@ddrreamm

عرضه کردم دو جهان بر دل کارافتاده
بجز از عشق تو باقی همه فانی دانست

دلبر آسایش ما مصلحت وقت ندید
ور نه از جانب ما دل نگرانی دانست

می بیاور که ننازد به گل باغ جهان
هر که غارتگری باد خزانی دانست

#حافظ

@ddrreamm

دردا و دریغا که در این شهر کسی نیست
آتش به دل افتاده و فریادرسی نیست

ظلم و ستم افزون شده از حدِ شمارش
انصاف کجا رفته،کسی را به کسی نیست

دین و شرفِ خلق ، همه قبضه نمودند
کشتند و ربودند ، چرا دادرسی نیست

بردند به تاراج همه مکنت ایران
حرص و طمعِ  پاپتیان در مگسی نیست

اینگونه که این چند  پدران پیش گرفتند
چند سال دگر توی وطن یک فَرَسی نیست

زندانِ  بزرگی شده این مُلکِ اهورا
دیگرنه کسی حصرو کسی در قفسی نیست

از  دور صدایی شنوَد گوشِ پریشان
چون نیک کند گوش صدای جَرَسی
نیست

رحمی نکند هیچ  پدر بر پسرِ خویش
در شهر مگر پاک نهاد و قُدُسی نیست؟

این کوه نه و کاهیست بدان تکیه نمودند
دُر و مرجان در کف و بر روی خَسَی نیست

یک روز سیاهی شب از غصه بمیرَد
آنگاست که دیگر سگِ هرزه مَرَسی نیست

از بیخ در  آرید همه ریشه حنظل
تا حتم شَوَد آنکه امید غَرَسی نیست 

خوابند عزیزان همه در  قعر  جهنم
غیر از تو مگر مومنی دلواپسی نیست؟

#امیر_مومنی

@ddrreamm

‍ ‍ آئینه ای کجاست که بر آن غبار نیست
یک دل بدونِ دغدغه در روزگار نیست

از قصه های سردِ زمستان دلم گرفت
حرفی از آفتابِ حضورِ بهار نیست

ای سیلِ زورگو نکُن اینقدر خیرگی
برچین بساطِ ظلم که این کار ، کار نیست

ای حکمران! خراب شود کاخِ قدرتت
بر پایه هایِ عدل اگر استوار نیست

در دفترِ شکوهِ بزرگانِ  دادگر
نامِ کسیکه ظلم کُند ماندگار نیست

با خونِ ما شعارِ اناالحق عجین شده
منصور را ملاحظه از چوبِ دار نیست


#علیرضا_شیدا

@ddrreamm

یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود
رقم مهر تو بر چهره ما پیدا بود

یاد باد آن که رخت شمع طرب می‌افروخت
وین دل سوخته پروانه ناپروا بود

یاد باد آن که در آن بزمگه خلق و ادب
آن که او خنده مستانه زدی صهبا بود

#حافظ

@ddrreamm

ماه  و ستاره  دو  همرازِ  هر  شب اند
چون مرد و زن که بدنبال هم دَوَ اند

در خلوتِ شب است که نجوای هم کنند
این دو هزاره هاست که رسوای همدم اند

#امیر_مومنی

@ddrreamm
ز دانا شنیدم یکی داستان
خرَد شد بر آن نیز همداستان

که آهستهْ‌دل کم پشیمان بود
هم آشفته را هوش درمان بود

شتابندگی کارِ آهَرْمَن‌ست
پشیمانی جان و رنجِ تن‌ست

بفرمای و اکنون تو تیزی مکن
که تیزی پشیمانی آرد به بُن

#فردوسی
#چکامه_پارسی

@ddrreamm

صحبت حکام ظلمت شب یلداست
نور ز خورشید جوی بو که برآید

بلبل عاشق تو عمر خواه که آخر
باغ شود سبز و شاخ گل به بر آید

غفلت حافظ در این سراچه عجب نیست
هر که به میخانه رفت بی‌خبر آید

#حافظ

@ddrreamm

جهان بر دشمنان بفروش
و عشق دوستان بستان

که مقصود از جهان عشق است
و باقی سر به سر بازی

#اوحدی_مراغه‌ای
‌

@ddrreamm


همه حجاب ها یک حجاب است
جز آن یکی هیچ حجابی نیست
آن حجاب، این وجود است.

#شمس_تبریزی

دو سَرِ انگشت بر دو چَشمْ نِهْ
هیچ بینی از جهان؟ انصاف دِهْ
گر نبینی، این #جهانْ معدوم نیست
عیب جز زانگشت نَفْسِ شوم نیست
تو ز چشمْ انگشت را بَردار هین
وان‌گَهانی هرچه می‌خواهی ببین

#مولانا
تو اگر دو انگشت را بر روی دو چشمت قرار دهی، آیا می توانی از جهان چیزی ببینی؟ منصف باش.
اگر تو نمی بینی دلیل بر این نیست که جهان وجود ندارد، عیب از انگشت نفس شوم است.
تو باید از چشمانت انگشت برداری و بعد هرچه که دلت می خواهد ببینی.
ضعف ها و اغراض ها و پیش داوری های ما باعث می شوند تا نتوانیم حقیقت جهان را مشاهده کنیم.
@ddrreamm

@ddrreamm
به درمانم نمی‌کوشی،

نمی‌دانی مگر دردم...؟!


#حافظ

@ddrreamm

#مولانا

              درشکنید 
               کوزه را ؛
              پاره کنید
              مشـک را ؛
          جانب بحر ؛ می روم
‌‌

@ddrreamm

عشق به یک ماده ی مخدر می ماند،
در آغاز احساس سرخوشی و تسلیم مطلق به آدم دست می دهد،
روز به روز بیشتر می خواهی،
هنوز معتاد نیستی اما از آن احساس خوشت می آید و فکر میکنی میتوانی در اختیار خودت داشته باشیش.
چند دقیقه به معشوق می اندیشی و بعد سه ساعت فراموشش میکنی.

اما کم کم به آن شخص عادت میکنی و کاملا به او وابسته میشوی،
حالا دیگر سه ساعت به او فکر می کنی و دو دقیقه فراموشش میکنی.

اگر در دسترست نباشد همان احساسی را داری که معتادهای خمار دارند.
معتاد برای به دست آوردن مواد، تن به هر کاری میدهد.


👤پائولو_کوئلیو
🌹

@ddrreamm

خوش باش که هر که راز داند

داند که خوشی خوشی کشاند

#مولانا

@ddrreamm

رفتم به میکده یک شب ببینمش
دیدم خدا نشسته به پیشش کنار او

گفتم مگر به خطا دیده ام ؛ ولی
دیدم خطا نبود که می شست نار او

وقتی که خلوتی به چنین خالصانه شد
بی شک زدوده و پاک است کار او

#امیر_مومنی

‌@ddrreamm

گفتم که بوی زلفت گمراه عالمم کرد
گفتا اگر بدانی هم اوت رهبر آید

گفتم خوشا هوایی کز باد صبح خیزد
گفتا خنک نسیمی کز کوی دلبر آید

گفتم که نوش لعلت ما را به آرزو کشت
گفتا تو بندگی کن کو بنده پرور آید


#حافظ