🔴 دیوار نوشته ای در #حلب که دنیا را تکان داد!
✅ ﻭﻃﻦ ﻫﺘﻞ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﺧﺪﻣﺎﺗﺶ ﺧﻮﺏ ﻧﺒﻮﺩ، ﺗﺮﮐﺶ ﮐﻨﯿﻢ. ﻣﺎ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﻣﺎﻧﺪ.
@darvishnameh
✅ ﻭﻃﻦ ﻫﺘﻞ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﺧﺪﻣﺎﺗﺶ ﺧﻮﺏ ﻧﺒﻮﺩ، ﺗﺮﮐﺶ ﮐﻨﯿﻢ. ﻣﺎ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﻣﺎﻧﺪ.
@darvishnameh
🇮🇷: @darvishnameh
🔴 چگونه نابودی فرات و خشکسالی، سوریه را درگیر داعش کرد؟!🔴
شاید كمبود آب دليل اصلي اختلافات در سوریه نباشد، اما بدون ترديد به شعله ور شدن جنگ داخلي دامن زد. در سال ٢٠١١، از بين رفتن محصولات كشاورزي در نتيجه خشكسالي ١,٥ ميليون كشاورز را ناچار به ترك زمينهاي خود كرد. كساني كه به منبع جذب سربازان براي ارتش آزاد سوريه و گروههايي مانند #داعش و #القاعده تبديل شدند. بنا به شواهد گردآوري شده از جانب خبرنگاران و كنشگران از مناطق جنگي، عدم كمكهاي دولت در دوران خشكسالي فاكتور اصلي براي تشويق اين مردم به فعاليتهاي ضد دولتي بود. علاوه بر آن يك بررسي از سال ٢٠١١ نشان مي دهد كه پايگاه شورشيان در #حلب، #ديرالزور و #رقه از مناطقي است كه به شدت با نابودي كشاورزي ناشی از خشكسالي - و البته پروژه گاپ - مواجه بوده اند. به عبارت ديگر خشكسالي و کاهش آب فرات؛ چشم انداز اقتصادي، اجتماعي و سياسي سوريه را تغيير داد.
پيش از آغاز اعتراضات ضد دولتي در سوريه در ٢٠١١، صاحبنظران از نتايج جدي نابودي محصولات كشاورزي آگاهي داشتند. در سال ٢٠٠٦ بنا به يك گزارش از وزارت امور خارجه امريكا در پيش بيني اوضاع در سوريه كه به بيرون درز كرده بود "ظهور بحران آب پتانسيلي براي نوسانات شديد اقتصادي و حتي شورشهاي مدني-سياسي" ذکر شده بود. گزارشي كه يك زنگ خطر جدي به شمار مي آمد.
در سال ٢٠٠٦ دمشق اميدوار بود تا توليدات كشاورزي خود را به عنوان بخشي از گسترش اقتصاد خود، به شدت افزايش دهد؛ هدفی كه فراتر از امكانات منابع آب در دسترس اين كشور بود - درست مثل اشتباهی که در برخی مناطق ایران از جمله ارومیه، اصفهان و فارس رخ داد - اما در سال ٢٠١١ - پس از توسعه پروژه گاپ و تشدید خشکسالی - تولید محصول گندم به بيش از ٥٠٪ کاهش یافت. مقدار زيادي از دامها تلف شدند و زندگي هزاران نفر از كشاورزان و كارگران مزارع تحت تأثير قرار گرفت. ذخيره اضطراري گندم تمام شد و همانطور كه تام فريدمن، روزنامه نگار گزارش مي دهد، براي برخي تنها گزينه باقيمانده پيوستن به شورشيان بود. به اين ترتيب، با چنين زنگ خطري، مي توان انتظار داشت كه تا سال ٢٠٢٥ حوضه رودخانه هاي #دجله و #فرات در مقايسه با سال ٢٠١١، هشت برابر بيشتر تحت فشار خواهند بود و تا سال ٢٠٤٠ احتمالا اين دو رودخانه شگفت انگيز ديگر به دريا نخواهند رسيد!
🔴 خواننده عزیز #درویشنامه!
البته برخلاف پیش بینی خوشبینانه نویسنده نشریه Foreign Affair؛ با ادامه آبربایی دولت ترکیه، هم اکنون ۱۰۰ درصد فرات و ۶۰ درصد دجله کاملاً توسط #پروژه_گاپ مهار شده و آب چندانی به سوریه و عراق نمی رسد!
👇👇👇
https://foreignaffairs.com/articles/iraq/2015-08-23/rivers-babylon
*⃣*⃣*⃣
✅ برای امضاء پتیشن #نجات_میانرودان از شیوه نامه تصویری زیر می توانید استفاده کرده و نشان دهید که دوران گردنکشی در برابر قوانین طبیعت در منطقه به پایان رسیده است:
👇👇👇
🇮🇷: https://t.me/darvishnameh/6087
*⃣*⃣*⃣
🔴 چگونه نابودی فرات و خشکسالی، سوریه را درگیر داعش کرد؟!🔴
شاید كمبود آب دليل اصلي اختلافات در سوریه نباشد، اما بدون ترديد به شعله ور شدن جنگ داخلي دامن زد. در سال ٢٠١١، از بين رفتن محصولات كشاورزي در نتيجه خشكسالي ١,٥ ميليون كشاورز را ناچار به ترك زمينهاي خود كرد. كساني كه به منبع جذب سربازان براي ارتش آزاد سوريه و گروههايي مانند #داعش و #القاعده تبديل شدند. بنا به شواهد گردآوري شده از جانب خبرنگاران و كنشگران از مناطق جنگي، عدم كمكهاي دولت در دوران خشكسالي فاكتور اصلي براي تشويق اين مردم به فعاليتهاي ضد دولتي بود. علاوه بر آن يك بررسي از سال ٢٠١١ نشان مي دهد كه پايگاه شورشيان در #حلب، #ديرالزور و #رقه از مناطقي است كه به شدت با نابودي كشاورزي ناشی از خشكسالي - و البته پروژه گاپ - مواجه بوده اند. به عبارت ديگر خشكسالي و کاهش آب فرات؛ چشم انداز اقتصادي، اجتماعي و سياسي سوريه را تغيير داد.
پيش از آغاز اعتراضات ضد دولتي در سوريه در ٢٠١١، صاحبنظران از نتايج جدي نابودي محصولات كشاورزي آگاهي داشتند. در سال ٢٠٠٦ بنا به يك گزارش از وزارت امور خارجه امريكا در پيش بيني اوضاع در سوريه كه به بيرون درز كرده بود "ظهور بحران آب پتانسيلي براي نوسانات شديد اقتصادي و حتي شورشهاي مدني-سياسي" ذکر شده بود. گزارشي كه يك زنگ خطر جدي به شمار مي آمد.
در سال ٢٠٠٦ دمشق اميدوار بود تا توليدات كشاورزي خود را به عنوان بخشي از گسترش اقتصاد خود، به شدت افزايش دهد؛ هدفی كه فراتر از امكانات منابع آب در دسترس اين كشور بود - درست مثل اشتباهی که در برخی مناطق ایران از جمله ارومیه، اصفهان و فارس رخ داد - اما در سال ٢٠١١ - پس از توسعه پروژه گاپ و تشدید خشکسالی - تولید محصول گندم به بيش از ٥٠٪ کاهش یافت. مقدار زيادي از دامها تلف شدند و زندگي هزاران نفر از كشاورزان و كارگران مزارع تحت تأثير قرار گرفت. ذخيره اضطراري گندم تمام شد و همانطور كه تام فريدمن، روزنامه نگار گزارش مي دهد، براي برخي تنها گزينه باقيمانده پيوستن به شورشيان بود. به اين ترتيب، با چنين زنگ خطري، مي توان انتظار داشت كه تا سال ٢٠٢٥ حوضه رودخانه هاي #دجله و #فرات در مقايسه با سال ٢٠١١، هشت برابر بيشتر تحت فشار خواهند بود و تا سال ٢٠٤٠ احتمالا اين دو رودخانه شگفت انگيز ديگر به دريا نخواهند رسيد!
🔴 خواننده عزیز #درویشنامه!
البته برخلاف پیش بینی خوشبینانه نویسنده نشریه Foreign Affair؛ با ادامه آبربایی دولت ترکیه، هم اکنون ۱۰۰ درصد فرات و ۶۰ درصد دجله کاملاً توسط #پروژه_گاپ مهار شده و آب چندانی به سوریه و عراق نمی رسد!
👇👇👇
https://foreignaffairs.com/articles/iraq/2015-08-23/rivers-babylon
*⃣*⃣*⃣
✅ برای امضاء پتیشن #نجات_میانرودان از شیوه نامه تصویری زیر می توانید استفاده کرده و نشان دهید که دوران گردنکشی در برابر قوانین طبیعت در منطقه به پایان رسیده است:
👇👇👇
🇮🇷: https://t.me/darvishnameh/6087
*⃣*⃣*⃣
Foreign Affairs
Rivers of Babylon
The Tigris-Euphrates river basin, which feeds Syria and Iraq, is rapidly drying up. This vast area already struggles to support at least ten million conflict-displaced people. And things could soon get worse; Iraq is reaching a crisis point.