@ddrreamm

من از کجا غم و شادی این جهان ز کجا
من از کجا غم باران و ناودان ز کجا

چو آدمی به یکی مار شد برون ز بهشت
میان کژدم و ماران تو را امان ز کجا

شراب خام بیار و به پختگان درده
من از کجا غم هر خام قلتبان ز کجا

#مولانا

@ddrreamm

کسی را بخاطر ظاهرش یا لباس هایش و یا اتومبیلش دوست نداریم
دوستش داریم چون آوازی می خواند که تنها ما می شنویم

#اسکار_وایلد

@ddrreamm

چنین گفت پیش زغن کرکسی
که نبود ز من دوربین‌تر کسی

زغن گفت از این در نشاید گذشت
بیا تا چه بینی بر اطراف دشت

شنیدم که مقدار یک روزه راه
بکرد از بلندی به پستی نگاه

چنین گفت دیدم گرت باورست
که یک دانه گندم به هامون برست

زغن را نماند از تعجب شکیب
ز بالا نهادند سر در نشیب

چو کرکس بر دانه آمد فراز
گره شد بر او پای بندی دراز

ندانست ازان دانه بر خوردنش
که دهر افگند دام در گردنش

نه آبستن دُر بود هر صدف
نه هر بار شاطر زند بر هدف

زغن گفت ازان دانه دیدن چه سود
چو بینایی دام خصمت نبود؟

شنیدم که می‌گفت و گردن به بند
نباشد حذر با قَدَر سودمند

اجل چون به خونش برآورد دست
قضا چشم باریک بینش ببست

در آبی که پیدا نگردد کنار
غرور شناور نیاید به کار

#بوستان_سعدی
#باب_پنجم

@ddrreamm

#رودکی » رباعیات »
رباعی شمارهٔ ۳۳

از  کعبه  کلیسیا  نشینم  کردی
آخر  در  کفر  بی‌ قرینم  کردی

بعد از دو هزار سجده بر درگه دوست
ای عشق، چه بیگانه ز دینم کردی!

@ddrreamm

غم جهان مخور و پند من مبر از یاد
که این لطیفه عشقم ز ره روی یادست

رضا به داده بده وز جبین گره بگشای
که بر من و تو در اختیار نگشادست

مجو درستی عهد از جهان سست نهاد
که این عجوز عروس هزاردامادست

#حافظ

@ddrreamm

هزار معنیِ دیگر،
                   به غیر از آنچه تو دانی
درونِ عشق نهفته‌ست

کجاست آنکه تواند، یک از هزار شمارد؟
یکی همین نزدیک

قناریی که به آوازِ گرمِ خود کوشد

جدارِ سردِ قفس را ندیده انگارد

#شفیعی_کدکنی

@ddrreamm


آشیان و پرِ پرواز و گل و دانه و آب

همه را داد به ما چرخ، ولی در قفسی

#طغرای_مشهدی

@ddrreamm


یک روز
تاک بودم و مست...
یک روز
بید بودم و مجنون!
اما این بار خواهش می کنم
مرا قاصدک بیافرین!

آدم ها
خیلی وقت است
که به خبر های خوب محتاجند...

#حسین_متولیان

@ddrreamm

گویند  تمنایی  از  دوست   بکن   سعدی

جز دوست نخواهم کرد از دوست تمنایی

#سعدی

@ddrreamm

سفله طبع است جهان بر کرمش تکیه مکن
ای جهان دیده ثبات قدم از سفله مجوی

دو نصیحت کنمت بشنو و صد گنج ببر
از در عیش درآ و به ره عیب مپوی

گفتی از حافظ ما بوی ریا می‌آید
آفرین بر نفست باد که خوش بردی بوی

#حافظ

@ddrreamm


روزی ز پی گلاب می گردیدم
پژمرده عذار گل در آتش دیدم

گفتم که چه کرده ای که میسوزندت
گفتا که در این باغ دمی خندیدم

#ابوسعید_ابوالخیر

@ddrreamm

چه ساغرها تهی ڪردیم بر یادت، ڪه یک ذره

نه ساڪن گشت سوز دل، نه ڪمتر شد خمار ما

#اوحدی_مراغه_ای

@ddrreamm

دیدی که دردِ هجر به ظاهر صدا نداشت
سوزاند استخوان و به این اکتفا نداشت

دردیست زخمِ رفتن یارم که ای طبیب
تا بامدادِ روزِ قیامت دوا نداشت

روزی که آفرید دلم را خدای من
جز مهرِ مهربانِ خودم هیچ جا نداشت

زلفی که سر به زیر نهادست تا کمر
بنگر که آبشارِ بلندِ رها نداشت

من دلبرانه شعر برایت سروده ام
باید بمیرد آنکه به دل دلربا نداشت

آن کس که بی نگار به سر می برد حیات
در شهر خویش نیز کسی آشنا نداشت

#حیات_اله_پایانی

@ddrreamm

در گوش دلم گفت فلک پنهانی؛
حکمی که قضا بود ز من می‌دانی؟

در گردش خود اگر مرا دست بُدی،
خود را برهاندمی ز سرگردانی

#خیام

@ddrreamm

بهترین شهر همانجاست که دلبر آنجاست

دلبر ماست که آوازه او در همه جاست

#امیر_مومنی

@ddrreamm


زلف آشفته و خو کرده و خندان لب و مست
پیرهن چاک و غزل‌خوان و صراحی در دست

نرگسش عربده‌جوی و لبش افسوس کنان
نیم‌شب دوش به بالین من آمد بنشست

سر فرا گوش من آورد به آواز حزین
گفت: "ای عاشق دیرینه‌ی من! خوابت هست؟"

عاشقی را که چنین باده‌ى شب گیر دهند
کافر عشق بود، گر نشود باده‌پرست

برو ای زاهد و بر دُردکشان خرده مگیر
که ندادند جز این تحفه به ما روز الست

خنده‌ى جام می و زلف گره گیر نگار
ای بسا توبه که چون توبه‌ حافظ بشکست

#حافظ

@ddrreamm

می‌شد آن کس که جز او جان سخن کس نشناخت
من همی‌دیدم و از کالبدم جان می‌رفت

چون همی‌گفتمش ای مونس دیرینهٔ من
سخت می‌گفت و دل‌آزرده و گریان می‌رفت

پادشاها ز سر لطف و کرم بازش خوان
چه کند سوخته از غایت حرمان می‌رفت

#حافظ