محمد درویش
15.5K subscribers
5.66K photos
1.33K videos
141 files
4.16K links
برای اعتلای طبیعت وطنی که دوستش داریم.
دیدگاه‌های رییس کمیته محیط‌زیست در کرسی سلامت اجتماعی یونسکو

نحوه درج پیام یا ارسال عکس در تلگرام:
@mohammaddarvish44

محمّد درویش در ویکی‌پدیا:
https://fa.m.wikipedia.org/wiki/محمد_درویش
Download Telegram
👆👆👆باورکردنی نیست، اما حقیقت دارد! به گزارش سازمان خواروبار کشاورزی جهان، از نظر حجم انتشار، غذاهای دور ریخته شده، پس از کشورهای آمریکا و چین، سومین منبع تولید گازهای گلخانه‌ای در جهان محسوب می شوند!

مفهوم ساده جمله خبری فوق آن است که نه تنها ضایعات کشاورزی و غذایی که اینک به بیش از ۱.۳ میلیاردتن در سال رسیده، سبب هدررفت حجم بزرگی از اندوخته های آب شیرین جهان و ایران می شود؛ بلکه خود وجود این پسماند، از مولفه های شتاب بخشیدن به تغییر اقلیم و جهان گرمایی است!
بنابراین، شاید به جای ساختن سد بیشتر و حفر چاه فراوان تر برای اهدای آب فزون تر به بخش کشاورزی، باید در اندیشه ارتقای نرم افزاری بخش کشاورزی و مدیریت مصرف باشیم و سرمایه های ارزشمند خود را در پای ساختن این سازه های پهن پیکر سیمان اندود و گرانقیمت به هدر ندهیم.

#سدسازی
#ضایعات_غذایی

@darvishnameh
@darvishnameh

🔴طرحهای انتقال آب و مواضع یک کنشگر محیط زیست!🔴

بخش نخست: یک #سمن_محیط_زیستی از چه مطالباتی باید خود را برحذر دارد؟!

اهالی عزیز #درویشنامه!
خطاب آنچه می خوانید، آن گروه از هموطنان ماست که خود را #کنشگر_محیط_زیستی و فعال در یک سازمان مردمنهاد یا #سمن می دانند. مفهوم #طرح_انتقال_آب_بین_حوضه_ای، آشکارا با نخستین آموزه یک دوستدار یا اکتیویست محیط زیستی تناقض دارد. اجرای چنین طرحهایی - از جمله #بارورسازی_ابرها - به منزله کاهش کارایی و افزایش ناپایداری بومشناختی یا اکولوژیکی حوضه مبدا یا بخشی دیگر از بوم سازگان -اکوسیستم- است. رخدادی که منجر به برهم خوردن نظام آبشناختی یا هیدرولوژیکی حوضه آبخیز یا منطقه شده و درنهایت، تنشی را به همراه می آورد که در میان مدت و درازمدت کیفیت زندگی همه زیستمندان ساکن در هر دو حوضه را متاثر کرده و منجر به افزایش ناپایداری یا بارگذاری های خلاف #ظرفیت_زیستی می شود.

🔴 این، یک اصل خدشه ناپذیر و #منشور_غیرقابل_معامله هر فردی است که ادعای محیط زیستی بودن دارد. به دیگر سخن، نمی شود فردی که در #جمعیت_مبارزه_با_استعمال_دخانیات مشغول فعالیت است، عکس پروفایلش، چهره فکورانه وی در هاله ای از #دود_سیگار باشد!

🔴 متاسفم که مجبورم چنین واقعیتهایی که علی القاعده باید چون روز روشن و آشکار باشد را دوباره شرح دهم. اما این روزها با عملکرد و بیانیه های شگفت آور و تاسف باری از سوی برخی به اصطلاح سمن ها یا دوستداران محیط زیست و آب و منابع طبیعی در #اصفهان، #چهارمحال_و_بختیاری، #یزد، #سمنان، #ارومیه، #کرمان، #هرمزگان، #کهگیلویه_و_بویراحمد، #خوزستان، #قم، #تهران، #قزوین، #خراسان و #فارس روبرو شدم که شدیداً ناامیدکننده و عمیقاً غم انگیز بود!

🔴 ای آنهایی که برای منافع شخصی یا قبیله ای یا استانی خود پا بر روی اصول خدشه ناپذیر اخلاق محیط زیستی نهاده و خواهان اجرای طرح های انتقال آب بین حوضه ای چون #بهشت_آباد، #بیرگان، #بن_بروجن، #تونل_چغاخور، #چشمه_های_قطری، #تونل_زاب، #تونل_گلاب و ... هستید! بدانید که شما یک محیط زیستی واقعی نیستید. شما می توانید در قالب یک #حزب_سیاسی یا یک #تشکل_صنفی یا جمعیت دوستداران اصفهان و اهواز و شهرکرد و یزد و قم و ... به فعالیت خود ادامه دهید، اما لطفاً #نام_مقدس یک #کنشگر_محیط_زیستی را که برایش مصلحت درازمدت و پایدار کره زمین مطرح است را با چنین تظاهرات و شوهای پوپولیستی #طبیعت_ستیزانه و غیراخلاقی آلوده نکنید و اجازه دهید آن اندک کنشگر واقعی محیط زیستی که در دفاع از آرمانهایش، تحت شدیدترین فشارهای امنیتی و سیاسی قدرت سالارانِ تا #نوک_بینی_بین، قرار دارند، با احترام و وجدانی آسوده سر بر بالین نهاده و به فکر تغییر نام و مرامشان نیافتند!

🔴 این آخرین هشدار به تشکلهایی است که به بهانه محیط زیست فعالیت می کنند، اما در عمل مواهب طبیعی سرزمین شان را به #نانی می فروشند و حاضرند به قیمت افزایش تنشهای منطقه ای و فشارهای بوم شناختی، روزگار صرفاً خودشان بهتر شود.

🔴 نخستین آرمانِ همه ما باید احترام به قوانین طبیعت و مطالبه از حاکمیت برای تغییر چیدمان توسعه برمبنای موازین علمی و اخلاقی بوم شناختی باشد. ما باید بر #غلبه_تفکر_سازه_ای در مدیریت آب که عده ای سوداگر نان شان در تداوم آن است، پایان دهیم. ما باید هشدار دهیم که اگر همه برای مهار #۳۵_میلیون_تن غذایی که در سال هدر می رود، هم قسم شویم، آنگاه دستکم با حدود #۲۷_میلیارد_متر_مکعب آب مازاد روبرو خواهیم شد که بیش از سه برابر نیاز شرب ۸۰ میلیون ایرانی است.

راهکار ما برای مقابله با کم آبی، تقویت سامانه های #بازچرخانی_آب تا ۱۸ بار، احیای شگرد #کاریز، حمایت از #آبخیزداری و #آبخوانداری خردمندانه، مطالبه پژوهشهای دقیق برای شناسایی #آبهای_تجدیدپذیر_ژرف - و نه #فسیلی - کاهش #ضایعات بخش کشاورزی در سطح ۵ درصد با تقویت روشهای بسته بندی، حمل و نقل، دپو و ایجاد سردخانه های کافی، رفتن به سمت روشهای #بی_خاکورزی و #کشت_گلخانه_ای در کشاورزی، #استحصال_انرژی_های_نو به جای تامین انرژی از نیروگاههای #حرارتی و #برق/آبی و #ذغال_سنگی؛ کاهش استفاده از #پلاستیک، کاهش استفاده از #پروتئین_حیوانی در سبد غذایی، مرمت #شبکه_فرسوده لوله کشی شهری، ارتقای #راندمان_آبیاری، تقویت #کسب_و_کارهای_سبز چون رونق #بومگردی_مسوولانه، #بازرگانی و #گردشگری_تاریخی/فرهنگی و به روزکردن سامانه صنایع پرمصرف چون #فولاد و #سیمان و #سفال و #کاشی و #لاستیک و #معدن است.

@darvishnameh

🔴 ادامه دارد ...

👇👇👇
❇️ محیط زیستی ها، حامی فرهنگ و رسوم اصیل ایرانی هستند ❇️

سالانه چقدر #گندم را به هدر می‌دهیم؟ صد هزار کیلو؟ صد هزار تن؟ بیشتر یا کمتر؟
سالانه چقدر آب را به هدر می‌دهیم؟ یک میلیون لیتر؟ یک میلیون متر مکعب؟ بیشتر یا کمتر؟
سالانه چقدر ماهی را از دست می‌دهیم؟ صدهزار قطعه؟ یک میلیون قطعه؟ بیشتر یا کمتر؟
آیا می‌دانید در کشور سالانه 4 هزار و 600 میلیارد تومان یارانه به نان تعلق می‌گیرد که حدود 30درصد این یارانه صرف #ضایعات_آرد و #نان می‌شود؟ به دیگر سخن، ایرانیان سالانه حدود سه میلیون تن گندم را بدون مصرف به هدر می‌دهند. این در حالی است که بخش قابل توجهی از گندم، پیش از تبدیل شدن به نان، به هدر می‌رود! در این میان، اگر همه 22 میلیون خانواده ایرانی، از سبزه در هفت سین خود استفاده کنند که نمی‌کنند، آنگاه زمینی به وسعت 1800 هکتار باید به کشت گندم سبزه هفت سین اختصاص یابد؛ یعنی از 4 میلیون هکتار وسعت کشتزارهای گندم، کمتر از پنج صدم درصد آن برای سبزکردن سفره‌های هفت سین ایرانیان اختصاص دارد. پرسش اصلی این است که چرا نگرانی و واکنش ما نسبت به این پنج صدم درصد بیشتر از آن 30 درصد است؟! واقعا چرا هیچ پویشی برای هدررفت سه میلیون تن گندم در سال به چشم نمی‌خورد، اما این پنج یا شش هزار تن اینقدر تو چشم است؟! این درحالی است که سهم قابل توجهی از سبزه‌های عید را می‌توان یا تبدیل به کمپوست کرد و یا برای غذای دام اختصاص داد، درست مثل کاری که تشکل‌های مردم‌نهاد در برخی از استان‌های کشور از جمله چهارمحال و بختیاری، فارس، قزوین، آذربایجان شرقی، زنجان و ... انجام می دهند.
در مورد آبی که برای سبز کردن سبزه‌ها مصرف می‌شود، رقم نیم میلیون مترمکعب ذکر شده است؛ در صورتی که فقط در تهران به اندازه آب پشت سد کرج، که معادل 400 برابر آن رقم است، به دلیل فرسودگی شبکه لوله‌کشی شهری و قلدری برخی مشترکین! آب بدون محاسبه و پرداخت آب بها هدر می‌رود و در کل کشور بیش از 32 میلیارد متر مکعب پساب از دسترس خارج می‌شود و نیز در اثر ضایعات بخش کشاورزی بیش از 27 میلیارد متر مکعب آب هدر می‌رود! چرا کسی نگران این رقم‌های بزرگ نیست و آن رقم‌های اندک برایش بزرگ و هدررفتش گناهی نابخشودنی به نظر می‌رسد؟! این در حالی است که اصولا کشت گندم در کشور در بسیاری از مناطق که میانگین تبخیر سالانه آن بیش از دوهزار میلیمتر است، یک خطای راهبردی است و به هدررفت کارمایه‌ها منجر می‌شود. از آن بامزه‌تر ماجرای ماهی سرخ سفره‌های هفت‌سین است! کل ماهی‌های قرمزی که به سر سفره هفت سین ایرانیان می‌آید، چیزی کمتر از 4 درصد از مجموع ماهی‌های زینتی است که در ایران تولید یا وارد کشور می‌شود؛ #ماهی_قرمز یک گونه در معرض خطر انقراض هم نیست و به راحتی می‌توان آن را مراقبت کرده و سالها زنده نگه داشت و یا در استخرها و آبگیرهای بسته شهری رها کرد. اما کسی پر خاطرش نیست که حاصل طرح های انتقال آب بین حوضه‌ای و سدسازی منجر به نابودی 30 درصد از کل گونه‌های آب شیرین، شده و سالانه میلیاردها قطعه ماهی یا در رودخانه‌های پایین دست سدها و یا در اثر آلودگی خلیج فارس و دریای خزر می‌میرند. یعنی حتی اگر فرض کنیم که همه 40 میلیون قطعه ماهی قرمز سر سفره هفت سین ایرانیان می‌میرند که نمی‌میرند، این رقم یک صدهزارم ماهی‌هایی نیست که در اثر آزمندی و نادرایتی انسانی سالانه از دست می‌دهیم! ماهی‌هایی که اغلب آنها بسیار ارزشمندتر از ماهی سرخ بوده و اندمیک کشور هم هستند.

🔴 راست آن است که باید هشیار باشیم! طرفداران محیط زیست، نباید خود را در برابر سنت‌های ملی قرار داده و بدین‌ترتیب، حرف حساب مان هم شنیده نشود. آنها باید تاریخ این کهن بوم و بر مقدس را دقیق‌تر بخوانند تا دریابند که حضور ماهی قرمز در سفره هفت سین ایرانیان، قدمتی طولانی داشته و نشان از آرزوی پدران و مادران ما برای سالی پربرکت و پرباران است. محیط زیستی‌ها باید نشان دهند که نه مخالف توسعه واقعی هستند و نه مخالف اجرای آیین‌های ملی ایرانیان. در عوض باید بکوشیم تا چهارشنبه سوری، این جشن ملی و عزیز ایرانیان، به چهارشنبه سوزی یا جنگی شهری بدل نشود و با احیای رسمی دلنواز چون قاشق‌زنی از آلودگی صوتی وحشتناک چهارشنبه سوری‌های چند سال اخیر بکاهیم و بر مهرورزی هایش بیافزاییم.

@darvishnameh
🇮🇷: @darvishnameh

🔴برای مهار بحران آب چه باید کرد؟🔴

https://instagram.com/p/BecqSqinJqz

🔸 سرمقاله امروز بهار:

1⃣ آیا باید همچنان توپ را در زمین مردم انداخت؟ آیا اگر صحبت از کمبود آب میشود، با کم کردن مصارف آب آشامیدنی در بخش شرب توسط مردم مشکل حل خواهد شد؟ آیا مردم باید گلدانهایشان را کمتر آب بدهند؛ در آستانه نوروز آب کمتری در خانه تکانی ها مصرف کنند و خودرو های خودشان را با آب شرب نشویند؟ پاسخ البته مثبت است و همه باید تا آنجا که میتوانیم قدر قطره قطره آب را دانسته و کمتر مصرف کنیم. یادمان باشد که هم اکنون سرانه آب شرب برای مردم #کیپ_تاون در آفریقای جنوبی به کمتر از ۹۰ لیتر در روز کاهش یافته و با این وجود، مسوولین این کشور اعلام کرده اند که ذخایر پایتخت تا کمتر از صد روز آینده به پایان خواهد رسید! این در حالی است که کماکان سرانه مصرف آب شرب ایرانیان در اغلب کلانشهرهایی چون تهران، مشهد، تبریز، اهواز، اصفهان و شیراز از ۳۰۰ لیتر در روز هم می گذرد. بنابراین، آشکار است که مسوولیت اجتماعی و وظیفه شهروندی همه ما ایجاب می کند تا آنجا که می توانیم در مصرف آب صرفه جویی کنیم.

2⃣ با این وجود، کل آب مصرف شده در بخش شرب برای یکسال، حدود ۸ میلیارد متر مکعب است؛ یعنی فقط ۸ درصد از آب قابل استحصال ایرانیان در یک سال نرمال، در بخش شرب مصرف می شود. پرسش این است که اگر بحران آب جدی است که بسیار هم جدی است، چرا فقط همه فشارها متوجه صرفه جویی در این ۸ درصد است و چرا دولت در اغلب موارد دست نیاز به سوی مردم دراز می کند برای غلبه بر بحران کم آبی؟!چرا باید کسانی که پاسخ گو باشند، همواره سکوت میکنند و توپ را به زمین مردم می اندازند.

3⃣ راست آن است که حتی برای همین 8 درصد هم سهم بزرگ صرفه جویی را باید سازمانهای آب و فاضلاب، وزارت نیرو و شهرداریها انجام دهند و نه مردم! وقتی یک مجتمع آپارتمانی ساخته میشود، باید برای تک تک واحدهایش کنتور برق داشته باشد تا شهرداری به آن پایان کار دهد؛ اما شما کجا سراغ دارید تا چنین شرطی را برای کنتور آب مستقل هم لحاظ کرده باشند؟ تا بدین ترتیب مردم انگیزه بیشتری برای صرفه جویی داشته و واقعا باور کنند که بحران آب جدی است؟ وقتی شهرداری همچنان هر روز سطح قابل توجهی از پوششهای سبز خود را به چمن و گلهای زینتی آب بر اختصاص می دهد و وقتی همچنان به منازلی که در آنها استخر تعبیه شده، پروانه پایان کار می دهند؛ معلوم است که کسی با حاکمیت برای صرفه جویی در آب همراهی نخواهد کرد! اصلاً وقتی سازمان آب و فاضلاب اعلام میکند که یک سوم آب مصرفی تهران - به بزرگی آب پشت #سد_کرج - هدر رفته و عملاً در سامانه حسابرسی مالی منظور نمی شود، چرا باید فشار را بر مردم تحمیل کرد؟ وقتی دولت نمیتواند مشکلش را با چند مشترک قلدر که حاضر به پرداخت آب بها نیستند حل کند و وقتی که هنوز به دلیل فرسودگی شبکه لوله کشی شهری، آب قابل توجهی هدر می رود، چرا توپ را به زمین مردم بیاندازیم؟ مردم حق دارند بپرسند که اگر بحران جدی است چرا ما برای جدا سازی #آب_شرب و #آب_بهداشتی هنوز در مصارف شهری هیچ تمهیدی نیاندیشیده ایم؟ در کجای دنیا برای شستشو و تمیز کاری از آب شرب استفاده میکنند؟

4⃣ در بخش کشاورزی اما فاجعه به مراتب بزرگتر است؛ جایی که 80 تا 85 درصد کل آب قابل استحصال کشور مصرف میشود و ما برای جلوگیری از #ضایعات کشاورزی اقدام جدی نکرده ایم و در این بخش 6 برابر متوسط جهانی ضایعات داریم! یعنی میزان هدررفت سالانه آب فقط در اثر ضایعات به 26/7 میلیارد متر مکعب می رسد؛ این مقدار، برابر است با بیش از نیمی از ظرفیت تنظیمی ۱۰۰۰ سد موجود در کشور و بیش از سه برابر نیاز آب شرب ۸۰ میلیون ایرانی در سال! اگر می توانستیم از این ضایعات جلوگیری کنیم مجبور نبودیم پول بیشتری هزینه کنیم و سد بیشتری بسازیم تا تالابهای بیشتری را از دست بدهیم و جنگل های بیشتری را نابود کنیم.

5⃣ در بخش صنعت هم وضعیت اصلاً قابل دفاع نیست. ما کلکسیونی از پر مصرف ترین صنایع آب بر را در کشورمان جانمایی کرده ایم که در کمتر کشور خشکی می توان سراغ گرفت. صنعت تولید گوشت قرمز که برای هر کیلو گرم 15000 لیتر آب مصرف میکند، در آن استانهایی از کشورمان مستقر شده که از قضا بیشترین بحران آب را دارد مثل اصفهان تهران و یزد. صنایع فولاد، اتم، لاستیک و سفال و سرامیک هم به شدت آب بر هستند. در حالیکه مزیت ما استقرار صنایع هایتک، انرژی های نو و رونق گردشگری در حوزه های طبیعی، فرهنگی، تاریخی، علمی و پزشکی است.

6⃣ خلاصه اینکه اگر بحران آب جدی است، یک بار و برای همیشه مسئولین وزارت خانه های مرتبط نشان دهند که آب برایشان مهم است و تغییر را از خودشان شروع کنند زیرا وقتی مردم ببینند که موضوع جدی است، حتما همراهی خواهند کرد.
👇
https://goo.gl/A9N3XC
🇮🇷: @darvishnameh

🔴تحریم سبزه و ماهی قرمز، محیط زیستی نیست!🔴

1⃣ این روزها دوباره موجی از تحریم خرید #ماهی_قرمز و تدارک #سبزه_سفره_هفت_سین در شبکه های اجتماعی چون سالهای پیش راه افتاده و حامیانش هم خود را محیط زیستی خطاب می کنند که البته نیت اغلب این عزیزان هم مثبت است؛ اما دست نگهدارید!

2⃣ سالانه چقدر #گندم را به هدر می‌دهیم؟ صد هزار کیلو؟ صد هزار تن؟ بیشتر یا کمتر؟
سالانه چقدر آب به هدر می‌دهیم؟ یک میلیون لیتر؟ یک میلیون متر مکعب؟ بیشتر یا کمتر؟
سالانه چقدر ماهی از دست می‌دهیم؟ صدهزار قطعه؟ یک میلیون قطعه؟ بیشتر یا کمتر؟
آیا می‌دانید در کشور سالانه 4 هزار و 600 میلیارد تومان یارانه به نان تعلق می‌گیرد که حدود 30درصد این یارانه صرف #ضایعات_آرد و #نان می‌شود؟ به دیگر سخن، ایرانیان سالانه حدود سه میلیون تن گندم را بدون مصرف به هدر می‌دهند. این در حالی است که بخش قابل توجهی از گندم، پیش از تبدیل شدن به نان، به هدر می‌رود! در این میان، اگر همه 22 میلیون خانواده ایرانی، از سبزه در هفت سین خود استفاده کنند - که نمی‌کنند - آنگاه زمینی به وسعت 1800 هکتار باید به کشت گندمِ سبزه هفت سین اختصاص یابد؛ یعنی از 4 میلیون هکتار وسعت کشتزارهای گندم، کمتر از پنج صدم درصد آن برای سبزکردن سفره‌های هفت سین ایرانیان اختصاص دارد. پرسش اصلی این است: چرا نگرانی و واکنش ما نسبت به این پنج صدم درصد بیشتر از آن 30 درصد است؟! واقعاً چرا هیچ پویشی برای ممانعت از هدررفت آن سه میلیون تن گندم در سال به چشم نمی‌خورد، اما این پنج یا شش هزار تن اینقدر تو چشم است؟! این درحالی است که سهم قابل توجهی از سبزه‌های عید را می‌توان یا تبدیل به کمپوست کرد و یا برای غذای دام اختصاص داد، درست مثل کاری که تشکل‌های مردم‌نهاد در برخی از استان‌های کشور از جمله چهارمحال و بختیاری، فارس، قزوین، آذربایجان شرقی، زنجان و ... هرساله انجام میدهند.

3⃣ در مورد آبی که برای سبزکردن سبزه‌ها مصرف می‌شود، رقم نیم میلیون مترمکعب ذکر شده است؛ در صورتی که فقط در تهران به اندازه آبِ پشت سد کرج، که معادل 400 برابر آن رقم است، به دلیل فرسودگی شبکه لوله‌کشی شهری و قلدری برخی مشترکین! بدون محاسبه و پرداخت آب بها هدر می‌رود و در کل کشور بیش از 32 میلیارد متر مکعب پساب از دسترس خارج می‌شود و نیز در اثر ضایعات بخش کشاورزی بیش از 27 میلیارد متر مکعب آب هدر می‌رود! چرا کسی نگران این رقم‌های بزرگ نیست و آن رقم‌های اندک برایش بزرگ و هدررفتش گناهی نابخشودنی به نظر می‌رسد؟!

4⃣ از آن بامزه‌تر ماجرای ماهی سرخ سفره‌های هفت‌سین است! کل ماهی‌های قرمزی که به سر سفره هفت سین ایرانیان می‌آید، چیزی کمتر از 4 درصد از مجموع ماهی‌های زینتی است که در ایران تولید یا وارد کشور می‌شود؛ #ماهی_قرمز یک گونه در معرض خطر انقراض هم نیست و به راحتی می‌توان آن را مراقبت کرده و سالها زنده نگه داشت و یا در استخرها و آبگیرهای بسته شهری رها کرد. اما کسی پرِ خاطرش نیست که فقط سدسازی منجر به نابودی 30 درصد از کل گونه‌های آب شیرین شده و سالانه میلیاردها قطعه ماهی یا در رودخانه‌های پایین دست سدها و یا در اثر آلودگی خلیج فارس و دریای خزر می‌میرند. یعنی حتی اگر فرض کنیم که همه 40 میلیون قطعه ماهی قرمز سر سفره هفت سین ایرانیان می‌میرند که نمی‌میرند، این رقم یک صدهزارم ماهی‌هایی نیست که در اثر آزمندی و نادرایتی انسانی سالانه از دست می‌دهیم! ماهی‌هایی که اغلب آنها بسیار ارزشمندتر از ماهی سرخ بوده و اندمیک کشور هم هستند.

5⃣ راست آن است که باید هشیار باشیم! طرفداران محیط زیست، نباید خود را در برابر سنت‌های ملی قرار داده و بدین‌ترتیب، حرف حساب مان هم شنیده نشود. آنها باید تاریخ این کهن بوم و بر مقدس را دقیق‌تر بخوانند تا دریابند که حضور ماهی قرمز در سفره هفت سین ایرانیان، قدمتی طولانی داشته و نشان از آرزوی پدران و مادران ما برای سالی پربرکت و پرباران است. محیط زیستی‌ها باید نشان دهند که نه مخالف توسعه واقعی هستند و نه مخالف اجرای آیین‌های ملی ایرانیان. بعد از انگِ جاسوسی، همان مانده که برچسب ضدملی را هم به ما بزنند! به عوض حذف نمادهای ملی از سفره هفت سین بیاییم بکوشیم تا #چهارشنبه_سوری، این جشن ملی ایرانیان، به #چهارشنبه_سوزی یا جنگی شهری بدل نشود و با احیای رسمی دلنواز چون #قاشق‌زنی از آلودگی صوتی وحشتناک چهارشنبه سوری‌های چند سال اخیر بکاهیم و بر مهرورزی هایش بیافزاییم.

6⃣ اگر میخواهیم محیط زیستی بودن واقعی را ترویج کنیم، بیاییم تصمیم بگیریم در سال نو، هرگز تک سرنشین نرانیم و تا میتوانیم رکاب زده یا پیاده حرکت کنیم؛ تصمیم بگیریم در هنگام خرید از کیسه پارچه ای استفاده کرده؛ لیوان شخصی داشته؛ مصرف پروتئین حیوانی را کاهش داده؛ شاد باشیم، سالم و امیدوار تا مردمِ بیشتری را چون خود محیط زیستی کنیم.

https://t.me/darvishnameh/6815
Forwarded from محمد درویش
🇮🇷: @darvishnameh

🔴تحریم سبزه و ماهی قرمز، محیط زیستی نیست!🔴

1⃣ این روزها دوباره موجی از تحریم خرید #ماهی_قرمز و تدارک #سبزه_سفره_هفت_سین در شبکه های اجتماعی چون سالهای پیش راه افتاده و حامیانش هم خود را محیط زیستی خطاب می کنند که البته نیت اغلب این عزیزان هم مثبت است؛ اما دست نگهدارید!

2⃣ سالانه چقدر #گندم را به هدر می‌دهیم؟ صد هزار کیلو؟ صد هزار تن؟ بیشتر یا کمتر؟
سالانه چقدر آب به هدر می‌دهیم؟ یک میلیون لیتر؟ یک میلیون متر مکعب؟ بیشتر یا کمتر؟
سالانه چقدر ماهی از دست می‌دهیم؟ صدهزار قطعه؟ یک میلیون قطعه؟ بیشتر یا کمتر؟
آیا می‌دانید در کشور سالانه 4 هزار و 600 میلیارد تومان یارانه به نان تعلق می‌گیرد که حدود 30درصد این یارانه صرف #ضایعات_آرد و #نان می‌شود؟ به دیگر سخن، ایرانیان سالانه حدود سه میلیون تن گندم را بدون مصرف به هدر می‌دهند. این در حالی است که بخش قابل توجهی از گندم، پیش از تبدیل شدن به نان، به هدر می‌رود! در این میان، اگر همه 22 میلیون خانواده ایرانی، از سبزه در هفت سین خود استفاده کنند - که نمی‌کنند - آنگاه زمینی به وسعت 1800 هکتار باید به کشت گندمِ سبزه هفت سین اختصاص یابد؛ یعنی از 4 میلیون هکتار وسعت کشتزارهای گندم، کمتر از پنج صدم درصد آن برای سبزکردن سفره‌های هفت سین ایرانیان اختصاص دارد. پرسش اصلی این است: چرا نگرانی و واکنش ما نسبت به این پنج صدم درصد بیشتر از آن 30 درصد است؟! واقعاً چرا هیچ پویشی برای ممانعت از هدررفت آن سه میلیون تن گندم در سال به چشم نمی‌خورد، اما این پنج یا شش هزار تن اینقدر تو چشم است؟! این درحالی است که سهم قابل توجهی از سبزه‌های عید را می‌توان یا تبدیل به کمپوست کرد و یا برای غذای دام اختصاص داد، درست مثل کاری که تشکل‌های مردم‌نهاد در برخی از استان‌های کشور از جمله چهارمحال و بختیاری، فارس، قزوین، آذربایجان شرقی، زنجان و ... هرساله انجام میدهند.

3⃣ در مورد آبی که برای سبزکردن سبزه‌ها مصرف می‌شود، رقم نیم میلیون مترمکعب ذکر شده است؛ در صورتی که فقط در تهران به اندازه آبِ پشت سد کرج، که معادل 400 برابر آن رقم است، به دلیل فرسودگی شبکه لوله‌کشی شهری و قلدری برخی مشترکین! بدون محاسبه و پرداخت آب بها هدر می‌رود و در کل کشور بیش از 32 میلیارد متر مکعب پساب از دسترس خارج می‌شود و نیز در اثر ضایعات بخش کشاورزی بیش از 27 میلیارد متر مکعب آب هدر می‌رود! چرا کسی نگران این رقم‌های بزرگ نیست و آن رقم‌های اندک برایش بزرگ و هدررفتش گناهی نابخشودنی به نظر می‌رسد؟!

4⃣ از آن بامزه‌تر ماجرای ماهی سرخ سفره‌های هفت‌سین است! کل ماهی‌های قرمزی که به سر سفره هفت سین ایرانیان می‌آید، چیزی کمتر از 4 درصد از مجموع ماهی‌های زینتی است که در ایران تولید یا وارد کشور می‌شود؛ #ماهی_قرمز یک گونه در معرض خطر انقراض هم نیست و به راحتی می‌توان آن را مراقبت کرده و سالها زنده نگه داشت و یا در استخرها و آبگیرهای بسته شهری رها کرد. اما کسی پرِ خاطرش نیست که فقط سدسازی منجر به نابودی 30 درصد از کل گونه‌های آب شیرین شده و سالانه میلیاردها قطعه ماهی یا در رودخانه‌های پایین دست سدها و یا در اثر آلودگی خلیج فارس و دریای خزر می‌میرند. یعنی حتی اگر فرض کنیم که همه 40 میلیون قطعه ماهی قرمز سر سفره هفت سین ایرانیان می‌میرند که نمی‌میرند، این رقم یک صدهزارم ماهی‌هایی نیست که در اثر آزمندی و نادرایتی انسانی سالانه از دست می‌دهیم! ماهی‌هایی که اغلب آنها بسیار ارزشمندتر از ماهی سرخ بوده و اندمیک کشور هم هستند.

5⃣ راست آن است که باید هشیار باشیم! طرفداران محیط زیست، نباید خود را در برابر سنت‌های ملی قرار داده و بدین‌ترتیب، حرف حساب مان هم شنیده نشود. آنها باید تاریخ این کهن بوم و بر مقدس را دقیق‌تر بخوانند تا دریابند که حضور ماهی قرمز در سفره هفت سین ایرانیان، قدمتی طولانی داشته و نشان از آرزوی پدران و مادران ما برای سالی پربرکت و پرباران است. محیط زیستی‌ها باید نشان دهند که نه مخالف توسعه واقعی هستند و نه مخالف اجرای آیین‌های ملی ایرانیان. بعد از انگِ جاسوسی، همان مانده که برچسب ضدملی را هم به ما بزنند! به عوض حذف نمادهای ملی از سفره هفت سین بیاییم بکوشیم تا #چهارشنبه_سوری، این جشن ملی ایرانیان، به #چهارشنبه_سوزی یا جنگی شهری بدل نشود و با احیای رسمی دلنواز چون #قاشق‌زنی از آلودگی صوتی وحشتناک چهارشنبه سوری‌های چند سال اخیر بکاهیم و بر مهرورزی هایش بیافزاییم.

6⃣ اگر میخواهیم محیط زیستی بودن واقعی را ترویج کنیم، بیاییم تصمیم بگیریم در سال نو، هرگز تک سرنشین نرانیم و تا میتوانیم رکاب زده یا پیاده حرکت کنیم؛ تصمیم بگیریم در هنگام خرید از کیسه پارچه ای استفاده کرده؛ لیوان شخصی داشته؛ مصرف پروتئین حیوانی را کاهش داده؛ شاد باشیم، سالم و امیدوار تا مردمِ بیشتری را چون خود محیط زیستی کنیم.

https://t.me/darvishnameh/6815
Forwarded from محمد درویش
🇮🇷: @darvishnameh

🔴تحریم سبزه و ماهی قرمز، محیط زیستی نیست!🔴

1⃣ این روزها دوباره موجی از تحریم خرید #ماهی_قرمز و تدارک #سبزه_سفره_هفت_سین در شبکه های اجتماعی چون سالهای پیش راه افتاده و حامیانش هم خود را محیط زیستی خطاب می کنند که البته نیت اغلب این عزیزان هم مثبت است؛ اما دست نگهدارید!

2⃣ سالانه چقدر #گندم را به هدر می‌دهیم؟ صد هزار کیلو؟ صد هزار تن؟ بیشتر یا کمتر؟
سالانه چقدر آب به هدر می‌دهیم؟ یک میلیون لیتر؟ یک میلیون متر مکعب؟ بیشتر یا کمتر؟
سالانه چقدر ماهی از دست می‌دهیم؟ صدهزار قطعه؟ یک میلیون قطعه؟ بیشتر یا کمتر؟
آیا می‌دانید در کشور سالانه 4 هزار و 600 میلیارد تومان یارانه به نان تعلق می‌گیرد که حدود 30درصد این یارانه صرف #ضایعات_آرد و #نان می‌شود؟ به دیگر سخن، ایرانیان سالانه حدود سه میلیون تن گندم را بدون مصرف به هدر می‌دهند. این در حالی است که بخش قابل توجهی از گندم، پیش از تبدیل شدن به نان، به هدر می‌رود! در این میان، اگر همه 22 میلیون خانواده ایرانی، از سبزه در هفت سین خود استفاده کنند - که نمی‌کنند - آنگاه زمینی به وسعت 1800 هکتار باید به کشت گندمِ سبزه هفت سین اختصاص یابد؛ یعنی از 4 میلیون هکتار وسعت کشتزارهای گندم، کمتر از پنج صدم درصد آن برای سبزکردن سفره‌های هفت سین ایرانیان اختصاص دارد. پرسش اصلی این است: چرا نگرانی و واکنش ما نسبت به این پنج صدم درصد بیشتر از آن 30 درصد است؟! واقعاً چرا هیچ پویشی برای ممانعت از هدررفت آن سه میلیون تن گندم در سال به چشم نمی‌خورد، اما این پنج یا شش هزار تن اینقدر تو چشم است؟! این درحالی است که سهم قابل توجهی از سبزه‌های عید را می‌توان یا تبدیل به کمپوست کرد و یا برای غذای دام اختصاص داد، درست مثل کاری که تشکل‌های مردم‌نهاد در برخی از استان‌های کشور از جمله چهارمحال و بختیاری، فارس، قزوین، آذربایجان شرقی، زنجان و ... هرساله انجام میدهند.

3⃣ در مورد آبی که برای سبزکردن سبزه‌ها مصرف می‌شود، رقم نیم میلیون مترمکعب ذکر شده است؛ در صورتی که فقط در تهران به اندازه آبِ پشت سد کرج، که معادل 400 برابر آن رقم است، به دلیل فرسودگی شبکه لوله‌کشی شهری و قلدری برخی مشترکین! بدون محاسبه و پرداخت آب بها هدر می‌رود و در کل کشور بیش از 32 میلیارد متر مکعب پساب از دسترس خارج می‌شود و نیز در اثر ضایعات بخش کشاورزی بیش از 27 میلیارد متر مکعب آب هدر می‌رود! چرا کسی نگران این رقم‌های بزرگ نیست و آن رقم‌های اندک برایش بزرگ و هدررفتش گناهی نابخشودنی به نظر می‌رسد؟!

4⃣ از آن بامزه‌تر ماجرای ماهی سرخ سفره‌های هفت‌سین است! کل ماهی‌های قرمزی که به سر سفره هفت سین ایرانیان می‌آید، چیزی کمتر از 4 درصد از مجموع ماهی‌های زینتی است که در ایران تولید یا وارد کشور می‌شود؛ #ماهی_قرمز یک گونه در معرض خطر انقراض هم نیست و به راحتی می‌توان آن را مراقبت کرده و سالها زنده نگه داشت و یا در استخرها و آبگیرهای بسته شهری رها کرد. اما کسی پرِ خاطرش نیست که فقط سدسازی منجر به نابودی 30 درصد از کل گونه‌های آب شیرین شده و سالانه میلیاردها قطعه ماهی یا در رودخانه‌های پایین دست سدها و یا در اثر آلودگی خلیج فارس و دریای خزر می‌میرند. یعنی حتی اگر فرض کنیم که همه 40 میلیون قطعه ماهی قرمز سر سفره هفت سین ایرانیان می‌میرند که نمی‌میرند، این رقم یک صدهزارم ماهی‌هایی نیست که در اثر آزمندی و نادرایتی انسانی سالانه از دست می‌دهیم! ماهی‌هایی که اغلب آنها بسیار ارزشمندتر از ماهی سرخ بوده و اندمیک کشور هم هستند.

5⃣ راست آن است که باید هشیار باشیم! طرفداران محیط زیست، نباید خود را در برابر سنت‌های ملی قرار داده و بدین‌ترتیب، حرف حساب مان هم شنیده نشود. آنها باید تاریخ این کهن بوم و بر مقدس را دقیق‌تر بخوانند تا دریابند که حضور ماهی قرمز در سفره هفت سین ایرانیان، قدمتی طولانی داشته و نشان از آرزوی پدران و مادران ما برای سالی پربرکت و پرباران است. محیط زیستی‌ها باید نشان دهند که نه مخالف توسعه واقعی هستند و نه مخالف اجرای آیین‌های ملی ایرانیان. بعد از انگِ جاسوسی، همان مانده که برچسب ضدملی را هم به ما بزنند! به عوض حذف نمادهای ملی از سفره هفت سین بیاییم بکوشیم تا #چهارشنبه_سوری، این جشن ملی ایرانیان، به #چهارشنبه_سوزی یا جنگی شهری بدل نشود و با احیای رسمی دلنواز چون #قاشق‌زنی از آلودگی صوتی وحشتناک چهارشنبه سوری‌های چند سال اخیر بکاهیم و بر مهرورزی هایش بیافزاییم.

6⃣ اگر میخواهیم محیط زیستی بودن واقعی را ترویج کنیم، بیاییم تصمیم بگیریم در سال نو، هرگز تک سرنشین نرانیم و تا میتوانیم رکاب زده یا پیاده حرکت کنیم؛ تصمیم بگیریم در هنگام خرید از کیسه پارچه ای استفاده کرده؛ لیوان شخصی داشته؛ مصرف پروتئین حیوانی را کاهش داده؛ شاد باشیم، سالم و امیدوار تا مردمِ بیشتری را چون خود محیط زیستی کنیم.

https://t.me/darvishnameh/6815
🔺️آیا ما مردم ثروتمندی هستیم که سالانه از دوهزارمیلیادتومان از درآمد خود می‌گذریم؟!🔺️

🇮🇷
@darvishnameh

1️⃣ امروز صدرالدین علیپور، مدیرعامل سازمان پسماند شهرداری تهران آماری حیرت‌انگیز و تاسف‌بار از میزان ضایعات الکترونیکی پایتخت منتشر کرده - عکس دوم - که به بیش از پنجاه و دو تُن در روز می‌رسد!

2️⃣ ساعتی پیش در گفتگویی که با آقای مرادی، نماینده طرح الکتروکاپ داشتم، از او پرسیدم چه درصدی از این مقدار توسط غرفه‌های شما جمع‌آوری و بازیافت می‌شود؟ پاسخ داد: حدود یک و نیم تن در ماه! یعنی: عملاً هیچ. چرا؟

3️⃣ مرادی گفت ما این ضایعات را بین حدود چهار تا پانصدهزار تومان می‌خریم - گران‌ترین ضایعاتی که می‌خرند نوعی باتری در ساعت‌های هوشمند است - اگر فرض کنیم ارزش متوسط هر کیلو ضایعات الکترونیکی فقط ده‌هزار تومان است، یعنی سالانه در تهران حدود دویست‌میلیارد تومان و در کل کشور، دو هزار میلیاردتومان ضایعات الکترونیک تولید شده می‌ارزد که عملاً سهم قابل توجهی از آنها، نه‌تنها بازیافت نشده و تبدیل به پول برای شهروندان نمی‌شود، بلکه خود به عاملی به‌شدت خطرناک در آلودگی منابع آب و خاک بدل شده و به مسمومیت و بیماری زیستمندان ساکن در ایران به ویژه انسان‌ها منجر می‌گردد.

4️⃣ به عبارت ساده‌تر و البته دردناک‌تر ایرانی‌ها سالانه از دوهزارمیلیارد تومان پول خود می‌گذرند تا پنج‌برابر این رقم خود را فقیرتر کرده و از تاب‌آوری و سلامت خود و سرزمین‌شان بکاهند! یعنی بیش از هشت برابر بودجه سالانه سازمان حفاظت محیط‌زیست مملکت!
آخه مملکته داریم؟

5️⃣ خواهشم این است که در تهران صدای الکتروکاپ باشیم. اگر مشکلی در غرفه‌ها می‌بینید به آقای مرادی در واتس‌آپ به شماره زیر پیام دهید:

☎️ 09123782117

6️⃣ اگر الکتروکاپ به هر دلیل پاسخگو نبود، مراتب را از طریق خانم دکتر نژادعسگر یا دکتر مجید محرابی در واتس‌آپ پیگیری کنید:

☎️ 09122547197
☎️ 09121453409

7️⃣ اگر آنها هم به هردلیل پاسخگو نبودند، ناامید نشده و مراتب را از طریق صفحات رسمی #صدرالدین_علیپور، #پیروز_حناچی، #شینا_انصاری و اعضای کمیته محیط‌زیست شورای شهر تهران پیگیری و مطالبه کنید:

@sadra_alipour
@pirouz.hanachi
@arash.milani
@shina_ansari

8️⃣ دست آخر آنکه دیگر هموطنان هم باید از طریق شوراهای شهر و شهرداری‌ها بخواهند تا الکتروکاپ محدود به تهران نماند. به جای انفعال و تسلیم، کنشگری کرده، ناامیدنشده و حق‌مان را بستانیم.

#الکتروکاپ
#کاپ
#ضایعات_الکترونیکی
#مطالبه_گر_باشیم

https://instagram.com/p/CMg3o3hhue4/?igshid=x5tbe066agnw
Forwarded from محمد درویش
🇮🇷: @darvishnameh

🔴تحریم سبزه و ماهی قرمز، محیط زیستی نیست!🔴

1⃣ این روزها دوباره موجی از تحریم خرید #ماهی_قرمز و تدارک #سبزه_سفره_هفت_سین در شبکه های اجتماعی چون سالهای پیش راه افتاده و حامیانش هم خود را محیط زیستی خطاب می کنند که البته نیت اغلب این عزیزان هم مثبت است؛ اما دست نگهدارید!

2⃣ سالانه چقدر #گندم را به هدر می‌دهیم؟ صد هزار کیلو؟ صد هزار تن؟ بیشتر یا کمتر؟
سالانه چقدر آب به هدر می‌دهیم؟ یک میلیون لیتر؟ یک میلیون متر مکعب؟ بیشتر یا کمتر؟
سالانه چقدر ماهی از دست می‌دهیم؟ صدهزار قطعه؟ یک میلیون قطعه؟ بیشتر یا کمتر؟
آیا می‌دانید در کشور سالانه 4 هزار و 600 میلیارد تومان یارانه به نان تعلق می‌گیرد که حدود 30درصد این یارانه صرف #ضایعات_آرد و #نان می‌شود؟ به دیگر سخن، ایرانیان سالانه حدود سه میلیون تن گندم را بدون مصرف به هدر می‌دهند. این در حالی است که بخش قابل توجهی از گندم، پیش از تبدیل شدن به نان، به هدر می‌رود! در این میان، اگر همه 22 میلیون خانواده ایرانی، از سبزه در هفت سین خود استفاده کنند - که نمی‌کنند - آنگاه زمینی به وسعت 1800 هکتار باید به کشت گندمِ سبزه هفت سین اختصاص یابد؛ یعنی از 4 میلیون هکتار وسعت کشتزارهای گندم، کمتر از پنج صدم درصد آن برای سبزکردن سفره‌های هفت سین ایرانیان اختصاص دارد. پرسش اصلی این است: چرا نگرانی و واکنش ما نسبت به این پنج صدم درصد بیشتر از آن 30 درصد است؟! واقعاً چرا هیچ پویشی برای ممانعت از هدررفت آن سه میلیون تن گندم در سال به چشم نمی‌خورد، اما این پنج یا شش هزار تن اینقدر تو چشم است؟! این درحالی است که سهم قابل توجهی از سبزه‌های عید را می‌توان یا تبدیل به کمپوست کرد و یا برای غذای دام اختصاص داد، درست مثل کاری که تشکل‌های مردم‌نهاد در برخی از استان‌های کشور از جمله چهارمحال و بختیاری، فارس، قزوین، آذربایجان شرقی، زنجان و ... هرساله انجام میدهند.

3⃣ در مورد آبی که برای سبزکردن سبزه‌ها مصرف می‌شود، رقم نیم میلیون مترمکعب ذکر شده است؛ در صورتی که فقط در تهران به اندازه آبِ پشت سد کرج، که معادل 400 برابر آن رقم است، به دلیل فرسودگی شبکه لوله‌کشی شهری و قلدری برخی مشترکین! بدون محاسبه و پرداخت آب بها هدر می‌رود و در کل کشور بیش از 32 میلیارد متر مکعب پساب از دسترس خارج می‌شود و نیز در اثر ضایعات بخش کشاورزی بیش از 27 میلیارد متر مکعب آب هدر می‌رود! چرا کسی نگران این رقم‌های بزرگ نیست و آن رقم‌های اندک برایش بزرگ و هدررفتش گناهی نابخشودنی به نظر می‌رسد؟!

4⃣ از آن بامزه‌تر ماجرای ماهی سرخ سفره‌های هفت‌سین است! کل ماهی‌های قرمزی که به سر سفره هفت سین ایرانیان می‌آید، چیزی کمتر از 4 درصد از مجموع ماهی‌های زینتی است که در ایران تولید یا وارد کشور می‌شود؛ #ماهی_قرمز یک گونه در معرض خطر انقراض هم نیست و به راحتی می‌توان آن را مراقبت کرده و سالها زنده نگه داشت و یا در استخرها و آبگیرهای بسته شهری رها کرد. اما کسی پرِ خاطرش نیست که فقط سدسازی منجر به نابودی 30 درصد از کل گونه‌های آب شیرین شده و سالانه میلیاردها قطعه ماهی یا در رودخانه‌های پایین دست سدها و یا در اثر آلودگی خلیج فارس و دریای خزر می‌میرند. یعنی حتی اگر فرض کنیم که همه 40 میلیون قطعه ماهی قرمز سر سفره هفت سین ایرانیان می‌میرند که نمی‌میرند، این رقم یک صدهزارم ماهی‌هایی نیست که در اثر آزمندی و نادرایتی انسانی سالانه از دست می‌دهیم! ماهی‌هایی که اغلب آنها بسیار ارزشمندتر از ماهی سرخ بوده و اندمیک کشور هم هستند.

5⃣ راست آن است که باید هشیار باشیم! طرفداران محیط زیست، نباید خود را در برابر سنت‌های ملی قرار داده و بدین‌ترتیب، حرف حساب مان هم شنیده نشود. آنها باید تاریخ این کهن بوم و بر مقدس را دقیق‌تر بخوانند تا دریابند که حضور ماهی قرمز در سفره هفت سین ایرانیان، قدمتی طولانی داشته و نشان از آرزوی پدران و مادران ما برای سالی پربرکت و پرباران است. محیط زیستی‌ها باید نشان دهند که نه مخالف توسعه واقعی هستند و نه مخالف اجرای آیین‌های ملی ایرانیان. بعد از انگِ جاسوسی، همان مانده که برچسب ضدملی را هم به ما بزنند! به عوض حذف نمادهای ملی از سفره هفت سین بیاییم بکوشیم تا #چهارشنبه_سوری، این جشن ملی ایرانیان، به #چهارشنبه_سوزی یا جنگی شهری بدل نشود و با احیای رسمی دلنواز چون #قاشق‌زنی از آلودگی صوتی وحشتناک چهارشنبه سوری‌های چند سال اخیر بکاهیم و بر مهرورزی هایش بیافزاییم.

6⃣ اگر میخواهیم محیط زیستی بودن واقعی را ترویج کنیم، بیاییم تصمیم بگیریم در سال نو، هرگز تک سرنشین نرانیم و تا میتوانیم رکاب زده یا پیاده حرکت کنیم؛ تصمیم بگیریم در هنگام خرید از کیسه پارچه ای استفاده کرده؛ لیوان شخصی داشته؛ مصرف پروتئین حیوانی را کاهش داده؛ شاد باشیم، سالم و امیدوار تا مردمِ بیشتری را چون خود محیط زیستی کنیم.

https://t.me/darvishnameh/6815
🟢 ناهید، محمد و خانواده عزیزشان برای آبادی ایران در بم سالهاست که می‌جنگند!🟢

📚
@darvishnameh

1️⃣ صنعت نخل و نخل‌داری به رغم پیشینه کهنی که در فرهنگ ایران و ایرانی، به ویژه در اغلب مناطق مرکزی تا جنوبی ایران دارد، هنوز آنگونه که باید بهینه و به روز نشده و ضایعات فراوانی را برجای می‌نهد که با توجه به نرخ مصرف آب آن، قابل توجه است.

2️⃣ حالا چند سال است که محمد رنجبر و همسرش ناهید کمال‌الدینی به همراه گروهی از دوستان و اعضای خانواده می‌کوشند تا راهکارهایی برای کاهش ضایعات و تبدیل چالش به فرصت ارایه دهند.

3️⃣ از جمله کمک به تقویت صنایع دستی با توان‌افزایی و کارآفرینی برای جوامع محلی و نیز ایجاد محصولات جانبی از جمله هوموس و تقویت‌کننده‌های خاک، خوراک دام و حتی خاکپوش ...

4️⃣ کیف می‌کنم وقتی تلاش آنها را در بم و روستاهای اطراف برای مقابله با بیابان‌زایی و ایجاد اشتغال پایدار می‌بینم. آنها هم‌اکنون در مصلای تهران - رواق شرقی، غرفه C129 تا ۱۸ مهر - هستند تا محصولات خود را ارایه دهند. با ایشان در تماس باشید:

@nahid_kamaladini
@mohammad.ranjbar.bam

#ضایعات_نخل
#کارآفرینی_روستایی
#محمد_درویش
#ایفا

https://youtu.be/ZVCCyh3oK7U?si=G1PEKkR1ftetaQ1j