@ddrreamm

وای اگر مَرد گدا یک شبه سلطان بشود
مثل اینست که گرگی سگ چوپان بشود

هر کجا هُدهُد دانا برَوَد کُنج قفس
جغد ویرانه نشین مرشد مرغان بشود

سرزمینی که درآن قحط شود آزادی
گرچه دیوار ندارد خود زندان بشود

باغبانی که به نجار دهد باغش را
فصلهایش همه همرنگ زمستان بشود

ناخدا دلخوش این آبی آرام نباش
وای از آن لحظه که هنگامهِ طوفان بشوَد

#سید_مقتدا_هاشمی

@ddrreamm

دلم رمیده شد و غافلم من درویش
که آن شکاری سرگشته را چه آمد پیش

خیال حوصله بحر می‌پزد هیهات
چه‌هاست در سر این قطره محال اندیش

ز آستین طبیبان هزار خون بچکد
گرم به تجربه دستی نهند بر دل ریش

#حافظ

@ddrreamm

کس نگذشت در دلم، تا تو به خاطرِ منی
یک نفس از درونِ من، خیمه به در نمی‌زنی

کس نسِتانَدَم به هیچ، ار تو برانی از دَرَم
مقبلِ هر دو عالمم، گر تو قبول می‌کنی

از همه کس رمیده‌ام، با تو درآرمیده‌ام
جمع نمی‌شود دگر، هر چه تو می‌پراکنی

ای دل اگر فراقِ او، و آتشِ اشتیاقِ او
در تو اثر نمی‌کند، تو نه دلی که آهنی

#سعدی

@ddrreamm

زندگی اونقدر جدی نیست که بخاطرش لبخندو از خودت دریغ کنی

گفت آسان گیر بر خود کارها کز روی طبع

سخت می‌گردد جهان بر مردمان سخت‌کوش

#حافظ

@ddrreamm

هم‌خوانی تصنیف دوش دوش استاد #شجریان توسط دانش‌آموزان مدرسه وحدت آبمورد کهگیلویه و بویر احمد

#یاد_استاد_مانا

@ddrreamm


✨مروری بر اسکناس ‌های بیاد ماندنی شاهان #پهلوی.
✨به همراه ترانه‌ای با صدای #کورس_سرهنگ_زاده

@ddrreamm

#تاریخ

زوال حكومت ١٢٠ ساله
مغولها در ایران
از یک روستا شروع شد.

۱۲۰ سال مغولها هرچه خواستند در ایران کردند،
جنایتی نبود که
از آن چشم پوشیده باشد.

از کشتن ۱۰۰هزار نفر در یک روز
گرفته
تا تجاوز و غارت ‏برخی از شهرها و قبایل...

مغول‌ها
پس از فتح ایران
ساکن خراسان شدند

و چون بیابانگرد بودند،
در شهرها زندگی نمی‌کردند.

مغول‌ها
همه گونه حقی داشتند،

مجاز بودند
هرکه را خواستند بکشند،
به هرکه خواستند تجاوز کنند
و هر چه را خواستند غارت کنند.

ایرانیان برایشان برده نبودند،
"احشام بودند"

در تاریخ دورهٔ مغول
چنان یأسی میان مردم ایران وجود داشت
که حتی در برابر کشتن خودشان هم مقاومت نمی‌کردند

* #ابن_اثیر می‌نویسد:*
یک مغول در صحرایی  به ۱۷ نفر رسید و خواست همه را با طناب ببندد و بکشد
هیچکس جرات نکرد مقاومت کند
جز یک نفر
که همان یک نفر
او را کشت...!

#‏داستان از  #روستای_باشتین
و دو برادر که همسایه بودند
شروع می‌شود

چند مغول بیابانگرد
به خانهٔ این ‌دو می‌روند
و زنان و دخترانشان را
طلب می‌کنند

برخلاف رویه عادی  ۱۲۰ سال قبلش
دو برادر مقاومت می‌کنند
و مغولان را می‌کشند

مردم باشتین اول می‌ترسند
ولی مرد شجاعی بنام عبدالرزاق
دعوت به ایستادگی می‌کند.

‏خبر به قریه‌های اطراف می‌رسد
حاکم سبزوار مامورانی را می‌فرستد تا دو برادر را دستگیر کنند

عبدالرزاق با کمک مردم روستا
ماموران را نیز می‌کشد.
‏در نهایت حاکم سبزوار
سپاهی چندصد نفره را
به باشتین می‌فرستد،

ولی حالا خیلی‌ها جرأت مقاومت پیدا می‌کنند.
عبدالرزاق
فرمانده قیام می‌شود
‏در چند روستا،
مردم مغولان را می‌کشند و خبرهای "مغول‌کشی"
کم‌کم زیاد می‌شود.

عبدالرزاق نام
*سربداران*
را بر سپاهیان از جان گذشته‌اش می‌گذارد.

فوج ‌فوج مردمانِ ‌بستوه آمده از ستم مغول‌ها به باشتین می‌روند
تا به عبدالرزاق بپیوندند
و در برابر سپاه ارغونشاه
(حاکم سبزوار) بایستند.

‏عبدالرزاق بر ارغونشاه پیروز می‌شود و سبزوار فتح می‌گردد

و پس از ۱۲۰ سال ایرانیان
بر مغول‌ها فائق می‌شوند.

آنروز حتماً پرشکوه بوده است.


طغای ‌تیمور، ایلخان مغول
یک ایلچی مغول را می‌فرستد
تا سربداران از او اطاعت کنند
سربداران او را هم می‌کشند
و  به جنگ طغای می‌روند
و او را شکست می‌دهند

و این نقطهٔ پایان
ایلخانان مغول است.
@ddrreamm
#سیف_فرغانی
که از  *شعرا و مشایخ قرن هفتم و هشتم هجری بود* این‌ قصیده را خطاب به سپاهیان مغول
سروده است:

هم مرگ بر جهان شما نیز بگذرد
هم رونق زمان شما نیز بگذرد

باد خزان نکبت ایام ناگهان
بر باغ و بوستان شما نیز بگذرد

آب اجل که هست گلوگیر خاص و عام
بر حلق و بر دهان شما نیز بگذرد

ای تیغ‌تان چو نیزه برای ستم دراز
این تیزی سنان شما نیز بگذرد

بادی که در زمانه بسی شمع‌ها بکشت
هم بر چراغدان شما نیز بگذرد

زین کاروانسرای بسی کاروان گذشت
ناچار کاروان شما نیز بگذرد

این نوبت از کسان به شما ناکسان رسید
نوبت ز ناکسان شما نیز بگذرد

*آنکس که اسب داشت غبارش فرو نشست*
*بادِ سُم خران شما نیز بگذرد*

بر تیر جورتان ز تحمل سپر کنیم
تا سختی کمان شما نیز بگذرد

*در مملکت که غرش شیران گذشت و رفت*
*این عوعو سگان شما نیز بگذرد.

@ddrreamm


الا ای آهـــوی وحــشی کـجایی؟ #‎حافظ
     بماندم بی سر و سامان کجایی؟ #‎عطار

     کجایی؟ با فـراقم در چـه کاری؟ #‎عراقي
     نــگارِ تـــازه خــیز مــا کـجایـی؟ #‎باباطاهر

     کجایی ای جـنون ویرانه‌ات کو؟ #‎بیدل
     کجایی تو؟ کجایی تو؟ کجایی؟ #‎مولانا
    

@ddrreamm


گر مرد رهی میان خون باید رفت
وز پای فتاده سرنگون باید رفت

تو پای به راه در نه و هیچ مپرس
خود راه بگویدت که چون باید رفت

#عطار_نیشابوری

@ddrreamm


#روزگارتان_به_عشق_و_آرامش 🙏🌹

@ddrreamm

باغ سبز عشق کو بی منتهاست
جز غم و شادی درو بس میوه‌هاست

ده زکات روی خوب ای خوب‌رو
شرح جان شرحه شرحه بازگو

شرح گل بگذار از بهر خدا
شرح بلبل گو که شد از گل جدا

باده از ما مست شد نه ما ازو
قالب از ما هست شد نه ما ازو

#مولانا

@ddrreamm


گر نشان زندگی جنبندگی است
خار در صحرا سراسر زندگی است

هم جُعَل زنده است و هم پروانه لیک
فرق ها از زندگی تا زندگی است

#پژمان_بختیاری

(جعل : نوعی سوسک است)

@ddrreamm


ای نسیم سحر! آرامگَهِ یار کجاست؟
منزلِ آن مَهِ عاشق‌کُشِ عیّار کجاست؟

حافظ از بادِ خزان، در چمنِ دهر مَرَنج
فکرِ معقول بفرما، گلِ بی‌خار کجاست؟

#حافظ

@ddrreamm


کل کیهان در حال جشن گرفتن است؛ جشن بزرگی است، جشنی همیشگی

فقط ما بخشی از آن نیستیم، ما خودمان را جدا کرده‌ایم و دچار بدبختی شده‌ایم. ما بخاطر ذهن در بدبختی هستیم.

گل‌ها در جشن شرکت دارند. ماه شرکت دارد. ستاره‌ها، زمین، اقیانوس، ابرها _ همه در جشن ابدی و دائمی شرکت دارند. فقط انسان بیگانه شده است. او خودش را از هستی جدا کرده است.

ما باید خدا را همچون خدایی رقصنده تصور کنیم. کل کیهان رقص است. تا زمانی که نتوانی برقصی، نمی‌توانی بخشی از خدا شوی.

با این کیهانِ رقصان، به شیوه‌ای رقصان دیدار کن!
با شادی وارد این جشن بزرگ کیهانی شو!

زمانی که کیهان بودن خودت را بشناسی، زمانی که احساس کنی تو در کیهانی و کیهان در تو است، می‌توانی برقصی و بخندی. آنگاه سرور در تو سرزیر می‌شود. احساس میکنی که الوهیت همه جا هست؛ در درون و بیرون

#اوشو

@ddrreamm

تاثیر #کمال_الدین_اصفهانی و #عراقی بر شعر #حافظ

کمال الدین اسماعیل اصفهانی (متوفای 635 ق)
از سخنوران و قصیده سرایان بزرگ قرن ششم و اوایل هفتم است که غزلیات و رباعیات نغزی نیز دارد. این سخنور در دو صنعت ابهام و حسن تعلیل که از مهمترین صنایع معنوی شعر شمرده می‌شود مهارت بیمانندی دارد و حافظ از لفظ استوار و این دو صنعت ظریف او عمیقا تاثیر و الهام گرفته است. چنانکه خود حافظ هم در همین دو صنعت مهارت شایانی دارد.

تضمین‌ها و اقتباس‌های لفظی و معنوی:
1) #حافظ بیتی از #کمال را با تصریح به نام او چنین تضمین کرده است:

ور باورت نمی‌کند از بنده این حدیث 
از گفته کمال دلیلی بیاورم:

«گر برکنم دل از تو و بردارم از تو مهر
آن مهر بر که افکنم آن دل کجا برم»
غزل شماره 329 طبع قزوینی

بیت #کمال در مقطع غزلی است از او که مطلع این است:

جان را چو نیست وصل تو حاصل کجا برم 
دل را که شد ز درد تو غافل کجا برم

شادروان #بهار در سبک‌شناسی نوشته است که اصل این بیت #کمال هم به نوبه خود تضمین توأم با تصرفی است از این بیت #مسعود_سعد:

گر برکنم دل از تو و برگیرم از تو مهر 
آن مهر بر که افکنم آن دل کجا کنم