@ddrreamm

#زمستان است
هوا بس ناجوانمردانه گرم است ،

زمین لب تشنه و غمگین،
     امید آسمان خاموش
نگاه مردمان بر پیکر خشکیده ای مدهوش

نه بارانی ، نه برفی ،
نمی آید ز قلب آسمان، آخر ،
   صدای نعره‌ی مستانه ای بر گوش ،

خداوندا ،تو میدانی
      گنه از بنده ات گر هست
             درختان را گناهی نیست !

خطایی گر کند این بنده‌ی ناچیز
    گناه مار و موران بیابان چیست؟

چرا بگرفته ای آغوش باران را ؟
مگر بغض زمستان را نمی بینی؟
مگر اندوه مهمان را نمی بینی؟
غبار آلوده چشم باغ و بستان را نمی بینی؟
مگر نوزادگان تشنه ی باران را نمی بینی؟
مگر جام ترک برداشته ی خالی
            میان مشت خاک آلوده‌ی
                بیچارگان را نمی بینی؟

خداوندا !!!
گناهم را ببخشای و
   مرا از هجمه ی فریاد خالی کن

جسارت کردم از پرسیدن بی جا،
 ببخشایم....خطاهای مرا نادیده انگار
تو میبینی و میدانم که دانایی و
           بر هر امر ناممکن توانایی

خداوندا...زمستان رو به نوروز است
زمین، اما...همان خاشاک
تیپا خورده ی دیروز است
رها کن مَشک باران را
بشوی اندوه انسان را
        ببخشای شبنمی دیگر
           چمن ها و درختان را
               طراوت بخش
                     این باغ و بستان را

سلامم را تو پاسخ میدهی بی شک
بپوشان بر تن دیماه خاک آلود
      کفن از جنس الطاف خداوندی

خداوندا ، زمستان است ،
 هوا بس ناجوانمردانه گرم است.

#حمید_مصدق

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‎‌‌

@ddrreamm


چون تيغ به دست آري مردم نتوان کشت
نزديک خداوند بدي نيست فرامشت

اين تيغ نه از بهر ستمگاران کردند
انگور نه از بهر نبيدست به چرخشت

عيسي به رهي ديد يکي کشته فتاده
حيران شدو بگرفت به دندان سر انگشت

گفتا که «کرا کشتي تا کشته شدي زار؟
تا باز که او را بکشد آنکه تو را کشت؟»

انگشت مکن رنجه به در کوفتن کس
تا کس نکند رنجه به در کوفتنت مشت

#ناصر_خسرو_قبادیانی

@ddrreamm


انسان از خودش بیرون است،
و بعد از دیگران می پرسد
که لذت چیست،
زندگی چیست،
شادی چیست،
خدا چیست،
در حالیکه خدا همیشه در درونت در انتظار تو است،
او در تو منزل دارد.

#اشو

@ddrreamm


پیوند عمر بسته به موییست هوش دار

غمخوار خویش باش غم روزگار چیست

#حافظ

@ddrreamm

تهران و بوی ذرت مکزیکی و غروب
تهران و چند خاطره‌ی افتضاح و خوب
تهران و خط متروی تجریش تا جنوب
این شهر خسته را به شما می‌سپارمش

تهرانِ سکته‌کرده‌ی از هر دوپا فلج
تهرانِ وصله‌پینه شده با خطوط کج
تهرانِ تا همیشه ترافیک تا کرج
این شهر خسته را به شما می‌سپارمش

من روزهای خونی و پر التهاب را
من سطل‌های سوخته‌ی انقلاب را
بر سنگ‌فرش کهنه بساط کتاب را
بوسیدم و برای شما جا گذاشتم

من خش‌و‌خش رفتگر از صبح زود را
سیگار بهمن و ریه‌ی غرق دود را
من هر که عاشقم شده بود و نبود را
بوسیدم و برای شما جا گذاشتم

بلوار پر درخت ولیعصر تا ونک
نوشابه‌های شیشه‌ای و تخمه و پفک
کابوس‌های هر شبه از درد مشترک
یک روز می‌رسد که فراموش می‌شوند

تنهایی‌ام نشسته میان اتاغ‌ها
بر بیست‌و‌هشت‌سالگی‌ام جای داغ‌ها
گریه نمی‌کنم… همه‌ی اتفاق‌ها
یک روز می‌رسد که فراموش می‌شوند

#فاطمه_اختصاری

@ddrreamm

#میرزاده_عشقی 
در نکوهش روزگار

آسمانت فتنه‌بار است و زمینت فتنه‌زار
دست زرعت تخم غم‌پاش است و تخم دل‌فگار

ای عجب! زین تخم‌کار و وااسف زآن تخم‌زار
تخم در دل ریخته، از دیده روید زارزار

وه ز تو ای زارع آزرم‌کار
روزگار، ای روزگار!

دوستی با دشمنان و دشمنی با دوستان
با بدان خوبی و با خوبان بدی ای قلتبان!

چیره سازی بدسگالان را به نیکان هر زمان
تا به کی با من رقیبی، این چنین چون این و آن

با رقیبانم همیشه یار غار
روزگار، ای روزگار!

از عدم آورده‌اند و می‌برندم در عدم
زندگی راه مزارست، از رحم در هر قدم

اندرین ره فتنه است و شور و شر و هم و غم
کاش می‌دانستمی این نکته را اندر رحم

تا که می‌کردم رحم بر خود مزار
روزگار، ای روزگار!

خیره و بی‌اعتبار و رهگذار و بد رهی
هر قدم در رهگذارت زیر پا بینم چهی

وای که گرداننده گردیدن مهر و مهی!
پرده‌دار روزگار و خیمه‌ساز شب‌گهی

چون تو تا دیدم، مداری بی‌قرار
روزگار، ای روزگار!

خوش بود گر با تو در یک جلسه، بنشینم به داد
تا مدلل سازم از تو، من جنایات زیاد

بر تو بایستی، نه بر ما، محشر یوم‌المعاد
تا جزایت با سیاست آنچه می‌بایست داد

ای جنایتکار، چرخ بد مدار
روزگار، ای روزگار!

گر تو عادل بودی، آخر خلقت ظالم چه بود؟
گر تو یکسان خلق کردی، جاهل و عالم چه بود؟

ور تو سالم بوده‌ای، این کار ناسالم چه بود؟
توده‌ای محکوم امر و آمری حاکم چه بود؟

روزگار، ای بدشعار نابه‌کار
روزگار، ای روزگار!

باز را چنگال: گنجشکان، بیازردن چراست؟
شیر را برگو که آهوی حزین خوردن چراست؟

زنده گر سازی پس از این زندگی، مردن چراست؟
خلق را در گیتی آوردن، سپس بردن چراست؟

ای سبک‌بن خانه بی‌اعتبار
روزگار، ای روزگار!

از چه روی خوبرویان را، چنین افروختی
کز شرارش قلب عشاق جهان را سوختی

از چه (عشقی) را لب آزاد گفتن، دوختی
وین قدر سر مگو: در خاطرش، اندوختی

روزگار ای تلخ‌کام ناگوار
روزگار، ای روزگار!

@ddrreamm


#ایدوست_بیا_تا_غم_فردا_نخور‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌یم

‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎خیام خوانی بوشهری تقدیم شما دوستان عزیز

@ddrreamm


چه می‌داند کسی فردا چه خواهد شد؟!

ضریحِ معبدِ زرّین ،
که معجزخواهِ آن دیرینه درگاهم ،
دگرگون می‌شود
یا آنکه دیگرگون نخواهد شد؟!

ولی من از دل خود سخت آگاهم:

               مرا مهر سیه‌چشمان
               ز دل بیرون نخواهد شد.


#محمد_زهری

@ddrreamm

حافظا تکیه بر ایام چو سهو است و خطا

من  چرا  عشرت   امروز   به  فردا  فکنم


#حافظ

@ddrreamm


ز مست اُفتادنم در مسجد، ای زاهد مشو رنجه

که صحن مسجدت فردا زمین تاک خواهد شد


#عرفی_شیرازی

@ddrreamm

ز عقل اندیشه‌ها زاید
      که مردم را بفرساید

      گرت آسودگی باید
      برو عاشق شو ای عاقل

    #سعدی

@ddrreamm

من نمی‌دانم و همین درد مرا سخت می‌آزارد
که چرا انسان، این دانا، این پیغمبر
در تکاپوهایش چیزی از معجزه آن سوتر
ره نبرده‌ست به اعجازِ محبت، چه دلیلی دارد؟
چه دلیلی دارد که هنوز
مهربانی را نشناخته است؟
و نمی‌داند در یک لبخند
چه شگفتی‌هایی پنهان است
من برآنم که درین دنیا
خوب بودن به خدا سهل‌ترین کارست
و نمی‌دانم که چرا انسان تا این حد
با خوبی بیگانه است
و همین درد مرا سخت می‌آزارد!

#فریدون_مشیری

@ddrreamm

من از برای مصلحت
در حبس دنیا مانده‌ام

حبس از کجا من از کجا
مال که را دزدیده‌ام

#مولانا

@ddrreamm

بر مستیِ من حد سزاوار زدند
با شک و یقین تهمت بسیار زدند

حلاج شدم ولی به کفرم سوگند
دلتنگِ تو بودم که مرا دار زدند

#منصور_حلاج

@ddrreamm

📚روز بزرگداشت عارف فیلسوف شهيد "شيخ شهاب‏ الدين سهروردی" معروف به "شيخ اشراق".
📖"شيخ شهاب‏ الدين سهروردی"، حکیم متکلم اديب و فيلسوف شهير، معروف به "شيخ اشراق"، در سال ۱۱۵۵ میلادی در سهرورد در حوالی زنجان به دنيا آمد. وی پس از آن كه حكمت و اصول فقه را فرا گرفت در علوم حكمت و فلسفه سرآمد همگان شد و بر اثر تيزهوشی، قوت حافظه و نیک اندیشی ، در بسياری از علوم زمان به استادی دست يافت. سهروردی چون در بسياری از موارد، برخلاف رای قدما سخن گفته و از حكمت ايرانی و اصطلاحات دين زرتشتی استفاده كرده بود، متعصبان او را به الحاد و بی‌دينی متهم نموده و با نظر علمای حَلَب، فرمان به قتل او دادند.
تا اينكه سرانجام وی را در سال ۱۱۹۱ میلادی در ۳۷ سالگی به قتل رساندند.

فیلسوف نامدار ایرانی
اهل شهر سهرورد شهرستان خدابنده استان زنجان است.
وی از بزرگترین فلاسفه تاریخ ایران است که حکمت خسروانی ایران باستان را احیا کرد..

۸ مرداد،
بزرگداشت #شیخ_شهاب_الدین_سهروردی
روحش شاد و یادش ماندگار... 🥀

@ddrreamm

یک دو روزی می‌گذارَد یارِ من، تنها مرا
وه! که هجران می‌کُشَد امروز یا فردا مرا

شهر، دل‌گیر است تا آهنگِ صحرا کرد یار
می‌روم، شاید که بگشاید دل از صحرا مرا

یار آن‌جا و من این‌جا، وه! چه باشد گر فلک
یار را این جا رسانَد، یا بَرَد آنجا مرا؟


#هلالی_جغتایی

@ddrreamm

نفحات صبح دانی
ز چه روی دوست دارم

که به روی دوست ماند
که برافکند نقابی


#سعدی