🔻چرا به اینجا رسیدیم؟!🔻

🇮🇷: @darvishnameh

✍ در ویژه‌برنامه نوروزی شبکه یک سیما - هشتم فروردین ۹۹ - با عنوان: "یک گام تا ..." امیرمحمد زند گفتگو را با طرح این پرسش آغاز کرد: آقای درویش! چی شد که به اینجا رسیدیم؟ و این شاید مهم‌ترین پرسشی است که اگر پاسخش را نیافته و درک نکنیم، باید خود را برای پاندمی‌های به مراتب خطرناک‌تری آماده کنیم که دیگر یکسال به طول نخواهد انجامید؛ بلکه تاریخ حضور انسان بر کره خاکی را با همه‌ی زرادخانه‌های نظامی‌اش، با همه‌ی هواپیماهای مافوق صوت، رادارگریز و پهن‌پیکرش، با همه‌ی معابد، کلیساها، مساجد، کنیسه‌ها و آتشکده‌هایش؛ با همه‌ی آسمان‌خراش‌ها، برج‌ها، سدها و سازه‌های غول‌آسایش و خلاصه با همه‌ی متعلقاتی که فکر می‌کرد برایش اعتبار، قدرت، آرامش، رفاه، شوکت و بهشت به همراه می‌آورد، به پایان خواهد برد! آیا واقعاً از پاندمی کووید۱۹ عبرت می‌گیریم؟

#یک_گام_تا_...
#کووید۱۹
#کرونا
#کنشگری_محیط_زیستی
#شاخص_شهردار_خوب
#امیرمحمد_زند

🔻از تجمع دیروز در مقابل سازمان آب و برق خوزستان به راحتی عبور نکنیم!🔻

🇮🇷 @darvishnameh

1️⃣ در گرمای شدید و سوزان اهواز، روز گذشته - ۱۲ تیر ۱۴۰۰ - گروهی از هموطنان شریف ما تجمع آرامی را در مقابل سازمان آب و برق خوزستان برگزار کردند، آن هم نه برای آنکه حقوق‌شان قطع شده یا مشکل معیشتی دارند و یا منافع جناح سیاسی خاصی به خطر افتاده! بلکه به دلیل آنکه نگران زیستمندان‌ِ تشنه هورالعظیم هستند، نگران آبزیان، پرنده‌ها، گاومیش‌ها و همه‌ی جاندارانی که اینک در اثر نابخردی آدم‌ها، زندگی‌شان به خطر افتاده است.

2️⃣ رفتار این شهروندان، شاخص توسعه‌یافتگی، مسوولیت اجتماعی و غرورآفرین است. تصور انتشار این خبر در جهان پیشرفته امروز، آشکارا بهترین کارکرد در پروژه شکست ایران‌هراسی است. جهانیان می‌بینند در حالی گروهی می‌کوشند تا ایرانیان را خشونت‌طلب و طرفدار جریان‌های تروریستی چون طالبان معرفی کنند که آنها همچنان در سخت‌ترین شرایط جغرافیایی و اقلیمی دل‌نگران کیفیت زندگی موجوداتی هستند که هرگز نمی‌توانند پارتی آنها در بزنگاه‌های دیگر زندگی باشند.

3️⃣ فارغ از اینکه فشار آنها سبب شد تا مسوولین و دیگر شهروندان متوجه اهمیت و منزلت هورالعظیم شوند که در جایگاه خود، ستایش‌برانگیز است؛ می‌خواهم با تمام وجود از آنها قدردانی کنم ... از تک تکِ آن زنان و مردان دریادل و سبزاندیش که ثابت کردند فرزندان شریف فرهیختگانِ نامی وطن از فردوسی تا سهراب سپهری بوده و عملاً ثابت کردند که دل‌نگران سیراب‌شدنِ یک سپیدار هستند.

4️⃣ روزگاری سهراب عزیز با ناامیدی گفت: تو اگر در تپش باغ خدا را دیدی، همت کن و بگو ماهی‌ها حوض‌شان بی‌آب است ...کاش سهراب امروز بود و می‌دید که چه هموطنان پرشور و عزیزی در این سرزمین دارد که عمیقاً دل‌نگران حوض‌های بی‌آب ماهی‌ها، سوختن بلوط‌های زاگرس، نجات جان فلامینگوها از بختگان تا گاوخونی و میانکاله، نجات حراها از بندر دیر تا خورخوران و احیای دوباره کمنزیل‌ها در پاقلات و ... هستند. دمِ شما گرم که گرمی و امید می‌بخشید به همه‌ی آنهایی که دل در گرو آبادی خانه پدری و سرزمین مادری دارند. به وجودتان افتخار می‌کنم.

#پیام_تجمع_برای_نجات_زیستمندان_هورالعظیم
#بیداری_محیط_زیستی
#شکست_پروژه_ایران_هراسی
#کنشگری_محیط_زیستی_زنده_است
#بر_سر_حقابه_هورالعظیم_معامله_نمیکنیم
#نجات_ایران_در_گرو_نجات_تالابها

https://www.instagram.com/p/CQ5JtFbpx6t/?utm_medium=copy_link

🔻راه و رسمِ کنشگر محیط‌زیست بودن!🔻

🇮🇷 @darvishnameh

1️⃣ کنشگر محیط‌زیست طلبکار نیست؛ از کسی جز خود انتظار ندارد؛ مرثیه نمی‌سراید؛ به زمین و زمان دشنام نمی‌دهد؛ خواهان مرگ هیچ زیستمندی نیست؛ می‌بخشد؛ شخصیت دیگران را قضاوت نکرده و کینه‌ها و نفرین‌های خود را روی یخ می‌نویسد.

2️⃣ کنشگر محیط‌زیست برای دیده‌شدن نمی‌کوشد؛ صبور است و عمیقاً درک کرده که تغییر در بستر نسل‌ها رخ می‌دهد. او زود از کوره در نرفته و امیدش را تحت هیچ شرایطی از دست نمی‌دهد. فردی که می‌گوید: خانه از پای‌بست ویران است، نمی‌تواند یک کنشگر محیط‌زیست باشد؛ کنشگر واقعی محیط‌زیستی عمیقاً درک کرده که مهم نفس حرکت و تلاش است و نه مقصد، که چیزی نیست جز توهم مسافری در راه مانده.

3️⃣ نسخه کامل این گفتگو حدود هجده دقیقه است که می‌توانید در کانالم در یوتیوب به نشانی زیر تماشا کنید:

https://youtu.be/mdrMh6ZnkZ4

4️⃣ از بروبچه‌های لیرک؛ آرش جوینده، میثم محمدزاده، شایان سجادیان و زینب تبریزی بابت تولید این گفتگو قدردانی می‌کنم. منتظر روایت‌هایم از فروچاله‌ها و بحران‌های محیط‌زیستی استان فارس از دریچه دوربین میثم محمد‌زاده باشید.

#کنشگری
#محیط_زیست
#کنشگر_محیط_زیست_کیست
#خانه_لیرک
#آرش_جوینده
#زینب_تبریزی
#میثم_محمدزاده
#شایان_سجادیان
#محمد_درویش

https://www.instagram.com/tv/CX7tRajFucr/?utm_medium=copy_link

🔻راز و رمز کنشگری محیط‌زیستی به روایت محمد درویش!🔻

🇮🇷 @darvishnameh

1️⃣ این گفتگو به ویژه این روزها می‌تواند برای متولیان و مدعیان رسمی دانش آبخیزداری زنهاردهنده باشد!

2️⃣ لابد می‌دانید که برخی از مدیران و متخصصان کنونی آبخیزداری به نگارنده و دوستانم تاخته‌اند که چرا در تحلیل خسارت سنگین سیل‌های اخیر در امام‌زاده داود و مزداران علیه آبخیزداری سازه‌محور موضع گرفته‌اید؟

3️⃣ نخست آنکه آن دوستان باید بدانند که پرواز، مدیون بادِ مخالف است و اگر واقعاً خواهان ارتقای این دانش در ایران هستید باید به استقبال صداهای مخالف بروید. دوم اینکه خداوکیلی چند نفر از شما با عشق این رشته را انتخاب کرده و انتخاب نخست‌تان در دانشگاه بوده است؟ حتماً علی سلاجقه، هم‌کلاسی‌ام دقیقاً می‌داند که چه می‌گویم و شاید بهتر باشد بیشتر بازش نکنم!

4️⃣ بگذریم ... سپاس از فائزه حسنی، مهراوه موسوی و یاران‌شان در موسسه فرهنگی هنری باور که مجال این گفتگوی دلی‌طور را در کافه گالری هاگ فراهم کردند:

@official.bavar
@faezehasaniii
@mehraveh_moosavi
@pouyachild

5️⃣ نسخه کاملش را در بیست و چهار دقیقه می‌توانید در کانال‌هایم در آپارات و یوتیوب تماشا کنید. ممنون که با عضویت در آنها از بیشتر دیده‌شدن بیش از چهارصد ویدیو مربوط به بیش از سه دهه فعالیتم حمایت می‌کنید:

https://www.aparat.com/v/eCTm3

https://youtu.be/mjnW6e3gIFI

#کنشگری_محیط_زیستی
#بهانه_های_سرکردن_زمستان
#پرچم_امید
#عشق_به_آبخیزداری
#باباگله
#محیط_زیست
#موسسه_فرهنگی_هنری_باور
#دلنوشته_های_محمد_درویش

🟢کنشگری هزینه دارد، اگر اهل پرداخت هزینه‌اش نیستیم، با عنوانش عکس یادگاری نگیریم!🟢

📚 @darvishnameh

1️⃣ از آلمان خبر می‌رسد که گروهی از کنشگران محیط‌زیستی در اعتراض به آلودگی محیط زیست دست خودشان را با چسپ به آسفالت خیابان چسباندند و‌ راه را بند آوردند. به نحوی که پلیس مجبور شده برای متفرق‌کردن آنها و بازکردن راه از دریل برای بریدن آسفالت، همانطور که در این کلیپ می‌بینید، استفاده کند!
@lakamir

2️⃣ نگاه کنید به زحمتی که این جوان‌ها در دفاع از مایملک محیط‌زیستی خود متحمل می‌شوند. شاید بگویید اگر در ایران بود، به جای فروکردن دریل در آسفالت، نیروهای امنیتی از روش‌های به مراتب خشونت‌بارتری استفاده می‌کردند!

3️⃣ چندی پیش در یک همایش محیط‌زیستی از حاضران پرسیدم: چرا علیه تخریب رویشگاه جنگلی زاگرس در استان‌تان دست به تظاهرات آرام، تحصن یا تشکیل زنجیره انسانی نمی‌زنید؟ برخی‌ها پاسخ‌شان این بود که مدیر آن شرکت دولتی وابسته به وزارت نفت که مشغول تخریب جنگل است، هنوز به ما مجوز نداده!

4️⃣ این کلیپ را لطفاً دوباره و با دقت ببینیم؛ رنج کدامیک بیشتر است: اینها یا آنها که منتظر مجوز مانده‌اند؟!

#محمد_درویش
#کنشگری

🟢 در گام هفتم به کلمرز و عادل سالاری می‌رسیم!🟢

📚 @darvishnameh

1️⃣ ساعت هشت امشب، نهم مرداد ۱۴۰۲ در هفتمین جلسه از کارگاه برخطِ راز شادزیستن با طبیعت به عادل سالاری و جنبش کلمرز می‌رسیم:

https://amozegara.com/product/tabiat/

2️⃣ تاکنون بیش از پانصد و چهل دقیقه با مخاطبین کارگاه که اینک شمارشان به یکصد و شش نفر رسیده، درباره چگونگی کنشگری با امید سخن گفته و به پرسش‌های طرح شده در حد بضاعت و تجربه‌های زیسته‌ام پاسخ داده‌ام.

3️⃣ در روزگاری که پیوسته منتظریم با هر پست محیط‌زیستی بر ابعاد نگرانی، خشم و ناامیدی‌مان از بهبود شرایط محیط‌زیستی وطن افزایش یابد، چگونه می‌توان با امید، شجاعت و درایت همچنان ادامه داد و نفس کم نیاورد؟

4️⃣ تجربه آشنایی‌ام با مردم شریف کهنوج و جنبش کلمرز و شخصیت محوری این جنبش، عادل سالاری، بی‌شک یکی از امیدبخش‌ترین و شورآفرین‌‌هاست.

5️⃣ گراهام گرین می‌گوید: برخی آدم‌ها می‌آیند تا صدای خنده‌ی ما کمی بلندتر، لبخند رضایت‌مان اندکی ژرف‌تر و زندگی‌مان مقداری بهتر شود! به باورم عادل سالاری یکی از آن آدم‌هاست ...

#راز_شادزیستن_با_طبیعت
#کنشگری_پیش_برنده
#عادل_سالاری
#محمد_درویش

https://www.instagram.com/reel/CvWshZ6I_Jc/?igshid=MzRlODBiNWFlZA==

همه روز و شب برای محیط‌ زیست
https://t.me/oaktree_loverbikers/1571

امروز برابر با پنجم ژوئن، مصادف است با روزجهانی محیط زیست..

ما بلوطبانان پا به رکاب، گرچه از اهتمام سازمان ملل و نیز گرانسنگ های به پاخاسته برای تکریم چنین روزهای مبارکی، سپاسگزاریم اما از عمق دل و کُنه فهم حداقلی مان از محیط زیست، باور داریم که هر آنکه پای در وادی خدمت داوطلبانه به محیط زبست و برپاداشتن شعائر سبز می نهد، خوب می داند که نه یک روز بلکه همه روزها، شب ها، ساعات و لحظه های عُمرش ناکافی است تا از غم بهبود نوع تعامل و ارتباط و نیز زدودن غبار بر سیمای طبیعت و صدالبته تیمارگری زخم وارده بر تن آن رها شود.

وااسفا که طبیعت و محیط امروز زیست جمعی ما، چنان در تاروپود بروکراسی زنگ زده، متولیان متکی به صندلی، مردمان خودبین طبیعت قربانی و فعالان کلیک کن مجازی گرفتار شده که نفس های آخر زندگی خود را تجربه می کند و اگر عزمی جزم و مطالبه ای مستمر، جمعی و ملی شکل نگیرد چه بسیار محتمل است که شاهد انقراض گونه های گیاهی، درختی و جانوری باشیم.

بر همین اساس، بلوطبانان پا به کاب، در چنین روزهایی(هفتم خردادماه ۱۳۹۹)تشکل یافتگی خود را با حضور و البته راهبری مهندس محمد درویش-رییس کمیته محیط زیستی کرسی سلامت اجتماعی یونسکو، جشن گرفتند تا همه عُمر، پاسبانان واقعی محیط پیرامونی باشند.

‌ اینک بعد از چندسال، گرچه مفتخریم که به پاس فعالت های جسته و گریخته مان، چند مقام و عنوان منطقه ای و ملی را نصیب برده ایم ولی همواره دل نگرانیم که آنی نشدیم که می باید می شدیم و هنوز راه درازی درپیش داریم تا هر شب و روزمان و هرساعت و لحظه مان به صورت مؤثر برای طبیعت و در خدمت ژینایی آن باشد.

باشد که چنین روزها و مناسبت هایی یادمان بیندازند چه هستیم و چه نیستیم و باید باشیم تا بلکه سرسوزنی به اهداف جمع توافق و البته بنیان ساخت #سی_دوچرخه، #سی_بلوطبان و #ده_هزارحامی، نزدیک شده و آنی شویم که باید می شدیم...

فرصت کوتاه و تهدیدها زیاد و همتی بباید،
تا هر شب و روز و لحظه مان،
افزودن بر فهم ارزش اکولوژیکی گونه ها و عناصر طبیعت و پایداری محیط زیست جمعی مان باشد..

🌳❤🚴
#بلوطبانان_پابه_رکاب
#روز_جهانی_محیط_زیست
#کنشگری_تمام_وقت

@oaktree_loverbikers
@darvishnameh
@sopskf