فضای جاری در کانال خنک‌تر از حال حاضرم هست کاش زندگی در فضای مجازی رو محقق کنند دانشمندان.

آنهایی هم که میگن حرفم این نیست، خیلی هم حرفشان همان است.

هوا خیلی عجیب تمیز و خوبه فکر می‌کنم این پیام کائنات به من هست تا چند قدمی راه برم به سمت دورها و درس دیگه بس.

کاش بغل گرفتن، کاری بیشتر از تسکین لحظه‌ای می‌کرد. مثلا غصه‌هایت را از خاطرت می‌بردم جوری که انگار هرگز وجود نداشتند.

کاش که امشب برم برای تماشای ماه.

یک پتوی نازک را پرده کردم جلوی تخت
نور به اندازه است
خنکی به اندازه است
رنگ‌ها ملایم اند
همین چند ساعت پیشتر بوسیدمت و فعلا از دنیا چیزی نمی‌خواهم.

مغزم درد می‌کنه.

بوسه‌ای بر این سر-بدبختی را پاک می‌کند
سرت را می‌بوسم.

بوسه‌ای بر این چشم- بی خوابی را می‌برد
چشمت را می‌بوسم.

بوسه‌ای بر این لب- عمیق‌ترین تشنگی را فرو می‌نشاند
لبت را می‌بوسم.

بوسه‌ای بر این سر- خاطره را پاک می‌کند
سرت را می‌بوسم.



بوسه ای بر این سر
مارینا تسوتایوا

صدای رعد و برق در تابستان>>>>>>>

همه چیز خوبه فقط دلمه ندارم.

بیا تا سیر ببینمت،
ببوسمت و مشامم از تو پر بشه
تا برم بعد به زندگیم برسم.

من که قبل امتحان همه موجودیمو نذر کردم پاس شم

موقع برنامه‌ریزی‌های فشرده باید یک زمانی هم برای رخوت‌های ناخوانده درنظر می‌گرفتم.

مع‌الاسف هماره منتظر بودم تا کسی کاری برایم بکند از همان‌ها که بعدش اذعان بدارد: برای تو کردم.

کدام پایان شیرین و کدام تلخ خواهد بود؟

هر امتحانی که تمام می‌شود ممد حیات است و چون پاس شود مفرح ذات.

حواس پرتی حواس پرتی، یک لحظه تمرکز ندارم.

یادم آمد
خواب دیدم در مورد پدرم که در رنج بود و برای رهایی از آن سراغ چیزی را می‌گرفت که موجب رنجش بود.
خانه را تغییر داده بودند خانه‌ای که دیگر در آن نیستیم. تغییر برای زیبایی بود ولی کاملا از ریخت افتاده بود.
نوزاد تازه متولد شده‌ای را هم دیدم که از اندازه‌های واقعی به دور بود. کشیده و بلند قد
مسیر زیادی را هم می‌دویدم و کش می‌آمدم. گریختن برای کشته نشدن

ای ذهن برآشفته آیا تو را قراری هم است؟

«هیچ‌وقت یک‌جا قرار نگرفته‌ام، همیشه چمدان کوچکم دم دستم بوده، در حال پر و خالی شدن. کیف دستی‌ام روی دامن، کمی پول در آن است با کتابی برای خواندن. آیا اصلاً جایی وجود دارد که ما در حال گذر از آن نباشیم؟»

• جومپا لاهیری

@letterssto