بانو مهستی،،،

#حال_منم_خرابه🥀🥀🥀

❤️💗❤️@ddrreamm 👈✨

#صائب_تبريزي

مُهـر زن بر  دهن خنـده که در بزم جهان  

سرخود میخورد آن پسته که خندان باشد


@ddrreamm

ز تـو دیده چـون بـدوزم که تـویی چراغ دیده

ز تو کـی کـنار گیـرم که تو در میـان جـانی

#خواجوی_کرمانی

@ddrreamm

گوهر خود را مزن بر سنگ هر ناقابلی

صبر کن پیدا شود گوهرشناس قابلی

#صائب_تبریزی

@ddrreamm

بیا تا یک زمان امروز خوش باشیم در خلوت...

کـه در عالم نمی‌داند کسی احوال فـردا را!!....

#سعدی
@ddrreamm

بعد از این بر آسمان جوییم یار

زانکه یاری در زمین جستیم نیست


#مولانا


@ddrreamm

یک‌چند، در این مدرسه‌ها گردیدم
از اهل کمال، نکته‌ها پرسیدم

یک مسئله‌ای که بوی عشق آید از آن
در عمر خود، از مدرسی نشنیدم

#شیخ_بهايی
@ddrreamm

گويند : دل به آن بُتِ نامهربان مده


دل آنزمان ربود كه نامهربان نبود .. !



#اصلی_قمى
@ddrreamm 👈✨

@ddrreamm


مناظره بین پدر و دختر ،،،

🌺👌

@ddrreamm

عاشق شو ار نه روزی کار جهان سر آید
ناخوانده نقش مقصود از کارگاه هستی

در گوشه سلامت مستور چون توان بود
تا نرگس تو با ما گوید رموز مستی

عشقت به دست طوفان خواهد سپرد حافظ
چون برق از این کشاکش پنداشتی که جستی

#حافظ

بانو مرضیه و استاد بنان👌👏
بوی جوی مولیان👌🌹
@ddrreamm 👈✨

نه کسی منتظر است،
نه کسی چشم به راه

نه خیال گذر از کوچه ما دارد ماه

بین عاشق شدن و مرگ
مگر فرقی هست؟!

وقتی از عشق نصیبی نبری
غیر از آه

#فریدون_مشیری

@ddrreamm 👈✨

یار بگذشت از همہ خندان و از من خشمناڪ

عمر بر من مشڪل و بر دیگران آسان گذشت



#هلالی_جغتاۓ      
✨👈@ddrreamm

متاع مهر و وفا را نمی‌خرند به هیچ

چنین  متاع  ندیدم  به  هیچ  دکّانی


#فروغی_بسطامی     
✨👈@ddrreamm

#فریدون_مشیری
برای من توی همین تک مصرع خلاصه میشه:

#بیمار_خنده_های_توام_بیشتر_بخند ..

@ddrreamm 👈✨

ای دوست گاهگاهی میکن به من نگاهی

آخر چو چشم مستت من نیز ناتوانم


#عراقی

     @ddrreamm          👈✨

@ddrreamm

روزی ابوبکر واسطی به تیمارستانی رفت و دیوانه ای را دید که های و هوی می کرد و نعره می زد و می رقصید.

گفت؛ با این بندهای گران که ‏بر پای تو نهاده اند، چه جای نشاط و پایکوبی است؟

گفت؛ ای غافل....!
بند، بر پای من است، نه بر دل من.

تذکره الاولیا/ عطار

@ddrreamm


لحظه مردن تا تناسخ ،،،

@ddrreamm


#دماوند

دماوند‌ِ کُهَن ، آتش بر انگیز
جهان را با تفِ آه‌ات به‌هم ریز

بکِش سر را برون از بسترِ برف
ازاین خوابِ هزاران‌ساله برخیز

نمی‌بینی‌ زمین گشته دوباره
چپاول‌گاه‌ِ خون‌ریزان‌ِ چنگیز؟

نمی‌بینی که عفریتِ پَلَشتی
نهاده‌ بر سر‌ِ خود تاج‌ِ "پرویز"؟

نه آهنگ‌ِ "نکیسا" وُ  نه چنگی
نه‌ طبعی از نشاطِ واژه لبریز

نه شوقی در شقایق‌زارِ نوروز
نه‌ ذوقی در نگارستانِ پائیز

نه در شهرِ "سپاهان زنده‌رودی"
نه شوری در سلحشوران‌ِ "تبریز"

نه در قاموسِ کوهستان پلنگی
نه شیری در دلِ نیزارِ "نی‌ریز"

نمی‌بینی که خنیاگر در این بوم
نمی‌‌خوانَد نوای‌ِ شادی‌‌ا‌نگیز؟

غرورت را بِجُنبان ای دماوند
بنایِ شب‌پرستان را فرو ریز

نمی‌‌فهمی مگر با کوچ‌ِ شیران
پلنگی می‌کُنَد، روباهِ ناچیز؟

نمی‌بینی‌ که‌ مارِ دوشِ ضحاک
نموده نیشِ آدم‌خوارگی تیز؟

نمی‌فهمی که دیوِ درد و اندوه
شده با ایزدِ شادی‌ گلاویز؟

کهَن‌کوها، بیا با یک تَکانه
گُدازه بر سَرِ دیوان‌ فرو ریز.!

#محمد_دهقان