.
💠 صــیام، سرّی از اسرار الهی
❖ لطیفۀ دهم:
حضرت عَطوفه (سلام‌ الله‌ علیها)، نقطۀ عطف رجعت!

🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═• 🌙 •═─┅─┅

📖 طبق فرمایش حضرات آل الله (علیهم السلام)، تعداد کتب آسمانی یکصد و چهار عدد است.

(📚 بحار الأنوار ،ط - بيروت، ج ۵۷، ص: ۲۴۳)

📘 از این کتب آسمانی:
◉ صُحُف ابراهیم (علی نبیِّنا و آله و علیه السلام)؛ در شب اوّل ماه مبارک رمضان،
◉ توراتِ حضرت موسی (علیه السلام)؛ در شب ششم ماه مبارک رمضان،
◉ انجیلِ حضرت عیسی (علیه السلام)؛ در شب سیزدهم ماه مبارک رمضان،
◉ زبورِ حضرت داوود (علیه السلام)؛ در شب هجدهم ماه مبارک رمضان،
◉ و قرآن حضرت سیّد المرسلین و خاتم الانبیاء (صلّی الله علیه و آله) در شب بیست و سوّم ماه مبارک رمضان نازل شده است.

(📚 الكافي، ط - الإسلامية، ج ۲، ص: ۶۲۹)

⚜ پس انزال همۀ کتب آسمانی، در ماه مبارک رمضان بوده است.

🍃 "انزال" (باب افعال)؛ نزول دفعی است ،
و "تنزیل" (باب تفعیل)؛ نزولِ تدریجی است.

❒ قرآن در طول بیست و سه سال به قلب مبارک حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) تنزیل شد و در «#لیلة_القدر» یعنی شب بیست و سوّم ماه مبارک رمضان هر سال، به قلب ولیّ الله (علیه السلام) انزال می‌گردد.

🔲 پیامبرانِ الهی، سلسله جنبانِ امّت خویشند.
در انزالِ کتابهای آسمانی؛ پیغمبرِ صاحب کتاب، #چهل_شب ، نیّت روزه می‌کردند.

به عنوان نمونه؛
🔰قرآن کریم برای حضرت موسی علیه السلام می‌فرماید:

💎 【و واعَدْنا مُوسى ثَلاثينَ «لَيْـــلَةً» وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ
فَتَمَّ ميقاتُ رَبِّهِ «أَرْبَعــــــينَ لَــــيْلَــــةً»】💎

و با موسى سى شب وعده كرديم و آن را به ده شب ديگر كامل نموديم.
پس ميقات پروردگارش در چهل شب به سر آمد.

(سورۀ اعراف، آیۀ ۱۴۲)


☑️ روزه به نیّت کردن در شب قبل آن، مورد قبول است. و در حقیقت، روزۀ روز، ظهورِ نیّت شبِ قبل است.

🔰حضرت رسول اکرم صلّی الله علیه و آله می‌فرمایند:

🔻〖منْ لَمْ يُبَيِّتِ الصِّيَامَ مِنَ اللَّيْلِ فَلَا صِيَامَ لَه〗🔺
کسی که از شبْ نیّت روزه نکند، روزه‌اش قبول نیست.

(📚 مستدرك الوسائل ، ج۷، ص: ۳۱۶)


⚜ "تبییت"؛ یعنی نیّت کردن در «شب» برای روزه گرفتن.
و این مهمّ (یعنی در شب بودن)، در آیۀ فوق مشخص است؛ (《لَيْـــــلَةً》).

🔔 اهل دقّت!
صیام، که ظهورِ جلالت و صمدیّت خداست، به «لیلة»ای آغاز می‌شود (سلام الله علیها) که پنهان از انظار است! و این حقیقتِ حقّ است که ظاهر شده.


💢 پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله برای نزول نورِ حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها و انتقال آن به حضرت امّ المؤمنین خدیجه کبری سلام الله علیها، مأمور شدند چهل شب نیّتِ روزه بفرمایند و روزه بگیرند و چهل روز از همسر گرامیشان دور باشند.

(📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج ۱۶، ص: ۷۸)

⚠️ به اشاره عرض میشود:
همین اعتکاف و دوری، می‌تواند حکمت استحباب اعتکافِ سه روزه، در ماه مبارک رمضان باشد.


✿ به هر حال این #چهل_روز دوری در شب بیست و سوّم رمضان که شب لیلة القدر است، پایان پذیرفت و حضرت بعد از تناول طعام بهشتی (خرما و انگور و سپس آب - لطائف دارد!) قصد اقامۀ نماز مغرب نمودند، امّا به فرمان خدا امر به مجامعت شدند.

👈 حقیقتِ نماز مغرب، حضرت فاطمه سلام الله علیها هستند ("و المغرب الزهراء" / 📚مشارق الانوار، ص 36). و چون این حقیقت در وجود نازنین حضرت رسول اکرم صلّی الله علیه و آله در انزال آمد، در آن شب ایشان نهیِ از اقامۀ نماز مغرب، در اوّلِ وقتِ ظاهریِ آن شدند.

⚠️ تذکّر: حضرات ائمه اطهار علیهم السلام، خودشان نماز، خودشان وقتِ نماز، و خودشان صاحب الوقت و الزمان، و خودشان اوّل الوقت هستند. و هر زمانی، به ظاهر نماز آمدند، همان زمان، اوّل وقتِ نماز است و اصلاً اوّل الوقت، به اوّلیتِ آل الله علیهم السلام معنا شده و معنا پیدا می‌کند. آسمان و خورشید و زمین و زمان، جنبندگانْ به حرکاتِ مژگان ائمه (ع) هستند.
تطبیقِ اعمالِ حضرات (ع) با معیاری بیرون از ایشان، نشان از کمی معرفت به ساحتِ الهی حضرات (ع) می‌باشد.

پس دقّت کنیم؛ سخنی که عرض شد در صورتِ ظاهر و برایِ بیانِ حقیقتی است که در ادامه خواهید خواند ...

🔅

◼️

⇦ بایستی در «انسان» دقیق شویم و قوسَینِ نزول و صعود او را وحدتِ شخصیِ حقیقتش نظاره کرد.

🔲 شواهدی از چلۀ نزول را بخوانیم :

🔹خداوند گِل حضرت آدم (ع) را چهل روز به یدِ الـٰهی خود (یعنی حضرات آل الله ؏) خمیر نمود (🔻『 خَمَّرْتُ طِينَةَ آدَمَ بِيَدِي أَرْبَعِينَ صَبَاحاً』🔺/ 📚عوالی اللئالی ج 4 ص 98).
که دو دست خداوند، یمین است. و با دو دستْ خمیر کردن؛ می‌تواند به نزول و صعود در عینِ شخصیِ آل الله (ع) اشاره کند. که جمال؛ سیر نزول است، و رفتن به جلال؛ سیرِ صعود.

🔹 چون به مرتبۀ بدَن بنی بشر رسیدم؛ در روایات آمده است که سیر تکمیلیِ سه مرحله از مراحلِ خلقتِ انسان، #چهل_روز طول می‌کشد.

هفت مرحلۀ خلقت به اختصار = طین، نطفه، عَلَقه، مُضغه، عِظام، لَحْم، روح (آیات 12 تا 14 سورۀ مؤمنون).
و سه مرحلۀ منظور = #نطفه ، #علقه ، #مضغه (📚 البرهان، ج‏4، ص: 17).

این هفت منزل که منازل التنزیل است، به عینِ شخصِ آن چهل است که مناسبِ عالَم خلق، در تدریج و تحدیدِ اعداد ظاهر می‌شود. امّا جلواتِ وحدانیّتِ شخصِ احد و واحد، کمال مطلق، حقیقتِ حضرتِ احد، حضرات آل الله علیهم السلام است.

ولیّ خدا (ع) ، آن کمال مطلق و وحدانیّت حقیقی است که در هر عددی، احد است و واحد. و چون رخ عیان کند، هفت و ده و چهل و هزار و مانند آن (که همه، معروف به اعدادِ کامل حقیقی هستند)، جلوۀ واحد بودنِ شخصِ اوست. و این منازل، به نفسِ او، معنا می‌شود.

چون حضرتِ احدَش، از خلوَتِ غیب، به جلوَتِ شهود جلوه کرد و چلۀ بیقراری او، در چهلْ چهلِ منزلِ ظهورِ او شعله کشید، سیرِ نزولْ ترسیم شد. و این سیر نزول، به #عین_شخصی او، سیرِ صعود دارد.

🔲 شواهدی از چلۀ صعود را بخوانیم :

🔹 حضرت رسول اکرم (ص) می‌فرمایند:

🔻『 مَا أَخْلَصَ عَبْدٌ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَرْبَعِينَ صَبَاحاً إِلَّا جَرَتْ يَنَابِيعُ الْحِكْمَة مِنْ قَلْبِهِ عَلَى لِسَانِهِ 』🔺
بنده‌ای برای خدا در چهل روز خالص نشود الا اینکه چشمه‌هاى حكمت از قلب او بر زبان او جارى شود.
(📚عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج‏2، ص: 69)

و حضرتِ امام جعفر صادق (ع) می‌فرمایند:

🔻『 مَنْ أَحَبَّ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ حَقَّقَ حُبَّنَا فِي قَلْبِهِ جَرَى يَنَابِيعُ الْحِكْمَةِ عَلَى لِسَانِه ...』🔺
کسی که اهل بیت (ع) را دوست بدارد و حق محبّت ما را در قلبش بجا آورد، چشمه‌های حکمت بر زبانش جاری می‌شود.

(بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏27، ص: 90)

این دو حدیث، دو بیان از یک حقیقت است.
👈 خودِ محبّت آل الله (ع)، اخلاصِ چهل روزه است.
این مطلب، نفیِ چلۀ اخلاص نیست. بلکه حقیقت را بیان می‌کنم. که چِلّۀ اخلاص، پله پله جدا شدن از انیّت و فانی شدن در حقیقتِ «چهل» است.
❁ #چله_اخلاص ؛ ظهورِ تحقّق آل الله (ع) در جانِ چله‌نشین است.
و نقطۀ اخلاص، همان نقطۀ تحقّق حقانیّت حبّ است.

🔹و در روایات آمده است که نهایت کمال انسان در چهل سالگی است.
🔹مدّت توقّف بنی اسرائیل در بیابان تیه جهت تکمیل توبه و ایمان، چهل سال به طول انجامید.
🔹در روایات، قدرتِ مؤمن را با چهل مرد برابر دانستند.
🔹اکثر انبیاء الهی (ع) در چهل سالگی به پیامبری مبعوث شدند که همه، چیزی از بعثتِ شخصِ بعثت، یعنی حضرت رسول اکرم (ص)، در سن چهل سالگی حضرتشان است.

برسیم به اینجا که ؛
🔹در شهادت حضرت سیّد الشهدا (ع) آسمان و زمین و هر آنچه در آن است #چهل_ روز_ گریست .
گریستن هم نزول است و هم صعود.
🔹و نیز برای عدد چهل آمده است که زائر امام حسین (ع) چهل سال زودتر از سایر مردم به بهشت می‌رود.

امّا ، ...
وا مصیبتاه که ...

◼️ رأس مطهر حقیقتِ هستی حضرت سیّد الشهدا (ع) به همراه رئوس مطهّر یارانِ با وفایِ حضرتشان، چهل «منزل» (مکان) تا شام برده می‌شود.
◼️و چهل «منزل» دستانِ ید اللّهی و جِسم ملکوتی واسطۀ مطلقۀ باریتعالی، حضرت سیّد الساجدین، زین العابدین ، تاج البکائین ، امام الجنّ و الانس حضرت علی ابن الحسین (ع) به غـُل و زنجیرِ جامعه، مغلول و بسته می‌شود.
◼️و در اربعین (زمان) رئوسِ مطهّر، به ابدان منوّر، توسط ولیّ خدا حضرت امام سجاد (ع) برگردانده می‌شود.


••●🔽●••
⚠️ نکته‌ای در حاشیه :

در این چله‌های مذکور، دقّت بفرمائید که چهل منزلِ مکان و چهل منزلتِ زمان مطرح شده است. برای همین یک اشارۀ کوتاه برای لطیفۀ زمان و مکان بایستی بیان شود تا از آن در ادامه استفاده کنیم :

⌛️ زمان «در عالم اشارات»؛ کمیّتی متصّل، امّا در بیقراری است.
«کمیّت» است، چون مشتمل بر آنات است. آنی می‌رود و متصلاً آنی دیگر آغاز می‌شود. و این حالِ بیقراری زمان در عالم اشاره است.

اما مکان؛ کمیّتی است در قرار.

زمان، که در بیقراری جلالی است؛ باطن مکان است.
و مکان که در قرارِ جمالی است؛ ظاهر زمان است.

🔲 که تحلیلاً بیان می‌شود:
⌛️ زمان؛ خلوتِ جلالیِ مکان است.
🌐 و مکان؛ جلوَت جمالیِ زمان است.

••●🔼●••

🔲

◼️

⇦ پس بایستی در «انسان» دقیق شویم و قوسَینِ نزول و صعود او را به وحدتِ شخصیِ حقیقتش نظاره کنیم.

🔲 شواهدی از چلۀ نزول را بخوانیم :

🔹خداوند گِل حضرت آدم (ع) را چهل روز به یدِ الـٰهی خود (یعنی حضرات آل الله ؏) خمیر نمود (🔻『 خَمَّرْتُ طِينَةَ آدَمَ بِيَدِي أَرْبَعِينَ صَبَاحاً』🔺/ 📚عوالی اللئالی ج 4 ص 98).
که دو دست خداوند، یمین است. و با دو دستْ خمیر کردن؛ می‌تواند به نزول و صعود در عینِ شخصیِ آل الله (ع) اشاره کند. که جمال؛ سیر نزول است، و رفتن به جلال؛ سیرِ صعود.

🔹 چون به مرتبۀ بدَن بنی بشر رسیدم؛ در روایات آمده است که سیر تکمیلیِ سه مرحله از مراحلِ خلقتِ انسان، #چهل_روز طول می‌کشد.

هفت مرحلۀ خلقت به اختصار = طین، نطفه، عَلَقه، مُضغه، عِظام، لَحْم، روح (آیات 12 تا 14 سورۀ مؤمنون).
و سه مرحلۀ منظور = #نطفه ، #علقه ، #مضغه (📚 البرهان، ج‏4، ص: 17).

این هفت منزل که منازل التنزیل است، به عینِ شخصِ آن چهل است که مناسبِ عالَم خلق، در تدریج و تحدیدِ اعداد ظاهر می‌شود. امّا جلواتِ وحدانیّتِ شخصِ احد و واحد، کمال مطلق، حقیقتِ حضرتِ احد، حضرات آل الله علیهم السلام است.

ولیّ خدا (ع) ، آن کمال مطلق و وحدانیّت حقیقی است که در هر عددی، احد است و واحد. و چون رخ عیان کند، هفت و ده و چهل و هزار و مانند آن (که همه، معروف به اعدادِ کامل حقیقی هستند)، جلوۀ واحد بودنِ شخصِ اوست. و این منازل، به نفسِ او، معنا می‌شود.

چون حضرتِ احدَش، از خلوَتِ غیب، به جلوَتِ شهود جلوه کرد و چلۀ بیقراری او، در چهلْ چهلِ منزلِ ظهورِ او شعله کشید، سیرِ نزولْ ترسیم شد. و این سیر نزول، به #عین_شخصی او، سیرِ صعود دارد.

🔲 شواهدی از چلۀ صعود را بخوانیم :

🔹 حضرت رسول اکرم (ص) می‌فرمایند:

🔻『 مَا أَخْلَصَ عَبْدٌ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَرْبَعِينَ صَبَاحاً إِلَّا جَرَتْ يَنَابِيعُ الْحِكْمَة مِنْ قَلْبِهِ عَلَى لِسَانِهِ 』🔺
بنده‌ای برای خدا در چهل روز خالص نشود الا اینکه چشمه‌هاى حكمت از قلب او بر زبان او جارى شود.
(📚عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج‏2، ص: 69)

و حضرتِ امام جعفر صادق (ع) می‌فرمایند:

🔻『 مَنْ أَحَبَّ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ حَقَّقَ حُبَّنَا فِي قَلْبِهِ جَرَى يَنَابِيعُ الْحِكْمَةِ عَلَى لِسَانِه ...』🔺
کسی که اهل بیت (ع) را دوست بدارد و حق محبّت ما را در قلبش بجا آورد، چشمه‌های حکمت بر زبانش جاری می‌شود.
(📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏27، ص: 90)

این دو حدیث، دو بیان از یک حقیقت است.
👈 خودِ محبّت آل الله (ع)، اخلاصِ چهل روزه است.
این مطلب، نفیِ چلۀ اخلاص نیست. بلکه حقیقت را بیان می‌کنم. که چِلّۀ اخلاص، پله پله جدا شدن از انیّت و فانی شدن در حقیقتِ «چهل» است.
❁ #چله_اخلاص ؛ ظهورِ تحقّق آل الله (ع) در جانِ چله‌نشین است.
و نقطۀ اخلاص، همان نقطۀ تحقّق حقانیّت حبّ است.

🔹در روایات آمده است که نهایت کمال انسان در چهل سالگی است.
🔹مدّت توقّف بنی اسرائیل در بیابان تیه جهت تکمیل توبه و ایمان، چهل سال به طول انجامید.
🔹در روایات، قدرتِ مؤمن را با چهل مرد برابر دانستند.
🔹اکثر انبیاء الهی (ع) در چهل سالگی به پیامبری مبعوث شدند که همه، چیزی از بعثتِ شخصِ بعثت، یعنی حضرت رسول اکرم (ص)، در سن چهل سالگی حضرتشان است.

برسیم به اینجا که ؛
🔹در شهادت حضرت سیّد الشهدا (ع) آسمان و زمین و هر آنچه در آن است #چهل_روز_گریست .
گریستن هم نزول است و هم صعود.
🔹و نیز برای عدد چهل آمده است که زائر امام حسین (ع) #چهل_سال_زودتر از سایر مردم به بهشت می‌رود.

امّا ، ...
وا مصیبتاه که ...

◼️ رأس مطهر حقیقتِ هستی حضرت سیّد الشهدا (ع) به همراه رئوس مطهّر یارانِ با وفایِ حضرتشان، چهل «منزل» (مکان) تا شام برده می‌شود.
◼️و چهل «منزل» دستانِ ید اللّهی و جِسم ملکوتی واسطۀ مطلقۀ باریتعالی، حضرت سیّد الساجدین، زین العابدین ، تاج البکائین ، امام الجنّ و الانس حضرت علی ابن الحسین (ع) به غـُل و زنجیرِ جامعه، مغلول و بسته می‌شود.
◼️و در اربعین (زمان) رئوسِ مطهّر، به ابدان منوّر، توسط ولیّ خدا حضرت امام سجاد (ع) برگردانده می‌شود.


••●🔽●••
⚠️ نکته‌ای در حاشیه که برای ادامۀ بحث لازم است:

در این چله‌های مذکور، دقّت بفرمائید که چهل منزلِ مکان و چهل منزلتِ زمان مطرح شده است. برای همین یک اشارۀ کوتاه برای لطیفۀ زمان و مکان بایستی بیان شود تا از آن در ادامه استفاده کنیم :

⌛️ زمان «در عالم اشارات»؛ کمیّتی متصّل، امّا در بیقراری است.
«کمیّت» است، چون مشتمل بر آنات است. آنی می‌رود و متصلاً آنی دیگر آغاز می‌شود. و این حالِ بیقراری زمان در عالم اشاره است.

اما مکان؛ کمیّتی است در قرار.

زمان، که در بیقراری جلالی است؛ باطنِ مکان است.
و مکان که در قرارِ جمالی است؛ ظاهرِ زمان است.

🔲 که تحلیلاً بیان می‌شود:
⌛️ زمان؛ خلوتِ جلالیِ مکان است.
🌐 و مکان؛ جلوَت جمالیِ زمان است.

••●🔼●••

🔲

.
༺✾صــیام، سرّی از اسرار الهی✾༻
❖ لطیفۀ دهم:
حضرت عَطوفه (سلام‌ الله‌ علیها)؛
نقطۀ عطف رجعت!

┅─┅─═• 📖🌙 •═─┅─┅
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═• 📖🌙 •═─┅─┅


📖 طبق فرمایش حضرات آل‌الله (علیهم السّلام)؛
֎⇦ تعداد کتب آسمانی، یکصد و چهار عدد است.
📚 بحار الأنوار ،ط - بيروت، ج۵۷، ص۲۴۳


📘 از این کتب آسمانی:
◉ صُحُف ابراهیم (عِلیٰ نبیِّنا و آله و علیه السّلام)؛
֎⇦ در شب اوّل ماه مبارک رمضان،
◉ توراتِ حضرت موسیٰ (علیه السّلام)؛
֎⇦ در شب ششم ماه مبارک رمضان،
◉ انجیلِ حضرت عیسیٰ (علیه السلام)؛
֎⇦ در شب سیزدهم ماه مبارک رمضان،
◉ زبورِ حضرت داوود (علیه السلام)؛
֎⇦ در شب هجدهم ماه مبارک رمضان،
◉ و قرآن حضرت سیّد المرسلین محمّد مصطفیٰ (صلّی الله علیه و آله)؛
֎⇦در شب بیست و سوّم ماه مبارک رمضان
نازل شده است.

📚 الكافي، ط - الإسلامية، ج۲، ص۶۲۹


⚜️⇯⇦ پس انزالِ همۀ کتب آسمانی، در ماه مبارک رمضان بوده است.

❂☜ «انزال» (باب افعال)؛ نزول #دفعی است.
❂☜ «تنزیل» (باب تفعیل)؛ نزول #تدریجی است.

🌿۞ قرآن در طول بیست و سه سال به قلب مبارک حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) #تنزیل شده، و در «#لیلة_القدر» یعنی؛ شب بیست و سوّم ماه مبارک رمضانِ هر سال، به قلب ولیّ‌الله (علیه السّلام) #انزال می‌گردد.

🍃⇯֎ پیامبرانِ الهی؛ سلسله‌جنبانِ امّت خویشند.
در انزالِ کتاب‌های آسمانی؛ پیغمبرِ صاحب کتاب، #چهل_شب نیّتِ روزه می‌کردند.

به عنوان نمونه؛
🔰قرآن کریم برای حضرت موسی (علیه السّلام) می‌فرماید:

💎 【و واعَدْنا مُوسى ثَلاثينَ «لَيْـــلَةً»
وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ
فَتَمَّ ميقاتُ رَبِّهِ «أَرْبَعــــــينَ لَــيْلَــةً»】💎

✾ و با موسى؏ سى شب وعده كرديم و آن را به ده شبِ ديگر كامل نموديم.
پس ميقات پروردگارش در چهل شب به سر آمد.

📘 سورۀ اعراف، آیۀ ۱۴۲


☑️ روزه به نیّت کردن در شبِ قبل آن، مورد قبول است. و در حقیقت؛
֎⇦ روزۀ روز، ظهورِ نیّت شبِ قبل است.

🔰 حضرت رسول اکرم صلّی الله علیه و آله می‌فرمایند:

🔻〖منْ لَمْ يُبَيِّتِ الصِّيَامَ مِنَ اللَّيْلِ فَلَا صِيَامَ لَه〗🔺

✾ کسی که از شبْ، نیّت روزه نکند؛
روزه‌اش قبول نیست.

📚 مستدرك الوسائل، ج۷، ص۳۱۶


⚜️۞ «#تبییت» یعنی؛ نیّت کردن در «شب» برای روزه گرفتن.
و این مهمّ (یعنی در شب بودن)؛
در آیۀ فوق، مشخّص است؛ (《لَيْـــــلَةً》).


🔔 اهل دقّت!
صیام، که ظهورِ جلالت و صمدیّت خداوندﷻ است، به «لیلة»ای آغاز می‌شود (سلام الله علیها) که پنهان از انظار است! و این حقیقتِ حقّﷻ است که ظاهر شده.

💢 پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) برای نزول نورِ حضرت فاطمة الزّهرا (سلام الله علیها)، و انتقال آن به حضرت اُمّ المؤمنین خدیجۀ کبری (سلام الله علیها)؛
🍃֎⇦ مأمور شدند چهل شب نیّتِ روزه بفرمایند و روزه بگیرند و چهل روز از همسر گرامیشان دور باشند.

📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج۱۶، ص۷۸


⚠️ به اشاره عرض می‌شود:
همین اعتکاف و دوری، می‌تواند حکمت استحبابِ اعتکافِ سه روزه، در ماه مبارک رمضان باشد.

✿⇯֎ به هر حال؛
֎⇦این #چهل_روز دوری در شب بیست و سوّم رمضان - که شب لیلة القدر است -، پایان پذیرفت، و حضرت بعد از تناولِ طعام بهشتی (خرما و انگور و سپس آب - لطائف دارد!)؛ قصد اقامۀ نماز مغرب نمودند، امّا به فرمان خدا امر به مجامعت شدند.

❂☜ که حقیقتِ #نماز_مغرب؛ شخصِ حضرت فاطمه (سلام الله علیها) هستند.
(«و المغربُ الزّهراء س»؛ 📚مشارق الانوار، ص۳۶).


🍃֎⇯⇦ چون این حقیقت؛ در وجود نازنین حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) در #انزال آمد، در آن شب ایشان نهیِ از اقامۀ نماز مغرب، در اوّلِ وقتِ ظاهریِ آن شدند.


⚠️ تذکّر:
حضرات ائمۀ اطهار (علیهم السّلام)، خودشان نماز، خودشان وقتِ نماز، و خودشان صاحبَ الوقت و الزّمان، و خودشان اوّلُ الوقت هستند. و هر زمانی، به ظاهرِ نماز آمدند، همان زمان؛ اوّلِ وقتِ نماز است و اصلاً اوّلُ الوقت؛ به اَوّلیّتِ آل‌الله (علیهم السّلام) معنا شده و معنا پیدا می‌کند.

🍃֎⇯⇦ که آسمان و خورشید و زمین و زمان، جنبندگانْ به حرکاتِ مژگان ائمۀ اطهار (؏) هستند.
❂☜ بنابراین؛
تطبیقِ اعمالِ حضرات (؏) با معیاری بیرون از ایشان، نشان از کمیِ معرفت به ساحتِ الهی حضرات (؏) می‌باشد.

🍃֎⇦ پس دقّت کنیم؛ سخنی که عرض شد در صورتِ ظاهر، و برایِ بیانِ حقیقتی است که در ادامه خواهید خواند ...



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
✨‌‌

◼️

⇦ پس بایستی در «انسان» دقیق شویم و قوسَینِ نزول و صعود او را به وحدتِ شخصیِ حقیقتش نظاره کنیم.

🔲 شواهدی از چلۀ نزول را بخوانیم :

🔹خداوند گِل حضرت آدم (ع) را چهل روز به یدِ الـٰهی خود (یعنی حضرات آل الله ؏) خمیر نمود (🔻『 خَمَّرْتُ طِينَةَ آدَمَ بِيَدِي أَرْبَعِينَ صَبَاحاً』🔺/ 📚عوالی اللئالی ج 4 ص 98).
که دو دست خداوند، یمین است. و با دو دستْ خمیر کردن؛ می‌تواند به نزول و صعود در عینِ شخصیِ آل الله (ع) اشاره کند. که جمال؛ سیر نزول است، و رفتن به جلال؛ سیرِ صعود.

🔹 چون به مرتبۀ بدَن بنی بشر رسیدم؛ در روایات آمده است که سیر تکمیلیِ سه مرحله از مراحلِ خلقتِ انسان، #چهل_روز طول می‌کشد.

هفت مرحلۀ خلقت به اختصار = طین، نطفه، عَلَقه، مُضغه، عِظام، لَحْم، روح (آیات 12 تا 14 سورۀ مؤمنون).
و سه مرحلۀ منظور = #نطفه ، #علقه ، #مضغه (📚 البرهان، ج‏4، ص: 17).

این هفت منزل که منازل التنزیل است، به عینِ شخصِ آن چهل است که مناسبِ عالَم خلق، در تدریج و تحدیدِ اعداد ظاهر می‌شود. امّا جلواتِ وحدانیّتِ شخصِ احد و واحد، کمال مطلق، حقیقتِ حضرتِ احد، حضرات آل الله علیهم السلام است.

ولیّ خدا (ع) ، آن کمال مطلق و وحدانیّت حقیقی است که در هر عددی، احد است و واحد. و چون رخ عیان کند، هفت و ده و چهل و هزار و مانند آن (که همه، معروف به اعدادِ کامل حقیقی هستند)، جلوۀ واحد بودنِ شخصِ اوست. و این منازل، به نفسِ او، معنا می‌شود.

چون حضرتِ احدَش، از خلوَتِ غیب، به جلوَتِ شهود جلوه کرد و چلۀ بیقراری او، در چهلْ چهلِ منزلِ ظهورِ او شعله کشید، سیرِ نزولْ ترسیم شد. و این سیر نزول، به #عین_شخصی او، سیرِ صعود دارد.

🔲 شواهدی از چلۀ صعود را بخوانیم :

🔹 حضرت رسول اکرم (ص) می‌فرمایند:

🔻『 مَا أَخْلَصَ عَبْدٌ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَرْبَعِينَ صَبَاحاً إِلَّا جَرَتْ يَنَابِيعُ الْحِكْمَة مِنْ قَلْبِهِ عَلَى لِسَانِهِ 』🔺
بنده‌ای برای خدا در چهل روز خالص نشود الا اینکه چشمه‌هاى حكمت از قلب او بر زبان او جارى شود.
(📚عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج‏2، ص: 69)

و حضرتِ امام جعفر صادق (ع) می‌فرمایند:

🔻『 مَنْ أَحَبَّ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ حَقَّقَ حُبَّنَا فِي قَلْبِهِ جَرَى يَنَابِيعُ الْحِكْمَةِ عَلَى لِسَانِه ...』🔺
کسی که اهل بیت (ع) را دوست بدارد و حق محبّت ما را در قلبش بجا آورد، چشمه‌های حکمت بر زبانش جاری می‌شود.
(📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏27، ص: 90)

این دو حدیث، دو بیان از یک حقیقت است.
👈 خودِ محبّت آل الله (ع)، اخلاصِ چهل روزه است.
این مطلب، نفیِ چلۀ اخلاص نیست. بلکه حقیقت را بیان می‌کنم. که چِلّۀ اخلاص، پله پله جدا شدن از انیّت و فانی شدن در حقیقتِ «چهل» است.
❁ #چله_اخلاص ؛ ظهورِ تحقّق آل الله (ع) در جانِ چله‌نشین است.
و نقطۀ اخلاص، همان نقطۀ تحقّق حقانیّت حبّ است.

🔹در روایات آمده است که نهایت کمال انسان در چهل سالگی است.
🔹مدّت توقّف بنی اسرائیل در بیابان تیه جهت تکمیل توبه و ایمان، چهل سال به طول انجامید.
🔹در روایات، قدرتِ مؤمن را با چهل مرد برابر دانستند.
🔹اکثر انبیاء الهی (ع) در چهل سالگی به پیامبری مبعوث شدند که همه، چیزی از بعثتِ شخصِ بعثت، یعنی حضرت رسول اکرم (ص)، در سن چهل سالگی حضرتشان است.

برسیم به اینجا که ؛
🔹در شهادت حضرت سیّد الشهدا (ع) آسمان و زمین و هر آنچه در آن است #چهل_روز_گریست .
گریستن هم نزول است و هم صعود.
🔹و نیز برای عدد چهل آمده است که زائر امام حسین (ع) #چهل_سال_زودتر از سایر مردم به بهشت می‌رود.

امّا ، ...
وا مصیبتاه که ...

◼️ رأس مطهر حقیقتِ هستی حضرت سیّد الشهدا (ع) به همراه رئوس مطهّر یارانِ با وفایِ حضرتشان، چهل «منزل» (مکان) تا شام برده می‌شود.
◼️و چهل «منزل» دستانِ ید اللّهی و جِسم ملکوتی واسطۀ مطلقۀ باریتعالی، حضرت سیّد الساجدین، زین العابدین ، تاج البکائین ، امام الجنّ و الانس حضرت علی ابن الحسین (ع) به غـُل و زنجیرِ جامعه، مغلول و بسته می‌شود.
◼️و در اربعین (زمان) رئوسِ مطهّر، به ابدان منوّر، توسط ولیّ خدا حضرت امام سجاد (ع) برگردانده می‌شود.


••●🔽●••
⚠️ نکته‌ای در حاشیه که برای ادامۀ بحث لازم است:

در این چله‌های مذکور، دقّت بفرمائید که چهل منزلِ مکان و چهل منزلتِ زمان مطرح شده است. برای همین یک اشارۀ کوتاه برای لطیفۀ زمان و مکان بایستی بیان شود تا از آن در ادامه استفاده کنیم :

⌛️ زمان «در عالم اشارات»؛ کمیّتی متصّل، امّا در بیقراری است.
«کمیّت» است، چون مشتمل بر آنات است. آنی می‌رود و متصلاً آنی دیگر آغاز می‌شود. و این حالِ بیقراری زمان در عالم اشاره است.

اما مکان؛ کمیّتی است در قرار.

زمان، که در بیقراری جلالی است؛ باطنِ مکان است.
و مکان که در قرارِ جمالی است؛ ظاهرِ زمان است.

🔲 که تحلیلاً بیان می‌شود:
⌛️ زمان؛ خلوتِ جلالیِ مکان است.
🌐 و مکان؛ جلوَت جمالیِ زمان است.

••●🔼●••

🔲

.
༺✾صــیام، سرّی از اسرار الهی✾༻
❖ لطیفۀ دهم:
حضرت عَطوفه (سلام‌ الله‌ علیها)؛
نقطۀ عطف رجعت!

┅─┅─═• 📖🌙 •═─┅─┅
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═• 📖🌙 •═─┅─┅


📖 طبق فرمایش حضرات آل‌الله (علیهم السّلام)؛
֎⇦ تعداد کتب آسمانی، یکصد و چهار عدد است.
📚 بحار الأنوار ،ط - بيروت، ج۵۷، ص۲۴۳


📘 از این کتب آسمانی:
◉ صُحُف ابراهیم (عِلیٰ نبیِّنا و آله و علیه السّلام)؛
֎⇦ در شب اوّل ماه مبارک رمضان،
◉ توراتِ حضرت موسیٰ (علیه السّلام)؛
֎⇦ در شب ششم ماه مبارک رمضان،
◉ انجیلِ حضرت عیسیٰ (علیه السلام)؛
֎⇦ در شب سیزدهم ماه مبارک رمضان،
◉ زبورِ حضرت داوود (علیه السلام)؛
֎⇦ در شب هجدهم ماه مبارک رمضان،
◉ و قرآن حضرت سیّد المرسلین محمّد مصطفیٰ (صلّی الله علیه و آله)؛
֎⇦در شب بیست و سوّم ماه مبارک رمضان
نازل شده است.

📚 الكافي، ط - الإسلامية، ج۲، ص۶۲۹


⚜️⇯⇦ پس انزالِ همۀ کتب آسمانی، در ماه مبارک رمضان بوده است.

❂☜ «انزال» (باب افعال)؛ نزول #دفعی است.
❂☜ «تنزیل» (باب تفعیل)؛ نزول #تدریجی است.

🌿۞ قرآن در طول بیست و سه سال به قلب مبارک حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) #تنزیل شده، و در «#لیلة_القدر» یعنی؛ شب بیست و سوّم ماه مبارک رمضانِ هر سال، به قلب ولیّ‌الله (علیه السّلام) #انزال می‌گردد.

🍃⇯֎ پیامبرانِ الهی؛ سلسله‌جنبانِ امّت خویشند.
در انزالِ کتاب‌های آسمانی؛ پیغمبرِ صاحب کتاب، #چهل_شب نیّتِ روزه می‌کردند.

به عنوان نمونه؛
🔰قرآن کریم برای حضرت موسی (علیه السّلام) می‌فرماید:

💎 【و واعَدْنا مُوسى ثَلاثينَ «لَيْـــلَةً»
وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ
فَتَمَّ ميقاتُ رَبِّهِ «أَرْبَعــــــينَ لَــيْلَــةً»】💎

✾ و با موسى؏ سى شب وعده كرديم و آن را به ده شبِ ديگر كامل نموديم.
پس ميقات پروردگارش در چهل شب به سر آمد.

📘 سورۀ اعراف، آیۀ ۱۴۲


☑️ روزه به نیّت کردن در شبِ قبل آن، مورد قبول است. و در حقیقت؛
֎⇦ روزۀ روز، ظهورِ نیّت شبِ قبل است.

🔰 حضرت رسول اکرم صلّی الله علیه و آله می‌فرمایند:

🔻〖منْ لَمْ يُبَيِّتِ الصِّيَامَ مِنَ اللَّيْلِ فَلَا صِيَامَ لَه〗🔺

✾ کسی که از شبْ، نیّت روزه نکند؛
روزه‌اش قبول نیست.

📚 مستدرك الوسائل، ج۷، ص۳۱۶


⚜️۞ «#تبییت» یعنی؛ نیّت کردن در «شب» برای روزه گرفتن.
و این مهمّ (یعنی در شب بودن)؛
در آیۀ فوق، مشخّص است؛ (《لَيْـــــلَةً》).


🔔 اهل دقّت!
صیام، که ظهورِ جلالت و صمدیّت خداوندﷻ است، به «لیلة»ای آغاز می‌شود (سلام الله علیها) که پنهان از انظار است! و این حقیقتِ حقّﷻ است که ظاهر شده.

💢 پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) برای نزول نورِ حضرت فاطمة الزّهرا (سلام الله علیها)، و انتقال آن به حضرت اُمّ المؤمنین خدیجۀ کبری (سلام الله علیها)؛
🍃֎⇦ مأمور شدند چهل شب نیّتِ روزه بفرمایند و روزه بگیرند و چهل روز از همسر گرامیشان دور باشند.

📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج۱۶، ص۷۸


⚠️ به اشاره عرض می‌شود:
همین اعتکاف و دوری، می‌تواند حکمت استحبابِ اعتکافِ سه روزه، در ماه مبارک رمضان باشد.

✿⇯֎ به هر حال؛
֎⇦این #چهل_روز دوری در شب بیست و سوّم رمضان - که شب لیلة القدر است -، پایان پذیرفت، و حضرت بعد از تناولِ طعام بهشتی (خرما و انگور و سپس آب - لطائف دارد!)؛ قصد اقامۀ نماز مغرب نمودند، امّا به فرمان خدا امر به مجامعت شدند.

❂☜ که حقیقتِ #نماز_مغرب؛ شخصِ حضرت فاطمه (سلام الله علیها) هستند.
(«و المغربُ الزّهراء س»؛ 📚مشارق الانوار، ص۳۶).


🍃֎⇯⇦ چون این حقیقت؛ در وجود نازنین حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) در #انزال آمد، در آن شب ایشان نهیِ از اقامۀ نماز مغرب، در اوّلِ وقتِ ظاهریِ آن شدند.


⚠️ تذکّر:
حضرات ائمۀ اطهار (علیهم السّلام)، خودشان نماز، خودشان وقتِ نماز، و خودشان صاحبَ الوقت و الزّمان، و خودشان اوّلُ الوقت هستند. و هر زمانی، به ظاهرِ نماز آمدند، همان زمان؛ اوّلِ وقتِ نماز است و اصلاً اوّلُ الوقت؛ به اَوّلیّتِ آل‌الله (علیهم السّلام) معنا شده و معنا پیدا می‌کند.

🍃֎⇯⇦ که آسمان و خورشید و زمین و زمان، جنبندگانْ به حرکاتِ مژگان ائمۀ اطهار (؏) هستند.
❂☜ بنابراین؛
تطبیقِ اعمالِ حضرات (؏) با معیاری بیرون از ایشان، نشان از کمیِ معرفت به ساحتِ الهی حضرات (؏) می‌باشد.

🍃֎⇦ پس دقّت کنیم؛ سخنی که عرض شد در صورتِ ظاهر، و برایِ بیانِ حقیقتی است که در ادامه خواهید خواند ...



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
✨‌‌

◼️

⇦ پس بایستی در «انسان» دقیق شویم و قوسَینِ نزول و صعود او را به وحدتِ شخصیِ حقیقتش نظاره کنیم.

🔲 شواهدی از چلۀ نزول را بخوانیم :

🔹خداوند گِل حضرت آدم (ع) را چهل روز به یدِ الـٰهی خود (یعنی حضرات آل الله ؏) خمیر نمود (🔻『 خَمَّرْتُ طِينَةَ آدَمَ بِيَدِي أَرْبَعِينَ صَبَاحاً』🔺/ 📚عوالی اللئالی ج ۴ ص ۹۸).
که دو دست خداوند، یمین است. و با دو دستْ خمیر کردن؛ می‌تواند به نزول و صعود در عینِ شخصیِ آل الله (ع) اشاره کند. که جمال؛ سیر نزول است، و رفتن به جلال؛ سیرِ صعود.

🔹 چون به مرتبۀ بدَن بنی بشر رسیدم؛ در روایات آمده است که سیر تکمیلیِ سه مرحله از مراحلِ خلقتِ انسان، #چهل_روز طول می‌کشد.

هفت مرحلۀ خلقت به اختصار = طین، نطفه، عَلَقه، مُضغه، عِظام، لَحْم، روح (آیات ۱۲ تا ۱۴ سورۀ مؤمنون).
و سه مرحلۀ منظور = #نطفه ، #علقه ، #مضغه (📚 البرهان، ج‏۴، ص۱۷).

این هفت منزل که منازل التنزیل است، به عینِ شخصِ آن چهل است که مناسبِ عالَم خلق، در تدریج و تحدیدِ اعداد ظاهر می‌شود. امّا جلواتِ وحدانیّتِ شخصِ احد و واحد، کمال مطلق، حقیقتِ حضرتِ احد، حضرات آل الله علیهم السلام است.

ولیّ خدا (ع) ، آن کمال مطلق و وحدانیّت حقیقی است که در هر عددی، احد است و واحد. و چون رخ عیان کند، هفت و ده و چهل و هزار و مانند آن (که همه، معروف به اعدادِ کامل حقیقی هستند)، جلوۀ واحد بودنِ شخصِ اوست. و این منازل، به نفسِ او، معنا می‌شود.

چون حضرتِ احدَش، از خلوَتِ غیب، به جلوَتِ شهود جلوه کرد و چلۀ بیقراری او، در چهلْ چهلِ منزلِ ظهورِ او شعله کشید، سیرِ نزولْ ترسیم شد. و این سیر نزول، به #عین_شخصی او، سیرِ صعود دارد.

🔲 شواهدی از چلۀ صعود را بخوانیم :

🔹 حضرت رسول اکرم (ص) می‌فرمایند:

🔻『 مَا أَخْلَصَ عَبْدٌ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَرْبَعِينَ صَبَاحاً إِلَّا جَرَتْ يَنَابِيعُ الْحِكْمَة مِنْ قَلْبِهِ عَلَى لِسَانِهِ 』🔺
بنده‌ای برای خدا در چهل روز خالص نشود الا اینکه چشمه‌هاى حكمت از قلب او بر زبان او جارى شود.
(📚عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج‏۲، ص:۶۹)

و حضرتِ امام جعفر صادق (ع) می‌فرمایند:

🔻『 مَنْ أَحَبَّ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ حَقَّقَ حُبَّنَا فِي قَلْبِهِ جَرَى يَنَابِيعُ الْحِكْمَةِ عَلَى لِسَانِه ...』🔺
کسی که اهل بیت (ع) را دوست بدارد و حق محبّت ما را در قلبش بجا آورد، چشمه‌های حکمت بر زبانش جاری می‌شود.
(📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۲۷، ص۹۰)

این دو حدیث، دو بیان از یک حقیقت است.
👈 خودِ محبّت آل الله (ع)، اخلاصِ چهل روزه است.
این مطلب، نفیِ چلۀ اخلاص نیست. بلکه حقیقت را بیان می‌کنم. که چِلّۀ اخلاص، پله پله جدا شدن از انیّت و فانی شدن در حقیقتِ «چهل» است.
❁ #چله_اخلاص ؛ ظهورِ تحقّق آل الله (ع) در جانِ چله‌نشین است.
و نقطۀ اخلاص، همان نقطۀ تحقّق حقانیّت حبّ است.

🔹در روایات آمده است که نهایت کمال انسان در چهل سالگی است.
🔹مدّت توقّف بنی اسرائیل در بیابان تیه جهت تکمیل توبه و ایمان، چهل سال به طول انجامید.
🔹در روایات، قدرتِ مؤمن را با چهل مرد برابر دانستند.
🔹اکثر انبیاء الهی (ع) در چهل سالگی به پیامبری مبعوث شدند که همه، چیزی از بعثتِ شخصِ بعثت، یعنی حضرت رسول اکرم (ص)، در سن چهل سالگی حضرتشان است.

برسیم به اینجا که ؛
🔹در شهادت حضرت سیّد الشهدا (ع) آسمان و زمین و هر آنچه در آن است #چهل_روز_گریست .
گریستن هم نزول است و هم صعود.
🔹و نیز برای عدد چهل آمده است که زائر امام حسین (ع) #چهل_سال_زودتر از سایر مردم به بهشت می‌رود.

امّا ، ...
وا مصیبتاه که ...

◼️ رأس مطهر حقیقتِ هستی حضرت سیّد الشهدا (ع) به همراه رئوس مطهّر یارانِ با وفایِ حضرتشان، چهل «منزل» (مکان) تا شام برده می‌شود.
◼️و چهل «منزل» دستانِ ید اللّهی و جِسم ملکوتی واسطۀ مطلقۀ باریتعالی، حضرت سیّد الساجدین، زین العابدین ، تاج البکائین ، امام الجنّ و الانس حضرت علی ابن الحسین (ع) به غـُل و زنجیرِ جامعه، مغلول و بسته می‌شود.
◼️و در اربعین (زمان) رئوسِ مطهّر، به ابدان منوّر، توسط ولیّ خدا حضرت امام سجاد (ع) برگردانده می‌شود.


••●🔽●••
⚠️ نکته‌ای در حاشیه که برای ادامۀ بحث لازم است:

در این چله‌های مذکور، دقّت بفرمائید که چهل منزلِ مکان و چهل منزلتِ زمان مطرح شده است. برای همین یک اشارۀ کوتاه برای لطیفۀ زمان و مکان بایستی بیان شود تا از آن در ادامه استفاده کنیم :

⌛️ زمان «در عالم اشارات»؛ کمیّتی متصّل، امّا در بیقراری است.
«کمیّت» است، چون مشتمل بر آنات است. آنی می‌رود و متصلاً آنی دیگر آغاز می‌شود. و این حالِ بیقراری زمان در عالم اشاره است.

اما مکان؛ کمیّتی است در قرار.

زمان، که در بیقراری جلالی است؛ باطنِ مکان است.
و مکان که در قرارِ جمالی است؛ ظاهرِ زمان است.

🔲 که تحلیلاً بیان می‌شود:
⌛️ زمان؛ خلوتِ جلالیِ مکان است.
🌐 و مکان؛ جلوَت جمالیِ زمان است.

••●🔼●••

🔲

.
༺✾صــیام، سرّی از اسرار الهی✾༻
❖ لطیفۀ دهم:
حضرت عَطوفه (سلام‌ الله‌ علیها)؛
نقطۀ عطف رجعت!

┅─┅─═• 📖🌙 •═─┅─┅
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═• 📖🌙 •═─┅─┅


📖 طبق فرمایش حضرات آل‌الله (علیهم السّلام)؛
֎⇦ تعداد کتب آسمانی، یکصد و چهار عدد است.
📚 بحار الأنوار ،ط - بيروت، ج۵۷، ص۲۴۳


📘 از این کتب آسمانی:
◉ صُحُف ابراهیم (عِلیٰ نبیِّنا و آله و علیه السّلام)؛
֎⇦ در شب اوّل ماه مبارک رمضان،
◉ توراتِ حضرت موسیٰ (علیه السّلام)؛
֎⇦ در شب ششم ماه مبارک رمضان،
◉ انجیلِ حضرت عیسیٰ (علیه السلام)؛
֎⇦ در شب سیزدهم ماه مبارک رمضان،
◉ زبورِ حضرت داوود (علیه السلام)؛
֎⇦ در شب هجدهم ماه مبارک رمضان،
◉ و قرآن حضرت سیّد المرسلین محمّد مصطفیٰ (صلّی الله علیه و آله)؛
֎⇦در شب بیست و سوّم ماه مبارک رمضان
نازل شده است.

📚 الكافي، ط - الإسلامية، ج۲، ص۶۲۹


⚜️⇯⇦ پس انزالِ همۀ کتب آسمانی، در ماه مبارک رمضان بوده است.

❂☜ «انزال» (باب افعال)؛ نزول #دفعی است.
❂☜ «تنزیل» (باب تفعیل)؛ نزول #تدریجی است.

🌿۞ قرآن در طول بیست و سه سال به قلب مبارک حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) #تنزیل شده، و در «#لیلة_القدر» یعنی؛ شب بیست و سوّم ماه مبارک رمضانِ هر سال، به قلب ولیّ‌الله (علیه السّلام) #انزال می‌گردد.

🍃⇯֎ پیامبرانِ الهی؛ سلسله‌جنبانِ امّت خویشند.
در انزالِ کتاب‌های آسمانی؛ پیغمبرِ صاحب کتاب، #چهل_شب نیّتِ روزه می‌کردند.

به عنوان نمونه؛
🔰قرآن کریم برای حضرت موسی (علیه السّلام) می‌فرماید:

💎 【و واعَدْنا مُوسى ثَلاثينَ «لَيْـــلَةً»
وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ
فَتَمَّ ميقاتُ رَبِّهِ «أَرْبَعــــــينَ لَــيْلَــةً»】💎

✾ و با موسى؏ سى شب وعده كرديم و آن را به ده شبِ ديگر كامل نموديم.
پس ميقات پروردگارش در چهل شب به سر آمد.

📘 سورۀ اعراف، آیۀ ۱۴۲


☑️ روزه به نیّت کردن در شبِ قبل آن، مورد قبول است. و در حقیقت؛
֎⇦ روزۀ روز، ظهورِ نیّت شبِ قبل است.

🔰 حضرت رسول اکرم صلّی الله علیه و آله می‌فرمایند:

🔻〖منْ لَمْ يُبَيِّتِ الصِّيَامَ مِنَ اللَّيْلِ فَلَا صِيَامَ لَه〗🔺

✾ کسی که از شبْ، نیّت روزه نکند؛
روزه‌اش قبول نیست.

📚 مستدرك الوسائل، ج۷، ص۳۱۶


⚜️۞ «#تبییت» یعنی؛ نیّت کردن در «شب» برای روزه گرفتن.
و این مهمّ (یعنی در شب بودن)؛
در آیۀ فوق، مشخّص است؛ (《لَيْـــــلَةً》).


🔔 اهل دقّت!
صیام، که ظهورِ جلالت و صمدیّت خداوندﷻ است، به «لیلة»ای آغاز می‌شود (سلام الله علیها) که پنهان از انظار است! و این حقیقتِ حقّﷻ است که ظاهر شده.

💢 پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) برای نزول نورِ حضرت فاطمة الزّهرا (سلام الله علیها)، و انتقال آن به حضرت اُمّ المؤمنین خدیجۀ کبری (سلام الله علیها)؛
🍃֎⇦ مأمور شدند چهل شب نیّتِ روزه بفرمایند و روزه بگیرند و چهل روز از همسر گرامیشان دور باشند.

📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج۱۶، ص۷۸


⚠️ به اشاره عرض می‌شود:
همین اعتکاف و دوری، می‌تواند حکمت استحبابِ اعتکافِ سه روزه، در ماه مبارک رمضان باشد.

✿⇯֎ به هر حال؛
֎⇦این #چهل_روز دوری در شب بیست و سوّم رمضان - که شب لیلة القدر است -، پایان پذیرفت، و حضرت بعد از تناولِ طعام بهشتی (خرما و انگور و سپس آب - لطائف دارد!)؛ قصد اقامۀ نماز مغرب نمودند، امّا به فرمان خدا امر به مجامعت شدند.

❂☜ که حقیقتِ #نماز_مغرب؛ شخصِ حضرت فاطمه (سلام الله علیها) هستند.
(«و المغربُ الزّهراء س»؛ 📚مشارق الانوار، ص۳۶).


🍃֎⇯⇦ چون این حقیقت؛ در وجود نازنین حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) در #انزال آمد، در آن شب ایشان نهیِ از اقامۀ نماز مغرب، در اوّلِ وقتِ ظاهریِ آن شدند.


⚠️ تذکّر:
حضرات ائمۀ اطهار (علیهم السّلام)، خودشان نماز، خودشان وقتِ نماز، و خودشان صاحبَ الوقت و الزّمان، و خودشان اوّلُ الوقت هستند. و هر زمانی، به ظاهرِ نماز آمدند، همان زمان؛ اوّلِ وقتِ نماز است و اصلاً اوّلُ الوقت؛ به اَوّلیّتِ آل‌الله (علیهم السّلام) معنا شده و معنا پیدا می‌کند.

🍃֎⇯⇦ که آسمان و خورشید و زمین و زمان، جنبندگانْ به حرکاتِ مژگان ائمۀ اطهار (؏) هستند.
❂☜ بنابراین؛
تطبیقِ اعمالِ حضرات (؏) با معیاری بیرون از ایشان، نشان از کمیِ معرفت به ساحتِ الهی حضرات (؏) می‌باشد.

🍃֎⇦ پس دقّت کنیم؛ سخنی که عرض شد در صورتِ ظاهر، و برایِ بیانِ حقیقتی است که در ادامه خواهید خواند ...



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
✨‌‌

◼️

⇦ پس بایستی در «انسان» دقیق شویم و قوسَینِ نزول و صعود او را به وحدتِ شخصیِ حقیقتش نظاره کنیم.

🔲 شواهدی از چلۀ نزول را بخوانیم :

🔹خداوند گِل حضرت آدم (ع) را چهل روز به یدِ الـٰهی خود (یعنی حضرات آل الله ؏) خمیر نمود (🔻『 خَمَّرْتُ طِينَةَ آدَمَ بِيَدِي أَرْبَعِينَ صَبَاحاً』🔺/ 📚عوالی اللئالی ج ۴ ص ۹۸).
که دو دست خداوند، یمین است. و با دو دستْ خمیر کردن؛ می‌تواند به نزول و صعود در عینِ شخصیِ آل الله (ع) اشاره کند. که جمال؛ سیر نزول است، و رفتن به جلال؛ سیرِ صعود.

🔹 چون به مرتبۀ بدَن بنی بشر رسیدم؛ در روایات آمده است که سیر تکمیلیِ سه مرحله از مراحلِ خلقتِ انسان، #چهل_روز طول می‌کشد.

هفت مرحلۀ خلقت به اختصار = طین، نطفه، عَلَقه، مُضغه، عِظام، لَحْم، روح (آیات ۱۲ تا ۱۴ سورۀ مؤمنون).
و سه مرحلۀ منظور = #نطفه ، #علقه ، #مضغه (📚 البرهان، ج‏۴، ص۱۷).

این هفت منزل که منازل التنزیل است، به عینِ شخصِ آن چهل است که مناسبِ عالَم خلق، در تدریج و تحدیدِ اعداد ظاهر می‌شود. امّا جلواتِ وحدانیّتِ شخصِ احد و واحد، کمال مطلق، حقیقتِ حضرتِ احد، حضرات آل الله علیهم السلام است.

ولیّ خدا (ع) ، آن کمال مطلق و وحدانیّت حقیقی است که در هر عددی، احد است و واحد. و چون رخ عیان کند، هفت و ده و چهل و هزار و مانند آن (که همه، معروف به اعدادِ کامل حقیقی هستند)، جلوۀ واحد بودنِ شخصِ اوست. و این منازل، به نفسِ او، معنا می‌شود.

چون حضرتِ احدَش، از خلوَتِ غیب، به جلوَتِ شهود جلوه کرد و چلۀ بیقراری او، در چهلْ چهلِ منزلِ ظهورِ او شعله کشید، سیرِ نزولْ ترسیم شد. و این سیر نزول، به #عین_شخصی او، سیرِ صعود دارد.

🔲 شواهدی از چلۀ صعود را بخوانیم :

🔹 حضرت رسول اکرم (ص) می‌فرمایند:

🔻『 مَا أَخْلَصَ عَبْدٌ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَرْبَعِينَ صَبَاحاً إِلَّا جَرَتْ يَنَابِيعُ الْحِكْمَة مِنْ قَلْبِهِ عَلَى لِسَانِهِ 』🔺
بنده‌ای برای خدا در چهل روز خالص نشود الا اینکه چشمه‌هاى حكمت از قلب او بر زبان او جارى شود.
(📚عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج‏۲، ص:۶۹)

و حضرتِ امام جعفر صادق (ع) می‌فرمایند:

🔻『 مَنْ أَحَبَّ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ حَقَّقَ حُبَّنَا فِي قَلْبِهِ جَرَى يَنَابِيعُ الْحِكْمَةِ عَلَى لِسَانِه ...』🔺
کسی که اهل بیت (ع) را دوست بدارد و حق محبّت ما را در قلبش بجا آورد، چشمه‌های حکمت بر زبانش جاری می‌شود.
(📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۲۷، ص۹۰)

این دو حدیث، دو بیان از یک حقیقت است.
👈 خودِ محبّت آل الله (ع)، اخلاصِ چهل روزه است.
این مطلب، نفیِ چلۀ اخلاص نیست. بلکه حقیقت را بیان می‌کنم. که چِلّۀ اخلاص، پله پله جدا شدن از انیّت و فانی شدن در حقیقتِ «چهل» است.
❁ #چله_اخلاص ؛ ظهورِ تحقّق آل الله (ع) در جانِ چله‌نشین است.
و نقطۀ اخلاص، همان نقطۀ تحقّق حقانیّت حبّ است.

🔹در روایات آمده است که نهایت کمال انسان در چهل سالگی است.
🔹مدّت توقّف بنی اسرائیل در بیابان تیه جهت تکمیل توبه و ایمان، چهل سال به طول انجامید.
🔹در روایات، قدرتِ مؤمن را با چهل مرد برابر دانستند.
🔹اکثر انبیاء الهی (ع) در چهل سالگی به پیامبری مبعوث شدند که همه، چیزی از بعثتِ شخصِ بعثت، یعنی حضرت رسول اکرم (ص)، در سن چهل سالگی حضرتشان است.

برسیم به اینجا که ؛
🔹در شهادت حضرت سیّد الشهدا (ع) آسمان و زمین و هر آنچه در آن است #چهل_روز_گریست .
گریستن هم نزول است و هم صعود.
🔹و نیز برای عدد چهل آمده است که زائر امام حسین (ع) #چهل_سال_زودتر از سایر مردم به بهشت می‌رود.

امّا ، ...
وا مصیبتاه که ...

◼️ رأس مطهر حقیقتِ هستی حضرت سیّد الشهدا (ع) به همراه رئوس مطهّر یارانِ با وفایِ حضرتشان، چهل «منزل» (مکان) تا شام برده می‌شود.
◼️و چهل «منزل» دستانِ ید اللّهی و جِسم ملکوتی واسطۀ مطلقۀ باریتعالی، حضرت سیّد الساجدین، زین العابدین ، تاج البکائین ، امام الجنّ و الانس حضرت علی ابن الحسین (ع) به غـُل و زنجیرِ جامعه، مغلول و بسته می‌شود.
◼️و در اربعین (زمان) رئوسِ مطهّر، به ابدان منوّر، توسط ولیّ خدا حضرت امام سجاد (ع) برگردانده می‌شود.


••●🔽●••
⚠️ نکته‌ای در حاشیه که برای ادامۀ بحث لازم است:

در این چله‌های مذکور، دقّت بفرمائید که چهل منزلِ مکان و چهل منزلتِ زمان مطرح شده است. برای همین یک اشارۀ کوتاه برای لطیفۀ زمان و مکان بایستی بیان شود تا از آن در ادامه استفاده کنیم :

⌛️ زمان «در عالم اشارات»؛ کمیّتی متصّل، امّا در بیقراری است.
«کمیّت» است، چون مشتمل بر آنات است. آنی می‌رود و متصلاً آنی دیگر آغاز می‌شود. و این حالِ بیقراری زمان در عالم اشاره است.

اما مکان؛ کمیّتی است در قرار.

زمان، که در بیقراری جلالی است؛ باطنِ مکان است.
و مکان که در قرارِ جمالی است؛ ظاهرِ زمان است.

🔲 که تحلیلاً بیان می‌شود:
⌛️ زمان؛ خلوتِ جلالیِ مکان است.
🌐 و مکان؛ جلوَت جمالیِ زمان است.

••●🔼●••

🔲

◼️

⇦ پس بایستی در «انسان» دقیق شویم و قوسَینِ نزول و صعود او را به وحدتِ شخصیِ حقیقتش نظاره کنیم.

🔲 شواهدی از چلۀ نزول را بخوانیم :

🔹خداوند گِل حضرت آدم (ع) را چهل روز به یدِ الـٰهی خود (یعنی حضرات آل الله ؏) خمیر نمود (🔻『 خَمَّرْتُ طِينَةَ آدَمَ بِيَدِي أَرْبَعِينَ صَبَاحاً』🔺/ 📚عوالی اللئالی ج ۴ ص ۹۸).
که دو دست خداوند، یمین است. و با دو دستْ خمیر کردن؛ می‌تواند به نزول و صعود در عینِ شخصیِ آل الله (ع) اشاره کند. که جمال؛ سیر نزول است، و رفتن به جلال؛ سیرِ صعود.

🔹 چون به مرتبۀ بدَن بنی بشر رسیدم؛ در روایات آمده است که سیر تکمیلیِ سه مرحله از مراحلِ خلقتِ انسان، #چهل_روز طول می‌کشد.

هفت مرحلۀ خلقت به اختصار = طین، نطفه، عَلَقه، مُضغه، عِظام، لَحْم، روح (آیات ۱۲ تا ۱۴ سورۀ مؤمنون).
و سه مرحلۀ منظور = #نطفه ، #علقه ، #مضغه (📚 البرهان، ج‏۴، ص۱۷).

این هفت منزل که منازل التنزیل است، به عینِ شخصِ آن چهل است که مناسبِ عالَم خلق، در تدریج و تحدیدِ اعداد ظاهر می‌شود. امّا جلواتِ وحدانیّتِ شخصِ احد و واحد، کمال مطلق، حقیقتِ حضرتِ احد، حضرات آل الله علیهم السلام است.

ولیّ خدا (ع) ، آن کمال مطلق و وحدانیّت حقیقی است که در هر عددی، احد است و واحد. و چون رخ عیان کند، هفت و ده و چهل و هزار و مانند آن (که همه، معروف به اعدادِ کامل حقیقی هستند)، جلوۀ واحد بودنِ شخصِ اوست. و این منازل، به نفسِ او، معنا می‌شود.

چون حضرتِ احدَش، از خلوَتِ غیب، به جلوَتِ شهود جلوه کرد و چلۀ بیقراری او، در چهلْ چهلِ منزلِ ظهورِ او شعله کشید، سیرِ نزولْ ترسیم شد. و این سیر نزول، به #عین_شخصی او، سیرِ صعود دارد.

🔲 شواهدی از چلۀ صعود را بخوانیم :

🔹 حضرت رسول اکرم (ص) می‌فرمایند:

🔻『 مَا أَخْلَصَ عَبْدٌ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَرْبَعِينَ صَبَاحاً إِلَّا جَرَتْ يَنَابِيعُ الْحِكْمَة مِنْ قَلْبِهِ عَلَى لِسَانِهِ 』🔺
بنده‌ای برای خدا در چهل روز خالص نشود الا اینکه چشمه‌هاى حكمت از قلب او بر زبان او جارى شود.
(📚عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج‏۲، ص:۶۹)

و حضرتِ امام جعفر صادق (ع) می‌فرمایند:

🔻『 مَنْ أَحَبَّ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ حَقَّقَ حُبَّنَا فِي قَلْبِهِ جَرَى يَنَابِيعُ الْحِكْمَةِ عَلَى لِسَانِه ...』🔺
کسی که اهل بیت (ع) را دوست بدارد و حق محبّت ما را در قلبش بجا آورد، چشمه‌های حکمت بر زبانش جاری می‌شود.
(📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۲۷، ص۹۰)

این دو حدیث، دو بیان از یک حقیقت است.
👈 خودِ محبّت آل الله (ع)، اخلاصِ چهل روزه است.
این مطلب، نفیِ چلۀ اخلاص نیست. بلکه حقیقت را بیان می‌کنم. که چِلّۀ اخلاص، پله پله جدا شدن از انیّت و فانی شدن در حقیقتِ «چهل» است.
❁ #چله_اخلاص ؛ ظهورِ تحقّق آل الله (ع) در جانِ چله‌نشین است.
و نقطۀ اخلاص، همان نقطۀ تحقّق حقانیّت حبّ است.

🔹در روایات آمده است که نهایت کمال انسان در چهل سالگی است.
🔹مدّت توقّف بنی اسرائیل در بیابان تیه جهت تکمیل توبه و ایمان، چهل سال به طول انجامید.
🔹در روایات، قدرتِ مؤمن را با چهل مرد برابر دانستند.
🔹اکثر انبیاء الهی (ع) در چهل سالگی به پیامبری مبعوث شدند که همه، چیزی از بعثتِ شخصِ بعثت، یعنی حضرت رسول اکرم (ص)، در سن چهل سالگی حضرتشان است.

برسیم به اینجا که ؛
🔹در شهادت حضرت سیّد الشهدا (ع) آسمان و زمین و هر آنچه در آن است #چهل_روز_گریست .
گریستن هم نزول است و هم صعود.
🔹و نیز برای عدد چهل آمده است که زائر امام حسین (ع) #چهل_سال_زودتر از سایر مردم به بهشت می‌رود.

امّا ، ...
وا مصیبتاه که ...

◼️ رأس مطهر حقیقتِ هستی حضرت سیّد الشهدا (ع) به همراه رئوس مطهّر یارانِ با وفایِ حضرتشان، چهل «منزل» (مکان) تا شام برده می‌شود.
◼️و چهل «منزل» دستانِ ید اللّهی و جِسم ملکوتی واسطۀ مطلقۀ باریتعالی، حضرت سیّد الساجدین، زین العابدین ، تاج البکائین ، امام الجنّ و الانس حضرت علی ابن الحسین (ع) به غـُل و زنجیرِ جامعه، مغلول و بسته می‌شود.
◼️و در اربعین (زمان) رئوسِ مطهّر، به ابدان منوّر، توسط ولیّ خدا حضرت امام سجاد (ع) برگردانده می‌شود.


••●🔽●••
⚠️ نکته‌ای در حاشیه که برای ادامۀ بحث لازم است:

در این چله‌های مذکور، دقّت بفرمائید که چهل منزلِ مکان و چهل منزلتِ زمان مطرح شده است. برای همین یک اشارۀ کوتاه برای لطیفۀ زمان و مکان بایستی بیان شود تا از آن در ادامه استفاده کنیم :

⌛️ زمان «در عالم اشارات»؛ کمیّتی متصّل، امّا در بیقراری است.
«کمیّت» است، چون مشتمل بر آنات است. آنی می‌رود و متصلاً آنی دیگر آغاز می‌شود. و این حالِ بیقراری زمان در عالم اشاره است.

اما مکان؛ کمیّتی است در قرار.

زمان، که در بیقراری جلالی است؛ باطنِ مکان است.
و مکان که در قرارِ جمالی است؛ ظاهرِ زمان است.

🔲 که تحلیلاً بیان می‌شود:
⌛️ زمان؛ خلوتِ جلالیِ مکان است.
🌐 و مکان؛ جلوَت جمالیِ زمان است.

••●🔼●••

🔲