جمعیت دیده بان طبیعت
432 subscribers
3.99K photos
570 videos
31 files
1.56K links
@didebantabiatngo کانال خبری جمعیت دیده بان طبیعت شاهرود
ارتباط با ادمین :
@A_valian
@hanifrezagolzar
@Leilighasemi
Download Telegram
Forwarded from محمد درویش
🇮🇷: @darvishnameh

🔴نگرشِ کالامحور؛ دردِ امروز محیط زیست ایران!🔴

1⃣ اخیراً #عیسی_کلانتری، عالی ترین مقام در حوزه محیط زیست دولتی که خود را یگانه دولت محیط زیستی ایران می داند، با صراحت و شفافیتِ هرچه تمام تر اعلام کرد: "مملکت نباید معطل محیط زیست بماند!"
این سخن هرچند که تازه نیست و تاکنون به اشکال گوناگون و توسط مقام ها و شخصیتهای کوچک و بزرگ دیگری در داخل و خارج از ایران بیان شده، اما همچنان شگفتی ناظران بی طرف و فعالان محیط زیستی را برانگیخت و سبب ابراز تاسف فراوان در محافل رسانه ای و کنشهای متقابل جامعه مدنی شد.
نگارنده به یاد دارد که از شخصیتهایی چون #کردان، وزیر کشور دولت نهم تا #محموداحمدی_نژاد بارها هشدار داده شد که محیط زیست نباید سد راه توسعه شود! حتی استاندار فارس در زمان دولت دهم و وزیر صنایع و معادن در دولت یازدهم هم از چنین مضمونی برای منطقه حفاظت شده بهرام گور سود جستند. اما حتی محمدی زاده که در دولت دهم، رییس سازمان شد؛ مردی که پیش از آن در مقام استاندار خراسان رضوی بارها برای محیط زیست و منابع طبیعی خط و نشان می کشید؛ وقتی که به ریاست سازمان حفاظت محیط زیست برگزیده شد، تلاش کرد تا دستکم در ظاهر چنین عبارات شگفت آور و مایوس کننده ای را بر زبان جاری نسازد. عبارتی که در دولت نهم، حتی یکبار رییس وقت سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور - فرود شریفی - هم بر زبان راند و گفت: اگر قرار باشد مملکت بر اساس ملاحظات محیط زیستی اداره شود، باید همه کارها را تعطیل کنیم! که البته اندکی بعدتر ایشان آنقدر شجاعت داشت تا از گفته خویش ابراز پشیمانی کند! اما به هر حال این قصه پرغصه همچنان ادامه دارد و همین چندی پیش بود که #نادر_قاضی_پور در مخالفت با لایحه هوای پاک در دولت یازدهم و در صحن علنی مجلس شورای اسلامی خطاب به همتایان خویش هشدار داد: اگر این قانون تصویب شود، باید شاهد تعطیلی همه فعالیتهای عمرانی کشور باشیم! عبارتی که اینک در بسته هایی غیربهداشتی تر از زبان #دانالد_ترامپ و همفکرانش در آن سوی آبها هم می شنویم!
👇
https://t.me/darvishnameh/6425

2⃣ بگذریم ... این مقدمه پُر اشک و آه و حسرت را برای این شرح دادم که بگویم: آرزویم این بود در دولت #حسن_روحانی که بارها با افتخار خود را محیط زیستی خطاب کرده و در ۴ بند از منشور شهروندی اش به رعایت موازین محیط زیستی پرداخته و حتی از همکارانش در کابینه سوگند محیط زیستی گرفته، انتظار نمی رفت تا فردی را به عالی ترین مقام در پردیسان بگمارد که آشکارا محیط زیست را تهدیدی برای توسعه و رشد اقتصادی کشور قلمداد کرده و به جای آنکه بکوشد تا به "پروژه محیط زیست هراسی" پایان دهد، خود بر طبل آن کوفته و کنشگران این حوزه را با صفتها و القابی ناشایست به سخره گرفته، ایشان را مشتی آدم سطحی نگر، احساساتی و نادان خطاب کند. تاسف آورتر آنکه با وجود کاربستِ چنین ادبیات سخیفی، هرگز تذکری علنی از رییس دولت دریافت نکند تا جایی که نخستین هشدارها از سوی مجلسی به وی داده شود که هرگز کارنامه درخشانی در دفاع از ملاحظات محیط زیستی نداشته است! دقت کنید که اینک آش چقدر شور شده که تاکنون ده ها نماینده مجلس نسبت به عواقب تصمیم های غیرکارشناسی نفر نخست پردیسان به رییس جمهور تذکر داده و ایشان را از خطرات تخریبهای بوم شناختی این سخنان و تصمیم ها برحذر داشته اند!

3⃣ پرسش اما این است که چرا پس از تجربه هفت رییس سازمان حفاظت محیط زیست در طول ۳۹ سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی، اینک به جای پیش رفتن و پوست انداختن با شخصیتی روبرو شدیم که حفظ تنوع زیستی جانوری را مساله ای جزیی می پندارد؛ گونه مهاجم را نمی شناسد و می گوید باید برای اجرای طرحهای توسعه از قلمرو ۱۰ درصدی مناطق چهارگانه هم عقب نشینی کنیم؟! چگونه به چنین فرجام نامیمونی پس از جنبش بزرگ ملت ایران موسوم به بیداری محیط زیستی رسیدیم؟ ما کجای راه را اشتباه رفتیم که همچنان با نگاه "کالامحور" به طبیعت در عالی ترین سطح می نگریم و عملاً محتوای ارزشمند سیاستهای ابلاغی مقام معظم رهبری در قالب منشور ۱۵ ماده ای محیط زیست را بی اعتنا به کناری می نهیم؟