@ddrreamm

کارم چو زلف یار پریشان و درهمست
پشتم به سان ابروی دلدار پرخمست

غم شربتی ز خون دلم نوش کرد و گفت
این شادی کسی که در این دور خرمست

تنها دل منست گرفتار در غمان
یا خود در این زمانه دل شادمان کمست

زین سان که می‌دهد دل من داد هر غمی
انصاف ملک عالم عشقش مسلمست

دانی خیال روی تو در چشم من چه گفت
آیا چه جاست این که همه روزه با نمست

خواهی چو روز روشن دانی تو حال من
از تیره شب بپرس که او نیز محرمست

ای کاشکی میان منستی و دلبرم
پیوندی این چنین که میان من و غمست

#سعدی

@ddrreamm


زیباترین زنان ایرانی🔝6️⃣

این نظر هوش مصنوعی بود نظر تو چیه،؟

@ddrreamm

زندگی باید کرد
با کمی حس نسیم
با کمی واژه ی  خوب
در هوای خنک استغنا              
گاه با یک دل تنگ
گاه باید رویید
در کنار چشمه
در شکاف یک سنگ
 به امید فردا ها
که پر از حادثه تقدیرند
گاه باید خندید
با کمی پنجره و نور و صدا
شاد باید بود..

#سهراب_سپهری

@ddrreamm

ای بسا هندو و ترکِ هم زبان
ای بسا دو ترک چون بیگانگان

پس زبانِ محرمی خود دیگرست
همدلی از همزبانی خوش‌تراست

#عطار_نیشابوری

داد درویشی از سر تمهید
سر قلیان خویش را به مرید

گفت که از دوزخ ای نکوکردار
قدری آتش به روی آن بگذار

بگرفت و ببرد و باز آورد
عقد گوهر ز درج راز آورد

گفت که در دوزخ هرچه گردیدم
درکات حجیم را دیدم

آتش و هیزم و ذغال نبود
اخگری بهر اشتعال نبود

هیچ کس آتشی نمی افروخت
ز آتش خویش هر کسی می سوخت


« شعر از محمدحسین صغیر اصفهانی »

@ddrreamm

@ddrreamm


#سیف_فرغانی...

@ddrreamm


نمیدونم اسمش چیه،
نمیدونم کی ساختش ،
فیلم کوتاهی که بارها نگاه کردم ،
نه دیالوگ داره و نه بازیگر
ولی نقشِ پدر داره مثل الماس میدرخشه.

‌

@ddrreamm

#مجد_همگر  دیوان اشعار  رباعیات 
شمارهٔ ۲۱۵
 
نه اهل بهشتی تو بدین سیرت زشت
نه درخور دوزخی بدین خوی و سرشت

از ننگ تو خاموش شود نار جحیم
وز عار تو رضوان بگریزد ز بهشت

@ddrreamm

زبسکه چشم تو مردم فریب ومحتال است
هزار چشم چو چشم منش   بدنبال است

بغــــیر    وصـــل توام  نیست  آرزوئی لیک
مرا همیشه فلک  برخلاف   آمــال است

کجــــا  بدامن  وصـــل تو   دسترس   دارد
کسیکه  چو من بیچاره   تیره اقبال است

ز عزم خویش بجـــان تو  منصرف   نشوم
اگر چه در ره عشقت  هزار اشکال است

قدم گــذار   ببازار حسن خویش  و  ببین
برای قیمت یک بوسه ات چه جنجال است

برو قوی شو   ا گر  راحت جهان  طلبی
که در نظام طبیعت ضعیف  پامال است

نگر   به دفتر کردار مردمان  بزرگ
که  عز و جاه   نصیب رجال فعال است

گذشت   دوره سلطان حسین   و دلشادم
که روزگار   بعکس  مرام جهـال است

به درد  گلشن  بیدل  کجا رسی   زیرا
زبان ناطقه  در شـرح هجر تو لال است"

 #علی_اکبر_گلشن

@ddrreamm

بر ریشه‌ام تیشه مزن!
حیف است افتادن من
در خشکساران شما، سبزم، بلوطم، کهنم

ای جملگی دشمن من!‌
جز حق چه گفتم به سخن؟
پاداش دشنام شما آهی به نفرین نزنم

انگار من زادمتان،
کژتاب و بدخوی و رمان
دست از شما گر بکشم، مهر از شما بَرنکَنم

انگار من زادمتان،
ماری که نیشـم بزند
من جز مدارا چه کنم با پارهٔ جان و تنم؟

هفتادسال این گُله‌جا،
ماندم که از کف نرود
یک‌متر و هفتاد صدم، گورم به خاک وطنم

#سیمین_بهبهانی

@ddrreamm

در دنیایی که مهربانی اغلب به فراموشی سپرده می‌شود، این لحظه‌ی دلگرم‌کننده یادآور می‌شود که شفقت، مرز گونه‌ها را نمی‌شناسد. اسبی زحمت‌کش، که احتمالاً از یک روز طولانی در کشیدن درشکه‌ها خسته است، برای غذا خوردن مکث می‌کند؛ اما بی‌آنکه بداند، غذایش را با دسته‌ای کبوتر گرسنه شریک می‌شود. به‌جای آن‌که آن‌ها را براند یا آزرده شود، آرام ادامه می‌دهد به خوردن، و پرندگان را کنار خود به نوک‌زدن وا‌می‌گذارد. این رفتار ساده و در عین‌حال پرمعنا، سطحی از صبر و همدلی را بازتاب می‌دهد که بسیاری از انسان‌ها می‌توانند از آن بیاموزند. حیوانات زبان ما را نمی‌فهمند، اما اعمال‌شان هزاران سخن در خود دارد، از احترام و همزیستی گرفته تا عشقی خاموش. وقتی به این صحنه‌ی فروتنانه نگاه می‌کنی، درمی‌یابی که گاهی مهربان‌ترین روح‌ها، با سُم و پر پرورش می‌یابند. موضوع نه هوش است و نه برتری؛ بلکه دل است، و این اسب به‌راستی سرشار از آن است. بی‌اغراق، بسیار برتر از برخی انسان‌ها.

@ddrreamm

چه دانستم که این سودا مرا زین سان کند مجنون
دلم را دوزخی سازد دو چشمم را کند جیحون

چه دانستم که سیلابی مرا ناگاه برباید
چو کشتی ام دراندازد میان قلزم پرخون

زند موجی بر آن کشتی که تخته تخته بشکافد
که هر تخته فروریزد ز گردش‌های گوناگون

نهنگی هم برآرد سر خورد آن آب دریا را
چنان دریای بی‌پایان شود بی‌آب چون هامون

شکافد نیز آن هامون نهنگ بحرفرسا را
کشد در قعر ناگاهان به دست قهر چون قارون

چو این تبدیل‌ها آمد نه هامون ماند و نه دریا
چه دانم من دگر چون شد که چون غرق است در بی‌چون

چه دانم‌های بسیار است لیکن من نمی‌دانم
که خوردم از دهان بندی در آن دریا کفی افیون

#مولانا
تصنیف دلنشین چه_دانستم
با صدای #همایون_شجریان

@ddrreamm


تاریخ ساخت این فیلم شاید بیش از ۵۰ سال باشه،،
ولی اکنون مایه افتخار هر ایرانیه ،
چامه سرای بزرگ ابوالقاسم فردوسی❤️👑

@ddrreamm

در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند
من چنینم که نمودم دگر ایشان دانند

عاقلان نقطه پرگار وجودند ولی
عشق داند که در این دایره سرگردانند

مگرم چشم سیاه تو بیاموزد کار
ور نه مستوری و مستی همه کس نتوانند

#حافظ

@ddrreamm


به حباب نگران لب یک رود قسم، و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت،
غصه هم میگذرد،
آنچنانی که فقط خاطره ای خواهدماند..
لحظه ها عریانند.
به تن لحظه خود،جامه اندوه مـپوشان هرگز...!!
زندگی ذره كاهیست،
كه كوهش كردیم،
زندگی نام نکویی ست،
كه خارش كردیم،
زندگی نیست بجز نم نم باران بهار،
زندگی نیست بجزدیدن یار
زندگی نیست بجزعشق،
بجزحرف محبت به كسی،
ورنه هرخاروخسی،
زندگی كرده بسی،
زندگی تجربه تلخ فراوان دارد، دوسه تاكوچه وپس كوچه واندازه یک عمر بیابان دارد.
ما چه کردیم و چه خواهیم کرد در این فرصت کم...

#کیوان_شاهبداغی

@ddrreamm


*۲۱ اوت روزشاعر است*.

شاعر،
جهان‌های تازه‌ای را در کلمات کشف می‌کند،
ما را با احساسات خود همراه می‌کند
و درهای این جان و‌ جهان تازه را به روی ما می‌گشاید.

             🪷🌹🪷
روز شاعر بر دوستان زرین قلم و اساتید بزرگوار گروه پربار #شاعران_معاصر و تمام شاعران ایران‌زمین خجسته باد.

🪷