘 روز بیستم؛
֎⫸ مقامِ جمع الجمعِ شهادت است که هم شدّت ضربۀ شمشیر و هم شدّت سمّ ظاهر شده است. هم رأس مبارک شکافته بود و هم سمّ، در چهرۀ مبارکِ حضرت مولیٰ (؏) نمایان شده بود. یعنی؛
֎⇦ هم مقامِ خلوتِ شهادت، و هم مقامِ جلوتِ شهادت به یک باره در ظهور آمد.

نکته‌ای در حاشیه:
در روز بیستم، اهل ایمان برای حضرت مولیٰ (؏) «#شیر» می‌آوردند.
«شیر»؛ مثَلِ عِلْم است. و عِلْم، جانِ تمام عالَم است. و اصلاً از وجوهِ تسمیه‌ برای «عالَم»؛
֎⫸ علمِ حضوری است که جانِ آن است.

◉⇯⇦ و جانِ عالَم؛ خودِ مولیٰ (؏) هستند. پس کسانی که شیر می‌آوردند؛ پیش‌تر از قیامت، مختارانه فانیِ در حقیقتِ خویش و شیرۀ وجودِ خویش، یعنی؛ حضرتِ مرتضیٰ علی (؏) شدند.


🔘 روز بیست و یکم؛
֎⫸ تجمیع عالم به نقطۀ بــاء 🔻【بسم الله الرحمن الرحیم】🔺؛ و اضمحلالِ کثرت در وحدت یعنی؛ کشته شدنِ کثرتِ «جلوَتی» در وحدتِ «خلوتی» است.

❂☜ پس روز بیست و یکم؛
ظهور مقامِ خلوتیِ شهادت است، در نتیجه؛
֎⇦ روزِ اثر کردنِ سمّ است، در حالی که ضربۀ شمشیر در این روز مخفی است.



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
🌕

🍃۞ أمرِ 🔻«زَمِّلوني زَمِّلوني»🔺 از سویِ حضرت رحمةٌ للعالمین (ص)، که «الْمُزَّمِّلُ» بودنِ آن ذاتِ لا إشاره است، در عالمِ اشاره؛ توسّطِ حضرتِ «#لباس_النبی»، اُمّ المؤمنین، خدیجۀ کبریٰ (سلام الله علیها) رقم می‌خورد که، در شأن ایشان (س) می‌فرمایند:

🔲 «كَانَتْ خَدِيجَةُ وَزِيرَةَ صِدْقٍ عَلَى الْإِسْلَامِ وَ كَانَ ❂☜ يَسْكُنُ إِلَيْهَا» 🔲

✾ خديجه (س)؛ دستيارى راستين براى اسلام بود و رسول خدا (صلى الله عليه و آله) به وجود او آرامش مى‌يافت.

📚 بحار الأنوار، ج۱۹، ص۵

🍃֎⇦ دیدید چه بیان شده است؟
متکلّم در مقام بیان است و قید نیاورده است، زمان نیاورده است، حدّ نزده است.

✓➊ «الاسلام»؛ در حقیقتِ خویش، و نه در برهۀ تاریخ منظور است.

✓➋ چه کسی سُکنیٰ یافتۀ حضرتِ خدیجۀ کبریٰ (س) است؟
❂☜ رسول اکرم (ص) که؛ «كَانَ يَسْكُنُ إِلَيْهَا».

🍃֎⇦ هر چقدر معرفت به حضرت رسول اکرم (ص) داشته باشیم، بر عبارتِ 🔸«كَانَ يَسْكُنُ إِلَيْهَا»🔸 سجدۀ خضوع می‌کنیم.
[به بلندایِ «#نفس_الله_تعالی» بودنِ آل‌الله (؏) و مافوقِ آن؛ خاضعانه به حضرتشان (س) ساجدیم إن شاء الله]

✓➌ پوشاندنِ حضرت رحمةٌ للعالمین (ص) توسّط حضرتِ خدیجۀ کبریٰ (س)؛

✿☜ اوّلاً؛ طاقت دادن به عالمین است.

✿☜‌ ثانیاً؛ عامِل به «تنزیلِ» وحی بودنِ حضرتشان (س) است.
[#تنزیل =نزولِ تدریجی قرآن
#انزال = نزولِ دفعی قرآن]

✿☜ثالثاً؛ کتمان و در خفا و خلوت برَندۀ حضرت رسول اکرم (ص)، به عینِ شخصیِ ترسیمِ عالم هستند.

[تا بدین جا ترسیمِ عالم را خوب دریافت کنید إن شاء الله.]


🌿۞ امّا در اشاراتی از حدیث کساء که مختصرا در این مقاله بیان شد؛
🍃֎⇦ به جامعِ بودنِ (جمع کننده بودنِ) حضرت فاطمه (س) اشاره شد که حضرت رحمةٌ للعالمین، رسول اکرم (ص)، به حضرت فاطمه (س)، عالم را به سمتِ وحدت، جمع می‌نمایند.


🍃⇯֎ کساء یمانی؛ ظهورِ وحدتِ حقّﷻ در عالمِ ظاهر است. و روانه کردنِ حضرت رسول اکرم (ص) به زیر کساء توسّط حضرت «فاطمه»، حضرت «بتول» (س)؛
❂☜ اضمحلالِ جمال و کثرت، در جلال و وحدت است.
🍃֎⇦ که این؛ تجمیعِ وحی و عالم بود.


🌿۞ یک اشاره در تحلیل و قیاسِ پوشاننده بودنِ حضرت فاطمه زهرا (س) و حضرت خدیجۀ کبریٰ (س):


🔻֎⇦ پوشانندگیِ حضرت خدیجۀ کبریٰ (س)؛
در ترسیمِ وحی و عالَم است.

🔺֎⇦ پوشانندگیِ حضرتِ فاطمۀ زهرا (س)؛
در تجمیعِ وحی و عالَم است.

🍃⇯֎ و هر دویِ این «پوشاننده بودن‌ها»، جلواتِ #عصمة_الله بودنِ حضرت فاطمۀ زهرا (س) است.
[یعنی مقامِ اطلاق که «لا اسمَ له و لا رسمَ له» است.]

🔻֎⇦ که در ترسیم؛ به تعیّنِ لُبّی و اطلاقیِ «حضرت خدیجۀ کبریٰ (س)» جلوه می‌کند.

🔺֎⇦ و در تجمیع؛ به تعیّنِ لُبّی و اطلاقیِ «حضرت فاطمۀ زهرا (س)» جلوه می‌کند.


🌿۞ پس در ترسیم و تجمیعِ عالم که همه به حضرتِ «رحمةٌ للعالمین» رسول اکرم (ص) صورت می‌گیرد؛

⤵️ حضرتِ «امّ المؤمنین» خدیجۀ کبریٰ (س)؛
🍃❂☜ در #ترسیم، بَـرَندۀ جمال به جلالِ حضرت رسول اکرم (ص) هستند.

⤴️ و حضرت «امّ ابیها» فاطمۀ زهرا(س)؛
🍃❂☜ در #تجمیع، بَـرَندۀ جمال به جلالِ حضرت رسول اکرم (ص) می‌باشند.




🔻


🔰 و اشارۀ آخر؛
در مورد فرقِ نوریِ «اُمّ المؤمنین» و «اُمّ ابیها»:

🌿۞ ایمان با تعدّد سازگار نیست.
و مؤمن؛ اَحدِ مطلق است.
#مؤمن؛ ❂☜ شخصِ حقیقی عالَم است که مطلقِ علی الاطلاق است. و هر مؤمنی، جلوه‌ای از جلواتِ اوست.

🍃֎⇦ اُمّ مطلق (مطلق علی الاطلاق)؛ حضرت فاطمۀ زهرا (س) هستند که «اُمُّ الخِیَرَة» هستند و در مقامِ اطلاق و عصمت؛
❂☜ «لا اسم له و لا رسم» می‌باشند.


🌿۞ اُمّ مطلق، در ترسیم و تجمیع، بدین صورت جلوه می‌کند:

🍃❀ «اُمّ المؤمنین» حضرت خدیجۀ کبریٰ (س)، به #جمع بودنِ «المؤمنین» و نسبتِ سببی‌شان با حضرت رسول الله (ص)؛ آورندۀ اُمّیّتِ مطلقه، در #ترسیم هستند.

🍃❀ «اُمّ ابیها» حضرت فاطمۀ زهرا (س)، به #مفرد بودنِ «ابیها» و نسبتِ نسَبی‌شان با حضرت رسول الله (ص)؛ آورندۀ اُمّیّت مطلقه، در #تجمیع هستند.

🔺





🏴 🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده
#شهادت_حضرت_خدیجه_کبری سلام الله علیها
#لطیفه_راسم_بودن_حضرت_خدیجه_کبری سلام الله علیها
#ام_المؤمنین



─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍️
🆔 @ehsannil1 #کانال_معرفة_الحق
🆔 @ehsannil2 #کانال_اللطائف_الالهیة
🆔 instagram.com/ehsan_nil 🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.


🌿۞ در روز هفدهم ربیع الأول، یعنی؛ روز میلاد حضرت خاتم الانبیاء (صلوات الله علیه و آله و سلّم)، زیارتِ حضرت مولیٰ (؏) وارد شده است.

✿⇯⇦ در زیارتنامۀ حضرت مولیٰ امیرالمؤمنین علیّ (علیه السّلام) در روز میلاد حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) این گونه به حضرت مولیٰ (؏) سلام می‌دهیم:

۞ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا «سَيِّدَ الشُّهَدَاءِ» ۞

📚 إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج‏۲، ص۶۰۸


✓ ❑《سیّد الشّهداء》؛
֎⫸ اطلاق و نهایتِ «شهید» بودن است که شاهد و مشهود را بتمامِهِ گرفته است.

⤵️ ترسیم عالم؛ به حضرت رسول اکرم (ص) است.
⤴️ و تجمیع عالم؛ به حضرت مولیٰ (؏) است.


◈↲ ترسیم؛ نقطۀ شاهدیّت است،
◈↲ و تجمیع؛ نقطۀ مشهودیّت.

◉⇯⇦ میلادِ حضرت رسول اکرم (ص)؛ ترسیم است و زیارتِ حضرت مولیٰ (؏)؛ تجمیع است.
◈◈↲ جمع شدنِ این دو مورد در یک نقطه؛
֎⫸ «شهید» بودن، بلکه؛ «سیّد الشهداء» بودن است.

❂☜ پس سلامی که به حضرت مولیٰ (؏) می‌دهیم؛ سلام به حقیقتِ شهود و شاهد و مشهود است، که به عینِ شخصیِ شهادت، سلام می‌دهیم و اشاره به «سیّد الشهدا» بودنِ حضرت مولیٰ (؏) می‌کنیم.


🔲 با دانستنِ مقامِ نورانیّتِ حضرات آل‌الله (؏) بیان می‌شود:

✿⇯⇦ حضرت اباعبدالله‌الحسین (؏) که در اُبُوَّتِ «عبدالله» بودنْ، اُبوّتِ بر رسول اکرم (ص) داشته و فرمایشِ【 أنا مِن حسین (علیه السّلام)】وصف نبویِ (ص) این حقیقت است؛
֎⫸ در نقطۀ بُنُوَّت، به حکمِ «الولدُ سِرِّ أبیه»، سرّ پدر بزرگوارشان، یعنی؛ حضرت مولیٰ (؏) هستند.

❂☜ بنابراین؛ «سیّد الشهداء» بودنِ حضرت مولیٰ (؏) را در «سیّد الشهداء» بودنِ حضرت اباعبدالله‌الحسین (؏) جستجو باید کرد.

◉⇯⇦ که نقطۀ «سیّد الشهداء» بودنِ مولیٰ (؏)، از سرّ ایشان، یعنی؛ حضرت اباعبدالله‌الحسین (؏) است.


🔰 حضرت رسول اکرم (ص) می‌فرمایند:
🔻【حسین منّی و أنا مِن حسین】🔺

⤵️֎⇦ به【حسینُ منّی】؛
حضرت امام «حسین» (علیه السّلام) که سرّ وحدت، یعنی؛ سرِّ مولیٰ امیرالمومنین (؏) هستند؛
֎⫸ فانی و مضمحل در یایِ «منّی» یعنی؛ حضرت «رحمةً للعالمین» رسول الله (ص) شده و عالم، #ترسیم می‌شود.

⤴️ ֎⇦ به【 أنا مِن حسین】؛
حضرت رحمةٌ للعالمین رسول اکرم (ص) که راسمِ عالم و سیّد الکونین و «کافةَ للنّاس» هستند؛
֎⫸ فانی و مضمحل در «حسین» (علیه السّلام) (یعنی سرّ حضرت مولیٰ ؏) شده و عالم، #تجمیع می‌شود.

⤵️⤴️ ֎⇦ و حضرت مولیٰ (؏)؛
به ابوّتِ حضرت امام حسین (ع) و اخوّتِ حضرت رسول اکرم (ص)؛
֎⫸ واسطۀ مطلقۀ این حقیقت هستند.
از این جهت؛
◉ در سه روز، شهودِ شاهد و مشهود را به شهادتشان ظاهر می‌نمایند.

🔲⇯⇦ که این سه روز با بیانِ اخیر،
اشاره دارد به؛

🌕 مقامِ #جلوت شهادت
🌗 مقامِ #جمعیۀ شهادت
🌑 مقامِ #خلوت شهادت

◉⇯⇦ بدین صورت که؛

🔘 روز نوزدهم؛
֎⫸ ترسیم عالم به 🔻【بسم الله الرحمن الرحیم】🔺؛ و اضمحلالِ وحدت در کثرت یعنی؛ کشته شدنِ وحدتِ خلوتی در کثرتِ «جلوتی» است.

❂☜ پس روز نوزدهم؛
ظهورِ مقامِ جلوتیِ شهادت است. در نتیجه؛
֎⇦ روزِ ضربت خوردن با #شمشیر است. در حالی که مسموم بودنِ شمشیر که در خفاست، در این روز ظاهر نمی‌شود.

🔘 روز بیستم؛
֎⫸ مقامِ جمع الجمعِ شهادت است که هم شدّت ضربۀ شمشیر و هم شدّت سمّ ظاهر شده است. هم رأس مبارک شکافته بود و هم سمّ، در چهرۀ مبارکِ حضرت مولیٰ (؏) نمایان شده بود. یعنی؛
֎⇦ هم مقامِ خلوتِ شهادت، و هم مقامِ جلوتِ شهادت به یک باره در ظهور آمد.

نکته‌ای در حاشیه:
در روز بیستم، اهل ایمان برای حضرت مولیٰ (؏) «#شیر» می‌آوردند.
«شیر»؛ مثَلِ عِلْم است. و عِلْم، جانِ تمام عالَم است. و اصلاً از وجوهِ تسمیه‌ برای «عالَم»؛
֎⫸ علمِ حضوری است که جانِ آن است.

◉⇯⇦ و جانِ عالَم؛ خودِ مولیٰ (؏) هستند. پس کسانی که شیر می‌آوردند؛ پیش‌تر از قیامت، مختارانه فانیِ در حقیقتِ خویش و شیرۀ وجودِ خویش، یعنی؛ حضرتِ مرتضیٰ علی (؏) شدند.


🔘 روز بیست و یکم؛
֎⫸ تجمیع عالم به نقطۀ بــاء 🔻【بسم الله الرحمن الرحیم】🔺؛ و اضمحلالِ کثرت در وحدت یعنی؛ کشته شدنِ کثرتِ «جلوَتی» در وحدتِ «خلوتی» است.

❂☜ پس روز بیست و یکم؛
ظهور مقامِ خلوتیِ شهادت است، در نتیجه؛
֎⇦ روزِ اثر کردنِ سمّ است، در حالی که ضربۀ شمشیر در این روز مخفی است.



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
.


•┈••✾🔰سفرنامه🔰✾••┈•

🖊️🦋 احسان الله نیلفروش زاده
↗️https://www.instagram.com/p/Bg6JmAHnHHc/?igshid=YmMyMTA2M2Y=



🍃 حضرت احد عظم شأنه، به اطلاق حقیقی،به چهارده جلوه؏ متجلی گشته و عالم، در عبدیتِ تجلیِ اعظمِ او، به اشاره آمده.

حقیقت؛ مناسب عالم خلق، به تدریج و کثرت متجلی شد.
حضرت احد، به صفوة و خالصه و نفس خویش،حضرات صاحب الزمان و المکان،ائمة المعصومین؏،جلوه کرده و ترسیم عوالم نمود.

💠 زمان و مکان، از حقیقت ائمۀ اطهار؏ شکل گرفت.پس؛
بایستی از عَشَراتِ حقیقت و خلوت، تا اشاراتِ طریقت و جلوَت، رشحات وحدانیتِ آن انوار مقدسه؏ ملاحظه گردد.

تلخیصی از لطائف سه ماهۀ سلوکِ عالم؛رجب المرجب،شعبان المعظم و رمضان المبارک را نظاره کنیم و بر ترتیب و دقائق آن، تدبر :

🔻لیلة الرغائب=شب فراغت از ما سوای حق/طلب#موت و درک ماه رجب

🔹ماه رجب=ماه موت و تخلیه

🔹۱ رجب=میلاد شکافندهٔ علم؏

🔹۱۳رجب= میلاد#نبأ_عظیم،باطن بعثت، راسِم#ایام_البیض،حضرت امیرالمؤمنین؏/ جلوۀ «الا»ی "لا اله الا الله"در شکاف کعبه به قدوم حضرتِ شروط و حقیقتِ "لا اله الا الله" مولی علی؏،و جلوۀ توحید در عالم اشارات

🔹۲۷رجب=بعثت حضرت ختمی مرتبت(ص)= زنده شدن و احیاء،با پذیرش دعوت حضرت «عبده و رسوله»ص/ اضمحلال "عبده"ص در «ابا عبد الله الحسین؏» و جلوۀ"حسین منّی"

🔹سه روز آخر رجب=ترسیم عالم توسط حضرت#طبیب_دوار_بطبه ص


🔻۳ شعبان=میلاد حضرت ابا عبد الله؏= اضمحلال "ابا عبد الله"؏ در "عبدهُ"(ص) و جلوۀ "أنا من حسین؏" در سه روز اوّل ماه شعبه‌ها(شعبان)

🔹ماه شعبان=ماه تحلیه/درک حیات از حقیقت حضرت#طبیب_دوار_بطبه ص به وصالِ صلوات و پذیرش شفاعت، در ظهور طوبی

🔹۱۵شعبان=قلب ماه شعبان، فنا و اضمحلال شریعت محمدی(ص) در طریقت مهدوی؏(سلالةالحسین؏)/شروع آغاز سیر، به حقیقتِ فاطمی در عماء لاإشارۀ لیلةالقدر



🔻ماه رمضان= ماه تجلیه،مهمانی خدا/مهیا شدن برای درک لیلة القدر

🔹۱۵ماه رمضان=میلاد کریمانۀ حضرت حُسن الحقیقة امام حسن مجتبی؏/ظهورِ شخصِ حُسن حضرت فاطمه(س)در ولد ارشدْ و کریم ازل و ابد حضرت امام حسن؏

🔹سه شب لیالی قدر=مجملِ#ترسیم،#تجمیع،#رجعت؛

🔹۱۹ماه رمضان=ضربت خوردن حضرت امیرالمؤمنین؏،شکافته شدنِ نقطۀ«بسم الله الرحمن الرحیم»که "العلم نقطة کثرها الجاهلون"/مجمل#ترسیم

🔹۲۱ماه رمضان= شهادت حضرت مولی؏، تجمیع خصوص عالم و فوز عظیم با حضرت نقطة الکائنات مولی علی؏

🔹۲۳ماه رمضان=لیلة القدر، مقامِ #عماء و #مجهولة_القدر،درک فاطمیت و غیرت و عصمت مطلقه حق/ جلوۀ "کنز مخفی"/ نقطۀ شروع رجعت

🔹هفت روز آخر ماه رمضان=رجعت


شرح این سلسله لطائف، در 🔰
↗️ t.me/ehsannil2#کانال_اللطائف_الالهیة


🍃 الحمد لله المنّان.
🖊️🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده


─═༅࿇༅ 🍃 ༅࿇༅═─     
🆔 @ehsannil   ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣  کانال معرفة الحقّ
↗️ t.me/ehsannil2 ➣  کانال اللطائف الإلهیّة
↗️ instagram.com/ehsan_nil  🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 🍃 ༅࿇༅═─
.
🌕

🍃۞ أمرِ 🔻«زَمِّلوني زَمِّلوني»🔺 از سویِ حضرت رحمةٌ للعالمین (ص)، که «الْمُزَّمِّلُ» بودنِ آن ذاتِ لا إشاره است، در عالمِ اشاره؛ توسّطِ حضرتِ «#لباس_النبی»، اُمّ المؤمنین، خدیجۀ کبریٰ (سلام الله علیها) رقم می‌خورد که، در شأن ایشان (س) می‌فرمایند:

🔲 «كَانَتْ خَدِيجَةُ وَزِيرَةَ صِدْقٍ عَلَى الْإِسْلَامِ وَ كَانَ ❂☜ يَسْكُنُ إِلَيْهَا» 🔲

✾ خديجه (س)؛ دستيارى راستين براى اسلام بود و رسول خدا (صلى الله عليه و آله) به وجود او آرامش مى‌يافت.

📚 بحار الأنوار، ج۱۹، ص۵

🍃֎⇦ دیدید چه بیان شده است؟
متکلّم در مقام بیان است و قید نیاورده است، زمان نیاورده است، حدّ نزده است.

✓➊ «الاسلام»؛ در حقیقتِ خویش، و نه در برهۀ تاریخ منظور است.

✓➋ چه کسی سُکنیٰ یافتۀ حضرتِ خدیجۀ کبریٰ (س) است؟
❂☜ رسول اکرم (ص) که؛ «كَانَ يَسْكُنُ إِلَيْهَا».

🍃֎⇦ هر چقدر معرفت به حضرت رسول اکرم (ص) داشته باشیم، بر عبارتِ 🔸«كَانَ يَسْكُنُ إِلَيْهَا»🔸 سجدۀ خضوع می‌کنیم.
[به بلندایِ «#نفس_الله_تعالی» بودنِ آل‌الله (؏) و مافوقِ آن؛ خاضعانه به حضرتشان (س) ساجدیم إن شاء الله]

✓➌ پوشاندنِ حضرت رحمةٌ للعالمین (ص) توسّط حضرتِ خدیجۀ کبریٰ (س)؛

✿☜ اوّلاً؛ طاقت دادن به عالمین است.

✿☜‌ ثانیاً؛ عامِل به «تنزیلِ» وحی بودنِ حضرتشان (س) است.
[#تنزیل =نزولِ تدریجی قرآن
#انزال = نزولِ دفعی قرآن]

✿☜ثالثاً؛ کتمان و در خفا و خلوت برَندۀ حضرت رسول اکرم (ص)، به عینِ شخصیِ ترسیمِ عالم هستند.

[تا بدین جا ترسیمِ عالم را خوب دریافت کنید إن شاء الله.]


🌿۞ امّا در اشاراتی از حدیث کساء که مختصرا در این مقاله بیان شد؛
🍃֎⇦ به جامعِ بودنِ (جمع کننده بودنِ) حضرت فاطمه (س) اشاره شد که حضرت رحمةٌ للعالمین، رسول اکرم (ص)، به حضرت فاطمه (س)، عالم را به سمتِ وحدت، جمع می‌نمایند.


🍃⇯֎ کساء یمانی؛ ظهورِ وحدتِ حقّﷻ در عالمِ ظاهر است. و روانه کردنِ حضرت رسول اکرم (ص) به زیر کساء توسّط حضرت «فاطمه»، حضرت «بتول» (س)؛
❂☜ اضمحلالِ جمال و کثرت، در جلال و وحدت است.
🍃֎⇦ که این؛ تجمیعِ وحی و عالم بود.


🌿۞ یک اشاره در تحلیل و قیاسِ پوشاننده بودنِ حضرت فاطمه زهرا (س) و حضرت خدیجۀ کبریٰ (س):


🔻֎⇦ پوشانندگیِ حضرت خدیجۀ کبریٰ (س)؛
در ترسیمِ وحی و عالَم است.

🔺֎⇦ پوشانندگیِ حضرتِ فاطمۀ زهرا (س)؛
در تجمیعِ وحی و عالَم است.

🍃⇯֎ و هر دویِ این «پوشاننده بودن‌ها»، جلواتِ #عصمة_الله بودنِ حضرت فاطمۀ زهرا (س) است.
[یعنی مقامِ اطلاق که «لا اسمَ له و لا رسمَ له» است.]

🔻֎⇦ که در ترسیم؛ به تعیّنِ لُبّی و اطلاقیِ «حضرت خدیجۀ کبریٰ (س)» جلوه می‌کند.

🔺֎⇦ و در تجمیع؛ به تعیّنِ لُبّی و اطلاقیِ «حضرت فاطمۀ زهرا (س)» جلوه می‌کند.


🌿۞ پس در ترسیم و تجمیعِ عالم که همه به حضرتِ «رحمةٌ للعالمین» رسول اکرم (ص) صورت می‌گیرد؛

⤵️ حضرتِ «امّ المؤمنین» خدیجۀ کبریٰ (س)؛
🍃❂☜ در #ترسیم، بَـرَندۀ جمال به جلالِ حضرت رسول اکرم (ص) هستند.

⤴️ و حضرت «امّ ابیها» فاطمۀ زهرا(س)؛
🍃❂☜ در #تجمیع، بَـرَندۀ جمال به جلالِ حضرت رسول اکرم (ص) می‌باشند.




🔻


🔰 و اشارۀ آخر؛
در مورد فرقِ نوریِ «اُمّ المؤمنین» و «اُمّ ابیها»:

🌿۞ ایمان با تعدّد سازگار نیست.
و مؤمن؛ اَحدِ مطلق است.
#مؤمن؛ ❂☜ شخصِ حقیقی عالَم است که مطلقِ علی الاطلاق است. و هر مؤمنی، جلوه‌ای از جلواتِ اوست.

🍃֎⇦ اُمّ مطلق (مطلق علی الاطلاق)؛ حضرت فاطمۀ زهرا (س) هستند که «اُمُّ الخِیَرَة» هستند و در مقامِ اطلاق و عصمت؛
❂☜ «لا اسم له و لا رسم» می‌باشند.


🌿۞ اُمّ مطلق، در ترسیم و تجمیع، بدین صورت جلوه می‌کند:

🍃❀ «اُمّ المؤمنین» حضرت خدیجۀ کبریٰ (س)، به #جمع بودنِ «المؤمنین» و نسبتِ سببی‌شان با حضرت رسول الله (ص)؛ آورندۀ اُمّیّتِ مطلقه، در #ترسیم هستند.

🍃❀ «اُمّ ابیها» حضرت فاطمۀ زهرا (س)، به #مفرد بودنِ «ابیها» و نسبتِ نسَبی‌شان با حضرت رسول الله (ص)؛ آورندۀ اُمّیّت مطلقه، در #تجمیع هستند.

🔺





🏴 🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده
#شهادت_حضرت_خدیجه_کبری سلام الله علیها
#لطیفه_راسم_بودن_حضرت_خدیجه_کبری سلام الله علیها
#ام_المؤمنین




─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─     
🆔 @ehsannil   ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣  کانال معرفة الحقّ
↗️ t.me/ehsannil2 ➣  کانال اللطائف الإلهیّة
↗️ instagram.com/ehsan_nil  🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═──
.


🌿۞ در روز هفدهم ربیع الأول، یعنی؛ روز میلاد حضرت خاتم الانبیاء (صلوات الله علیه و آله و سلّم)، زیارتِ حضرت مولیٰ (؏) وارد شده است.

✿⇯⇦ در زیارتنامۀ حضرت مولیٰ امیرالمؤمنین علی (علیه السّلام) در روز میلاد حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) با چنین انشائی به حضرت مولیٰ (؏) سلام داده می‌شود:

۞ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا «سَيِّدَ الشُّهَدَاءِ» ۞

📚 إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج‏۲، ص۶۰۸


✓ ❑《سیّد الشّهداء》؛
֎⫸ اطلاق و نهایتِ «شهید» بودن است که شاهد و مشهود را بِتَمامِهِ گرفته است.

⤵️ ترسیم عالم؛ به حضرت رسول اکرم (ص) است.
⤴️ و تجمیع عالم؛ به حضرت مولیٰ (؏) است.


◈↲ ترسیم؛ نقطۀ شاهدیّت است،
◈↲ و تجمیع؛ نقطۀ مشهودیّت.

◉⇯⇦ میلادِ حضرت رسول اکرم (ص)؛ ترسیم است و زیارتِ حضرت مولیٰ (؏)؛ تجمیع است.
◈◈↲ جمع شدنِ این دو مورد در یک نقطه؛
֎⫸ «شهید» بودن، بلکه؛ «سیّد الشهداء» بودن است.

❂☜ پس سلامی که به حضرت مولیٰ (؏) می‌دهیم؛ سلام به حقیقتِ شهود و شاهد و مشهود است، که به عینِ شخصیِ شهادت، سلام می‌دهیم و اشاره به «سیّد الشهداء» بودنِ حضرت مولیٰ (؏) می‌کنیم.


🔲 با معرفت به مقامِ نورانیّتِ حضرات آل‌الله (؏) بیان می‌شود:

✿⇯⇦ حضرت أباعبدالله‌الحسین (؏) که در اُبُوَّتِ «عبدالله» بودنْ، اُبوّتِ بر رسول اکرم (ص) داشته و فرمایشِ【 أنا مِن حسین (علیه السّلام)】وصف نبویِ (ص) این حقیقت است؛
֎⫸ در نقطۀ بُنُوَّت، به حکمِ «الولدُ سِرِّ أبیه»، سرّ پدر بزرگوارشان، یعنی؛ حضرت مولیٰ (؏) هستند.

❂☜ بنابراین؛ «سیّد الشهداء» بودنِ حضرت مولیٰ (؏) را در «سیّد الشهداء» بودنِ حضرت أباعبدالله‌الحسین (؏) جستجو باید کرد.

◉⇯⇦ که نقطۀ «سیّد الشهداء» بودنِ مولیٰ (؏)، از سرّ ایشان، یعنی؛ حضرت أباعبدالله‌الحسین (؏) است.


🔰 حضرت رسول اکرم (ص) می‌فرمایند:
🔻【حسین منّی و أنا مِن حسین】🔺

⤵️֎⇦ به【حسینُ منّی】؛
حضرت امام «حسین» (علیه السّلام) که سرّ وحدت، یعنی؛ سرِّ مولیٰ امیرالمومنین (؏) هستند؛
֎⫸ فانی و مضمحل در یایِ «منّی» یعنی؛ حضرت «رحمةً للعالمین» رسول الله (ص) شده و عالم، #ترسیم می‌شود.

⤴️ ֎⇦ به【 أنا مِن حسین】؛
حضرت رحمةٌ للعالمین رسول اکرم (ص) که راسمِ عالم و سیّد الکونین و «کافةَ للنّاس» هستند؛
֎⫸ فانی و مضمحل در «حسین» (علیه السّلام) (یعنی سرّ حضرت مولیٰ ؏) شده و عالم، #تجمیع می‌شود.

⤵️⤴️ ֎⇦ و حضرت مولیٰ (؏)؛
به ابوّتِ حضرت امام حسین (ع) و اخوّتِ حضرت رسول اکرم (ص)؛
֎⫸ واسطۀ مطلقۀ این حقیقت هستند.
از این جهت؛
◉ در سه روز، شهودِ شاهد و مشهود را به شهادتشان ظاهر می‌نمایند.

🔲⇯⇦ که این سه روز با بیانِ اخیر،
اشاره دارد به؛

🌕 مقامِ #جلوت شهادت
🌗 مقامِ #جمعیۀ شهادت
🌑 مقامِ #خلوت شهادت

◉⇯⇦ بدین صورت که؛

🔘 روز نوزدهم؛
֎⫸ ترسیم عالم به 🔻【بسم الله الرحمن الرحیم】🔺؛ و اضمحلالِ وحدت در کثرت یعنی؛ کشته شدنِ وحدتِ خلوتی در کثرتِ «جلوتی» است.

❂☜ پس روز نوزدهم؛
ظهورِ مقامِ جلوتیِ شهادت است. در نتیجه؛
֎⇦ روزِ ضربت خوردن با #شمشیر است. در حالی که مسموم بودنِ شمشیر که در خفاست، در این روز ظاهر نمی‌شود.

🔘 روز بیستم؛
֎⫸ مقامِ جمع الجمعِ شهادت است که هم شدّت ضربۀ شمشیر و هم شدّت سمّ ظاهر شده است. هم رأس مبارک شکافته بود و هم سمّ، در چهرۀ مبارکِ حضرت مولیٰ (؏) نمایان شده بود. یعنی؛
֎⇦ هم مقامِ خلوتِ شهادت، و هم مقامِ جلوتِ شهادت به یک باره در ظهور آمد.

نکته‌ای در حاشیه:
در روز بیستم، اهل ایمان برای حضرت مولیٰ (؏) «#شیر» می‌آوردند.
«شیر»؛ مثَلِ عِلْم است. و عِلْم، جانِ تمام عالَم است. و اصلاً از وجوهِ تسمیه‌ برای «عالَم»؛
֎⫸ علمِ حضوری است که جانِ آن است.

◉⇯⇦ و جانِ عالَم؛ خودِ مولیٰ (؏) هستند. پس کسانی که شیر می‌آوردند؛ پیش‌تر از قیامت، مختارانه فانیِ در حقیقتِ خویش و شیرۀ وجودِ خویش، یعنی؛ حضرتِ مرتضیٰ علی (؏) شدند.


🔘 روز بیست و یکم؛
֎⫸ تجمیع عالم به نقطۀ بــاء 🔻【بسم الله الرحمن الرحیم】🔺؛ و اضمحلالِ کثرت در وحدت یعنی؛ کشته شدنِ کثرتِ «جلوَتی» در وحدتِ «خلوتی» است.

❂☜ پس روز بیست و یکم؛
ظهور مقامِ خلوتیِ شهادت است، در نتیجه؛
֎⇦ روزِ اثر کردنِ سمّ است، در حالی که ضربۀ شمشیر در این روز مخفی است.



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻