@ddrreamm

زندگی شاید

شعر پدرم بود که خواند،

چای مادر که مرا گرم نمود،

نان خواهر که به ماهی ها داد،

زندگی  درکِ همین اکنون است،

زندگی شاید آن لبخندی است که دریغش

کردیم،

زندگی آمدن و رفتن ماست ،

من دلم می خواهد قدر این خاطره را دریابیم،

#کیوان_شاه_بداغی

@ddrreamm

دل از من برد و روی از من نهان کرد
خدا را با که این بازی توان کرد

صبا گر چاره داری وقت وقت است
که درد اشتیاقم قصد جان کرد

میان مهربانان کی توان گفت
که یار ما چنین گفت و چنان کرد

#حافظ

@ddrreamm

اگر می‌خواهید زندگی به شما لبخند بزند،

ابتدا حال خوب خود را به آن بدهید.

#بندیکت_اسپینوزا

@ddrreamm

بویِ گُل و نسیمِ صبا می‌توان شدن
گر بگذری زِ خویش، چها می‌توان شدن

شبنم به آفتاب رسید از فتادگی
بنگر که از کجا به کجا می‌توان شدن

#صائب_تبریزی

@ddrreamm

دلم گرفته ایدوست، هوای گریه با من 
گر ازقفس گریزم، کجا روم، کجا من؟

کجا روم؟ که راهی به گلشنی ندارم
که دیده بر گشودم به کنج تنگنا من

نه بسته‌ام به کس دل
نه بسته دل به من کس
چو تخته پاره بر موج
رها؛ رها؛ رها من

زمن هرآنکه او دور،
چو دل به سینه نزدیک
به من هرآنکه نزدیک
از او جدا، جدا من

نه چشم دل به سویی
نه باده در سبویی
که تر کنم گلویی
به یاد آشنا من

ز بودنم چه افزون
نبودنم چه کاهد؟
که گویدم به پاسخ
که زنده‌ام چرا من؟

ستاره‌ها نهفتم،
در آسمان ابری
دلم گرفته‌ ایدوست،
هوای گریه بامن ،

#سیمین_بهبهانی

@ddrreamm

فرض_کن آتش به فرمانِ پرِ پروانه باشد
پاسبان‌ها مِی فروش و پادگان میخانه باشد

فرض کن از آهِ ما آتش به ریشِ ظالم افتد
عصر او پایان بگیرد، قصرِ او ویرانه باشد

روزگاری آرمانی را تصور کن که در آن
عهدها محکم بماند، قول‌ها مردانه باشد

چشم‌هایت را ببند و تن به او بسپار، هر چند
آنکه می‌بوسد لبت‌ را با غمت بیگانه باشد

شربتِ مسموم خوردن، بهتر از لب تشنه مردن
نوش جان کن گر چه شاید زهر در پیمانه باشد

سال‌ها در گوشِ مردم قصه‌ی موعود خواندند
من که باور کردم اما، وای اگر افسانه باشد!!!

#محمدرضا_طاهری

@ddrreamm
دلتنگم و
با هیچکسم
میل سخن نیست.

#وحشی_بافقی

🌹🍃

@ddrreamm

من اینجا ریشه در خاکم
من اینجا عاشق این خاک، اگر آلوده یا پاکم
من اینجا تا نفس باقیست میمانم
من از اینجا چه میخواهم، نمیدانم
امید روشنائی گرچه در این تیرگیها نیست
من اینجا باز در این دشت خشک تشنه میرانم
من اینجا روزی آخر از دل این خاک
با دست تهی
گل بر می‌افشانم..

"فریدون_مشیری" 🌺🍃

@ddrreamm

کمتر از ذره نه‌ای پست مشو مهر بورز
تا به خلوتگه خورشید رسی چرخ زنان

پیر پیمانه کش من که روانش خوش باد
گفت پرهیز کن از صحبت پیمان شکنان

با صبا در چمن لاله سحر می‌گفتم
که شهیدان که‌اند این همه خونین کفنان

#حافظ

@ddrreamm
سلام
حال همه‌ی ما خوب است
ملالی نیست
🌷🍃🌷

@ddrreamm

تفسیر زیبایی از رابطه خدا و  انسان
❤️☝️🌹🍃

@ddrreamm

پارسایی و سلامت هوسم بود ولی
شیوه‌ای می‌کند آن نرگس فتان که مپرس

گفتم از گوی فلک صورت حالی پرسم
گفت آن می‌کشم اندر خم چوگان که مپرس

#حافظ

@ddrreamm

فردای خاکسپاری بود؛ «ژینا» را ـ که خود معنای «زندگی» داشت ـ داده بودند به خاک؛ زیر خاک.
خاله‌اش، همان که میزبان خواهرزاده در تهران بود، خودش را به «آیچی» رسانده بود و زیر لب مویه می‌کرد. رسید به خاک «ثمر» داده زن ۲۲ ساله‌ سقزی و زمزمه می‌کرد: «ژینا گیان، بقوربانی‌ت بم…» و باز می‌گفت: «ژینا شرمندتیم، ژینا شرمندتیم» و اشک می‌ریخت و به کوردی می‌خواند.

زنی بر مزار زنی دیگر روله روله سر داده بود.

همانجا که روز خاکسپاری، امجد امینی شعری کوردی را از شیرکو بیکس خوانده بود: «به روی هیچ‌کس نمی‌خندد
تهران
که یاور مرگ است، تهران
پیراهن عزا به تن شعر پوشاند؛
و موسیقی را ول کرد
چون بیوه‌ای تنها،
تهران.»

همان‌جا که مژگان ، مادر مهسا(ژینا) امینی، ساعت ۱۰ صبح که جنازه ژینا را آوردند، دست‌هایش را بالا برده رو به آسمانِ صافِ سقز و می‏گفت تو کجا و زیر این خاک کجا؟
همانجا که ‎‌سقزی‌ها، همان‏‌ها که آوازهای کوردی از زبان‌شان نمی‌‏افتد در شادی و عزا، این بار در عزا دست می‌‏زدند و می‏‌خواندند: من رو تنها نگذارید و فریاد می‌‏زدند: «ِژن، ژیان، آزادی» (زن، زندگی، آزادی)

#الهه_محمدی

@ddrreamm
آواز شهرام ناظری در سوگ مهسا امینی | صوت

شهرام ناظری در سوگ #مهسا_امینی قطعه کوتاهی را با نام «آی ئازیزم» به زبان کردی در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرد.

@ddrreamm

تاوانِ عمرِ رفته‌ی ما را که می‌دهد؟

فردا جوابِ حسرتِ ما را که می‌دهد؟

#اسیر_شهرستانی