.

༺✾صــیام، سرّی از اسرار الهی✾༻

❖ لطائفی از دعای مجیر 🤲🏻

┅─┅─═• 📖🌕 •═─┅─┅
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═• 📖🌕 •═─┅─┅


🍃۞ بحمد الله پیش از این؛ در مورد #ایام_البیض، در همین #کانال_اللطائف_الالهیة، چند کلمه‌ای در ضمن مبحث #اعتکاف، توضیح داده شده است.
(رجوع شود به ❂☜ https://telegram.me/ehsannil2/39)


🌕۞ شب‌های ۱۳ و ۱۴ و ۱۵ از هر ماه قمری، نقطۀ عطفِ #منازل_القمر است. که این شب‌ها را، به خاطرِ درخشندگیِ ماه در آن؛ «ایّام البِــیـْـض» (روزهای درخشان) می‌گویند.

❤️⇦ پس قلبِ هر ماه قمری [در تعیّنِ روزهایش]، ایّام البیض است که مشهورِ آن برای ماه‌هایِ رجب المرجّب و شعبان المعظّم و [ماه] رمضان المبارک می‌باشد.

🌿۞ از آنجائی که حضرات آل‌الله (علیهم السّلام) «قلبُ الله» هستند؛
(«أَنَــا قَلْبُ‏ الله»؛ 📚بحارالأنوار، ج‏۳۹، ص۳۴۸)؛
❂☜ قلبِ هر شیئی و نقطۀ حیاتیِ تپندۀ وجود، و هر موجودی می‌باشند.

🌕 بنابراین؛
🍃֎⇦ ایّامُ البیض، ظهورِ ولیّ خدا (ع) در ماه‌هایِ قمری است.

🌗۞ ان شاء الله در مورد #منازل_القمر در ادامۀ همین مجموعه‌مقالات، بیشتر خواهیم خواند.

🍃֎⇦ عجالتاً؛ منازل القمر، منازل سلوکیِ عبدِ سالک است.

🍃⇯֎ حال؛ از حقیقتِ این درک، بیاییم در اینکه ادعیه‌ و اعمالی که در ایام البیض وارد شده است، چه‌ها هستند؟!


📖 ❂☜ دعایِ مُجیر؛
در ایّام البیضِ ماه مبارک رمضان وارد شده است.
این دعایِ رفیعُ الشأن را به حسب ظاهر، حضرت جبرئیل (علیه السّلام) وقتی به پیشگاه صمدانی حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) آورد که حضرت رحمةً للعالمین (ص) در مقام حضرت ابراهیم (علیه السّلام) مشغول به نماز بودند.


📌 به طور کلّی بیان می‌شود:

🍃֎⇦ سالک در منازلُ القمر، در حال سیر است. هر چند از منزل و مکانت خود [در ظاهرِ أمر] غافل باشد، یا در مقامی که هست، نبایستی آگاهی از منزلگاهِ خویش پیدا کند.
به هر حال، حقیقت؛ جان و باطن اوست.

🍃۞ همۀ دعاها و بالخصوص ادعیه‌ای که در ایّامی خاصّ وارد شده است؛
❂☜ #تثبیتِ آن منزل در جانِ سالک است. و بیانِ ثواب‌هایی که برای داعی (دعا کننده) فرموده‌اند؛ ظهوری از آن حقیقت است.

🍇 امّا به هر کس بسته به معرفتش، می‌نوشانند و شُربِ تثبیت به کامش می‌ریزند.

🍃۞ چون اینچنین است؛
به لطف صاحبانِ حقیقت، حضرات ائمّۀ اطهار (علیهم السّلام)، کامِ وجود را بر قطره‌ای از صهبایِ معرفتِ #دعای_مجیر تازه کنیم تا ان شاء الله پایِ خُمّ حقیقت، به خضوع و خشوع خَم شویم.


📜 بایستی بحث مفصّلی در بابِ کلمات و معانی باز شود، تا نسبت به لغات و معانی، دیدِ عمیق معرفتی حاصل شود.
عجالتاً همین قدر عرض می‌شود که؛
🍃֎⇦ #معنا، شخصِ حقیقی عالم است و او به عینیّت شخصی، الفاظ را انشاء می‌نماید و در عینِ حال، متعیّن به تعیّن و حدود الفاظ و لغات نیست.


🔔 در #کانال_معرفة_الحق، در مجموعۀ مقالات توحیدی، مقاله‌ای در بیان #احدی_المعنا بودنِ حضرت حقّﷻ نگاشته شده که می‌توانید به آن مراجعه نمایید. ❂☜
https://telegram.me/ehsannil3/310

🔔 همچنین مبحثِ عین شخصی را می‌توانید
با رجوع به لینکِ ذیل مطالعه بفرمائید. ❂☜
https://telegram.me/ehsannil3/299



🍃۞ حضرت مولی المَوالی، امیرالمؤمنین،
علیّ ابن ابیطالب (علیهما السّلام) می‌فرمایند:

🔻«أنا المَعْنیٰ الذّی لا یَقَعُ علیه اسمٌ و لا شِبهٌ»🔺
✾ منم معنایی که نَه اسم بر آن واقع می‌شود
و نه شِبه و تصوّری.

📚 مشارق الأنوار و الیقین، ص۲۶۹


🔆֎⇦ معنای حقیقی؛ #احد است. و در احد بودن؛ #مطلق_علی_الاطلاق است. بدین معنا که؛ در تعیّن و قالب و حدّی خاصّ محدود نمی‌شود.

🍃⇯֎ بنابراین؛
ممکن است یک کلمه، در دو معنایِ کاملاً متفاوت و یا حتّی متقابل به کار رود. که این مطلب، با درکِ عینیّتِ شخصی، نه تنها آسان است، بلکه محلّ جوششِ معارفی خاصّ است.



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
✨‌

✨

❗️مطالب فوق برای چه عرض شد؟!
برای اینکه؛
🍃֎⇦ ریشۀ کلمۀ『 مُجیر』، یک‌باره موجب تعجّب نشود!


🔲『 مُجیر』؛ اسم فاعل از مادۀ «جَوَر» است.

🍃⇯֎ لازم است اوّل شبهۀ ایجاد شده در ذهن‌ها پاسخ داده شود تا بشود وارد بر لطائف شد:

🔳 ֎⇦ «جُوْر» را به #ظلم معنا کرده‌اند.
و «جائر» از همین ریشه است.
عرض شد که هر معنایی بایستی از شخصِ حقیقیِ عالم نظر شود. یعنی؛
❂☜ اوّل『 مُجیر』را بشناسیم، و بعد در این مطلب بیائیم که چرا به ظلم «جُوْر» می‌گویند یا چرا «جُوْر» را به #ستم معنا می‌کنند.


🍃۞ برای شناخت بهترِ『 مُجیر』، ابتدائاً متذّکرِ بعضی از اشتقاقات و هم‌خانواده‌های این کلمه شویم تا درک حقیقتِ معنایِ『 مُجیر』آسان شود:

➊ «جار»:

🍃֎⇦ به معنای همسایه. که آن کسی است که در «نزدیکیِ» مسکن، مقیم است.

حضرت فاطمةالزهرا (سلام الله علیها) می‌فرمایند:

🔻〖الجارَ ثُمَّ الدّار〗🔺
[اوّل] همسایه، سپس [اهل] خانه.
📚 علل الشرائع، ج‏۱، ص۱۸۲


➋ «جَوار»:

🍃֎⇦ مثلاً می‌گوییم شخصی در جَوار آستان علیّ ابن موسی الرّضا (علیهما السلام) زندگی می‌کند. یعنی؛ «#نزدیک» به حضرت (؏) سُکنی گزیده است.


➌ «استجارة»:

🍃֎⇦ «استجارة» به معنایِ پناه بردن است.
و حقیقتِ امر این است که «مستأجر» با قربِ به «موجِر»، به او پناهنده می‌شود.

🔔 متأسفانه الفاظ در غیرِ موضعِ خودش آنچنان مرسوم شده، که حقیقتِ معنا، غریب و بَعید به نظر می‌رسد.
به هر حال کلمۀ «استجارة» چنین معنایی دارد که بیان شد.


➍ «اجارة»:

🍃֎⇦ اينكه «#اجاره» از نظر لغوی، چه صيغه‌ای است، اقوالِ مختلفی دارد. که به دو قول برای اشاره اکتفاء می‌کنیم:

◈☜ بعضی آن را مصدرِ «آجَرَ» از باب مفاعله دانسته‌اند، همان طور كه مصدر ديگر آن باب «مؤاجره» است (📚ابن
حاجب در كتاب شافيه).

◈☜ امّا بعضی (📚 ثاني در شرح لمعه ، 📚 شرح نظام) گفته‌اند «اجاره» مانندِ «اقامه»؛ مصدر بابِ إفعال است.
⇐ در این حالت؛ «مستأجر» به واسطۀ «اجاره»، در پناه قربیِ «موجِر» قرار می‌گیرد، چنان که شرحش گذشت.


🍃⇯⇦ در تمام معانیِ مثال‌هایِ فوق، فِتراک و حلقۀ اصلیِ سخن؛
❂☜ «#قرب» است.

🍃۞ و اینکه『 مُجیر』؛ پناه دهنده است؛
֎⇦از اطلاقِ #قرب بودنِ آن است.
که معنایِ حقیقی، از شخصِ حقیقی عالم تا أدنیٰ مرتبۀ عالم وجود باید دیده شود.

🔻

🔲⇯֎ پس حالا جا دارد که بگوئیم چرا به ظلم، «جور» می‌گویند؟

🍃֎⇦ اگر به ظلم و ستم، «جور» می‌گویند؛ برای این است که واحدِ دوئیّت و جدا شدن از حضرتِ『 مُجیرﷻ』؛
❂☜ خارج شدن از قربِ مطلق است.

🔳 ظلم؛ «وضعُ الشّیء في غیرِ موضعه» می‌باشد. یعنی؛ قرار گرفتنِ شیء در غیر موضع خودش.

🔲 مجیر؛ پناه دهنده‌ای است که پناه بودنش، از اطلاقِ قرب است.
و قرارِ هر شیئی، به حضرتِ『 مُجیرﷻ』 است.

🍃⇯֎ بنابراین؛
֎⇦ همین که شیئی [به زعم خود] ادّعایِ استقلال از حقّﷻ کند، در غیرِ موضع خودش رفته است. که این «ظلم» است.

🌿۞ حضرت『 مُجیرﷻ』، به اطلاقِ علی الإطلاق بودن، مجالِ به همه می‌دهد که؛

⚪️֎⇦ یا او را اختیار کنند و در موضوعِ عدل قرار بگیرند.

⚫️֎⇦ یا اختیار نکنند، و در نفسِ اختیار نکردنشان، به معدومیّتِ ظلم راهی شوند.

امّا؛
🍃֎⇦ چون حضرت『 مُجیرﷻ』؛ #مطلق_علی_الاطلاق است، حتّی معنایِ مقابل خود را در همان نقطۀ مقابل بودن گرفته است. بدین معنا که؛
به عَلَی الاطلاق بودنِ خود؛ مجال به خلافِ خود هم داده است و ظالم، مجالِ ظلم پیدا کرده است.

❂☜ ولی حتّی در همان نقطۀ ظلم هم، حضرت『 مُجیرﷻ』به اطلاق سلطه، حاضر است. از این رو ظلم را «جور» می‌گویند ولی در نقطۀ جولانِ «جور» بودنش هم؛ حضرت『 مُجیرﷻ』؛ حکومت خویش را نشان داده که؛
🔅【لا یُمْکن الفرار مِن حکومتک】🔅
📚دعای کمیل

◼️ این است که ظلم و ستم، که چیزی جز تجاوز و غصب نیست، در لغت هم که می‌آید، غاصبانه و ظالمانه عمل می‌کند و از مجالِ حضرتِ『 مُجیرﷻ』؛ در مادّه و ریشۀ «مُجیر» (که #جور است)، می‌نشیند.

این، مطلبی در حاشیه بود و اصلِ سخن این مقاله، چیز دیگری است که در دنباله خواهید خواند.
🔺


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
✨‌

✨

☀️۞『 مُجیر』 از آنجایی پناه است و پناه دهنده؛
❂☜ که «#قرب_مطلق» است.

🔰 قرآن می‌فرماید:

🔻【قُلْ مَنْ بِيَدِهِ مَلكُوتُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ
وَ هُوَ يُجيرُ وَ لا يُجارُ عَلَيْهِ
إنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ】🔺

✾بگو: به دستِ چه کسی است ملکوت هر شیئی،
«در حالی که» او پناه دهد و به كسى پناه داده نشود.
اگر می‌دانستید.

📘 سورۀ مؤمنون، آیۀ ۸۸


✓➊🔻بیان اوّل:
(سیر #اثباتی - منظرِ دانی تا عالی)

از آنجائی که؛
🔹【بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ】🔹
پس ֎⇦ 🔸【هُوَ يُجيرُ وَ لا يُجارُ عَلَيْهِ】 🔸

🍃⇯↲ این سیر؛ اثباتی و برهانی است که مُجیر بودن حقّﷻ را، از آنجائی می‌داند که ملکوتِ اشیاء به دستِ اوست.
در این منظر؛ مجیر بودن، وابسته به بودِ اشیاء است. یعنی تا شیئی نباشد، مجیری نخواهد بود.
این منظر، در حقیقت، اثبات هم نیست. و اصلاً در سیر اثباتی آوردنش، قیاسی است برای اینکه بیانِ دوّم درست درک شود.


✓➋🔻بیان دوّم:
(سیر #ثبوتی - منظر عالی تا دانی - منظر صحیح)

از آنجائی که؛
🔸【هُوَ يُجيرُ وَ لا يُجارُ عَلَيْهِ】 🔸
پس֎⇦ 🔹【بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ】🔹

🍃⇯↲ یعنی چون خداوند؛『 مُجیر』 است، ملکوتِ اشیاء در ید قدرت اوست.

🌿❂☜ ملکوت اشیاء؛ خودیّت و شیئیتِ اشیاء است. و چون حقّ ﷻ؛『 مُجیر』 است، ملکوت اشیاء (یعنی تمامیّت و شیئیتِ اشیاء) را می‌آورد.


🍃۞ خداوند، چگونه «مُجیر»ی است؟!

֎⇦حقّﷻ؛ وجودی مطلق است و #اطلاق، به معنای «بیحدّی» است. در نتیجه؛
در『 مُجیر』بودن، مطلق است.

🍃⇯֎ بنابراین؛
پناه دهندگیِ او (مجیر بودن)، اطلاق دارد.
یعنی این طور نیست که یک طرف؛ پناه دهنده (یعنی حقّﷻ) باشد. و یک طرف؛ پناه داده شده.
و اینطور نیست که بعد از اینکه شخصِ پناهنده، وجود و کینونت داشت، آنگاه پس از وجود داشتنش، پناه به حقّﷻ داشته باشد.
بلکه مطلب؛
֎⇦ بیکرانی و بیحدّی و اطلاقِ『 مُجیر』بودنِ خداوند است.

🍃۞『 مُجیر』چون مطلقِ حقیقی است، پناهش، جا برای ذاتی کنارِ خودش نمی‌دهد. یعنی کینونتِ پناهنده را گرفته است. و اصلاً بیان شد که شیئیّتِ شیء به پناه دهنده بودن (『 مُجیر』 بودنِ) حقّﷻ رقم می‌خورد.
و این مطلقِ «پناهْ» بودن است و مطلقْ بودنِ『 مُجیر』 است.


🔰 از وجهِ قرب هم بخوانیم:

🍃֎⇦ عرض شد که『 مُجیر』از مادۀ «جور» است که در قرب آوردن است. و محصولِ آن پناهنده شدن است.

🍃֎ اینکه در بعضی از ترجمه‌ها و معنی کردن‌ها؛『 مُجیر』 بودنِ حقّﷻ را، پناه دهندگی از آتشِ جهنّم و عذاب معرّفی می‌نمایند، صحیح است. به شرطی که این معنا درست تبیین شود که #نار و آتش؛
🔥❂☜واحدِ دوئیّت است.

🍃⇯֎ یعنی؛
֎⇦ هر کس هر چقدر که قربِ مطلق (یعنی؛ حضرت حقّﷻ) را اختیار نکند، در تبعّد و دوری است. و واحدِ دوری از حقّﷻ؛ نار است.

☀️نفسِ دور شدن از نور؛ در نار شدن است.🔥
نه اینکه بعد از اینکه از نور دور می‌شود، در نار خواهد رفت.
(فتأمَّلْ!)


🔰 اشارات و لطائف:

1️⃣💢 دعای شریفِ مُجیر در ۹۰ فقرۀ تسبیح، از جلالِ بیقراری ذات، تا قرارِ جمالیِ اسماء، سالک را در نقطۀ توحیدیۀ «رحمةً للعالمین» بودنِ حضرت خاتم الانبیاء (ص) سِیْر است.

به عنوان نمونه‌ای از فقرات این دعای شریف:

🔻【سُبْحَانَكَ يَا نَصِيرُ
تَعَالَيْتَ يَا نَاصِرُ
أَجِرْنَا مِنَ النّارِ يَا مُجِير】🔺


2️⃣💢 هر فقـــره:

➊ با کلمۀ «سُبْحَانَكَ» شروع می‌شود.
که کافِ «سُبْحَانَكَ»؛ ذاتِ باریتعالیٰ است.
و تسبیحِ حقّﷻ از مقامِ عصمتِ جلالی و بیقراری و لا تعیّن بودنِ ذات است.

➋ به این تسبیح (و لا تعیّن بودنِ جلالی)، به اسمِ خاصّی از حقّﷻ جلوه کرده (در فقرۀ مثال؛ اسمِ «نَصِيرُ»).

➌ و سیرِ لایَقِفی را با کلمۀ «تعالیتَ» رقم می‌زند تا اطلاق؛ در وجود سالک برای هر یک از اسماء محقّق شود.

➍ پس تعالی و اطلاق را با بیانِ اسم متعالیِ متَبَّعِ آن (در این مثال؛ «نَاصِرُ»)، ظاهر می‌نماید.

➎ و اینچنین است که در این سیر، پناهنده را از نارِ شرک و دوئیّت و حدود، به پناهِ مُجیرِ مطلق بودنِ خویش در می‌آورد.
و در نتیجه؛
🍃֎⇦ شدّتِ «بودنْ در پناهِ خود» را بر زبان پناهنده جاری می‌سازد، تا بگوید؛
«أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ»
و از نارِ دوئیّت، بیرون آمده تا:

➏ در خودِ بطنِ پناهندگی - که خودیّت حضرتِ مُجیرﷻ است -، فانی شده و وحدت با او یابد.
پس ندایِ «يَــا مُجِير»؛ برخاسته از درکِ قربِ حضرت مجیرﷻ در جان سالک خواهد بود.



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
✨‌

✨


3️⃣ 💢 اوّلین فقرۀ تسبیح؛ با نامِ «اللهﷻ» آغاز می‌شود (【سُبْحَانَكَ يَا «اللهُ» تَعَالَيْتَ يَا رَحْمَانُ أجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِير】).
که «الله»؛
🍃֎⇦ اسم عَلَم برای ذات حقّﷻ است که مستجمع جمیع صفات کمالیه است.

و آخرین فقرۀ تسبیح؛ عبارتِ 🔻【سُبْحَانَكَ لاَ إِلَهَ إلّا أنْتَ سُبْحَانَكَ إنّي كُنْتُ مِنَ الظّالِمِين】🔺می‌باشد.

🍃⇯↲ که این جوشش و اقرار عبد؛
֎⇦ نقطۀ راه یافتنِ تشریعی او به حقیقتِ وحدت است.

🍃⇯֎ فقرۀ آخرِ دعا؛ آیاتِ مربوط به حضرت یونس (علیه السّلام) است.
❂☜ که حضرتشان (؏) مأمور به سِیْر عالَم از دوئیّت و شرک، به مقامِ عینُ الیقینِ توحیدیّۀ «لا اله الّا أنت» بوده‌اند.

🔳 حضرت یونس (علیه السّلام)؛ در سه ظلمت و تاریکی (یعنی ❂☜ دلِ ماهی، سیاهیِ شب، تاریکی دریا)؛ سائِر (سیر دهندۀ) عالمین بودند.

🍃⇯↲ که این ۳ ظلمات؛
֎⇦ جلوۀ 🔻«ظُلُماتٍ ثَلاثٍ»🔺 است که از بطونِ امّهات و در نقطۀ خلقتِ موجودات و آمدن در عالم کثرات، جولان می‌دهد.
چنان که قرآن می‌فرماید:

💎 【خَلَقَكُمْ مِنْ『نَفْــــسٍ واحِـــــدَةٍ』ثُمَّ جَعَلَ مِنْها زَوْجَها وَ أَنْزَلَ لَكُمْ مِنَ الْأَنْعامِ ثَمانِيَةَ أزْواجٍ يَخْلُقُكُمْ في‏ بُطُونِ أُمَّهاتِكُمْ خَلْقاً مِنْ بَعْدِ خَلْقٍ في‏ «ظُلُـمـاتٍ ثَــلاثٍ» ...】💎

✾ اوﷻ شما را از『نَفْــــسٍ واحِـــــدَةٍ』(❂☜مقام وحدت آل‌الله علیهم السّلام) آفرید، سپس زوجش را از [نوع‏] آن پديد آورد، و براى شما از دام‌‏ها هشت قسم پديد آورد. شما را [پيوسته‏] در شكم‏هاى مادرانتان مرحله به مرحله در تاريكى‌‏هاى سه گانه (به مجالِ وحدت؛ کثرت، جولان می‌دهد) مى‏‌آفريند…

📘 سورۀ زمر، آیۀ۶


🔥⇯֎ به اشاره بیان می‌شود که «ظُلُماتٍ ثَلاث‏»؛
֎⇦ چیزی از ملعونیّت اوّلی و دوّمی و سوّمی (لعنة الله علیهم اجمعین) است.

💠⇯֎ و «أَجِرْنَا مِنَ النَّـــــارِ يَا مُجِـير»؛
֎⇦ پناه بردن از آن سه ملعونِ ازل و ابد به حضرتِ『 مُجیرﷻ』است.

🔳 که تعیّن و حدِّ عالمِ کثرات؛
🔥☜ این سه ملعون هستند.

🍃⇯֎ الغرض؛
سیر تسبیحی در اسماء؛
֎⇦ نفْسِ حفاظتِ حضرتِ «مجیرﷻ» است.
که چون «مُجیر»، مطلق حقیقی است؛ به سبحان بودنش از آتشِ نار محفوظ می‌دارد و آنگاه، در تعیّن هر اسمی، سالک را سیر می‌دهد (به سبحان بودن - پس متعیّن به حدّ اسم نمی‌شود که در غمِ تعیّن بماند).


4️⃣ 💢 پس بلافاصله بعد از این سیرِ سبحانی، می‌گوییم:

☀️〖 فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ نَجَّيْنَاهُ مِنَ الغَمِّ
وَ كَذَلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ〗☀️

✾ پس دعاى وى را مستجاب كرديم و او را از غم و اندوه نجات داديم (غمِ دوئیّت و بُعد).
و ما اين گونه اهل ايمان را نجات خواهيم داد.

🍃⇯֎ اینچنین است که می‌فرمایند:
֎⇦ هر كس اين دعا را در ايّام البيض ماه مبارک رمضان -که نقطۀ ظهورِ جمع الجمع بودنِ حضرات آل‌الله علیهم السّلام، در ماهی است که «رأس السنة» است -، بخواند؛
❂☜ گناهانش آمرزيده شود (نشان از #وحدت)
❂☜ اگر چه به عددِ دانه‏‌هاى باران و برگ درختان و ريگ بيابان باشد (نشان از #کثرت).


5️⃣ 💢 کسی که از آتشِ تعیّنات و کثرات، مَصون ماند؛
صِله با حقیقت خواهد کرد و به سرْ منزلِ مقصود که همانا حضراتِ آل‌الله (علیهم السّلام) هستند، می‌رسد. که هدف از تمامِ سیر سالک؛
֎⇦ رسیدن به باطن البواطن حقّﷻ یعنی؛ حضرات ائمّۀ اطهار (علیهم السّلام) است.

🍃⇯֎ که #صلوات، طریق و آلت نیست. بلکه؛
֎⇦ مقصودِ حقیقی، و دِیْمومَت (دوام) و خدائیتِ خداوند است.
بنابراین در دنباله می‌گوییم:

🔻【وَ صَلَّى الله عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَجْمَعِين】🔺


۞🌱 و در نهایت:
🍃֎⇦ حمدِ این سلوک و بیانِ توحید در ذات و صفت و فعل را، با این عبارت بیان می‌دارد:

🔻【 وَ الْحَمْدُ لله رَبِّ الْعَالَمِينَ
وَ حَسْبُنَا الله وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ‏
وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إلاّ باللهِ العَلِيِّ العَظِيم】🔺




︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
✨‌

✨


6️⃣ 💢 امّا نکته‌ای هم برای مقدّماتِ ظاهریِ تنزیل این دعا بخوانیم:

🍃⇯֎ ملکوت اشیاء، تحتِ سیطرۀ حضرات آل‌الله (علیهم السّلام)؛
֎⇦ به دست ملائکه است.
و نامِ «مَلَک»، از ملکوتی بودن تا ملکوت را در اختیار گرفتن، برخاسته.

🍃⇯↲ در بعضی از احادیث آمده است؛ «إنّ لِكُلّ شيء مَلَكاً» یعنی؛ برای هر چیزی مَلَکی هست. که عمومِ «کُلّّ شَیء»؛ شیئیتِ اشیاء (یعنیِ ملکوتِ اشیاء) را ابتدائاً می‌گیرد.

❂☜ به عنوان نمونه در روایاتی آمده است که با هر قطرۀ بارانی، مَلَکی هست (🔻«وَ أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً» يَعْنِي؛ الْمَطَرَ يَنْزِلُ مَعَ كُلِّ قَطْرَةٍ مَلَك يَضَعُهَا فِي مَوْضِعِهَا🔺 / تفسیر امام حسن عسکری علیه السّلام ، ص۱۵۰).

🍃⇯֎ با هر ذرّه نیز اینچنین است.
و از این رو #ملائکه؛
֎⇦ بیشترین مخلوقاتِ خداوند هستند، چنان که می‌فرمایند:
🔻『 ليس خلقٌ أكثرَ من الملائكة』🔺
📚الكافي ، ج۸، ص۲۷۲


🌿۞ حضرت جبرئیل (علیه السّلام)؛
🍃֎⇦ سیّد ملائکه بوده و شاخصۀ ملائکه در ظهورِ حقیقت می‌باشند.

❂☜ و اینکه جبرئیل (ع) به نزد حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) می‌آید؛
🍃֎⇦ آوَرَندۀ ملکوت اشیاء، و سیر دادنِ آنها در مقامِ «رحمةٌ للعالمین» بودنِ حضرت رسول اکرم (ص) می‌باشد.


🌿⇯֎ بنابراین؛
🍃֎⇦ حضرت ختمی مرتبت (ص) به «رحمةٌ للعالمین» بودن؛ آورندۀ عالمین بوده، و تمام عالمین در این رحمت، جمعند.

🍃֎⇦ و جبرئیل امین (ع) - که رشحه‌ای از مقاماتِ حضرت (ص) است -؛ ملکوت و باطن اشیاء را در حضرت (ص) سِیْر می‌دهد.


✨☜ و از این رو؛ این دعایِ شریف، در ۹۲ فقرۀ نورانی - که عدد ابجد نامِ مبارکِ «محمّد» (صلّی‌ اللهُ علیه و آله) است -، جلوه‌ می‌کند.


7️⃣ 💢 النّهاية؛ اینکه جبرئیل (علیه السّلام)، وقتی به حضرت ختمی مرتبت (صلّی الله علیه و آله) وارد شد که در مقامِ حضرت ابراهیم (علیه السّلام) تشریف داشتند، دقّت دارد!


🌿⇯֎ حضرت ابراهیم (علیه السّلام) شاخصۀ بت شکن بودنِ انبیاء الهی (؏) هستند‌.
یعنی؛
🍃֎⇦ حضرت ختمی مرتبت (ص) به جلوۀ ابراهیمی (ع)، از شدّت توحید؛ نفیِ اصنام و بت نمودند. چرا که مقام حضرت ابراهیم (ع)؛
نفیِ نارِ دوئیّت و شرک است.

🔰 قرآن می‌فرماید:

🔻 【وَ كَذلِكَ نُري إِبْراهيمَ مَلَكُوتَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ لِيَكُونَ مِنَ الْمُوقِنينَ】 🔺

✾ و بدين سان ملكوتِ آسمان‏ها و زمين را به ابراهيم (؏) نشان مى‏داديم تا [بصيرت يابد] و تا از اهل يقين شود.

📘 سورۀ انعام، آیۀ ۷۵


♻️ جمع‌بندی اینکه؛
🍃֎⇦ حضرت رحمةٌ للعالمین (ص)، در مقامِ بت شکنیِ ابراهیمی (؏)، ملکوت اشیاء را، توسّط جبرئیلِ امین (؏)، از لااشارۀ #تسبیح، تا اشارۀ #اسماء، در سیرۀ قُربِ مُجیر بودنِ حقّﷻ، در دعایِ شریف مُجیر، سیر می‌دهند.



🍃۞ سعی شد به غایت خلاصه، و به اشاره بیان شود. این مقاله، فقط به قصدِ تنبّه و تذکّر بر مراقبۀ ادعیه در مقامات و زمان‌هایی است که وارد شده است. وگرنه برای شرحِ این دعایِ شریف، کتاب‌هایی باید تا بیان عجز نویسنده را از وصفِ دریایِ آن نماید.





«وَ الْحَمْدُ لله رَبِّ العَالَمِينَ
وَ حَسْبُنَا الله وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ‏
وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ باللهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيم»

📚 دعایِ مُجیر





🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده
#لطیفه_دعای_مجیر



‎‌‌‌‌‌‎──═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═──
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ کانال معرفة الحقّ
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ کانال اللطائف الإلهیّة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
‎‌‌‌‌‌‎──═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═──
.

.
༺✾دعای مجیر؛
گنجینه‌ای در ایّام البیض ماه رمضان✾༻




🍃 دلا!
فصل کوچ است.
فصل سفر!
«فَاغْتنم الفرصة»!

جان به این رحیل و سفرش تقدیم کن.
🍂 هیهات!
هیهات ...
که فصل سفر کوتاه است.


🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده


─═༅࿇༅ 🕯 ༅࿇༅═─
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
‎‌‌‎─═༅࿇༅ 🦋 ༅࿇༅═─
.

.

༺✾صــیام، سرّی از اسرار الهی✾༻

❖ لطیفۀ هفتم:
حضرت حقّﷻ؛ جزای صیام

┅─┅─═• 📖🌙 •═─┅─┅
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═• 📖🌙 •═─┅─┅


🔔 إن شاء الله مقالاتِ #کانال_معرفة_الحق مطالعه، و در آن‌ها تأمّل، و در جانْ تثبیت شده باشد.
❂☟و امّا پیش از خواندنِ این مقاله، دانستنِ مطلبِ #عین_شخصی برای بهرۀ بیشتر، مهمّ است.
[رجوع شود به ❂☜ https://telegram.me/ehsannil3/299]



🍃۞ همۀ عبادات؛ وحدتِ معنا دارند.
و #عبادت؛ نقطۀ جمعیّۀ فنایِ عبد در معبود است.

֎⇦ #عبادت - که واسطۀ عبد و معبود می‌باشد -؛ ظهورِ شخصِ حقیقیِ عالَم (؏) است.

☘️ بدین معنا که؛
֎⇦ حضرات آل‌الله(؏)؛ واسطۀ مطلقه و شخصِ عبادت می‌باشند. که؛

✓➊ اوّلاً؛
#شخص_عبادت در ظهورِ و جلوَتِ مناسک و مظاهرِ عبادی و فرائض می‌آید. یعنی؛
🍃֎⇦ او (؏) به عینِ شخصی، نماز وُ روزه وُ حج وُ زکات، و به طور کلّی تمام عبادات است.
زیرا او شخصِ عبادت است که در عین حالی که محدود به هیچ تعیّنی نیست؛ در تعیّنِ عبادات می‌آید و عبادت را رسم کرده و رقم می‌زند.

🔰 چنان که حضرت امام جعفر صادق (علیه السّلام) می‌فرمایند:

🔻『 نَحْنُ «الصّلاةُ» في كتابِ الله عَزّ وَ جَلّ
وَ نَحْنُ «الزّكاةُ» وَ نَحْنُ‏ «الصّيامُ»‏ وَ نَحْنُ «الحجُّ»
وَ نَحْنُ الشّهْرُ الحرامُ وَ نَحْنُ البَلَدُ الحرامُ
وَ نَحْنُ كعبةُ الله وَ نَحْنُ قبلةُ الله وَ نَحْنُ وَجْهُ الله
قَالَ الله تَعَالَى‏:【فَأيْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ الله】』🔺

📚بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۲۴، ص۳۰۳

🍃֎⇯حضرات آل‌الله (؏) - که حقیقت و باطنِ «لا هو الّا هو» بودنِ حقّﷻ هستند -، در مقام عبادت؛
֎⇦ حالی به جلالِ ﴿لا هو﴾ و روزه ظاهرند.
֎⇦ و حالی به جمالِ ﴿الّا هو﴾ (سایر عبادات).

[☜بیانِ قیدِ «حالی» از اختناق لفظ است،
وگرنه هیچ قیدی نیست.]


✓➋ ثانیاً؛
🍃֎⇦ هر عابدی، به حضرات آل‌الله (؏) است که عابد است و عبادت می‌کند، چنان که حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) به حضرت مولی امیرالمؤمنین علی (علیه السّلام) می‌فرمایند:

🔻『 وَ الله يَا عَليُّ
مَا خُلِقْتَ إلّا لِيُعْبَدَ بِكَ 』🔺

✾ به خدا قسم یا علیّ!
خلق نشده‌ای الّا برای اینکه؛
[خداوند] به تو عبادت شود.

📚بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۲۴، ص۶۵


🍃֎⇦ و یا می‌فرمایند:

🔻『 بِنَـا عُبِدَ الله』🔺
✾ فقط و فقط خداوند به ما [آل‌الله (؏)] عبادت شد.
📚الكافي، ط - الإسلامية، ج‏۱، ص۱۴۵


🌿⇮֎ در احادیث فوق دقّت فرمودید؟!

֎🔔⇦ کسانی که حضرات آل‌الله (؏) را صرفاً طریقی حَدّی (و نه لُبّیِ نوری) برای رسیدنِ به #معبود می‌دانند، بدین معنا که هیچ دخالتی در معبودیّت ندارند؛ این حدیث إن شاء الله تذکّری برای بیداری آن‌هاست!


✓➌ ثالثاً؛
🍃֎⇦ معبودیّتِ معبود، به حضرات آل‌الله (؏) است. و اگر آل‌الله (؏) را «مِن دونِ الله» بدانیم، این سخنان و معارفِ خاصّ، جز کفر و الحاد تصوّر نمی‌شود!


⚠️ تذکّری به نفس، در حاشیه‌ای که اصل است:
🍃֎⇦ ساعاتِ دنیا، فرصتی است برای #معرفت.
«فاغتنم»...
«که این معامله تا صبحدم نخواهد ماند»
تا دیر نشده برای معارف دست به کار شو.



🍃👁‍🗨 الغرض؛
برای تفهیم و تصحیحِ نگرش به ظرائف و لطائف، در قالب تحلیل و بیان می‌آئیم:

🍃🤲🏻 ⇦ #نماز؛
دعا و مناجات است و تکلّمِ با خداوند.
و در تکلّم؛ فهم لازم است که در حالِ کلام؛ به نحوی باید بفهمی تا تکلّم کنی.

🌿⇯֎ هر کلامی، بهره‌ای از فهم دارد.
هرچند #فهم ❂☜ شعور و حضورِ #مفهوم در #فهیم است، اما به حسب تحلیل عرض می‌شود که:
🍃֎⇦ «#فهم»، نسبت به «#رؤیت» و #مشاهده در مرتبۀ پائین‌تری قرار می‌گیرد.


🍃🌕⇦ امّا روزه؛
سراسر رؤیت است و مشاهده.
#مشاهده؛
❂☜ یکی شدنِ #شاهد و #مشهود است و بُهت را به همراه دارد.


🍃🤲🏻⇫ برای نماز؛
֎⇦ حقّﷻ در حدیث قدسی می‌فرماید:

🔻『 قسَمْتُ الصّلاةَ بَيْنِي وَ بَيْنَ عَبْدِي نِصْفَيْنِ
فَنِصْفُهَا لي وَ نِصْفُهَا لِعَبْدي وَ لِعَبْدي مَا سَأَلَ』🔺

✾ نماز را بین خود و بین بنده‌ام تقسیم کردم.
نیمی برای من و نیمی برای بنده‌ام و برای بنده‌ام آن است که می‌خواهد.

📚 منابع:
◉ تفسير المحيط الأعظم، سیّد حیدر آملی، ج‏۴، ص۱۲۹
◉ المحجة البيضاء، ملّا محسن فیض کاشانی، ج‏۱، ص۳۸۸


🍃🌕⇫ امّا در مورد صیام (روزه)؛
֎⇦ حقّﷻ در حدیث قدسی می‌فرماید:

🔻『 كلُ عَمَلِ ابْنِ آدَمَ هُوَ لَهُ غَيْرَ الصّيامِ
هُوَ لِي وَ أنَا أجْزيٰ بِه』🔺

✾ همۀ عمل آدمیزاد برای خودش است، غیر از روزه.
روزه برای من است و من جزای به آن هستم.

📚 الخصال، شیخ صدوق، ج۱، ص۴۵


🍃⇳֎⇦ همۀ اعمال آدمی برای خودش است، ولی روزه برای خداست.
این جای دقّت دارد که خداوند متعال نمی‌فرماید: حاصلِ روزه برای من است. بلکه خودِ روزه برای حقّﷻ است.



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
✨‌

✨

🌿۞ #جزا را باید بشناسیم تا إن شاء الله لطیفۀ این فرمایشِ نورانی به جان بنشیند:

🍃֎ اگر جزا؛ حقیقی باشد، منفصل از عمل نیست، بلکه حقیقتِ عمل است.
در قیامت؛
֎⇦ جزای اعمال را نشان می‌دهند. یعنی؛ حقیقتِ اعمال را نشان می‌دهند که اگر إن شاء الله خَیر باشد، #نور است. و اگر العیاذ بالله شرّ باشد، #نار است.

֎⇯⇦ اعمال و تجسّمِ اعمال، جدای از شخص نیست، بلکه خودیّتِ شخص است. پس جزایش نیز، ظهورِ حقیقتِ عمل است.
❂☜برای همین هم نفسِ عامل (عمل کننده)، در گرویِ عملش است، چنان که قرآن می‌فرماید:

🔻【 كُلُّ نَفْسٍ بِما كَسَبَتْ رَهينَةٌ】🔺
✾ هر نفسی در گرویِ آن چیزی است که کسب کرده است.
📘 سورۀ مدثّر، آیۀ ۳۸


🍃֎⇯⇦ که اگر #عمل، و #عامل، دو مطلب جدایِ از هم باشند؛ معنا ندارد که عامل را برای آن عمل، عقاب کرده یا ثواب دهند.
بنابراین؛
🍃֎⇦ عمل، جانِ عامِل است و برخاسته از آن جان، در ظهورِ آمده است.


♻️ پس تا اینجای سخن؛
جزای یک عمل، نمی‌تواند کمتر از آن باشد که اگر چنین شد، جزای آن عمل، تمامْ نبوده و چیزی از جـــزا داده شده است.
بلکه اصحّ این است که گفته شود: اصلاً جزای آن عمل نبوده است که داده شده.

🔔‌ العیاذ بالله که خداوند پیمانۀ کوچک بریزد. هر چه هست، کریم است و جزایِ کریمانۀ او، تطوّرات و تجلیّاتِ کرم اوست ...


🍃🌕🌱 روزه، سراسر رؤیت و مشاهده است، چنان که حضرت خاتم الأنبیاء (صلی الله علیه و آله) می‌فرمایند:

🔻『 صومُوا لِرُؤْيَتِهِ وَ أَفْطِرُوا لِرُؤْيَتِه』🔺

✾ به رؤیت، روزه بگیرید و به رؤیت، افطار کنید.

📚 عوالي اللئالي، ج۲، ص۲۳۳


🌙۞ که این حقیقت، تا رؤیتِ ظاهر هم کشیده شده است و در دیدنِ هلال ماه و شفقِ خورشید، در بدو و ختمِ ماه مبارک رمضان؛ منظور است.


🍃۞ اما مطلب ما بر سر عرفانِ این قضیه است.
رؤیت و مشاهده در عالمِ نور مطرح است و کلام حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) از شدّتِ «بود»، تا امرِ «صومُوا» و «أَفْطِرُوا» آمده است، یعنی؛

🌙⇯⇦ از اینکه «صیام»؛ رؤیت است و «افطار»؛ رؤیت است؛
❂☜ این حقیقت؛ تا امرِ به رؤیت در ظاهرترین مرحله - که دیدنِ هلال و شفق در طلوع و غروب است -، ممدود و کشیده شده است.


👁‍🗨 در رؤیت و مشاهده؛ شاهد و مشهود در #مقام_شهادت، یکی می‌شوند و از این رو؛
🍃֎⇦ صوم بر خلاف اعمالِ عبادی دیگر، تقسیم نمی‌شود، چرا که دوئیّتی در کار نیست.
در نتیجه حقّﷻ در حدیث قدسی می‌فرماید:

🔻«الصَّوْمُ لِـــي»🔺
روزه برای من است.
📚 الكافي، ج۴، ص۶۳


🍃֎⇯⇦ وچون تماماً این عمل (روزه) برای خداست، جزایش نیز غیر از خدا نیست، چرا که می‌فرمایند:

🔻『 مَن كانَ لله كانَ اللهُ لَه』🔺
✾ کسی که برای خدا بود، خدا برای اوست.
📚 بحار الأنوار، ج۷۹، ص۱۹۷


🔰 و در نتیجه حقّﷻ در همان حدیث قدسی می‌فرماید:

🍃【 الصَّوْمُ لِــــي وَ أَنَا أَجْزِي به】🍃

📚 مصباح الشريعة، ص۱۳۶


↲۞ در مرتبۀ پائین‌تری از معرفت؛
«اجزي»، فعل معنا می‌شود. و در نتیجه حدیث بدین معناست که؛
🍃֎⇦ من به این عمل (روزه) جزا می‌دهم.

❂☜ این درست است، ولی تمام نیست!

↲۞ امّا در مرتبۀ بالاتری از معرفت؛
«اجزيٰ»، فعل نیست، بلکه اسم مفعول است و خبر برای مبتدای «أنا».
بنابراین؛ «أنَا اجزيٰ بِه» اینگونه معنا می‌شود:
🍃֎⇦ من [خودم] جزای به این عمل (روزه) هستم.


🍃🌕⇦ خودِ خداوند؛ جزای صوم (روزه) است؛ به خاطرِ اینکه ❂☜ لقاء و مشاهدۀ او صورت گرفته است و دوئیّتی در کار نیست.
معبود است و جلوۀ خودش در عبدی که صائم است ...

֎⇯⇦ او جزای صوم است؛ یعنی؛ خالصۀ صوم بدون احتسابِ صائم (که چه کسی است) جلوۀ خداوند است.

🍃֎⇦ منتها چون صائم در انتساب به صوم، چیزی جز ظهورِ صوم نیست (یعنی صائم به روزه‌اش نشان داده می‌شود)؛ پس جزای صائم هم خداوند است.


🔰 و این مطلب اشاره‌ای است به حدیثی قدسی که حقّﷻ می‌فرماید:

🔅〖من طلبنی وَجَدَنی و مَن وَجَدَنی عَرَفَنی
و مَن عَرَفَنی أحَبَّنی و مَن أحَبَّنی عَشَقَنی
و مَن عَشَقَنی عَشَقتَهُ و مَن عَشَقتَهُ قَتَلتَهُ
و مَن قَتَلتَهُ فَعَلَیَّ َدیَتَهُ و مَن عَلَیّ َدیَتَهُ
و اَنا من قتلته دیَتُه و مَنْ علیَّ دیَتُه «فــأنـــا دیَـــتُـــهُ»〗🔅

✾ آن کس که مرا طلب کند، من را می‌یابد
و آن کس که مرا یافت، من را می‌شناسد
و آن کس که مرا شناخت، من را دوست می‌دارد
و آن کس که مرا دوست داشت، به من عشق می‌ورزد
و آن کس که به من عشق ورزید، من نیز به او عشق می‌ورزم
و آن کس که من به او عشق ورزیدم، او را می‌کُشم
و آن کس را که من بکشم، خون‌بهای او بر من واجب است
و آن کس که خون‌بهایش بر من واجب شد؛
پس خودِ من خون‌بهای او می باشم.

📚 الكلمات المكنونة، چاپ قديم، ملّا محسن فیض کاشانی، ص۸۰



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
✨‌

✨

🍃۞ امّا بیشتر دقّت کنیم:
֎⇦ بزرگیِ خداوند آنچنانی است که معادل ندارد و اصلاً چیزی جز خداوند و تجلیّات خداوند نیست که در مقابل، و تصوّرِ معادل بیاید. بنابراین؛ آنجائی که جزا؛ خداوند می‌باشد، آنجا ظهورِ خود خدا بوده است.

🍃🌕⇦ عبد صائم؛ صائم از مفطراتِ عملی، صائم از مفطرات خُلقی، تا برسد به اینکه صائم از مفطراتِ ذاتی است.
یعنی او؛

➀🔺اعمالی را که باعثِ باطل شدنِ روزه می‌شود، ترک می‌کند.
❂☜ که این #توحید_افعالی است و ظهور خداوند در افعال اوست.

➁🔺و خُلقیاتی را که باعثِ باطل شدنِ روزه در باطنِ صفاتش بشود، نیز ترک می‌کند.
❂☜ که این #توحید_صفاتی است و ظهور خداوند در صفات اوست.

➂🔺و فراتر اینکه؛ بودنش در کنار خدا را ترک می‌کند.
❂☜ که این #فنای_ذاتی است و #توحید_ذاتی است و ظهور ذاتِ خداوند در این عبد است.

❇️⇯⇦ یعنی صائم؛ این بنده نیست، بلکه خداوند تا این بنده است و آنقدر صوم، شرافت دارد که دستِ انسان (به حسب ظاهر) هم در کار نیست. و برای همین به حسبِ ظاهر؛ این بنده در روزه، کاری نمی‌کند و روزه ظهوری ندارد.

🍃❂☜ بلکه «روزه؛ اجتناب است، و نه عمل»


🔰 بنابراین خداوند تا این بنده است، همانطور که می‌فرماید:

🔻【 أ أَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ】🔺

✾ آيا شما آن را مى‌رويانيد يا ما روياننده‌ايم؟

📘سورۀ واقعه، آیۀ ۶۴


🔰 و یا می‌فرماید:

🔻【 و ما رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَ لكِنَّ اللهَ رَمى وَ لِيُبْلِيَ الْمُؤْمِنينَ مِنْهُ بَلاءً حَسَناً】🔺

✾ و وقتى [ريگ‌ها را] انداختى، اين تو نبودى كه انداختى، بلكه خدا بود كه انداخت، تا مؤمنان را بدين وسيله به امتحانِ خوبى از جانب خود بيازمايد.

📘سورۀ انفال، آیۀ ۱۷


🍃֎⇯⇦ و این وحدت؛ آنقدری است که اگر بگوییم صائم ☜ انسان است؛ درست گفته‌ایم.
و اگر بگوییم صائم ☜ خداوند است؛ باز هم درست گفته‌ایم.

☀️🍃֎⇦ و این است «مقام تحیّر» ...
که به هرجا بایستی؛ تو ایستاده‌ای، ولی آن حقیقت؛ توقّف در مقامی دونِ مقامی ندارد.
هم در معبود، تمامْ ظهور است و هم در عبد.
هم در مذکور بودن است و هم در ذاکر بودن و قسّ علی هذا‌ ...
چنان که در #دعای_جوشن_کبیر می‌خوانیم:

🔅【 يَا خَيْرَ ذَاكِرٍ وَ مَذْكُورٍ
يَا خَيْرَ شَاكِرٍ وَ مَشْكُورٍ
يَا خَيْرَ حَامِدٍ وَ مَحْمُودٍ
يَا خَيْرَ شَاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ
يَا خَيْرَ دَاعٍ وَ مَدْعُوٍّ
يَا خَيْرَ مُجَابٍ وَ مُجِيبٍ
يَا خَيْرَ مُونِسٍ وَ أَنِيس‏
يَا خَيْرَ حَبِيبٍ وَ مَحْبُوب‏】🔅


♻️ تکرار می‌کنم:

🍃֎⇦ عبدِ صائم در هر یک از مراتب توحیدی (صائم در افعال، صائم در صفات، صائم در ذات)، به همان اندازه که صائم است، فانی در حقّﷻ است. و او نیست و حقّﷻ هست. و برای همین که جزای حقّﷻ، خودِ حقّﷻ است ❂☜ خداوند می‌فرماید؛
🔻«الصَّوْمُ لِي وَ أَنَا اجزيٰ به»🔺
📚 مصباح الشريعة، ص۱۳۶


🔰 این لطیفه را در قرآن نظر کنیم تا إن شاء الله بیش از پیش در جانمان نشسته و مَناط و معیارِ آن همیشه در دستان معرفتمان باشد:

🍃🌕⇦ در سورۀ حضرت یوسف (علیه السّلام) بیان شده است که وقتی آن جام طلای حضرت یوسف (؏) به حسبِ ظاهر گم شد و در بــــارِ برادرش بنیامین پیدا شد، چنین گفتند:

🔸【 قالُوا جَــــــزاؤُهُ مَنْ وُجِدَ في رَحْلِهِ
❂☜فهُــــوَ جَزاؤُه】🔸

✾ گفتند: سزايش آن است كه هر كه [جام مذکور] در بارِ وى يافت شد،
❂☜ او خودش سزاى آن است.

📘سورۀ یوسف علیه السّلام، آیۀ ۷۵


♦️【 فَهُــــوَ جَزاؤُه】 ♦️


֎⇯ دقّت فرمودید؟!
🍃֎⇦ خداوند؛ خودش را در این عبدِ صائم می‌بیند (صوم، صمدیّت و جلال خداست). و جزای صوم در عبد صائم، گرفتنِ عبد است.
که این «گرفتن»؛
❂☜ فنای خاصّ #عبد در معبود است.‌
پس معبود؛ خودش را به عبد، جزا داده است.






«اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ كَمَا حَمِدْتَ نَفْسَكَ
وَ أَفْضَلَ مَا حَمِدَكَ الْحَامِدُونَ»

📚 از ادعیه ماه مبارک رمضان
إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج‏۱، ص۱۶۳






🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده
#لطیفه_حق‌تعالی_جزای_صیام


‎‌‌‌‌‌‎──═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═──
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ کانال معرفة الحقّ
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ کانال اللطائف الإلهیّة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
‎‌‌‌‌‌‎──═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═──
.

.

༺✾🍃 خوبرویان دو عالَم، خبر از حُسن تو دادند✾༻

🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
•┈┈••✾•🍃🌼🍃•✾••┈┈•
🦋


🔅۞ وجه هر شیئی؛ هویّت و شیئیتِ آن شیء است که شاخصۀ شناختِ آن است و شیء به آن مورد اعتناء و شناخت و معرفت است.

🌿⇯֎ بنابراین؛
֎⇦ وجه هر کسی، صرفاً صورتِ ظاهر او نیست. بلکه صورتِ ظاهر؛ جلوه‌ای از وجه شخص است. از این رو اگر کسی را از روی صدایش یا عضو یا مشخّصۀ دیگری از او مانند رایحۀ بدنش یا اثر انگشتش یا نوعِ عطسه یا سرفه‌اش یا صدایِ نفَس‌هایش یا نوع قدم‌ها یا صدایِ گام‌هایش، و یا هر مورد دیگری از این قبیل بشناسند؛ این موجبۀ شناخت؛
❂☜ جلوه‌ای از وجه و هویّتِ اوست.

🍃۞ و امّا؛
وجه مطلق که همۀ وجوه، رشحه‌ای از رشحات اوست؛
❂☜ حضراتِ «وجه الله» یعنی؛ ائمۀ اطهار (؏) هستند که می‌فرمایند:

🔻『نَحْنُ وَجْهُ الله』🔺
📚الكافي، ج۱، ص۱۴۵


🍃⇯֎⇦ هر کس، به کیفیّت و میزانی که به وجه مطلق - یعنی؛ ائمۀ معصومین (؏) -، #اقبال داشته باشد؛ فانی در حضرتشان است و #وجه_الله به او جلوه‌گر است.
پس به قدرِ اخلاصِ اقبالش، دارای #وجاهت و هویّت است و همین میزان؛ میزانِ #معروف و شناخته شده بودنِ این شخص است، چرا که حضرات ائمه اطهار (؏)؛ شخصِ #المعروف هستند، چنان که می‌فرمایند:

🔻『الْمَعْرُوفُ فِي أهْلِ السّمَاءِ المعرُوفُ فِي أهْلِ الْأرْضِ وَ ذَلِكَ أميرُ المُؤْمِنِينَ عَليُّ بْنُ أبي طالبٍ؏』🔺

✾ شخصِ «المعروف» در اهل سماء (یعنی عالَم لا إشاره) و شخصِ «المعروف» در اهل ارض (یعنی عالَم اشاره)؛ قطعاً امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب (؏) هستند.

📚بحار الأنوار، ج‏۱۰، ص۲۰۸


❂☜ در نتیجه؛
اعتقادات شخص؛ وجاهَت و هویّت و معروفیّت اوست.

🍃۞ بنابراین؛
کسی که ولایت حقیقیِ ائمۀ اطهار (؏) و برائت از دشمنانِ ملعونشان را نداشته باشد؛ حقیقتاً هویّت و وجاهت نداشته، و شیء قابل شناختی نیست.
و به عبارتی؛ اصلاً شیء نیست و غاصبانه و مسامحتاً مورد اشاره است.

🌿🌸⇯֎⇦ خوش اعتقادهای عالم؛ حقیقتاً، #خوش_صورتان و #زیبارویان عالم‌اند، که در روایات، به نامِ «حِسان الوجوه» خوانده می‌شوند.
ایشان «خوشگِل» حقیقی هستند.
که «گِل»؛ همان #طینت شخص است.


🔰 حضرات آل‌الله (؏) می‌فرمایند:

🔻『شيعتنا منّا خُلِقوا مِن فاضِل طينتنا
و عُجِنوا بِماء ولايتنا』🔺
✾ شیعیان ما از ما هستند که از جلوۀ فضلِ طینتِ ما خلق شده‌اند
و به آبِ حقیقتِ ولایتِ ما عجین گشتند.

📚بحار الأنوار، ج‏۵۳، ص۳۰۳


🌿۞ بنابراین #شیعیان؛
֎⇦ «خوش گِل» یعنی؛ #خوش_طینت می‌باشند و فقط شیعیانِ آل‌الله (؏)؛ #خوبرویان و «#خوشگل»های عالَم‌ و جلواتِ «حِسان الوُجوه» هستند.

🔲 و این زیبایی حقیقی است که در کربلایِ شهود، پرده از آن برداشته می‌شود.
به رسمِ ادب، فقط به یک اشاره بیان می‌کنم؛

🌕 جنابِ جُوْن (روحی لجماله الفداء) - با وصفی که در مورد رویِ مبارکشان بیان شده است -؛ در هنگام شهادت، چُنان باطنشان، در ظاهر هم؛ سپیدرو جلوه می‌نمایند و عِطرِ عِترَت‌نِشانِشان، عالَم را معطّر می‌نماید.


🔰 خیراتِ عالَم فقط بایستی از خوبرویانِ حقیقی طلب شود و این امر حضرت رسول اکرم (ص) است که می‌فرماید:

🔻《اطْلُبُوا الْخَيْرَ عِنْدَ حِسَانِ‏ الْوُجُوهِ》🔺
✾ خير و خوبى را از خوش رويان طلب كنيد.
📚الخصال، ج‏۲، ص۳۹۴


🍃۞ با بیانی که روزی فرموده‌اند، بخوانیم و بدانیم؛

➊♦️در روایت است؛
֎⇦ «النَّظَرُ إِلَى الْوَجْهِ الْحَسَن» یعنی؛ دیدنِ چنین رویِ زیبایی - که جلوۀ ائمۀ اطهار (؏) می‌باشد -؛
❂☜«يَجْلِينَ الْبَصَرَ» است، یعنی؛ باعثِ جلایِ بصرِ حقیقی است (📚الخصال، ج‏۱، ص۹۲).


➋♦️از شاخصِ نعمت‌های بهشتی، صورت نیکوست که بهشتیان هر دمی به شوقی، طالبِ آن هستند.
در بهشت، #بازار_صورت هست.

🌿۞ چنان که راسِمِ عالَم وجود، حضرتِ وجهُ‌الله؛
خاتم الانبیاء و المرسلین (ص) می‌فرمایند:

🔸『إنّ في الجَنّةِ سُوقاً ما فِيهَا شِرًى
وَ لَا بَيْعٌ إِلَّا الصُّوَرُ مِنَ الرّجالِ وَ النّساء』🔸

✾ در بهشت، بازارى است كه در آن؛
خريد و فروشى نيست، جز آنکه؛
در آن جا صورتِ مردان و زنان خرید و فروش می‌شود.

📚بحار الأنوار، ج‏۸، ص۱۴۸

که؛
🔹صورتِ رجالی؛
֎⇦صورتِ جمالی ائمۀ اطهار (؏) است.

🔸و صورتِ نسائی؛
֎⇦صورتِ جلالیِ حضرتشان (؏) است.


[⚠️ شرح رجال و نساء و علّت جلال خواندنِ نساء
و جمال خواندنِ رجال، بیانِ مجزّایی می‌طلبد.]


➌♦️زیباییِ حقیقی، برخاسته از عبودیّت است.
که عبودیّت؛ #عقل است. چنان که در وصفِ عقل؛
حضرت مولی امیرالمؤمنین علی (؏) می‌فرمایند:

🔻『مَا عُبِدَ بِهِ الرّحْمَنُ‏ وَ اكْتُسِبَ بِهِ الجِنَانُ』🔺

✾ [عقل] چيزى است كه به وسيلۀ آن؛
خدا پرستیده می‌شود،
و بهشت به دست آورده می‌شود.

📚الكافي، ج‏۱، ص۱۱



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•🌸👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻🌸•༻

🌟

🌟


🌿۞ این زیبایی حقیقی است،
چنان که حضرت امام حسن عسکری (؏) می‌فرمایند:

🔹『حُسْنُ الصُّورَةِ جَمَالٌ ظَاهِرٌ
وَ حُسْنُ الْعَقْلِ جَمَالٌ بَاطِنٌ』🔹

✾ حُسن صورت، زیباییِ مجازی است،
و حُسن عقل؛ زیباییِ حقیقی است.

📚 بحار الأنوار، ج‏۱،ص۹۵


🔰 امّا ...


🍃 آن که پنهان است از چشمِ کسان پیداست کیست؟
در دل هر ذرّه، خورشیدِ نهان پیداست کیست؟
آن که دارد آسمان را تا نیفتد بر زمین
هم زمین را تا بجنبد هر زمان پیداست کیست؟
سر نپیچد هیچ‌یک از حلقۀ فرمان او
کارفرمای زمین و آسمان پیداست کیست؟
ظاهرِ باطن‌ْنما و باطنِ ظاهرْ نَما
در عیان پیدا و در پنهانْ عیان پیداست کیست؟
آن که او پیداست چون خورشید نزد عارفان
در نقاب از دیدۀ نامحرمان پیداست کیست؟
آن که حُسن خوبرویان پرتوی از حُسنِ اوست
هر جمیلی می‌دهد از وی نشان پیداست کیست؟
آن که مقصود مَنَ است از گفتنِ بیت و غزل
نزد صاحب دل چو خورشیدِ جهان پیداست کیست؟

(ملّا محسن فیض کاشانی - ره-)


☀️۞ آن عقلِ حقیقی و حقیقتِ عقل که حُسن‌ها و زیبایی، رشحه‌ای از رشحاتش، و جلوه‌ای از جلواتش می‌باشد؛ شخصِ شخیصِ عالَم وجود، کریمِ مطلق، کریمِ آل محمّد (ص) و حقیقت و معدنِ کرَم، حُسن مطلق و مطلقِ حُسن، حضرت امام حسن مُجتبی (روحی لذکره الفداء) هستند که در حدیث است:

💠〖لَوْ كانَ العَقْل رَجُلاً لَكانَ الحَسَن‏ عليه السلام〗💠

✾ اگر عقل بخواهد به شكل شخصى ظاهر گردد،
آن شخص امام حسن (عليه السّلام) هستند.

📚 القطره، ج۱، ص۲۷۲


⚠️ تذکّر:
«لو» در حدیث فوق؛
«لو»ی شرطیۀ حَدّیه نیست، بلکه؛
❂☜«لو»ی محقّق موضوع است، یعنی؛ قطعاً چنین است.


🐪🔥 و عجوزۀ حسودِ دنیاپرست - عایشۀ ملعونه - شدّت حُسن حضرت امام حسن مجتبی (؏) را تاب نمی‌آورد و در طولِ زندگی، نفرتش را ابراز می‌کرد. تا جائی که حتّی به بدنِ مطهّر حضرت (؏) در تابوت رحم نکرد و [به حسب ظاهر] در لحظات پایانی دسترسی به حضرت حُسن مطلق، امام حسن مجتبی (؏)، تمام انزجارِ خود را با دستورِ تیربارانِ آن پیکر مبارک (؏)، بر ملا ساخت، تا علاوه بر ظاهر شدنِ انزجار و جولان دادن ذاتِ خبیثش، مصیبتی بر مصیبتِ آلِ عبا (علیهم السّلام) در شهادتِ حضرت امام حسن مجتبی (؏) بیافزاید.

🔥اللّهمّ العن الجبت و الطاغوت و ابنتیهما...🔥


و حضرت سیّد الشهداء (؏) اشک‌ریزان این گونه سرودند:

«فلَیسَ حَریبًا مَن اُصیبَ بِمالِهِ
وَ لَكِنَّ مَنْ وَارَى أَخَاهُ حَرِيْب‏»
مصیبت‌زده آن نیست که مالش را برده باشند،
مصیبت‌زده کسی است که برادری چون تو را به خاک می‌سپارد.

📚المناقب، ج۳، ص۲۰۵











🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده
#حسان_الوجه
#خوش_طینت





─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
🆔 @ehsannil1 #کانال_معرفة_الحق
🆔 @ehsannil2 #کانال_اللطائف_الالهیة
🆔 instagram.com/ehsan_nil 🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─

.

.
🔥 امّ المنافقین، فاحـشۀ مبیّنه!

•┈┈••✾•🚩•✾••┈┈•
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
•┈┈••✾•🚩•✾••┈┈•

در خور صحبت‌ها و سؤالات و شبهاتی که گاهی مطرح می‌شود، لازم شد پستی به مناسبت شب به درک واصل شدنِ عایشۀ ملعونه، در خصوصِ #فاحشه_بودن این ملعونه نگاشته شود.

به ضرورتِ تبیینِ مطلب، ناگزیر از استفادۀ عباراتی هستم! و پیشتر از حضورِ محبّین آل الله (ع) عذر می‌خواهم.


⚜️ عنوان #فاحشه بودن و #زنا از مجعولات شرعیه است. مجعولِ شرع را شارع تعیین می‌نماید و شرع می‌فرماید که همان مجامعت اگر تحت شرع نباشد و عقدی در کار نباشد، زِناست و حرام. و اگر تحتِ شرع باشد و عقد شرعی نماید، نِکاح است و حلال.
در نتیجه شارع است که تشریع می‌فرماید که فاحشه کیست.

⚜️ حال؛
شارع مقدّس که فحشای زنان دیگر را، زِنای ظاهر قرار داده است، خارج شدنِ زنان پیامبر اکرم صلّی‌الله‌علیه‌وآله را نیز فحشای زنان حضرت (ص) قرار داده است و فرموده است؛

💎"وَ قَرْنَ في بُيُوتِكُنَّ وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِيَّةِ الْأُولى"💎
🔹و در خانه‌هايتان بنشينيد، و مانند روزگار جاهليت قديم، با خودنمايى ظاهر نشويد.
📘 سورۀ احزاب، آیۀ ۳۳

🍁 "تَبَرُّجَ الْجاهِلِيَّةِ الْأُولى"؛ زِنا دادن بوده است. پس در مقابلش، "قَرْنَ في بُيُوتِكُنَّ" (در خانه‌هايتان بنشينيد) برای زنان پیامبر اکرم (ص)، شرط حفظ شدنِ ایشان از زِناست. بنابراین اگر از خانه بیرون بیایند، #فاحشه هستند.

🔥 عایشۀ ملعونه، فاحشۀ مبیّنه است که قرآن می‌فرماید:

💎 "يا نِساءَ النَّبِيِّ مَنْ يَأْتِ مِنْكُنَّ بِفاحِشَةٍ مُبَيِّنَةٍ يُضاعَفْ لَهَا الْعَذابُ ضِعْفَيْنِ وَ كانَ ذلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسيراً"💎
🔹اى همسران پيامبر! هر كس از شما مبادرت به كار زشت آشكارى كند، عذابش دو چندان خواهد بود و اين بر خداوند آسان است.
📘 سورهٔ احزاب، آیهٔ ۳۰


🔷 که حضرت امام جعفر صادق (روحی لذکره الفداء) برای این آیۀ شریفه می‌فرمایند؛

🔶"الْفَاحِشَةُ؛ الْخُرُوجُ بِالسَّيْف‏"🔶
📚 البرهان في تفسير القرآن، ج۴، ص۴۴۱


🔳 و نیز حضرت (ع) به راوی می‌فرمایند؛
🔻" أَ تَدْرِي مَا الْفَاحِشَةُ الْمُبَيِّنَة؟"🔺
(آیا میدانی فاحشۀ مبیّنه چیست؟)
راوی میگوید: "لا" (خیر).
حضرت (ع) می‌فرمایند؛
🔶"قتال أمير المؤمنين (ع) يعني أهل الجَمَل"🔶
جنگ کننده با مولی امیرالمؤمنین(ع)، یعنی کسانی که در جنگ جمل در مقابل حضرت قرار گرفتند.
📚 البرهان في تفسير القرآن، ج۴، ص۴۴۱


🔥 عایشۀ ملعونه، فاحشۀ مبیّنه است که فحشای باطنی را تا نهایتِ ظهور نیز کشانید. که هم از خانه بیرون آمد و هم بر شتری نشست و بر علیه امام زمانش (ع) بیرقِ جنگ برپا کرد...
لعنةالله‌علیها...

⚜️ دقّت کنیم که تبرّج جاهلیّت این بود که این زنان در فاحشه بودن، بیرق هم برپا می‌کردند و بر سر خانه‌هایشان عَـلـَم (پرچم) می‌زدند.
و عایشۀ ملعونه که خروجش از بیت، فحشا محسوب می‌شد، در این کار بیرق و عـَـلـَمِ خروج برپا کرد، یعنی پنهانی هم از خانه بیرون نیامد! بلکه علناً خارج شد و بر شتری سرخ رنگ که در بین شتران معلوم و نشان‌دار بود، سوار گشت و علناً خروجش را اعلام نمود.
یعنی فحشای آشکارا داشت و در نهایتِ آشکارا بودن، بر علیه آنکه این تشریع را شارع بود (یعنی حضرت مولی امیر المؤمنین علی علیه‌السّلآم) به جنگ برخاست.
لعنةالله‌علیها...

🔥 این فحشای مبیّنه است و این بسیار بدتر از آنی است که العیاذ بالله زنی خلاف کند و مرتکب فحشا شود.

⚠️ مراقبِ خشک مقدّس شدن باشید!
این علَمی است که شیطان بلند می‌کند تا حقّ را پنهان کند!
خداوند متعال، این ملعونه را نه تنها به «فاحشه بودن» خطاب می‌کند، بلکه او را «فاحشۀ مبیّنه» معرفی می‌فرماید.
از خدا می‌خواهیم مقدّس‌تر شویم؟!
حاشا و کلّا!!
امتحان‌ها همینجاست...
و پرهیز میکنم از تفصیلِ این خطا که «العاقل یکفیه الاشارة»!


🔥 عایشۀ ملعونه در بین فحشاها، فحشای مبیّن را انجام داد که تمام فحشاهایِ عالم، جولانی از این فحشاست...
و در وصفِ حال این ملعونۀ ازل و ابد، حضرت امام جعفر صادق علیه‌السّلام می‌فرمایند؛

🔴"فَإِنَّ تَبَرُّجَهَا أَعْظَمُ مِنْ خُرُوجِهَا"🔴
همانا تبرّج او بزرگتر از خارج شدنش است.
📚 مستدرك الوسائل، ج۱۱، ص۶۰


🔥‌پس برای فاحشه بودن عایشهٔ ملعونه، حرف تمام است.
و همین قدر اشاره می‌شود که هر فحشایی، در هرجایی، جولانی از فاحشۀ مبیّنه بودنِ عایشۀ ملعونه است.


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔥