@ddrreamm

#صائب_تبریزی
قرن دهم و یازدهم هجری خورشیدی

میرزا محمدعلی صائب تبریزی زاده 970 و درگذشته 1048 خورشیدی با لقب ملک الکلام بزرگ‌ترین غزلسرای سده یازدهم خورشیدی و نامدارترین شاعر زمان صفویه بود.
او در دربار صفوی به عنوان ملک الشعرایی رسید و به او شاه شاعر سبک هندی می‌گویند.

#بیدل_دهلوی
اواخر قرن یازدهم خورشیدی

بیدل دهلوی زاده 1022 و درگذشته 1099 خورشیدی شاعر پارسی‌سرای سبک هندی در اواخر قرن یازدهم هجری خورشیدی است که در ایالت بهار هندوستان به دنیا آمد و بیشتر عمر خود را در شاه جهان‌آباد دهلی زندگی کرد و آثار منظوم و منثور خود را خلق کرد.

#حزین_لاهیجی
قرن دوازدهم خورشیدی– زاده اصفهان

حزین لاهیجی زاده 1070 و درگذشته 1145 هجری خورشیدی از شاعران برجسته ایرانی در قرن دوازدهم خورشیدی و از آخرین شاعران بزرگ سبک هندی بود.

از آثار او می‌توان به تذکره شعرا، دیوان اشعار، صفیر دل و حدیقه ثانی در برابر حدیقه سنایی و تذکارات العاشقین در برابر لیلی و مجنون اشاره کرد.

شاعران مشهور قرن 12 و 13 هـ.شمسی
وصال شیرازی (1162- 1224 هـ.شمسی)

#وصال_شیرازی از شعرا، ادیبان و خوشنویسان معروف شیرازی بود که دیوان اشعار او نزدیک به سی هزار بیت دارد و در مرثیه سرایی سرآمد همه شاعران است

#فروغی_بسطامی (1177- 1236 ه.خورشیدی)

فُروغی بَسطامی از غزل‌سرایان دوره قاجار و در دوران پادشاهی فتحعلی شاه، محمد شاه و ناصرالدین شاه به شاعری پرداخت
@ddrreamm
#قاآنی_شیرازی(1187-1234 هـ.خورشیدی)

قاآنی در خانواده‌ای با ریشه ایل زنگنه کرمانشاه در سال 1187 خورشیدی در شیراز زاده شد و از شاعران بزرگ دوره قاجار و دربار فتحعلی شاه، محمدشاه و ناصرالدین شاه بود

@ddrreamm

چندین که برشمردم از ماجرای عشقت

اندوه  دل  نگفتم   اِلا  یک  از  هزاران

#سعدی

@ddrreamm

من چه میدانم سرانگشتش چه کرد
در میان خرمن گیسوی من

آن قدر دانم که این آشفتگی
زان سبب افتاده اندر موی من


#فروغ_فرخزاد

@ddrreamm

نقل است که جریری مجلس می‌داشت،
جوانی برخاست و گفت: دلم گم شده است دعا کن تا باز دهد
جریری گفت:
ما همه در این مصیبت‌ایم


#تذکرة_الاولیاء
#عطار

@ddrreamm

#ابوسعید_ابوالخیر در راه بود.
گفت:هر جا كه نظر می‌كنم،بر زمین همه گوهر ریخته و بر در و دیوار همه زر آویخته. كسی نمی‌بیند و كسی نمی‌چیند.
گفتند:
كو؟
كجاست؟
گفت:
همه جاست. هر جا كه می‌توان خدمتی كرد؛ یا هر جا كه می‌توان راحتی به دلی آورد.
آن جا كه غمگینی هست و آن جا كه مسكینی هست.
آن جا كه یاری طالب محبت است و آن جا كه رفیقی محتاج مروت.

@ddrreamm

به ضعف و قوّتِ بازوی عشق حیرانم

که کوه  می‌کَند و  دل  نمی‌تواند کَند

#تأثیر_تبریزی

@ddrreamm

گفتی  که " از نهانِ  دلت  با  خبر  نی اَم"

تو در دلی، کدام نهان بر تو فاش نیست؟!

#طالب_آملی

@ddrreamm

مشنو   سخنِ   عاشقی   از   هرزه  زبانان

کاین کار دلست ای پسر و کار زَبان نیست

#امیرخسرو

@ddrreamm

چنان فشرده شبِ تیره پا که پنداری
هــزار سال  بدین حال باز می ماند!

به هیچ گوشه ای از چارسویِ این مرداب،
خـروس آیه ی آرامشی نمی خواند
‌
#فریدون_مشیری

@ddrreamm

و من آنان را
به صدای قدم پیک
بشارت دادم.
و به نزدیکی روز،
و به افزایش رنگ!
به طنین گل سرخ ،پشت پرچین سخن‌های درشت.
و به آنان گفتم
هر که در حافظهٔ چوب ببیند باغی
صورتش در وزش بیشهٔ شور ابدی
خواهد ماند

#سهراب_سپهری

@ddrreamm

باغ بهشت و سایه طوبی و قصر و حور
با خاک کوی دوست برابر نمی‌کنم

تلقین و درس اهل نظر یک اشارت است
گفتم کنایتی و مکرر نمی‌کنم

ناصح به طعن گفت که رو ترک عشق کن
محتاج جنگ نیست برادر نمی‌کنم

#حافظ

@ddrreamm

راه بسیار است مردم را به قُرب حق ، ولی

راه نزدیکش دلِ مردم به دست آوردن است

#صائب_تبریزی

@ddrreamm

به نان خشک قناعت كنیم
و جامه‌ی دلق

که بار محنتِ خود
بِه که بار منتِ خلق

#سعدی

@ddrreamm

گویند  حریفان : که    برو   یارِ   دگر  گیر

مشکل همه اینست که،چون او دگری نیست

#همام_تبریزی

@ddrreamm

تفسیر اَنَالحَق گفتنِ برخی از صوفیه مانند منصور حلاج

آخِر، این "اَنَا الحَق گفتن"، مردم می پندارند که دعویِ بزرگی است!

"اَنَا العَبد گفتن" دعویِ بزرگ است!

اَنَا الحَق، عظیم تواضع است!

زیرا این که می گوید：
"من عبد خدایم"، دو هستی اثبات می کند：
یکی خود را و یکی خدا را!

اما آن که "اَنَا الحَق" می گوید، خود را عدم کرد، به باد داد!
می گوید： "اَنَا الحَق" یعنی من نیستم، همه اوست!
جز خدا را هستی نیست!
من به کلی عدم محض اَم و هیچ اَم! تواضع در این بیشتر است.

این است که مردم فهم نمی کنند.

#فیه_مافیه
#مولانا

@ddrreamm



#دریغ_است_ایران_ویران_شود،،،


❤️

@ddrreamm

باغ بهشت و سایه‌ی طوبی
و قصر و حور

با خاک کوی دوست
برابر نمی‌کنم


#حافظ

ایرانِ من

ایران  من  ای دمبدمت  دل  نگرانم
ای  قبله گه ی    پُر  بَرَکاتِ  پدرانم

خوبیِ   ترا  چند   توانم   بشمارم
افسانهْ   حُسنت  بطلسمید   زبانم

هم زادگه  کورش  و هم  مهدِ  تمدن
آوردگه ی  آرشِ ِ با   تیر   و    کمانم

عشق تو عجین گشته به اعضای وجودم
مهرِ تو گره خورده به آن جامه درانم 

گر لایق خاکِ  تو بُوَد این سر و جانم
هم سر بدهم ، جان بدهم هم پسرانم

آبیم اگر می برویم ورنه که خاشاک
پستند  ز  پیشِ  قدمِ سرو   قدانم

گر شک به دل اُفتد خَلَفِ وعده نمایم
نامی ز خودم هیچ نباشد نه نشانم

گویند که این مومنی از بهر تو باقیست
کارِدگرم نیست مرا جان شما هموطنانم

#امیر_مومنی
@ddrreamm