صـد حیـف ڪـه
مـا پـیرِ جهان‌دیـده نبودیم

روزے ڪـه رسـیدیـم
بـه ایـام جوانے



#واعظ_قزوینی
@ddrreamm

آنچه مردم معمولا سرنوشت مى نامند،
غالبا نتيجه ى رفتار ابلهانه ى
خودِ آنان است!

" آرتور شوپنهاور "

👈 #ورود  @ddrreamm

آن نخل ناخلف که تبر شد ز ما نبود ،

ما را زمانه گر شکند ، ساز میشویم

#صائب_تبریزی👌🎺

@ddrreamm

عاشقم؛
اهلِ همین کوچه ی بن بستِ کناری
که تو از پنجره اش ، پای به قلبِ
منِ دیوانه نهادی
تو کجا؟!
کوچه کجا؟! پنجره یِ باز کجا ؟!
من کجا؟!
عشق کجا؟! طاقتِ آغاز کجا ؟!

#فریدون_مشیری

@ddrreamm

رسد آدمی به جایی
که به جز خدا نبیند

بنگر که تا چه حد است
مکانِ آدمیت...

                 #سعدی

@ddrreamm

باغ ما در طرفِ سایه ی دانایی بود
باغ ما جای گره خوردنِ
احساس و گیاه،
باغ ما نقطه ی برخوردِ
نگاه و قفس و آینه بود
باغ ما شاید ،
قوسی از دایره ی
سبزِ سعادت بود.


#سهراب_سپهری
@ddrreamm

مدتي شد که در آزارم و مي داني تو
به کمند تو گرفتارم و مي داني تو
از غم عشق تو بيمارم و مي داني تو
داغ عشق تو به جان دارم و مي داني تو
خون دل از مژه مي بارم و مي داني تو
از براي تو چنين زارم و مي داني تو
از زبان تو حديثي نشنودم هرگز
از تو شرمنده يک حرف نبودم هرگز

#وحشی_بافقی


@ddrreamm

نه  اهل  نمازیم  و  نه  روزه  گذاریم
سرمست نگاریم شب و روز چه دانیم

چون در دل خود مهر و محبت بنشانیم
دیگر ز چه رو اینهمه اوهام بکاریم

#امیر_مومنی

@ddrreamm

آهو ز تو آموخت به هنگام دویدن ؛
رم کردن ۆ ایستادن ۈ واپس نگریدن

پروانه زمن،شمع ز من،گل زمن آموخت
افروختن ۈسوختن ۆجامه دریدن


#جامی

@ddrreamm

در آن خلوت که هستی بی نشان بود
به کنج نیستی عالم نهان بود

وجودی بود از نقش دویی دور
ز گفت و گوی مایی و تویی دور

جمال مطلق از قید مظاهر
به نور خویش هم بر خویش ظاهر

دلارا شاهدی در حجله غیب
مبرا دامنش از تهمت عیب

نه با آیینه رویش در میانه
نه زلفش را کشیده دست شانه

صبا از طره اش نگسسه تاری
ندیده چشمش از سرمه غباری

نگشته با گلش همسایه سنبل
نبسته سبزه ای پیرایه بر گل

رخش ساده ز هر خطی و خالی
ندیده هیچ چشمی زو خیالی

نوای دلبری با خویش می ساخت
قمار عاشقی با خویش می باخت

ولی زانجا که حکم خوبروییست
ز پرده خوبرو در تنگ خوییست

نکو رو تاب مستوری ندارد
ببندی در ز روزن سر برآرد

✍ #جامی
📗 #هفت_اورنگ
@ddrreamm

دل و دین و عقل و هوشم همه را بر آب دادی
ز کدام باده ساقی به من خراب دادی

چه دل و چه دین و ایمان همه گشت رخنه رخنه
مژه‌های شوخ خود را چه به غمزه آب دادی

#فیض_کاشانی
@ddrreamm

@ddrreamm


کوته‌نظران را نبود جز غم خویش

صاحب‌نظران را غم بیگانه و خویش

#سعدی

سحرگاهان که مخمور شبانه
گرفتم باده با چنگ و چغانه

نهادم عقل را ره توشه از می
ز شهر هستیش کردم روانه

نگار می فروشم عشوه‌ای داد
که ایمن گشتم از مکر زمانه

ز ساقی کمان ابرو شنیدم
که ای تیر ملامت را نشانه

نبندی زان میان طرفی کمروار
اگر خود را ببینی در میانه

برو این دام بر مرغی دگر نه
که عنقا را بلند است آشیانه

#حافظ

@ddrreamm

دل از من برد و روی از من نهان کرد

خدا  را  با  که  این  بازی  توان  کرد

#حافظ

@ddrreamm

دردم به جان رسید و طَبیبم پدید نیست
دارو فروش خَسته دِلان را دُکان کجاست

من خُفته همچو چَشم تو رنجور و در دِلت
روزی گُذر نکرد که آن ناتوان کُجاست

#خواجوی_کرمانی

@ddrreamm

#صائب_تبريزي

مُهـر زن بر  دهن خنـده که در بزم جهان  

سرخود میخورد آن پسته که خندان باشد


@ddrreamm