ـــ دیگر هیچ‌چیز مثل سابق سر جای خودش نیست. هر آنچه زیبا و درست بود به زشتی و بدی تبدیل شده است. همان‌طور که نادیا به روکو در سکانس ویران کنندهٔ «روکو و برادرانش» گفت: «ناگهان! دیگر هیچ چیز مثل سابق نیست.» آنچه زیبا و درست به نظر می‌رسید، اکنون زشت و خطاست.

when disaster strikes and all hope is gone, get down on your knees and pray for Shackleton

‏حمیدرضا صدر یه نامه‌ی خداحافظی با تهران داره که اشک آدم رو درمیاره. الان قبل از رفتن دوباره خوندمش. چند سطری ازش:

“تهران عزیزم، تو شهر غول‌آسایی هستی و شاهد بزرگ شدنت بوده‌ام… می‌دانم شهرداری‌ها و سوداگران نابودت کرده‌اند… تهران عزیز دوستت دارم و کاری از دستم برنمی‌آید.”

•جمشید•

@OfficialPersiaTwiter

▪️سیمون وی
ـــ نامه به گوستاو تیبون

ـــ دوست عزیز

انگار حقیقتاً زمان آن رسیده است که یکدیگر را بدرود گوییم. برای‌ام میسّر نیست که مدام از شما خبر بگیرم. امیدوارم تقدیر نگهدارِ آن خانه‌ی خیابان سَن مارسل باشد ـــ همان خانه که سکونتگاه سه انسان عاشق بود. و این چیزی بسیار ارزشمند است. هستیِ انسان آن‌چنان آسیب‌پذیر است و چنان در معرض خطرهای گوناگون قرار دارد که نمی‌توانم بدون اضطراب به دیگران عشق بورزم. من هنوز این واقعیت را نپذیرفته‌ام که، جز خودم، باقی انسان‌ها نیز از آسیب‌های احتمالی کاملاً مصون نیستند. این گویای این است که من در وظیفه‌ام، که اطاعت از اراده‌ی الهی است، جداً کوتاهی می‌کنم.

🎥 @CinemaParadisooo