Forwarded from اللطائف الالٰهیّة - احسان الله نیلفروش زاده
🌱🌿
🌿📜۞ در سخن‌های قبلی بیان شد که هر شبِ ماه مبارک رمضان را افطار می‌کنیم به نیّت «امساکِ» فردا.
[نه اینکه افطار بکنیم به نیّت قُوُتِ فردا]
❖☜ امّا افطارِ شب آخر ماه مبارک رمضان، با افطارهای شب‌های قبل متفاوت است، چرا که افطار می‌کنیم به نیّتِ «قُوُتِ فردا»، که فردایش چون عید فطر است و روزه؛ #حرام ...
⚠️ حرمت روزۀ عیدِ فطر محلّ دقت است!
🍃֎⇯⇦ در شب‌های دیگرِ ماه مبارک رمضان به اَکْل و شربی افطار می‌کنیم تا فردایش از همین اَکْل و شُرب، امساک کنیم. امّا در شبِ آخر ماه مبارک رمضان به اَکْل و شُربی افطار می‌کنیم که دیگر افطار باشیم. یعنی؛
❖☜ در عید فطر؛ به خودِ «امساک»، افطار می‌کنیم و «امساکِ از امساک» خواهیم داشت.
🌿۞ اگر به روزه و امساکِ ماه مبارک رمضان، «اخلاص» یافتی؛
حالا به افطار و قُوُتِ عید فطر؛
֎⇦ «کمالُ الاخلاص» خواهی یافت.
[این است که قدم به قدمِ ایّام و اعمالِ ماه مبارک، قدم‌هایِ سلوکیِ عبد است.]
🍃֎⇯⇦ بنابراین؛ روزۀ عید فطر حرام است زیرا از تعیّنِ «امساک» (که صد البته، حسنه بود)، وارد به «امساک از امساک» شدی که ما فوقِ تعیّنِ حسنه است.
و آن؛
❖☜ کمالِ عبودیّت در این سیر است، که بایستی از امساک هم در راه دوست، امساک کنی.
🍃۞ که همان خدایی که روزه را واجب کرده، در روزِ اوّل ماه شوّال، روزه را حرام نموده است.
بلکه بیانِ اصحّ این است که؛
❖☜ همان «وجوب»، در اطلاقِ واجب بودن، تا این تحریم، کشیده و ممدود است.
[یعنی اطلاق؛ تا نهایتِ قید بایستی دیده شود.]
🍃۞ خداوندﷻ که ذاتِ بسیط است، افطار و امساکش به عین هم است و به عبدِ فانیِ در خود، نشان می‌دهد که؛
✓➊ به وحدتی که با حقّﷻ پیدا کرده، در امتیازِ از اوست.
[یعنی؛ عبد، عبد است و معبود، معبود، که این؛ #مقام_فرق_نوری است.]
🌿֎⇯⇦ و به او نشان می‌دهد؛
❖☜ در این مسیر که آمده و روزه گرفته است؛ صوم که صفتِ صَمَدانی است، مالِ خدا بوده، و افطار؛ مالِ عبد.
که آن خداوندﷻ است که صفتش ترکِ خوردن و نوشیدن است و منزّه از این افعال می‌باشد. و عبد در ایّامِ روزه؛ متلبّس به لباسِ صوم (یعنی؛ صفتِ صمدانیِ حقّﷻ) شده است.
✓➋ واجب بودنِ روزه؛ از «وجوبِ» خودِ حقّﷻ است.
و #وجوب حقّﷻ؛ مطلقِ حقیقی است.
پس به قوّتِ اطلاقِ وجوب (واجب بودنِ روزه)؛
❖☜ در #تحریم وجوب (تحریم روزۀ عید فطر) می‌آید.
🌿֎⇯⇦ و این؛ کمالِ وجوب است. که نفیِ خود، در بساطتِ خود می‌کند تا «لا هو إلّا هو» - که توحیدِ اَخَصُّ الخواصّ وُ «کمال الاخلاص» است - را؛ در جانِ عبدِ خویش، محقّق کند.
🔰 چنین عبدی مُقِرِّ به این مطلب است که؛
ظهورِ تو به من است و وجودِ من از تو
وَ لَسْتَ تَظْهَـــــرُ لَوْلاىَ، لَمْ أكُـــــنْ لَوْلاكْ
تـــو آفـتابِ غیری و «مغــربی» ســـایه
ز آفتــاب بــوَد ســایه را وجود و هلاک
«لَهُ الْحَمْدُ وَ الْمَجْدُ وَ الْعَظَمَةُ وَ الْكِبْرِيَاءُ
مَعَ كُلِّ نَفَسٍ وَ كُلِّ طَرْفَةِ عَيْنٍ
وَ كُلِّ لَمْحَةٍ سَبَقَ فِي عِلْمِهِ»
📚 از ادعیۀ سحر ماه مبارک رمضان
إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج۱، ص۸۲
🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده
#لطیفه_عید_فطر🌱
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍️
🆔 @ehsannil1 #کانال_معرفة_الحق
🆔 @ehsannil2 #کانال_اللطائف_الالهیة
🆔 instagram.com/ehsan_nil 🦋
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.
🌿📜۞ در سخن‌های قبلی بیان شد که هر شبِ ماه مبارک رمضان را افطار می‌کنیم به نیّت «امساکِ» فردا.
[نه اینکه افطار بکنیم به نیّت قُوُتِ فردا]
❖☜ امّا افطارِ شب آخر ماه مبارک رمضان، با افطارهای شب‌های قبل متفاوت است، چرا که افطار می‌کنیم به نیّتِ «قُوُتِ فردا»، که فردایش چون عید فطر است و روزه؛ #حرام ...
⚠️ حرمت روزۀ عیدِ فطر محلّ دقت است!
🍃֎⇯⇦ در شب‌های دیگرِ ماه مبارک رمضان به اَکْل و شربی افطار می‌کنیم تا فردایش از همین اَکْل و شُرب، امساک کنیم. امّا در شبِ آخر ماه مبارک رمضان به اَکْل و شُربی افطار می‌کنیم که دیگر افطار باشیم. یعنی؛
❖☜ در عید فطر؛ به خودِ «امساک»، افطار می‌کنیم و «امساکِ از امساک» خواهیم داشت.
🌿۞ اگر به روزه و امساکِ ماه مبارک رمضان، «اخلاص» یافتی؛
حالا به افطار و قُوُتِ عید فطر؛
֎⇦ «کمالُ الاخلاص» خواهی یافت.
[این است که قدم به قدمِ ایّام و اعمالِ ماه مبارک، قدم‌هایِ سلوکیِ عبد است.]
🍃֎⇯⇦ بنابراین؛ روزۀ عید فطر حرام است زیرا از تعیّنِ «امساک» (که صد البته، حسنه بود)، وارد به «امساک از امساک» شدی که ما فوقِ تعیّنِ حسنه است.
و آن؛
❖☜ کمالِ عبودیّت در این سیر است، که بایستی از امساک هم در راه دوست، امساک کنی.
🍃۞ که همان خدایی که روزه را واجب کرده، در روزِ اوّل ماه شوّال، روزه را حرام نموده است.
بلکه بیانِ اصحّ این است که؛
❖☜ همان «وجوب»، در اطلاقِ واجب بودن، تا این تحریم، کشیده و ممدود است.
[یعنی اطلاق؛ تا نهایتِ قید بایستی دیده شود.]
🍃۞ خداوندﷻ که ذاتِ بسیط است، افطار و امساکش به عین هم است و به عبدِ فانیِ در خود، نشان می‌دهد که؛
✓➊ به وحدتی که با حقّﷻ پیدا کرده، در امتیازِ از اوست.
[یعنی؛ عبد، عبد است و معبود، معبود، که این؛ #مقام_فرق_نوری است.]
🌿֎⇯⇦ و به او نشان می‌دهد؛
❖☜ در این مسیر که آمده و روزه گرفته است؛ صوم که صفتِ صَمَدانی است، مالِ خدا بوده، و افطار؛ مالِ عبد.
که آن خداوندﷻ است که صفتش ترکِ خوردن و نوشیدن است و منزّه از این افعال می‌باشد. و عبد در ایّامِ روزه؛ متلبّس به لباسِ صوم (یعنی؛ صفتِ صمدانیِ حقّﷻ) شده است.
✓➋ واجب بودنِ روزه؛ از «وجوبِ» خودِ حقّﷻ است.
و #وجوب حقّﷻ؛ مطلقِ حقیقی است.
پس به قوّتِ اطلاقِ وجوب (واجب بودنِ روزه)؛
❖☜ در #تحریم وجوب (تحریم روزۀ عید فطر) می‌آید.
🌿֎⇯⇦ و این؛ کمالِ وجوب است. که نفیِ خود، در بساطتِ خود می‌کند تا «لا هو إلّا هو» - که توحیدِ اَخَصُّ الخواصّ وُ «کمال الاخلاص» است - را؛ در جانِ عبدِ خویش، محقّق کند.
🔰 چنین عبدی مُقِرِّ به این مطلب است که؛
ظهورِ تو به من است و وجودِ من از تو
وَ لَسْتَ تَظْهَـــــرُ لَوْلاىَ، لَمْ أكُـــــنْ لَوْلاكْ
تـــو آفـتابِ غیری و «مغــربی» ســـایه
ز آفتــاب بــوَد ســایه را وجود و هلاک
«لَهُ الْحَمْدُ وَ الْمَجْدُ وَ الْعَظَمَةُ وَ الْكِبْرِيَاءُ
مَعَ كُلِّ نَفَسٍ وَ كُلِّ طَرْفَةِ عَيْنٍ
وَ كُلِّ لَمْحَةٍ سَبَقَ فِي عِلْمِهِ»
📚 از ادعیۀ سحر ماه مبارک رمضان
إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج۱، ص۸۲
🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده
#لطیفه_عید_فطر🌱
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍️
🆔 @ehsannil1 #کانال_معرفة_الحق
🆔 @ehsannil2 #کانال_اللطائف_الالهیة
🆔 instagram.com/ehsan_nil 🦋
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.
Forwarded from اللطائف الالٰهیّة - احسان الله نیلفروش زاده
🌙
🌿📜۞ در سخن‌های قبلی بیان شد که هر شبِ ماه مبارک رمضان را افطار می‌کنیم به نیّت «امساکِ» فردا.
[نه اینکه افطار بکنیم به نیّت قُوُتِ فردا]
❖☜ امّا افطارِ شب آخر ماه مبارک رمضان، با افطارهای شب‌های قبل متفاوت است، چرا که افطار می‌کنیم به نیّتِ «قُوُتِ فردا»، که فردایش چون عید فطر است و روزه؛ #حرام ...
⚠️ حرمت روزۀ عیدِ فطر محلّ دقت است!
🍃֎⇯⇦ در شب‌های دیگرِ ماه مبارک رمضان به اَکْل و شربی افطار می‌کنیم تا فردایش از همین اَکْل و شُرب، امساک کنیم. امّا در شبِ آخر ماه مبارک رمضان به اَکْل و شُربی افطار می‌کنیم که دیگر افطار باشیم. یعنی؛
❖☜ در عید فطر؛ به خودِ «امساک»، افطار می‌کنیم و «امساکِ از امساک» خواهیم داشت.
🌿۞ اگر به روزه و امساکِ ماه مبارک رمضان، «اخلاص» یافتی؛
حالا به افطار و قُوُتِ عید فطر؛
֎⇦ «کمالُ الاخلاص» خواهی یافت.
[این است که قدم به قدمِ ایّام و اعمالِ ماه مبارک، قدم‌هایِ سلوکیِ عبد است.]
🍃֎⇯⇦ بنابراین؛ روزۀ عید فطر حرام است زیرا از تعیّنِ «امساک» (که صد البته، حسنه بود)، وارد به «امساک از امساک» شدی که ما فوقِ تعیّنِ حسنه است.
و آن؛
❖☜ کمالِ عبودیّت در این سیر است، که بایستی از امساک هم در راه دوست، امساک کنی.
🍃۞ که همان خدایی که روزه را واجب کرده، در روزِ اوّل ماه شوّال، روزه را حرام نموده است.
بلکه بیانِ اصحّ این است که؛
❖☜ همان «وجوب»، در اطلاقِ واجب بودن، تا این تحریم، کشیده و ممدود است.
[یعنی اطلاق؛ تا نهایتِ قید بایستی دیده شود.]
🍃۞ خداوندﷻ که ذاتِ بسیط است، افطار و امساکش به عین هم است و به عبدِ فانیِ در خود، نشان می‌دهد که؛
✓➊ به وحدتی که با حقّﷻ پیدا کرده، در امتیازِ از اوست.
[یعنی؛ عبد، عبد است و معبود، معبود، که این؛ #مقام_فرق_نوری است.]
🌿֎⇯⇦ و به او نشان می‌دهد؛
❖☜ در این مسیر که آمده و روزه گرفته است؛ صوم که صفتِ صَمَدانی است، مالِ خدا بوده، و افطار؛ مالِ عبد.
که آن خداوندﷻ است که صفتش ترکِ خوردن و نوشیدن است و منزّه از این افعال می‌باشد. و عبد در ایّامِ روزه؛ متلبّس به لباسِ صوم (یعنی؛ صفتِ صمدانیِ حقّﷻ) شده است.
✓➋ واجب بودنِ روزه؛ از «وجوبِ» خودِ حقّﷻ است.
و #وجوب حقّﷻ؛ مطلقِ حقیقی است.
پس به قوّتِ اطلاقِ وجوب (واجب بودنِ روزه)؛
❖☜ در #تحریم وجوب (تحریم روزۀ عید فطر) می‌آید.
🌿֎⇯⇦ و این؛ کمالِ وجوب است. که نفیِ خود، در بساطتِ خود می‌کند تا «لا هو إلّا هو» - که توحیدِ اَخَصُّ الخواصّ وُ «کمال الاخلاص» است - را؛ در جانِ عبدِ خویش، محقّق کند.
🔰 چنین عبدی مُقِرِّ به این مطلب است که؛
ظهورِ تو به من است و وجودِ من از تو
وَ لَسْتَ تَظْهَـــــرُ لَوْلاىَ، لَمْ أكُـــــنْ لَوْلاكْ
تـــو آفـتابِ غیری و «مغــربی» ســـایه
ز آفتــاب بــوَد ســایه را وجود و هلاک
«لَهُ الْحَمْدُ وَ الْمَجْدُ وَ الْعَظَمَةُ وَ الْكِبْرِيَاءُ
مَعَ كُلِّ نَفَسٍ وَ كُلِّ طَرْفَةِ عَيْنٍ
وَ كُلِّ لَمْحَةٍ سَبَقَ فِي عِلْمِهِ»
📚 از ادعیۀ سحر ماه مبارک رمضان
إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج۱، ص۸۲
🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده
#لطیفه_عید_فطر
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍️
🆔 @ehsannil1 #کانال_معرفة_الحق
🆔 @ehsannil2 #کانال_اللطائف_الالهیة
🆔 instagram.com/ehsan_nil 🦋
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.
🌿📜۞ در سخن‌های قبلی بیان شد که هر شبِ ماه مبارک رمضان را افطار می‌کنیم به نیّت «امساکِ» فردا.
[نه اینکه افطار بکنیم به نیّت قُوُتِ فردا]
❖☜ امّا افطارِ شب آخر ماه مبارک رمضان، با افطارهای شب‌های قبل متفاوت است، چرا که افطار می‌کنیم به نیّتِ «قُوُتِ فردا»، که فردایش چون عید فطر است و روزه؛ #حرام ...
⚠️ حرمت روزۀ عیدِ فطر محلّ دقت است!
🍃֎⇯⇦ در شب‌های دیگرِ ماه مبارک رمضان به اَکْل و شربی افطار می‌کنیم تا فردایش از همین اَکْل و شُرب، امساک کنیم. امّا در شبِ آخر ماه مبارک رمضان به اَکْل و شُربی افطار می‌کنیم که دیگر افطار باشیم. یعنی؛
❖☜ در عید فطر؛ به خودِ «امساک»، افطار می‌کنیم و «امساکِ از امساک» خواهیم داشت.
🌿۞ اگر به روزه و امساکِ ماه مبارک رمضان، «اخلاص» یافتی؛
حالا به افطار و قُوُتِ عید فطر؛
֎⇦ «کمالُ الاخلاص» خواهی یافت.
[این است که قدم به قدمِ ایّام و اعمالِ ماه مبارک، قدم‌هایِ سلوکیِ عبد است.]
🍃֎⇯⇦ بنابراین؛ روزۀ عید فطر حرام است زیرا از تعیّنِ «امساک» (که صد البته، حسنه بود)، وارد به «امساک از امساک» شدی که ما فوقِ تعیّنِ حسنه است.
و آن؛
❖☜ کمالِ عبودیّت در این سیر است، که بایستی از امساک هم در راه دوست، امساک کنی.
🍃۞ که همان خدایی که روزه را واجب کرده، در روزِ اوّل ماه شوّال، روزه را حرام نموده است.
بلکه بیانِ اصحّ این است که؛
❖☜ همان «وجوب»، در اطلاقِ واجب بودن، تا این تحریم، کشیده و ممدود است.
[یعنی اطلاق؛ تا نهایتِ قید بایستی دیده شود.]
🍃۞ خداوندﷻ که ذاتِ بسیط است، افطار و امساکش به عین هم است و به عبدِ فانیِ در خود، نشان می‌دهد که؛
✓➊ به وحدتی که با حقّﷻ پیدا کرده، در امتیازِ از اوست.
[یعنی؛ عبد، عبد است و معبود، معبود، که این؛ #مقام_فرق_نوری است.]
🌿֎⇯⇦ و به او نشان می‌دهد؛
❖☜ در این مسیر که آمده و روزه گرفته است؛ صوم که صفتِ صَمَدانی است، مالِ خدا بوده، و افطار؛ مالِ عبد.
که آن خداوندﷻ است که صفتش ترکِ خوردن و نوشیدن است و منزّه از این افعال می‌باشد. و عبد در ایّامِ روزه؛ متلبّس به لباسِ صوم (یعنی؛ صفتِ صمدانیِ حقّﷻ) شده است.
✓➋ واجب بودنِ روزه؛ از «وجوبِ» خودِ حقّﷻ است.
و #وجوب حقّﷻ؛ مطلقِ حقیقی است.
پس به قوّتِ اطلاقِ وجوب (واجب بودنِ روزه)؛
❖☜ در #تحریم وجوب (تحریم روزۀ عید فطر) می‌آید.
🌿֎⇯⇦ و این؛ کمالِ وجوب است. که نفیِ خود، در بساطتِ خود می‌کند تا «لا هو إلّا هو» - که توحیدِ اَخَصُّ الخواصّ وُ «کمال الاخلاص» است - را؛ در جانِ عبدِ خویش، محقّق کند.
🔰 چنین عبدی مُقِرِّ به این مطلب است که؛
ظهورِ تو به من است و وجودِ من از تو
وَ لَسْتَ تَظْهَـــــرُ لَوْلاىَ، لَمْ أكُـــــنْ لَوْلاكْ
تـــو آفـتابِ غیری و «مغــربی» ســـایه
ز آفتــاب بــوَد ســایه را وجود و هلاک
«لَهُ الْحَمْدُ وَ الْمَجْدُ وَ الْعَظَمَةُ وَ الْكِبْرِيَاءُ
مَعَ كُلِّ نَفَسٍ وَ كُلِّ طَرْفَةِ عَيْنٍ
وَ كُلِّ لَمْحَةٍ سَبَقَ فِي عِلْمِهِ»
📚 از ادعیۀ سحر ماه مبارک رمضان
إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج۱، ص۸۲
🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده
#لطیفه_عید_فطر
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍️
🆔 @ehsannil1 #کانال_معرفة_الحق
🆔 @ehsannil2 #کانال_اللطائف_الالهیة
🆔 instagram.com/ehsan_nil 🦋
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.
Forwarded from اللطائف الالٰهیّة - احسان الله نیلفروش زاده
🌙
🌿📜۞ در سخن‌های قبلی بیان شد که هر شبِ ماه مبارک رمضان را افطار می‌کنیم به نیّت «امساکِ» فردا.
[نه اینکه افطار بکنیم به نیّت قُوُتِ فردا]
❖☜ امّا افطارِ شب آخر ماه مبارک رمضان، با افطارهای شب‌های قبل متفاوت است، چرا که افطار می‌کنیم به نیّتِ «قُوُتِ فردا»، که فردایش چون عید فطر است و روزه؛ #حرام ...
⚠️ حرمت روزۀ عیدِ فطر محلّ دقت است!
🍃֎⇯⇦ در شب‌های دیگرِ ماه مبارک رمضان به اَکْل و شربی افطار می‌کنیم تا فردایش از همین اَکْل و شُرب، امساک کنیم. امّا در شبِ آخر ماه مبارک رمضان به اَکْل و شُربی افطار می‌کنیم که دیگر افطار باشیم. یعنی؛
❖☜ در عید فطر؛ به خودِ «امساک»، افطار می‌کنیم و «امساکِ از امساک» خواهیم داشت.
🌿۞ اگر به روزه و امساکِ ماه مبارک رمضان، «اخلاص» یافتی؛
حالا به افطار و قُوُتِ عید فطر؛
֎⇦ «کمالُ الاخلاص» خواهی یافت.
[این است که قدم به قدمِ ایّام و اعمالِ ماه مبارک، قدم‌هایِ سلوکیِ عبد است.]
🍃֎⇯⇦ بنابراین؛ روزۀ عید فطر حرام است زیرا از تعیّنِ «امساک» (که صد البته، حسنه بود)، وارد به «امساک از امساک» شدی که ما فوقِ تعیّنِ حسنه است.
و آن؛
❖☜ کمالِ عبودیّت در این سیر است، که بایستی از امساک هم در راه دوست، امساک کنی.
🍃۞ که همان خدایی که روزه را واجب کرده، در روزِ اوّل ماه شوّال، روزه را حرام نموده است.
بلکه بیانِ اصحّ این است که؛
❖☜ همان «وجوب»، در اطلاقِ واجب بودن، تا این تحریم، کشیده و ممدود است.
[یعنی اطلاق؛ تا نهایتِ قید بایستی دیده شود.]
🍃۞ خداوندﷻ که ذاتِ بسیط است، افطار و امساکش به عین هم است و به عبدِ فانیِ در خود، نشان می‌دهد که؛
✓➊ به وحدتی که با حقّﷻ پیدا کرده، در امتیازِ از اوست.
[یعنی؛ عبد، عبد است و معبود، معبود، که این؛ #مقام_فرق_نوری است.]
🌿֎⇯⇦ و به او نشان می‌دهد؛
❖☜ در این مسیر که آمده و روزه گرفته است؛ صوم که صفتِ صَمَدانی است، مالِ خدا بوده، و افطار؛ مالِ عبد.
که آن خداوندﷻ است که صفتش ترکِ خوردن و نوشیدن است و منزّه از این افعال می‌باشد. و عبد در ایّامِ روزه؛ متلبّس به لباسِ صوم (یعنی؛ صفتِ صمدانیِ حقّﷻ) شده است.
✓➋ واجب بودنِ روزه؛ از «وجوبِ» خودِ حقّﷻ است.
و #وجوب حقّﷻ؛ مطلقِ حقیقی است.
پس به قوّتِ اطلاقِ وجوب (واجب بودنِ روزه)؛
❖☜ در #تحریم وجوب (تحریم روزۀ عید فطر) می‌آید.
🌿֎⇯⇦ و این؛ کمالِ وجوب است. که نفیِ خود، در بساطتِ خود می‌کند تا «لا هو إلّا هو» - که توحیدِ اَخَصُّ الخواصّ وُ «کمال الاخلاص» است - را؛ در جانِ عبدِ خویش، محقّق کند.
🔰 چنین عبدی مُقِرِّ به این مطلب است که؛
ظهورِ تو به من است و وجودِ من از تو
وَ لَسْتَ تَظْهَـــــرُ لَوْلاىَ، لَمْ أكُـــــنْ لَوْلاكْ
تـــو آفـتابِ غیری و «مغــربی» ســـایه
ز آفتــاب بــوَد ســایه را وجود و هلاک
🔻«لَهُ الْحَمْدُ وَ الْمَجْدُ وَ الْعَظَمَةُ وَ الْكِبْرِيَاءُ
مَعَ كُلِّ نَفَسٍ وَ كُلِّ طَرْفَةِ عَيْنٍ
وَ كُلِّ لَمْحَةٍ سَبَقَ فِي عِلْمِهِ»🔺
📚 از ادعیۀ سحر ماه مبارک رمضان
إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج۱، ص۸۲
🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده
#لطیفه_عید_فطر
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.
🌿📜۞ در سخن‌های قبلی بیان شد که هر شبِ ماه مبارک رمضان را افطار می‌کنیم به نیّت «امساکِ» فردا.
[نه اینکه افطار بکنیم به نیّت قُوُتِ فردا]
❖☜ امّا افطارِ شب آخر ماه مبارک رمضان، با افطارهای شب‌های قبل متفاوت است، چرا که افطار می‌کنیم به نیّتِ «قُوُتِ فردا»، که فردایش چون عید فطر است و روزه؛ #حرام ...
⚠️ حرمت روزۀ عیدِ فطر محلّ دقت است!
🍃֎⇯⇦ در شب‌های دیگرِ ماه مبارک رمضان به اَکْل و شربی افطار می‌کنیم تا فردایش از همین اَکْل و شُرب، امساک کنیم. امّا در شبِ آخر ماه مبارک رمضان به اَکْل و شُربی افطار می‌کنیم که دیگر افطار باشیم. یعنی؛
❖☜ در عید فطر؛ به خودِ «امساک»، افطار می‌کنیم و «امساکِ از امساک» خواهیم داشت.
🌿۞ اگر به روزه و امساکِ ماه مبارک رمضان، «اخلاص» یافتی؛
حالا به افطار و قُوُتِ عید فطر؛
֎⇦ «کمالُ الاخلاص» خواهی یافت.
[این است که قدم به قدمِ ایّام و اعمالِ ماه مبارک، قدم‌هایِ سلوکیِ عبد است.]
🍃֎⇯⇦ بنابراین؛ روزۀ عید فطر حرام است زیرا از تعیّنِ «امساک» (که صد البته، حسنه بود)، وارد به «امساک از امساک» شدی که ما فوقِ تعیّنِ حسنه است.
و آن؛
❖☜ کمالِ عبودیّت در این سیر است، که بایستی از امساک هم در راه دوست، امساک کنی.
🍃۞ که همان خدایی که روزه را واجب کرده، در روزِ اوّل ماه شوّال، روزه را حرام نموده است.
بلکه بیانِ اصحّ این است که؛
❖☜ همان «وجوب»، در اطلاقِ واجب بودن، تا این تحریم، کشیده و ممدود است.
[یعنی اطلاق؛ تا نهایتِ قید بایستی دیده شود.]
🍃۞ خداوندﷻ که ذاتِ بسیط است، افطار و امساکش به عین هم است و به عبدِ فانیِ در خود، نشان می‌دهد که؛
✓➊ به وحدتی که با حقّﷻ پیدا کرده، در امتیازِ از اوست.
[یعنی؛ عبد، عبد است و معبود، معبود، که این؛ #مقام_فرق_نوری است.]
🌿֎⇯⇦ و به او نشان می‌دهد؛
❖☜ در این مسیر که آمده و روزه گرفته است؛ صوم که صفتِ صَمَدانی است، مالِ خدا بوده، و افطار؛ مالِ عبد.
که آن خداوندﷻ است که صفتش ترکِ خوردن و نوشیدن است و منزّه از این افعال می‌باشد. و عبد در ایّامِ روزه؛ متلبّس به لباسِ صوم (یعنی؛ صفتِ صمدانیِ حقّﷻ) شده است.
✓➋ واجب بودنِ روزه؛ از «وجوبِ» خودِ حقّﷻ است.
و #وجوب حقّﷻ؛ مطلقِ حقیقی است.
پس به قوّتِ اطلاقِ وجوب (واجب بودنِ روزه)؛
❖☜ در #تحریم وجوب (تحریم روزۀ عید فطر) می‌آید.
🌿֎⇯⇦ و این؛ کمالِ وجوب است. که نفیِ خود، در بساطتِ خود می‌کند تا «لا هو إلّا هو» - که توحیدِ اَخَصُّ الخواصّ وُ «کمال الاخلاص» است - را؛ در جانِ عبدِ خویش، محقّق کند.
🔰 چنین عبدی مُقِرِّ به این مطلب است که؛
ظهورِ تو به من است و وجودِ من از تو
وَ لَسْتَ تَظْهَـــــرُ لَوْلاىَ، لَمْ أكُـــــنْ لَوْلاكْ
تـــو آفـتابِ غیری و «مغــربی» ســـایه
ز آفتــاب بــوَد ســایه را وجود و هلاک
🔻«لَهُ الْحَمْدُ وَ الْمَجْدُ وَ الْعَظَمَةُ وَ الْكِبْرِيَاءُ
مَعَ كُلِّ نَفَسٍ وَ كُلِّ طَرْفَةِ عَيْنٍ
وَ كُلِّ لَمْحَةٍ سَبَقَ فِي عِلْمِهِ»🔺
📚 از ادعیۀ سحر ماه مبارک رمضان
إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج۱، ص۸۲
🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده
#لطیفه_عید_فطر
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.
Telegram
معرفة الحقّ - احسان الله نیلفروش زاده
🍃 به مرحمت حقّ تعالی؛ نیّت تأسیس این کانال،ارائۀ دروسی برای «مبناسازی» معارف الهی است.
و پیش از هر قدمی، معترف و مقرّ آنیم که؛آنچه نگاشته میشود اظهارنامۀ عجز ماست.
و عاجزانه؛مستدعی نظر،و مستسقی رحمتِ حضرات آل‌الله علیهم السلام هستیم.
ادمین: @ehsannil
و پیش از هر قدمی، معترف و مقرّ آنیم که؛آنچه نگاشته میشود اظهارنامۀ عجز ماست.
و عاجزانه؛مستدعی نظر،و مستسقی رحمتِ حضرات آل‌الله علیهم السلام هستیم.
ادمین: @ehsannil
Forwarded from اللطائف الالٰهیّة - احسان الله نیلفروش زاده
🌙
🤔 در دعای سه شنبه، حضرت امام سجاد (علیه السلام) به این مهمّ اشاره می‌فرمایند:
🔹〖أَعُوذُ بِهِ مِنْ شَرِّ الشَّيْطَانِ الَّذِي يَزِيدُنِي ذَنْباً إِلَى «ذَنْــبِـــي»〗🔹
پناه بر او می‌برم از شرّ شیطانی که گناهی بسوی گناهم زیاد می‌کند.
(📚 المصباح للكفعمي، ص۱۱۸)
✵ بعد از اینکه به جِدّ باید بدانیم که آل الله علیهم السلام هرگز با کسی قیاس کرده نمی‌شوند و دعا و استغفار و بیانِ ذنبِ حضرات (ع)، اسرار دارد، آنگاه بخوانیم :
🌱 حضرت (ع) نمی‌فرمایند 『 ذنباً إلی «ذنوبی»』 بلکه می‌فرمایند 『 ذَنْباً إِلَى «ذَنْــبِـــي»』.
🔹 "«ذَنْــبِـــي»" خودِ انانیّت است (ذنب در ذات - دوئیت) و " ذَنْباً " گناهان بیرونی است که از انسان سر می‌زند (ذنب در صفات و افعال) که همه چیز انسان را می‌گیرد نه گناهانی که در عُرف، گناه حساب میشود بلکه نماز و روزه و اعمال عبادی و حتی نَفــَـس ما را هم می‌گیرد.
که چون «هستیم» در حالیکه او «هست» و در کنار اوئیم، همۀ افعال، [به این انیّت] گناه است و آنها " ذَنْباً " هستند و انانیّت "«ذَنْبِي»" است.
🔘 دیدگاه عموم این است که گناه را مشخصاً در تعیّنِ شرّ بودن، گناه می‌دانند. و خودِ «تعیّن» را گناه نمی‌دانند.
👁🗨 امّا دیدگاه خصوص این نیست و همان است که در مورد "حسنات الابرار سیئات المقربّین" بیان شد.
ذنب عظیم، انیّت است.
او باشد و ما هم باشیم ؟❗️
این «انیّت» است که چون ذوب نشد، ذنب است. و آنهم، "ذنب عظیم".
🔰 همۀ عالَم در مظلَمۀ این ظلم بزرگ هستند که حضرت امام جعفر صادق علیه السلام می‌فرمایند:
🔸〖إِنَّ النَّاسَ كُلَّهُمْ يَعِيشُونَ فِي فَضْلِ مَظْلِمَتِنَا إِلَّا أَنَّا أَحْلَلْنَا شِيعَتِنَا مِنْ ذَلِك〗🔸
تمام مردم در سايه مظلمه و حق ما زندگى مىكنند ولى ما شيعيان خود را از اين نظر در حليّت قرار داديم (برای شیعیانمان حلال کردیم).
(📚 من لا يحضره الفقيه، ج۲، ص۴۵)
🔹 نفرمودند 『 الّا شیعتنا』 بلکه فرمودند 『 أَنَّا أَحْلَلْنَا شِيعَتِنَا مِنْ ذَلِك』.
یعنی اگر "شیعه" هم طرفی، و در انیّتی باشد و حضرات آل الله علیهم السلام که #عین_الوجود و #مبدأ_الوجود هستند نیز طرفی محسوب شوند، این شیعه هم چون مندک و فانی در "ــنا"یِ "شیعتنا" نشده است، در مَظلَمه گرفتار بوده و از آن خلاص نشده است.
الّا اینکه حضرات علیهم السلام به کرم و فضلشان بر شیعه حلال کردند.
🔅 امّا مقرّبین الهی…
آنان که روزان و شبان سراسرِ وجودشان "الهی العفو" است؛
تشریعاً و مختاراً پیدائی خود را نمی‌خواهند و به دنبالِ فنایِ در حقیقتِ «پیدائی»، یعنی حضرتِ 🔻【هو الظاهر】🔺 هستند.
آنکه فهمید انانیّتش ذنب است، غرق در توّابیّت خدا میشود که 🔻【إِنَّهُ كانَ تَوَّاباً 】🔺(سورۀ نصر، آیۀ ۳).
که توّاب را بعضی، "توبه پذیر" معنا کردند در حالیکه موحّد، توّاب را به یک وحدت، "توبه کننده" و "توبه پذیر" معنا می‌کند و می‌یابد که خودِ خداست که در انابه و بازگشت بسوی خودش است که 🔻【ما أَصابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ الله】🔺(هر خيرى به تو رسد از جانب خداست/ سورۀ نساء، آیۀ ۷۹).
🔸 اینجاست که وقتی عبد مشاهده کرد که توبه کننده و توبه پذیر خودِ خداست، و خودش را ندید؛ این توبۀ اصلی است که توبۀ اصلی، فنای در وحدت حقــّۀ حقیقیۀ الله است.
🔰 در تحلیل عرض میشود؛
عید فطر، ترکِ خودیّت در جهت محبوب و رسیدن به فطرتی است که حضرات آل الله (ع) هستند و مولایمان حضرت امیرالمؤمنین (ع) فرمودند🔻『أنا فطرة العالمین』🔺(من فطرت عالمین هستم/ 📚 خطبة البیان).
تا زمانی که ما به "ما" بودن، مُصَلــّـی (نمازگزار) هستیم و خدا مُصَلــّـیٰ له (کسی که برایش نماز خوانده میشود)، شرک و دوئیت حاکم است.
اگر انیّت از این میان برداشته شد و وحدتِ مُصَلــّـی (نمازگزار) و مُصَلــّـیٰ له (خدا) به جانْ، درک شد و یافتیم که اوست که به عبدش ذاکر خود، مُصَلــّـی خود است؛ به حقیقت فطرت راه یافتیم.
این عید فطر است که 🌸〖 لَا أَعْصِي اللَّهَ فِيهِ 〗🌸.
الحمد الله ربّ العالمین.
🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده
#لطیفه_عید
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.
🔹〖أَعُوذُ بِهِ مِنْ شَرِّ الشَّيْطَانِ الَّذِي يَزِيدُنِي ذَنْباً إِلَى «ذَنْــبِـــي»〗🔹
پناه بر او می‌برم از شرّ شیطانی که گناهی بسوی گناهم زیاد می‌کند.
(📚 المصباح للكفعمي، ص۱۱۸)
✵ بعد از اینکه به جِدّ باید بدانیم که آل الله علیهم السلام هرگز با کسی قیاس کرده نمی‌شوند و دعا و استغفار و بیانِ ذنبِ حضرات (ع)، اسرار دارد، آنگاه بخوانیم :
🌱 حضرت (ع) نمی‌فرمایند 『 ذنباً إلی «ذنوبی»』 بلکه می‌فرمایند 『 ذَنْباً إِلَى «ذَنْــبِـــي»』.
🔹 "«ذَنْــبِـــي»" خودِ انانیّت است (ذنب در ذات - دوئیت) و " ذَنْباً " گناهان بیرونی است که از انسان سر می‌زند (ذنب در صفات و افعال) که همه چیز انسان را می‌گیرد نه گناهانی که در عُرف، گناه حساب میشود بلکه نماز و روزه و اعمال عبادی و حتی نَفــَـس ما را هم می‌گیرد.
که چون «هستیم» در حالیکه او «هست» و در کنار اوئیم، همۀ افعال، [به این انیّت] گناه است و آنها " ذَنْباً " هستند و انانیّت "«ذَنْبِي»" است.
🔘 دیدگاه عموم این است که گناه را مشخصاً در تعیّنِ شرّ بودن، گناه می‌دانند. و خودِ «تعیّن» را گناه نمی‌دانند.
👁🗨 امّا دیدگاه خصوص این نیست و همان است که در مورد "حسنات الابرار سیئات المقربّین" بیان شد.
ذنب عظیم، انیّت است.
او باشد و ما هم باشیم ؟❗️
این «انیّت» است که چون ذوب نشد، ذنب است. و آنهم، "ذنب عظیم".
🔰 همۀ عالَم در مظلَمۀ این ظلم بزرگ هستند که حضرت امام جعفر صادق علیه السلام می‌فرمایند:
🔸〖إِنَّ النَّاسَ كُلَّهُمْ يَعِيشُونَ فِي فَضْلِ مَظْلِمَتِنَا إِلَّا أَنَّا أَحْلَلْنَا شِيعَتِنَا مِنْ ذَلِك〗🔸
تمام مردم در سايه مظلمه و حق ما زندگى مىكنند ولى ما شيعيان خود را از اين نظر در حليّت قرار داديم (برای شیعیانمان حلال کردیم).
(📚 من لا يحضره الفقيه، ج۲، ص۴۵)
🔹 نفرمودند 『 الّا شیعتنا』 بلکه فرمودند 『 أَنَّا أَحْلَلْنَا شِيعَتِنَا مِنْ ذَلِك』.
یعنی اگر "شیعه" هم طرفی، و در انیّتی باشد و حضرات آل الله علیهم السلام که #عین_الوجود و #مبدأ_الوجود هستند نیز طرفی محسوب شوند، این شیعه هم چون مندک و فانی در "ــنا"یِ "شیعتنا" نشده است، در مَظلَمه گرفتار بوده و از آن خلاص نشده است.
الّا اینکه حضرات علیهم السلام به کرم و فضلشان بر شیعه حلال کردند.
🔅 امّا مقرّبین الهی…
آنان که روزان و شبان سراسرِ وجودشان "الهی العفو" است؛
تشریعاً و مختاراً پیدائی خود را نمی‌خواهند و به دنبالِ فنایِ در حقیقتِ «پیدائی»، یعنی حضرتِ 🔻【هو الظاهر】🔺 هستند.
آنکه فهمید انانیّتش ذنب است، غرق در توّابیّت خدا میشود که 🔻【إِنَّهُ كانَ تَوَّاباً 】🔺(سورۀ نصر، آیۀ ۳).
که توّاب را بعضی، "توبه پذیر" معنا کردند در حالیکه موحّد، توّاب را به یک وحدت، "توبه کننده" و "توبه پذیر" معنا می‌کند و می‌یابد که خودِ خداست که در انابه و بازگشت بسوی خودش است که 🔻【ما أَصابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ الله】🔺(هر خيرى به تو رسد از جانب خداست/ سورۀ نساء، آیۀ ۷۹).
🔸 اینجاست که وقتی عبد مشاهده کرد که توبه کننده و توبه پذیر خودِ خداست، و خودش را ندید؛ این توبۀ اصلی است که توبۀ اصلی، فنای در وحدت حقــّۀ حقیقیۀ الله است.
🔰 در تحلیل عرض میشود؛
عید فطر، ترکِ خودیّت در جهت محبوب و رسیدن به فطرتی است که حضرات آل الله (ع) هستند و مولایمان حضرت امیرالمؤمنین (ع) فرمودند🔻『أنا فطرة العالمین』🔺(من فطرت عالمین هستم/ 📚 خطبة البیان).
تا زمانی که ما به "ما" بودن، مُصَلــّـی (نمازگزار) هستیم و خدا مُصَلــّـیٰ له (کسی که برایش نماز خوانده میشود)، شرک و دوئیت حاکم است.
اگر انیّت از این میان برداشته شد و وحدتِ مُصَلــّـی (نمازگزار) و مُصَلــّـیٰ له (خدا) به جانْ، درک شد و یافتیم که اوست که به عبدش ذاکر خود، مُصَلــّـی خود است؛ به حقیقت فطرت راه یافتیم.
این عید فطر است که 🌸〖 لَا أَعْصِي اللَّهَ فِيهِ 〗🌸.
الحمد الله ربّ العالمین.
🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده
#لطیفه_عید
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
Telegram
معرفة الحقّ - احسان الله نیلفروش زاده
🍃 به مرحمت حقّ تعالی؛ نیّت تأسیس این کانال،ارائۀ دروسی برای «مبناسازی» معارف الهی است.
و پیش از هر قدمی، معترف و مقرّ آنیم که؛آنچه نگاشته میشود اظهارنامۀ عجز ماست.
و عاجزانه؛مستدعی نظر،و مستسقی رحمتِ حضرات آل‌الله علیهم السلام هستیم.
ادمین: @ehsannil
و پیش از هر قدمی، معترف و مقرّ آنیم که؛آنچه نگاشته میشود اظهارنامۀ عجز ماست.
و عاجزانه؛مستدعی نظر،و مستسقی رحمتِ حضرات آل‌الله علیهم السلام هستیم.
ادمین: @ehsannil