.
༺❖•لطیفه‌ای از لیلة الرغائب•❖༻
☀️🌿

↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═✾🌀✾═─┅─┅
𑁍

رغبت از جانب اوست ...
دستْ تهی کن امشب !!

🌿۞قرآن می‌فرماید:

🔴﴿● فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ ●
وَ إِلىَ رَبِّكَ «فَارْغَب»﴾🔴
پس چون فراغت یافتی؛ در انتصاب بیا.
و به سوی پروردگارت «رغبت» کن.

📘 سورۀ شرح، آیات ۷ و ۸

🔻حقیقتِ قرآن و عِدل آیات شریفه، یعنی؛ حضرات آل‌الله (علیهم السّلام) در مورد این آیات می‌فرمایند:

🌸『فاذا فرغت مِن نبوّتک، فَانْصَبْ عَلیـّـاً (؏)
و إلی ربّک فَارْغَبْ في ذلک』🌸
🔹 پس چون فراغت از نبوّت یافتی، علی (علیه السّلام) را نصب فرما.
و در این #نصب؛ به سوی پروردگارت «رغبت» کن.

🌿❖ توضیح اینکه؛
#نبوت؛ ظاهرِ ولایت است.
و نبوّت وقتی به خودش ظاهر شود، به تعیّن خویش ظاهر گردیده.
و وقتی نبوّت، ظاهر و تعیّن خویش را رها کرده و از خود فارغ شده باشد، در عینِ این فراغت، به باطن و حقیقتِ خویش ظاهر گشته (که یعنی؛ به ولایت، ظاهر شده است).
🍃☜ این ظهورِ به باطن؛ نصبِ ولایت است.

⚠️در نصب حدّی؛ منصوب، به جعلِ مرکّب، نصب می‌شود. یعنی؛ منصوب، ذاتی دارد و بعد؛ آن را نصب می‌کنند.
🍃☜ولی در نصبِ لُبّی؛ منصوب، به جعلِ بسیط، نصب می‌شود. یعنی؛ منصوب بودن، ذاتِ منصوب است و جعلِ منظور [یا به عبارتی؛ نصبِ مذکور]، همین بودنِ اوست.

◈ لذا «فَانْصَبْ»؛ یعنی آنچه هست را ظاهر کن. آنچه هست را به «هست بودن» نشان بده. بلکه آنچه هست را در عینِ هست بودن، هست کن (انشاء و حیاتِ «نصب لبّی»).

🔻الغرض؛ ادامه‌ی آیه می‌فرماید؛ «وَ إِلىَ رَبِّكَ "فَارْغَب"»

🌿۞رغبتِ خداوند چه رغبتی است؟
☘️ رغبت خداوند، تمام رغبت‌ها را گرفته است و اصلاً رغبتی جز رغبت خداوند نیست و همۀ رغبت‌ها، ظهوری از آن رغبت است.

اگر معنای حقیقیِ #توحید را دریابیم، خواهیم دانست که توحیدِ خدا به ذرّه ذرّۀ عالم و اراده‌ها کشیده شده، و چیزی بیرون از او و ولیّ او (؏) نیست، چنان که قرآن می‌فرماید؛🔻﴿کلّ شیء ٍ احصیناه فی امام مبین؛ یس (ص)، آیۀ۱۲﴾🔺، و نیز می‌فرماید؛ 🔻﴿قُلْ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ الله؛ نساء، آیۀ۷۸﴾🔺.

🌿۞و امّا؛ در یومُ «الجمع» آشکار می‌شود که تمام رغبت‌ها و خواسته‌ها در یک‌جا جمع است.
و کسی که در این عالم با مبدأش جمع گردد؛ یومُ «الجمع» را همین‌جا می‌یابد. و تمام رغبت‌ها، به جمع شدنش با خدا در او جمع می‌شود.

در وصف چنین شخصی آمده:

💠『أعْطَاهُ الله تَعَالَى يَوْمَ الْقِيَامَةِ «رَغْبَتَهُ» وَ مِثْلَ رَغْبَةِ الْخَلَائِق』💠
در روز قيامت، رغبت او و مثل رغبت خلايق را به او می‌دهد (یعنی به مؤمن).
📚بحار الأنوار، ج۹۲، ص۱۹۹

چرا که او؛ تمام رغبتش، خدایِ صمد است.
آن خداوندی که؛

◈☜ «غَايَةُ الْمَطَالِب؛ 📚البلد الأمين، ص۹۶»
◈☜ «مُنْتَهَى طَلَبِ الطَّالِبِينَ؛ 📚زاد المعاد - مفتاح الجنان،ص۳۹۹»،
◈☜ «مُنْتَهَى كُلِّ رَغْبَةٍ؛ 📚الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏۲، ص۵۷۹» است
◈☜ و «لَا رَغْبَةَ إلّا إِلَيْهِ؛ 📚إقبال الأعمال (ط - القديمة)، ج‏۱، ص۵۷» می‌باشد.

🌿۞و دعایِ چنین کسی از جان و دل تا زبانِ ظاهر،‌ چنین است:

☀️『يَا رَبّنَا وَ يَا سَيِّدَنَا وَ يَا مَوْلَانَا
وَ يَا «غَايَةَ رَغْبَتِــنَا»!
أسْأَلُكَ يَا الله أنْ لَا تُشَوِّهَ خَلْقِي بِالنّار』☀️
پروردگارا و ای آقا و مولایمان و ای نهایت و غایت رغبت ما!
یا الله! از تو می‌خواهم که خلقتم را با آتش، زشت مسازی.
📚دعای یا من اظهر الجمیل؛ توحيد صدوق، ص۲۲۲

🔥۞ آتش، آتشِ #کثرت است.
و مشغول به غیرِ خدا شدن؛ اصلِ آتش است.
و امّا محبّ حضرت حقّﷻ به رغبتی که به حقّ تعالی دارد، آلودۀ به کثرات نشده است، و دعای 🔷『أنْ لَا تُشَوِّهَ خَلْقِي بِالنّار』🔷؛ ظهور اجابت شدنش است.

🌿۞ اوّلین نقطۀ کثرت (و تمامِ کثرت)، إنیّتِ شخص است.
چنان که می‌فرمایند:

🔻『یا بنی آدم! وجودُکَ ذَنبٌ لایُقاس به ذنب』🔺
ای آدمی! همانا وجودِ تو گناهی است که قابلِ مقایسه با هیچ گناهی نیست.
📚منهاج النجاح في ترجمة مفتاح الفلاح، مقدمه‏۲، ص۶۳

☀️۞بنابراین؛ همه، به نفسِ بودنشان در «کنارِ» حقّﷻ یعنی؛ به صِرفِ داشتنِ إنیّت، مُذنب هستند و در مظنّۀ ظلم. امّا شیعیانِ آل‌الله (علیهم السّلام) که شعاعِ نورِ ایشانند، به نفسِ اتّصال به حضرات (؏)، در حِلّیّتِ ائمۀ معصومین (؏) قرار می‌گیرند.
چنان که حضرت امام جعفر صادق (علیه السّلام) می‌فرمایند:

💠『إنّ النّاسَ كُلَّهُمْ يَعِيشُونَ‏ فِي‏ فَضْلِ‏ مَظْلِمَتِنَا إلّا أنَّا أحْلَلْنَا شِيعَتِنَا مِنْ ذَلِك‏』💠
تمام مردم در ظلم به ما زندگى مى‏كنند، الّا اینکه ما شيعيان خود را از اين نظر در حليّت قرار داديم (یعنی؛ برای شیعیانمان حلال کردیم).
📚من لا يحضره الفقيه، ج‏۲، ص۴۵



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻

☀️🌿

.
༺❖•لطیفه‌ای از لیلة الرغائب•❖༻
☀️🌿

↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═✾🌀✾═─┅─┅
𑁍

رغبت از جانب اوست ...
دستْ تهی کن امشب !!

🌿۞قرآن می‌فرماید:

🔴﴿● فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ ●
وَ إِلىَ رَبِّكَ «فَارْغَب»﴾🔴
پس چون فراغت یافتی؛ در انتصاب بیا.
و به سوی پروردگارت «رغبت» کن.

📘 سورۀ شرح، آیات ۷ و ۸

🔻حقیقتِ قرآن و عِدل آیات شریفه، یعنی؛ حضرات آل‌الله (علیهم السّلام) در مورد این آیات می‌فرمایند:

🌸『فاذا فرغت مِن نبوّتک، فَانْصَبْ عَلیـّـاً (؏)
و إلی ربّک فَارْغَبْ في ذلک』🌸
🔹 پس چون فراغت از نبوّت یافتی، علی (علیه السّلام) را نصب فرما.
و در این #نصب؛ به سوی پروردگارت «رغبت» کن.

🌿❖ توضیح اینکه؛
#نبوت؛ ظاهرِ ولایت است.
و نبوّت وقتی به خودش ظاهر شود، به تعیّن خویش ظاهر گردیده.
و وقتی نبوّت، ظاهر و تعیّن خویش را رها کرده و از خود فارغ شده باشد، در عینِ این فراغت، به باطن و حقیقتِ خویش ظاهر گشته (که یعنی؛ به ولایت، ظاهر شده است).
🍃☜ این ظهورِ به باطن؛ نصبِ ولایت است.

⚠️در نصب حدّی؛ منصوب، به جعلِ مرکّب، نصب می‌شود. یعنی؛ منصوب، ذاتی دارد و بعد؛ آن را نصب می‌کنند.
🍃☜ولی در نصبِ لُبّی؛ منصوب، به جعلِ بسیط، نصب می‌شود. یعنی؛ منصوب بودن، ذاتِ منصوب است و جعلِ منظور [یا به عبارتی؛ نصبِ مذکور]، همین بودنِ اوست.

◈ لذا «فَانْصَبْ»؛ یعنی آنچه هست را ظاهر کن. آنچه هست را به «هست بودن» نشان بده. بلکه آنچه هست را در عینِ هست بودن، هست کن (انشاء و حیاتِ «نصب لبّی»).

🔻الغرض؛ ادامه‌ی آیه می‌فرماید؛ «وَ إِلىَ رَبِّكَ "فَارْغَب"»

🌿۞رغبتِ خداوند چه رغبتی است؟
☘️ رغبت خداوند، تمام رغبت‌ها را گرفته است و اصلاً رغبتی جز رغبت خداوند نیست و همۀ رغبت‌ها، ظهوری از آن رغبت است.

اگر معنای حقیقیِ #توحید را دریابیم، خواهیم دانست که توحیدِ خدا به ذرّه ذرّۀ عالم و اراده‌ها کشیده شده، و چیزی بیرون از او و ولیّ او (؏) نیست، چنان که قرآن می‌فرماید؛🔻﴿کلّ شیء ٍ احصیناه فی امام مبین؛ یس (ص)، آیۀ۱۲﴾🔺، و نیز می‌فرماید؛ 🔻﴿قُلْ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ الله؛ نساء، آیۀ۷۸﴾🔺.

🌿۞و امّا؛ در یومُ «الجمع» آشکار می‌شود که تمام رغبت‌ها و خواسته‌ها در یک‌جا جمع است.
و کسی که در این عالم با مبدأش جمع گردد؛ یومُ «الجمع» را همین‌جا می‌یابد. و تمام رغبت‌ها، به جمع شدنش با خدا در او جمع می‌شود.

در وصف چنین شخصی آمده:

💠『أعْطَاهُ الله تَعَالَى يَوْمَ الْقِيَامَةِ «رَغْبَتَهُ» وَ مِثْلَ رَغْبَةِ الْخَلَائِق』💠
در روز قيامت، رغبت او و مثل رغبت خلايق را به او می‌دهد (یعنی به مؤمن).
📚بحار الأنوار، ج۹۲، ص۱۹۹

چرا که او؛ تمام رغبتش، خدایِ صمد است.
آن خداوندی که؛

◈☜ «غَايَةُ الْمَطَالِب؛ 📚البلد الأمين، ص۹۶»
◈☜ «مُنْتَهَى طَلَبِ الطَّالِبِينَ؛ 📚زاد المعاد - مفتاح الجنان،ص۳۹۹»،
◈☜ «مُنْتَهَى كُلِّ رَغْبَةٍ؛ 📚الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏۲، ص۵۷۹» است
◈☜ و «لَا رَغْبَةَ إلّا إِلَيْهِ؛ 📚إقبال الأعمال (ط - القديمة)، ج‏۱، ص۵۷» می‌باشد.

🌿۞و دعایِ چنین کسی از جان و دل تا زبانِ ظاهر،‌ چنین است:

☀️『يَا رَبّنَا وَ يَا سَيِّدَنَا وَ يَا مَوْلَانَا
وَ يَا «غَايَةَ رَغْبَتِــنَا»!
أسْأَلُكَ يَا الله أنْ لَا تُشَوِّهَ خَلْقِي بِالنّار』☀️
پروردگارا و ای آقا و مولایمان و ای نهایت و غایت رغبت ما!
یا الله! از تو می‌خواهم که خلقتم را با آتش، زشت مسازی.
📚دعای یا من اظهر الجمیل؛ توحيد صدوق، ص۲۲۲

🔥۞ آتش، آتشِ #کثرت است.
و مشغول به غیرِ خدا شدن؛ اصلِ آتش است.
و امّا محبّ حضرت حقّﷻ به رغبتی که به حقّ تعالی دارد، آلودۀ به کثرات نشده است، و دعای 🔷『أنْ لَا تُشَوِّهَ خَلْقِي بِالنّار』🔷؛ ظهور اجابت شدنش است.

🌿۞ اوّلین نقطۀ کثرت (و تمامِ کثرت)، إنیّتِ شخص است.
چنان که می‌فرمایند:

🔻『یا بنی آدم! وجودُکَ ذَنبٌ لایُقاس به ذنب』🔺
ای آدمی! همانا وجودِ تو گناهی است که قابلِ مقایسه با هیچ گناهی نیست.
📚منهاج النجاح في ترجمة مفتاح الفلاح، مقدمه‏۲، ص۶۳

☀️۞بنابراین؛ همه، به نفسِ بودنشان در «کنارِ» حقّﷻ یعنی؛ به صِرفِ داشتنِ إنیّت، مُذنب هستند و در مظنّۀ ظلم. امّا شیعیانِ آل‌الله (علیهم السّلام) که شعاعِ نورِ ایشانند، به نفسِ اتّصال به حضرات (؏)، در حِلّیّتِ ائمۀ معصومین (؏) قرار می‌گیرند.
چنان که حضرت امام جعفر صادق (علیه السّلام) می‌فرمایند:

💠『إنّ النّاسَ كُلَّهُمْ يَعِيشُونَ‏ فِي‏ فَضْلِ‏ مَظْلِمَتِنَا إلّا أنَّا أحْلَلْنَا شِيعَتِنَا مِنْ ذَلِك‏』💠
تمام مردم در ظلم به ما زندگى مى‏كنند، الّا اینکه ما شيعيان خود را از اين نظر در حليّت قرار داديم (یعنی؛ برای شیعیانمان حلال کردیم).
📚من لا يحضره الفقيه، ج‏۲، ص۴۵



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻

☀️🌿