🔹️هرمز، چگونه هرمز میماند؟!🔹️
🇮🇷: @darvishnameh
✍ جزیرهای کوچکتر از پنجاه کیلومتر مربع که دستکم روزی هزارنفر از آن بازدید میکنند و گاه تعدادِ گردشگرانش بیشتر از حدود ۶هزارنفر اهالی ثابت هرمز است، چرا نمیتواند از محل عوارض ورود گردشگر مشکل #زباله را به یک فرصت بدل کند؟ این نحوهی مدیریتِ یکی از زیباترین جزایر خلیجفارس نشان از فقدان آیکیو یا بیمسوولیتی در دستگاه متولی گردشگری کشور و دیگر نهادهای مرتبط دارد. چرا باید زباله را همچنان در جایی از جزیره، آنهم در زیستگاه لاکپشت پوزهعقابی و در جنب پاسگاه محیطبانی سازمان حفاظت محیطزیست رها کرده و سوزاند؟ برای آنکه هرمز، هرمز بماند؛ باید به فرهنگ و سنتهای مردم شریف هرمز احترام نهاده و با مشارکت جوانان و نخبگان جزیره، طرح توسعهی این جزیرهی استثنایی را از نو بازآفرینی کنیم. هرمز باید به الگوی گردشگری منطقه بدل شود، نه البته با منطق سرنیزه، سختگیریهای ایدئولوژیک یا استقرار دادگاه انقلاب! بلکه با حرمتنهادن به مهمترین سرمایهی ایران، یعنی آدمی. مردمانی که منزلت ببینند، هرگز زبالهی خود را در طبیعت رها نمیکنند. هرگز بر آلودگیهای صوتی و دیداری منطقه نمیافزایند، هرگز مروج بیبندوباری و ترویج مواد مخدر در جزیره نمیشوند. هرمز از دست میرود اگر شبیه صنعت کشاورزی به آن نگریسته شود! ما کشاورزی خود را عملاً نابود کردیم، چون فکر کردیم کشاورزی فقط به زمین، آب، کود و سم نیاز دارد و سرمایهگذاری آنچنانی نمیخواهد! اینک برای جبران عملکرد فاجعهبارمان در کشاورزی گاه به پنجاههزارسال زمان نیاز داریم تا فقط مشکلِ فرونشستها را حل کنیم. با گردشگری و هرمز هم همان خطا را تکرار کردهایم و فکر میکنیم چند چشمانداز زیبا، یکی دو سطل آشغال، چند رستوران و اقامتگاه میتواند برای ما ثروت پایدار بیافریند بدون آنکه برنامهای منسجم برای ارتقای آنچه به آن سواد بومگردی مسوولانه و فهم بومشناختی ساکنان، گردشگران و مسوولان میگویند، داشته باشیم. گاه میگویند: کشوری که میتواند در شرایط تحریم، موشک بالستیک تولید کند و یا کیک زرد بسازد، چرا مشکل زباله، شیرابه، گردشگری مسوولانه، ساخت دوچرخه و خودروی ملی را نمیتواند حل کند؟ پاسخ من ساده است! به همان دلیل که در جهان هزار میلیارددلار در سال وجود دارد که خرج ساخت و خرید جنگافزار شود، اما پنجاه میلیارددلار وجود ندارد تا پژوهشهای محیطزیستی برای مهار خطر تغییرات اقلیمی سامان گرفته و یا فقر و گرسنگی در جهان مهار شود! ما در یک بیاخلاقی، آزمندی و خودخواهی ایدئولوژیک اسیر شدهایم.
#هرمز_را_دریابیم
#نه_به_پرورش_میگو_در_هرمز
#نه_به_قاچاق_خاک_هرمز
https://instagram.com/p/B8lRoW8lFea/?igshid=mc8tee9lgpx8
🇮🇷: @darvishnameh
✍ جزیرهای کوچکتر از پنجاه کیلومتر مربع که دستکم روزی هزارنفر از آن بازدید میکنند و گاه تعدادِ گردشگرانش بیشتر از حدود ۶هزارنفر اهالی ثابت هرمز است، چرا نمیتواند از محل عوارض ورود گردشگر مشکل #زباله را به یک فرصت بدل کند؟ این نحوهی مدیریتِ یکی از زیباترین جزایر خلیجفارس نشان از فقدان آیکیو یا بیمسوولیتی در دستگاه متولی گردشگری کشور و دیگر نهادهای مرتبط دارد. چرا باید زباله را همچنان در جایی از جزیره، آنهم در زیستگاه لاکپشت پوزهعقابی و در جنب پاسگاه محیطبانی سازمان حفاظت محیطزیست رها کرده و سوزاند؟ برای آنکه هرمز، هرمز بماند؛ باید به فرهنگ و سنتهای مردم شریف هرمز احترام نهاده و با مشارکت جوانان و نخبگان جزیره، طرح توسعهی این جزیرهی استثنایی را از نو بازآفرینی کنیم. هرمز باید به الگوی گردشگری منطقه بدل شود، نه البته با منطق سرنیزه، سختگیریهای ایدئولوژیک یا استقرار دادگاه انقلاب! بلکه با حرمتنهادن به مهمترین سرمایهی ایران، یعنی آدمی. مردمانی که منزلت ببینند، هرگز زبالهی خود را در طبیعت رها نمیکنند. هرگز بر آلودگیهای صوتی و دیداری منطقه نمیافزایند، هرگز مروج بیبندوباری و ترویج مواد مخدر در جزیره نمیشوند. هرمز از دست میرود اگر شبیه صنعت کشاورزی به آن نگریسته شود! ما کشاورزی خود را عملاً نابود کردیم، چون فکر کردیم کشاورزی فقط به زمین، آب، کود و سم نیاز دارد و سرمایهگذاری آنچنانی نمیخواهد! اینک برای جبران عملکرد فاجعهبارمان در کشاورزی گاه به پنجاههزارسال زمان نیاز داریم تا فقط مشکلِ فرونشستها را حل کنیم. با گردشگری و هرمز هم همان خطا را تکرار کردهایم و فکر میکنیم چند چشمانداز زیبا، یکی دو سطل آشغال، چند رستوران و اقامتگاه میتواند برای ما ثروت پایدار بیافریند بدون آنکه برنامهای منسجم برای ارتقای آنچه به آن سواد بومگردی مسوولانه و فهم بومشناختی ساکنان، گردشگران و مسوولان میگویند، داشته باشیم. گاه میگویند: کشوری که میتواند در شرایط تحریم، موشک بالستیک تولید کند و یا کیک زرد بسازد، چرا مشکل زباله، شیرابه، گردشگری مسوولانه، ساخت دوچرخه و خودروی ملی را نمیتواند حل کند؟ پاسخ من ساده است! به همان دلیل که در جهان هزار میلیارددلار در سال وجود دارد که خرج ساخت و خرید جنگافزار شود، اما پنجاه میلیارددلار وجود ندارد تا پژوهشهای محیطزیستی برای مهار خطر تغییرات اقلیمی سامان گرفته و یا فقر و گرسنگی در جهان مهار شود! ما در یک بیاخلاقی، آزمندی و خودخواهی ایدئولوژیک اسیر شدهایم.
#هرمز_را_دریابیم
#نه_به_پرورش_میگو_در_هرمز
#نه_به_قاچاق_خاک_هرمز
https://instagram.com/p/B8lRoW8lFea/?igshid=mc8tee9lgpx8
Instagram
محمد درویش | Mohammad Darvish
. . 🔹️هرمز، چگونه هرمز میماند؟!🔹️ . ✍ جزیرهای کوچکتر از پنجاه کیلومتر مربع که دستکم روزی هزارنفر از آن بازدید میکنند و گاه تعدادِ گردشگرانش بیشتر از حدود ۶هزارنفر اهالی ثابت هرمز است، چرا نمیتواند از محل عوارض ورود گردشگر مشکل #زباله را به یک فرصت بدل…