🔴 ۳. ردپای نفوذ #مافیای_سدپرستان تا #پروتکل_کیوتو!
در واقع در ماه فوريه و مارس امسال (٢٠١٥) اداره برق دولتي #كاستاريكا اعلام كرد كه اين كشور در راه هدف خود براي پايان دادن به انتشار كربن تا سال ٢٠٢١ قدم برمي دارد و ٨٨٪ از برق خود را در سال ٢٠١٤ از #انرژي_هاي_پاك و تجديدپذير تأمين كرده و در طول ٧٥ روز نخستين از سال ٢٠١٥ اين رقم به ١٠٠٪ رسيده است. اين خبر "گمراه كننده" از جانب همه رسانه هاي دنيا پخش شد. جاي بسيار تعجب كه برخي از كنشگران محيط زيست امريكايي نيز در اين راه همقدم بودند. گروههاي سبز، از جمله سازمانهاي بين المللي، اين داستان و اطلاعات علمي نادرستي در رسانه ها انتشار دادند. بدتر از همه آنكه افسانه پاك بودن انرژي توليد شده از آب در #پروتكل_كيوتو جاسازي شده و كشورها را در راه شركت در #نشست_پاريس همراهي مي كند. پروژه ها به سرمايه گزاري بيشتر در راه توليد انرژي آبي دعوت مي كنند. اين پيشنهادات تأثير به سزايي در سرمايه گزاري دولت امريكا و ديگر موسسات اقتصادي مانند بانك جهاني و صندوق بين المللي پول داشته است. بر روي وب سايت بانك جهاني نوشته شده:" از آنجا كه تقاضا براي انرژي هاي پاك، قابل اعتماد و مقرون به صرفه در كنار ضرورت فوري به گسترش دسترسي
نيازمندان (به اين نوع انرژي) افزايش يافته، نيروي توليد شده از آب در اين ارتباط اهميتي جدي پيدا مي كند.
در امريكا وزارت انرژي در سال ٢٠١٤ گزارشي انتشار داد كه در آن به گسترش نيروي آبي با استفاده از بيش از سه ميليون رودخانه و آبهاي جاري در سراسر ايالات متحده فرا مي خواند.
از آنجا كه در طول ده سال گذشته دولتها و سرمايه گزاران بيشتر و بيشتر بر روي انرژي آبي تأكيد كرده اند، صنعت #سدسازي به "#سبزشويي" خود افزايش داده است و وانمود مي كند كه در طول دهها سالي كه سدها جوامع را ناچار به كوچ و رودخانه ها را نابود كرده اند و حقوق مردم را در سراسر دنيا به زير پا گذاشته اند، همه چيز بي ضرر بوده و نيروي پاك و تجديدپذير از آنها بدست آمده است.
در امريكا، در امتداد #رودخانه_كلرادو، مديران سدهاي Glen Canyon و Hoover، دو سد از بزرگترين مخربان رودخانه ها در تاريخ بشر، هنوز به ادعاي خود كه اين سازه ها انرژي پاك توليد مي كنند و در نتيجه گزينه اي براي نيروي توليد شده از ذغال سنگ مي باشند، ادامه مي دهند. در سال ٢٠١٣ در يك جلسه عمومي كه در آن ١٢٠٠ نفر از مردم در شهر #لاس_وگاس شركت داشتند، من چنين ادعايي شنيدم كه از جانب "نگهبانان رودخانه كلرادو"، Colorado Riverkeeper، مرتبا رد شده است.
@darvishnameh
ادامه دارد ...
👇👇👇
در واقع در ماه فوريه و مارس امسال (٢٠١٥) اداره برق دولتي #كاستاريكا اعلام كرد كه اين كشور در راه هدف خود براي پايان دادن به انتشار كربن تا سال ٢٠٢١ قدم برمي دارد و ٨٨٪ از برق خود را در سال ٢٠١٤ از #انرژي_هاي_پاك و تجديدپذير تأمين كرده و در طول ٧٥ روز نخستين از سال ٢٠١٥ اين رقم به ١٠٠٪ رسيده است. اين خبر "گمراه كننده" از جانب همه رسانه هاي دنيا پخش شد. جاي بسيار تعجب كه برخي از كنشگران محيط زيست امريكايي نيز در اين راه همقدم بودند. گروههاي سبز، از جمله سازمانهاي بين المللي، اين داستان و اطلاعات علمي نادرستي در رسانه ها انتشار دادند. بدتر از همه آنكه افسانه پاك بودن انرژي توليد شده از آب در #پروتكل_كيوتو جاسازي شده و كشورها را در راه شركت در #نشست_پاريس همراهي مي كند. پروژه ها به سرمايه گزاري بيشتر در راه توليد انرژي آبي دعوت مي كنند. اين پيشنهادات تأثير به سزايي در سرمايه گزاري دولت امريكا و ديگر موسسات اقتصادي مانند بانك جهاني و صندوق بين المللي پول داشته است. بر روي وب سايت بانك جهاني نوشته شده:" از آنجا كه تقاضا براي انرژي هاي پاك، قابل اعتماد و مقرون به صرفه در كنار ضرورت فوري به گسترش دسترسي
نيازمندان (به اين نوع انرژي) افزايش يافته، نيروي توليد شده از آب در اين ارتباط اهميتي جدي پيدا مي كند.
در امريكا وزارت انرژي در سال ٢٠١٤ گزارشي انتشار داد كه در آن به گسترش نيروي آبي با استفاده از بيش از سه ميليون رودخانه و آبهاي جاري در سراسر ايالات متحده فرا مي خواند.
از آنجا كه در طول ده سال گذشته دولتها و سرمايه گزاران بيشتر و بيشتر بر روي انرژي آبي تأكيد كرده اند، صنعت #سدسازي به "#سبزشويي" خود افزايش داده است و وانمود مي كند كه در طول دهها سالي كه سدها جوامع را ناچار به كوچ و رودخانه ها را نابود كرده اند و حقوق مردم را در سراسر دنيا به زير پا گذاشته اند، همه چيز بي ضرر بوده و نيروي پاك و تجديدپذير از آنها بدست آمده است.
در امريكا، در امتداد #رودخانه_كلرادو، مديران سدهاي Glen Canyon و Hoover، دو سد از بزرگترين مخربان رودخانه ها در تاريخ بشر، هنوز به ادعاي خود كه اين سازه ها انرژي پاك توليد مي كنند و در نتيجه گزينه اي براي نيروي توليد شده از ذغال سنگ مي باشند، ادامه مي دهند. در سال ٢٠١٣ در يك جلسه عمومي كه در آن ١٢٠٠ نفر از مردم در شهر #لاس_وگاس شركت داشتند، من چنين ادعايي شنيدم كه از جانب "نگهبانان رودخانه كلرادو"، Colorado Riverkeeper، مرتبا رد شده است.
@darvishnameh
ادامه دارد ...
👇👇👇
@darvishnameh
🔴 بخش چهارم و پایانی از #رسوایی_صنعت_سدسازی:
در نظر گرفتن مشكل گاز #متان البته موضوع جديدي نيست؛ در سال ٢٠٠٠ يك بررسي پژوهشي در نشريه BioScience به اين نكته اشاره كرده بود و اتحاديه جهاني نيروگاههاي آبي نيز بروي وب سايت خود اذعان كرده كه "علي رغم توليد بسيار كم كربن از طريق انرژي آب، برخي از مخزنها در شرايط ويژه اي مي توانند موجب انتشار مقداري متان به عنوان يك گاز گلخانه اي شوند. مخزنها در برخي شرايط حتي مي توانند موجب كاهش توليد كربن باشند." اما آنچه كه در ارتباط با بررسي اخير جديد مي باشد آنست كه جمع بندي بسياري از بررسي هاي موجود از سال ٢٠٠٠ نشان مي دهد كه مقدار انتشار گاز متان تا آن اندازه است كه مي بايست آنرا به انتشار #كربن در دنيا اضافه كرد. و اگر چه برخي مخازن توليد دي اكسيد كربن و اكسيد نيتروژن را كاهش مي دهند- به اين معنا كه اين گازها را بيشتر از آنكه انتشار دهند، جذب مي كنند- اما اين كاهش در مورد گاز متان صحت ندارد.
پژوهشگران اذعان دارند كه بررسي جديد همه جوانب چرخه زندگي مخازن را نشان نمي دهد؛ از جمله اينكه تا چه اندازه در زميني، پيش از فرو رفتن آن بزير آب، كربن ذخيره شده بوده و يا از آن آزاد مي شده و يا اينكه پس از تعطيل كردن مخزنها چه اتفاقي خواهد افتاد. همچنين مقايسه مقدار متان توليد شده از مخازني كه براي توليد نيروي برق از آنها استفاده مي شود با مقدار انتشار اين گاز گلخانه اي در نتيجه توليد برق از ذغال سنگ و يا گاز طبيعي، صورت نگرفته است.
جان هريسون مي گويد: "ما تلاش داريم تا به سياستمداران و مردم تصوير كاملتري از نتايج #سدسازي بروي رودخانه ها را ارائه كنيم."
https://www.washingtonpost.com/news/energy-environment/wp/2016/09/28/scientists-just-found-yet-another-way-that-humans-are-creating-greenhouse-gases/?utm_term=.486784dbb583
🔴 بخش چهارم و پایانی از #رسوایی_صنعت_سدسازی:
در نظر گرفتن مشكل گاز #متان البته موضوع جديدي نيست؛ در سال ٢٠٠٠ يك بررسي پژوهشي در نشريه BioScience به اين نكته اشاره كرده بود و اتحاديه جهاني نيروگاههاي آبي نيز بروي وب سايت خود اذعان كرده كه "علي رغم توليد بسيار كم كربن از طريق انرژي آب، برخي از مخزنها در شرايط ويژه اي مي توانند موجب انتشار مقداري متان به عنوان يك گاز گلخانه اي شوند. مخزنها در برخي شرايط حتي مي توانند موجب كاهش توليد كربن باشند." اما آنچه كه در ارتباط با بررسي اخير جديد مي باشد آنست كه جمع بندي بسياري از بررسي هاي موجود از سال ٢٠٠٠ نشان مي دهد كه مقدار انتشار گاز متان تا آن اندازه است كه مي بايست آنرا به انتشار #كربن در دنيا اضافه كرد. و اگر چه برخي مخازن توليد دي اكسيد كربن و اكسيد نيتروژن را كاهش مي دهند- به اين معنا كه اين گازها را بيشتر از آنكه انتشار دهند، جذب مي كنند- اما اين كاهش در مورد گاز متان صحت ندارد.
پژوهشگران اذعان دارند كه بررسي جديد همه جوانب چرخه زندگي مخازن را نشان نمي دهد؛ از جمله اينكه تا چه اندازه در زميني، پيش از فرو رفتن آن بزير آب، كربن ذخيره شده بوده و يا از آن آزاد مي شده و يا اينكه پس از تعطيل كردن مخزنها چه اتفاقي خواهد افتاد. همچنين مقايسه مقدار متان توليد شده از مخازني كه براي توليد نيروي برق از آنها استفاده مي شود با مقدار انتشار اين گاز گلخانه اي در نتيجه توليد برق از ذغال سنگ و يا گاز طبيعي، صورت نگرفته است.
جان هريسون مي گويد: "ما تلاش داريم تا به سياستمداران و مردم تصوير كاملتري از نتايج #سدسازي بروي رودخانه ها را ارائه كنيم."
https://www.washingtonpost.com/news/energy-environment/wp/2016/09/28/scientists-just-found-yet-another-way-that-humans-are-creating-greenhouse-gases/?utm_term=.486784dbb583
@darvishnameh
🔴جنایتی به نام سدسازی را چگونه افتخار نامیدیم؟!🔴
✅ بخش نخست: نابودی ۸۰ درصد از کل گونه های آبزی در رودخانه ها در طول ۶۰ سال!
از حدود نیم قرن پیش، محافظان طبيعت و سازندگان سدها در ايالات متحده آمریکا، در يك نبرد سخت با يكديگر درگير بودند. #سدسازي در سالهاي ١٩٤٠ و ١٩٥٠ همه جا را فراگرفته بود، برخي از رودخانه هاي مهم را در غرب امريكا مسدود و آب آنها ذخيره شده بود. سدی که روی رودخانه اسنيك ساخته شد - و هنوز بر سر آن تا امروز جدال ادامه دارد - به نابودي تاسف بار میلیون ها قطعه آبزی و كاهش شديد ماهيهاي آزاد و قزل آلا منجر شد. #فرانك_چرچ، سناتوري از ايالت آيداهو، که نخست در شمار مدافعان سدسازي بود؛ با مشاهده ویرانی محيط زيست ناشي از سدسازی، به جانبداري از رودخانه ها پرداخت. او "موج عظيمي از نگرانيهاي مردم را براي سرنوشت اين رودهاي باشكوه مشاهده كرد كه جاذبه ها و تاب آوری بسياري از آنها از جانب سدها در خطر نابودي هميشگي قرار داشت." چرچ، نگارنده قانوني براي محافظت از مناطق رودخانه اي شد - Wild and Scenic River Act كه در سال ١٩٦٨ به تصويب رسید. اين قانون بيش از ١٢ هزار مايل (١٩هزار كيلومتر) از جريان آزاد رودخانه ها در ايالات متحده را محافظت می کند.
در طول ٦٠ سال گذشته، سدهاي مخزنی بزرگ، تأثيرات نابودكننده اي بر روي مردم و محيط زيست داشته اند. آنها بوم سازگان يك رودخانه در حال جريان، سرد و مرتبط را به يك رودخانه گرم، راكد و تكه تكه شده تبديل کردند - با نتايج ويرانگر براي حیات وحش. سدها يكي از دلايل اصلي كاهش شمار ماهيهاي آبهاي رودخانه ای و مصب دریاها هستند- متاسفانه ٨٠٪ از جمعيت چنين ماهيهايي از سال ١٩٧٠ تاكنون از دست رفته است و سازندگان سدها در این جنایت بزرگ و نابخشودنی، مقصر نخست هستند. در سال ٢٠٠٠، كميسيون مستقل جهاني Commision on Dams، كه به بررسي فوايد و ضررهاي سدها مي پرداخت، به اين نتيجه رسيد كه سدها موجب جابجايي ٤٠ تا ٨٠ ميليون نفر شده اند. و این البته جنایت دیگری است که منجر به افزایش حاشیه نشینی، تنشهای اجتماعی و افسردگی شده ...
🔴 ادامه دارد ...
👇👇👇
🔴جنایتی به نام سدسازی را چگونه افتخار نامیدیم؟!🔴
✅ بخش نخست: نابودی ۸۰ درصد از کل گونه های آبزی در رودخانه ها در طول ۶۰ سال!
از حدود نیم قرن پیش، محافظان طبيعت و سازندگان سدها در ايالات متحده آمریکا، در يك نبرد سخت با يكديگر درگير بودند. #سدسازي در سالهاي ١٩٤٠ و ١٩٥٠ همه جا را فراگرفته بود، برخي از رودخانه هاي مهم را در غرب امريكا مسدود و آب آنها ذخيره شده بود. سدی که روی رودخانه اسنيك ساخته شد - و هنوز بر سر آن تا امروز جدال ادامه دارد - به نابودي تاسف بار میلیون ها قطعه آبزی و كاهش شديد ماهيهاي آزاد و قزل آلا منجر شد. #فرانك_چرچ، سناتوري از ايالت آيداهو، که نخست در شمار مدافعان سدسازي بود؛ با مشاهده ویرانی محيط زيست ناشي از سدسازی، به جانبداري از رودخانه ها پرداخت. او "موج عظيمي از نگرانيهاي مردم را براي سرنوشت اين رودهاي باشكوه مشاهده كرد كه جاذبه ها و تاب آوری بسياري از آنها از جانب سدها در خطر نابودي هميشگي قرار داشت." چرچ، نگارنده قانوني براي محافظت از مناطق رودخانه اي شد - Wild and Scenic River Act كه در سال ١٩٦٨ به تصويب رسید. اين قانون بيش از ١٢ هزار مايل (١٩هزار كيلومتر) از جريان آزاد رودخانه ها در ايالات متحده را محافظت می کند.
در طول ٦٠ سال گذشته، سدهاي مخزنی بزرگ، تأثيرات نابودكننده اي بر روي مردم و محيط زيست داشته اند. آنها بوم سازگان يك رودخانه در حال جريان، سرد و مرتبط را به يك رودخانه گرم، راكد و تكه تكه شده تبديل کردند - با نتايج ويرانگر براي حیات وحش. سدها يكي از دلايل اصلي كاهش شمار ماهيهاي آبهاي رودخانه ای و مصب دریاها هستند- متاسفانه ٨٠٪ از جمعيت چنين ماهيهايي از سال ١٩٧٠ تاكنون از دست رفته است و سازندگان سدها در این جنایت بزرگ و نابخشودنی، مقصر نخست هستند. در سال ٢٠٠٠، كميسيون مستقل جهاني Commision on Dams، كه به بررسي فوايد و ضررهاي سدها مي پرداخت، به اين نتيجه رسيد كه سدها موجب جابجايي ٤٠ تا ٨٠ ميليون نفر شده اند. و این البته جنایت دیگری است که منجر به افزایش حاشیه نشینی، تنشهای اجتماعی و افسردگی شده ...
🔴 ادامه دارد ...
👇👇👇