@ddrreamm


چو می‌توان به صبوری کشید جور عدو

چرا صبور نباشم که جور یار کشم؟

#سعدی

@ddrreamm

وعده‌ها باشد حقیقی دل‌پذیر
وعده‌ها باشد مجازی تاسه‌گیر

وعدهٔ اهل کرم گنج روان
وعدهٔ نااهل شد رنج روان

#مولانا

@ddrreamm


فکر را، خاطره را،
زیر باران باید برد
با همه مردم شهر ، زیر باران باید رفت

دوست را، زیر باران باید دید!

#سهراب_سپهری

@ddrreamm

#حاجب_شیرازی
میرزا حیدرعلی فرزند میرزا جعفر معروف به حاجب شیرازی (زادهٔ ۱۲۷۱ قمری در روستای کناره از توابع مرودشت، درگذشتهٔ ۱۳۳۴ قمری در تهران) شاعر، صوفی و هنرمند سدهٔ سیزدهم و چهاردهم است.

این محنتی که می‌کشم از تنگی قفس،

کفران نعمتی است که در باغ کرده‌ام

@ddrreamm

به سامانم نمی‌پرسی نمی‌دانم چه سر داری
به درمانم نمی‌کوشی نمی‌دانی مگر دردم

فرورفت از غم عشقت دمم دم می‌دهی تا کی
دمار از من برآوردی نمی‌گویی برآوردم

شبی دل را به تاریکی ز زلفت باز می‌جستم
رخت می‌دیدم و جامی هلالی باز می‌خوردم
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌
#حافظ

@ddrreamm
صبا می کرد قسمت،
گردی ازکوی تو درگلشن

گل از من بیشتر وا کرد، آغوش تمنا را

#حزین_لاهیجی

@ddrreamm
هر که داند
که خبرها همه در بیخبری است

هرگز از گوشهٔ میخانه نیاید بیرون

#صائب_تبریزی

@ddrreamm

مرا عنبر چه خوانی ، چونکه عودم
موثر چون نبود ، بود و نبودم

خیالت مانده اینکه من حسودم
ولیکن در عدالت همچو رودم

بسالی ، چند در این مکتب مقیمم
همیشه خالص و بی شیله بودم

ولی از یکنفر دور از توقع
شنیدم آن ، نباید می شنیدم

به دل گفتم تو دریا کن خودت را
ولی دل گفت همان بهتر که رودم

که دریا ساکن است گر باد نبوَد
درونش پُر بُوَد از تار و پودم

همان رودم که هستم در تکاپو
و هر چه در من افتد زود بردم

به زیرِ نم نم باران چه خوش بود
که این ابیات  را از دل  سرودم

#امیر_مومنی

@ddrreamm

افسوس که این مزرعـه را آب گرفته
دهقـان مصیبت‏زده را خـواب گرفته
خـون دل ما رنگ مِـیِ ناب گرفته
وز سـوزشِ تب، پیکرمان تاب گرفته
رخسـار هنر گونهء مهتـاب گرفته
چشـمان خِرَد پـرده ز خوناب گرفته

ثروت شده بی‏مایه و صحت شده بیمار

ابری شـده بالا و گرفته است فضا را
وز دود و شـرر، تیره نموده است هوا را
آتـش زده سکان زمیـن را و سما را
سوزانده به چرخ اختر و در خاک گیا را
ای واسطه رحمـت حق بهر خـدا را
زین خـاک بگـردان رهِ طـوفان بلا را

بشکاف ز هم، سینه این ابر شرر بار
@ddrreamm

#ادیب‌الممالک_فراهانی

@ddrreamm


#عرفان_نظرآهاری شاعره دوران ما زادهٔ۱۷ مرداد ۱۳۵۳
تهران، ایران ملیت ایرانی تحصیلات دکترای زبان و ادبیات فارسی پیشه،
نویسنده، 
شاعر

🕊 برنده جایزه صلح

زن لب گهواره نشست
قنداق تفنگ کوچک را باز کرد
او را بوسید و گفت:
عزیزکم
گریه نکن
برایت  لالایی آورده ام
شیره جان و حریره لبخند
بیا بغلم
من تو را در آغوش می گیرم
تو هم جهان را در آغوش بگیر

زن برنده جایزه صلح بود
بی آنکه حتی خودش بداند

عرفان_نظرآهاری
جایزه(ها)
جایزه ادبی پروین اعتصامی
جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران
جایزه کتاب فصل

@ddrreamm
من آن نیم که به تیغ از تو روی برتابم

جفای دوست، کمند محبت است و ارادت

#سلمان_ساوجی

@ddrreamm

#عطار

آنچه می‌جویی تویی و
آنچه می‌خواهی تویی

پس زِ تو تا آنچه گم کردی
رَه بسیار نیست

@ddrreamm

گرم تو زهر دهی چون عسل بیاشامم
به شرط آن که به دست رقیب نسپاری

تو می‌روی و مرا چشم و دل به جانب توست
ولی چه سود که جانب نگه نمی‌داری

#سعدی

@ddrreamm

عشق با چه زبانی بیاد بگه من وجود دارم ای عالمیان ❤️

‎‌

@ddrreamm
روزی از
        روى نيازش
                تبرم خواهد زد


باغبانی که
        مرا کاشته
              با دست خودش

#محمد_شيخى

@ddrreamm

#سعدی

ظالمی را حکایت کنند که هیزم درویشان خریدی به حیف و توانگران را دادی به طرح. صاحب دلی برو بگذشت و گفت:

زورت ار پیش می‌رود با ما
با خداوند غیب دان نرود

زورمندی مکن بر اهلِ زمین
تا دعائی بر آسمان نرود

حاکم از گفتنِ او برنجید و روی از نصیحتِ او در هم کشید و برو التفات نکرد، اَخذتهُ ألْعزَّةُ بِألْاثمِ،  تا شبی که آتشِ مطبخ در انبارِ هیزمش افتاد و سایرِ املاکش بسوخت و از بستر نرمش به خاکسترِ گرم نشاند. اتفاقاً همان شخص برو بگذشت و دیدش که با یاران مي‌گفت:  ندانم این آتش از کجا در سرای من افتاد. گفت: از دودِ دلِ درویشان.

به هم بر مکن تا توانی دلی
که آهی جهانی به هم بر کند

چه سال‌های فراوان و عمر‌های دراز
که خلق بر سر ما بر زمین بخواهد رفت
چنان که دست بدست آمده ست مُلک به ما
به دست های دگر همچنین بخواهد رفت

#گلستان
باب اول، حکایت ۲۶

@ddrreamm

فریب مغز

دانستن این که ، اینها یک سری تصاویر ثابت هستند نیز نمی‌تواند از ایجاد توهم حرکت ، در مغز جلوگیری کند.

@ddrreamm
گر  نشانِ  زندگی  جنبندگی است
خار در صحرا سراسر زندگی است

هم جُعَل زنده است و هم پروانه لیک
فرق ها از زندگی تا زندگی است

#پژمان_بختیاری

(جُعَل : نوعی سوسک است)