@ddrreamm

دلم دردی که دارد با که گوید
گنه خود کرد تاوان از که جوید

دریغا نیست همدردی موافق
که بر بخت بدم خوش خوش بموید

مرا گفتی که ترک ما بگفتی
به ترک زندگانی کس بگوید

کسی کز خوان وصلت سیر نبود
چرا باید که دست از تو بشوید

ز صد بارو دلم روی تو بیند
ز صد فرسنگ بوی تو ببوید

گل وصلت فراموشم نگردد
وگر خار از سر گورم بروید

غم درد دل عطار امروز
چه فرمایی بگوید یا نگوید

#عطار

@ddrreamm

#تارکوفسکی میگه:
هر آدمی از کودکی باید یاد بگیره که
چطور وقتش را به تنهایی بگذرونه،
این به این معنی نیست که باید تنها باشه،
بلکه نباید از تنهایی حوصله‌ش سر بره،
چون افرادی که حوصله‌شون از تنهایی سر میره
از لحاظ عزت‌نفس در خطر قرار دارند،

@ddrreamm



ای عاشقان ای عاشقان آن کس که بیند روی او
شوریده گردد عقل او آشفته گردد خوی او

معشوق را جویان شود دکّان او ویران شود
بر رو و سر پویان شود چون آب اندر جوی او

در عشق چون مجنون شود سرگشته چون گردون شود
آن کو چنین رنجور شد نایافت شد داروی او

جان ملک سجده کند آن را که حق را خاک شد
ترک فلک چاکر شود آن را که شد هندوی او

عشقش دل پردرد را بر کف نهد بو می‌کند
چون خوش نباشد آن دلی کو گشت دستنبوی او

بس سینه‌ها را خست او بس خواب‌ها را بست او
بسته‌ست دست جادوان آن غمزه جادوی او

شاهان همه مسکین او خوبان قراضه چین او
شیران زده دم بر زمین پیش سگان کوی او

بنگر یکی بر آسمان بر قلعهٔ روحانیان
چندین چراغ و مشعله بر برج و بر باروی او

شد قلعه‌دارش عقل کل آن شاه بی‌طبل و دهل
بر قلعه آن کس بررود کو را نماند اوی او

ای ماه رویش دیده‌ای خوبی از او دزدیده‌ای
ای شب تو زلفش دیده‌ای نی نی و نی یک موی او

این شب سیه‌پوش است از آن کز تعزیه دارد نشان
چون بیوه‌ای جامه‌سیه در خاک رفته شوی او

شب فعل و دستان می‌کند او عیش پنهان می‌کند
نی چشم بندد چشم او کژ می‌نهد ابروی او

ای شب من این نوحه‌گری از تو ندارم باوری
چون پیش چوگان قدر هستی دوان چون گوی او

آن کس که این چوگان خورد گوی سعادت او برد
بی‌پا و بی‌سر می‌دود چون دل به گرد کوی او

ای روی ما چون زعفران از عشق لاله‌ستان او
ای دل فرورفته به سر چون شانه در گیسوی او

مر عشق را خود پشت کو سر تا به سر روی است او
این پشت و رو این سو بود جز رو نباشد سوی او

او هست از صورت بری کارش همه صورتگری
ای دل ز صورت نگذری زیرا نه‌ای یک توی او

داند دل هر پاک‌دل آواز دل ز آواز گل
غرّیدن شیر است این در صورت آهوی او

بافیدهٔ دست احد پیدا بود پیدا بود
از صنعت جولاهه‌ای وز دست وز ماکوی او

ای جان ما ماکوی او وی قبلهٔ ما کوی او
فرّاش این کو آسمان وین خاک کدبانوی او

سوزان دلم از رشک او گشته دو چشمم مشک او
کی ز آب چشم او تر شود ای بحر تا زانوی او

این عشق شد مهمان من زخمی بزد بر جان من
صد رحمت و صد آفرین بر دست و بر بازوی او

من دست و پا انداختم وز جست‌و‌جو پرداختم
ای مرده جست‌و‌جوی من در پیش جست‌و‌جوی او

من چند گفتم های دل خاموش از این سودای دل
سودش ندارد های من چون بشنود دل هوی او

#مولانا

@ddrreamm


ای عاشقان ،،،

#مولانا

@ddrreamm


من می‌روم ز کوی تو و دل نمی‌رود
این زورق شکسته ز ساحل نمی‌رود

گویند دل ز عشق تو برگیرم ای دریغ
کاری که خود ز دست من و دل نمی‌رود

#محمدرضا_شفیعی‌کدکنی

@ddrreamm

فقط عشق و انسانیت رو دریابید ، این مرد که احتمالا عرب و در سفر  هست بنظرم از نسل فرشته هاست ،

غذایی که به لب بچه چسبید رو برداشت خورد خدای من ما کجاییم و بعضی بندگان تو کجا !!!😞

@ddrreamm

در روزگار پیشین صیادی بود،
هر روز برون آمدی و مرغان را بگرفتی و بکشتی.
روزی سرمایی عظیم بود، به صحرا رفته بود و مرغان را گرفته بود و پر و بال ایشان را می‌کند، و از غایت سرما آب از چشم او می‌دوید.

یکی از آن مرغان گفت:
«بیچاره مردی حلیم است و رحیم‌دل، بر ما می‌گرید.»
دیگری گفت:
«در گریۀ چشمش منگر، در فعل دستش نگر» !

#جوامع‌الحکایات
#محمدعوفی

@ddrreamm

مستم ز دو چشم نیمه مستش
وز پای درآمدم ز دستش

گفتم بنشین و فتنه بنشان
برخاست قیامت از نشستش

آنرا که دلی بدست نارد
دادیم عنان دل بدستش

جان تشنهٔ لعل آبدارش
دل بستهٔ زلف پر شکستش

هستم بگمان که هست یا نیست
آن درج عقیق نیست هستش

در عین خمار چند باشیم
چون مردم چشم می پرستش

یاران ز می شبانه مستند
خواجو ز دو چشم نیمه مستش

#خواجوی_کرمانی

@ddrreamm


یک روز معمولی در هنرستان موسیقی

@ddrreamm
#حافظ

ز روی ساقی مَه‌وَش گلی بچین امروز
که گرد عارض بستان خط بنفشه دمید

چنان کرشمه ساقی دلم ز دست ببرد
که با کسی دگرم نیست برگ گفت و شنید

بهار می‌گذرد دادگسترا دریاب
که رفت موسم و حافظ هنوز مِی‌ نچشید

@ddrreamm

از موسیقی باید ترسید، چون صداها حافظه دارند، حافظه‌ای عاطفی و بی‌رحم...
نت‌ها بی‌اجازه در را باز می‌کنند،
و ما را به اتاق‌هایی از گذشته می‌برند که سال‌هاست جارو زده‌ایم،
اما هنوز پر از گرد و خاک اشک‌اند.

ترس ما از موسیقی، ترس از یادآوری است؛
از دیدن خودمان در آیینه‌ی زمان، با چشمانی که دیگر مثل قبل نمی‌درخشند.
موسیقی گاهی نه شفا، که یک زخم تازه است،
زخمی که نه از بیرون، که از درون سر باز می‌کند...

#فرانتس_کافکا

@ddrreamm


#شیخ_شهاب_الدین_سهروردی را گفتم که رقص کردن از چه می‌آید؟
فرمود: جان قصد بالا کند، همچو مرغی که خواهد خود را از قفس به دراندازد. قفسِ تن مانع آید ، مرغِ جان قوت کند و قفس تن را از جای برانگیزاند.
اگر مرغ را قوت عظیم بوَد، پس قفس بشکند و برود و اگر آن قوت ندارد، سرگردان شود و قفس را با خود می‌گرداند ،

⁨‌@ddrreamm

بگذرد این روزگار تلخ تر از زهر

بار دگر روزگار چون شکر آید

#حافظ

@ddrreamm


روزگارتان به خرمی ،،،

@ddrreamm


ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻫﺮﮔﺰ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﯼ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻧﯿﺴﺖ .
ﺗﻨﻬﺎ ﻭﻗﺘﯽ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺁﯾﺪ ﻭ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﻧﯿﺎﯾﺪ، ﺩﺭﻭﻍ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﯽ ﺍﺭﺯﺵ؛ ﺩﺭ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﻭ ﻣﺬﻫﺐ ﻫﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺭﻭﺍﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﻫﺮﮔﺰ 
ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﯿﺪ ﯾﮏ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﻣﺸﺨﺺ ﻣﻘﺮﺭ ﮐﻨﯿﺪ؛ ﻣﻄﻠﻘﺎ ﻧﺎ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ؛ ﺯﯾﺮﺍ ﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﯾﮏ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﯼِ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﺩﺭﺳﺖ ﺍﺳﺖ، ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﯼِ ﺩﯾﮕﺮ ﮐﺎﻣﻼ ﻧﺎﺩﺭﺳﺖ ﺍﺳﺖ . ﭘﺲ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﯼِ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﻭ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﻄﺮﺡ ﺍﺳﺖ .

ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﯾﮏ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻣﺸﺨﺺ، ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺯﻫﺮ ﺑﺎﺷﺪ ،
ﺑﯽ ﻣﻌﻨﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﻭ ﻫﻤﻪ ﯼِ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﺩﺭﺳﺖ ﺑﺎﺷﺪ، ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﻪ ﻏﺎﯾﺖ ﺑﯽ ﺛﺒﺎﺕ ﻭ ﻏﯿﺮ ﻗﻄﻌﯽ ﺍﺳﺖ ،

#ﺳﻤﯿﻨﺎﺭ_ﯾﻮﻧﮓ_ﺩﺭﺑﺎﺭه‌ی_ﺯﺭﺗﺸﺖ
#کارل_گوستاو_یونگ                                                        

@ddrreamm


این ترانه زیبا را #سیمابینا در دوران کودکی برای برنامه کودک رادیو تلویزیون ملی ایران اجرا نموده است.
به فرهيختگى كلام و شعرى كه در موسيقى آن دوران اجرا شده است دقت نمایید

@ddrreamm

مقام عیش میسر نمی‌شود بی‌رنج
بلی به حکم بلا بسته‌اند عهد الست

به هست و نیست مرنجان ضمیر و خوش می‌باش
که نیستیست سرانجام هر کمال که هست

به بال و پر مرو از ره که تیر پرتابی
هوا گرفت زمانی ولی به خاک نشست

#حافظ