بگذر ز تجمل و تکبر بگذار
رو کهنه بپوش و با قناعت به سر آر

جایی که بود تجمل ذاتی او
زین نوع تجمل به چه کار آید یار


#شاه_نعمت_الله_ولی

یاری که چو ما لطف الهی دارد
در هر دو جهان هرچه تو خواهی دارد

هر چند گدای حضرت سلطان است
از دولت عشق پادشاهی دارد


#شاه_نعمت_الله_ولی

مستیم و خرابیم و گرفتار فلانیم
سر  حلقهٔ  رندان  خرابات جهانیم

ایمان به جز از کفر سر زلف نداریم
جز  معرفت عشق دگر علم ندانیم


#شاه_نعمت_الله_ولی

در مذهب ما محب و محبوب یکی است
رغبت چه بود راغب و مرغوب یکی است

گویند مرا که عین او را بطلب
چه جای طلب طالب و مطلوب یکی است


#شاه_نعمت_الله_ولی

دل همچو کبوتر است و شاهد باز است
تا ظن نبری که شیخ شاهد باز است

بر شاهد اگر ز روی معنی نگری
بر تو در حق ز روی شاهد باز است


#شاه_نعمت_الله_ولی

تا جامع اسرار الهی نشوی
شایستهٔ تخت پادشاهی نشوی

تا غرقهٔ دریا نشوی همچون ما
دانندهٔ حال ما کماهی نشوی


#شاه_نعمت_الله_ولی

در مجلس ما که ترک می نتوان کرد
با عقل بیان عشق وی نتوان کرد

چون اوست حقیقت وجود همه چیز
ادراک وجود هیچ شی نتوان کرد


#شاه_نعمت_الله_ولی

اگر چنانچه بزرگی به شکل انسان است
شتر میان بزرگان هم از بزرگانست

در این مقام بزرگی به قدر قیمت نیست
قبول حضرت حق هرکه شدبزرگ آن است


#شاه_نعمت_الله_ولی

خانهٔ تاریک اگر روشن کنی
خلوت خود چون سرای من کنی

گر بیایی یوسف گل پیرهن
کی سخن با ما ز پیراهن کنی


#شاه_نعمت_الله_ولی

در دل ما عشقش از جان خوشتر است
جان چه باشد عشق جانان خوشتر است

عشق او گنجی و دل ویرانه ای
گنج او در کنج ویران خوشتر است


#شاه_نعمت_الله_ولی

شمع جان هر نفسی ز آتش دل برگیرم
همچو پروانه به عشق آیم و در برگیرم

تا کنم مجلس عشاق منور چون شمع
از سرم تا به قدم سوزد و خوشتر گیرم


#شاه_نعمت_الله_ولی

من که بیمار تو ام گر قدمی رنجه کنی
باز خوشدل شوم و زندگی از سرگیرم

دامن دولت وصل تو اگر دست دهد
دل فدا کرده و جان داده به بر درگیرم


#شاه_نعمت_الله_ولی