.

💠 به همان قوّت که اسلام، رشحه‌ای از رشحاتِ آل‌الله(؏) می‌باشد؛ بلاد اسلامی، جلوه‌ای از جلواتِ ائمه‌ی اطهار(؏) است. وقتی ارضِ تعیّنات از #دحو_الارض کعبه گسترده شده و دَم به دَم به کعبه، موجود است؛ بلاد هم به «بلدِ حرام»، وجود و حُرمتِ وجودی دارد. و این در حالی است که حضرت امام جعفر صادق علیه السلام می‌فرمایند

◣『نَحْنُ الْبَلَدُ الْحَرَام‏』◥
ما شهر حرام هستیم (که مکّه جلوه‌ای از آن است).
📚بحار الأنوار، ج‏۲۴، ص۳۰۳

«الْبَلَدُ الْحَرَام»؛ روحِ همۀ بلاد است و چون جلوۀ حقّ است و قِسمِ حقیقی است، قَسَم الهی در سورۀ #بلد به آن صورت می‌گیرد که:

💎﴿لا أُقْسِمُ بِهذَا الْبَلَدِ ✾ وَ أَنْتَ حِلٌّ بِهذَا الْبَلَدِ ﴾💎
سوگند به اين شهر [بلد حرام‏]. شهری که تو [ای حقیقتِ بَلَد، یا رسول الله -ص-] در آن ساکن هستی.
(بلد، آیات ۱ و ۲)

پس؛
وقتی در مورد غصبِ فدک در زیارت روزِ غدیرِ حضرت مولی امیرالمؤمنین (؏) صحبت می‌شود، ائمه اطهار(ع) با این انشاء می‌فرمایند:

🔹«وَ الْأَمْرُ الْأَعْجَبُ وَ الْخَطْبُ الْأَفْظَعُ بَعْدَ جَحْدِكَ حَقَّكَ،
❂☜ غَصْبُ الصِّدِّيقَةِ الزَّهْرَاءِ سَيِّدَةِ النِّسَاءِ فَدَكاً،...»🔹▣⇣
موضوع شگفت‌انگیزتر و مصیبت هولناک‌تر، پس از انکار حق تو، غصب حضرت صدیقۀ زهرا (س) سرورِ زنان، در مورد فدک بود...
📚المزار(للشهيد الاول)، ص۸۴

▣ ⇡ دقّت شود که؛ نفرمودند غصب فدک که مال حضرت زهرا (س) بوده، بلکه غصب شخص حضرت زهرا سلام الله علیها را پیش می‌اندازند و بعد تمیزِ «فدکاً» را بیان می‌فرمایند که؛ غصب حضرت صدیقۀ زهرا(س) تا «فدکاً» ممدود است.

بدین معنا که شخصِ حضرتِ صدّیقةُ الزهراء (س)؛ به «سَيِّدَةُ النِّسَاء»بودن (که شاخصه وجودیِ نساء؛ خلوَت‌نشینی است)؛ سیّدِ خلوت‌نشینان، بلکه سیادتِ مقامِ خلوَت‌ هستند. و #فدک هم؛ مکان است و نهایتِ جلوَت، نتیجه آنکه؛ اینگونه بیان نمودنِ غصبِ فدک یعنی؛
غصبِ فدک از خلوَتِ وجود تا نهایتِ جلوَتِ موجودات، موردِ اشاره است.

این چنین بیانی؛ شدّت بیانِ غصب است که غاصبینِ ملعونِ آن، از خلوَت تا جلوَت، جسارت کرده‌اند.

▣⇦ بنابراین؛
«فدک»؛ منسوب و منتسب و مدّ وجودِ فاطر هستی، یعنی حضرت صدّیقۀ طاهره(س)، موجود و مورد اشاره است.

حضرت فاطمه سلام‌الله‌علیها که آن #مقام_عماء، #کنز_مخفی و حقیقتِ ذاتِ باری هستند، تا نهایتِ موجودات که مکان و مکانیات است، همه را فراگرفته‌اند، بنابراین؛
جسارت و غاصب بودنِ غاصبین فدک، از نهایتِ خلوَت تا نهایتِ جلوَت است و اگر به غصبِ زمینِ فدک اشاره شده، برای اهالیِ عالمِ حدود است، تا هر ذی‌اشاره‌ای، درکی از غاصب بودنِ خلفایِ سَگانه پیدا کند.🔥

❑ النهایة؛
تمام کسانی که واحدِ بغضِ حضرت فاطمه(س) را داشته باشند (یعنی؛ ولایت حضرت مولی -ع- را قبول نکرده باشند)، به حرامی در روی زمین، زندگی می‌کنند. که برای پرهیز از اطاله‌ی کلام، این بیان را با یکی از فرمایشاتِ مُنشئ عالَم هستی، حضرت ختمی مرتبت(ص) ختم نمائیم که به تصریح در مورد مبغضین حضرت فاطمه(س) می‌فرمایند:

◣『مَنْ مَشَى عَلَيْهَا مُبْغِضاً لَهَا مَشَى حَرَاماً.』◥
هرکسی که با بغض فاطمه(س)، بر زمین راه می‌رود؛ به حرامی راه رفته است.


✅ تذکر:
«مَشی» به معنای عامّ منظور است که جاریِ بودن شیئیّت است. و معنایِ فرمایش حضرت(ص)، صرفاً راه رفتن ظاهری نیست، بلکه نَفْسِ زندگی این افراد است که نفَس نفَس‌هایِ ایشان حقیقتاً حرام می‌باشد.

🍃 الهی!
جانانه و از مکنونِ سرّ تا ظاهر و عَلانیّت، همراهِ خداوند و ائمه اطهار(ع)؛ لاعِنِ غاصبین خلافت و تابعینشان باشیم که حضرت مولی(ع) می‌فرمایند:

◣『اللَّهُمَّ الْعَنْهُمَا فِي مَكْنُونِ السِّرِّ وَ ظَاهِرِ الْعَلَانِيَة』◥
📜#دعای_صنمی_قریش -
📚مصباح للكفعمي (جنة الأمان الواقية)، ص۵۵۳


🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده
#فدک


─═༅࿇༅📓༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍️
🆔 @ehsannil1 کانال معرفة الحق
🆔 @ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
🆔 instagram.com/ehsan_nil 🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅📓༅࿇༅═─
.

🕋

🍃۞ و امّا؛ عرض شد که درون کعبه، حاقُّ الحاقّ کعبه، و حقیقتِ «لا إله إلّا الله» است.

🌿⇯֎ در هنگام میلاد ظاهری حضرت مولی (علیه السّلام)؛ کعبه نه از دَرب، بلکه از #دیوار به استقبال می‌آید. که این؛ تنها یک واقعه نیست که کعبه شکافته شد، بلکه؛
🍃֎⇦ آشکار شدنِ حقیقتِ 🔅«لا إله إلّا الله»🔅 است.

🔔۞ دقّت بفرمائید:

💠 نبودنِ دیوارِ حدود و تعیّنات؛
❂☜ بی‌حـَــدّیِ «لا إله إلّا الله» است.

🍃⇯֎ پس بی‌حـــــدّیِ «لا إله إلّا الله» ظاهر می‌گردد و فاشْ بیان می‌کند که؛
❂☜ شرطِ 🔅«لا إله إلّا الله»🔅 خودِ اوست، و ولیّ الله الاعظم (؏) از اینکه حقیقتِ «لا إله إلّا الله» است، در انظارِ عُموم؛ وارد آن می‌شود. و إلّا؛ او نرفته بود که وارد شود. او بود و او بود و او بود.


🌿۞ چون دانستیم که داخل کعبه؛ #یقین است، و خودِ کعبه؛ #ایمان، پس بدانیم:

❂☜ کعبه که ایمان است، ایمان؛ نفیِ غیر می‌کند (یعنی؛ «لا إله»)، تا اثباتِ الله کند («الله»).
و یقین؛ خودِ الله است که به ولیّ‌اش فریادِ🔻«أنا اليقين؛ 📚مشارق الانوار، ص۲۶۰»🔺سر داده است.


🍃۞ تا اینجا با دلْ آمده‌اید تا لطائفِ آخر به جانتان بنشیند؟!

☀️⇯֎ همانطور که حرفِ استثناءِ «إلّا» در 《لا إله "إلّا" الله》، مُستثناء را از مستثناء مِنه جدا کرده و می‌شکافد و نفیِ إله از حقیقتِ الله می‌نماید؛ شکافِ کعبه، مبیّنِ و ظهورِ همان استثناء ابدی است.

🌿֎⇦ #شکاف_کعبه؛
❂☜ شکافِ «إلّا»ی 《لا إله "إلّا" الله》 است.
که چون «لا إله إلّا الله» یک کلمه است و به عبارتی؛ بسیط است، و جدایی و ترکیب در هیچ حرف و کلمه‌ای از آن نمی‌باشد، و این بساطت هیچ‌گاه ضیق و بسته نمی‌شود؛
🌿🕋 چنان که شکاف کعبه به بسیط بودنِ کلمۀ 《لا إله إلّا الله》؛ به طور جاودانه و همیشگی بسیط و بــــاز است و احدی نمی‌تواند این بساطت را بپوشاند.


🔰 کلامِ آخر صرفاً به اشاره :

🕋 کعبه؛ سیّد الاشیاء است که #دحو_الارض و کشیدگیِ ارضِ تعیّنات، از کعبه محقّق است.
(ر.ک: 👈🏻 https://t.me/ehsannil2/388 )

کعبه که سیّد الاشیاء است، در پیشگاهِ حضرت وجه الله مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام، جاودانه شکست. و شکستگی و نفس هلاکت و فنایِ خود را ظاهر نمود که؛

💎﴿كلُّ شَيْءٍ هالِكٌ إِلاَّ وَجْهَه﴾💎
🔹هر چیزی هالک است الّا وجه خدا.
(سورۀ قصص، آیۀ ۸۸)

(🔷 حدیث: «نحنُ وَجهُ الله؛ 📚تفسیر روایی برهان، ج ۴، ص: ۲۹۴»)


💎﴿كلُّ شَيْءٍ هالِكٌ إِلاَّ وَجْهَه﴾💎 حقیقتِ 《لا إله إلّا الله》 است.

🕋 شکاف کعبه، ظاهر نمود که بیت الله، بدونِ «وجه الله»، خرابه و ویرانه و هالک حقیقی است.
بیت الله که مَطاف و قبله و عبادتگاهِ مطلقِ عابدین است، بدونِ حضراتِ آل الله(ع)؛ ویرانه و هالک است.

این حقیقت که برای سیّد الاشیاء بیان شد؛ از آن مقامی است که برای شیء حقیقی مطرح است که؛

🔻《أَنَّهُ شَيْ‏ءٌ بِحَقِيقَةِ الشَّيْئِيَّة》🔺
ذاتِ الهی؛ شیئی، به حقیقتِ شیئیت است (خداوند، شیء حقیقی است).
📚الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏۱، ص۸۱



الحمد لله العلی🍃


🔻『الْحَمْدُ للهِ الَّذِي ذَهَلَتِ الْعُقُولُ عَنْ مَبْلَغِ كُنْهِ عَظَمَتِه』
📚الدروع الواقية – سید بن طاووس، ص۱۸۷


🖊🦋#احسان_الله_نیلفروش_زاده
#لطیفه‌_شکاف_کعبه



"لقدِ اسْتَمسَک بِالعروةِ وُثقیٰ" امشب
که به یک رشحه تجلّی رخِ لیلا امشب
عرش، منظومۀ ابروی هلالش به دو قوس
معتکف آمده در لیلةُ الأسریٰ امشب
فرش مجموعۀ گیسوی پریشانِ شهود
که ز «إلّا»ییِ او آمده با «لا» امشب
آن که بودست و نبودست به جز او بودی
یعنی آن «لا» که عیان آمده «إلّا» امشب
«لا» به «إلّا»ییِ «لا»یی که بُوَد «إلّا الله»
متجلّی شده در «نـــا»ییَّتِ «نــــا» امشب
که ز «نَحنُ هُوَ» ما اوّلُ شیءٍ یعنی؛
«أنا هُــو»، «هُــو أنا»، «نَحنُ» شده معنا امشب

(شعر از: طرّۀ اصفهانی)


─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
🆔 @ehsannil1 کانال معرفة الحق
🆔 @ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
🆔 instagram.com/ehsan_nil 🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.

🔲


🔅 #برجستگی_حقیقی در هر شیئی، آن است که در تمامِ مراتبِ وجودیِ آن، برجسته باشد و بلکه تمامیّتِ همه‌ی مراتبِ وجودیِ آن شیء باشد. یعنی شیء، در تمام مراتبِ وجودی‌اش (که شاملِ ذات و صفات و افعال و آثار است)، دائماً به آن برجستگی؛ ذات و صفات و افعال و آثار دارد، و دائماً در تمام مراتبِ وجودی‌اش، برگشتِ توحیدی به آن دارد که؛ ❖『 إنّا لله و إنّا إلیه راجعون』 ❖.

🕋 "کعبه"؛ مکانِ #دحو_الارض و کشیدگیِ ارضِ تعیّنات است.
دَحو الارض بودن که کشیدگیِ مطلقِ ارضِ تعیّنات (یعنی همۀ اشیاء)، دائماً از کعبه (که محلّ میلادِ حضرتِ ولیّ الله ع است) حیات دارد («هُوَ حَيَاةُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ نُورُ كُلِّ شَيْ‏ء؛ 📚 الکافی، ج‏۱، ص۱۳۰»).

پس #کعبه؛ دائماً مَظهرِ برجستگیِ در تمام مراتبِ وجودیِ موجودات است.
این برجستگی، همان #تسبیحات_اربعه است که طبق احادیث؛ چهار رکنِ حقیقتِ کعبه می‌باشد، و شیئیتِ هر شیئی است و هر شیئی دائم التّسبیح به آن است و #ارکان_اربعه و #عناصر_اربعه ، جلواتی از آن هستند.

(برای مطالعه بیشتر لطائف این خصوص، رجوع شود به مقاله‌ی《 «دحو الارض»، بسطی در اعماق حقائق》👈🏻 https://t.me/ehsannil2/388)


🔻➂❖ قدم سوّم - مختصری در مورد #رزایا •●•

🔲 «الرَزایا»، جمع «الرَزِيّة»، از مادّه‌ی «رَزَأَ»؛ به معنایِ مصائب است.

#مصیبت در نظر عموم افراد، ناگواراییِ حَدّی است که بعد از تصوّر کینونَت و نَفْسِ افراد (یعنی بعد از مرتبه‌ی ذاتِ افراد)، تحتِ عناوینِ مختلف، به آنها #اصابت و برخورد می‌کند.
یعنی مصیبت را صرفاً چنین مصیبتی می‌بینند که شخصی «هست» (کینونت و ذات و نفس)، و بعد، امری یا شیءِ دیگری، در مرتبه‌ی صفات یا افعال یا آثار، به این شخص، اصابت می‌کند.

در حالی که مطلب فراتر است و بایستی مصیبت را در عالَم حقیقت، و با منظرِ اطلاق بشناسیم. که مصیبت مطلقه؛ تمام مراتبِ ذات و صفات و افعال و آثار را شامل می‌شود.

🔳 #مصیبة؛ از مادۀ #صوب است.
#اصابة یعنی دَرْک. و #درک؛ نقطه‌ی اتّصالِ حقیقیِ درک کننده و درک شده است.

(⚠️ با نفسِ این «اتّصال» در این بیان معرفتی، کار داریم.)

💧قرآن، بارانی را که متصّل بین #آسمان و #زمین است را "صَیِّب" معرّفی می‌فرماید (✿『 أَوْ «كَصَيِّبٍ» مِنَ السَّماء』✿؛ بقره، ۱۹).

نفسِ «اتّصال» (مُبَرّا و فارغ از تعیّنِ دو طرفِ اتصال)؛ واسطه‌ی مطلقه یعنی حضرات آل الله (ع) هستند که «درستیِ» مطلق می‌باشد که به آن《صَـواب》می‌گویند. که همان #برجستگی_مطلقه و حقیقی، و شیئیتِ اشیاء است که از سماءِ #غیب، تا ارضِ #شهود؛ مَمدود و گسترده است و سماءِ و ارض (غیب و شهود - عالَمِ لا اشاره و عالَمِ اشاره)، دائماً به آن، قوام دارند و حدوث و بقائشان به حضرات آل الله(ع) است که در دعای ندبه می‌خوانیم:

🔻『 أَيْنَ وَجْهُ الله الَّذِي إِلَيْهِ تَتَوَجَّهُ الْأَوْلِيَاءُ،
👈 أيْنَ السَّبَبُ الْمُتَّصِلُ بَيْنَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاء 』🔺
کجاست آن وجه خداوند که اولیاء الهی متوجّه او هستند؟! کجاست آن وجود مقدّسی که سبب اتّصالِ بین زمین (کنایه از عالم اشاره - مَن علیه الحجّة - خلائق) و آسمان (کنایه از عالم لا اشاره - مَن له الحجّة - خداوند) است و آسمان و زمین به واسطه‌ی او به همدیگر متّصل‌اند؟!

《صَواب》؛ از مادّه‌ی «صَوب» است که هم‌ ریشه با «مصیبة» می‌باشد.

چون کلمات و واژه‌ها به سُخره‌ی اهل دنیا در آمده، معنایِ لطیفشان گاهی فراموش شده است!
و از آن جمله؛ همین کلمه‌ی «مصیبة» است که به محضِ جاری شدنِ آن به لسان، لطائفِ آن جز برای معدودی از افراد، رخ عیان نمی‌کند، تا جائی که آیات قرآن را دالّ بر مذمَّتِ «مصیبت» بیان می‌نمایند. مثلاً در این آیات که فرموده است:

💎『 وَ لَنَبْلُوَنَّكُم بِشىَ‏ْءٍ مِّنَ الخَْوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِّنَ الْأَمْوَالِ وَ الْأَنفُسِ وَ الثَّمَرَاتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرينَ(بقره، ۱۵۵)
الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُم «مُّصِيبَةٌ» قَالُواْ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ(۱۵۶) 』💎
و مسلماً شما را به چيزى از ترس و گرسنگى و زيان مالى و جانى و كاهش محصولات مى‌‏آزماييم، و صابران را نويد ده‏.
آنها كه هرگاه مصيبتى بدانها رسد [صبورى كنند] و گويند: ما از آنِ خداييم و به سوى او باز مى‌‏گرديم.

به حدّ و تعیّنِ «خوف و جوع و نقص در اموال و نَفْسها و ثمرات» می‌مانند وُ زمختی و ناسازگاری و ناگواریِ کلمه‌ی «مصیبت» را آواری بر سر مصیبت‌زده می‌دانند و مطلبِ دیگری از حقیقت، برایشان معلوم نشده است!


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
.

🕋✨

🔰 قدم چهارم؛
«قبلةالله»؛ جلوه‌ی وجاهتِ مطلقه‌ی آل‌الله (؏)

۞ «قبلةُالله» بودنِ حضراتِ آل‌الله (؏) - که کعبه‌ی ظاهری، یکی از جلواتِ ایشان (؏) است -؛ از آن مقامِ «وجه‌ُالله» بودن حضرتشان است که ☜ وجاهتِ مطلقه‌ی حقّﷻ می‌باشند.
بدین معنا که؛
❂☜ به وساطتِ مطلقه‌ی «وجه الله» بودنشان؛ جامعِ «جاهِ» غیبی وَ «شأنِ» ظاهریِ موجودات هستند.

(در شرحِ جاه وُ شؤونِ وجودِ مطلق؛
ر.ک ☜ https://t.me/ehsannil1/155)

۞ و ازین روست که؛
❂☜ مکانتِ اقبالِ جمیعِ موجودات می‌باشند و همه‌ی ساحاتِ عالَم و لااشارات و اشارات، عوالِم غیبی و عوالِم شهودی، از جاهِ «غیب» تا شؤونِ «شهود»، همه و همه؛ تکویناً رو به حضراتِ «وجه‌الله(؏)» هستند که «هستند»‌‌ و «#موجود» می‌باشند و قوام دارند.

(در شرحِ قیّومیّتِ معیّه؛
ر.ک ☜ https://t.me/ehsannil1/75)

۞ و این مطلب امکان ندارد، جز به اینکه «وجه‌الله(؏)»؛ شیئیّتِ اشیاء و أمور باشد، بدین معنا که؛
❂☜ چیزی از ذات و صفات و افعال و آثارِ أشیاء و أمور نیست، إلّا اینکه ☜ به شخصِ حضراتِ «وجه‌الله»(؏)؛ محقّق و برقرار است، چنان که قرآن می‌فرماید:

🔆『كُلُّ شيْءٍ هالِكٌ إلّا وَجْهَه‏』🔆
جمیعِ ساحاتِ اشیاء، فی‌الواقع؛ هالکند،
مگرِ وجهِ اوﷻ.
📗 قصص، ۸۸

(در شرحِ مطلبِ فوق؛
ر.ک ☜ https://t.me/ehsannil1/215)


۞ نتیجه آنکه؛
❂☜ قبله؛ نقطه‌ی اقبالِ جمیعِ #وجوه است، وَ مُقبَلٌ إلیه (آنچه بدان اقبال می‌شود) ☜ وجاهَتِ وُجوه، یعنی؛ شخصِ حضرات «وجهُ‌الله(؏)» هستند.

🕋 و به دیگر بیان؛
❂☜ همه‌ی موجودات، از #دحو_الارض کعبه؛ موجود شده‌اند. بنابراین؛
کعبه‌ی ارکانِ اربعه ☜ #جمال وُ ظاهرِ ذاتشان است.
وَ #جلال و باطنِ ذاتشان ☜ وجهِ آنهاست، که جلوه‌ای از جلواتِ حضرات «وجه‌الله؏» است.

۞ بدین معنا که؛
❂☜ موجودات، دائماً با تسبیحاتِ اربعه - که ﴿وَ إنْ مِنْ شيءٍ إلّا يُسَبّحُ بِحَمده؛ اسراء، ۴۴﴾ -؛ رجعت به حقیقتِ و مقوّمِ خویش و مبدأ وجودِ خود دارند. یعنی؛ رو و وجه و هویّتِ آنها، به حضرات «وجه‌الله؏» است وُ حضراتِ «وجه‌الله(؏)»؛ نقطه‌ی اقبالِ حقیقیِ تمامِ وجوه هستند.


۞ جمع‌بندیِ قدم سوّم آنکه؛

مقصد وُ مقصودِ اقبالِ مطلقه [و عبادتِ مطلقه‌]؛
❂☜ حضراتِ «وجه‌الله(؏)» هستند. و حقیقتِ رو کردن و اقبالِ #عابد به سویِ «کعبه» (قبله)؛ اقبال به شخصِ حضراتِ «قبلةالله(؏)» است (حتّی اگر العیاذ بالله؛ منکرِ آل الله؏ باشد). و مؤمن این حقیقت را با رغبت پذیرفته و اقبالِ تشریعی به آن دارد و مطیعِ امرِ مولایِ خویش حضرت علی ابن‌موسی‌الرّضا (؏) است که می‌فرمایند:

🕊 «وَ أنْوِ عِنْدَ افْتِتَاحِ الصَّلَاةِ ذِكْرَ الله
وَ ذِكْرَ رَسُولِ الله (ص)
وَ اجْعَلْ وَاحِداً مِنَ‏ الأئمّةِ (؏) نُصْبَ عَيْنَيْك‏»

❖ و نمازت را با نوایِ ذکرِ حقّﷻ
و ذکر رسول‌الله (ص) آغاز کن و
یکی از ائمّه‌ی اطهار (؏) را پیشِ چشمِ خود قرار ده ...

📚الفقه المنسوب إلى الإمام الرّضا(؏)، ص۱۰۵
📚بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏۸۱، ص۲۰۷


۞ و این حقیقت از آنجایی است که؛
عابد و معبود مطلق، یعنی حضرت حقّ تعالیﷻ، ❂☜ دائماً مُصلِّي به صلوات وُ صِله و وصلتِ مطلقه به سویِ نفس و وجهِ مطلقِ خویش، یعنی؛
حضراتِ «وجه‌الله(؏)» است، که؛
💫 ﴿إنّ اللهَ وَ ملائكتَهُ يُصَلُّونَ عَلَي النّبي﴾؛

در حالی که شرطِ #صحت وُ #مقبولیت مطلقِ #صلوة؛
❂☜ اقبال به سویِ قبلةاللهِ مطلق،
یعنی؛ حضراتِ آل‌الله (؏) است،
که؛ 🔻«لَا صَلَاةَ إلّا إلَى الْقِبْلَة»🔺.


۞ و جمع‌بندی قدمِ سوّم وُ چهارم آنکه؛

❖⫸ اگر حقیقتِ فراگیریِ وجاهَتِ مطلقه (یعنی؛ شخصِ حضراتِ «وجه‌الله؏»)؛
که مقامِ #اطلاق بوده، بدین معنا که؛
❂☜ جامعِ مشرقِ «هو الأوّل» وُ «هو الباطن»، وَ مغربِ «هو الآخِر» وُ «هو الظّاهر» هستند وُ وجاهَتِ مقبول بودنِ حقّﷻ وَ مقبولٌ إلیه بودنِ کعبه می‌باشند؛‌
طوری درک شود که؛
❂☜ مُدرِک؛ فانیِ در «وجه‌الله(؏)» گردد؛
آنگاه است که؛
«مَا بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ قِبْلَةٌ كُلُّه‏» را می‌یابد و با تغییر قبله، بدونِ آنکه از نماز به سویِ بیتُ المقدّس، نهی شود و به نماز به سوی کعبه، أمر شود؛
در حالِ فنایِ در شخصِ «وجه‌الله(ص)»،
و به عین شخصِ ایشان (ص)
❂☜ «تُوَلَّوا» داشته، و #می‌گردد.

❖⫸ ولی اگر «قبلةاللهِ مطلق» بودنِ آل‌الله (؏) را
نیافته باشد وُ صرفاً به تعیّنِ قبله متوقّف گردد؛
❂☜ با تغییر قبله، معطّل است و #نمی‌گردد.

(توضیحِ بیشترِ مطلبِ فوق؛
در قدمِ هشتم از جاریِ همین سخن)


🕋✨
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
🕋✨
༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
.‌‌

.

༺✾ جسارت تخریب بقیع ✾༻

┅─┅─═• 🍁 •═─┅─┅
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═• 🍁 •═─┅─┅


🌿۞ همۀ نفوسِ عالَم؛ از نفسِ واحدۀ الهی، إنشاء و ایجاد شده‌اند، چنان که قرآن می‌فرماید:

🔹﴿وَ هُوَ الَّذي أنْشَأَكُمْ مِنْ «نَفْسٍ واحِدَةٍ»﴾🔹
و او کسی است که همۀ شما را از «نفس واحده» انشاء کرده است.
📘سورۀ انعام، آیۀ ۹۸

🍃⇯֎ و آن نَفْسِ واحدۀ الهی؛
❂☜ حضراتِ ائمّۀ اطهار (علیهم‌السّلام) هستند، چنان که در زیارت حضرت مولی امیرالمؤمنین علی (علیه‌السّلام)؛ با این عبارت به حضرتشان سلام داده می‌شود:

💠『السَّلَامُ عَلَى «نَفْسِ‏ الله تَعَالَى»』💠
📚بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۹۷، ص۳۳۱


🕋۞ مدّ و جلوۀ این حقیقت، چنین است که در روایات آمده است:
#دحو_الارض و گسترشِ ارضِ تعیّنات؛ از تحتِ بیتِ مطلقه، یعنی؛ بیتُ الله الحرام (یعنی؛ کعبۀ مکرّمه) محقَّق است.
[❂☜『«إِنَّ الله عَزَّ وَ جَلَّ دَحَا الْأَرْضَ مِنْ تَحْتِ الْكَعْبَة؛ حقّﷻ زمینِ تعیّنات را از تحتِ کعبه گسترانید.』📚الكافي، ط - الإسلامية، ج۴، ص۱۸۹].

🔻
🔔🔖 که پیش از این در مقاله‌ای با عنوانِ 《«دحو الارض»؛ بسطی در اعماق حقائق!》 لطائفی در این خصوص بیان شد که دحو الارض؛ اوّلاً و حقیقتاً در نفس و ذات باریتعالی است، و مقامِ کثرت و تعدّدِ نوریِ اسماء و صفاتِ حضرت حقّ به دحو نفسِ باریتعالی، محقّق است و مدّ و جلوۀ آن؛👈🏻 به کعبه مکرّمه (جلوۀ نفس الله و مقامِ وحدتِ نوری حقّ) و دحو الأرض (جلوۀ اسماء و صفات الهی، و مقامِ کثرتِ نوری حقّ) متجلّی است.

(ر.ک 👈🏻https://t.me/ehsannil2/388)
🔺

🍃⇯֎ بنابراین؛
وجود و نفس هر موجودی (هر تعیّنی)، از بیتِ مطلقِ الهی (یعنی؛ کعبۀ مکرّمه) محقّق و گسترانیده شده است. پس مکّه؛ که ارضِ کعبه است و اُمّ القُریٰ (یعنی؛ اصل تمام قَریه‌ها و جمع‌ها) می‌باشد؛ اصلِ تمامِ زمینِ و جمیعِ تعیّنات است، چنان که می‌فرمایند:

🔻『لِأَنَّهَا أَصْلُ جَمِيعِ الْأَرْض‏』🔺

🌿۞ و قرآن نیز در این رابطه می‌فرماید:

🔹﴿إنَّ أوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذي بِبَكَّةَ مُبارَكاً وَ هُدىً لِلْعالَمينَ﴾🔹
همانا نخستين خانه‌اى كه براى مردم بنا شد؛ همان است كه در مكّه است، و مايۀ بركت و هدايت جهانيان است.
📘سورۀ آل‌عمران، آیۀ۹۶


🕋۞ و امّا #کعبه نیز؛ که بیت مطلقِ الهی است و همۀ نفوس در عالَمِ ظاهر، از آن انشاء شده‌اند؛ جلوه‌ای از جلواتِ نفسِ واحدۀ الهی، یعنی؛ شخصِ ائمّۀ اطهار (علیهم‌‌السّلام) است، چنان که حضرت امام جعفر صادق (علیه‌السّلام) می‌فرمایند:

◣『نَحْنُ الْبَلَدُ الْحَرَامُ
❂☜ وَ نَحْنُ کعْبَةُ الله
وَ نَحْنُ قِبْلَةُ اللهِ』◥
ما شهر حرام هستیم، و ما کعبه‌ی خداوندﷻ می‌باشیم و مائیم قبله‌ی خداوندﷻ.
📚 بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏۲۴، ص۳۰۳

🌿۞ نتیجه آنکه؛
تنها و مطلقاً حضراتِ ائمّۀ اطهار (علیهم‌‌السّلام) - که مطهّر از این هستند که «مِن دون الله» باشند، بلکه؛ وحدانیّت و نفسِ واحدۀ حضرتِ احدﷻ می‌باشند -؛
❂☜ اهلِ حقیقی و مطلقِ «البیت» بوده، و『أهْلُ «البَیْت»』 خوانده می‌شوند. که تجلّی و جوششِ طهارت مطلقۀ حضرتشان (که مطهَّر از این هستند که «مِن دون الله» باشند)، چنین است که در آیۀ تطهیر آمده است:

💎﴿إِنَّما يُرِيدُ الله لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ «أَهْلَ الْبَيْتِ» وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهيراً﴾💎
جز این نیست که همواره خداوندﷻ می‌خواهد هرگونه پلیدی را از شما اهل بیت (علیهم‌‌السّلام) برطرف نماید، و شما را کاملاً پاک و پاکیزه بدارد.
📘سورۀ احزاب، آیۀ۳۳

🌿۞ و به قوّتِ این طهارتِ مطلقه و تسبیحِ حقیقی وُ دائمی است که وجودِ مطلقِ حضرات أهل البیت (علیهم‌السّلام)؛ «بیت الله» است، چنان که قرآن می‌فرماید:

🔆﴿في‏ بُيُوتٍ أَذِنَ الله أَنْ تُرْفَعَ وَ يُذْكَرَ فيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فيها بِالْغُدُوِّ وَ الْآصال﴾🔆
[این نور] در خانه‌هایی است که خداوندﷻ اذن داده که دائماً رفیع باشند و نام حقّﷻ در آن‌ها ذکر شود. و همواره در آن خانه‌ها صبح و شام؛ اوﷻ را تسبیح می‌گویند.
📘سورۀ نور، آیهٔ۳۶


🕋۞ و امّا بَیْت (خانه) از نظر لغوی؛
❂☜ به معنایِ مَسْکَن و مَأوا است. و از آن جهت که اهلِ آن را #جمع می‌نماید؛ بَیت نامیده شده است. و اصلاً وجه تسمیۀ «بَیت» در اشعار نیز از آن جهت است که؛
در هر بَیت از شعر؛ حروف و کلماتی که اهل هم هستند، برای منظور و معنایِ واحدی، به هنرِ شعر، گرد هم #جمع می‌شود.



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻

💧

🕋

🔅 اگر حضرت مولی (ع) در روز سیزدهم رجب متولّد میشوند؛ این میلادِ ظاهریِ بشریِ ایشان است. امّا حقیقت امر همان است که ظهورِ او، خودیّت اوست و آنجا که تجلّی نمود، محلّ گسترش کثرات است و دحو الارضِ تعیّنات از آنجاست.
مولود کعبه، از آنجا که "سرّ الله" است؛ سرّ و حقیقتِ کعبه است. کعبه‌ای که سِرّ تمام موجودات است.
میلاد ظاهریِ حضرت مولی(ع)، میلادِ عالمیان است. ائمۀ اطهار(ع) حیاتِ مطلقه میباشد که در زیارت روز جمعۀ حضرت حجة بن الحسن العسکری امام زمان (روحی لذکرهما الفداء) می‌خوانیم :

💢"السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا عَيْنَ الْحَيَاةِ"💢
📚 جمال الأسبوع، ص۳۷

حضراتِ "#عین_الحیاة" که نفسِ حضرت باریتعالی می‌باشند، حیاتِ مطلقه و بلکه، عین و چشمۀ آن بوده و حیاتِ حضرت حیّ عزّوجلّ (که «حیّ بودن» صفتِ ذاتِ اوست)، خودِ ائمۀ اطهار (ع) هستند.
از این حقیقت، حضرت باریتعالی شیئیت و حیاتِ هر شیئی است که فرمودند 🔹"هــو حیاة کلّ شیء و نور کلّ شیء"🔹 (📚الکافی ج۱ص۱۲۹).

که اگر به فرضِ محال، آنی و کمتر از آنی، نفسِ حیات، یعنی حجّت و ولیّ خدا نباشد(العیاذ بالله از این فرض)؛ زمینِ «تعیّنات» و «مافوق تعیّنات»، عالَم اشاره و لااشاره، نیست و نابود است که می‌فرمایند:

🍂"لَوْ خَلَتِ الْأَرْضُ طَرْفَةَ عَيْنٍ مِنْ حُجَّةٍ لَسَاخَتْ بِأَهْلِهَا"
اگر زمین چشم بهم زدنی از حجت خدا خالی شود، زمین با اهلش ویران می‌شود.
📚بصائر الدرجات ، ج۱، ص۴۸۹

🌠او جنبانندۀ زمین است که هر جنبش و حیاتی، خودِ اوست، و از اوست، و به اوست، و تا اوست.
حضرت مولی امیرالمؤمنین (ع) می‌فرمایند:

🔴"أَنَا دَابَّـــةُ الْأَرْض"🔴
منم جنبانندۀ زمین.
📚بحار الأنوار ، ج۳۹، ص۲۴۳
و
«اگر آنی کنَد نازی ، فرو ریزند قالبها»

پس خوب بیاب!
که اگر حضرت خاتم الانبیاء (ص) می‌فرمایند 🔽"ظَهَر الموجودات مِن باء بسم الله الرّحمن الرّحیم"🔼 (موجودات از باء "بسم الله الرحمن الرحیم" ظاهر شدند / 📚بحرالمعارف، ط ۱/ ۴۵۶ )، مولی امیرالمومنین علی(ع) می‌فرمایند:

🔻"أنـــا النّقطـة تحت الباء"🔺
منم آن نقطۀ زیرینِ باء.
📚جامع الأسرار، ص۴۱۱

👈 "تحت" باء؛ یعنی باطن و حقیقت و کُنه باء که باء، به آن برقرار است و حیات دارد.

🔰 حضرت مولی الموالی امیرالمؤمنین علی (ع) در خطبه‌ای در بصره می‌فرمایند:

🔴"أَنَا «دَحَوْتُ أَرْضَهَا» ... أَنَا جَنْبُ اللَّهِ وَ كَلِمَتُهُ وَ «قَـــلْـــبُ اللَّهِ»"💓
من زمینش را گستراندم ... من جنب الله هستم و کلمۀ خدایم و منم که قــلـــب خدایم.
📚بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج۳۹، ص۳۴۸

💖 قلب، نقطۀ تپنده و حیات هر شیئی است.
🌟 قلب الله را درست بیاب که حضرت حقّ تعالی که «بسیط» است و "حـَـیَّـة بالذّات"(روایت نفس - کلمۀ ۳۴ از کتاب 📚کلمات المکنونة مرحوم فیض کاشانی)، به ولیّش (ع) که خودیّت و نفسِ اوست، «بسیط» است و «حیّ».

وصف ولیّ الله (ع) بیان می‌شود.
او که 🔸"نَفْس الله تعالی"🔸 است (زیارت مولی علی -ع- معروف به زیارت صفوان جمّال 🔽"السّلام عَلی نَفْس الله تعالی"🔼 / 📚بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج۹۷، ص۳۳۱).
او که 🔸"مبدأ الوجود"🔸 است (📚بحارالانوار، ج۲۵، ص۱۷۴).
او که 🔸"قطب الوجود"🔸 می‌باشد (حدیث طارق بن شهاب / 📚 بحار الانوار،ج۲۵، ص۱۷۰).

نکند وجودی ، جز وجود حضرت حقّ تعالی در عالم فرض کرده باشی!
وجود یکی است و آن وجودِ مطلق، حضرت حقّ عزّ و جلّ است و مبدأ و قطب آن، و قلبِ تپنده و حیاتِ آن؛ "نفس الله تعالی" یعنی حضرت مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام است.



یا علی!
ای از تــو شده گستـــرۀ «بود» محقّق
ظاهر به وجود تو شده خالق مطلق
بالذّات، علی هستی و تیـّـار وجودی
قیّوم مَع الخلقی و اعلای مع الحقّ

(تیـّـار: ثبوت به عین حرکت)



و لک الحمد یا "دَاحِيَ الْكَعْبَة"
📚إقبال الأعمال (ط - القديمة)، ج‏۱، ص۳۱۲




#دحو_الارض
#ولی_الله_بساطةالحق_و_باسط_الحق
یا علی جانم!
گسترده شده هستیِ قِدْمَت، ز قُدومَت

🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده



‎‌‌‌‌‌‎──═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═──
🆔 @ehsannil   ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣  کانال معرفة الحقّ
↗️ t.me/ehsannil2 ➣  کانال اللطائف الإلهیّة
↗️ instagram.com/ehsan_nil  🦋
‎‌‌‌‌‌‎──═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═──
.

.
■ «یوم الطُّفوف»؛ مجمع حیرانی!
● سخن پنجم :
حضرتِ وفا (؏)؛ نقطۀ فنایِ اسماء الله!

🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═✾🔘✾═─┅─┅

🍃 برای آسانی در تبیین، و تفهیم و تفهّمِ سخنِ پنجم در این سِری از مقالات؛ به جلوۀ ابواب الجنّة ، در هشتْ قدمِ معرفتی، مقدماتی مهمّ به اختصار اشاره می‌شود، تا إن شاء الله به نظرِ سراسرْ رحمتِ حضرتِ نافذ البصیرة، أبا الفضل العبّاس علیه السلام؛ جمع‌بندیِ مطلبْ آسان‌تر شده، و طائرِ لطائفِ مهمّ این سخن، آسوده‌تر بر آشیانِ دل‌هایِ محبّین بنشیند.

إن شاء الله به دلْ همراه باشید که این کتیبه، دلدار می‌طلبد ...


°•❁🔳🔲🔳❁•°


🔰 قدم اوّل : کربلا؛ جانِ کعبه. و کعبه؛ نقطۀ دحو الارض ➣●•

#دحو_الارض و گسترشِ ارضِ تعیّنات، از تحتِ کعبۀ مکرّمه است ( 『 إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ دَحَا الْأَرْضَ مِنْ تَحْتِ الْكَعْبَة』 / 📚الكافي ،ط - الإسلامية، ج۴، ص: ۱۸۹).
و مکّه ، که ارضِ کعبه است و اُمّ القُریٰ می‌باشد (یعنی اصل تمام قَریه‌ها و جمع‌ها)، اصلِ تمامِ زمینِ تعیّنات است که 🔻『 لِأَنَّهَا أَصْلُ جَمِيعِ الْأَرْض‏』 🔺.

پس؛ هر شیئی از اشیاء جلوه‌ای از این سِعه است.

امّا بدانیم؛
زمینِ #کعبه ، حیثیتِ اضافی به #کربلا دارد و صِرف الإضافه به کربلای معلّی است. چرا که در حدیث می‌فرمایند:

🔸『 خلق الله أرض کربلا قبل أن یخلق أرض الکعبة بأربعة و عشرین ألف عامّ و قَدَّسها و بارک علیها 』🔸
خداوند زمین کربلا را بیست و چهار هزار سال پیش از زمین کعبه آفرید، آن را مقدس کرده و به او برکت داد.

(📚الأصول الستة عشر ، ص: ۱۷)


🌿در حالی که جنّت، حقیقتی است که عالَم را فراگرفته، و بالخصوص جانِ متّقین است که 💎【 إِنَّ الْمُتَّقينَ في‏ جَنَّاتٍ وَ نَعيمٍ】💎؛ سعه و گستردگیِ جنّت که «بَطحاء» نام دارد، کربلای مُعَلّی است که وصفش را چنین فرمودند ؛🔅『 أَنَّهَا مِنْ بَطْحَاءِ الْجَنَّة』🔅(📚كامل الزيارات، ص: ۲۶۳).
که این سعۀ حقیقی از حضرات آل الله علیهم السلام است که به فرمایشِ حضرت مولی(ع)🔸《سُرَّةِ الْبَطْحَاءِ》🔸 می‌باشند (📚نهج البلاغه ، خطبۀ ۱۰۸).

❖ #کربلا؛ یک منطقۀ جغرافیایی بر روی زمینِ ظاهری نیست. بلکه حقیقتِ جنّت است [و از جنّت، دوزخ].
❖ #کربلا؛ حقیقت عالَم است و سعه و گستردگیِ آن، سعۀ «الساعة»، یعنی قیامت کبراست.

کربلایِ حقیقت («بطحاء الجنة»)؛ به جلوۀ سرزمینِ «کرب و بلا» رخْ عیان نموده و 🔹『 هِيَ أَطْيَبُ بِقَاعِ الْأَرْضِ وَ أَعْظَمُهَا حُرْمَةً』🔹 (اين زمين، پاكيزه‏‌ترين اماكن واقع روى زمين بوده و احترامش از تمام بقعه‌ها بيشتر است/ 📚كامل الزيارات، ص: ۲۶۳).

⇦ پس کربلا؛ حقیقت است که از لا مکان تا مکان کشیده شده است.
بنابراین؛
⇐ شناختِ مُنتسَبینِ به کربلا، بایستی از لا مکان تا مکان صورت گیرد.


🔰 قدم دوّم : اسم مستأثِر و جلواتش به حروفِ اسم اعظم ➣●•

🔲 طبق احادیث؛ #اسم_اعظم حضرت حقّ تعالی هفتاد و سه حرفست. که یک حرف آن #اسم_مستأثر است (📚الكافي، ط - الإسلامية، ج۱، ص: ۲۳۰).

🔘 "مُستَأثِر"؛ اسم فاعلِ باب استفعال، از مادّۀ «أثر» است.
معنای اصلی باب استفعال؛ طلب مادّه خود است.
✓ «اثر»؛ به معنایِ نشانه، علامت، و نیز ؛ پِیْ و عقبِ چیزی است (مثل؛«در پِی چیزی بودن»).

💠 اسم مستأثِر؛ در مطلقِ «طلب» و «در پِیْ بودن» است. که واسطۀ حقیقیِ بین ۷۲ حرفِ اسم اعظم با مسمّاست. که مسمّا را به طلبِ خویش به جلوۀ ۷۲ حرف اسم اعظم می‌آورد. و در عین حال؛ ۷۲ حرفِ اسم اعظم را به فنایِ در مسمّا می‌کشاند.

⪧⦁⪦ اسم مستأثِر، طرفین (مسمّا و مقامِ وحدت نوری، و نیز ۷۲ حرفِ اسم اعظم و مقام کثرت نوری) را در پیِ خود آورده و به عبارتی، در خود جمع و فانی نموده.

⪧⦁⪦ اسم مستأثِر ، به #عین_شخصی ؛ جمالِ مسمّا و جلالِ اسم اعظم است.
بنابراین؛ چون جلالِ اسم اعظم است، علم آن در جلال و لاتعیّنیِ علم الله است پس؛ علم به آن، «#علم_الغیب» است ( 『 حَرْفٌ عِنْدَ اللَّهِ مُسْتَأْثِرٌ بِهِ فِي عِلْمِ الْغَيْبِ』 / (📚 الكافي ،ط - الإسلامية، ج۱، ص: ۲۳۰).

🔆 اسم مستأثِر و اسماء اعظم دیگر، همگی جلواتِ «الاسماء الحُسنیٰ» بودنِ حضرات آل الله علیهم السلام هستند.



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••

🔲

.

༺لطیفه‌ای از لیلة المبیت ༻

•┈┈••✾•🌙•✾••┈┈•
🖊️🦋 احسان الله نیلفروش زاده
↗️ https://t.me/ehsannil2/871
•┈┈••✾•🌙•✾••┈┈•

🍃با دل و دقّت همراه شو تا إن شاء الله همهمه شوی!

•┈┈••✾•🍃عـﷻــلے🍃•✾••┈┈•


🌙 سال ۱۳ بعثت، شب اوّل ربیع‌الأوْلی؛

❖ وقت حقیقتاً تنگ است(!) و جان نازنینِ رسول الله(ص) در خطر. بایستی حضرتِ مزمّل(ص)، جامه‌ی خلوَت از تن بدَرَد، و قصدِ جلوَت کند و خروج از بیت، و هجرت نماید.

༺◆امّا چه کسی باید به جای راسِم هستی و مجال‌دهندۀ علوّ و پستی - یعنی شخصِ رحمةً للعالمین(ص)- بیتوته کند؟

آن عالی‌جنابی که أدنی مرتبۀ ظهورش یعنی؛ نَوْم‌ِ او؛ نام‌کننده و نام‌آور است. او که نَفْسِ مقامِ خفا و حضرتِ عالی(عزّوجلّ)، و نفسِ مقامِ جلا و حضورِ دانی(یعنی موجودات) است،
تنها اوست که به نازْ بسترگزیدَنَش، نازنینْ بسترِ هستی و هستی‌آفرین را گسترانیده است.

❁ اگر سخن از شهامت و شجاعت در چنین بیتوته‌ای در #لیلة_المبیت است؛ چه شهامت و شجاعتی منظور است؟

که را جرأتِ جرعه‌ای از این میِ مردافکن می‌باشد؟!

چه کسی مدعّیِ این بستر و بَستَر گزیدن و بَستر گسترانیدن است؟

جز آنکه؛ صاحبِ آن و مصاحِب آنست، و بلکه صحبت از مُنشئ و پهن‌کننده بودنِ حقیقیِ اوست.
⎘او که؛
«مَبْدَأُ الْوُجُود؛📚بحار الأنوار،ج‏۲۵، ص۱۷۴» است [در حالیکه ذاتِ باریتعالی؛ «الوجود» است]
و خودِ وسعت و «پهنایِ مطلق» است [در حالیکه ذاتِ باریتعالی؛ «الواسع» است]
⎘اوست؛
که چون پهن‌کننده و بسترگسترِ حقیقی «الوجود» و ذات خلوَت، و «الموجود» و آیاتِ جلوَت است؛
بستر را می‌طلبد؛ «کین منم؛ از من همه انشاء شده».

🌤 پس؛
سَر از سِرّ بیرون کرده و به هُرمِ نفَسِ خود، نفوس عالم را انشاء نموده آن هنگام که می‌فرماید:
یا رسول الله(ص)!
من بخوابم، شما سالِم هستید؟!
(«أَ وَ تَسْلَمَنَّ بِمَبِيتِي هُنَاكَ يَا نَبِيَّ اللَّه؟؛📚بحارالأنوار، ج۱۹، ص۶۰»)

که؛
👈🏻 به «خوابم»؛ شما سالمید.
که؛
⦿ مقامِ علوّ و جلال؛ چون نزولِ اجلال فرماید و مضمحل و فانی در جمال ‎شود، جمال؛ به جلوه‌کردن، سالم است، و إلّا مجالِ ظهورِ «جمال» [یعنی وجود، و موجودیّت، و به اشارۀ «موجود» آمدن «جمال»] و تجلّی آن نیست.

(✅ که؛ حضرت مولی(ع) در قیاس با حضرت نبی اکرم(ص)؛ مقام جلال‌اند و حضرت نبی‌الله(ص)؛ مقام جمال.)

فقال(ص)؛ نعم.

◨فَتَبَسَّمَ عَلِي(ع) ضَاحِكاً وَ أَهْوَى إِلَى الْأَرْضِ سَاجِداً.◧

⇦ ◈ پس؛ مولایِ خلوت‌نشین(ع) به «تبسّم»مبارکش؛ انشاء این حقیقت را در «خفا» نمود، و به «سجده‌»ی مبارکش؛ بر ارضِ ظاهر؛ انشاء آن را در جلا فرمود.
و ساخت آنچه را که باید به «صُنع الله» بودنش؛ مصنوع کند. پس؛ #دحو_الارض؛ به یک خنده او، و معراج الارض؛ به یک سجده او؛ بسط و قبض داده شد.


🍃 این طور است! طوری از اطوارِ حقیقتِ #لیلة_المبیت که؛

مَبیت آن(علیه السلام) به أدنی مرتبۀ وجودی خود -یعنی به نَوْم و خُسبیدنش-؛ به «لیلة»ِجلالی، جلال‌الله، و به «المبیت»ِجمالی؛ جمال‌الله را منشئ است،

❒ و به نومِ چنین نامیِ وجودیِ «اسماء» و آیات الهی است که؛ فرصتِ هجرتِ انشائی را برای حضرتِ راسِم هستی(ص) فراهم می‌نماید تا از کعبه و محلّ «دَحوُ الارض» -که زادگاهِ اوست(ع)-، به مدینه که «#أرض‌الله» -و محلّ شهادت و ختمِ نبوّت و نبیِّ مُنبِئِ اوست(ص)-، قدم به قدم در تنزیل و ترسیم جلوه کند.

⧈ إن شاء الله این رشحه‌ از شرحِ لیلة المبیت، جانِ محبّ‌تان را شرحه شرحه و مجنون سازد.


✅ اشاره :

خداوند متعال بر بیتوتۀ حضرتِ نفسِ خویش(ع)، به ملائکه مباهات می‌کند و آیه نازل می‌شود؛

💎﴿وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْري نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَ اللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِباد﴾💎
و از مردم كسى است كه در طلب رضاى خدا از سر جان مى‌گذرد، و خدا به بندگان مهربان است.
(بقره۲۰۷)

سالِ هجری، از این بذلِ جاه؛ انشاء می‌شود و ربیع الاوّل؛ به بهار جودِ حضرتِ «سَمَاءُ الْجُود؛📚بحار الأنوار،ج‏۲۵، ص۱۷۰»مولی امیرالمؤمنین(ع) در هجرتِ راسِم هستی حضرت رسول اکرم(ص)؛ اوّلِ سالِ هجری قمری می‌گردد.

امّا چند سال بعد:

🔥 عمر ملعون؛ آنچنان از حسادت بر این فضیلت حضرت مولی امیرالمؤمنین(ع) به خود می‌پیچد که بعد از غصبِ خلافت؛ دستور میدهد که اوّل سال را مانند جاهلیّت، به اوّل محرّم تغییر دهند.
(تاریخ طبری, ج۳، ص۹۲۶)

لَعَنَ الله ُ«الْفَاحِشُ الْمُتَفَحِّشُ الْبَذِي‏ءُ الْبَخِيلُ الْمُخْتَالُ الْحَقُودُ الْحَسُودُ الْقَاسِي الْقَلْبِ الْبَعِيدُ مِنْ كُلِّ خَيْرٍ يُرْجَى غَيْرُ الْمَأْمُونِ مِنْ كُلِّ شَرٍّ يُتَّقَى»
(📚الكافي، ط - الإسلامية، ج‏۲، ص۲۹۱)





🖊 #احسان_الله_نیلفروش_زاده 🦋
#بیتوته
#لیلة_المبیت




─═༅࿇༅📓༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍️
🆔 @ehsannil3 کانال معرفة الحق
🆔 @ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
🆔 instagram.com/ehsan_nil 🦋

‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅📓༅࿇༅═─
.

.

༺۞ از باطنِ فَلَک، تا ظاهرِ فَدَک ۞༻

•┈┈••✾•💠•✾••┈┈•
🖊🦋 احسان الله نیلفروش زاده 🏴
↗️ https://t.me/ehsannil2/915
•┈┈••✾•💠•✾••┈┈•

مقدمه:
غاصبین خلافتِ ائمه اطهار(ع) یعنی عمر و ابابکر ملعون، علاوه بر طمع به مطامع دنیوی، بدتر از آن؛ از اینکه مبادا بعضی از افراد، به طمعِ مال گرایشِ به حضراتِ اهل بیت علیهم السلام پیدا کنند [و بدتر از بدتر مطلبی که در ادامۀ این مقاله خواهید خواند]؛ ضمن غصبِ #فدک که ارثِ حضرت ختمی مرتبت(ص) به حضرت فاطمه زهرا (س) بود، این حدیث را جعل کردند و به پیامبر اکرم(ص) نسبت دادند:

«نَحنُ مَعاشِرَ الانبیاءِ لا نُوَرِّثُ ما تَرَکنا صَدَقَة» (حدیثِ جعلی ابابکر ملعون)
ما پیغمبران از خودمان ارثی به جا نمی‌گذاریم هرچه که بماند صدقه است.


༆
🔳 حضرت امام موسی کاظم؏ در پاسخ مصرّانه‌ی هارون الرّشیدِ ملعون در مورد حدّ و مرزِ #فدک، می‌فرمایند (نقل به مضمون):

تمام بلادِ اسلامی، که مرزِ اوّلش؛ عدن، مرزِ دوّمش؛ سمرقند، مرزِ سوّمش؛ آفریقا، و مرزِ چهارمش؛ خزر و ارمنستان است.

❧═┅┅┄┄
❧ اوّلین دیندار و دیندارِ مطلق؛ شخصِ حضرت حقّ تعالی است و دین خداوند، اسلام است که حضرت امام جعفر صادق(ع) می‌فرمایند:

◣『دِينُ اللَّهِ اسْمُهُ الْإِسْلَامُ وَ هُوَ دِينُ اللَّه.』◥
دین خداوند اسمش اسلام است و آن دینِ خودِ خداوند است.
📚الكافي(ط-الإسلامية)،ج‏۲ص۳۸

حضراتِ ائمه اطهار(ع) شخصِ «اسلام» و بلکه اصلِ آن هستند که حضرت مولی(ع) می‌فرمایند: ✿『أَنَا الْإِسلام‏؛ 📚بحار الأنوار،ج‏۲۶ص۱۵۴』✿ و بلکه در زیارتِ آل الله(ع) بیان می‌فرمایند: ✿『السَّلام عَلَيْکمْ يَا أَصْلَ الْإِسلام النَّامِي؛📚بحار الأنوار،ج‏۹۹ص۱۸۷』✿.
♡••࿐
و چون حضرات آل الله(ع) 《نَفْسِ اللهِ تَعَالَى؛ 📚بحار الأنوار، ج‏۹۷ص۳۳۱》 هستند، و حضرت حقّ تعالی، صمد است و دینداری‌اش ذاتی و نفسی است، بنابراین؛
❖ خداوند که به اسلام دیندار است، یعنی؛ به ائمه اطهار(ع) دیندار است.
و این مطلب، توحید در دینداری، در معنای اخصّ الخواصّ است.

از این رو؛
❧ #اسلام از این که نفسِ باریتعالی است؛ «عند الله»است که قرآن می‌فرماید:

💎﴿«إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلامُ﴾💎
همانا دين نزد خدا تنها اسلام است.
(آل‌عمران،۱۹)

❀ آنچه که نفس باریتعالی بوده و «عند الله» باشد، مافوقِ زمان و مکان است. شخصِ اسلام(ع)؛ از نَفْس و اللهیّتِ الله، محقّق بوده و فائِق بر زمان و مکان است و زمان، به حضراتِ اسلام(ع)، جاری است و مکان به حضراتِ اسلام(ع)، مستقر است. و از همین فائقیّت و اطلاق، اسلام، به علی الإطلاق بودن؛ در زمان و مکان، متجلی است.

منتَسَبین به اسلام نیز، در اضافه و بلکه صِرف الإضافه بودن به اسلام، از جلالَت قدری برخوردارند که بایستی به اسلام، مورد تأمّل و محاسبه قرار بگیرند.
֍ در نتیجه؛
«بلادِ اسلامی»، به وسعت و فراگیریِ #اسلام، همۀ سرزمین‌هاست که به همین حقیقت، 👈🏻 راسِم عالَم وجود، پیامبرِ 👈🏻#اسلام(ص) پیامی از این سلم و سلامت که ظهوری از اسلام است را چنین انشاء می‌فرمایند:

🔻【 جُعِلَتْ لِي‏ الْأَرْضُ مَسْجِداً وَ طَهُوراً 】🔺
برای من زمین محلّ سجده و پاک قرار داده شد.
📚من لا يحضره الفقيه،ج‏۱،ص۲۴۰

🌐 «الأرض»؛ أرضِ «تعیّنات» است. یعنی هر ذی إشاره و بلکه لاإشاره‌ای در «الْأَرْض» قرار گرفته و بلکه به این جعلِ مطهّر و مقدّس، از رجسِ «عدَم»، پا به طهارتِ «وجود» گذاشته و «موجود» است و دَم به دَم به یایِ «لِي‏» -یعنی شخصِ حضرت رسول اکرم ص-؛ حظّ از «مَسْجِداً»ی قوسِ نزول و «طَهُوراً»ی قوسِ صعود دارد و در تسبیحِ سجود و تحمیدِ طهور؛ مُدرکِ جلال و جمال(یابِس و رَطب) الهی است و به این برکت؛ توحیدِ حقّ که «لا هو إلا هو» می‌باشد را به جان و در کینونَت خویش، تصدیق می‌کند.

◉⇦ بنابراین؛
بیانِ محدوده‌ی فدک به «بلاد اسلامی»، بیانِ حدّ و مرز نیست. که اگر اسلام؛ نفسِ الهی است، بلادِ الهی نیز مرزبندی ندارد، چنان که در روایات ظهور آمده است که اصلاً با ظهور حضرتِ جانان، بقیه‌ی خدا، مولای دلبران، آمالِ بهتران؛ حضرت حجّة (روحی لذکره الفداء)؛ بی‌اعتبار بودنِ مرزها و حدود و ثغور بلاد و کشورها، معلوم شده و از بین می‌رود.

در نتیجه؛
بیانِ محدوده‌ی فدک؛ بیانی از بی‌حدّیِ فدک است، بدین معنا که نه تنها بلادِ اسلامیِ مشهور را شامل می‌شود، بلکه تمامی مکان و لامکان، وَ شیء و لاشیء را نیز شامل می‌گردد.

❖ بنابراین؛ آن چهار مرزی که از آن در روایات یاد می‌شود؛ بیان و جلوه‌ای از ارکانِ اربعۀ حقّ و حقیقت است که؛
❧ از #تسبیحات_اربعه و خدائیتِ خدا؛ آغاز،
❧ در چهار ضلعِ #بیت_المعمور؛ متجلّی،
❧ در وجوهِ #کعبه؛ مشهود،
❧ و به #دحو_الارض و کشیدگیِ کعبه؛ ممدود،
❧ و تا #عناصر_اربعه ی تمام موجودات؛ ملحوظ و منظور است.

🔺 مطلب فوق؛ سایه‌ای از #فدک است.

︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔳

.


❂☜ #فدک؛ تمامی فلَک و بلکه #فلک و مافوقِ فَلَک است.
که مالک وُ مُلک وُ مَلکوت وُ مَلَک وُ مَلَکات، تا برسد به مِلک، مالکیّت هر مالکی و مملوک و آثارش (#نه_فلک) را فراگرفته است.


💠 به همان قوّت که اسلام، رشحه‌ای از رشحاتِ آل‌الله(؏) می‌باشد؛ بلاد اسلامی، جلوه‌ای از جلواتِ ائمه‌ی اطهار(؏) است. وقتی ارضِ تعیّنات از #دحو_الارض کعبه گسترده شده و دَم به دَم به کعبه، موجود است؛ بلاد هم به «بلدِ حرام»، وجود و حُرمتِ وجودی دارد. و این در حالی است که حضرت امام جعفر صادق علیه السلام می‌فرمایند

◣『نَحْنُ الْبَلَدُ الْحَرَام‏』◥
ما شهر حرام هستیم (که مکّه جلوه‌ای از آن است).
📚بحار الأنوار، ج‏۲۴، ص۳۰۳

«الْبَلَدُ الْحَرَام»؛ روحِ همۀ بلاد است و چون جلوۀ حقّ است و قِسمِ حقیقی است، قَسَم الهی در سورۀ #بلد به آن صورت می‌گیرد که:

💎﴿لا أُقْسِمُ بِهذَا الْبَلَدِ ✾ وَ أَنْتَ حِلٌّ بِهذَا الْبَلَدِ ﴾💎
سوگند به اين شهر [بلد حرام‏]. شهری که تو [ای حقیقتِ بَلَد، یا رسول الله -ص-] در آن ساکن هستی.
(بلد، آیات ۱ و ۲)

پس؛
وقتی در مورد غصبِ فدک در زیارت روزِ غدیرِ حضرت مولی امیرالمؤمنین (؏) صحبت می‌شود، ائمه اطهار(ع) با این انشاء می‌فرمایند:

🔹«وَ الْأَمْرُ الْأَعْجَبُ وَ الْخَطْبُ الْأَفْظَعُ بَعْدَ جَحْدِكَ حَقَّكَ،
❂☜ غَصْبُ الصِّدِّيقَةِ الزَّهْرَاءِ سَيِّدَةِ النِّسَاءِ فَدَكاً،...»🔹▣⇣
موضوع شگفت‌انگیزتر و مصیبت هولناک‌تر، پس از انکار حق تو، غصب حضرت صدیقۀ زهرا (س) سرورِ زنان، در مورد فدک بود...
📚المزار(للشهيد الاول)، ص۸۴

▣ ⇡ دقّت شود که؛ نفرمودند غصب فدک که مال حضرت زهرا (س) بوده، بلکه غصب شخص حضرت زهرا سلام الله علیها را پیش می‌اندازند و بعد تمیزِ «فدکاً» را بیان می‌فرمایند که؛ غصب حضرت صدیقۀ زهرا(س) تا «فدکاً» ممدود است.

بدین معنا که شخصِ حضرتِ صدّیقةُ الزهراء (س)؛ به «سَيِّدَةُ النِّسَاء»بودن (که شاخصه وجودیِ نساء؛ خلوَت‌نشینی است)؛ سیّدِ خلوت‌نشینان، بلکه سیادتِ مقامِ خلوَت‌ هستند. و #فدک هم؛ مکان است و نهایتِ جلوَت، نتیجه آنکه؛ اینگونه بیان نمودنِ غصبِ فدک یعنی؛
غصبِ فدک از خلوَتِ وجود تا نهایتِ جلوَتِ موجودات، موردِ اشاره است.

این چنین بیانی؛ شدّت بیانِ غصب است که غاصبینِ ملعونِ آن، از خلوَت تا جلوَت، جسارت کرده‌اند.

▣⇦ بنابراین؛
«فدک»؛ منسوب و منتسب و مدّ وجودِ فاطر هستی، یعنی حضرت صدّیقۀ طاهره(س)، موجود و مورد اشاره است.

حضرت فاطمه سلام‌الله‌علیها که آن #مقام_عماء، #کنز_مخفی و حقیقتِ ذاتِ باری هستند، تا نهایتِ موجودات که مکان و مکانیات است، همه را فراگرفته‌اند، بنابراین؛

🔷 اوّلاً) به قوّتِ لطیفۀ معرفتی که بیان شد، از روایتِ جعلیِ «نَحنُ مَعاشِرَ الانبیاءِ لا نُوَرِّثُ ما تَرَکنا صَدَقَة» (حدیثِ جعلی ابابکر ملعون)؛ مالکیّتِ حقیقیِ حضرت فاطمه(س) بر فدک ثابت می‌شود. به این معنا که؛ مملوک (فدک) حقیقتی دونِ مالک (حضرت فاطمه س) نداشته، و #فدک فقط یک ارثِ ظاهری نیست که از پدری به فرزندش برسد؛ بلکه ملکی جدانشدنی از حضرت فاطمه(س) است. در نتیجه:
حتّی با همین روایتِ جعلی؛ مالکِ فدک بودنِ حضرت فاطمه زهرا(س)؛ به نحوِ ثبوتی که مافوقِ نحوِ اثباتی؛ ثابت است.

🔷 ثانیاً) جسارت و غاصب بودنِ غاصبین فدک، از نهایتِ خلوَت تا نهایتِ جلوَت است و اگر به غصبِ زمینِ فدک اشاره شده، برای اهالیِ عالمِ حدود است، تا هر ذی‌اشاره‌ای، درکی از غاصب بودنِ خلفایِ سَگانه پیدا کند.🔥

❑ النهایة؛
تمام کسانی که واحدِ بغضِ حضرت فاطمه(س) را داشته باشند (یعنی؛ ولایت حضرت مولی -ع- را قبول نکرده باشند)، به حرامی در روی زمین، زندگی می‌کنند. که برای پرهیز از اطاله‌ی کلام، این بیان را با یکی از فرمایشاتِ مُنشئ عالَم هستی، حضرت ختمی مرتبت(ص) ختم نمائیم که به تصریح در مورد مبغضین حضرت فاطمه(س) می‌فرمایند:

◣『مَنْ مَشَى عَلَيْهَا مُبْغِضاً لَهَا مَشَى حَرَاماً.』◥
هرکسی که با بغض فاطمه(س)، بر زمین راه می‌رود؛ به حرامی راه رفته است.


✅ تذکر:
«مَشی» به معنای عامّ منظور است که جاریِ بودن شیئیّت است. و معنایِ فرمایش حضرت(ص)، صرفاً راه رفتن ظاهری نیست، بلکه نَفْسِ زندگی این افراد است که نفَس نفَس‌هایِ ایشان حقیقتاً حرام می‌باشد.

🍃 الهی!
جانانه و از مکنونِ سرّ تا ظاهر و عَلانیّت، همراهِ خداوند و ائمه اطهار(ع)؛ لاعِنِ غاصبین خلافت و تمامِ تابعینشان ملعونشان باشیم که حضرت مولی امیرالمؤمنین(ع) می‌فرمایند:

◣『اللَّهُمَّ الْعَنْهُمَا فِي مَكْنُونِ السِّرِّ وَ ظَاهِرِ الْعَلَانِيَة』◥
📜#دعای_صنمی_قریش -
📚مصباح للكفعمي (جنة الأمان الواقية)، ص۵۵۳





🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده 🏴
#فدک


─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.

🌕🌿

🔰 و در دنباله نیز می‌فرمایند:

🔻【فَطُوبَى لِمَنْ أُكْرِمَ عِنْدَ النُّزُولِ بِأَوَّلِهَا
وَ طُوبَى لِمَنْ أُحْسِنَ مُشَايَعَتُهُ فِي آخِرِهَا】🔺
پس خوشا به حال کسی که در اوّلین منزل آخرت، گرامی داشته می‌شود.
و خوشا به حال کسی که در مشایعتش در آخر دنیا، نیکو داشته می‌شود.

☀️۞ و امّا؛ حقیقت و نَفْسِ عالم وجود، حضرت مولی امیرالمؤمنین علی (علیه السّلام) هستند.
⊱⟤⊰ پس با موت؛ وصال به حضرت (؏) حاصل می‌شود، چنان که می‌فرمایند:

🍂【مَنْ يَمُتْ يَرَنِي】🍃
هر کس بمیرد (موتش برسد و نه فوتش!)،
مرا رؤیت می‌کند.
📚الأمالي، للمفيد، ص۷

♦️֎⇯⇦ حالا دقّت بفرمائید که هر دویِ زمان‌هایی که برای اعتکاف سفارش شده است (یعنی؛ ایّام البیض ماه رجب، و نیز؛ دهۀ آخِر ماه مبارک رمضان)؛ مربوط به مقامِ واسطۀ مطلقه، حضرت مولی امیرالمؤمنین علی (علیه السّلام) است.

🕋 چرا که روز سیزدهم رجب که روز آغازین ایّام البیض است؛ روز میلادِ حضرت مولی امیرالمؤمنین علی (علیه السّلام) می‌باشد، و ایّامی است که حقیقتِ کعبه، در خودش معتکف است. یعنی؛
❂☜ حضرت مولی (علیه السّلام) سه روز در کعبه، خود به خود در ظهور خود، معتکِف بودند.

💔 و از آن طرف؛ در نوزدهم ماه رمضان به فرق مبارک حضرت (؏) ضربۀ شمشیرِ ملعونِ ازل و ابد یعنی؛ ابن ملجم مرادی (لعنة الله علیه) اصابت می‌کند، و در روز بیست‌ و یکم؛ حضرت مولی (علیه السّلام) به شهادت می‌رسند. که روز بیست و یکم؛ آغازینْ روز، از دهۀ آخِر ماه رمضان بوده، و دهۀ آخر ماه رمضان با شهادتِ حضرت مولی (علیه السّلام) آغاز می‌شود. و شهادت حضرت (؏)؛
❂☜ رجوع به خویشتنِ خویش است و حیثیتِ جلالیّت حضرت (؏) است. و عالَم، به جَلالِ حضرت (؏) ترسیم می‌گردد. که حضرت مولی (؏)؛ 🔅【مَبْدَأُ الْوُجُود؛ 📚بحار الأنوار، ج‏۲۵، ص۱۷۴】🔅 بوده، و نیز ایشان (؏)؛ «اوّل و آخرِ» مطلق [🔻【أنا الأوّل و الآخر و الظاهر و الباطن و أنا بکلّ شیء علیم؛ 📚الإختصاص، ص۱۶۳】🔺] می‌باشند.

🕋💔 پس؛
֎⇯⇦ #میلاد و #شهادت حضرت مولی امیرالمؤمنین علی (علیه السّلام)؛
❂☜ مبدأ و منتهایِ عوالم است.


🍃۞ در نتیجه، دقّت کنیم که؛

🔆⇯⇦ اوّلاً؛ حضرت مولی (؏) در نقطۀ مبدأ بودن [که ظهورش به میلادِ حضرت (؏) است]:
❂☜ [به حسب عالم ظاهر] درونِ کعبه‌، ظاهر می‌شوند [که باز ظهورشان هم؛ #غائب از ابصار و عیون است؛🔻﴿لا تُدْرِكُهُ الْأبْصارُ وَ هُوَ يُدْرِكُ الْأبْصار؛ 📘سورۀ انعام، آیۀ۱۰۳﴾🔺].

🕋۞ پس میلادِ حضرتِ «مبدأ الوجود» (؏)؛ در کعبه بوده که محلّ #دحو_الارض (یعنی؛ کشیدگیِ ارضِ تعیّنات) می‌باشد. و وَسَطیّتِ عالمِ اشارات، کعبه‌ای است که شرافت از مولی (ع) دارد.
❂☜ که سیّد الکونین حضرت خاتم الأنبیاء (صلّی الله علیه و آله) می‌فرمایند:

🔻【سُمِّيَتِ الكَعْبَةُ كَعْبَةً لِأنّهَا وَسَطُ الدُّنْيا】🔺
کعبه، #کعبه نامیده شد زیرا وسط دنیا (عالم اشارات) است.
📚من لا يحضره الفقيه، ج‏۲، ص۱۹۰

🍃🕋 البتّه دقّت شود که منظور از «وَسَطُ الدُّنْيَا» بودنِ کعبه؛ وسطِ بین دو چیز نیست! بلکه #وساطت؛
❂☜ نقطۀ خَیریّت و وجودِ هر موجود و امری است، چنان که می‌فرمایند:

🔻【خَيْرُ الْأُمُورِ أوْسَطُها】🔺
📚الكافي، ط - الإسلامية، ج‏۶، ص۵۴۱

🌿⇯⇦ و حضرات آل‌الله (علیهم السلام)؛
❂☜ حقیقت و باطن و شیئیّتِ اشیاء هستند و نقطۀ خَیریّت و وَسَطیّت هر امر و شیئی می‌باشند، چنان که در زیارت جامعۀ کبیره می‌خوانیم:

🔻【إنْ‏ ذُكِرَ الْخَيْرُ كُنْتُمْ أوّلَهُ وَ أصْلَهُ وَ فَرْعَهُ وَ مَعْدِنَهُ وَ مَأواهُ وَ مُنْتَهاه‏】🔺
(📚من لا يحضره الفقيه،ج‏۲،ص۶١۶)

🌿۞ و امّا #دحو_الارض؛
که کشیدگی عالم تعیّنات و اشارات است؛
❂☜ از محلّی است که به حسب ظاهر؛ زادگاهِ حضرتِ «مبدأ الوجود»، «دابة الارض» (جنبانندۀ زمین - یعنی نقطۀ حیاتِ زمینِ تعیّنات) مولی امیرالمؤمنین علی (علیه السّلام) می‌باشد.

֎⇯⇦ بنابراین؛
🕋 #کعبه - که محلّ کشیدگی ارضِ تعیّنات بوده، و «#وسط_الدنیا» است -؛
❂☜ وسطِ حقیقی بودنِ حضرت مولی (؏) را ظاهر می‌کند، چرا که شرافت کعبه، به مولودِ در آن، یعنی؛ حضرت مولی امیرالمؤمنین علی (علیه السّلام) است [که روایتِ مبارکش را در ادامۀ این مبحث خواهید خواند]، در نتیجه؛
❂☜ کعبه، به خاطرِ حضرتِ واسطۀ مطلقه؛ مولی علی (؏) است که؛ «وَسَطُ الدُّنْيَا» می‌باشد.


🔆⇯⇦ و ثانیاً؛ حضرت مولی (علیه السّلام) در نقطۀ «معاد»بودن [که ظهورش در شهادتِ حضرت (؏) است]:
❂☜ به #شهادت در مسجد و محرابی ظاهر می‌شود که محلّ فنا و معراج است. چرا که نماز؛ #معراج است، چنان که می‌فرمایند: 🔻【الصّلاةُ معراجُ المُؤمن؛ 📚كشف الاسرار، ج۲، ص۶۷۶】🔺.

🍃⇯⇦ و هر دوی ظهورِ #مبدأ در مکّه، و #معاد در مسجد؛
❂☜ سیرِ شهودیِ تمام عوالم هستی، توسّط واسطۀ مطلقه یعنی؛ حضرت ولیّ الله مولی امیرالمؤمنین علی (علیه السّلام) است.



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻

🌕🌿

🕋

🍃۞ و امّا؛ عرض شد که درون کعبه، حاقُّ الحاقّ کعبه، و حقیقتِ «لا إله إلّا الله» است.

🌿⇯֎ در هنگام میلاد ظاهری حضرت مولی (علیه السّلام)؛ کعبه نه از دَرب، بلکه از #دیوار به استقبال می‌آید. که این؛ تنها یک واقعه نیست که کعبه شکافته شد، بلکه؛
🍃֎⇦ آشکار شدنِ حقیقتِ 🔅«لا إله إلّا الله»🔅 است.

🔔۞ دقّت بفرمائید:

💠 نبودنِ دیوارِ حدود و تعیّنات؛
❂☜ بی‌حـَــدّیِ «لا إله إلّا الله» است.

🍃⇯֎ پس بی‌حـــــدّیِ «لا إله إلّا الله» ظاهر می‌گردد و فاشْ بیان می‌کند که؛
❂☜ شرطِ 🔅«لا إله إلّا الله»🔅 خودِ اوست، و ولیّ الله الاعظم (؏) از اینکه حقیقتِ «لا إله إلّا الله» است، در انظارِ عُموم؛ وارد آن می‌شود. و إلّا؛ او نرفته بود که وارد شود. او بود و او بود و او بود.


🌿۞ چون دانستیم که داخل کعبه؛ #یقین است، و خودِ کعبه؛ #ایمان، پس بدانیم:

❂☜ کعبه که ایمان است، ایمان؛ نفیِ غیر می‌کند (یعنی؛ «لا إله»)، تا اثباتِ الله کند («الله»).
و یقین؛ خودِ الله است که به ولیّ‌اش فریادِ🔻«أنا اليقين؛ 📚مشارق الانوار، ص۲۶۰»🔺سر داده است.


🍃۞ تا اینجا با دلْ آمده‌اید تا لطائفِ آخر به جانتان بنشیند؟!

☀️⇯֎ همانطور که حرفِ استثناءِ «إلّا» در 《لا إله "إلّا" الله》، مُستثناء را از مستثناء مِنه جدا کرده و می‌شکافد و نفیِ إله از حقیقتِ الله می‌نماید؛ شکافِ کعبه، مبیّنِ و ظهورِ همان استثناء ابدی است.

🌿֎⇦ #شکاف_کعبه؛
❂☜ شکافِ «إلّا»ی 《لا إله "إلّا" الله》 است.
که چون «لا إله إلّا الله» یک کلمه است و به عبارتی؛ بسیط است، و جدایی و ترکیب در هیچ حرف و کلمه‌ای از آن نمی‌باشد، و این بساطت هیچ‌گاه ضیق و بسته نمی‌شود؛
🌿🕋 چنان که شکاف کعبه به بسیط بودنِ کلمۀ 《لا إله إلّا الله》؛ به طور جاودانه و همیشگی بسیط و بــــاز است و احدی نمی‌تواند این بساطت را بپوشاند.


🔰 کلامِ آخر صرفاً به اشاره :

🕋 کعبه؛ سیّد الأشیاء است که #دحو_الارض و کشیدگیِ ارضِ تعیّنات، از کعبه محقّق است.
(ر.ک: 👈🏻 https://t.me/ehsannil2/388 )

کعبه که سیّد الأشیاء است، در پیشگاهِ حضرت وجه الله مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام، جاودانه شکست. و شکستگی و نفس هلاکت و فنایِ خود را ظاهر نمود که؛

💎﴿كلُّ شَيْءٍ هالِكٌ إِلاَّ وَجْهَه﴾💎
🔹هر چیزی هالک است الّا وجه خدا.
(سورۀ قصص، آیۀ ۸۸)

(🔷 حدیث: «نحنُ وَجهُ الله؛ 📚تفسیر روایی برهان، ج ۴، ص: ۲۹۴»)


💎﴿كلُّ شَيْءٍ هالِكٌ إِلاَّ وَجْهَه﴾💎 حقیقتِ 《لا إله إلّا الله》 است.

🕋 شکاف کعبه، ظاهر نمود که بیت الله، بدونِ «وجه الله»، خرابه و ویرانه و هالک حقیقی است.
بیت الله که مَطاف و قبله و عبادتگاهِ مطلقِ عابدین است، بدونِ حضراتِ آل الله(ع)؛ ویرانه و هالک است.

این حقیقت که برای سیّد الاشیاء بیان شد؛ از آن مقامی است که برای شیء حقیقی مطرح است که؛

🔻《أَنَّهُ شَيْ‏ءٌ بِحَقِيقَةِ الشَّيْئِيَّة》🔺
ذاتِ الهی؛ شیئی، به حقیقتِ شیئیت است (خداوند، شیء حقیقی است).
📚الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏۱، ص۸۱



الحمد لله العلی🍃


🔻『الْحَمْدُ للهِ الَّذِي ذَهَلَتِ الْعُقُولُ عَنْ مَبْلَغِ كُنْهِ عَظَمَتِه』
📚الدروع الواقية – سید بن طاووس، ص۱۸۷


🖊🦋#احسان_الله_نیلفروش_زاده
#لطیفه‌_شکاف_کعبه



"لقدِ اسْتَمسَک بِالعروةِ وُثقیٰ" امشب
که به یک رشحه تجلّی رخِ لیلا امشب
عرش، منظومۀ ابروی هلالش به دو قوس
معتکف آمده در لیلةُ الأسریٰ امشب
فرش مجموعۀ گیسوی پریشانِ شهود
که ز «إلّا»ییِ او آمده با «لا» امشب
آن که بودست و نبودست به جز او بودی
یعنی آن «لا» که عیان آمده «إلّا» امشب
«لا» به «إلّا»ییِ «لا»یی که بُوَد «إلّا الله»
متجلّی شده در «نـــا»ییَّتِ «نــــا» امشب
که ز «نَحنُ هُوَ» ما اوّلُ شیءٍ یعنی؛
«أنا هُــو»، «هُــو أنا»، «نَحنُ» شده معنا امشب

(شعر از: طرّۀ اصفهانی)


─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil    ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil  🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.

🔲


🔅 #برجستگی_حقیقی در هر شیئی، آن است که در تمامِ مراتبِ وجودیِ آن، برجسته باشد و بلکه تمامیّتِ همه‌ی مراتبِ وجودیِ آن شیء باشد. یعنی شیء، در تمام مراتبِ وجودی‌اش (که شاملِ ذات و صفات و افعال و آثار است)، دائماً به آن برجستگی؛ ذات و صفات و افعال و آثار دارد، و دائماً در تمام مراتبِ وجودی‌اش، برگشتِ توحیدی به آن دارد که؛ ❖『 إنّا لله و إنّا إلیه راجعون』 ❖.

🕋 "کعبه"؛ مکانِ #دحو_الارض و کشیدگیِ ارضِ تعیّنات است.
دَحو الارض بودن که کشیدگیِ مطلقِ ارضِ تعیّنات (یعنی همۀ اشیاء)، دائماً از کعبه (که محلّ میلادِ حضرتِ ولیّ الله ع است) حیات دارد («هُوَ حَيَاةُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ نُورُ كُلِّ شَيْ‏ء؛ 📚 الکافی، ج‏۱، ص۱۳۰»).

پس #کعبه؛ دائماً مَظهرِ برجستگیِ در تمام مراتبِ وجودیِ موجودات است.
این برجستگی، همان #تسبیحات_اربعه است که طبق احادیث؛ چهار رکنِ حقیقتِ کعبه می‌باشد، و شیئیتِ هر شیئی است و هر شیئی دائم التّسبیح به آن است و #ارکان_اربعه و #عناصر_اربعه ، جلواتی از آن هستند.

(برای مطالعه بیشتر لطائف این خصوص، رجوع شود به مقاله‌ی《 «دحو الارض»، بسطی در اعماق حقائق》👈🏻 https://t.me/ehsannil2/388)


🔻➂❖ قدم سوّم - مختصری در مورد #رزایا •●•

🔲 «الرَزایا»، جمع «الرَزِيّة»، از مادّه‌ی «رَزَأَ»؛ به معنایِ مصائب است.

#مصیبت در نظر عموم افراد، ناگواراییِ حَدّی است که بعد از تصوّر کینونَت و نَفْسِ افراد (یعنی بعد از مرتبه‌ی ذاتِ افراد)، تحتِ عناوینِ مختلف، به آنها #اصابت و برخورد می‌کند.
یعنی مصیبت را صرفاً چنین مصیبتی می‌بینند که شخصی «هست» (کینونت و ذات و نفس)، و بعد، امری یا شیءِ دیگری، در مرتبه‌ی صفات یا افعال یا آثار، به این شخص، اصابت می‌کند.

در حالی که مطلب فراتر است و بایستی مصیبت را در عالَم حقیقت، و با منظرِ اطلاق بشناسیم. که مصیبت مطلقه؛ تمام مراتبِ ذات و صفات و افعال و آثار را شامل می‌شود.

🔳 #مصیبة؛ از مادۀ #صوب است.
#اصابة یعنی دَرْک. و #درک؛ نقطه‌ی اتّصالِ حقیقیِ درک کننده و درک شده است.

(⚠️ با نفسِ این «اتّصال» در این بیان معرفتی، کار داریم.)

💧قرآن، بارانی را که متصّل بین #آسمان و #زمین است را "صَیِّب" معرّفی می‌فرماید (✿『 أَوْ «كَصَيِّبٍ» مِنَ السَّماء』✿؛ بقره، ۱۹).

نفسِ «اتّصال» (مُبَرّا و فارغ از تعیّنِ دو طرفِ اتصال)؛ واسطه‌ی مطلقه یعنی حضرات آل الله (ع) هستند که «درستیِ» مطلق می‌باشد که به آن《صَـواب》می‌گویند. که همان #برجستگی_مطلقه و حقیقی، و شیئیتِ اشیاء است که از سماءِ #غیب، تا ارضِ #شهود؛ مَمدود و گسترده است و سماءِ و ارض (غیب و شهود - عالَمِ لا اشاره و عالَمِ اشاره)، دائماً به آن، قوام دارند و حدوث و بقائشان به حضرات آل الله(ع) است که در دعای ندبه می‌خوانیم:

🔻『 أَيْنَ وَجْهُ الله الَّذِي إِلَيْهِ تَتَوَجَّهُ الْأَوْلِيَاءُ،
👈 أيْنَ السَّبَبُ الْمُتَّصِلُ بَيْنَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاء 』🔺
کجاست آن وجه خداوند که اولیاء الهی متوجّه او هستند؟! کجاست آن وجود مقدّسی که سبب اتّصالِ بین زمین (کنایه از عالم اشاره - مَن علیه الحجّة - خلائق) و آسمان (کنایه از عالم لا اشاره - مَن له الحجّة - خداوند) است و آسمان و زمین به واسطه‌ی او به همدیگر متّصل‌اند؟!

《صَواب》؛ از مادّه‌ی «صَوب» است که هم‌ ریشه با «مصیبة» می‌باشد.

چون کلمات و واژه‌ها به سُخره‌ی اهل دنیا در آمده، معنایِ لطیفشان گاهی فراموش شده است!
و از آن جمله؛ همین کلمه‌ی «مصیبة» است که به محضِ جاری شدنِ آن به لسان، لطائفِ آن جز برای معدودی از افراد، رخ عیان نمی‌کند، تا جائی که آیات قرآن را دالّ بر مذمَّتِ «مصیبت» بیان می‌نمایند. مثلاً در این آیات که فرموده است:

💎『 وَ لَنَبْلُوَنَّكُم بِشىَ‏ْءٍ مِّنَ الخَْوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِّنَ الْأَمْوَالِ وَ الْأَنفُسِ وَ الثَّمَرَاتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرينَ(بقره، ۱۵۵)
الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُم «مُّصِيبَةٌ» قَالُواْ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ(۱۵۶) 』💎
و مسلماً شما را به چيزى از ترس و گرسنگى و زيان مالى و جانى و كاهش محصولات مى‌‏آزماييم، و صابران را نويد ده‏.
آنها كه هرگاه مصيبتى بدانها رسد [صبورى كنند] و گويند: ما از آنِ خداييم و به سوى او باز مى‌‏گرديم.

به حدّ و تعیّنِ «خوف و جوع و نقص در اموال و نَفْسها و ثمرات» می‌مانند وُ زمختی و ناسازگاری و ناگواریِ کلمه‌ی «مصیبت» را آواری بر سر مصیبت‌زده می‌دانند و مطلبِ دیگری از حقیقت، برایشان معلوم نشده است!


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
.

🕋

🔅 اگر حضرت مولی (ع) در روز سیزدهم رجب متولّد میشوند؛ این میلادِ ظاهریِ بشریِ ایشان است. امّا حقیقت امر همان است که ظهورِ او، خودیّت اوست و آنجا که تجلّی نمود، محلّ گسترش کثرات است و دحو الارضِ تعیّنات از آنجاست.
مولود کعبه، از آنجا که "سرّ الله" است؛ سرّ و حقیقتِ کعبه است. کعبه‌ای که سِرّ تمام موجودات است.
میلاد ظاهریِ حضرت مولی(ع)، میلادِ عالمیان است. ائمۀ اطهار(ع) حیاتِ مطلقه میباشد که در زیارت روز جمعۀ حضرت حجة بن الحسن العسکری امام زمان (روحی لذکرهما الفداء) می‌خوانیم :

💢"السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا عَيْنَ الْحَيَاةِ"💢
📚 جمال الأسبوع، ص۳۷

حضراتِ "#عین_الحیاة" که نفسِ حضرت باریتعالی می‌باشند، حیاتِ مطلقه و بلکه، عین و چشمۀ آن بوده و حیاتِ حضرت حیّ عزّوجلّ (که «حیّ بودن» صفتِ ذاتِ اوست)، خودِ ائمۀ اطهار (ع) هستند.
از این حقیقت، حضرت باریتعالی شیئیت و حیاتِ هر شیئی است که فرمودند 🔹"هــو حیاة کلّ شیء و نور کلّ شیء"🔹 (📚الکافی ج۱ص۱۲۹).

که اگر به فرضِ محال، آنی و کمتر از آنی، نفسِ حیات، یعنی حجّت و ولیّ خدا نباشد(العیاذ بالله از این فرض)؛ زمینِ «تعیّنات» و «مافوق تعیّنات»، عالَم اشاره و لااشاره، نیست و نابود است که می‌فرمایند:

🍂"لَوْ خَلَتِ الْأَرْضُ طَرْفَةَ عَيْنٍ مِنْ حُجَّةٍ لَسَاخَتْ بِأَهْلِهَا"
اگر زمین چشم بهم زدنی از حجت خدا خالی شود، زمین با اهلش ویران می‌شود.
📚بصائر الدرجات ، ج۱، ص۴۸۹

🌠او جنبانندۀ زمین است که هر جنبش و حیاتی، خودِ اوست، و از اوست، و به اوست، و تا اوست.
حضرت مولی امیرالمؤمنین (ع) می‌فرمایند:

🔴"أَنَا دَابَّـــةُ الْأَرْض"🔴
منم جنبانندۀ زمین.
📚بحار الأنوار ، ج۳۹، ص۲۴۳
و
«اگر آنی کنَد نازی ، فرو ریزند قالبها»

پس خوب بیاب!
که اگر حضرت خاتم الانبیاء (ص) می‌فرمایند 🔽"ظَهَر الموجودات مِن باء بسم الله الرّحمن الرّحیم"🔼 (موجودات از باء "بسم الله الرحمن الرحیم" ظاهر شدند / 📚بحرالمعارف، ط ۱/ ۴۵۶ )، مولی امیرالمومنین علی(ع) می‌فرمایند:

🔻"أنـــا النّقطـة تحت الباء"🔺
منم آن نقطۀ زیرینِ باء.
📚جامع الأسرار، ص۴۱۱

👈 "تحت" باء؛ یعنی باطن و حقیقت و کُنه باء که باء، به آن برقرار است و حیات دارد.

🔰 حضرت مولی الموالی امیرالمؤمنین علی (ع) در خطبه‌ای در بصره می‌فرمایند:

🔴"أَنَا «دَحَوْتُ أَرْضَهَا» ... أَنَا جَنْبُ اللَّهِ وَ كَلِمَتُهُ وَ «قَـــلْـــبُ اللَّهِ»"💓
من زمینش را گستراندم ... من جنب الله هستم و کلمۀ خدایم و منم که قــلـــب خدایم.
📚بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج۳۹، ص۳۴۸

💖 قلب، نقطۀ تپنده و حیات هر شیئی است.
🌟 قلب الله را درست بیاب که حضرت حقّ تعالی که «بسیط» است و "حـَـیَّـة بالذّات"(روایت نفس - کلمۀ ۳۴ از کتاب 📚کلمات المکنونة مرحوم فیض کاشانی)، به ولیّش (ع) که خودیّت و نفسِ اوست، «بسیط» است و «حیّ».

وصف ولیّ الله (ع) بیان می‌شود.
او که 🔸"نَفْس الله تعالی"🔸 است (زیارت مولی علی -ع- معروف به زیارت صفوان جمّال 🔽"السّلام عَلی نَفْس الله تعالی"🔼 / 📚بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج۹۷، ص۳۳۱).
او که 🔸"مبدأ الوجود"🔸 است (📚بحارالانوار، ج۲۵، ص۱۷۴).
او که 🔸"قطب الوجود"🔸 می‌باشد (حدیث طارق بن شهاب / 📚 بحار الانوار،ج۲۵، ص۱۷۰).

نکند وجودی ، جز وجود حضرت حقّ تعالی در عالم فرض کرده باشی!
وجود یکی است و آن وجودِ مطلق، حضرت حقّ عزّ و جلّ است و مبدأ و قطب آن، و قلبِ تپنده و حیاتِ آن؛ "نفس الله تعالی" یعنی حضرت مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام است.



یا علی!
ای از تــو شده گستـــرۀ «بود» محقّق
ظاهر به وجود تو شده خالق مطلق
بالذّات، علی هستی و تیـّـار وجودی
قیّوم مَع الخلقی و اعلای مع الحقّ

(تیـّـار: ثبوت به عین حرکت)



و لک الحمد یا "دَاحِيَ الْكَعْبَة"
📚إقبال الأعمال (ط - القديمة)، ج‏۱، ص۳۱۲




#دحو_الارض
#ولی_الله_بساطةالحق_و_باسط_الحق
یا علی جانم!
گسترده شده هستیِ قِدْمَت، ز قُدومَت

🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده



‎‌‌‌‌‌‎──═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═──
🆔 @ehsannil   ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣  کانال معرفة الحقّ
↗️ t.me/ehsannil2 ➣  کانال اللطائف الإلهیّة
↗️ instagram.com/ehsan_nil  🦋
‎‌‌‌‌‌‎──═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═──
.

🔲


🔅 #برجستگی_حقیقی در هر شیئی، آن است که در تمامِ مراتبِ وجودیِ آن، برجسته باشد و بلکه تمامیّتِ همه‌ی مراتبِ وجودیِ آن شیء باشد. یعنی شیء، در تمام مراتبِ وجودی‌اش (که شاملِ ذات و صفات و افعال و آثار است)، دائماً به آن برجستگی؛ ذات و صفات و افعال و آثار دارد، و دائماً در تمام مراتبِ وجودی‌اش، برگشتِ توحیدی به آن دارد که؛ ❖『 إنّا لله و إنّا إلیه راجعون』 ❖.

🕋 «کعبه»؛ محلّ میلادِ حضرتِ ولیّ الله(ع) است و به همین دلیل و قوّت؛ «أَوَّلِ بُقْعَهًٍْ خَلَقْتُهَا مِنَ الْأَرْضِ؛ 📚بحارالأنوار،ج۹۶،ص۳۶» اول بقعه و بیت حقیقی و مطلق است که خلقت آن در مکانتِ خدائیت باریتعالی باید نظر شود، و از آن مکانت، ممدوداً تا مکان حاضر است و دائماً، محلّ #دحو_الارض و کشیدگیِ أرضِ تعیّنات(یعنی همۀ اشیاء) می‌باشد. دوامی که جلوهٔ دوام و حیاتِ نفسِ حضرتِ «الدائم» و «الحیّ القیّوم»(جلّ جلاله) است که حیات و نور دائمی همه چیز است؛«هُوَ حَيَاةُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ نُورُ كُلِّ شَيْ‏ء؛ 📚 الکافی،ج‏۱،ص۱۳۰».

پس #کعبه؛ دائماً مَظهرِ برجستگیِ در تمام مراتبِ وجودیِ موجودات است.
این برجستگی، همان #تسبیحات_اربعه است که طبق احادیث؛ چهار رکنِ حقیقتِ کعبه می‌باشد، و شیئیتِ هر شیئی است و هر شیئی دائم التّسبیح به آن است و #ارکان_اربعه و #عناصر_اربعه ، جلواتی از آن هستند.

(برای مطالعه بیشتر لطائف این خصوص، رجوع شود به مقاله‌ی《 «دحو الارض»، بسطی در اعماق حقائق》👈🏻 https://t.me/ehsannil2/388)


🔻➂❖ قدم سوّم - مختصری در مورد #رزایا •●•

🔲 «الرَزایا»، جمع «الرَزِيّة»، از مادّه‌ی «رَزَأَ»؛ به معنایِ مصائب است.

#مصیبت در نظر عموم افراد، ناگواراییِ حَدّی است که بعد از تصوّر کینونَت و نَفْسِ افراد (یعنی بعد از مرتبه‌ی ذاتِ افراد)، تحتِ عناوینِ مختلف، به آنها #اصابت و برخورد می‌کند.
یعنی مصیبت را صرفاً چنین مصیبتی می‌بینند که شخصی «هست» (کینونت و ذات و نفس)، و بعد، امری یا شیءِ دیگری، در مرتبه‌ی صفات یا افعال یا آثار، به این شخص، اصابت می‌کند.

در حالی که مطلب فراتر است و بایستی مصیبت را در عالَم حقیقت، و با منظرِ اطلاق بشناسیم. که مصیبت مطلقه؛ تمام مراتبِ ذات و صفات و افعال و آثار را شامل می‌شود.

🔳 #مصیبة؛ از مادۀ #صوب است.
#اصابة یعنی دَرْک. و #درک؛ نقطهٔ اتّصالِ حقیقیِ درک کننده و درک شده است.

(⚠️ با نفسِ این «اتّصال» در این بیان معرفتی، کار داریم.)

💧قرآن، بارانی را که متصّل بین #آسمان و #زمین است را "صَیِّب" معرّفی می‌فرماید (✿『 أَوْ «كَصَيِّبٍ» مِنَ السَّماء』✿؛ بقره،۱۹).

نفسِ «اتّصال» (مُبَرّا و فارغ از تعیّنِ دو طرفِ اتصال)؛ واسطه‌ی مطلقه یعنی حضرات آل الله (ع) هستند که «درستیِ» مطلق می‌باشد که به آن《صَـواب》می‌گویند. که همان #برجستگی_مطلقه و حقیقی، و شیئیتِ اشیاء است که از سماءِ #غیب، تا ارضِ #شهود؛ مَمدود و گسترده است و سماءِ و ارض (غیب و شهود - عالَمِ لا اشاره و عالَمِ اشاره)، دائماً به آن، قوام دارند و حدوث و بقائشان به حضرات آل الله(ع) است که در دعای ندبه آمده:

🔻『 أَيْنَ وَجْهُ الله الَّذِي إِلَيْهِ تَتَوَجَّهُ الْأَوْلِيَاءُ،
👈 أيْنَ السَّبَبُ الْمُتَّصِلُ بَيْنَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاء 』🔺
کجاست آن وجه خداوند که اولیاء الهی متوجّه او هستند؟! کجاست آن وجود مقدّسی که سبب اتّصالِ بین زمین (کنایه از عالم اشاره - مَن علیه الحجّة - خلائق) و آسمان (کنایه از عالم لا اشاره - مَن له الحجّة - خداوند) است و آسمان و زمین به واسطه‌ی او به همدیگر متّصل‌اند؟!

《صَواب》؛ از مادّه‌ی «صَوب» است که هم‌ ریشه با «مصیبة» می‌باشد.

چون کلمات و واژه‌ها به سُخره‌ی اهل دنیا در آمده، معنایِ لطیفشان گاهی فراموش شده است!
و از آن جمله؛ همین کلمه‌ی «مصیبة» است که به محضِ جاری شدنِ آن به لسان، لطائفِ آن جز برای معدودی از افراد، رخ عیان نمی‌کند، تا جائی که آیات قرآن را دالّ بر مذمَّتِ «مصیبت» بیان می‌نمایند. مثلاً در این آیات که فرموده است:

💎『 وَ لَنَبْلُوَنَّكُم بِشىَ‏ْءٍ مِّنَ الخَْوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِّنَ الْأَمْوَالِ وَ الْأَنفُسِ وَ الثَّمَرَاتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرينَ(بقره، ۱۵۵)
الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُم «مُّصِيبَةٌ» قَالُواْ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ(۱۵۶) 』💎
و مسلماً شما را به چيزى از ترس و گرسنگى و زيان مالى و جانى و كاهش محصولات مى‌‏آزماييم، و صابران را نويد ده‏.
آنها كه هرگاه مصيبتى بدانها رسد [صبورى كنند] و گويند: ما از آنِ خداييم و به سوى او باز مى‌‏گرديم.

به حدّ و تعیّنِ «خوف و جوع و نقص در اموال و نَفْسها و ثمرات» می‌مانند وُ زمختی و ناسازگاری و ناگواریِ کلمه‌ی «مصیبت» را آواری بر سر مصیبت‌زده می‌دانند و مطلبِ دیگری از حقیقت، برایشان معلوم نشده است!


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
.