@ddrreamm

این ترانه که بنام قاپاما که یک ترانه #فولکوریک و عامیانه است یکی از مشهورترین ترانه های ارمنی هست که همه ارامنه به آن آشنایی دارند.

قاپاما در زبان ارمنی به معنی کدو است البته معمولا ارامنه بیشتر از واژه دتوم استفاده می کنند.  این ترانه یک ترانه طنز در خانواده روستایی که بطور ناگهانی مواجه  با انبوه مهمانها میشود که شخص میزبان در آن ترانه میگوید که تنها یک کدو داریم، حالا که این همه مهمان آمده با یک کدو چیکار کنیم؟ 

این ترانه در عین طنز بودن میخواهد فقر یک خانواده روستایی را نشان دهد که در عین فقیر بودن ، روحیه مهمان نوازی و صمیمیت را در خود حفظ کرده است.

@ddrreamm

از سرِ تعمیرِ دل بگذر که معمارانِ عشق

روزِ اول رنگِ این ویرانه، ویران ریختند

#بیدل_دهلوی

@ddrreamm

گر چه از شمع تو می‌سوخت چو پروانه دلم
گرد شمع رخ خوب تو پریدم همه شب

شب به پیش رخ چون ماه تو چادر می‌بست
من چو مه چادر شب می‌بدریدم همه شب

جان ز ذوق تو چو گربه لب خود می‌لیسد
من چو طفلان سر انگشت گزیدم همه شب

سینه چون خانه زنبور پر از مشغله بود
کز تو ای کان عسل شهد کشیدم همه شب

#مولانا

@ddrreamm

زندگی حقِ تمام حیوانات است. نگذاریم آرزویِ حیوانات انقراضِ انسان باشد.

3 اکتبر ( ۱۲ مهر ) روز جهانی حیوانات گرامی♡

"کمک کنیم تا جهانِ امروز جایی عادلانه‌تر برای تمامی حیوانات شود"

@ddrreamm

عیبم مکن به رندی و بدنامی ای حکیم
کاین بود سرنوشت ز دیوان قسمتم

می خور که عاشقی نه به کسب است و اختیار
این موهبت رسید ز میراث فطرتم

من کز وطن سفر نگزیدم به عمر خویش
در عشق دیدن تو هواخواه غربتم

#حافظ

@ddrreamm

ترس ات از هيچ مباد
پرده ها را برگير
پرده ها را بردار
صورت و اسم مرا هيچ نخواهد پوشاند
جز گلي در دل خاك
سبزه اي در باران

#هوشنگ_ابتهاج

@ddrreamm

از گل فروش ، لاله رُخی ،
لاله می خرید

می گفت:
بی تبسمِ گل، خانه بی صفاست

گفتم:
صفای خانه ، کفایت نمی کند
باید صفای روح یابی ،
که کیمیاست

#فریدون_مشیری

https://t.me/ddrreamm

انگار  مرا  ندیده  بود   از  بغلم  رفت
ناخواسته تیری زد و تا عمق دلم رفت

میخواستم این شعر غزل باشد و اما
آهی ز دلم آمد و این شد که قلم رفت


#امیر_مومنی

@ddrreamm


میدان  تیغ بازی  برق  است  روزگار

بیچاره دانه‌ای که سر از خاک برکشید

#صائب_تبریزی

@ddrreamm

*وقتی که جنگی آغاز می‌گردد هر کسی باید سهمی پرداخت کند. از اینرو سیاستمدران باید سلاح ، ثروتمندان باید مخارج و فقرا هم باید فرزندانشان را گسیل دارند.*
*وقتی جنگ تمام می‌گردد سیاستمدران دست یکدیگر را می‌فشارند ، ثروتمندان قیمت‌ها افرایش می‌دهند و فقرا نیز به دنبال گور فرزندانشان می‌گردند…*

*«آرتور شوپنهاور»*

@ddrreamm

غمگین تر از آنم که مرا می دانی
غم آمده در وجود من مهمانی

آن شاد پسر که بوده دیگر نیستم
عمرم همه رفته و نمانده ام چندانی

#امیر_مومنی

@ddrreamm

غم از هر طرفی مرا نشانم کرده
تیرش همه را رها به جانم کرده

چون قلب من از مهر لبالب بوده
زین روست که انتخاب از آنم کرده

#امیر_مومنی

@ddrreamm

رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد
صد لطف چشم داشتم و یک نظر نکرد

سیل سرشک ما ز دلش کین به درنبرد
در سنگ خاره قطره باران اثر نکرد

می‌خواستم که میرمش اندر قدم چو شمع
او خود گذر به ما چو نسیم سحر نکرد

#حافظ

@ddrreamm

گر  ناخنِ  جفا 
بخراشد  رگِ  مرا

من خوش صدا چو چنگ
ز آسیب ناخنم


#مولانا

@ddrreamm

‏آیینه تو را بیند اندازه عرض خود

در آینه کی گنجد اشکال کمال تو

#مولانا

@ddrreamm

خاطره‌ای زیبا از فریدون‌مشیری:

بیان می‌کردند که در طبقه دوّم منزلی که بنده
زندگی می‌کنم، آپارتمانی هست که همسایه‌ی محترم دیگری در آن زندگی می‌کند؛ یک شب، بنده که به خانه آمدم تا ماشینم را در گاراژ بگذارم، دیدم مهمان‌های همسایه محترم، ماشین‌های خود را ردیف گذاشته‌اند جلوی خانه و از قرار معلوم، دسته جمعی با میزبان رفته اند شمیران. من هم ناچار ماشینم را بردم پارکینگ و نامه‌ای نوشتم و جلوی یکی از ماشین‌ها گذاشتم به این مضمون:
«امیدوارم که امشب به شما خوش گذشته باشد!
اگر شما ماشینتان را چندمتر جلوتر گذاشته
بودید، من مجبور نبودم که چند کیلومتر تا پارکنینگ بروم.
ارادتمند:
فریدون مشیری»

صبح که از منزل بیرون آمدم، دیدم یکی از
مهمان‌ها که خطاط معروفی است و نامشان
استاد بوذری است از قرار جزو مهمان ها بوده.
با خط‌خوش، نامه‌ای نوشته و به در منزل من
چسبانده. او نوشته بود:
آقای مشیری! در پاسخ مرقومه عالی؛
«گر ما مقصّریم، تو دریای رحمتی!»
و در خاتمه به عرض می‌رساند؛
اطاعت می‌کنم
جانا که از جان دوست‌تر دارند،
جوانان سعادتمند، پندِ پیرِ دانا را،

من هم برای ایشان نامه‌ای نوشتم؛ البته منظوم به
این شرح:

هنوز خطِ خوشِ تو
نوازش بَصَر است
هنوز مستی این جام جانفزا
به سَر است.

فضای سینه ام از
نامه‌ی تو باغ گل است
هوای خانه‌ام،
از خامه تو مُشک ِ تَر است.
ترا به «خطِ» تو می‌بخشم،
ای خجسته قلم!
که آنچه در بَر من
جلوه می‌کند هنر است.
جواب خط تو را هم
به شعر خواهم گفت 
اگرچه خط تو از
شعر من قشنگتر است:
به این هنر که تو کردی،
دلم اسیر تو شد
هنوز ذوق و هنر،
دام و دانه‌ی بشر است.
شبی ز راه محبّت
بیا به خانه‌ی ما
ببین که دیده‌ی
مشتاقِ شاعری، به در است.

نسل پیشین  روادارتر  و مهربانانه‌تر به پدیده‌ها و رویدادها نگاه می‌کردند.
انگار هنر و ادب و بردباری سه ضلع تثلیث زیبایی و نیک‌خواهی است. هرچه از هنر و فرهنگ و ادبیات و بردباری فاصله گرفتیم ، بر تندخویی و پرخاشگری و هتاکی‌هایمان افزون شد. هرچه مهر و عشق و محبت را از قلب خود راندیم و فقط بر زبان خود نشاندیم، منجمدتر و بی‌روح شدیم.

@ddrreamm

ما به این دلیل روی کره ی زمین زندگی می کنیم که از زندگی لذت ببریم؛

به حرف های کسانی که به شما چیزی غیر از این می گویند گوش ندهید.

کرت_وانه_گت