@ddrreamm

لفظها و نام‌ها چون دامهاست‌
لفظ شیرین ریگ آب عمر ماست‌

آن یکی ریگی که جوشد آب ازو
سخت کمیاب است رو آن را بجو

ریگ: شن و رمل، سنگ ریزه.
ریگ به معنی رمل آب را به خود می‌کشد و قنات و کاریز تا به ریگ (سنگ ریزه) نخورد آب خوب و کافی نمی‌دهد بدین مناسبت مولانا الفاظ را مانند ریگ بدو قسمت می‌کند یکی الفاظ شیرین دل فریب و خالی از حقیقت که باعث تباهی عمر است و دوم الفاظ و کلماتی که از روی صدق گویند که مایه‌ی فزایش عمر است از آن جهت که بر تجربت و اطلاع می‌افزاید و یا علم و معرفتی جدید می‌آموزد و شنونده را از صرف عمر مستغنی می‌گرداند.

@ddrreamm

صحبت عافیتت گر چه خوش افتاد ای دل
جانب عشق عزیز است فرومگذارش

صوفی سرخوش از این دست که کج کرد کلاه
به دو جام دگر آشفته شود دستارش

دل حافظ که به دیدار تو خوگر شده بود
نازپرورد وصال است مجو آزارش

#حافظ

@ddrreamm

☆مردادی جان تولدت مباࢪڪ ☆🥹🎂🎊

@ddrreamm


#امامعلی_حبیبی ( ببر مازندران )

ایشان قهرمان روس #بالاوادزه را ضربه فنی کرد بالاوادزه در مسابقات جهانی ۱۹۵۳ صاحب مدال طلا شده
و #محمدعلی_فردین مدال نقره جهان.
ببر مازندران در مسابقات جهانی بالاوازده را شکـست داد و مدال طلا دریافت کرد امامعلی که در خدمتشان بودم اظهار داشت به بالاوادزه گفتم اگر ده بار با هم مسابقه بدهیم باز هم تو را شکست می‌دهم.

@ddrreamm

قسمت دشمن انسان نشود روزی که

"دوستت دارمِ" معشوق
به "اما" برسد

#علی_صفری

@ddrreamm

جوانه‌ای که از تگرگ
وباد تازیانه خورده‌بود،
به شانه‌ی نسیم سر نهاد و گفت‌:

خوشا
خوشا
که آفتاب
چیره شد،

#واصف_باختری

@ddrreamm


تو نیستی که ببینی چقدر پاییز است
چقدر زندگی برگ‌ها غم انگیز است

مگر به قهر نگفتی که از تو بیزارم
چرا هنوز نگاهت محبت‌آمیز است؟

دلت درخشش یک سرزمین بی فاتح
دلم خرابه‌ی بعد از هجوم چنگیز است

مرا چگونه فراموش کرده‌ای ای دوست؟
ببین گذشته‌ات از خاطرات لبریز است

تمام هستی من آرزوی وصل تو بود
تمام هستی من بی تو سخت ناچیز است

 
از کتاب « از تو چه پنهان »
#مجید_ترکابادی

@ddrreamm


یک شبی را  از  قضا  مهتاب  بود
آسمان بیدار ؛ زمین در خواب بود

بود در یک گوشه ای دریاچه ای
زاغکی دیدم کنارش بچه ای

سنگها دریاچه را بودند پشت
سنگها چون آدما ریز و درشت

در سکوت شب صدایی ساز شد
ساز سنگِ کوچکی آواز شد

گفت : که من کیستم ؟ من چیستم؟
چیز با ارزش در عالم نیستم

من گُلی نیستم که تا عطری دهم !!
نیستم آبی که یک بطری دهم

من همان سنگ صغیر و خُرده ام
ارزش خود را به گورم برده ام

سنگ را لهجه همی اعجاب بود
لهجه ای که فکرت او باب بود

گفت در دل سنگ کوچک جمله ای
جمله ای که پهن میکرد قله ای

سنگ چون از مردنش چالاک شد
حرف او بالاتر از افلاک شد

گفت : تفو بر تو بادا زندگی
دایما هستی وفات و بندگی

مرگ  در  نزدم  چقدر  زیباستی
مرگ در مظلوم چه خوش سیماستی

خود رهانید تا به بحرش افکند
مرگ تدریجیش را یکسر کند

جمله ی سد از پی اش جاری شدی
آب در روستا حفاری شدی

چیست آنکو خالی از ارزش بوَد
مطمئنا جمله با ارزش بُوَد

مومنی آنکو شناسد قدر خود
عارفانه بیند و گوید سرود

#امیر_مومنی

از اولین سروده هام در سن نوزده سالگی،،،

@ddrreamm

در مسلخ عشق جز نکو را نکشند
روبه صفتان زشت خو را نکشند

گر عاشق صادقی ز کشتن مگریز
مردار بود هر آنکه او را نکشند

#خاقانی

@ddrreamm

با هرچه نشینی و با هرچه باشی، خوی او گیری؛
در کاه نگری در تو پَژمردگی در آید،
در سبزه و گل نگری، تازگی درآید؛
زیرا همنشین، تو را در عالَمِ خویشتن کِشَد.

#مقالات_شمس_تبریزی

@ddrreamm

جهان
به مجلسِ مستانِ
بی‌خرد مانَد

که در شکنجه بُوَد
هرکسی که
هُشیار است

#صائب_تبریزی

@ddrreamm


من به هر جمعیتی نالان شدم
جفت بدحالان و خوش‌حالان شدم

  هرکسی از ظن خود شد یار من
   از درون من نجست اسرار من

    سر من از نالهٔ من دور نیست
لیک چشم و گوش را آن نور نیست

#مولانــــا

@ddrreamm

نازنین آمد و دستی به دل ما زد و رفت
پردهٔ خلوت این غمکده بالا زد و رفت

خواست تنهایی ما را به رخ ما بکشد
تنه ای بر در ِ این خانه‌ی تنها زد و رفت

      #هوشنگ_ابتهاج

@ddrreamm

از من تنها تو مانده‌ای
پَر باز می‌كنم
بالم بر آسمان غروب می‌سايد و شب می‌شود
تنها
در ظلمات جهان می‌گردم و
از بادها و شب پره‌گانم بيم نيست
از من
تنها تو مانده‌ای،،،

#شمس_لنگرودی

@ddrreamm

دل
که تنگ است
به
درگاه
خدا
باید رفت

#فریدون_مشیری

@ddrreamm

در بزم غیر ای بی وفا
بهر خدای مگذار پا

ما را و خود را بیش از این
آزرده و رسوا مکن

#فروغی_بسطامی

@ddrreamm

زیر باران درد تنهایی امانم را گرفت
ابر دلتنگی سراسر آسمانم راگرفت

باز در دل خاطرش از خاکِ آتش زد برون
شعله‌ بر آوندِ جان زد استخوانم را گرفت

آمدم تا از دهانش مِی بنوشم در خیال
لب به دندانش گزید و استکانم را گرفت

وصف چشمانش نگویم زد پر و بالم شکست
مرغ صیاد نگاهش آشیانم را گرفت

هیچ‌کس هرگز نداند آن پری با من چه کرد
ذره ذره عطر اغوشش توانم را گرفت

ناله کن ای دل ببار از دیده خون در خود شکن
عاقبت چرخ ستم دیدی که جانم را گرفت

بار الها نیست انصاف این که دستی بد سرشت
از فراسوی شب آمد سایه‌بانم را گرفت

#شهرزاد
#مرضیه_شهرزادپور

@ddrreamm


صبح است ساقیا قدحی پرشراب کن
دور فلک درنگ ندارد شتاب کن

زان پیشتر که عالم فانی شود خراب
ما را ز جام باده گلگون خراب کن

خورشید می ز مشرق ساغر طلوع کرد
گر برگ عیش می‌طلبی ترک خواب کن

روزی که چرخ از گل ما کوزه‌ها کند
زنهار کاسه سر ما پرشراب کن

ما مرد زهد و توبه و طامات نیستیم
با ما به جام باده صافی خطاب کن

کار صواب باده پرستیست حافظا
برخیز و عزم جزم به کار صواب کن

#حافظ