@ddrreamm


یک شبی را  از  قضا  مهتاب  بود
آسمان بیدار ؛ زمین در خواب بود

بود در یک گوشه ای دریاچه ای
زاغکی دیدم کنارش بچه ای

سنگها دریاچه را بودند پشت
سنگها چون آدما ریز و درشت

در سکوت شب صدایی ساز شد
ساز سنگِ کوچکی آواز شد

گفت : که من کیستم ؟ من چیستم؟
چیز با ارزش در عالم نیستم

من گُلی نیستم که تا عطری دهم !!
نیستم آبی که یک بطری دهم

من همان سنگ صغیر و خُرده ام
ارزش خود را به گورم برده ام

سنگ را لهجه همی اعجاب بود
لهجه ای که فکرت او باب بود

گفت در دل سنگ کوچک جمله ای
جمله ای که پهن میکرد قله ای

سنگ چون از مردنش چالاک شد
حرف او بالاتر از افلاک شد

گفت : تفو بر تو بادا زندگی
دایما هستی وفات و بندگی

مرگ  در  نزدم  چقدر  زیباستی
مرگ در مظلوم چه خوش سیماستی

خود رهانید تا به بحرش افکند
مرگ تدریجیش را یکسر کند

جمله ی سد از پی اش جاری شدی
آب در روستا حفاری شدی

چیست آنکو خالی از ارزش بوَد
مطمئنا جمله با ارزش بُوَد

مومنی آنکو شناسد قدر خود
عارفانه بیند و گوید سرود

#امیر_مومنی

از اولین سروده هام در سن نوزده سالگی،،،

@ddrreamm

در مسلخ عشق جز نکو را نکشند
روبه صفتان زشت خو را نکشند

گر عاشق صادقی ز کشتن مگریز
مردار بود هر آنکه او را نکشند

#خاقانی

@ddrreamm

با هرچه نشینی و با هرچه باشی، خوی او گیری؛
در کاه نگری در تو پَژمردگی در آید،
در سبزه و گل نگری، تازگی درآید؛
زیرا همنشین، تو را در عالَمِ خویشتن کِشَد.

#مقالات_شمس_تبریزی

@ddrreamm

جهان
به مجلسِ مستانِ
بی‌خرد مانَد

که در شکنجه بُوَد
هرکسی که
هُشیار است

#صائب_تبریزی

@ddrreamm


من به هر جمعیتی نالان شدم
جفت بدحالان و خوش‌حالان شدم

  هرکسی از ظن خود شد یار من
   از درون من نجست اسرار من

    سر من از نالهٔ من دور نیست
لیک چشم و گوش را آن نور نیست

#مولانــــا

@ddrreamm

نازنین آمد و دستی به دل ما زد و رفت
پردهٔ خلوت این غمکده بالا زد و رفت

خواست تنهایی ما را به رخ ما بکشد
تنه ای بر در ِ این خانه‌ی تنها زد و رفت

      #هوشنگ_ابتهاج

@ddrreamm

از من تنها تو مانده‌ای
پَر باز می‌كنم
بالم بر آسمان غروب می‌سايد و شب می‌شود
تنها
در ظلمات جهان می‌گردم و
از بادها و شب پره‌گانم بيم نيست
از من
تنها تو مانده‌ای،،،

#شمس_لنگرودی

@ddrreamm

دل
که تنگ است
به
درگاه
خدا
باید رفت

#فریدون_مشیری

@ddrreamm

در بزم غیر ای بی وفا
بهر خدای مگذار پا

ما را و خود را بیش از این
آزرده و رسوا مکن

#فروغی_بسطامی

@ddrreamm

زیر باران درد تنهایی امانم را گرفت
ابر دلتنگی سراسر آسمانم راگرفت

باز در دل خاطرش از خاکِ آتش زد برون
شعله‌ بر آوندِ جان زد استخوانم را گرفت

آمدم تا از دهانش مِی بنوشم در خیال
لب به دندانش گزید و استکانم را گرفت

وصف چشمانش نگویم زد پر و بالم شکست
مرغ صیاد نگاهش آشیانم را گرفت

هیچ‌کس هرگز نداند آن پری با من چه کرد
ذره ذره عطر اغوشش توانم را گرفت

ناله کن ای دل ببار از دیده خون در خود شکن
عاقبت چرخ ستم دیدی که جانم را گرفت

بار الها نیست انصاف این که دستی بد سرشت
از فراسوی شب آمد سایه‌بانم را گرفت

#شهرزاد
#مرضیه_شهرزادپور

@ddrreamm


صبح است ساقیا قدحی پرشراب کن
دور فلک درنگ ندارد شتاب کن

زان پیشتر که عالم فانی شود خراب
ما را ز جام باده گلگون خراب کن

خورشید می ز مشرق ساغر طلوع کرد
گر برگ عیش می‌طلبی ترک خواب کن

روزی که چرخ از گل ما کوزه‌ها کند
زنهار کاسه سر ما پرشراب کن

ما مرد زهد و توبه و طامات نیستیم
با ما به جام باده صافی خطاب کن

کار صواب باده پرستیست حافظا
برخیز و عزم جزم به کار صواب کن

#حافظ

@ddrreamm

آن عشق
که در پرده بماند به چه ارزد؟

عشق است وهمین لذت اظهار و دگر هیچ

#شفایی_اصفهانی

@ddrreamm

از شبنم عشق خاک آدم گل شد
صد فتنه و شور در جهان حاصل شد

صد نشتر عشق بر رگ روح زدند
یک قطره از آن چکید و نامش دل شد

#مولانا

@ddrreamm


به درد عشق بمیرم
دوای خویش نپرسم

که عاشقم من وعاشق
صلاح کار نپرسد!

#امیرخسرو_دهلوی

@ddrreamm

نگارم دوش در مجلس به عزم رقص چون برخاست
گره بگشود از ابرو و بر دل‌های یاران زد

من از رنگ صلاح آن دم به خون دل بشستم دست
که چشم باده پیمایش صلا بر هوشیاران زد

کدام آهن‌ْدلش آموخت این آیین عیاری
کز اول چون برون آمد ره شب‌زنده‌داران زد

#حافظ

@ddrreamm


بلبل به چمن زان گل رخسار نشان دید
پروانه در آتش شد و اســــــرار عیان دید

عارف صـفت روی تو در پیر و جوان دید
یـعنی هـمـه جا عکـس رخ یار توان دید

دیوانه منم،
                من که روم
                                خانه به خانه

#شیخ_بهایی

@ddrreamm


کشاکش‌هاست در جانم
کشنده کیست می دانم

دمی خواهم بیاسایم
ولیکن نیستم امکان

#مولانا
#مهیا_پناهی

@ddrreamm

رفتن مِهرِ تو از
سینه‌ی من، ممکن نیست!

همچو نامی که کسی
نقش کند ، بَر حَجَری...!

#اوحدی