@ddrreamm

#سعدی

دنیا خوش است و مال عزیز است و تن شریف

لیکن رفیق بر همه چیزی مقدم است

@ddrreamm

#حافظ

گویند سنگ لعل شود در مقام صبر
آری شود ولیک به خون جگر شود

در تنگنای حیرتم از نخوت رقیب
یا رب مباد آن که گدا معتبر شود

بس نکته غیر حسن بباید که تا کسی
مقبول طبع مردم صاحب نظر شود

@ddrreamm
" شب مهتاب"
خواننده: بانو #سیما_بینا
شاعر و آهنگساز : #شیدا

امشب به بر من است
و  تو آن مایه ناز
یارب تو چنین 
به صبح در چاه انداز
ای روشنی صبح مشرق برگرد
ای ظلمت شب با من بیچاره بساز
امشب شب مهتابه
حبیبم رو میخوام
حبیبم اگر خوابه
طبیبم رو را میخوام

شعر از #علی_اکبر_شیدا

@ddrreamm

#حافظ

به سامانم نمی‌پرسی، نمی‌دانم چه سرداری

به درمانم نمی‌کوشی، نمی‌دانی مگر دردم؟

@ddrreamm

و من آنان را
به صدای قدم پیک بشارت دادم.
و به نزدیکی روز،
و به افزایش رنگ!
به طنین گل سرخ،
پشت پرچین سخن‌های درشت.
و به آنان گفتم
هرکه در حافظهٔ چوب ببیند باغی،
صورتش در وزش بیشهٔ شور
ابدی
خواهد ماند،

#سهراب_سپهری

@ddrreamm


تصنیف « افسانه »

شعر از : #مولانا

خواننده : #همایون_شجریان

آهنگساز : #کیخسرو_پورناظری

@ddrreamm

#سعدی

خود را به مقام شیر می‌دانستم
چون خصم آمد به روبهی مانستم

گفتم من و صبر اگر بود روز فراق
چون واقعه افتاد بِنَتوانستم

@ddrreamm


نردبان می‌خواست یا اندیشه ی دینار داشت
نفعِ خود را دید تنها، هر که با ما کار داشت

گر لباسِ پاره می بینی تنم، از فقر نیست
آستینم را بریدم بس که در خود مار داشت!

عقلِ من می‌گفت از معشوقِ عاقل دور باش
عقل من می‌گفت اما قلبِ من اصرار داشت

هرچه از «دوری» گذشتم باز «دوری» سررسید
وصلِ او_دورش بگردم_ شیوه ی پرگار داشت

از حیا می‌گفت و زلفش چشم‌ها را می ربود
زیر لب اما دمادم ذکرِ یا ستّار داشت

آن صنم گرچه مسلمان بود از عمق وجود
گیسوانش نسبتی پیچیده با کفار داشت!

غیرتم جای خود اما گاه می‌گویم به خویش
تا که قدرم را بداند کاش قبلا یار داشت

#حسین_نادری

@ddrreamm

زنده ام اما نه در حدی که باید زنده بود
مرده ام اما نه آنقدری که در خاکم کنند

گرچه مادر مهربان و با محبت بوده است
من وصیت می کنم پیشِ پدر خاکم کنند

تا نبینم روی مردم را برای احتیاط
یک وجب هم گفته ام تا بیشتر خاکم کنند

جای خرج بیخودی خودکار خیراتم کنند
بی مراسم با عزایی مختصر خاکم کنند

گفته بودم بعد مرگم بی خبر خاکم کنند
در کنارِ عده ای اهلِ هنر خاکم کنند

منتظر ماندن برای دوستان بی فایده است
قبر کن ؛ دستی بجنبان زودتر خاکم کنند

تا نبیند هیچکس حالِ مرا در وقتِ مرگ
گفته بودم نیمه شب وقتِ سحر خاکم کنند

سر به روی شانه های کوه های دیلمان
جای قبله رو به دریایِ خزر خاکم کنند

#حسین_اظهری_ساجد

@ddrreamm

درس زندگی

روی خاک خشک و بی محصول باریدن خطاست !

#مهدی_جوینی

@ddrreamm

نه پول نفت میخواهم نه آب و برق مجانی

#مسلم_حسن_شاهی

@ddrreamm


#رودکی

اندیشه کنم هر شب و گویم یا رب!


هجرانش چنین است، وصالش چون است؟

@ddrreamm

#حافظ

بیار بادهٔ رنگین که یک حکایت راست
بگویم و نکنم رخنه در مسلمانی

به خاک پای صبوحی‌کنان که تا من مست
ستاده بر در میخانه‌ام به دربانی

به هیچ زاهد ظاهرپرست نگذشتم
که زیر خرقه نه زنار داشت پنهانی

@ddrreamm

مسلما هدف و نیت حضرت ابراهیم
از قربانی کردن گوسفند ، بدعت گذاشتن
رسم دیرین که زنان و فرزندان را
در پیشگاه خدایانشان قربانی میکردند بوده است
و در کل روش حضرت ابراهیم برای
اثبات اهدافش پلکانی بوده
و پله به پله جامعه را متقاعد میکرد
و اگر امروزه زندگی میکرد صد البته
مانع کشتار حیوانات نیز میشد،،،
....
گرچه ابراهیم ، قربانی نمود
بدعتی بنمود در قوم ، جمود

اصطلاحا گوسفندی سر برید
تا ندَرَد  کودکش  را  از  ورید

اینچنین میخواست ، جانبانی کُند
خلق را در خواب ، مهمانی کُند

راویان اصلا نفهمیدند چیشد
درک تاریخ هم بدان حد ، در نشد

نیت ابراهیم از این  کار چیست
یا که مقصود وی اش کشتار نیست

گردنِ  فرزند  بُردن  زیر  تیغ
بعد از آن افسوس آید با دریغ

خشت اول را چو او نیکو نهاد
تا قیامت زنده و پاینده باد

گر بدین بدعت نمیکرد همچنان
کودکان قربانی بودند و زنان

مطمئنا آیدش روزی دگر
یکنفر پاک و وگان و دادگر

کُشتن مرغ و خروس و گوسفند
یا که هر گُم کرده راه و دردمند

بدعتی  دیگر نماید  بی گمان
تا شود مخلوق عالم در امان

#مومنی  از موقعی گُل خوار شد
دوست با زنبور و زاغ و سار شد

#امیر_مومنی

@ddrreamm
#حافظ

هر وقت خوش که دست دهد مغتنم شمار
کس را وقوف نیست که انجام کار چیست

پیوند عمر بسته به موییست هوش دار
غمخوار خویش باش غم روزگار چیست

راز درون پرده چه داند فلک خموش
ای مدعی نزاع تو با پرده دار چیست

آواز: #محمدرضا_شجریان
موسیقی: #هوشنگ_ظریف

@ddrreamm

#سنایی

از عشق ندانم که کیم یا به که مانم
شوریده تنم عاشق و سرمست و جوانم

از بهر طلب کردن آن یار جفا جوی
دل سوخته پوینده شب و روز دوانم

با کس نتوانم که بگویم غم عشقش
نه نیز کسی داند این راز نهانم