.
💠 صــیام، سرّی از اسرار الهی
❖ لطیفۀ سوّم:
#صیام_و_وجوب_رحمت_حق!

🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═• 🌙 •═─┅─┅

بیانِ مقدمۀ کوتاهی لازم است.
این مقدمه، لطیفه‌ای است برای اهل معنا!
ان شاء الله عزیزان بطور مجزّا و مستقلاً در این معنا غور نمایند و اشارات آنرا در مهدِ تأمّل بپرورند.


📝 متعارف است که نوشتن را "کتابت" می‌گویند.
🔲 ولی در اصل، "کـَـتَب" به معنایِ جمع کردن است.

در واقع چون حروف و کلمات را در نوشتن، کنار هم جمع کرده و خواندن آنها را بهم مُنضَم می‌کنیم، این جمع کردنِ کلمات و حروف و مقیّد ساختنِ آنها در قالبِ یک نوشتار، به «کتابت» خوانده می‌شود.

🗣 امّا اگر کلامی در حقیقتِ جمع بودن باشد، ولی هرگز بر اوراقی هم نوشته نشود، باز "کتاب" خوانده می‌شود.


✴️ "قرآن"؛ از ریشۀ "قـَــرَأ" است.

"قـَــرأَ" به دو معناست:

✓➊ خواندن
✓➋ جمع کردن

🌱 این دو معنا بهم مربوط است.
"خواندن"، در "جمع بودن"ِ حروف و کلمات ممکن است. و هر آوایی، به معنایِ خواندن نیست.

اصلاً نقطۀ "خواندن"، نقطۀ "جمع" است.


🔳 وقتی گفته میشود "قرآن"؛ تصوّر ابتدایی یک کتاب با صفحاتی متعدّد را از ذهن پاک کن!

⇫✓➊ درست است که "قرآن"، شیءِ قابل قرائت است. امّا در جلالتِ و لُبّیتِ "قرائت" به آن نظر کن.
یعنی کینونت و بودِ آن "قرائت" است.

مطلب را تنزیل میدهم تا بهتر روشن شود:

◉ اگر آنچه از قرآن را در حافظه دارید و بخوانید (و نه از رویِ مصحَفِ نگاشتۀ شدۀ قرآن)؛ باز هم آنرا قرائت کردید.
◉ اگر چشمها را ببندید و با طهارت، مسِّ حروفِ نگاشتۀ شدۀ قرآن را بنمائید؛ باز در قرائت آمدید.
◉ اگر آیاتی از قرآن را تصوّر کنید؛ باز هم "قرآن" را به "قرآن" بودن تصوّر کرده‌اید و در قرائت آمدید.

این را برای هیچ کتابی نمی‌شود بیان کرد.
[هرچند با تنزیل قرآن، تمام کتب آسمانی منسوخ شده است، امّا علی فرضِ این منسوخ شدن] حتّی سایر کتب آسمانی اگر «در کنارِ قرآن» قیاس شوند، چنین خصوصیّتی را ندارند. و قرآن را فرمودند 🔻"هُوَ مُهَيْمِنٌ‏ عَلَى سَائِرِ الْكُتُبِ"🔺(قرآن هیمنه بر تمام کتب الهی دارد /📚الكافي، ط - الإسلامية، ج‏2، ص: 601).

🔰 قرآن، مقامِ جمع الجمع است و برای آن، فرمودند:

🔹" لَيْسَ بِخَالِقٍ وَ لَا مَخْلُوقٍ
وَ لَكِنَّهُ كَلَامُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَل "🔹

نه خالق است و نه مخلوق،
بلکه کلامِ خدایِ عزّ و جلّ است.

(📚 التوحيد للصدوق، ص: 223)

📘 کتب دیگر، بعد از اینکه بر جائی ثبت شوند (مثلا بر رویِ کاغذ)، قابل قرائت می‌شوند.
یعنی خودشان، غیر از قرائتشان هستند.

⇦ ✴️ امّا قرآن؛ خودش و قرائتش یک شیء است.
قرآن، در ذات و کینونتش، "قرآن" است و "مُبین" است و آشکار.

✅ اینجا جایِ تأمّل است!
تناول طعامِ معرفتی، که روزی فرمودند، در ماه مبارک رمضان که "ربیع القرآن" است، گوارایی دو چندان دارد.
نوش وجود کسانی که به جانْ تناول فرمودند.


❗️"قرآن" را با هیچ کتابی قیاس نکنیم. که حضرات آل الله (علیهم السلام) که روح و حیاتِ قرآن، و حقیقتِ آن هستند، می‌فرمایند🔻《لا یُقاس بنا احدٌ》🔺 (احدی با ما قیاس کرده نمی‌شود/ 📚معانی الاخبار ص 179).


💠 ذاتِ قرآن، ذاتِ قرائت است.
و نظیر و شبیه ندارد.

اصلاً هر چیزی که قابل قرائت باشد، در نقطۀ «قرائت شدن»، ظهورِ قرآن است.
قرآن، در "قرائت" آنقدر در ملئیت است که نیاز به حروف بر روی کاغذ ندارد و تفضلاً در حروف آمده.
حضرت رسول اکرم صلّی الله علیه و آله از مقامِ قرائت در خفایِ قرآن، قرآن را قرائت می‌فرمودند.

و از این رو به «حسب ظاهر» (دقّت بفرمائید!) حضرت رسول اکرم صلّی الله علیه و آله در خواندن و نوشتنِ ظاهری نیامدند که قرآن می‌فرماید:

💎 【وَ ما كُنْتَ تَتْلُوا مِنْ قَبْلِهِ مِنْ كِتابٍ وَ لا تَخُطُّهُ بِيَمينِكَ إِذاً لاَرْتابَ الْمُبْطِلُون‏】💎

و تو پيش از [نزول‏] آن هيچ كتابى را نمی‌خواندی و با دست خود آن را نمی‌نوشتی، و گر نه باطل‌انديشان قطعاً [دربارۀ قرآن‏] به شک می‌افتادند.

(سورۀ عنکبوت آیۀ 48)

⇫ و این مطلب، تفوّق حضرت (ص) بر هر خواندنی و نوشتنی است.
و چون بحث این مقاله نیست، به اشاره عرض میشود که :

☀️ قرآن؛ جلوۀ کلام رسول اکرم (ص) است.


⇫✓➋ قرآن؛ جامعِ حقیقی است که همۀ اشیاء را احاطه کرده است که 《رَطْب》 و 《یابِس》 را در خود جمع نموده که فرمود 【 وَ لا رَطْبٍ وَ لا يابِسٍ إِلاَّ في‏ كِتابٍ مُبينٍ】‏ (هيچ تر و خشكى نيست مگر اين كه در كتابى روشن [درج‏] است./ سورۀ انعام آیۀ 59).

به کاشفیّتِ وَلوی آل الله علیهم السلام، این حقیقت واضح خواهد شد.


امّا ...
✿ علاوه بر اینکه خودِ نام "قرآن" معنایِ «جمع کردن» را می‌رساند، نام دیگرِ قرآن، «کتاب» است.
که بیان شد «کتَبَ» به معنایِ «جمع کردن» است.

همینقدر برای ادامۀ بحث ما کفایت می‌کند که بدانیم "کَتَبَ" در حقیقت به معنایِ «جمع کردن» است.


🔹

.
💠 صــیام، سرّی از اسرار الهی
❖ لطیفۀ چهارم:
#صیام_حقیقت_اشیاء!

🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═• 🌙 •═─┅─┅


🌙 در مقالات قبل بیان شد که "صیـــام" ظهورِ صمدیّت و جلالت حضرت باریتعالی است.


🔆 حضرت حقّ تعالی که خود، 【لا هو الا هو】 است، جلالیّت او ؛ 《لا هــو》 است.
و خداوند است که نمی‌خورد و نمی‌آشامد و نمی‌خوابد و زاد و ولد ندارد.

#صیام ؛ حقیقتِ الله تعالی است که حقیقتِ الله، ولیِّ اوست و حضرات آل الله (علیهم السلام) می‌فرمایند:

🔻〖نحْنُ الصِّيَامُ〗🔺
🔹ما حقیقت روزه هستیم.

(📚 بحار الأنوار، ج ۲۴، ص: ۳۰۳)


✿ هر شخصی در نقطۀ عبدیّت، ظاهر کنندۀ ربّ و معبود است. یعنی به هر اندازه که عبد باشد، فانی در معبود و ظاهر کنندۀ معبود است که حضرت امام جعفر صادق علیه السلام می‌فرمایند:

🔸〖 العبودية جوهرة كنهها الربوبية〗🔸
عبودیّت جوهره‌ای است که باطنش ربوبیّت است.

(📚مصباح الشریعه –
باب 100 - في حقيقة العبودية)

صیامِ عبدِ صائم (روزه‌دار)؛ ظهورِ حقیقتِ صائم بودنِ خداوند است. اینچنین است که از مُفطرات روزه نهی می‌شود.
شدّت نفیِ جلالی حقّ (یعنی "لا هو")، در نهیِ از مفطرات روزه ظاهر میگردد.

🔷 خداوند في نفسِهِ و بِذاتِهِ، واجب الإطاعه است، نه اینکه به حسب غیر خودش واجب الإطاعه باشد.

🔹غالباً برای اطاعت در ذهنمان یک مُطیع (اطاعت کننده) و یک مُطاع (اطاعت شده) در نظر می‌گیریم و بعد می‌گوییم مُطاع، برای مُطیع، واجب الإطاعه است.

امّا خداوند، مطلق است. و تمام شئوناتِ او، به اطلاقش بایستی دیده شود.
در نتیجه ؛
واجب الإطاعه بودنِ خداوندِ صمد، از بیرون او نیست.

⇦ ❁ خداوند به خودیِ خود، واجب الإطاعه است. و «مؤمنین»، واجب الإطاعه بودنِ خدا را «می‌پذیرند».

💠 اطاعت خداوند في ذاتِهِ، «فَـــرض» است. یعنی واجب است. ➷
❖ و در ترسیم عالم، این اطاعت؛ «افتـــراض» است.

✅ تذکّر: "افتراض" مصدر باب افتعال است. و باب افتعال، مطاوعه و پذیرش را می‌رساند.
↲ یعنی "افتراض" به معنی «پذیرشِ» واجب الإطاعه بودنِ خداوند است.
حضرات آل الله علیهم السلام که ظهور تامهٔ حق تعالی هستند، «مفترض الطاعه» هستند (یعنی واجب الاطاعه).


🔰حضرت امام علی بن موسی الرضا علیهما السلام در مورد حقّ تعالی می‌فرمایند:

🔻〖 عَالِمٌ إِذْ لَا مَعْلُومَ
وَ خَالِقٌ إِذْ لَا مَخْلُوقَ
وَ رَبٌّ إِذْ لَا مَرْبُوبَ
وَ إِلَهٌ إِذْ لَا مَأْلُوهَ 〗🔺

[خداوند] عالم است در حالیکه که معلومی نیست
و خالق است در حالیکه مخلوقی نیست
و ربّ است در حالیکه مربوبی نیست
و اله است در حالیکه شیدایی نیست.

(📚التوحيد، للصدوق، ص: 56)


🔹خداوند به حَسَبِ مخلوقات، خالق نیست. بلکه خالق بودن، ذات خداست و از شدّت خالق بودن، مخلوق را می‌آورد. مخلوق، خالقیّت حقّ را می‌پذیرد.

🔹و به همین صورت؛ خداوند به حسبِ گنهکاران، غفّار نیست. غفّار، ذاتِ خداست نه به حسب غیر. بلکه به خودی خود غفّار است. یعنی شدّت غفاریّت خدا در ذات، مغفور را می‌آورد. مغفور، غفاریّت حقّ را می‌پذیرد.

🔹و به همین صورت؛ خداوند به حَسَبِ مخلوقات، رزّاق نیست. بلکه رزّاق بودن، ذات خداست و از شدّت رزّاق بودن، مرزوق را می‌آورد. مرزوق، رزاقیّت حقّ را می‌پذیرد.


⚜ این خدایِ صمد است که نیاز به هیچ چیز ندارد. و تمام شئوناتش در خودش معنا می‌شود. و شدّت صفاتِ اوست که عالَمِ ظاهر را ترسیم می‌کند.

به همین صورت؛
👈 حقیقتِ صوم در حقّ تعالی است که صائم را می‌آورد. و این افعال و صفات و ذات صائم، پذیرش و مطاوعۀ حقّ تعالی است و ظهورِ حضرت صمد است.


🔹

🔹

🍃 به بیانی دیگر:

🔰 حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله می‌فرمایند:

🔻【 إنَّ اسمَ عــلــيٍّ (؏) «مكتوبٌ» على كلّ شيءٍ】🔺
اسم علی (؏) بر هر شیئی نوشته شده است.

(📚 مشارق الأنوار، ص: ۲۳۶)

و قرآن می‌فرماید 💎【«کُــتِــبَ» عَلَيْكُمُ الصِّيامُ】💎()سورۀ بقره، آیۀ 183).

و حضرات (علیهم السلام) فرمودند 🔻【نحْنُ الصِّيَامُ】🔺(📚 بحار الأنوار، ج ۲۴، ص: ۳۰۳).

⚜ حقیقتِ و شیئیتِ هر شیء، آن مکتوب است که نام مبارک "علیّ" است. که حقیقتِ صیام است و علوّ و جلالت حضرت حقّ است.

🔹و به این نام مبارک ارکان هر شیئی پر شده است که در دعایِ کمیل می‌خوانیم🔹〖بأَسْمَائِكَ الَّتِي مَلَأَتْ أَرْكَانَ كُلِّ شَيْء〗🔹.〖حتّی ظَهَرَ اَنْ لا اِلٰهَ إلّا اَنْتَ〗(📚مناجات رجبیّه)

و از صیام که "تَثْبِيتاً لِلْإِخْلَاص" است و اخلاص که "لا اله الّا الله" است، مؤمن را از تکوین به تشریع امر می‌فرماید که:

روزه‌دار باش تا که موالیانت را از تکوین تا تشریع ببینی و طلب کنی.



✅ نکته : "افطار" مصدرِ باب افعال است. باب افعال برای متعدّی کردن است. یعنی فعل، از فاعل به مفعول تعدّی و کشانده میشود. در معرفت این نکته بخوانیم که فاطر چون در قوّت فاطریّت است، مُفطِر (افطار کننده) را ترسیم می‌کند.


⚜ خداوند به "لا هو"، عالم کثرات را ترسیم می‌کند و به "الّا هو" عالم کثرات را جمع می‌نماید.

❀ روزه‌دار ؛

◾️ به #امساک و ترک عمل (که ظهور "لا هو"ی حقّ است)؛ "لا شیء" بودن خود را در وجود خویش می‌یابد.
◽️ به #افطار (که ظهور "الّا هو"ی حقّ است)؛ فاطریّت و باقی بودنِ وجه الله در وجودش متجلّی میشود.

✴️ هر امساکی، جلوۀ "لا هو"ست و هر افطاری، جلوۀ "الّا هو" است.
و فنای هر شیء در بقای وجهُ الله در صیام و افطار نشان داده می‌شود.

🔹صیام و افطار هر دو یک حقیقت است و حقیقتِ حقّ تعالی است که ظاهر شده است. یعنی صیام و افطار، همان حقیقتِ «لا اله الّا الله» است که همان کلمۀ اخلاص یا کلمۀ توحید است:

🔻〖لا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ هِيَ كَلِمَةُ الْإِخْلَاص〗🔺

(📚 توحید صدوق، ص: ۲۳۴)


🔰 که غایت الغایات حضرت فاطمة الزّهرا سلام الله علیها می‌فرمایند:

◄◃ 『 الصِّــيَـــامَ تَـثْبِــيتاً لِلْإِخْــــلَاص』▷►
روزه ، ثبـــاتِ اخــــلاص است.

(📚 علل الشّرائع، ج۱، ص: ۲۴۸)


🔲 عبد ؛
❒ به #صیام که شدّت "لا هــــو"ی حضرت حقّ است، در نهی آمده و در جلالیّت حضرت حقّ است. و از این رو صومِ او مخفی است و بروز و ظهوری ندارد.
❒ و به #افطار، در شکافتن جلالیّت، در جهتِ جمال حضرت حقّ و تجلّیِ اوست. و از این رو افطار کردنش آشکار است.

⚜ این است که تجلّی حضرت حقّ در شهر رمضان بیشتر از ایّام دیگر است. که ؛ صوم، تجلّی جلالِ خداوند است و افطار، تجلّی جمال خداست و این دو یک حقیقت دارد و آن؛ «لا هو الّا هو» است.


❇️ قوُت و غذا خوردنِ صائم در موقع افطار، قوّت است.
و قوّت نشانی از قیام است و مناسبِ قیام، لَیل است که قرآن می‌فرماید 💎【قـــمِ اللَّيْلَ إِلاَّ قَليلاً】💎 (شب را جز به اندکی برخیز. / سورۀ مزّمل، آیۀ ۲).

⇦ و از این رو در لیل، افطار صورت می‌گیرد.


🔹

.
༺✾صــیام، سرّی از اسرار الهی✾༻
❖ لطیفۀ اوّل:
وجوب روزۀ ماه مبارک رمضان

┅─┅─═• 📖🌙 •═─┅─┅
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═• 📖🌙 •═─┅─┅


🍃۞ پس از خلقت حضرت آدم (علیٰ نبیِّنا و آله و علیه السّلام)؛ مقام حضرت فاطمة الزّهرا (سلام الله علیها) را در فردوسِ عَدْن به حضرت آدم (؏) نشان می‌دهند و به ایشان می‌فرمایند که حضرت صدّیقۀ طاهره (س)؛ از ذرّیۀ شما می‌باشند.

֎ امّا جنّت - که مقامِ خفاست -، جای زاد و ولَد نیست!

🍃۞ در جنّت به حضرت آدم (؏) و حضرت حوّا (س) می‌فرمایند که از تمام نعمت‌های جنّت بهره ببرید، اما به شجرۀ مَنهیّه - که شجرۀ توحید، شجرۀ طیبه و شجرۀ عِلمُ الله نام دارد (در روایات، با عناوین مختلف آمده، امّا یک حقیقت است) -، نزدیک نشوید.

🔰 این شجره همان است که قرآن از آن نام می‌برد:

💎【 كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِي السَّماءِ 】💎
✾ کلمۀ نيک را به درخت پاكيزه‌اى تشبيه كرد كه ريشه‌اش ثابت و شاخه‌اش در آسمان است.

📘 سورۀ حضرت ابراهیم علیه السّلام، آیۀ ۲۴


↲ 🔲 طبق احادیث:

✨『 كَلِمَةً طَيِّبَةً 』؛ «لا اله الّا الله» است.
و حقیقت وُ شرطِ حصنِ «لا اله الّا الله»؛
❂☜ ولایتِ خداوند است که به جلوۀ #شجره_طیبه، ظاهر شده است و بالحقیقة؛ حضرات آل‌الله (علیهم السّلام) هستند.
(و قربان حرف حرف نام مبارکشان).


🍃۞ #ولایت؛ بی‌حدّ است و آن طور است که هر چه به آن نزدیک شوی، نزدیک شده‌ای امّا نزدیک نشده‌ای.

✓💢 #نهی حضرتِ حقّﷻ نیز از شدّتِ همین #نفی است.
💠 یعنی؛ هر چقدر به حقیقتِ «لا اله الّا الله» - که ولایت خداوند است -، نزدیک شوی، حقیقتاً نزدیک شده‌ای، امّا نزدیک نشده‌ای. چرا که حقّﷻ در قیدِ هیچ حدّی نیست.


⇦ ⛔️ پس این شدّتِ #نفی، #نهی را می‌آورد و به حضرت آدم (؏) و حضرت حوّا (س) می‌فرماید که به درخت توحید نزدیک مَشوید:

💎 【 و لا تَقْرَبا هذِهِ الشَّجَرَة】

📘 سورۀ بقره، آیۀ ۳۵


🍃۞ از طرفی دیگر؛ خداوند، انسان را في نفسِهِ آن طور خلق نموده که:

✋🏻『 إنَّ ابْنَ آدَمَ حَرِيصٌ عَلَى مَنْع』
✾ آدميزاد بر چيزى كه از آن منع شده، حريص است.
📚 مهج الدّعوات، ص۱۲۲


✅ البته دقّت شود که این حریص بودن در حضرت آدم (؏) از سَرِ عصمت و در صفحۀ منزّه بودنِ ایشان است و صفتی ممدوح است؛ که خداوند جز خیر نمی‌آفریند و بایستی به این مهمّ ان‌شاءالله در بیانات #عصمت، مفصّلاً پرداخته شود.

🔹معطّل نشویم!

🍃۞ حضرت آدم (؏) و حضرت حوّا (س) از شجرۀ مَنهیّه تناول می‌فرمایند و امر به هبوط از جنّت به سمت زمین می‌شوند.

❀ حضرت آدم (؏) بر #کوه_صفا
✿ و حضرت حوّا (س) بر #کوه_مروه
#هبوط می‌کنند.

📚 البرهان، ج ۱، ص۱۸۱

[🔔 تمام این مطالب، نِکات ظریف دارد که به جهت پرهیز از اطالۀ کلام، صرفاً لُبّ مطلب بیان می‌گردد.]


💫 تا اینجای مطلب ان شاء الله به جان نشسته باشد.

✿ جنّت؛ مقام خفاست.
❀ و ارض، ارضِ تعیّنات است و مقام جلوت می‌باشد.

🍃۞ بیان شد که حضرت آدم (؏) از درخت ولایت تناول فرمودند. ولایتی که بی‌حدّ است.

❂☜ تناول کردنِ حضرت آدم (؏) در جنّت - که مقام خفاست - ، به #عین_شخصی تناول نکردنِ ایشان در ارض - که مقام جلوت و اشارات است -، می‌باشد.

֎ بنابراین؛ برای اینکه آن خوردن به عین آن نخوردن، بر روی زمین که عالم اشارات است، نشان داده شود، امر به #صیام (روزه) می‌شود.


🍃۞ صیام (روزه) چیست؟

❂☜〖 الصِّيَامُ تَثْبِيتاً لِلْإِخْلَاص〗
✾ روزه، ثـباتِ اخلاص است.

📚 علل الشّرائع، ج۱، ص۲۴۸


🍃۞ #اخلاص_چیست ؟

❂☜〖 لا إِلَهَ إِلّا الله وَ هِيَ كَلِمَةُ الْإِخْلَاص〗

📚 التوحيد، للصدوق، ص۲۳۴


⇦🔹«لا اله الّا الله»، اخلاص است و کلمۀ اخلاص، کلمۀ «لا اله الّا الله» است که همان کلمۀ توحید است.

❂☜ 🌳 پس رسیدیم به شجرۀ طیّبه یا همان شجرهٔ مَنهیّه در جنّةُ الخفا.
🌳 شجره ای که ظهورِ «لا اله الا الله» است.

🍃۞ بنابراین؛

〖 الصِّيَامُ تَثْبِيتاً لِلْإِخْلَاص〗
یعنی؛
❂☜♦️ روزه، ثباتِ توحید است. ♦️


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
✨‌

.
༺✾صــیام، سرّی از اسرار الهی✾༻
❖ لطیفۀ چهارم:
صیام؛ حقیقتِ اشیاء
┅─┅─═• 📖🌙 •═─┅─┅
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═• 📖🌙 •═─┅─┅


🍃۞ در مقالات قبل بیان شد که «صیـــام»؛ ظهورِ صمدیّت و جلالتِ حضرت حقّﷻ است.


🔆 حضرت حقّﷻ که خود،【لا هو الّا هو】 است، جلالیّت اوﷻ؛ «#لا هــو» است.
بدین معنا که؛
❂☜ خداوند است که نمی‌خورد و نمی‌آشامد و نمی‌خوابد و زاد و ولد ندارد‌.

֎ #صیام؛ حقیقتِ اللهﷻ است. و حقیقتِ الله، ولیِّ اوست. و حضرات آل‌الله (علیهم السّلام) می‌فرمایند:

🔻〖نحْنُ الصِّيَامُ〗🔺
✾ ما حقیقتِ روزه هستیم.
📚 بحار الأنوار، ج ۲۴، ص ۳۰۳


✿ هر شخصی در نقطۀ عبدیّت، ظاهر کنندۀ ربّ و معبود است. یعنی به هر اندازه که عبد باشد، فانی در معبود و ظاهر کنندۀ معبود است، چنان که حضرت امام جعفر صادق (علیه السّلام) می‌فرمایند:

🔸〖 العبوديّةُ جوهرةٌ كُنْهُهَا الرُّبوبيّة〗🔸
✾ عبودیّت جوهره‌ای است که باطنش ربوبیّت است.
📚مصباح الشریعه، باب ۱۰۰، في حقيقةِ العبودية


🍃۞ صیامِ عبدِ صائم (روزه‌دار)؛ ظهورِ حقیقتِ صائم بودنِ خداوند است. اینچنین است که از مُفطراتِ روزه، نهی می‌شود. به دیگر بیان؛
شدّت نفیِ جلالیِ حقّﷻ (یعنی؛ «لا هو»)، در نهیِ از مفطراتِ روزه ظاهر می‌گردد.

🍃۞ حضرت حقّﷻ؛ في نفسِهِ و بِذاتِهِ، واجبُ الإطاعه است، نه اینکه به حسب غیرِ خودش واجبُ الإطاعه باشد.

֎ ما غالباً برای اطاعت در ذهنمان یک مُطیع (اطاعت کننده)، و یک مُطاع (اطاعت شده) در نظر می‌گیریم و بعد می‌گوییم مُطاع، برای مُطیع، واجب الإطاعه است!
امّا حضرت حقّﷻ؛
❂☜ مطلق است.
و تمام شئوناتِ او، به اطلاقش بایستی دیده شود. در نتیجه؛
واجب الإطاعه بودنِ خداوندِ صمد، از بیرون از اوﷻ نیست.

֎⇦ بنابراین؛ خداوند به خودیِ خود،«واجبُ الإطاعه» است. و «مؤمنین»، واجبُ الإطاعه بودنِ خدا را «می‌پذیرند».

🍃۞ اطاعتِ خداوند؛ في ذاتِهِ، «فَـــرض» است. یعنی واجب است. ➷
❖ و این اطاعت، در ترسیم عالم؛ «افتـــراض» نام دارد.

✅ تذکّر:
«افتراض»؛ مصدر باب #افتعال است.
و باب افتعال؛ مطاوعه و پذیرش را می‌رساند.
↲ یعنی؛
«افتراض» به معنیِ «پذیرشِ» واجبُ الإطاعه بودنِ حقّﷻ است.
حضرات آل‌الله (علیهم السّلام) که ظهور تامّهٔ حقّﷻ هستند؛ «مفترض الطاعه» (یعنی واجب الاطاعه) می‌باشند.


🔰حضرت امام علیّ بن موسی الرضا (علیهما السّلام) در مورد حقّﷻ می‌فرمایند:

🔻〖 عَالِمٌ إِذْ لَا مَعْلُومَ
وَ خَالِقٌ إِذْ لَا مَخْلُوقَ
وَ رَبٌّ إِذْ لَا مَرْبُوبَ
وَ إِلَهٌ إِذْ لَا مَأْلُوهَ 〗🔺

✾[خداوند] عالم است در حالی که معلومی نیست.
و خالق است در حالی که مخلوقی نیست.
و ربّ است در حالی که مربوبی نیست.
و اله است در حالی که شیدائی نیست.

📚التوحيد، للصدوق، ص۵۶


🍃۞ بنابراین؛
❂☜ خداوند به حَسَبِ مخلوقات نیست که خالق است. بلکه خالق بودن، ذات خداوند است و از شدّت خالق بودن است که مخلوق را می‌آورد. و مخلوق، خالقیّت حقّﷻ را می‌پذیرد.

🍃۞ به همین صورت؛
֎⇦ خداوند به حسبِ گنهکاران نیست که غفّار است. بلکه غفّاریّت؛ ذاتِ خداوند است. نه به حسب غیر، بلکه به خودیِ خود، غفّار است. یعنی شدّتِ غفاریّت خداوند در ذات، مغفور را می‌آورد. و مغفور، غفاریّت حقّﷻ را می‌پذیرد.

🍃۞ به همین صورت؛
֎⇦خداوند به حَسَبِ مخلوقات نیست که رزّاق است. بلکه رزّاق بودن، ذات خداوند است و از شدّت رزّاق بودن، مرزوق را می‌آورد. و مرزوق، رزاقیّتِ حقّﷻ را می‌پذیرد.


⚜️ این خدایِ صمد است که نیاز به هیچ چیز ندارد. و تمام شئوناتش در خودش معنا می‌شود. و شدّت صفاتِ اوست که عالَمِ ظاهر را ترسیم می‌کند.

🍃۞ و الغرض، به همین صورت؛
❂☜حقیقتِ صوم در حقّﷻ است که صائم را می‌آورد. و افعال و صفات و ذاتِ صائم؛ پذیرش و مطاوعۀ حقّﷻ، و ظهورِ حضرتِ #صمد است.


🔰 از طرفی؛
حضرت حقّﷻ در حدیث قدسی می‌فرماید:

🔻〖 عبدي!
خَلَقْتُ الأشياء لِأجْلِكَ و خَلَقْتُكَ لِأجْلي‏〗🔺

✾بندۀ من!
همۀ اشیاء را برای تو خلق کردم و تو را برای خودم خلق نمودم.

📚مشارق الأنوار، ص۲۸۳

🌿۞ بنابراین؛
عالَم، به تَبَعِ عبدِ مؤمن و برای او خلق شده است.
و تمام اشیاء؛ در پیِ عبدِ مؤمن است که مخاطبِ حقّﷻ واقع می‌شوند، وگرنه اصلاً مورد اعتناء نیستند.




︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
✨‌

✨

🍃۞ بیان شد که #صوم؛
֎⇦ ظهور صمدیّت حضرت حقّﷻ است و از صمدیّت است که حضرت حقّ نمی‌خورد و نمی‌نوشد و نمی‌خوابد و زاد و ولد ندارد وُ صوم؛ عبادتی در نفیِ «لا هو» است که شرحش گذشت.

🔰 و امّا؛
خداوندﷻ مطلقِ حقیقی است.
بنابراین؛
֎⇦ نخوردن، ننوشیدن، نخوابیدن و زاد و ولد نداشتنِ حقّﷻ - که از جلالیّت حقّﷻ است - بایستی در #اطلاق باید دیده شود.

🍃⇯֎↲ بدین معنا که؛
این جلالیّت، حدّ او محسوب نمی‌شود که اگر در خوردن بیاید، خدشه به جلالش وارد شود.
بلکه حقّﷻ به «ولیّ»ش (ع) - که #مطلق_علی_الاطلاق است و تمامیّتِ حقّﷻ، و باطن و نفْس حقّﷻ است -، [به #اطلاق] در مقیّدات می‌آید.

(🔔 برای شرح #مطلق_علی_الاطلاق رجوع بفرمائید به ❂☜ https://telegram.me/ehsannil1/291)


🍃⇯֎⇦ بنابراین؛
ولیّ حقّﷻ (ع)، در خوردن و آشامیدن و خوابیدن و زاد و وَلَد کردن می‌آید و در عینِ حالِ این افعال؛
֎⇦ مَثَلِ «قل هو الله احد، الله الصمد ، لم یلد و لم یولد ، و لم یکن له کفواً احد» (سورۀ توحید) است.

🔰 چنان که حضرت رسول اکرم (ص) به مولیٰ امیرالمؤمنین علیّ (ع) می‌فرمایند:

🔅〖مَثَلُكَ مَثَلُ‏ قُلْ‏ هُوَ الله أحَد〗🔅

📚المحاسن، ج‏۱، ص۱۵۳


🍃⇯֎↲ بنابراین؛ ولیّ خدا (ع) [به #عین_شخصی]، در همان نقطه که می‌خورد وُ می‌آشامد وُ می‌خوابد وُ زاد و ولَد دارد؛
֎⇦ در جلالَت و صمدیّت و تنزیهِ از خوردن و آشامیدن و خوابیدن و زاد و ولد است.

🌿❂☜ و این؛ کمالِ جلال و اطلاقِ خداوندﷻ است که در خلوَتِ #جلال نمی‌ماند، بلکه به ولیّ‌اش (که حاقُّ الحاقًّ اوست)، در تمامِ این افعال آمده، ولی در عین حال (#عین_شخصی)، منزّه از این افعال است.

🍃۞ و با افعال ولیّ‌ُالله(ع)؛ تمامِ این افعال در عالم، انشاء و ترسیم می‌شود.
بدین معنا که؛
֎⇦ حقّﷻ؛ از لااشارۀ جلالی، به اشارۀ جمالی، توسّط حضرات آل‌الله (ع)، این صوَر را رقم می‌زند و در حقیقت؛ سماوات و ارض را ترسیم می‌نماید و «فاطر» آنهاست.


🔰حضرت حقّﷻ در حدیث قدسی می‌فرماید:

🔻〖 كنتُ‏ كنزاً مخفياً
فأحببتُ أن أعرف
فخلقت الخلق لكي أعرف〗🔺

✾ من گنج پنهانی بودم ...
پس دوست داشتم شناخته شوم؛
پس خلق را آفریدم تا شناخته شوم.

📚بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۸۴، ص۱۹۹


🍃⇯֎↲ مخفی بودنِ «کنز»؛
֎⇦ اشاره به مقامِ #جلال و لاإشاره بودنِ حقّﷻ است.
«لا هو»؛ جلالیّتِ حضرت حقّﷻ است و ماندن در نفیِ «لا هو»؛ محدود و مقیّد بودنِ جلال می‌باشد که برای حضرت حقّﷻ [نستجیرُ بالله!] نقص است.

🍃۞ خداوندﷻ که به صمدیّت، حقیقتِ صوم است؛
֎⇦ به «ولیّ»اش (ع) در افطار و شکافتن و ظهور می‌آید. یعنی؛ در جلالِ لا إشاره بودن و مخفی بودن، متوقّف نمی‌شود، بلکه جلال را در جهتِ جمال می‌شکافد و «فاطریّتِ» او ظهور می‌کند.
چنان که قرآن می‌فرماید:

💎【 «فاطِـــرِ» السّماواتِ وَ الأرض
وَ هُوَ يُطْعِمُ وَ لا يُطْعَم】💎

✾ آفریدگارِ آسمان و زمین است
و مى‌خوراند و خورانده نمى‌شود.

📘 سورۀ انعام، آیۀ ۱۴

🍃⇯֎↲ از این جهت؛ اوﷻ اصلِ «افطار» است وُ اسم مقدّس اوﷻ «فــاطـــر» است.


✓♦️ بنابراین خداوندﷻ به صوم (روزه)؛
برای مؤمن پرده از حقایق عالم برمی دارد. بدین صورت که؛
🍃֎⇦ او را نهی از مفطرات می‌کند که؛ «لا تأکُلْ» (نخور)، «لا تَشرِبْ» (ننوش)، «لا»، «لا» و «لا» إلی آخره (سایر مفطرات - مفطرات عملی، مفطرات خُلقی، مفطراتِ ذاتی).

⇜۞ تا آنجایی که: «لا تکُنْ»
یعنی؛ #نباش ...

🍃⇯֎↲ که در اصل، از اوّل هم نبودی.
که همۀ اشیاء في نفسِهِ «هالِكٌ» و «فان» هستند، چنان که قرآن می‌فرماید:

🔻【كُلُّ شَيْ‏ءٍ هالِكٌ إلّا وَجْهَه‏】🔺

✾ هر شیئی [همین الان] هالک است؛
مگر وجه اوﷻ.

📘 سورۀ قصص، آیۀ ۸۸


✓♦️ آنگاه؛ خداوندﷻ با «افـطـــار» به روزه‌دار نشان می دهد که جز «وجه الله» چیزی نیست. که؛
🍃֎⇦ آن که می‌خورْد و می‌نوشید و می‌خوابید و زاد و ولد داشت؛ تو نبودی!
بلکه «وجه الله» بود. یعنی؛ ولیّ من بود و جلواتِ او‌ (ع)

🍃֎⇦ و توحید را در مقاماتِ توحید افعالی و صفاتی تا توحید ذاتی نشان می‌دهد.

[چنان که بحمدالله در لطیفۀ چهارم از همین سلسله‌مقالات شرح داده شده است.]


⭕️ بنابراین؛
به صورتِ تلخیص و در تطبیقِ با آیۀ فوق بیان می‌شود:

◉ «كُلُّ شَيءٍ هالكٌ» ❂☜ صیام
◉ «وَجْهَه» ❂☜ افطار

که؛
🔻【كُلُّ شَيْءٍ هالكٌ إلّا وَجْهه‏】🔺
֎⇦ ظهورِ 🔹【لا اله الا الله】🔹است.

🍃⇯֎↲ چرا که هر شیئی؛ آیۀ اللهﷻ است.
و 🔹【لا اله الا الله】🔹(لاهوالّاهو) را در نقطۀ تکوین، نشان می‌دهد.


🍃۞ که در تحلیل ‌می‌گوییم:

✳️ خودیّتِ هر شیئی؛ جلوۀ «لا هو»؛ و #صائم است.
که در نفْسِ #صیام؛
🍃֎⇦ به وجه حقّﷻ در بقا و افطار و «الّا هو» است.

✳️ و «#افطار»؛
🍃֎⇦ ظهورِ فاطریّت حقّﷻ در عبدی است که در صوم و جلال بوده است.




︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
✨‌‌

✨

🍃۞ به بیانی دیگر:

🔰 اوّلاً؛
حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) می‌فرمایند:

🔻【 إنَّ اسمَ عــلــيٍّ (؏) «مكتوبٌ» علىٰ كلّ شيءٍ】🔺

✾ اسم علی(؏) بر هر شیئی نوشته شده است.

📚 مشارق الأنوار، ص۲۳۶


🔰 ثانیاً؛
قرآن می‌فرماید:
💎【«کُــتِــبَ» عَلَيْكُمُ الصِّيامُ】💎
📘 سورۀ بقره، آیۀ ۱۸۳

🔰 و ثالثاً؛
حضرات آل‌الله (علیهم السّلام) می‌فرمایند:
🔻【نحْنُ الصِّيَامُ】🔺
📚 بحار الأنوار، ج۲۴، ص۳۰۳


⚜۞ جمع‌بندی اینکه؛
🍃֎⇦ حقیقتِ و شیئیّتِ هر شیء، آن #مکتوب است که نامِ مبارک مولیٰ «علیّ؏» است. که حقیقتِ صیام؛ و علوّ و جلالت حضرت حقّﷻ است.

🍃⇯֎↲ و به اسمِ مبارکِ حضراتِ «الأسماء الحسنیٰ؏»؛ ارکان هر شیئی پر شده است، چنان که در دعایِ کمیل می‌فرمایند:

🔹〖بأَسْمَائِكَ الَّتِي مَلَأَتْ أَرْكَانَ كُلِّ شَيْء〗🔹


🍃֎⇦ و در زیارت رجبیّه می‌خوانیم:

💠〖 فَبِهِمْ مَلأْتَ سَماءَكَ وَ أَرْضَكَ
حَتّى ظَهَرَ [أَنْ] لا إِلهَ إِلَّا أَنْت〗💠

✾ خداوندﷻ به آل‌الله (علیهم السلام)
[که صمدیّتِ حقّﷻ هستند]؛
آسمان و زمینش را پُر کرد تا «لا إله إلّا أنت» ظاهر شد.

📚 إقبال الأعمال، ج‏۲، ص۶۴۶


🍃⇯֎↲ بنابراین؛
حقّﷻ به صیام که «تَثْبِيتاً لِلْإِخْلَاص» است وُ #اخلاص که «لا إلَهَ إلّا الله وَ هِيَ كَلِمَةُ الإخلاص» است؛
֎⇦ مؤمن را از تکوین به تشریع،
أمر می‌فرماید که:

🍃 «روزه‌دار باش!
تا موالیانت را از تکوین تا تشریع ببینی وُ طلب کنی.» 🍃


✅ نکته:
«افطار»؛ مصدرِ باب اِفعال است. و باب افعال؛ برای متعدّی کردن است. یعنی؛
🍃֎⇦ فعل، از #فاعل به #مفعول؛ تعدّی و کشانده می‌شود.
پس در معرفتِ این نکته بخوانیم که؛
❂☜ #فاطر چون در قوّتِ فاطریّت است، مُفطِر (افطار کننده) را ترسیم می‌کند.


⚜۞ خداوند به «لا هو»؛ عالم کثرات را ترسیم می‌کند، و به «الّا هو»؛ عالم کثرات را جمع می‌نماید.

❀⇯֎↲ روزه‌دار؛

◾️ به #امساک و ترک عمل (که ظهور «لا هو»ی حقّﷻ است)؛
🍃֎⇦ «لا شیء» بودن خود را در وجود خویش می‌یابد.

◽️ و به #افطار (که ظهور «الّا هو»ی حقّﷻ است)؛
🍃֎⇦ فاطریّت و باقی بودنِ «وجه‌الله» در وجودش متجلّی می‌شود.


✴️ بنابراین؛
هر امساکی، جلوۀ «لا هو» است،
و هر افطاری، جلوۀ «الّا هو» است.
🍃֎⇦ و فنای هر شیء در بقای «وجهُ‌الله»؛
در صیام و افطار نشان داده می‌شود.


🍃۞ صیام و افطار؛ هر دو یک حقیقت است و حقیقتِ حقّﷻ است که ظاهر شده است.
یعنی؛
🍃֎⇦ صیام و افطار، همان حقیقتِ «لا اله الّا الله»، که همان کلمۀ اخلاص یا کلمۀ توحید است، می‌باشند، که:

🔻〖لا إِلَهَ إلّا الله وَ هِيَ كَلِمَةُ الإخلاص〗🔺

📚 توحید صدوق، ص ۲۳۴


🔰 که غایتُ الغایات؛
حضرت فاطمة الزّهرا (سلام الله علیها) می‌فرمایند:

◄◃ 『 الصِّــيَـــامَ تَـثْبِــيتاً لِلْإِخْــــلَاص』▷►

✾ روزه؛ ثبـــاتِ اخــــلاص است.

📚 علل الشّرائع، ج۱، ص۲۴۸


🔲 بنابراین، #عبد حقّﷻ؛

❒🌑⇦ به #صیام - که شدّتِ «لا هــــو»ی حضرت حقّﷻ است -، در نهی آمده، و در جلالیّتِ حضرت حقّﷻ است. و از این رو؛ صومِ او مخفی است و بروز و ظهوری ندارد.

❒🌕⇦ و به #افطار، در شکافتنِ جلالیّت، در جهتِ جمالِ حضرت حقّﷻ و تجلّیِ اوست. و از این رو؛ افطار کردنش آشکار است.


⚜۞ این است که تجلّیِ حضرت حقّﷻ در شهر رمضان بیشتر از ایّام دیگر است، که؛

🌑☜ صوم؛ تجلّیِ جلالِ خداوند است وُ
🌕☜ افطار؛ تجلّیِ جمال خداوند است وُ این دو:
🌗☜ یک حقیقت دارد و آن؛ «لا هو الّا هو» است.


❇️ قُوُت و غذا خوردنِ صائم در موقع افطار، قَوّت است. و قوّت؛
🍃֎⇦ نشانی از قیام است و مناسبِ قیام، لَیل است، چنان که قرآن می‌فرماید:

💎【قُـــمِ اللَّيْلَ إلّا قَليلاً】💎

✾ شب را جز به اندکی برخیز.

📘سورۀ مزّمل، آیۀ ۲

🍃֎⇦ و از این رو؛
در #لیل، #افطار صورت می‌گیرد.




︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
✨‌‌

.
༺✾صــیام، سرّی از اسرار الهی✾༻
❖ لطیفۀ اوّل:
وجوب روزۀ ماه مبارک رمضان

┅─┅─═• 📖🌙 •═─┅─┅
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═• 📖🌙 •═─┅─┅


🍃۞ پس از خلقت حضرت آدم (علیٰ نبیِّنا و آله و علیه السّلام)؛ مقام حضرت فاطمة الزّهرا (سلام الله علیها) را در فردوسِ عَدْن به حضرت آدم (؏) نشان می‌دهند و به ایشان می‌فرمایند که حضرت صدّیقۀ طاهره (س)؛ از ذرّیۀ شما می‌باشند.
(📕المحتضر: ۱۳۱ و ۱۳۲)

֎ امّا جنّت - که مقامِ خفاست -، جای زاد و ولَد نیست!

🍃۞ در جنّت به حضرت آدم (؏) و حضرت حوّا (س) می‌فرمایند که از تمام نعمت‌های جنّت بهره ببرید، اما به شجرۀ مَنهیّه - که شجرۀ توحید، شجرۀ طیبه و شجرۀ عِلمُ الله نام دارد (در روایات، با عناوین مختلف آمده، امّا یک حقیقت است) -، نزدیک نشوید.

🔰 این شجره همان است که قرآن از آن نام می‌برد:

💎【 كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِي السَّماءِ 】💎
✾ کلمۀ نيک را به درخت پاكيزه‌اى تشبيه كرد كه ريشه‌اش ثابت و شاخه‌اش در آسمان است.

📘 سورۀ حضرت ابراهیم علیه السّلام، آیۀ ۲۴


↲ 🔲 طبق احادیث:

✨『 كَلِمَةً طَيِّبَةً 』؛ «لا اله الّا الله» است.
و حقیقت وُ شرطِ حصنِ «لا اله الّا الله»؛
❂☜ ولایتِ خداوند است که به جلوۀ #شجره_طیبه، ظاهر شده است و بالحقیقة؛ حضرات آل‌الله (علیهم السّلام) هستند.
(و قربان حرف حرف نام مبارکشان).


🍃۞ #ولایت؛ بی‌حدّ است و آن طور است که هر چه به آن نزدیک شوی، نزدیک شده‌ای امّا نزدیک نشده‌ای.

✓💢 #نهی حضرتِ حقّﷻ نیز از شدّتِ همین #نفی است.
💠 یعنی؛ هر چقدر به حقیقتِ «لا اله الّا الله» - که ولایت خداوند است -، نزدیک شوی، حقیقتاً نزدیک شده‌ای، امّا نزدیک نشده‌ای. چرا که حقّﷻ در قیدِ هیچ حدّی نیست.


⇦ ⛔️ پس این شدّتِ #نفی، #نهی را می‌آورد و به حضرت آدم (؏) و حضرت حوّا (س) می‌فرماید که به درخت توحید نزدیک مَشوید:

💎 【 و لا تَقْرَبا هذِهِ الشَّجَرَة】

📘 سورۀ بقره، آیۀ ۳۵


🍃۞ از طرفی دیگر؛ خداوند، انسان را في نفسِهِ آن طور خلق نموده که:

✋🏻『 إنَّ ابْنَ آدَمَ حَرِيصٌ عَلَى مَنْع』
✾ آدميزاد بر چيزى كه از آن منع شده، حريص است.
📚 مهج الدّعوات، ص۱۲۲


✅ البته دقّت شود که این حریص بودن در حضرت آدم (؏) از سَرِ عصمت و در صفحۀ منزّه بودنِ ایشان است و صفتی ممدوح است؛ که خداوند جز خیر نمی‌آفریند و بایستی به این مهمّ ان‌شاءالله در بیانات #عصمت، مفصّلاً پرداخته شود.

🔹معطّل نشویم!

🍃۞ حضرت آدم (؏) و حضرت حوّا (س) از شجرۀ مَنهیّه تناول می‌فرمایند و امر به هبوط از جنّت به سمت زمین می‌شوند.

❀ حضرت آدم (؏) بر #کوه_صفا
✿ و حضرت حوّا (س) بر #کوه_مروه
#هبوط می‌کنند.

📚 البرهان، ج ۱، ص۱۸۱

[🔔 تمام این مطالب، نِکات ظریف دارد که به جهت پرهیز از اطالۀ کلام، صرفاً لُبّ مطلب بیان می‌گردد.]


💫 تا اینجای مطلب ان شاء الله به جان نشسته باشد.

✿ جنّت؛ مقام خفاست.
❀ و ارض، ارضِ تعیّنات است و مقام جلوت می‌باشد.

🍃۞ بیان شد که حضرت آدم (؏) از درخت ولایت تناول فرمودند. ولایتی که بی‌حدّ است.

❂☜ تناول کردنِ حضرت آدم (؏) در جنّت - که مقام خفاست - ، به #عین_شخصی تناول نکردنِ ایشان در ارض - که مقام جلوت و اشارات است -، می‌باشد.

֎ بنابراین؛ برای اینکه آن خوردن به عین آن نخوردن، بر روی زمین که عالم اشارات است، نشان داده شود، امر به #صیام (روزه) می‌شود.


🍃۞ صیام (روزه) چیست؟

❂☜〖 الصِّيَامُ تَثْبِيتاً لِلْإِخْلَاص〗
✾ روزه، ثـباتِ اخلاص است.

📚 علل الشّرائع، ج۱، ص۲۴۸


🍃۞ #اخلاص_چیست ؟

❂☜〖 لا إِلَهَ إِلّا الله وَ هِيَ كَلِمَةُ الْإِخْلَاص〗

📚 التوحيد، للصدوق، ص۲۳۴


⇦🔹«لا اله الّا الله»، اخلاص است و کلمۀ اخلاص، کلمۀ «لا اله الّا الله» است که همان کلمۀ توحید است.

❂☜ 🌳 پس رسیدیم به شجرۀ طیّبه یا همان شجرهٔ مَنهیّه در جنّةُ الخفا.
🌳 شجره ای که ظهورِ «لا اله الا الله» است.

🍃۞ بنابراین؛

〖 الصِّيَامُ تَثْبِيتاً لِلْإِخْلَاص〗
یعنی؛
❂☜♦️ روزه، ثباتِ توحید است. ♦️


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
✨‌

.
༺✾صــیام، سرّی از اسرار الهی✾༻
❖ لطیفۀ چهارم:
صیام؛ حقیقتِ اشیاء
┅─┅─═• 📖🌙 •═─┅─┅
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═• 📖🌙 •═─┅─┅


🍃۞ در مقالات قبل بیان شد که «صیـــام»؛ ظهورِ صمدیّت و جلالتِ حضرت حقّﷻ است.


🔆 حضرت حقّﷻ که خود،【لا هو الّا هو】 است، جلالیّت اوﷻ؛ «#لا هــو» است.
بدین معنا که؛
❂☜ خداوند است که نمی‌خورد و نمی‌آشامد و نمی‌خوابد و زاد و ولد ندارد‌.

֎ #صیام؛ حقیقتِ اللهﷻ است. و حقیقتِ الله، ولیِّ اوست. و حضرات آل‌الله (علیهم السّلام) می‌فرمایند:

🔻〖نحْنُ الصِّيَامُ〗🔺
✾ ما حقیقتِ روزه هستیم.
📚 بحار الأنوار، ج ۲۴، ص ۳۰۳


✿ هر شخصی در نقطۀ عبدیّت، ظاهر کنندۀ ربّ و معبود است. یعنی به هر اندازه که عبد باشد، فانی در معبود و ظاهر کنندۀ معبود است، چنان که حضرت امام جعفر صادق (علیه السّلام) می‌فرمایند:

🔸〖 العبوديّةُ جوهرةٌ كُنْهُهَا الرُّبوبيّة〗🔸
✾ عبودیّت جوهره‌ای است که باطنش ربوبیّت است.
📚مصباح الشریعه، باب ۱۰۰، في حقيقةِ العبودية


🍃۞ صیامِ عبدِ صائم (روزه‌دار)؛ ظهورِ حقیقتِ صائم بودنِ خداوند است. اینچنین است که از مُفطراتِ روزه، نهی می‌شود. به دیگر بیان؛
شدّت نفیِ جلالیِ حقّﷻ (یعنی؛ «لا هو»)، در نهیِ از مفطراتِ روزه ظاهر می‌گردد.

🍃۞ حضرت حقّﷻ؛ في نفسِهِ و بِذاتِهِ، واجبُ الإطاعه است، نه اینکه به حسب غیرِ خودش واجبُ الإطاعه باشد.

֎ ما غالباً برای اطاعت در ذهنمان یک مُطیع (اطاعت کننده)، و یک مُطاع (اطاعت شده) در نظر می‌گیریم و بعد می‌گوییم مُطاع، برای مُطیع، واجب الإطاعه است!
امّا حضرت حقّﷻ؛
❂☜ مطلق است.
و تمام شئوناتِ او، به اطلاقش بایستی دیده شود. در نتیجه؛
واجب الإطاعه بودنِ خداوندِ صمد، از بیرون از اوﷻ نیست.

֎⇦ بنابراین؛ خداوند به خودیِ خود،«واجبُ الإطاعه» است. و «مؤمنین»، واجبُ الإطاعه بودنِ خدا را «می‌پذیرند».

🍃۞ اطاعتِ خداوند؛ في ذاتِهِ، «فَـــرض» است. یعنی واجب است. ➷
❖ و این اطاعت، در ترسیم عالم؛ «افتـــراض» نام دارد.

✅ تذکّر:
«افتراض»؛ مصدر باب #افتعال است.
و باب افتعال؛ مطاوعه و پذیرش را می‌رساند.
↲ یعنی؛
«افتراض» به معنیِ «پذیرشِ» واجبُ الإطاعه بودنِ حقّﷻ است.
حضرات آل‌الله (علیهم السّلام) که ظهور تامّهٔ حقّﷻ هستند؛ «مفترض الطاعه» (یعنی واجب الاطاعه) می‌باشند.


🔰حضرت امام علیّ بن موسی الرضا (علیهما السّلام) در مورد حقّﷻ می‌فرمایند:

🔻〖 عَالِمٌ إِذْ لَا مَعْلُومَ
وَ خَالِقٌ إِذْ لَا مَخْلُوقَ
وَ رَبٌّ إِذْ لَا مَرْبُوبَ
وَ إِلَهٌ إِذْ لَا مَأْلُوهَ 〗🔺

✾[خداوند] عالم است در حالی که معلومی نیست.
و خالق است در حالی که مخلوقی نیست.
و ربّ است در حالی که مربوبی نیست.
و اله است در حالی که شیدائی نیست.

📚التوحيد، للصدوق، ص۵۶


🍃۞ بنابراین؛
❂☜ خداوند به حَسَبِ مخلوقات نیست که خالق است. بلکه خالق بودن، ذات خداوند است و از شدّت خالق بودن است که مخلوق را می‌آورد. و مخلوق، خالقیّت حقّﷻ را می‌پذیرد.

🍃۞ به همین صورت؛
֎⇦ خداوند به حسبِ گنهکاران نیست که غفّار است. بلکه غفّاریّت؛ ذاتِ خداوند است. نه به حسب غیر، بلکه به خودیِ خود، غفّار است. یعنی شدّتِ غفاریّت خداوند در ذات، مغفور را می‌آورد. و مغفور، غفاریّت حقّﷻ را می‌پذیرد.

🍃۞ به همین صورت؛
֎⇦خداوند به حَسَبِ مخلوقات نیست که رزّاق است. بلکه رزّاق بودن، ذات خداوند است و از شدّت رزّاق بودن، مرزوق را می‌آورد. و مرزوق، رزاقیّتِ حقّﷻ را می‌پذیرد.


⚜️ این خدایِ صمد است که نیاز به هیچ چیز ندارد. و تمام شئوناتش در خودش معنا می‌شود. و شدّت صفاتِ اوست که عالَمِ ظاهر را ترسیم می‌کند.

🍃۞ و الغرض، به همین صورت؛
❂☜حقیقتِ صوم در حقّﷻ است که صائم را می‌آورد. و افعال و صفات و ذاتِ صائم؛ پذیرش و مطاوعۀ حقّﷻ، و ظهورِ حضرتِ #صمد است.


🔰 از طرفی؛
حضرت حقّﷻ در حدیث قدسی می‌فرماید:

🔻〖 عبدي!
خَلَقْتُ الأشياء لِأجْلِكَ و خَلَقْتُكَ لِأجْلي‏〗🔺

✾بندۀ من!
همۀ اشیاء را برای تو خلق کردم و تو را برای خودم خلق نمودم.

📚مشارق الأنوار، ص۲۸۳

🌿۞ بنابراین؛
عالَم، به تَبَعِ عبدِ مؤمن و برای او خلق شده است.
و تمام اشیاء؛ در پیِ عبدِ مؤمن است که مخاطبِ حقّﷻ واقع می‌شوند، وگرنه اصلاً مورد اعتناء نیستند.




︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
✨‌

✨

🍃۞ بیان شد که #صوم؛
֎⇦ ظهور صمدیّت حضرت حقّﷻ است و از صمدیّت است که حضرت حقّ نمی‌خورد و نمی‌نوشد و نمی‌خوابد و زاد و ولد ندارد وُ صوم؛ عبادتی در نفیِ «لا هو» است که شرحش گذشت.

🔰 و امّا؛
خداوندﷻ مطلقِ حقیقی است.
بنابراین؛
֎⇦ نخوردن، ننوشیدن، نخوابیدن و زاد و ولد نداشتنِ حقّﷻ - که از جلالیّت حقّﷻ است - بایستی در #اطلاق دیده شود.

🍃⇯֎↲ بدین معنا که؛
این جلالیّت، حدّ او محسوب نمی‌شود که اگر در خوردن بیاید، خدشه به جلالش وارد شود.
بلکه حقّﷻ به «ولیّ»ش (ع) - که #مطلق_علی_الاطلاق است و تمامیّتِ حقّﷻ، و باطن و نفْس حقّﷻ است -، [به #اطلاق] در مقیّدات می‌آید.

(🔔 برای شرح #مطلق_علی_الاطلاق رجوع بفرمائید به ❂☜ https://telegram.me/ehsannil1/291)


🍃⇯֎⇦ بنابراین؛
ولیّ حقّﷻ (ع)، در خوردن و آشامیدن و خوابیدن و زاد و وَلَد کردن می‌آید و در عینِ حالِ این افعال؛
֎⇦ مَثَلِ «قل هو الله احد، الله الصمد ، لم یلد و لم یولد ، و لم یکن له کفواً احد» (سورۀ توحید) است.

🔰 چنان که حضرت رسول اکرم (ص) به مولیٰ امیرالمؤمنین علیّ (ع) می‌فرمایند:

🔅〖مَثَلُكَ مَثَلُ‏ قُلْ‏ هُوَ الله أحَد〗🔅

📚المحاسن، ج‏۱، ص۱۵۳


🍃⇯֎↲ بنابراین؛ ولیّ خدا (ع) [به #عین_شخصی]، در همان نقطه که می‌خورد وُ می‌آشامد وُ می‌خوابد وُ زاد و ولَد دارد؛
֎⇦ در جلالَت و صمدیّت و تنزیهِ از خوردن و آشامیدن و خوابیدن و زاد و ولد است.

🌿❂☜ و این؛ کمالِ جلال و اطلاقِ خداوندﷻ است که در خلوَتِ #جلال نمی‌ماند، بلکه به ولیّ‌اش (که حاقُّ الحاقًّ اوست)، در تمامِ این افعال آمده، ولی در عین حال (#عین_شخصی)، منزّه از این افعال است.

🍃۞ و با افعال ولیّ‌ُالله(ع)؛ تمامِ این افعال در عالم، انشاء و ترسیم می‌شود.
بدین معنا که؛
֎⇦ حقّﷻ؛ از لااشارۀ جلالی، به اشارۀ جمالی، توسّط حضرات آل‌الله (ع)، این صوَر را رقم می‌زند و در حقیقت؛ سماوات و ارض را ترسیم می‌نماید و «فاطر» آنهاست.


🔰حضرت حقّﷻ در حدیث قدسی می‌فرماید:

🔻〖 كنتُ‏ كنزاً مخفياً
فأحببتُ أن أعرف
فخلقت الخلق لكي أعرف〗🔺

✾ من گنج پنهانی بودم ...
پس دوست داشتم شناخته شوم؛
پس خلق را آفریدم تا شناخته شوم.

📚بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۸۴، ص۱۹۹


🍃⇯֎↲ مخفی بودنِ «کنز»؛
֎⇦ اشاره به مقامِ #جلال و لاإشاره بودنِ حقّﷻ است.
«لا هو»؛ جلالیّتِ حضرت حقّﷻ است و ماندن در نفیِ «لا هو»؛ محدود و مقیّد بودنِ جلال می‌باشد که برای حضرت حقّﷻ [نستجیرُ بالله!] نقص است.

🍃۞ خداوندﷻ که به صمدیّت، حقیقتِ صوم است؛
֎⇦ به «ولیّ»اش (ع) در افطار و شکافتن و ظهور می‌آید. یعنی؛ در جلالِ لا إشاره بودن و مخفی بودن، متوقّف نمی‌شود، بلکه جلال را در جهتِ جمال می‌شکافد و «فاطریّتِ» او ظهور می‌کند.
چنان که قرآن می‌فرماید:

💎【 «فاطِـــرِ» السّماواتِ وَ الأرض
وَ هُوَ يُطْعِمُ وَ لا يُطْعَم】💎

✾ آفریدگارِ آسمان و زمین است
و مى‌خوراند و خورانده نمى‌شود.

📘 سورۀ انعام، آیۀ ۱۴

🍃⇯֎↲ از این جهت؛ اوﷻ اصلِ «افطار» است وُ اسم مقدّس اوﷻ «فــاطـــر» است.


✓♦️ بنابراین خداوندﷻ به صوم (روزه)؛
برای مؤمن پرده از حقایق عالم برمی دارد. بدین صورت که؛
🍃֎⇦ او را نهی از مفطرات می‌کند که؛ «لا تأکُلْ» (نخور)، «لا تَشرِبْ» (ننوش)، «لا»، «لا» و «لا» إلی آخره (سایر مفطرات - مفطرات عملی، مفطرات خُلقی، مفطراتِ ذاتی).

⇜۞ تا آنجایی که: «لا تکُنْ»
یعنی؛ #نباش ...

🍃⇯֎↲ که در اصل، از اوّل هم نبودی.
که همۀ اشیاء في نفسِهِ «هالِكٌ» و «فان» هستند، چنان که قرآن می‌فرماید:

🔻【كُلُّ شَيْ‏ءٍ هالِكٌ إلّا وَجْهَه‏】🔺

✾ هر شیئی [همین الان] هالک است؛
مگر وجه اوﷻ.

📘 سورۀ قصص، آیۀ ۸۸


✓♦️ آنگاه؛ خداوندﷻ با «افـطـــار» به روزه‌دار نشان می دهد که جز «وجه الله» چیزی نیست. که؛
🍃֎⇦ آن که می‌خورْد و می‌نوشید و می‌خوابید و زاد و ولد داشت؛ تو نبودی!
بلکه «وجه الله» بود. یعنی؛ ولیّ من بود و جلواتِ او‌ (ع)

🍃֎⇦ و توحید را در مقاماتِ توحید افعالی و صفاتی تا توحید ذاتی نشان می‌دهد.

[چنان که بحمدالله در لطیفۀ چهارم از همین سلسله‌مقالات شرح داده شده است.]


⭕️ بنابراین؛
به صورتِ تلخیص و در تطبیقِ با آیۀ فوق بیان می‌شود:

◉ «كُلُّ شَيءٍ هالكٌ» ❂☜ صیام
◉ «وَجْهَه» ❂☜ افطار

که؛
🔻【كُلُّ شَيْءٍ هالكٌ إلّا وَجْهه‏】🔺
֎⇦ ظهورِ 🔹【لا اله الا الله】🔹است.

🍃⇯֎↲ چرا که هر شیئی؛ آیۀ اللهﷻ است.
و 🔹【لا اله الا الله】🔹(لاهوالّاهو) را در نقطۀ تکوین، نشان می‌دهد.


🍃۞ که در تحلیل ‌می‌گوییم:

✳️ خودیّتِ هر شیئی؛ جلوۀ «لا هو»؛ و #صائم است.
که در نفْسِ #صیام؛
🍃֎⇦ به وجه حقّﷻ در بقا و افطار و «الّا هو» است.

✳️ و «#افطار»؛
🍃֎⇦ ظهورِ فاطریّت حقّﷻ در عبدی است که در صوم و جلال بوده است.




︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
✨‌‌

✨

🍃۞ به بیانی دیگر:

🔰 اوّلاً؛
حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) می‌فرمایند:

🔻【 إنَّ اسمَ عــلــيٍّ (؏) «مكتوبٌ» علىٰ كلّ شيءٍ】🔺

✾ اسم علی(؏) بر هر شیئی نوشته شده است.

📚 مشارق الأنوار، ص۲۳۶


🔰 ثانیاً؛
قرآن می‌فرماید:
💎【«کُــتِــبَ» عَلَيْكُمُ الصِّيامُ】💎
📘 سورۀ بقره، آیۀ ۱۸۳

🔰 و ثالثاً؛
حضرات آل‌الله (علیهم السّلام) می‌فرمایند:
🔻【نحْنُ الصِّيَامُ】🔺
📚 بحار الأنوار، ج۲۴، ص۳۰۳


⚜۞ جمع‌بندی اینکه؛
🍃֎⇦ حقیقتِ و شیئیّتِ هر شیء، آن #مکتوب است که نامِ مبارک مولیٰ «علیّ؏» است. که حقیقتِ صیام؛ و علوّ و جلالت حضرت حقّﷻ است.

🍃⇯֎↲ و به اسمِ مبارکِ حضراتِ «الأسماء الحسنیٰ؏»؛ ارکان هر شیئی پر شده است، چنان که در دعایِ کمیل می‌فرمایند:

🔹〖بأَسْمَائِكَ الَّتِي مَلَأَتْ أَرْكَانَ كُلِّ شَيْء〗🔹


🍃֎⇦ و در زیارت رجبیّه می‌خوانیم:

💠〖 فَبِهِمْ مَلأْتَ سَماءَكَ وَ أَرْضَكَ
حَتّى ظَهَرَ [أَنْ] لا إِلهَ إِلَّا أَنْت〗💠

✾ خداوندﷻ به آل‌الله (علیهم السلام)
[که صمدیّتِ حقّﷻ هستند]؛
آسمان و زمینش را پُر کرد تا «لا إله إلّا أنت» ظاهر شد.

📚 إقبال الأعمال، ج‏۲، ص۶۴۶


🍃⇯֎↲ بنابراین؛
حقّﷻ به صیام که «تَثْبِيتاً لِلْإِخْلَاص» است وُ #اخلاص که «لا إلَهَ إلّا الله وَ هِيَ كَلِمَةُ الإخلاص» است؛
֎⇦ مؤمن را از تکوین به تشریع،
أمر می‌فرماید که:

🍃 «روزه‌دار باش!
تا موالیانت را از تکوین تا تشریع ببینی وُ طلب کنی.» 🍃


✅ نکته:
«افطار»؛ مصدرِ باب اِفعال است. و باب افعال؛ برای متعدّی کردن است. یعنی؛
🍃֎⇦ فعل، از #فاعل به #مفعول؛ تعدّی و کشانده می‌شود.
پس در معرفتِ این نکته بخوانیم که؛
❂☜ #فاطر چون در قوّتِ فاطریّت است، مُفطِر (افطار کننده) را ترسیم می‌کند.


⚜۞ خداوند به «لا هو»؛ عالم کثرات را ترسیم می‌کند، و به «الّا هو»؛ عالم کثرات را جمع می‌نماید.

❀⇯֎↲ روزه‌دار؛

◾️ به #امساک و ترک عمل (که ظهور «لا هو»ی حقّﷻ است)؛
🍃֎⇦ «لا شیء» بودن خود را در وجود خویش می‌یابد.

◽️ و به #افطار (که ظهور «الّا هو»ی حقّﷻ است)؛
🍃֎⇦ فاطریّت و باقی بودنِ «وجه‌الله» در وجودش متجلّی می‌شود.


✴️ بنابراین؛
هر امساکی، جلوۀ «لا هو» است،
و هر افطاری، جلوۀ «الّا هو» است.
🍃֎⇦ و فنای هر شیء در بقای «وجهُ‌الله»؛
در صیام و افطار نشان داده می‌شود.


🍃۞ صیام و افطار؛ هر دو یک حقیقت است و حقیقتِ حقّﷻ است که ظاهر شده است.
یعنی؛
🍃֎⇦ صیام و افطار، همان حقیقتِ «لا اله الّا الله»، که همان کلمۀ اخلاص یا کلمۀ توحید است، می‌باشند، که:

🔻〖لا إِلَهَ إلّا الله وَ هِيَ كَلِمَةُ الإخلاص〗🔺

📚 توحید صدوق، ص ۲۳۴


🔰 که غایتُ الغایات؛
حضرت فاطمة الزّهرا (سلام الله علیها) می‌فرمایند:

◄◃ 『 الصِّــيَـــامَ تَـثْبِــيتاً لِلْإِخْــــلَاص』▷►

✾ روزه؛ ثبـــاتِ اخــــلاص است.

📚 علل الشّرائع، ج۱، ص۲۴۸


🔲 بنابراین، #عبد حقّﷻ؛

❒🌑⇦ به #صیام - که شدّتِ «لا هــــو»ی حضرت حقّﷻ است -، در نهی آمده، و در جلالیّتِ حضرت حقّﷻ است. و از این رو؛ صومِ او مخفی است و بروز و ظهوری ندارد.

❒🌕⇦ و به #افطار، در شکافتنِ جلالیّت، در جهتِ جمالِ حضرت حقّﷻ و تجلّیِ اوست. و از این رو؛ افطار کردنش آشکار است.


⚜۞ این است که تجلّیِ حضرت حقّﷻ در شهر رمضان بیشتر از ایّام دیگر است، که؛

🌑☜ صوم؛ تجلّیِ جلالِ خداوند است وُ
🌕☜ افطار؛ تجلّیِ جمال خداوند است وُ این دو:
🌗☜ یک حقیقت دارد و آن؛ «لا هو الّا هو» است.


❇️ قُوُت و غذا خوردنِ صائم در موقع افطار، قَوّت است. و قوّت؛
🍃֎⇦ نشانی از قیام است و مناسبِ قیام، لَیل است، چنان که قرآن می‌فرماید:

💎【قُـــمِ اللَّيْلَ إلّا قَليلاً】💎

✾ شب را جز به اندکی برخیز.

📘سورۀ مزّمل، آیۀ ۲

🍃֎⇦ و از این رو؛
در #لیل، #افطار صورت می‌گیرد.




︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
✨‌‌

✨

❀ حضرت آدم (؏) بر #کوه_صفا
✿ و حضرت حوّا (س) بر #کوه_مروه
#هبوط می‌کنند.

📚 البرهان، ج ۱، ص۱۸۱

[🔔 تمام این مطالب، نِکات ظریف دارد که به جهت پرهیز از اطالۀ کلام، صرفاً لُبّ مطلب، به اختصار بیان شد.]


💫 تا اینجای مطلب ان شاء الله به جان نشسته باشد.

°༄༅࿔🦋࿐°

✿ جنّت؛ مقام خفاست.
❀ و أرض، أرضِ تعیّنات بوده، و مقام جلوت می‌باشد.

🍃۞ بیان شد که حضرت آدم (؏) از درخت ولایت تناول فرمودند. ولایتی که بی‌حدّ است.

❂☜ تناول کردنِ حضرت آدم (؏) در جنّت - که مقام خفاست - ، به #عین_شخصی تناول نکردنِ ایشان در ارض - که مقام جلوت و اشارات است -، می‌باشد.

֎ بنابراین؛ برای اینکه آن خوردن به عین آن نخوردن، بر روی زمین که عالم اشارات است، نشان داده شود، امر به #صیام (روزه) می‌شود.


🍃۞ صیام (روزه) چیست؟

❂☜〖 الصِّيَامُ تَثْبِيتاً لِلْإِخْلَاص〗
✾ روزه، ثـباتِ اخلاص است.

📚 علل الشّرائع، ج۱، ص۲۴۸


🍃۞ #اخلاص_چیست ؟

❂☜〖 لا إِلَهَ إِلّا الله وَ هِيَ كَلِمَةُ الْإِخْلَاص〗

📚 التوحيد، للصدوق، ص۲۳۴


⇦🔹«لا اله الّا الله»، اخلاص است و کلمۀ اخلاص، کلمۀ «لا اله الّا الله» است که همان کلمۀ توحید است.

❂☜ 🌳 پس رسیدیم به شجرۀ طیّبه یا همان شجرهٔ مَنهیّه در جنّةُ الخفا.
🌳 شجره ای که ظهورِ «لا اله الا الله» است.

🍃۞ بنابراین؛

〖 الصِّيَامُ تَثْبِيتاً لِلْإِخْلَاص〗
یعنی؛
❂☜♦️ روزه، ثباتِ توحید است. ♦️


🍃۞ النّهایة؛
آن میوۀ ممنوعه در وجود حضرت آدم (؏) باقی می‌ماند، پس به حضرت آدم (؏) امر می‌شود که #سی روز، روزه بگیرد.
چنان که حضرت خاتم الأنبیاء و المرسلین (صلّی الله علیه و آله) می فرمایند:

💠〖 إنَّ آدَمَ ؏ لَمَّا أَكَلَ مِنَ الشَّجَرَةِ بَقِيَ فِي بَطْنِهِ ثَلَاثِينَ يَوْماً فَفَرَضَ اللهُ عَلَى ذُرِّيَّتِهِ ثَلَاثِينَ يَوْماً الْجُوعَ وَ الْعَطَشَ وَ الَّذِي يَأْكُلُونَهُ بِاللَّيْلِ تَفَضُّلٌ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَيْهِمْ وَ كَذَلِكَ كَانَ عَلَى آدَمَ ؏ فَفَرَضَ اللهُ ذَلِكَ عَلَى أُمَّتِي〗💠
✾ وقتى آدم (عليه السّلام) از ميوۀ آن درخت خورد، سى روز اثرِ آن در شكم او باقى ماند، از اين جهت، خداوند؛ سى روز گرسنگى و تشنگى را بر نسلِ او فرض فرمود، و آنچه در شب می‌خورند، تفضّلى است از جانب خداى عزّ و جلّ دربارۀ ايشان. و كار بر آدم نيز بر همين گونه بوده است، و از این رو خدا آن را بر امّت من واجب ساخته است.

📚 من لايحضره الفقيه، ج۲، ص۷۳


🍃۞ و این است حکمتِ آنکه روزۀ ماه مبارک رمضان؛ بر انبیاء الهی (علیهم السّلام) و امّت پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) واجب شده است. که إن شاء الله در سخن‌های بعدی؛ لطائفِ دیگری از این حکمت، بیان خواهد شد.



«اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ وَلِيَّ الْحَمْدِ، وَ مُنْتَهَى الْحَمْدِ،
[وَ] أَنْتَ حَقِيقٌ بِالْحَمْدِ، وَ لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً لَا يَنْبَغِي إِلَّا لَكَ»

📚 الدروع الواقية، سیّد بن طاووس، ص۱۹۰





🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده

#پایان_لطیفه_اول_حقیقة‌_الصیام
#لطیفه_وجوب_روزه_ماه_رمضان


─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ کانال معرفة الحقّ
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ کانال اللطائف الإلهیّة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.

.
༺✾صــیام، سرّی از اسرار الهی✾༻
❖ لطیفۀ چهارم:
صیام؛ حقیقتِ اشیاء
┅─┅─═• 📖🌙 •═─┅─┅
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═• 📖🌙 •═─┅─┅


🍃۞ در مقالات قبل بیان شد که «صیـــام»؛ ظهورِ صمدیّت و جلالتِ حضرت حقّﷻ است.


🔆 حضرت حقّﷻ که خود،【لا هو الّا هو】 است، جلالیّت اوﷻ؛ «#لا هــو» است.
بدین معنا که؛
❂☜ خداوند است که نمی‌خورد و نمی‌آشامد و نمی‌خوابد و زاد و ولد ندارد‌.

֎ #صیام؛ حقیقتِ اللهﷻ است. و حقیقتِ الله، ولیِّ اوست. و حضرات آل‌الله (علیهم السّلام) می‌فرمایند:

🔻〖نحْنُ الصِّيَامُ〗🔺
✾ ما حقیقتِ روزه هستیم.
📚 بحار الأنوار، ج ۲۴، ص ۳۰۳


✿ هر شخصی در نقطۀ عبدیّت، ظاهر کنندۀ ربّ و معبود است. یعنی به هر اندازه که عبد باشد، فانی در معبود و ظاهر کنندۀ معبود است، چنان که حضرت امام جعفر صادق (علیه السّلام) می‌فرمایند:

🔸〖 العبوديّةُ جوهرةٌ كُنْهُهَا الرُّبوبيّة〗🔸
✾ عبودیّت جوهره‌ای است که باطنش ربوبیّت است.
📚مصباح الشریعه، باب ۱۰۰، في حقيقةِ العبودية


🍃۞ صیامِ عبدِ صائم (روزه‌دار)؛ ظهورِ حقیقتِ صائم بودنِ خداوند است. اینچنین است که از مُفطراتِ روزه، نهی می‌شود. به دیگر بیان؛
شدّت نفیِ جلالیِ حقّﷻ (یعنی؛ «لا هو»)، در نهیِ از مفطراتِ روزه ظاهر می‌گردد.

🍃۞ حضرت حقّﷻ؛ في نفسِهِ و بِذاتِهِ، واجبُ الإطاعه است، نه اینکه به حسب غیرِ خودش واجبُ الإطاعه باشد.

֎ ما غالباً برای اطاعت در ذهنمان یک مُطیع (اطاعت کننده)، و یک مُطاع (اطاعت شده) در نظر می‌گیریم و بعد می‌گوییم مُطاع، برای مُطیع، واجب الإطاعه است!
امّا حضرت حقّﷻ؛
❂☜ مطلق است.
و تمام شئوناتِ او، به اطلاقش بایستی دیده شود. در نتیجه؛
واجب الإطاعه بودنِ خداوندِ صمد، از بیرون از اوﷻ نیست.

֎⇦ بنابراین؛ خداوند به خودیِ خود،«واجبُ الإطاعه» است. و «مؤمنین»، واجبُ الإطاعه بودنِ خدا را «می‌پذیرند».

🍃۞ اطاعتِ خداوند؛ في ذاتِهِ، «فَـــرض» است. یعنی واجب است. ➷
❖ و این اطاعت، در ترسیم عالم؛ «افتـــراض» نام دارد.

✅ تذکّر:
«افتراض»؛ مصدر باب #افتعال است.
و باب افتعال؛ مطاوعه و پذیرش را می‌رساند.
↲ یعنی؛
«افتراض» به معنیِ «پذیرشِ» واجبُ الإطاعه بودنِ حقّﷻ است.
حضرات آل‌الله (علیهم السّلام) که ظهور تامّهٔ حقّﷻ هستند؛ «مفترض الطاعه» (یعنی واجب الاطاعه) می‌باشند.


🔰حضرت امام علیّ بن موسی الرضا (علیهما السّلام) در مورد حقّﷻ می‌فرمایند:

🔻〖 عَالِمٌ إِذْ لَا مَعْلُومَ
وَ خَالِقٌ إِذْ لَا مَخْلُوقَ
وَ رَبٌّ إِذْ لَا مَرْبُوبَ
وَ إِلَهٌ إِذْ لَا مَأْلُوهَ 〗🔺

✾[خداوند] عالم است در حالی که معلومی نیست.
و خالق است در حالی که مخلوقی نیست.
و ربّ است در حالی که مربوبی نیست.
و اله است در حالی که شیدائی نیست.

📚التوحيد، للصدوق، ص۵۶


🍃۞ بنابراین؛
❂☜ خداوند به حَسَبِ مخلوقات نیست که خالق است. بلکه خالق بودن، ذات خداوند است و از شدّت خالق بودن است که مخلوق را می‌آورد. و مخلوق، خالقیّت حقّﷻ را می‌پذیرد.

🍃۞ به همین صورت؛
֎⇦ خداوند به حسبِ گنهکاران نیست که غفّار است. بلکه غفّاریّت؛ ذاتِ خداوند است. نه به حسب غیر، بلکه به خودیِ خود، غفّار است. یعنی شدّتِ غفاریّت خداوند در ذات، مغفور را می‌آورد. و مغفور، غفاریّت حقّﷻ را می‌پذیرد.

🍃۞ به همین صورت؛
֎⇦خداوند به حَسَبِ مخلوقات نیست که رزّاق است. بلکه رزّاق بودن، ذات خداوند است و از شدّت رزّاق بودن، مرزوق را می‌آورد. و مرزوق، رزاقیّتِ حقّﷻ را می‌پذیرد.


⚜️ این خدایِ صمد است که نیاز به هیچ چیز ندارد. و تمام شئوناتش در خودش معنا می‌شود. و شدّت صفاتِ اوست که عالَمِ ظاهر را ترسیم می‌کند.

🍃۞ و الغرض، به همین صورت؛
❂☜حقیقتِ صوم در حقّﷻ است که صائم را می‌آورد. و افعال و صفات و ذاتِ صائم؛ پذیرش و مطاوعۀ حقّﷻ، و ظهورِ حضرتِ #صمد است.


🔰 از طرفی؛
حضرت حقّﷻ در حدیث قدسی می‌فرماید:

🔻〖 عبدي!
خَلَقْتُ الأشياء لِأجْلِكَ و خَلَقْتُكَ لِأجْلي‏〗🔺

✾بندۀ من!
همۀ اشیاء را برای تو خلق کردم و تو را برای خودم خلق نمودم.

📚مشارق الأنوار، ص۲۸۳

🌿۞ بنابراین؛
عالَم، به تَبَعِ عبدِ مؤمن و برای او خلق شده است.
و تمام اشیاء؛ در پیِ عبدِ مؤمن است که مخاطبِ حقّﷻ واقع می‌شوند، وگرنه اصلاً مورد اعتناء نیستند.




︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
✨‌

✨

🍃۞ بیان شد که #صوم؛
֎⇦ ظهور صمدیّت حضرت حقّﷻ است و از صمدیّت است که حضرت حقّ نمی‌خورد و نمی‌نوشد و نمی‌خوابد و زاد و ولد ندارد وُ صوم؛ عبادتی در نفیِ «لا هو» است که شرحش گذشت.

🔰 و امّا؛
خداوندﷻ مطلقِ حقیقی است.
بنابراین؛
֎⇦ نخوردن، ننوشیدن، نخوابیدن و زاد و ولد نداشتنِ حقّﷻ - که از جلالیّت حقّﷻ است - بایستی در #اطلاق دیده شود.

🍃⇯֎↲ بدین معنا که؛
این جلالیّت، حدّ او محسوب نمی‌شود که اگر در خوردن بیاید، خدشه به جلالش وارد شود.
بلکه حقّﷻ به «ولیّ»ش (ع) - که #مطلق_علی_الاطلاق است و تمامیّتِ حقّﷻ، و باطن و نفْس حقّﷻ است -، [به #اطلاق] در مقیّدات می‌آید.

(🔔 برای شرح #مطلق_علی_الاطلاق رجوع بفرمائید به ❂☜ https://telegram.me/ehsannil1/291)


🍃⇯֎⇦ بنابراین؛
ولیّ حقّﷻ (ع)، در خوردن و آشامیدن و خوابیدن و زاد و وَلَد کردن می‌آید و در عینِ حالِ این افعال؛
֎⇦ مَثَلِ «قل هو الله احد، الله الصمد ، لم یلد و لم یولد ، و لم یکن له کفواً احد» (سورۀ توحید) است.

🔰 چنان که حضرت رسول اکرم (ص) به مولیٰ امیرالمؤمنین علیّ (ع) می‌فرمایند:

🔅〖مَثَلُكَ مَثَلُ‏ قُلْ‏ هُوَ الله أحَد〗🔅

📚المحاسن، ج‏۱، ص۱۵۳


🍃⇯֎↲ بنابراین؛ ولیّ خدا (ع) [به #عین_شخصی]، در همان نقطه که می‌خورد وُ می‌آشامد وُ می‌خوابد وُ زاد و ولَد دارد؛
֎⇦ در جلالَت و صمدیّت و تنزیهِ از خوردن و آشامیدن و خوابیدن و زاد و ولد است.

🌿❂☜ و این؛ کمالِ جلال و اطلاقِ خداوندﷻ است که در خلوَتِ #جلال نمی‌ماند، بلکه به ولیّ‌اش (که حاقُّ الحاقًّ اوست)، در تمامِ این افعال آمده، ولی در عین حال (#عین_شخصی)، منزّه از این افعال است.

🍃۞ و با افعال ولیّ‌ُالله(ع)؛ تمامِ این افعال در عالم، انشاء و ترسیم می‌شود.
بدین معنا که؛
֎⇦ حقّﷻ؛ از لااشارۀ جلالی، به اشارۀ جمالی، توسّط حضرات آل‌الله (ع)، این صوَر را رقم می‌زند و در حقیقت؛ سماوات و ارض را ترسیم می‌نماید و «فاطر» آنهاست.


🔰حضرت حقّﷻ در حدیث قدسی می‌فرماید:

🔻〖 كنتُ‏ كنزاً مخفياً
فأحببتُ أن أعرف
فخلقت الخلق لكي أعرف〗🔺

✾ من گنج پنهانی بودم ...
پس دوست داشتم شناخته شوم؛
پس خلق را آفریدم تا شناخته شوم.

📚بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۸۴، ص۱۹۹


🍃⇯֎↲ مخفی بودنِ «کنز»؛
֎⇦ اشاره به مقامِ #جلال و لاإشاره بودنِ حقّﷻ است.
«لا هو»؛ جلالیّتِ حضرت حقّﷻ است و ماندن در نفیِ «لا هو»؛ محدود و مقیّد بودنِ جلال می‌باشد که برای حضرت حقّﷻ [نستجیرُ بالله!] نقص است.

🍃۞ خداوندﷻ که به صمدیّت، حقیقتِ صوم است؛
֎⇦ به «ولیّ»اش (ع) در افطار و شکافتن و ظهور می‌آید. یعنی؛ در جلالِ لا إشاره بودن و مخفی بودن، متوقّف نمی‌شود، بلکه جلال را در جهتِ جمال می‌شکافد و «فاطریّتِ» او ظهور می‌کند.
چنان که قرآن می‌فرماید:

💎【 «فاطِـــرِ» السّماواتِ وَ الأرض
وَ هُوَ يُطْعِمُ وَ لا يُطْعَم】💎

✾ آفریدگارِ آسمان و زمین است
و مى‌خوراند و خورانده نمى‌شود.

📘 سورۀ انعام، آیۀ ۱۴

🍃⇯֎↲ از این جهت؛ اوﷻ اصلِ «افطار» است وُ اسم مقدّس اوﷻ «فــاطـــر» است.


✓♦️ بنابراین خداوندﷻ به صوم (روزه)؛
برای مؤمن پرده از حقایق عالم برمی دارد. بدین صورت که؛
🍃֎⇦ او را نهی از مفطرات می‌کند که؛ «لا تأکُلْ» (نخور)، «لا تَشرِبْ» (ننوش)، «لا»، «لا» و «لا» إلی آخره (سایر مفطرات - مفطرات عملی، مفطرات خُلقی، مفطراتِ ذاتی).

⇜۞ تا آنجایی که: «لا تکُنْ»
یعنی؛ #نباش ...

🍃⇯֎↲ که در اصل، از اوّل هم نبودی.
که همۀ اشیاء في نفسِهِ «هالِكٌ» و «فان» هستند، چنان که قرآن می‌فرماید:

🔻【كُلُّ شَيْ‏ءٍ هالِكٌ إلّا وَجْهَه‏】🔺

✾ هر شیئی [همین الان] هالک است؛
مگر وجه اوﷻ.

📘 سورۀ قصص، آیۀ ۸۸


✓♦️ آنگاه؛ خداوندﷻ با «افـطـــار» به روزه‌دار نشان می دهد که جز «وجه الله» چیزی نیست. که؛
🍃֎⇦ آن که می‌خورْد و می‌نوشید و می‌خوابید و زاد و ولد داشت؛ تو نبودی!
بلکه «وجه الله» بود. یعنی؛ ولیّ من بود و جلواتِ او‌ (ع)

🍃֎⇦ و توحید را در مقاماتِ توحید افعالی و صفاتی تا توحید ذاتی نشان می‌دهد.

[چنان که بحمدالله در لطیفۀ چهارم از همین سلسله‌مقالات شرح داده شده است.]


⭕️ بنابراین؛
به صورتِ تلخیص و در تطبیقِ با آیۀ فوق بیان می‌شود:

◉ «كُلُّ شَيءٍ هالكٌ» ❂☜ صیام
◉ «وَجْهَه» ❂☜ افطار

که؛
🔻【كُلُّ شَيْءٍ هالكٌ إلّا وَجْهه‏】🔺
֎⇦ ظهورِ 🔹【لا اله الا الله】🔹است.

🍃⇯֎↲ چرا که هر شیئی؛ آیۀ اللهﷻ است.
و 🔹【لا اله الا الله】🔹(لاهوالّاهو) را در نقطۀ تکوین، نشان می‌دهد.


🍃۞ که در تحلیل ‌می‌گوییم:

✳️ خودیّتِ هر شیئی؛ جلوۀ «لا هو»؛ و #صائم است.
که در نفْسِ #صیام؛
🍃֎⇦ به وجه حقّﷻ در بقا و افطار و «الّا هو» است.

✳️ و «#افطار»؛
🍃֎⇦ ظهورِ فاطریّت حقّﷻ در عبدی است که در صوم و جلال بوده است.




︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
✨‌‌

✨

🍃۞ به بیانی دیگر:

🔰 اوّلاً؛
حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) می‌فرمایند:

🔻【 إنَّ اسمَ عــلــيٍّ (؏) «مكتوبٌ» علىٰ كلّ شيءٍ】🔺

✾ اسم علی(؏) بر هر شیئی نوشته شده است.

📚 مشارق الأنوار، ص۲۳۶


🔰 ثانیاً؛
قرآن می‌فرماید:
💎【«کُــتِــبَ» عَلَيْكُمُ الصِّيامُ】💎
📘 سورۀ بقره، آیۀ ۱۸۳

🔰 و ثالثاً؛
حضرات آل‌الله (علیهم السّلام) می‌فرمایند:
🔻【نحْنُ الصِّيَامُ】🔺
📚 بحار الأنوار، ج۲۴، ص۳۰۳


⚜۞ جمع‌بندی اینکه؛
🍃֎⇦ حقیقتِ و شیئیّتِ هر شیء، آن #مکتوب است که نامِ مبارک مولیٰ «علیّ؏» است. که حقیقتِ صیام؛ و علوّ و جلالت حضرت حقّﷻ است.

🍃⇯֎↲ و به اسمِ مبارکِ حضراتِ «الأسماء الحسنیٰ؏»؛ ارکان هر شیئی پر شده است، چنان که در دعایِ کمیل می‌فرمایند:

🔹〖بأَسْمَائِكَ الَّتِي مَلَأَتْ أَرْكَانَ كُلِّ شَيْء〗🔹


🍃֎⇦ و در زیارت رجبیّه می‌خوانیم:

💠〖 فَبِهِمْ مَلأْتَ سَماءَكَ وَ أَرْضَكَ
حَتّى ظَهَرَ [أَنْ] لا إِلهَ إِلَّا أَنْت〗💠

✾ خداوندﷻ به آل‌الله (علیهم السلام)
[که صمدیّتِ حقّﷻ هستند]؛
آسمان و زمینش را پُر کرد تا «لا إله إلّا أنت» ظاهر شد.

📚 إقبال الأعمال، ج‏۲، ص۶۴۶


🍃⇯֎↲ بنابراین؛
حقّﷻ به صیام که «تَثْبِيتاً لِلْإِخْلَاص» است وُ #اخلاص که «لا إلَهَ إلّا الله وَ هِيَ كَلِمَةُ الإخلاص» است؛
֎⇦ مؤمن را از تکوین به تشریع،
أمر می‌فرماید که:

🍃 «روزه‌دار باش!
تا موالیانت را از تکوین تا تشریع ببینی وُ طلب کنی.» 🍃


✅ نکته:
«افطار»؛ مصدرِ باب اِفعال است. و باب افعال؛ برای متعدّی کردن است. یعنی؛
🍃֎⇦ فعل، از #فاعل به #مفعول؛ تعدّی و کشانده می‌شود.
پس در معرفتِ این نکته بخوانیم که؛
❂☜ #فاطر چون در قوّتِ فاطریّت است، مُفطِر (افطار کننده) را ترسیم می‌کند.


⚜۞ خداوند به «لا هو»؛ عالم کثرات را ترسیم می‌کند، و به «الّا هو»؛ عالم کثرات را جمع می‌نماید.

❀⇯֎↲ روزه‌دار؛

◾️ به #امساک و ترک عمل (که ظهور «لا هو»ی حقّﷻ است)؛
🍃֎⇦ «لا شیء» بودن خود را در وجود خویش می‌یابد.

◽️ و به #افطار (که ظهور «الّا هو»ی حقّﷻ است)؛
🍃֎⇦ فاطریّت و باقی بودنِ «وجه‌الله» در وجودش متجلّی می‌شود.


✴️ بنابراین؛
هر امساکی، جلوۀ «لا هو» است،
و هر افطاری، جلوۀ «الّا هو» است.
🍃֎⇦ و فنای هر شیء در بقای «وجهُ‌الله»؛
در صیام و افطار نشان داده می‌شود.


🍃۞ صیام و افطار؛ هر دو یک حقیقت است و حقیقتِ حقّﷻ است که ظاهر شده است.
یعنی؛
🍃֎⇦ صیام و افطار، همان حقیقتِ «لا اله الّا الله»، که همان کلمۀ اخلاص یا کلمۀ توحید است، می‌باشند، که:

🔻〖لا إِلَهَ إلّا الله وَ هِيَ كَلِمَةُ الإخلاص〗🔺

📚 توحید صدوق، ص ۲۳۴

این است که در دعای افطار آمده است:

«الحمدُ للهِ الذي أَطْعَمَنِي هَذَا مِن رِزْقِهِ،
مِنْ غَيرِ حَوْلٍ مِنِّي وَ قُوَّةٍ»
ستایش خدا را که مرا از روزی خود غذا داد
بدون اینکه حول (یعنی ظاهر) و قوّه‌ای (یعنی باطن) از من باشد.

📚 اقبال الاعمال ، ج۱،ص۲۴۴

🔷 «مِنْ غَيرِ حَوْلٍ مِنِّي وَ قُوَّةٍ» یعنی «لا حول و لا قوّة إلا بالله»، «هو الأول و الآخر و الظاهر و الباطن» و در یک کلام؛ خداوند متعال ظهور کرده است.

🔰 که غایتُ الغایات؛
حضرت فاطمة الزّهرا (سلام الله علیها) می‌فرمایند:

◄◃ 『 الصِّــيَـــامَ تَـثْبِــيتاً لِلْإِخْــــلَاص』▷►

✾ روزه؛ ثبـــاتِ اخــــلاص است.

📚 علل الشّرائع، ج۱، ص۲۴۸


🔲 بنابراین، #عبد حقّﷻ؛

❒🌑⇦ به #صیام - که شدّتِ «لا هــــو»ی حضرت حقّﷻ است -، در نهی آمده، و در جلالیّتِ حضرت حقّﷻ است. و از این رو؛ صومِ او مخفی است و بروز و ظهوری ندارد.

❒🌕⇦ و به #افطار، در شکافتنِ جلالیّت، در جهتِ جمالِ حضرت حقّﷻ و تجلّیِ اوست. و از این رو؛ افطار کردنش آشکار است.


⚜۞ این است که تجلّیِ حضرت حقّﷻ در شهر رمضان بیشتر از ایّام دیگر است، که؛

🌑☜ صوم؛ تجلّیِ جلالِ خداوند است وُ
🌕☜ افطار؛ تجلّیِ جمال خداوند است وُ این دو:
🌗☜ یک حقیقت دارد و آن؛ «لا هو الّا هو» است.


❇️ قُوُت و غذا خوردنِ صائم در موقع افطار، قَوّت است. و قوّت؛
🍃֎⇦ نشانی از قیام است و مناسبِ قیام، لَیل است، چنان که قرآن می‌فرماید:

💎【قُـــمِ اللَّيْلَ إلّا قَليلاً】💎

✾ شب را جز به اندکی برخیز.

📘سورۀ مزّمل، آیۀ ۲

🍃֎⇦ و از این رو؛
در #لیل، #افطار صورت می‌گیرد.




︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
✨‌‌

✨

❀ حضرت آدم (؏) بر #کوه_صفا
✿ و حضرت حوّا (س) بر #کوه_مروه
#هبوط می‌کنند.

📚 البرهان، ج ۱، ص۱۸۱

[🔔 تمام این مطالب، نِکات ظریف دارد که به جهت پرهیز از اطالۀ کلام، صرفاً لُبّ مطلب، به اختصار بیان شد.]


💫 تا اینجای مطلب ان شاء الله به جان نشسته باشد.

°༄༅࿔🦋࿐°

✿ جنّت؛ مقام خفاست.
❀ و أرض، أرضِ تعیّنات بوده، و مقام جلوت می‌باشد.

🍃۞ بیان شد که حضرت آدم (؏) از درخت ولایت تناول فرمودند. ولایتی که بی‌حدّ است.

❂☜ تناول کردنِ حضرت آدم (؏) در جنّت - که مقام خفاست - ، به #عین_شخصی تناول نکردنِ ایشان در ارض - که مقام جلوت و اشارات است -، می‌باشد.

֎ بنابراین؛ برای اینکه آن خوردن به عین آن نخوردن، بر روی زمین که عالم اشارات است، نشان داده شود، امر به #صیام (روزه) می‌شود.


🍃۞ صیام (روزه) چیست؟

❂☜〖 الصِّيَامُ تَثْبِيتاً لِلْإِخْلَاص〗
✾ روزه، ثـباتِ اخلاص است.

📚 علل الشّرائع، ج۱، ص۲۴۸


🍃۞ #اخلاص_چیست ؟

❂☜〖 لا إِلَهَ إِلّا الله وَ هِيَ كَلِمَةُ الْإِخْلَاص〗

📚 التوحيد، للصدوق، ص۲۳۴


⇦🔹«لا اله الّا الله»، اخلاص است و کلمۀ اخلاص، کلمۀ «لا اله الّا الله» است که همان کلمۀ توحید است.

❂☜ 🌳 پس رسیدیم به شجرۀ طیّبه یا همان شجرهٔ مَنهیّه در جنّةُ الخفا.
🌳 شجره ای که ظهورِ «لا اله الا الله» است.

🍃۞ بنابراین؛

〖 الصِّيَامُ تَثْبِيتاً لِلْإِخْلَاص〗
یعنی؛
❂☜♦️ روزه، ثباتِ توحید است. ♦️


🍃۞ النّهایة؛
آن میوۀ ممنوعه در وجود حضرت آدم (؏) باقی می‌ماند، پس به حضرت آدم (؏) امر می‌شود که #سی روز، روزه بگیرد.
چنان که حضرت خاتم الأنبیاء و المرسلین (صلّی الله علیه و آله) می فرمایند:

💠〖 إنَّ آدَمَ ؏ لَمَّا أَكَلَ مِنَ الشَّجَرَةِ بَقِيَ فِي بَطْنِهِ ثَلَاثِينَ يَوْماً فَفَرَضَ اللهُ عَلَى ذُرِّيَّتِهِ ثَلَاثِينَ يَوْماً الْجُوعَ وَ الْعَطَشَ وَ الَّذِي يَأْكُلُونَهُ بِاللَّيْلِ تَفَضُّلٌ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَيْهِمْ وَ كَذَلِكَ كَانَ عَلَى آدَمَ ؏ فَفَرَضَ اللهُ ذَلِكَ عَلَى أُمَّتِي〗💠
✾ وقتى آدم (عليه السّلام) از ميوۀ آن درخت خورد، سى روز اثرِ آن در شكم او باقى ماند، از اين جهت، خداوند؛ سى روز گرسنگى و تشنگى را بر نسلِ او فرض فرمود، و آنچه در شب می‌خورند، تفضّلى است از جانب خداى عزّ و جلّ دربارۀ ايشان. و كار بر آدم نيز بر همين گونه بوده است، و از این رو خدا آن را بر امّت من واجب ساخته است.

📚 من لايحضره الفقيه، ج۲، ص۷۳


🍃۞ و این است حکمتِ آنکه روزۀ ماه مبارک رمضان؛ بر انبیاء الهی (علیهم السّلام) و امّت پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) واجب شده است. که إن شاء الله در سخن‌های بعدی؛ لطائفِ دیگری از این حکمت، بیان خواهد شد.



«اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ وَلِيَّ الْحَمْدِ، وَ مُنْتَهَى الْحَمْدِ،
[وَ] أَنْتَ حَقِيقٌ بِالْحَمْدِ، وَ لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً لَا يَنْبَغِي إِلَّا لَكَ»

📚 الدروع الواقية، سیّد بن طاووس، ص۱۹۰





🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده

#پایان_لطیفه_اول_حقیقة‌_الصیام
#لطیفه_وجوب_روزه_ماه_رمضان


─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil    ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil  🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.

✨

🍃۞ بیان شد که #صوم؛
֎⇦ ظهور صمدیّت حضرت حقّﷻ است و از صمدیّت است که حضرت حقّ نمی‌خورد و نمی‌نوشد و نمی‌خوابد و زاد و ولد ندارد وُ صوم؛ عبادتی در نفیِ «لا هو» است که شرحش گذشت.

🔰 و امّا؛
خداوندﷻ مطلقِ حقیقی است.
بنابراین؛
֎⇦ نخوردن، ننوشیدن، نخوابیدن و زاد و ولد نداشتنِ حقّﷻ - که از جلالیّت حقّﷻ است - بایستی در #اطلاق دیده شود.

🍃⇯֎↲ بدین معنا که؛
این جلالیّت، حدّ او محسوب نمی‌شود که اگر در خوردن بیاید، خدشه به جلالش وارد شود.
بلکه حقّﷻ به «ولیّ»ش (ع) - که #مطلق_علی_الاطلاق است و تمامیّتِ حقّﷻ، و باطن و نفْس حقّﷻ است -، [به #اطلاق] در مقیّدات می‌آید.

(🔔 برای شرح #مطلق_علی_الاطلاق رجوع بفرمائید به ❂☜ https://telegram.me/ehsannil3/291)


🍃⇯֎⇦ بنابراین؛
ولیّ حقّﷻ (ع)، در خوردن و آشامیدن و خوابیدن و زاد و وَلَد کردن می‌آید و در عینِ حالِ این افعال؛
֎⇦ مَثَلِ «قل هو الله احد، الله الصمد ، لم یلد و لم یولد ، و لم یکن له کفواً احد» (سورۀ توحید) است.

🔰 چنان که حضرت رسول اکرم (ص) به مولیٰ امیرالمؤمنین علیّ (ع) می‌فرمایند:

🔅〖مَثَلُكَ مَثَلُ‏ قُلْ‏ هُوَ الله أحَد〗🔅

📚المحاسن، ج‏۱، ص۱۵۳


🍃⇯֎↲ بنابراین؛ ولیّ خدا (ع) [به #عین_شخصی]، در همان نقطه که می‌خورد وُ می‌آشامد وُ می‌خوابد وُ زاد و ولَد دارد؛
֎⇦ در جلالَت و صمدیّت و تنزیهِ از خوردن و آشامیدن و خوابیدن و زاد و ولد است.

🌿❂☜ و این؛ کمالِ جلال و اطلاقِ خداوندﷻ است که در خلوَتِ #جلال نمی‌ماند، بلکه به ولیّ‌اش (که حاقُّ الحاقًّ اوست)، در تمامِ این افعال آمده، ولی در عین حال (#عین_شخصی)، منزّه از این افعال است.

🍃۞ و با افعال ولیّ‌ُالله(ع)؛ تمامِ این افعال در عالم، انشاء و ترسیم می‌شود.
بدین معنا که؛
֎⇦ حقّﷻ؛ از لااشارۀ جلالی، به اشارۀ جمالی، توسّط حضرات آل‌الله (ع)، این صوَر را رقم می‌زند و در حقیقت؛ سماوات و ارض را ترسیم می‌نماید و «فاطر» آنهاست.


🔰حضرت حقّﷻ در حدیث قدسی می‌فرماید:

🔻〖 كنتُ‏ كنزاً مخفياً
فأحببتُ أن أعرف
فخلقت الخلق لكي أعرف〗🔺

✾ من گنج پنهانی بودم ...
پس دوست داشتم شناخته شوم؛
پس خلق را آفریدم تا شناخته شوم.

📚بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۸۴، ص۱۹۹


🍃⇯֎↲ مخفی بودنِ «کنز»؛
֎⇦ اشاره به مقامِ #جلال و لاإشاره بودنِ حقّﷻ است.
«لا هو»؛ جلالیّتِ حضرت حقّﷻ است و ماندن در نفیِ «لا هو»؛ محدود و مقیّد بودنِ جلال می‌باشد که برای حضرت حقّﷻ [نستجیرُ بالله!] نقص است.

🍃۞ خداوندﷻ که به صمدیّت، حقیقتِ صوم است؛
֎⇦ به «ولیّ»اش (ع) در افطار و شکافتن و ظهور می‌آید. یعنی؛ در جلالِ لا إشاره بودن و مخفی بودن، متوقّف نمی‌شود، بلکه جلال را در جهتِ جمال می‌شکافد و «فاطریّتِ» او ظهور می‌کند.
چنان که قرآن می‌فرماید:

💎【 «فاطِـــرِ» السّماواتِ وَ الأرض
وَ هُوَ يُطْعِمُ وَ لا يُطْعَم】💎

✾ آفریدگارِ آسمان و زمین است
و مى‌خوراند و خورانده نمى‌شود.

📘 سورۀ انعام، آیۀ ۱۴

🍃⇯֎↲ از این جهت؛ اوﷻ اصلِ «افطار» است وُ اسم مقدّس اوﷻ «فــاطـــر» است.


✓♦️ بنابراین خداوندﷻ به صوم (روزه)؛
برای مؤمن پرده از حقایق عالم برمی دارد. بدین صورت که؛
🍃֎⇦ او را نهی از مفطرات می‌کند که؛ «لا تأکُلْ» (نخور)، «لا تَشرِبْ» (ننوش)، «لا»، «لا» و «لا» إلی آخره (سایر مفطرات - مفطرات عملی، مفطرات خُلقی، مفطراتِ ذاتی).

⇜۞ تا آنجایی که: «لا تکُنْ»
یعنی؛ #نباش ...

🍃⇯֎↲ که در اصل، از اوّل هم نبودی.
که همۀ اشیاء في نفسِهِ «هالِكٌ» و «فان» هستند، چنان که قرآن می‌فرماید:

🔻【كُلُّ شَيْ‏ءٍ هالِكٌ إلّا وَجْهَه‏】🔺

✾ هر شیئی [همین الان] هالک است؛
مگر وجه اوﷻ.

📘 سورۀ قصص، آیۀ ۸۸


✓♦️ آنگاه؛ خداوندﷻ با «افـطـــار» به روزه‌دار نشان می دهد که جز «وجه الله» چیزی نیست. که؛
🍃֎⇦ آن که می‌خورْد و می‌نوشید و می‌خوابید و زاد و ولد داشت؛ تو نبودی!
بلکه «وجه الله» بود. یعنی؛ ولیّ من بود و جلواتِ او‌ (ع)

🍃֎⇦ و توحید را در مقاماتِ توحید افعالی و صفاتی تا توحید ذاتی نشان می‌دهد.

[چنان که بحمدالله در لطیفۀ چهارم از همین سلسله‌مقالات شرح داده شده است.]


⭕️ بنابراین؛
به صورتِ تلخیص و در تطبیقِ با آیۀ فوق بیان می‌شود:

◉ «كُلُّ شَيءٍ هالكٌ» ❂☜ صیام
◉ «وَجْهَه» ❂☜ افطار

که؛
🔻【كُلُّ شَيْءٍ هالكٌ إلّا وَجْهه‏】🔺
֎⇦ ظهورِ 🔹【لا اله الا الله】🔹است.

🍃⇯֎↲ چرا که هر شیئی؛ آیۀ اللهﷻ است.
و 🔹【لا اله الا الله】🔹(لاهوالّاهو) را در نقطۀ تکوین، نشان می‌دهد.


🍃۞ که در تحلیل ‌می‌گوییم:

✳️ خودیّتِ هر شیئی؛ جلوۀ «لا هو»؛ و #صائم است.
که در نفْسِ #صیام؛
🍃֎⇦ به وجه حقّﷻ در بقا و افطار و «الّا هو» است.

✳️ و «#افطار»؛
🍃֎⇦ ظهورِ فاطریّت حقّﷻ در عبدی است که در صوم و جلال بوده است.




︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
✨‌‌

✨

🍃۞ به بیانی دیگر:

🔰 اوّلاً؛
حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) می‌فرمایند:

🔻【 إنَّ اسمَ عــلــيٍّ (؏) «مكتوبٌ» علىٰ كلّ شيءٍ】🔺

✾ اسم علی(؏) بر هر شیئی نوشته شده است.

📚 مشارق الأنوار، ص۲۳۶


🔰 ثانیاً؛
قرآن می‌فرماید:
💎【«کُــتِــبَ» عَلَيْكُمُ الصِّيامُ】💎
📘 سورۀ بقره، آیۀ ۱۸۳

🔰 و ثالثاً؛
حضرات آل‌الله (علیهم السّلام) می‌فرمایند:
🔻【نحْنُ الصِّيَامُ】🔺
📚 بحار الأنوار، ج۲۴، ص۳۰۳


⚜۞ جمع‌بندی اینکه؛
🍃֎⇦ حقیقتِ و شیئیّتِ هر شیء، آن #مکتوب است که نامِ مبارک مولیٰ «علیّ؏» است. که حقیقتِ صیام؛ و علوّ و جلالت حضرت حقّﷻ است.

🍃⇯֎↲ و به اسمِ مبارکِ حضراتِ «الأسماء الحسنیٰ؏»؛ ارکان هر شیئی پر شده است، چنان که در دعایِ کمیل می‌فرمایند:

🔹〖بأَسْمَائِكَ الَّتِي مَلَأَتْ أَرْكَانَ كُلِّ شَيْء〗🔹


🍃֎⇦ و در زیارت رجبیّه می‌خوانیم:

💠〖 فَبِهِمْ مَلأْتَ سَماءَكَ وَ أَرْضَكَ
حَتّى ظَهَرَ [أَنْ] لا إِلهَ إِلَّا أَنْت〗💠

✾ خداوندﷻ به آل‌الله (علیهم السلام)
[که صمدیّتِ حقّﷻ هستند]؛
آسمان و زمینش را پُر نمودی تا «لا إله إلّا أنت» ظاهر شد.

📚 إقبال الأعمال، ج‏۲، ص۶۴۶


🍃⇯֎↲ بنابراین؛
حقّﷻ به صیام که «تَثْبِيتاً لِلْإِخْلَاص» است وُ #اخلاص که «لا إلَهَ إلّا الله وَ هِيَ كَلِمَةُ الإخلاص» است؛
֎⇦ مؤمن را از تکوین به تشریع،
أمر می‌فرماید که:

🍃 «روزه‌دار باش!
تا موالیانت را از تکوین تا تشریع ببینی وُ طلب کنی.» 🍃


✅ نکته:
«افطار»؛ مصدرِ باب اِفعال است. و باب افعال؛ برای متعدّی کردن است. یعنی؛
🍃֎⇦ فعل، از #فاعل به #مفعول؛ تعدّی و کشانده می‌شود.
پس در معرفتِ این نکته بخوانیم که؛
❂☜ #فاطر چون در قوّتِ فاطریّت است، مُفطِر (افطار کننده) را ترسیم می‌کند.


⚜۞ خداوند به «لا هو»؛ عالم کثرات را ترسیم می‌کند، و به «الّا هو»؛ عالم کثرات را جمع می‌نماید.

❀⇯֎↲ روزه‌دار؛

◾️ به #امساک و ترک عمل (که ظهور «لا هو»ی حقّﷻ است)؛
🍃֎⇦ «لا شیء» بودن خود را در وجود خویش می‌یابد.

◽️ و به #افطار (که ظهور «الّا هو»ی حقّﷻ است)؛
🍃֎⇦ فاطریّت و باقی بودنِ «وجه‌الله» در وجودش متجلّی می‌شود.


✴️ بنابراین؛
هر امساکی، جلوۀ «لا هو» است،
و هر افطاری، جلوۀ «الّا هو» است.
🍃֎⇦ و فنای هر شیء در بقای «وجهُ‌الله»؛
در صیام و افطار نشان داده می‌شود.


🍃۞ صیام و افطار؛ هر دو یک حقیقت است و حقیقتِ حقّﷻ است که ظاهر شده است.
یعنی؛
🍃֎⇦ صیام و افطار، همان حقیقتِ «لا اله الّا الله»، که همان کلمۀ اخلاص یا کلمۀ توحید است، می‌باشند، که:

🔻〖لا إِلَهَ إلّا الله وَ هِيَ كَلِمَةُ الإخلاص〗🔺

📚 توحید صدوق، ص ۲۳۴

این است که در دعای افطار آمده است:

«الحمدُ للهِ الذي أَطْعَمَنِي هَذَا مِن رِزْقِهِ،
مِنْ غَيرِ حَوْلٍ مِنِّي وَ قُوَّةٍ»
ستایش خدا را که مرا از روزی خود غذا داد
بدون اینکه حول (یعنی ظاهر) و قوّه‌ای (یعنی باطن) از من باشد.

📚 اقبال الاعمال ، ج۱،ص۲۴۴

🔷 «مِنْ غَيرِ حَوْلٍ مِنِّي وَ قُوَّةٍ» یعنی «لا حول و لا قوّة إلا بالله»، «هو الأول و الآخر و الظاهر و الباطن» و در یک کلام؛ خداوند متعال ظهور کرده است.

🔰 که غایتُ الغایات؛
حضرت فاطمة الزّهرا (سلام الله علیها) می‌فرمایند:

◄◃ 『 الصِّــيَـــامَ تَـثْبِــيتاً لِلْإِخْــــلَاص』▷►

✾ روزه؛ ثبـــاتِ اخــــلاص است.

📚 علل الشّرائع، ج۱، ص۲۴۸


🔲 بنابراین، #عبد حقّﷻ؛

❒🌑⇦ به #صیام - که شدّتِ «لا هــــو»ی حضرت حقّﷻ است -، در نهی آمده، و در جلالیّتِ حضرت حقّﷻ است. و از این رو؛ صومِ او مخفی است و بروز و ظهوری ندارد.

❒🌕⇦ و به #افطار، در شکافتنِ جلالیّت، در جهتِ جمالِ حضرت حقّﷻ و تجلّیِ اوست. و از این رو؛ افطار کردنش آشکار است.


⚜۞ این است که تجلّیِ حضرت حقّﷻ در شهر رمضان بیشتر از ایّام دیگر است، که؛

🌑☜ صوم؛ تجلّیِ جلالِ خداوند است وُ
🌕☜ افطار؛ تجلّیِ جمال خداوند است وُ این دو:
🌗☜ یک حقیقت دارد و آن؛ «لا هو الّا هو» است.


❇️ قُوُت و غذا خوردنِ صائم در موقع افطار، قَوّت است. و قوّت؛
🍃֎⇦ نشانی از قیام است و مناسبِ قیام، لَیل است، چنان که قرآن می‌فرماید:

💎【قُـــمِ اللَّيْلَ إلّا قَليلاً】💎

✾ شب را جز به اندکی برخیز.

📘سورۀ مزّمل، آیۀ ۲

🍃֎⇦ و از این رو؛
در #لیل، #افطار صورت می‌گیرد.




︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
✨‌‌