🔳

✓🔳 مصدر و منشأ حقّ و حقیقت، که در عینِ [شخصیِ] یگانگی با ذات باری، قداست و هویّتِ ذات است و قداستِ بر قداستِ حقّ تعالی است؛ آن امامِ هُمامی است که معرفتش در عرفۀ عارفانِ بیدل، دعایِ سیّد الشاهد و المشهود، حضرتِ سیّد الشهداء علیه السلام چنین جاری شده و پرده از این سرّ عظیم برداشته شد که فرمودند :

▼"إِلَهِي!
تَقَدَّسَ رِضَاكَ أَنْ تَكُونَ لَهُ عِلَّةٌ مِنْكَ
فَكَيْفَ يَكُونُ لَهُ عِلَّةٌ مِنِّي"▲
خداوندا!
رضای تو پاکیزه تر از آن است که علّتی از «خود تو» برای آن وجود داشته باشد،
پس کجا رسد که علّتی از من برای آن باشد؟
(📚 إقبال الأعمال(ط - القديمة، ج‏1، ص: 349)

او که مافوقِ تعیّنِ علّت و معلول بوده، و نفسِ رهائی و #اطلاق، و فائق بر هر مافوقیست؛ حضرتِ انیس النفوس، شمس الشموس، امام الرئوف، آقاجانمان علی بن موسی #الرضا علیهما آلاف التحیة و الثناء و السلام هستند.
حضرتشان، خودِ مکانَت و مقامِ اطلاق و فائِقیّت محضه بوده، که علّة العلل مطلقه است و رقم‌زنندۀ هر حقیقتی.

این مکانت و مقام؛ مصدرِ و اَمامِ مطلق، اِمام رئوف(علیه السلام)، سلسله‌جنبانِ حزن می‌باشند (حزنی که بیان شد؛ جلالِ سرور است).

✓🔳 در زیارت شریف حضرت امام #رضا (مشهور به زیارت جوادیه علیهما السلام) اینگونه سلام را عرض ادب می‌کنیم و ادب را به قربانِ حضرتشان تقدیم میداریم :

◆" السَّلَامُ عَلَى الْإِمَامِ الرَّءُوفِ الَّذِي هَيَّجَ أَحْزَانَ يَوْمِ الطُّفُوف‏"◆
سلام بر امام رئوف، کسی که حزنهای روزِ عاشورا را تهییج کرد.
(بحار الأنوار،ط - بيروت، ج‏99، ص: 55)

•┈••✾👈 ◄حضرت انیس النفوس، آقا امام رضا علیه السلام، شخصِ رضایِ مطلقه بوده که از نقطۀ اُنسِ مطلقه (یعنی اطلاق حقیقی) که مُنشئ هر نفس الامری است؛ فائقِ بر مقامِ وحدت و خلوت، و مقامِ کثرت و جلوَت هستند.

حضرتشان(ع)؛ حُزنِ جلال(خلوَت - ذات)، و سُرورِ جمال (جلوَت - کثرات) را انشاء و ایجاد می‌نمایند. ► ✾••┈•
➷

⇦ بنابراین حضرتِ امام رئوف(ع)، مُهیِّج حُزنِ «یوم الطفوف»ی می‌باشند که پیشتر، قدری از وصف آنرا، در بعضی از مقالاتِ «#یوم_ الطفوف_مجمع_حیرانی» در همین #کانال_اللطائف_الالهیة مطالعه فرموده‌اید.

انشاءِ حقیقیِ حُزن(که جلالِ سرور است)، به امرِ وَلَوی حضرت امام رضا علیه السلام (که مقامِ اطلاق هستند)، در خفایِ حقّ (که مقامِ ذات است)، و تا مدّ آن که جلایِ عوالِم است(یعنی کثرات)، جاری می‌گردد.
در نتیجه حضرت امام رضا علیه السلام به جناب ریّان بن شبیب - که جلوه‌ای از بابِ ریّان در جنّة المأوی، برای روزه‌داران است- می‌فرمایند:

•●•" يااِبْنَ‌شَبِيبٍ! أَصَائِمٌ أَنْتَ؟"•●•
اى [ریّان] پسرِ شبيب ، آیا روزه‌ هستی؟

ریّان بن شبیب عرض میکند : خیر.

✾🔘✾که روزه نبودنِ جناب ریّان (آن جلوۀ ملئیت و صمدیّتِ باب ریّان بهشت) نه تقریر و نفی از روزه در این روز، بلکه ابرازِ فقرِ محضه صمدیّتِ ابوابِ جنّت، یعنی دربِ «ریّان»، در برابر حقیقت جنّت، یعنی سیّد شباب اهل الجنّة، "باب الله مطلق"، حضرت اباعبد الله الحسین علیه السلام است.

در دنباله، حضرت رضا علیه السلام، به امرِ وَلَوی و انشائی خویش می‌فرمایند :

•🔲『 يَا ابْنَ شَبِيبٍ !
إِنْ كُنْتَ بَاكِياً لِشَيْ‏ءٍ فَابْكِ لِلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ؏ ‏』🔲•
ای فرزند شبیب!
اگر بر هر شیئی و امری از امور، گریان شدی؛ پس بر حسین بن علی بن ابیطالب (علیهم السلام) گریه کن.

(📚 الأمالي، للصدوق، ص: 130)


✾•🔲•✾ سررشتۀ حزن و عزای حسینی(ع)، این فخرِ حقیقی و قوّتِ حیات و جوانی ابدی، به گوشۀ نگاهی از نَظْرۀ رأفت و رحمتِ حضرتِ انیس النفوس، آقا علی بن موسی الرضا(ع) است.
ان شاء الله به مدد حضرتشان؛ ماه محرّم، آغازی بی‌پایان برای فنا و فدا شدنِ دائمی‌مان برای حضرت سیّد الشهدا اباعبدالله الحسین (علیه السلام) و یاران گرامی‌شان (علیهم السلام) باشد.







#مقام_رضا_انشاء_حزن_و_عزا
#ریان_بن_شبیب
#اول_محرم
🏴 #احسان_الله_نیلفروش_زاده


📧 @ehsannil

┅─┅─═✾◼️🔲◼️✾═─┅─┅

🔳

✓🔳 مصدر و منشأ حقّ و حقیقت، که در عینِ [شخصیِ] یگانگی با ذات باری، قداست و هویّتِ ذات است و قداستِ بر قداستِ حقّ تعالی است؛ آن امامِ هُمامی است که معرفتش در عرفۀ عارفانِ بیدل، دعایِ سیّد الشاهد و المشهود، حضرتِ سیّد الشهداء علیه السلام چنین جاری شده و پرده از این سرّ عظیم برداشته شد که فرمودند :

▼"إِلَهِي!
👈 تقَدَّسَ رِضَاكَ أَنْ تَكُونَ لَهُ عِلَّةٌ مِنْكَ
فَكَيْفَ يَكُونُ لَهُ عِلَّةٌ مِنِّي"▲
خداوندا!
#رضای_تو پاک‌تر از آن است که علّتی از «خود تو» برای آن وجود داشته باشد،
پس کجا رسد که علّتی از من برای آن باشد؟

(📚 إقبال الأعمال- ط - القديمة، ج‏1، ص: 349)

او که مافوقِ تعیّنِ #علت و #معلول بوده، و نفسِ #رهائی و #اطلاق، و فائق بر هر مافوقیست؛ حضرتِ #انیس_النفوس، #شمس_الشموس، #امام_الرئوف، آقاجانمان علی بن موسی«#الرضا» علیهما آلاف التحیة و الثناء و السلام هستند.
👈 حضرتشان، خودِ مکانَت و مقامِ اطلاق و فائِقیّت محضه بوده، که علّة العلل مطلقه است و رقم‌زنندۀ هر حقیقتی.

این مکانت و مقام؛ مصدرِ و اَمامِ مطلق، اِمام رئوف(علیه السلام)، سلسله‌جنبانِ حزن می‌باشند (حزنی که بیان شد؛ جلالِ سرور است).

✓🔳 در زیارت شریف حضرت امام #رضا (مشهور به زیارت جوادیه علیهما السلام) اینگونه سلام را عرض ادب می‌کنیم و ادب را به قربانِ حضرتشان تقدیم میداریم :

◆" السَّلَامُ عَلَى الْإِمَامِ الرَّءُوفِ الَّذِي هَيَّجَ أَحْزَانَ يَوْمِ الطُّفُوف‏"◆
سلام بر امام رئوف، کسی که حزنهای روزِ عاشورا را تهییج کرد.
(📚بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏99، ص: 55)

•┈••✾👈 ◄حضرت انیس النفوس، آقا امام رضا علیه السلام، شخصِ رضایِ مطلقه بوده که از نقطۀ اُنسِ مطلقه (یعنی اطلاق حقیقی) که مُنشئ هر نفس الامری است؛ فائقِ بر مقامِ وحدت و خلوت، و مقامِ کثرت و جلوَت هستند.

حضرتشان(ع)؛ حُزنِ جلال(خلوَت - ذات)، و سُرورِ جمال (جلوَت - کثرات) را انشاء و ایجاد می‌نمایند. ► ✾••┈•
➷

⇦ بنابراین حضرتِ امام رئوف(ع)، مُهیِّج حُزنِ «یوم الطفوف»ی می‌باشند که پیشتر، قدری از وصف آنرا، در بعضی از مقالاتِ «#یوم_الطفوف_مجمع_حیرانی» در همین #کانال_اللطائف_الالهیة مطالعه فرموده‌اید.

انشاءِ حقیقیِ حُزن(که جلالِ سرور است)، به امرِ وَلَوی حضرت امام رضا علیه السلام (که مقامِ اطلاق هستند)، در خفایِ حقّ (که مقامِ ذات است)، و تا مدّ آن که جلایِ عوالِم است(یعنی کثرات)، جاری می‌گردد.
در نتیجه حضرت امام رضا علیه السلام به جناب ریّان بن شبیب - که جلوه‌ای از بابِ ریّان در جنّة المأوی، برای روزه‌داران است- می‌فرمایند:

•●•" يااِبْنَ‌شَبِيبٍ! أَصَائِمٌ أَنْتَ؟"•●•
اى [ریّان] پسرِ شبيب ، آیا روزه‌ هستی؟

ریّان بن شبیب عرض میکند : خیر.

✾🔘✾که روزه نبودنِ جناب ریّان (آن جلوۀ ملئیت و صمدیّتِ باب ریّان بهشت) نه تقریر و نفی از روزه در این روز، بلکه ابرازِ فقرِ محضه صمدیّتِ ابوابِ جنّت، یعنی دربِ «ریّان»، در برابر حقیقت جنّت، یعنی سیّد شباب اهل الجنّة، "باب الله مطلق"، حضرت اباعبد الله الحسین علیه السلام است.

در دنباله، حضرت رضا علیه السلام، به امرِ وَلَوی و انشائی خویش می‌فرمایند :

•🔲『 يَا ابْنَ شَبِيبٍ !
إِنْ كُنْتَ بَاكِياً لِشَيْ‏ءٍ فَابْكِ لِلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ؏ ‏』🔲•
ای فرزند شبیب!
اگر بر هر شیئی و امری از امور، گریان شدی؛ پس بر حسین بن علی بن ابیطالب (علیهم السلام) گریه کن.

(📚 الأمالي، للصدوق، ص: 130)


✾•🔲•✾ سررشتۀ حزن و عزای حسینی(ع)، این فخرِ حقیقی و قوّتِ حیات و جوانی ابدی، به گوشۀ نگاهی از نَظْرۀ رأفت و رحمتِ حضرتِ انیس النفوس، آقا علی بن موسی الرضا(ع) است.
ان شاء الله به مدد حضرتشان؛ ماه محرّم، آغازی بی‌پایان برای فنا و فدا شدنِ دائمی‌مان برای حضرت سیّد الشهدا اباعبدالله الحسین (علیه السلام) و یاران گرامی‌شان (علیهم السلام) باشد.







#مقام_رضا_انشاء_حزن_و_عزا
#ریان_بن_شبیب
#اول_محرم
🏴 #احسان_الله_نیلفروش_زاده



─═༅࿇༅📓༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍️
🆔 @ehsannil1 کانال معرفة الحق
🆔 @ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
🆔 instagram.com/ehsan_nil 🦋

‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅📓༅࿇༅═─
.

.
༺•اا۞مقام غریبُ‌الغربائیِ
مولیٰ‌علے‌ّبن‌موسے‌‌ٰالرّضا؏۞اا•༻
𑁍࿐
🦋📝#احسان_الله_نیلفروش_زاده
https://www.instagram.com/p/CQZbEs-iFPq/?utm_medium=share_sheet
༆
🕊۞‌قوّت اهل معرفت برای شاه غریبان دانستنِ امام هشتم؏؛ ورایِ آن است که صرفاً در سلامی؛ وجودِ مبارک ایشان را «غریب‌الغرباء» بخوانند.
༺𒆳
🌿۞حضرات نفْس‌ُالله‌تعالیٰ؏؛
حسب روایت «نحن و اللهِ الأسماء الحسنیٰ»؛ اسماء حقّﷻ هستند.
و اسماءالله؛ #توقیفی‌اند، بدین معنا که برخاسته از ذات و نفْسِ حقّ‌اند، چنان که در ادعیه می‌خوانیم:

🔻«یا الله! اسألک بِاسمائک و منتهاها التّی
محلّها في نفسک»🔺
✾خدایا! از تو به اسماء تو و منتهایِ آن‌ها
که محلّ آن در نفْسِ توست، می‌خواهم.

🌿۞بنابراین؛
اسماء‌الله و اسماء‌ و القابِ حضرات اسماء الحسنیٰ؏؛ نفس و باطنُ‌البواطنِ حضرت حقّ‌اند که تا ظاهرُالظواهر جلوه‌گرند.

🌿۞القصّه؛
لقب امام هشتم؏؛ «رضا»ست.
آن رضائی که حضرت سیّدالشهداء؏ در دعای عرفه، به نفسِ شهادت به حقّﷻ - که شهادتِ خود بر خودیِ حضرات نفس‌الله؏ ست -؛ می‌فرمایند:

🔻«تَقدّسَ رضاک أن تکونَ لَهُ علّةٌ مِنک» 🔺
✾رضای تو مقدّس ست که [حتّی] خودت علّت آن باشی.
༺𒆳
🌿⇯⇦کافِ «رضاک»؛
❂☜اشاره به ذات حقّﷻ است.
و با اینکه مقامِ ذات؛ علّتِ تمام معلول‌هاست، امّا فرموده‌اند که رضای حقّﷻ حتّی ماورای آن ست که ذات حقّﷻ علّتش باشد.
البته نه به این معنا که - العیاذُ بالله - ذات حقّﷻ کوچک‌تر از «رضا»ست!
بلکه #مقام_رضا؛
🍃֎⇦مقامِ قدّوسیّتِ محضه، لا تعیّنی، و اطلاقِ ذاتِ حقّﷻ است.

🌿۞بنابراین؛
#مقام_رضا؛ خودِ «لاتعیّنی» ست، نه اینکه #رضا چیزی باشد که «لاتعیّن» ست!
🔔دقّت فرمودید؟
خودِ رضا؛ مقامِ اطلاق ست. و نه اینکه مقامی باشد که مطلق ست.
و مقام رضا؛ #شخص ست و نه اینکه صرفاً؛ حال یا مفهوم باشد. بدین معنا که شخصِ امام هشتم؏؛ خودِ رضا وُ لاتعیّنی و اطلاق و جلالتِ ذات حقّﷻ هستند.
𑁍࿐
🍃۞الغرض؛
اگر ذات حقّﷻ؛ «هُو»ی غائب است و «غریب»، ذاتیّت حقّﷻ که لاتعیّنیِ اوست؛ «مقام رضا» ست، که شخصِ آقاجانمان علے‌ّبن‌موسے‌‌الرّضا؏ می‌باشند. این است که «شاه غریبان» و «غریب الغرباء» هستند.

🌿⇯⇦اینچنین ست که عارفان حقیقی دریافته‌اند که #مقام_رضا؛ فنای از فناست.
و #مقام_تسلیم که خودِ فناست، تحتِ آن و جلوه‌ای از جلواتِ آن است.

🌿۞النّهایة مقام رضا؛
🔻֎اوّلاً و تماماً و مطلقاً؛ تسلیم بودنِ ذات حقّﷻ برای ذاتیّت و شخصیّتِ خویش، یعنی؛ حضرات آل‌الله؏ است.֎🔺

مجملش گفتم نکردم زان بیان
ورنه هم افهام سوزد هم زبان


🦋📝#احسان_الله_نیلفروش_زاده


➠🆔 t.me/ehsannil1 ➣#کانال_معرفة_الحق
➠🆔 t.me/ehsannil2 ➣#کانال_اللطائف_الالهیة
.
🍃
.

.
┈••✾•🍃#ذی_القعده 🍃•✾••┈

📝 🦋#احسان_الله_نیلفروش_زاده
https://www.instagram.com/p/Bz1Y2tHnmqo/?utm_source=ig_web_copy_link

🌐 عالم؛ آیات و ظهور و اسماء حضرت حق است.
شخصیت حضرت حق؛#اصل_الحق و#حق_الحقیق و #خالصة_الله و #نفس_الله_تعالی، حضرات وجه الله؏ هستند.


🔅اگر به عنایتشان، چشم دل روشن گردد؛
خواهد یافت که وجه تسمیۀ هر صاحب اسمی، طوری از تَطَوُّراتِ #وجه_الله؏ است.

🌙از آن جمله؛ اسماء ماههای قمری و روزهای آنست.
روزها و ماههای قمری، گنجینۀ سرّ، و اسماء آن؛ نقشۀ صاحبْ نقشِ آن.

لطائف بعضی از نامهای ماههای قمری و روزهایش را به مناسبت در #کانال_اللطائف_الالهیة مطالعه فرموده‌اید.


🍃 امّا لطیفه‌ای از #ذی_القعده : ➣●•

✾『 قَعدة』 که در فارسی "گَـعده" خوانده میشود؛ اسم مَرّة (یکبار!) از "قعد" به معنای مکان یا مکانتِ #نشستن است.

✓ #نشستن؛ پایان بی‌تابی‌هاست.
امّا اِنانیّت؛ ایستادنِ هیچی و پوچی،تَفَرعُن، قَدْ علَم کَردِگی، و استکبار و ادعایِ نابجاست.
محضِ بودنِ نفس، در مقابل نفس حضرت احد؛ خودِ [نابجا] #ایستادن است.

اسمِ مَرّة بودن "#قعدة" و یکبار بودنش؛ برخاسته از حقیقت وحدانیت حضرت احد است.
نزد هیچ مکانتی، نشستن و فنا و اضمحلال جائز نیست؛الا نزد حضرت احد.

🔻"في #مقعد صدق عند ملیک مقتدر"🔺
در جايگاه صدق، نزد پادشاهى با اقتدار.
(آخرین آیۀ سورۀ قمر❗)

این مقام، که به ترک انیّت و فنایِ در حقیقت احد یعنی #الوحدانیة_الکبری، حضرات آل الله(ع) رقم میخورد؛ مقام #نفس_مطمئنه است که در رفعت و رجعتِ جلالی، "#راضیة_مرضیة" است(آیات۲۷و۲۸فجر).

💧『 #مقعد_صدق』؛ مکانت درکِ وحدانیت کُبراست.


🌙ماههای قمری، جلوات ائمۀ اطهار(ع) هستند(توبه۳۶ و احادیثش).

⁦☀️⁩ #میلاد_حضرت_امام_رضا علیه السلام، در یازدهمین روز ماه #ذی_القعده متجلی شده است و این ماه شریف، در تمام مراتب، شرافت از حضرتشان دارد.

🔰 اشارۀ مقصود کلام [بالرعایة!] :

✿#قعده = مقام و مکانتِ #فنای_مطلقه
✿#ذی_القعده = تفوّق مطلقۀ حضرت رضا(ع) و انشاءِ قعدة
✿#یازده = عدد ابجد "هو"
✿#هو = مقام خفا و خلوت ذات

❀#رضا= مقام فائقیّت و اطلاق و لاتعیّنی "#هو"

(⚠️ که "تقدّس رضاک أن تکون له علة منک"/ دعای عرفه -
پیشتر در اینستاگرام اشاراتش روزی شد)

(إن شاء الله متوجه رعایت، و متنبّهِ اشارات باشید)

🍃ربّ و پرودگارم!
ما را که نیست جرأت پیشت نشستن وُ
با ابروی کشیدۀ تو تن به تن شدن
ما هر دوتا، برای دوتا کار آمدیم
من عبد تو شدن وُ، تو هم ربّ من شدن


📝 🦋#احسان_الله_نیلفروش_زاده

┈••✾•🍃#مقعد_صدق🍃•✾••┈

↗️ t.me/ehsannil1 ➣#کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣#کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
.
🍃
.

🔳

✓🔳 مصدر و منشأ حقّ و حقیقت، که در عینِ [شخصیِ] یگانگی با ذات باری، قداست و هویّتِ ذات است و قداستِ بر قداستِ حقّ تعالی است؛ آن امامِ هُمامی است که معرفتش در عرفۀ عارفانِ بیدل، دعایِ سیّد الشاهد و المشهود، حضرتِ سیّد الشهداء علیه السلام چنین جاری شده و پرده از این سرّ عظیم برداشته شد که فرمودند :

▼"إِلَهِي!
👈 تقَدَّسَ رِضَاكَ أَنْ تَكُونَ لَهُ عِلَّةٌ مِنْكَ
فَكَيْفَ يَكُونُ لَهُ عِلَّةٌ مِنِّي"▲
خداوندا!
#رضای_تو پاک‌تر از آن است که علّتی از «خود تو» برای آن وجود داشته باشد،
پس کجا رسد که علّتی از من برای آن باشد؟

(📚 إقبال الأعمال- ط - القديمة، ج‏۱، ص۳۴۹)

او که مافوقِ تعیّنِ #علت و #معلول بوده، و نفسِ #رهائی و #اطلاق، و فائق بر هر مافوقیست؛ حضرتِ #انیس_النفوس، #شمس_الشموس، #امام_الرئوف، آقاجانمان علی بن موسی«#الرضا» علیهما آلاف التحیة و الثناء و السلام هستند.
👈 حضرتشان، خودِ مکانَت و مقامِ اطلاق و فائِقیّت محضه بوده، که علّة العلل مطلقه است و رقم‌زنندۀ هر حقیقتی.

این مکانت و مقام؛ مصدرِ و اَمامِ مطلق، اِمام رئوف(علیه السلام)، سلسله‌جنبانِ حزن می‌باشند (حزنی که بیان شد؛ جلالِ سرور است).

✓🔳 در زیارت شریف حضرت امام #رضا (مشهور به زیارت جوادیه علیهما السلام) اینگونه سلام را عرض ادب می‌کنیم و ادب را به قربانِ حضرتشان تقدیم میداریم :

◆" السَّلَامُ عَلَى الْإِمَامِ الرَّءُوفِ الَّذِي هَيَّجَ أَحْزَانَ يَوْمِ الطُّفُوف‏"◆
سلام بر امام رئوف، کسی که حزنهای روزِ عاشورا را تهییج کرد.
(📚بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۹۹، ص۵۵)

•┈••✾👈 ◄حضرت انیس النفوس، آقا امام رضا علیه السلام، شخصِ رضایِ مطلقه بوده که از نقطۀ اُنسِ مطلقه (یعنی اطلاق حقیقی) که مُنشئ هر نفس الامری است؛ فائقِ بر مقامِ وحدت و خلوت، و مقامِ کثرت و جلوَت هستند.

حضرتشان(ع)؛ حُزنِ جلال(خلوَت - ذات)، و سُرورِ جمال (جلوَت - کثرات) را انشاء و ایجاد می‌نمایند. ► ✾••┈•
➷

⇦ بنابراین حضرتِ امام رئوف(ع)، مُهیِّج حُزنِ «یوم الطفوف»ی می‌باشند که پیشتر، قدری از وصف آنرا، در بعضی از مقالاتِ «#یوم_الطفوف_مجمع_حیرانی» در همین #کانال_اللطائف_الالهیة مطالعه فرموده‌اید.

انشاءِ حقیقیِ حُزن(که جلالِ سرور است)، به امرِ وَلَوی حضرت امام رضا علیه السلام (که مقامِ اطلاق هستند)، در خفایِ حقّ (که مقامِ ذات است)، و تا مدّ آن که جلایِ عوالِم است(یعنی کثرات)، جاری می‌گردد.
در نتیجه حضرت امام رضا علیه السلام به جناب ریّان بن شبیب - که جلوه‌ای از بابِ ریّان در جنّة المأوی، برای روزه‌داران است- می‌فرمایند:

•●•" يااِبْنَ‌شَبِيبٍ! أَصَائِمٌ أَنْتَ؟"•●•
اى [ریّان] پسرِ شبيب ، آیا روزه‌ هستی؟

ریّان بن شبیب عرض میکند : خیر.

✾🔘✾که روزه نبودنِ جناب ریّان (آن جلوۀ ملئیت و صمدیّتِ باب ریّان بهشت) نه تقریر و نفی از روزه در این روز، بلکه ابرازِ فقرِ محضه صمدیّتِ ابوابِ جنّت، یعنی دربِ «ریّان»، در برابر حقیقت جنّت، یعنی سیّد شباب اهل الجنّة، "باب الله مطلق"، حضرت اباعبد الله الحسین علیه السلام است.

در دنباله، حضرت رضا علیه السلام، به امرِ وَلَوی و انشائی خویش می‌فرمایند :

•🔲『 يَا ابْنَ شَبِيبٍ !
إِنْ كُنْتَ بَاكِياً لِشَيْ‏ءٍ فَابْكِ لِلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ؏ ‏』🔲•
ای فرزند شبیب!
اگر بر هر شیئی و امری از امور، گریان شدی؛ پس بر حسین بن علی بن ابیطالب (علیهم السلام) گریه کن.

(📚 الأمالي، للصدوق، ص۱۳۰)


✾•🔲•✾ سررشتۀ حزن و عزای حسینی(ع)، این فخرِ حقیقی و قوّتِ حیات و جوانی ابدی، به گوشۀ نگاهی از نَظْرۀ رأفت و رحمتِ حضرتِ انیس النفوس، آقا علی بن موسی الرضا(ع) است.
ان شاء الله به مدد حضرتشان؛ ماه محرّم، آغازی بی‌پایان برای فنا و فدا شدنِ دائمی‌مان برای حضرت سیّد الشهدا اباعبدالله الحسین (علیه السلام) و یاران گرامی‌شان (علیهم السلام) باشد.



#مقام_رضا_انشاء_حزن_و_عزا
#ریان_بن_شبیب
#اول_محرم

🦋🖊️#احسان_الله_نیلفروش_زاده 🏴




─═༅࿇༅📓༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍️
🆔 @ehsannil1 کانال معرفة الحق
🆔 @ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
🆔 instagram.com/ehsan_nil 🦋

‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅📓༅࿇༅═─
.

.
┈••✾•🍃حضرت جواد الأئمّه(؏)؛
بَدْو و خَتمِ قاعدۀ حقیقت🍃•✾••┈

┅─┅─═• 🍁 •═─┅─┅
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═• 🍁 •═─┅─┅

🌐 عالم؛ آیات و ظهور و اسماء حضرت حق است.
حضرات وجه الله؏؛ هویّت و شخصیت حضرت حق؛#اصل_الحق و#حق_الحقیق و #خالصة_الله و #نفس_الله_تعالی، هستند.

🔅اگر به عنایتشان، چشم دل روشن گردد؛
خواهد یافت که وجه تسمیۀ هر صاحب اسمی، طوری از تَطَوُّراتِ « #وجه_الله ؏» است.

🌙از آن جمله؛ اسماء ماه‌های قمری و روزهای آنست.
روزها و ماه‌های قمری، گنجینۀ سرّ، و اسماء آن؛ نقشۀ صاحبْ نقشِ آن.

لطائف بعضی از نام‌های ماه‌های قمری و روزهایش را به مناسبت در #کانال_اللطائف_الالهیة مطالعه فرموده‌اید.


🔰 لطیفه‌ای از #ذی_القعده : ➣●•

✾『 قَعدة』 که در فارسی "گَـعده" خوانده می‌شود؛ اسم مَرّة (یکبار!) از «قَعَدَ» به معنای مکان یا مکانتِ #نشستن است.

💠 ✓ #نشستن؛ پایان بی‌تابی‌هاست.
امّا اِنانیّت؛ ایستادنِ هیچی و پوچی، تَفَرعُن، قَدْ علَم کَردِگی، و استکبار و ادّعایِ نابجاست.
محضِ بودنِ «نفس»، در مقابل نفس واحدۀ الهی؛ خودِ [نابجا] #ایستادن است.

❖ اسمِ مَرّة بودن «#قعدة» و یکبار بودنش؛ برخاسته از حقیقت وحدانیّت مطلقۀ حضرت احد است.

🌙 همان طور که قمر و منازلش، حقیقتِ منازلِ سلوکیِ اشخاص است؛ سوره قمر، حقیقتِ این دقیقه است. و آخرین آیۀ این سوره، مبیّنِ حکمت و مقصدِ سیر سالک است که می‌فرماید:

🔻﴿في‏ مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَليكٍ مُقْتَدِرٍ﴾🔺
در جايگاه صدق، نزد پادشاهى با اقتدار.
(آخرین آیۀ سورۀ قمر❗️)

⊱⟤ نفس واحدۀ الهی که خودیّت مطلقه است، حقیقتِ صدق بوده که هر نفسی از آن انشاء شده، و قوام دارد. پس حقیقتی ماورای نفس واحدۀ الهی نیست که مجالِ شک در صدق بودن آن باشد. «مَقْعَدِ صِدْقٍ»؛ جلوۀ قاعدۀ صدق مطلقه بوده که مکانت و جایگاه و نشیمنگاهِ حقیقی و مطلق است و غیر از آن؛ نفسِ کذب است.

⏎▣ پس؛
نزد هیچ مکانتی، نشستن و فنا و اضمحلال جائز نیست؛ إلّا نزد نفس حضرت أحد(جلّ جلاله) یعنی شخصِ ائمه اطهار(ع).

این مقام، که به ترک إنیّت و فنایِ در 『حقیقت حضرت أحد(جلّ جلاله)』 یعنی حضراتِ 《الْوَحْدَانِيَّةُ الْکبْرَیٰ‏؛ 📚بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏25، ص172》 ائمۀ اطهار(ع) رقم می‌خورد؛ مقام ◣『النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ』◥ است که در رفعت و رجعتِ جلالی، ◣『راضِيَةً مَرْضِيَّةً』◥ است (📖 آیات۲۷و۲۸فجر).

🔳 『 #مقعد_صدق』؛ مکانت درکِ وحدانیّت کُبراست.


🌙ماههای قمری، جلوات ائمۀ اطهار(ع) هستند که قرآن می‌فرماید:

💎『إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللَّهِ اثْنا عَشَرَ شَهْراً في كِتابِ اللَّهِ يَوْمَ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ مِنْها أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ذلِكَ الدِّينُ الْقَيِّم...』💎
همانا تعداد ماهها نزد خدا، آن روزى كه آسمانها و زمين را بيافريد، در كتاب الهى، دوازده ماه بود، كه از آنها چهار ماه حرام است. [و] آيين درست همين است ...
(سورۀ توبه آیۀ ۳۶)

📗در احادیثِ تأویلِ این آیۀ شریفه آمده است که منظور از ۱۲ ماه، حضراتِ دوازده امام (علیهم السلام) هستند و آن #چهار_ماه_حرام ، چهار امامی هستند که نام مبارکشان «#علی» است و از این رو، این چهار ماه، حرمت داشته و ماهِ حرام هستند (📚تفسیر روایی برهان، ج۲، ص۷۷۴).

⁦☀️⁩ میلاد حضرت امام علی بن موسی الرضا علیهما السلام، در یازدهمین روز ماهِ #ذی_القعده متجلّی شده است و این ماه شریف که ماهِ قعودِ نفوس است، در تمام مراتب، شرافت از حضرتشان دارد که وصفی از ایشان چنین است که:

❀«#رضا»؛ شخصِ اطلاق و لاتعیّنیِ نفس و ذات باریتعالی است.
🔻 ( و پیش از این در مقالات مختلفی در #کانال_اللطائف_الالهیة و نیز در #اینستاگرام شرحِ آن گذشت.
مثلاً ر.ک : 👈🏻 https://t.me/ehsannil2/581)
و توضیح داده شد که در دعای آمده است:

▼"إِلَهِي!
👈🏻 تقَدَّسَ رِضَاكَ أَنْ تَكُونَ لَهُ عِلَّةٌ مِنْكَ
فَكَيْفَ يَكُونُ لَهُ عِلَّةٌ مِنِّي"▲
خداوندا!
#رضای_تو پاک‌تر از آن است که [حتّی] علّتی از «خود تو» برای آن وجود داشته باشد،
پس کجا رسد که علّتی از من برای آن باشد؟
(📚 إقبال الأعمال- ط - القديمة، ج‏۱، ص۳۴۹)🔺

🔰«رضا»(ع)؛ شخصِ «#اطلاق» و #صفت_علیاء بوده که هویّت ذات و نفس باریتعالی است. نفسی که عالَم از آن انشاء شده است. که به تحلیلی مختصر، اشاره می‌‌شود:

✿#رضا ؛ صفت علیاء و هویّتِ ذاتِ لاإشارۀ باریتعالی.
✿#هو ؛ اسمِ عَلَم برای ذات و نفس باریتعالی و اشاره به مقام خفا و خلوت ذات.
✿#قعده ؛ مقام و مکانتِ #فنای_مطلقه در نفس باریتعالی.
✿#ذی_القعده ؛ جلوۀ استیلا و تفوّق مطلقۀ حضرت رضا(ع) و انشاءِ قعدة.
✿#یازده ؛ عدد ابجد «هو».
✿یازدهم ماه ذی القعده؛ روز ظهور و میلادِ ظاهریِ هویّتِ ذات (هویّتِ «هو») حضرت امام رضا علیه السلام.


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
◾️

.

༺•اا۞مقام غریبُ‌الغربائیِ
مولیٰ‌علے‌ّبن‌موسے‌‌ٰالرّضا؏۞اا•༻

┈•اا✾•🍃🌼🍃•✾اا•┈
🖊🦋 احسان الله نیلفروش زاده
https://www.instagram.com/p/CQZbEs-iFPq/?utm_source=ig_web_copy_link
┈•اا✾•🍃🌼🍃•✾اا•┈
𑁍࿐
༆

(#اشاره)

🕊۞‌قوّت اهل معرفت برای «شاه غریبان» دانستنِ امام هشتم؏؛ ورایِ آن است که صرفاً در سلامی؛ وجودِ مبارک ایشان را «غریب‌الغرباء» بخوانند.
༺𒆳
🌿۞حضرات نفْس‌ُالله‌تعالیٰ؏؛
حسب روایتِ شریفِ «نحن و اللهِ الأسماء الحسنیٰ»؛ أسماء حسنایِ حضرت حقّﷻ هستند.
و أسماء حسنای باریتعالی؛ #توقیفی‌اند، بدین معنا که حقیقتِ ذات و متجلّی از ذات و نفْسِ حقّ‌اند، چنان که در أدعیه می‌خوانیم:

🔻«یا الله! ُ أَسْأَلُكَ بِأَسْمَائِكَ وَ مُنْتَهَاهَا الَّتِي
مَحَلُّهَا فِي نَفْسِك‏»🔺
✾خدایا! از تو به اسماء تو و منتهایِ آن‌ها
که محلّ آن در نفْسِ توست، می‌خواهم.

📚 إقبال الأعمال (ط - القديمة)، ج‏۱،ص۴۴۰

🌿۞بنابراین؛
أسماء‌الله و أسماء‌ و القابِ حضرات أسماء الحسنیٰ؏؛ نفس و باطنُ‌البواطنِ حضرت حقّ‌اند که تا ظاهرُالظواهر جلوه‌گرند.
.
🌿۞القصّه؛
لقب امام هشتم؏؛ «رضا»ست.
آن رضائی که حضرت سیّدالشهداء؏ در دعای عرفه، به نفسِ شهادت به حقّﷻ - که شهادتِ خود بر خودیِ حضرات نفس‌الله؏ ست -؛ می‌فرمایند:
.
🔻«تَقدّسَ رضاک أن تکونَ لَهُ علّةٌ مِنک» 🔺
✾رضای تو مقدّس ست که [حتّی] خودت علّت آن باشی.
༺𒆳
🌿⇯⇦کافِ «رضاک»؛
❂☜اشاره به ذات حقّﷻ است.
و با اینکه مقامِ ذات؛ علّتِ تمام معلول‌هاست، امّا می‌فرمایند؛ رضای حقّﷻ حتّی ماورای آن ست که ذات حقّﷻ علّتش باشد.
البته نه به این معنا که - العیاذُ بالله - ذات حقّﷻ کوچک‌تر از «رضا»ست!
بلکه #مقام_رضا؛
🍃֎⇦مقامِ قدّوسیّتِ محضه، لا تعیّنی، و اطلاقِ ذاتِ حقّﷻ است.

🌿۞#مقام_رضا؛ خودِ «لاتعیّنی» ست، نه اینکه «#رضا» امری باشد که «لاتعیّن» ست!
(🔔دقّت میخواهد!)

«رضا»؛ فراتر از حیطۀ مفهوم و مصداق است. «رضا»؛ شخصِ حقیقی است، شخصِ «اطلاق» است، شخصِ «لاتعیّنی». و نه اینکه مقامی باشد که مطلق و لاتعیّن است.

🌿۞ حضرت علی بن موسی الرضا؏؛ خودِ «رضا» وُ لاتعیّنی و اطلاقِ ذات حقّﷻ هستند.
𑁍࿐
🍃۞الغرض؛
اگر ذات حقّﷻ؛ «هُو»ی غائب است و «غریب»؛ ذاتیّت حقّﷻ که لاتعیّنیِ اوست؛ «رضا»ست، که شخصِ آقاجانمان علے‌ّبن‌موسے‌‌الرّضا؏ می‌باشند. این است که «شاه غریبان» و «غریب الغرباء» هستند.

🌿⇯⇦اینچنین ست که عارفان حقیقی دریافته‌اند که #مقام_رضا؛ فنای از فناست.
و #مقام_تسلیم که خودِ فناست، تحتِ آن و جلوه‌ای از جلواتِ آن است.

🌿۞النّهایة، مقام رضا؛
🔻֎اوّلاً و تماماً و مطلقاً؛ تسلیم بودنِ ذات حقّﷻ برای ذاتیّت و شخصیّتِ خویش، یعنی؛ حضرات آل‌الله؏ است.֎🔺

مجملش گفتم نکردم زان بیان
ورنه هم افهام سوزد هم زبان


🦋🖊#احسان_الله_نیلفروش_زاده


↗️ t.me/ehsannil3 ➣ کانال معرفة الحقّ
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ کانال اللطائف الإلهیّة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋

🍃
.

.
┈••✾•🍃حضرت جواد الأئمّه(؏)؛
بَدْو و خَتمِ قاعدۀ حقیقت🍃•✾••┈

┅─┅─═• 🍁 •═─┅─┅
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═• 🍁 •═─┅─┅

🌐 عالم؛ آیات و ظهور و اسماء حضرت حق است.
حضرات وجه الله؏؛ هویّت و شخصیت حضرت حق؛ #اصل_الحق و #حق_الحقیق و #خالصة_الله و #نفس_الله_تعالی هستند.

🔅اگر به عنایتشان، چشم دل روشن گردد؛
خواهد یافت که وجه تسمیۀ هر صاحب اسمی، طوری از تَطَوُّراتِ « #وجه_الله ؏» است.

🌙از آن جمله؛ اسماء ماه‌های قمری و روزهای آنست.
روزها و ماه‌های قمری، گنجینۀ سرّ، و اسماء آن؛ نقشۀ صاحبْ نقشِ آن.

لطائف بعضی از نام‌های ماه‌های قمری و روزهایش را به مناسبت در #کانال_اللطائف_الالهیة مطالعه فرموده‌اید.


🔰 لطیفه‌ای از #ذی_القعده : ➣●•

✾『 قَعدة』 که در فارسی «گَـعده» خوانده می‌شود؛ اسم مَرّة (یکبار!) از «قَعَدَ» به معنای مکان یا مکانتِ #نشستن است.

💠 ✓ #نشستن؛ پایان بی‌تابی‌هاست.
امّا اِنانیّت؛ ایستادنِ هیچی و پوچی، تَفَرعُن، قَدْ علَم کَردِگی، و استکبار و ادّعایِ نابجاست.
محضِ بودنِ «نفس»، در مقابل نفس واحدۀ الهی؛ خودِ [نابجا] #ایستادن است.

❖ اسمِ مَرّة بودنِ «#قعدة» و یکبار بودنش؛ برخاسته از حقیقت وحدانیّت مطلقۀ حضرت احد است.

🌙 همان طور که قمر و منازلش، حقیقتِ منازلِ سلوکیِ اشخاص است؛ سوره قمر، حقیقتِ این دقیقه است. و آخرین آیۀ این سوره، مبیّنِ حکمت و مقصدِ سیر سالک است که می‌فرماید:

🔻﴿في‏ مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَليكٍ مُقْتَدِرٍ﴾🔺
در جايگاه صدق، نزد پادشاهى با اقتدار.
(آخرین آیۀ سورۀ قمر❗️)

⊱⟤ نفس واحدۀ الهی که خودیّت مطلقه است، حقیقتِ صدق بوده که هر نفسی از آن انشاء شده، و قوام دارد. پس حقیقتی ماورای نفس واحدۀ الهی نیست که مجالِ شک در صدق بودن آن باشد. «مَقْعَدِ صِدْقٍ»؛ جلوۀ قاعدۀ صدق مطلقه بوده که مکانت و جایگاه و نشیمنگاهِ حقیقی و مطلق است و غیر از آن؛ نفسِ کذب است.

⏎▣ پس؛
نزد هیچ مکانتی، نشستن و فنا و اضمحلال جائز نیست؛ إلّا نزد نفس حضرت أحد(جلّ جلاله) یعنی شخصِ ائمه اطهار(ع).

این مقام، که به ترک إنیّت و فنایِ در 『حقیقت حضرت أحد(جلّ جلاله)』 یعنی حضراتِ 《الْوَحْدَانِيَّةُ الْکبْرَیٰ‏؛ 📚بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏۲۵،ص۱۷۲》 ائمۀ اطهار(ع) رقم می‌خورد؛ مقام ◣『النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ』◥ است که در رفعت و رجعتِ جلالی، ◣『راضِيَةً مَرْضِيَّةً』◥ است (📖 آیات۲۷و۲۸فجر).

🔳 『 #مقعد_صدق』؛ مکانت درکِ وحدانیّت کُبراست.


🌙ماه‌های قمری، جلوات ائمۀ اطهار(ع) هستند که قرآن می‌فرماید:

💎『إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللَّهِ اثْنا عَشَرَ شَهْراً في كِتابِ اللَّهِ يَوْمَ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ مِنْها أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ذلِكَ الدِّينُ الْقَيِّم...』💎
همانا تعداد ماه‌ها نزد خدا، آن روزى كه آسمان‌ها و زمين را بيافريد، در كتاب الهى، دوازده ماه بود، كه از آنها چهار ماه حرام است. [و] آيين درست همين است ...
(سورۀ توبه آیۀ ۳۶)

📗در احادیث، تأویلِ این آیۀ شریفه آمده است که منظور از ۱۲ ماه، حضراتِ دوازده امام (علیهم السلام) هستند و آن #چهار_ماه_حرام ، چهار امامی هستند که نام مبارکشان «#علی» است و از این رو، این چهار ماه، حرمت داشته و ماهِ حرام هستند (📚تفسیر روایی برهان، ج۲، ص۷۷۴).

‌☀️⁩ میلاد حضرت امام علی بن موسی الرضا علیهما السلام، در یازدهمین روز ماهِ #ذی_القعده متجلّی شده است و این ماه شریف که ماهِ قعودِ نفوس است، در تمام مراتب، شرافت از حضرتشان دارد که وصفی از ایشان چنین است که:

❀«#رضا»؛ شخصِ اطلاق و لاتعیّنیِ نفس و ذات باریتعالی است (عوالِم از ذات و نفسِ اقدس الهی انشاء شده است).
🔻 ( و پیش از این در مقالات مختلفی در #کانال_اللطائف_الإلهیة و نیز در #اینستاگرام شرحِ آن گذشت.
مثلاً ر.ک : 👈🏻 https://t.me/ehsannil2/581)
و توضیح داده شد که در دعای عرفه آمده است:

▼"إِلَهِي!
👈🏻 تقَدَّسَ رِضَاكَ أَنْ تَكُونَ لَهُ عِلَّةٌ مِنْكَ
فَكَيْفَ يَكُونُ لَهُ عِلَّةٌ مِنِّي"▲
خداوندا!
#رضای_تو پاک‌تر از آن است که [حتّی] علّتی از «خود تو» برای آن وجود داشته باشد،
پس کجا رسد که علّتی از من برای آن باشد؟
(📚 إقبال الأعمال- ط - القديمة، ج‏۱، ص۳۴۹)🔺

🔰«رضا»(ع)؛ شخصِ «#اطلاق» و #صفت_علیاء بوده که هویّت ذات و نفس اقدس الهی است. اسمی که مسمّای «قدّوس» به او (ع)، مسمّاست، چنان که پیامبر اکرم(ص) در دعا می‌فرمایند:

🔻«أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي مَلَأْتَ بِهِ قُدْسَكَ بِعَظِيمِ التَّقْدِيسِ يَا قُدُّوسُ!»🔺
از تو می‌خواهم به اسم تو که به آن قدس خود را به بزرگی تقدیس، پُر نمودی، یا قدّوس!

📚البلد الأمين و الدرع الحصين،ص۴۱



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
◾️

◾️


🔰 به تحلیلی مختصر، اشاره می‌‌شود:

✿#رضا ؛ صفت علیاء و هویّتِ ذاتِ لاإشارۀ باریتعالی.
✿#هو ؛ اسمِ عَلَم برای ذات و نفس باریتعالی و اشاره به مقام خفا و خلوت ذات.
✿#قعده ؛ مقام و مکانتِ #فنای_مطلقه در نفس باریتعالی.
✿#ذی_القعده ؛ جلوۀ استیلا و تفوّق مطلقۀ حضرت رضا(ع) و انشاءِ قعدة.
✿#یازده ؛ عدد ابجد «هو».
✿یازدهم ماه ذی القعده؛ روز ظهور و میلادِ ظاهریِ هویّتِ ذات (هویّتِ «هو») حضرت امام رضا علیه السلام.


🍃 و امّا بعد…

نفس حضرت باریتعالی، حضرت مولی امیرالمؤمنین(ع) می‌فرمایند:

◣『أَفْضَلُ الْجُودِ بَذْلُ الْمَوْجُودِ.』◥
برترین بخشش، بذل کردنِ تمامِ موجودی است.
📚غرر الحكم و درر الكلم، ص۱۹۴

❖ الف و لامِ «الْمَوْجُودِ»، الف و لامِ استغراق است. پس؛ «الْمَوْجُودِ» یعنی؛ هر آن چه که موجود هست.

💠 جود و بخششِ در عالَم حدّ، عطا و بخشش در مراتبِ بعد از «نفسِ عطا کننده» و «نفس دریافت کنندۀ عطا» و «نفسِ آنچه عطا شده» و نیز «نفسِ خالصۀ عطا» است.
همۀ این نفوس؛
⦿اوّلاً موجود هستند و بعد، امرِ عطا کردن و دریافت عطا، محقّق می‌شود.
⦿ثانیاً حقیقتا مالکِ حتّی نفس خود هم نیستند چه برسد به مالکیّت بر آنچه که عطا می‌کنند و یا دریافت می‌کنند.
⦿ثالثاً آنچه که عطا می‌شود، بعد از موجود بودنِ نفوسِ چهارگانه‌ای که نام برده شد، در مرتبۀ نازله‌ای انجام می‌شود.

⏎◈ بنابراین؛
جود و بخشندگی در عالَم حدود، جود و بخشش حدّی است که حقیقتاً جود و بخشش نیست امّا وقتی حقیقی و مورد توجّه است که عطاکننده، اقبال به نفس مطلقه الهی داشته باشد یعنی ولایت ائمه اطهار(ع) را پذیرفته باشد و إلّا #حاتم_طایی هم که باشد وُ شُهره و ضرب المثَلِ #بخشندگی ؛ ولی چون کافر به آل الله(ع) است، نجات نمی‌یابد و اهل جنّت نخواهد بود.

🍃 امّا...
امّا جود و بخشش باریتعالی آن است که؛
1. خودِ «وجود» را وجود می‌بخشد یعنی به جود و عطایش، «وجود» را «وجود» می‌کند و به مَنَصۀ «موجود» بودن می‌رساند و حیاتِ نفس باریتعالی و تمام اسماء الهی است.
2. چون جود مطلقه است، و اطلاقش حقیقی است یعنی #مطلق_علی_الإطلاق است؛ فاطِر و منشئ نفوسِ موجودات است و موجودات را انشاء و ایجاد می‌کند و مجال مطلق می‌بخشد.
در حالی است که؛

❖ اوّلاً: «وجود»، خودیّت و نفسِ باریتعالی است و ائمه اطهار(ع) [که «نفس الله تعالی» هستند] شخصِ «الوجود» و بلکه «مبدأ الوجود»، یعنی عَیْن و چشمۀ جوشان «وجود» هستند که می‌فرمایند:

➊🔻『نَحْنُ‏ عَيْنُ‏ الوُجوُد』🔺
مائیم عینیّت و نیز چشمه‌ی جوشان وجود
📚مشارق أنوار اليقين في أسرار أميرالمؤمنين ع، ص۷۶

➋ 🔻『مَبْدَأُ الْوُجُودِ وَ غَايَتُهُ』🔺
[ائمۀ اطهار(ع)] مبدأ و غایت «وجود» هستند.
📚بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏۲۵،ص۱۷۴

❖ ثانیاً: حضراتِ وجودِ مطلق(ع)؛ شخصِ «مشیّة الله» بوده (『قُدْرَةُ الرَّبِّ وَ مَشِيَّــتُهُ』؛ 📚بحار الأنوار،ط - بيروت،ج‏۲۵،ص۱۷۴) پس هر امری و بلکه هر تحقّق و موجودیّتی، فقط و فقط به ائمه اطهار(ع)، برقرار و محقّق است که؛

🔹『بِکمْ فَتَحَ الله وَ بِکمْ يَخْتِمُ』🔹
خداوند [به طور مطلق ] هر امر و تحقّقی را به شما حضراتِ آل‌الله(ع) آغاز می‌کند و هر امر و تحقّقی را به شما خاتمه می‌دهد.
(زیارت جامعۀ کبیره؛ 📚 من لا يحضره الفقيه، ج‏۲،ص۶۱۵)

❖ ثالثاً: موجودات در هر مرتبه‌ای از مراتب، حدوثاً و بقائاً، به قوامِ مطلقۀ الهی یعنی شخصِ ائمه اطهار(ع)، محقّق هستند (ر.ک: به شرحِ قیّومیّت ولیّ الله؏ در #کانال_معرفة_الحق 👈🏻 https://t.me/ehsannil3/75).


🔰 الغرض؛
◈ ذات و نفس باریتعالی،
◈ که رضا و اطلاق و لاتعیّنی، هویّت اوست،
◈ از خلوَتِ «کنز مخفی» (#مقام_خلوت_نوری)،
◈ به 👈🏻 جودِ مطلق،
◈ آنچنان در اطلاق و تامیّتِ خود، محقّق است که در خلوَتِ ذات نمانده، بلکه بر مقام کثرت، متجلّی گشته (#مقام_کثرت_نوری و اسماء الهی)،
◈ و انشاء نفوس عالَم و موجودات را می‌نماید (کثرات).

⏎◈ آن جود مطلق است که سرّ رضاست(ع)، و به نصّ روایات ◣『قُطْبُ الْوُجُودِ وَ سَمَاءُ الْجُودِ وَ شَرَفُ الْمَوْجُود』◥ است (📚حدیث طارق بن شهاب؛ بحارالأنوار، ط - بيروت، ج ۲۵، ص۱۷۰)؛
💠حضرت امام محمّد بن تقی جواد الأئمه(علیهم السلام) می‌باشند. 💠


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
◾️

🔳

✓🔳 مصدر و منشأ حقّ و حقیقت، که در عینِ [شخصیِ] یگانگی با ذات باری، قداست و هویّتِ ذات است و قداستِ بر قداستِ حقّ تعالی است؛ آن امامِ هُمامی است که معرفتش در عرفۀ عارفانِ بیدل، دعایِ سیّد الشاهد و المشهود، حضرتِ سیّد الشهداء علیه السلام چنین جاری شده و پرده از این سرّ عظیم برداشته شد که فرمودند :

▼"إِلَهِي!
👈 تقَدَّسَ رِضَاكَ أَنْ تَكُونَ لَهُ عِلَّةٌ مِنْكَ
فَكَيْفَ يَكُونُ لَهُ عِلَّةٌ مِنِّي"▲
خداوندا!
#رضای_تو پاک‌تر از آن است که علّتی از «خود تو» برای آن وجود داشته باشد،
پس کجا رسد که علّتی از من برای آن باشد؟

(📚 إقبال الأعمال- ط - القديمة، ج‏۱، ص۳۴۹)

او که مافوقِ تعیّنِ #علت و #معلول بوده، و نفسِ #رهائی و #اطلاق، و فائق بر هر مافوقیست؛ حضرتِ #انیس_النفوس، #شمس_الشموس، #امام_الرئوف، آقاجانمان علی بن موسی«#الرضا» علیهما آلاف التحیة و الثناء و السلام هستند.
👈 حضرتشان، خودِ مکانَت و مقامِ اطلاق و فائِقیّت محضه بوده، که علّة العلل مطلقه است و رقم‌زنندۀ هر حقیقتی.

این مکانت و مقام؛ مصدرِ و اَمامِ مطلق، اِمام رئوف(علیه السلام)، سلسله‌جنبانِ حزن می‌باشند (حزنی که بیان شد؛ جلالِ سرور است).

✓🔳 در زیارت شریف حضرت امام #رضا (مشهور به زیارت جوادیه علیهما السلام) اینگونه سلام را عرض ادب می‌کنیم و ادب را به قربانِ حضرتشان تقدیم میداریم :

◆" السَّلَامُ عَلَى الْإِمَامِ الرَّءُوفِ الَّذِي هَيَّجَ أَحْزَانَ يَوْمِ الطُّفُوف‏"◆
سلام بر امام رئوف، کسی که حزنهای روزِ عاشورا را تهییج کرد.
(📚بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۹۹، ص۵۵)

•┈••✾👈 ◄حضرت انیس النفوس، آقا امام رضا علیه السلام، شخصِ رضایِ مطلقه بوده که از نقطۀ اُنسِ مطلقه (یعنی اطلاق حقیقی) که مُنشئ هر نفس الامری است؛ فائقِ بر مقامِ وحدت و خلوت، و مقامِ کثرت و جلوَت هستند.

حضرتشان(ع)؛ حُزنِ جلال(خلوَت - ذات)، و سُرورِ جمال (جلوَت - کثرات) را انشاء و ایجاد می‌نمایند. ► ✾••┈•
➷

⇦ بنابراین حضرتِ امام رئوف(ع)، مُهیِّج حُزنِ «یوم الطفوف»ی می‌باشند که پیشتر، قدری از وصف آنرا، در بعضی از مقالاتِ «#یوم_الطفوف_مجمع_حیرانی» در همین #کانال_اللطائف_الالهیة مطالعه فرموده‌اید.

انشاءِ حقیقیِ حُزن(که جلالِ سرور است)، به امرِ وَلَوی حضرت امام رضا علیه السلام (که مقامِ اطلاق هستند)، در خفایِ حقّ (که مقامِ ذات است)، و تا مدّ آن که جلایِ عوالِم است(یعنی کثرات)، جاری می‌گردد.
در نتیجه حضرت امام رضا علیه السلام به جناب ریّان بن شبیب - که جلوه‌ای از بابِ ریّان در جنّة المأوی، برای روزه‌داران است- می‌فرمایند:

•●•" يااِبْنَ‌شَبِيبٍ! أَصَائِمٌ أَنْتَ؟"•●•
اى [ریّان] پسرِ شبيب ، آیا روزه‌ هستی؟

ریّان بن شبیب عرض میکند : خیر.

✾🔘✾که روزه نبودنِ جناب ریّان (آن جلوۀ ملئیت و صمدیّتِ باب ریّان بهشت) نه تقریر و نفی از روزه در این روز، بلکه ابرازِ فقرِ محضه صمدیّتِ ابوابِ جنّت، یعنی دربِ «ریّان»، در برابر حقیقت جنّت، یعنی سیّد شباب اهل الجنّة، "باب الله مطلق"، حضرت اباعبد الله الحسین علیه السلام است.

در دنباله، حضرت رضا علیه السلام، به امرِ وَلَوی و انشائی خویش می‌فرمایند :

•🔲『 يَا ابْنَ شَبِيبٍ !
إِنْ كُنْتَ بَاكِياً لِشَيْ‏ءٍ فَابْكِ لِلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ؏ ‏』🔲•
ای فرزند شبیب!
اگر بر هر شیئی و امری از امور، گریان شدی؛ پس بر حسین بن علی بن ابیطالب (علیهم السلام) گریه کن.

(📚 الأمالي، للصدوق، ص۱۳۰)


✾•🔲•✾ سررشتۀ حزن و عزای حسینی(ع)، این فخرِ حقیقی و قوّتِ حیات و جوانی ابدی، به گوشۀ نگاهی از نَظْرۀ رأفت و رحمتِ حضرتِ انیس النفوس، آقا علی بن موسی الرضا(ع) است.
ان شاء الله به مدد حضرتشان؛ ماه محرّم، آغازی بی‌پایان بر فنا و فدا شدنِ دائمی‌مان برای حضرت سیّد الشهدا اباعبدالله الحسین (علیه السلام) و یاران گرامی‌شان (علیهم السلام) باشد.



#مقام_رضا_انشاء_حزن_و_عزا
#ریان_بن_شبیب
#اول_محرم

🦋🖊#احسان_الله_نیلفروش_زاده 🏴




─═༅࿇༅📓༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
🆔 @ehsannil3 کانال معرفة الحق
🆔 @ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
🆔 instagram.com/ehsan_nil 🦋

‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅📓༅࿇༅═─
.

◾️


🔰 به تحلیلی مختصر، اشاره می‌‌شود:

✿#رضا ؛ صفت علیاء و هویّتِ ذاتِ لاإشارۀ باریتعالی.
✿#هو ؛ اسمِ عَلَم برای ذات و نفس باریتعالی و اشاره به مقام خفا و خلوت ذات.
✿#قعده ؛ مقام و مکانتِ #فنای_مطلقه در نفس باریتعالی.
✿#ذی_القعده ؛ جلوۀ استیلا و تفوّق مطلقۀ حضرت رضا(ع) و انشاءِ قعدة.
✿#یازده ؛ عدد ابجد «هو».
✿یازدهم ماه ذی القعده؛ روز ظهور و میلادِ ظاهریِ هویّتِ ذات (هویّتِ «هو») حضرت امام رضا علیه السلام.


🍃 و امّا بعد…

نفس حضرت باریتعالی، حضرت مولی امیرالمؤمنین(ع) می‌فرمایند:

◣『أَفْضَلُ الْجُودِ بَذْلُ الْمَوْجُودِ.』◥
برترین بخشش، بذل کردنِ تمامِ موجودی است.
📚غرر الحكم و درر الكلم، ص۱۹۴

❖ الف و لامِ «الْمَوْجُودِ»، الف و لامِ استغراق است. پس؛ «الْمَوْجُودِ» یعنی؛ هر آن چه که موجود هست.

💠 جود و بخششِ در عالَم حدّ، عطا و بخشش در مراتبِ بعد از «نفسِ عطا کننده» و «نفس دریافت کنندۀ عطا» و «نفسِ آنچه عطا شده» و نیز «نفسِ خالصۀ عطا» است.
همۀ این نفوس؛
⦿اوّلاً موجود هستند و بعد، امرِ عطا کردن و دریافت عطا، محقّق می‌شود.
⦿ثانیاً حقیقتا مالکِ حتّی نفس خود هم نیستند چه برسد به مالکیّت بر آنچه که عطا می‌کنند و یا دریافت می‌کنند.
⦿ثالثاً آنچه که عطا می‌شود، بعد از موجود بودنِ نفوسِ چهارگانه‌ای که نام برده شد، در مرتبۀ نازله‌ای انجام می‌شود.

⏎◈ بنابراین؛
جود و بخشندگی در عالَم حدود، جود و بخشش حدّی است که حقیقتاً جود و بخشش نیست امّا وقتی حقیقی و مورد توجّه است که عطاکننده، اقبال به نفس مطلقه الهی داشته باشد یعنی ولایت ائمه اطهار(ع) را پذیرفته باشد و إلّا #حاتم_طایی هم که باشد وُ شُهره و ضرب المثَلِ #بخشندگی ؛ ولی چون کافر به آل الله(ع) است، نجات نمی‌یابد و اهل جنّت نخواهد بود.

🍃 امّا...
امّا جود و بخشش باریتعالی آن است که؛
1. خودِ «وجود» را وجود می‌بخشد یعنی به جود و عطایش، «وجود» را «وجود» می‌کند و به مَنَصۀ «موجود» بودن می‌رساند و حیاتِ نفس باریتعالی و تمام اسماء الهی است.
2. چون جود مطلقه است، و اطلاقش حقیقی است یعنی #مطلق_علی_الإطلاق است؛ فاطِر و منشئ نفوسِ موجودات است و موجودات را انشاء و ایجاد می‌کند و مجال مطلق می‌بخشد.
در حالی است که؛

❖ اوّلاً: «وجود»، خودیّت و نفسِ باریتعالی است و ائمه اطهار(ع) [که «نفس الله تعالی» هستند] شخصِ «الوجود» و بلکه «مبدأ الوجود»، یعنی عَیْن و چشمۀ جوشان «وجود» هستند که می‌فرمایند:

➊🔻『نَحْنُ‏ عَيْنُ‏ الوُجوُد』🔺
مائیم عینیّت و نیز چشمه‌ی جوشان وجود
📚مشارق أنوار اليقين في أسرار أميرالمؤمنين ع، ص۷۶

➋ 🔻『مَبْدَأُ الْوُجُودِ وَ غَايَتُهُ』🔺
[ائمۀ اطهار(ع)] مبدأ و غایت «وجود» هستند.
📚بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏۲۵،ص۱۷۴

❖ ثانیاً: حضراتِ وجودِ مطلق(ع)؛ شخصِ «مشیّة الله» بوده (『قُدْرَةُ الرَّبِّ وَ مَشِيَّــتُهُ』؛ 📚بحار الأنوار،ط - بيروت،ج‏۲۵،ص۱۷۴) پس هر امری و بلکه هر تحقّق و موجودیّتی، فقط و فقط به ائمه اطهار(ع)، برقرار و محقّق است که؛

🔹『بِکمْ فَتَحَ الله وَ بِکمْ يَخْتِمُ』🔹
خداوند [به طور مطلق ] هر امر و تحقّقی را به شما حضراتِ آل‌الله(ع) آغاز می‌کند و هر امر و تحقّقی را به شما خاتمه می‌دهد.
(زیارت جامعۀ کبیره؛ 📚 من لا يحضره الفقيه، ج‏۲،ص۶۱۵)

❖ ثالثاً: موجودات در هر مرتبه‌ای از مراتب، حدوثاً و بقائاً، به قوامِ مطلقۀ الهی یعنی شخصِ ائمه اطهار(ع)، محقّق هستند (ر.ک: به شرحِ قیّومیّت ولیّ الله؏ در #کانال_معرفة_الحق 👈🏻 https://t.me/ehsannil3/75).


🔰 الغرض؛
◈ ذات و نفس باریتعالی،
◈ که رضا و اطلاق و لاتعیّنی، هویّت اوست،
◈ از خلوَتِ «کنز مخفی» (#مقام_خلوت_نوری)،
◈ به 👈🏻 جودِ مطلق،
◈ آنچنان در اطلاق و تامیّتِ خود، محقّق است که در خلوَتِ ذات نمانده، بلکه بر مقام کثرت، متجلّی گشته (#مقام_کثرت_نوری و اسماء الهی)،
◈ و انشاء نفوس عالَم و موجودات را می‌نماید (کثرات).

⏎◈ آن جود مطلق است که سرّ رضاست(ع)، و به نصّ روایات ◣『قُطْبُ الْوُجُودِ وَ سَمَاءُ الْجُودِ وَ شَرَفُ الْمَوْجُود』◥ است (📚حدیث طارق بن شهاب؛ بحارالأنوار، ط - بيروت، ج ۲۵، ص۱۷۰)؛
💠حضرت امام محمّد بن تقی جواد الأئمه(علیهم السلام) می‌باشند. 💠


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
◾️