@ddrreamm

#وصال_شیرازی

‏گفتمش با غمِ هجران چه کنم؟ گفت بسوز

گفتمش چاره‌ی این سوز بگو؟ گفت: بساز

@ddrreamm


کسی کو به بخشش توانا بوَد
خردمند و بیدار و دانا بوَد

نباید که بندد درِ گنجْ سخت
به‌ویژه خداوندِ دیهیم و تخت

وگر چند بخشی ز گنجِ سخُن
برافشانْ که دانش نیاید به بُن

ز نیک و بدی‌ها به یزدان گرای
چو خواهی که نیکیْت مانَد به جای

#فردوسی

‌
@ddrreamm


تو کل جهان هستی که برای مدتی، انسان‌بودن را تجربه می‌کند؛

تو مسافری باستانی هستی
که بودا و مسیح و زرتشت را دیده‌ای!

@ddrreamm


زیبایی شعر فارسی از نظر یک آمریکایی 👌

@ddrreamm


آفرین بر این مرد هزار آفرین که عالی بود! نمی‌دونم این شاعر طنزپرداز کیه، اما الحق و انصاف کولاک کرد و مجلس منفجر شد!

درسته شعر طنزه، اما اگر کسی با شنیدنش گریه کرد ملامتش نکنید که طنز تلخی است! بنظرم از ته دل بخندید تا سبک شوید😅😂👍

@ddrreamm

‏می‌رفت خیال تو ز چشم من و می‌گفت
هیهات از این گوشه که معمور نماندست

در هجر تو گر چشم مرا آب روان است
گو خون جگر ریز که معذور نماندست

حافظ ز غم از گریه نپرداخت به خنده
ماتم زده را داعیه سور نماندست

#حافظ

@ddrreamm


امشب که هوس به خوردنِ باده کنم
یادی    ز     سِپندیارِ      آزاده     کنم

چون مستی ام از عالمِ هفتم که گذشت
برهر وجب از خاکِ وطن سجده کنم

#حسن_قربانی_گل_باغدشتی

@ddrreamm

از تماشای تو چون خلق نیارند ایمان

کافرست آنکه تو را بیند و بیدین نشود

#صائب_تبریزی

@ddrreamm

دل صنوبریم همچو بید لرزان است
ز حسرت قد و بالای چون صنوبر دوست

اگر چه دوست به چیزی نمی‌خرد ما را
به عالمی نفروشیم مویی از سر دوست

چه باشد ار شود از بند غم دلش آزاد
چو هست حافظ مسکین غلام و چاکر دوست

#حافظ

@ddrreamm

خلاصه زندگی ما از زبان #مولانا:

آن یکی خر داشت، پالانش نبود
یافت پالان، گرگ خر را در ربود!

کوزه بودش، آب می‌‌نامد به دست
آب را چون یافت، خود کوزه شکست!

@ddrreamm

جهان و کار جهان جمله هیچ بر هیچ است
هزار بار من این نکته کرده‌ام تحقیق

اگر به رنگ عقیقی شد اشک من چه عجب
که مهر خاتم لعل تو هست همچو عقیق

به خنده گفت که حافظ غلام طبع توام
ببین که تا به چه حدم همی‌کند تحمیق

#حافظ

@ddrreamm


مگر ما از زندگی چه میخواستیم؟
دمی سکوت،
کمی رفاقت،
اندکی آرامش
و رفیقی که در یک نیم روز‌ بهاری در کنارش چای بنوشیم 🌱

@ddrreamm

ظاهر آنست که با سابقه حکم ازل
جهد سودی نکند تن به قضا دردادم

ور تحمل نکنم جور زمان را چه کنم
داوری نیست که از وی بستاند دادم

#سعدی

@ddrreamm


زان یارِ دل‌نوازم، شُکری است با شکایت
گر نکته‌دانِ عشقی، بشنو تو این حکایت

بی‌مزد بود و مِنَّت، هر خدمتی که کردم
یا رب مباد کس را، مخدومِ بی‌عنایت

رندانِ تشنه‌لب را، آبی نمی‌دهد کس
گویی ولی‌شناسان، رفتند از این ولایت

در زلفِ چون کمندش، ای دل مپیچ کآنجا
سرها بریده بینی، بی‌جرم و بی‌جنایت

چشمت به غمزه ما را، خون خورد و می‌پسندی
جانا روا نباشد، خون‌ریز را حمایت

در این شبِ سیاهم، گم گشت راهِ مقصود
از گوشه‌ای برون آی، ای کوکبِ هدایت

از هر طرف که رفتم، جز وحشتم نَیَفزود
زِنهار از این بیابان، وین راهِ بی‌نهایت

ای آفتابِ خوبان، می‌جوشد اندرونم
یک ساعتم بِگُنجان، در سایهٔ عنایت

این راه را نهایت، صورت کجا توان بست؟
کِش صد هزار منزل، بیش است در بِدایت

هر چند بردی آبم روی از درت نتابم
جور از حبیب خوش‌تر، کز مُدَّعی رعایت

عشقت رِسَد به فریاد، ار خود به سانِ حافظ
قرآن ز بَر بخوانی، در چاردَه روایت

#حافظ