جایزه ملی محیط زیست چگونه می تواند "ملی" بماند؟!
به زودی در این باره یادداشتی را در درویشنامه منتشر خواهم کرد ...
#جایزه_ملی_محیط_زیست
@darvishnameh
به زودی در این باره یادداشتی را در درویشنامه منتشر خواهم کرد ...
#جایزه_ملی_محیط_زیست
@darvishnameh
👆🔴آفت بزرگ جایزه ملی محیط زیست🔴👆
سه شنبه گذشته در هیجدهمین روز از خرداد ۱۳۹۵، یازدهمین دوره از جایزه ملی محیط زیست - برخلاف رسم سالهای اخیر - در حضور معاون اول رییس جمهور برگزار شد و نه حسن روحانی! و باز بر خلاف رویه معمول این سالها، به جای آنکه نماینده جمهور ملت به پردیسان بیاید تا این عالی ترین نشان و جایزه محیط زیستی ایران را به سلحشوران این حوزه اهدا کند، معاونش در پاستور ماند تا جوایزگیرندگان نزدش بیایند!
و البته باید بپذیریم در هیچیک از ده دوره گذشته میزان شگفتی و اعتراضات مردمی به نحوه انتخاب برندگان این جایزه معتبر کشوری تا این حد جدی و همه گیر نبوده است.
و این البته می تواند پاشنه آشیل و مهم ترین آفتی باشد که در صورت عدم توجه به آن، می تواند سکه جایزه ملی را شتابان از رونق و اعتبار بیاندازد.
✅ چه باید کرد؟
آیا می توان دست روی دست گذاشته و اجازه ادامه این روند کاهنده را به دریافت کنندگان جایزه ای داد که پیشینه اش به دولت سید محمد خاتمی می رسد و اگر در دولتهای نهم و دهم دچار بی توجهی نمی شد، اینک به جای برگزاری یازدهمین دوره در آستانه بیستمین دوره قرار می گرفتیم؟
جایزه ملی اعتبار سازمان حفاظت محیط زیست و بلکه اعتبار و شناسه توجه دولت و حاکمیت به موضوع محیط زیست است و باید همچنان در بالاترین سطح و کیفیت ممکن برگزار شود. این جایزه نباید قربانی مصلحت اندیشی های سیاستگرایانه قرار گرفته و آشکارا در مسیری بیافتد که از اعتبارش کاسته شود.
در چند روز گذشته افراد حقیقی و حقوقی فراوانی نسبت به روند حاکم بر انتخاب برندگان این جایزه، پرسش هایی جدی را در فضای رسانه ای و شبکه های اجتماعی مطرح کرده و حتی برخی از دریافت کنندگان جایزه ملی در دوره های گذشته، چنان از نتایج این دوره سرخورده شده و برآشفتند که درصدد بازگرداندن این جایزه شده اند!
به نظر می رسد، این جایزه برای آنکه ملی بماند و دولتی یا سازمانی نشود، نیاز به شفافیت و مدنیت بیشتر در فرآیندهای تصمیم گیری دارد. شاید حضور یک هیات ناظر از بین نمایندگان تشکلهای مردم نهاد محیط زیستی که بر تمامی مراحل کار بتوانند بدون هیچ محدودیتی نظارت کنند، بتواند اعتبار درخور جایزه را محفوظ دارد. وقتی ما می کوشیم تا در فرآیند نگارش فصل محیط زیست در برنامه ششم توسعه از حضور نمایندگان سمن ها با حق رای بهره بریم، چرا نباید این حضور را معنی دارتر و ریشه دارتر کرده و نشان دهیم که عملا اعتقاد داریم مردم باید شریک قدرت شوند و چه عرصه ای بهتر از محیط زیست؟
خوشبختانه سازوکار اجرایی این مهم هم تدارک دیده شده و هم اکنون شورای هماهنگی سمن های محیط زیستی کشور وجود دارد و این مکانیسم پیوسته در حال به روزشدن، تکامل و بلوغ بیشتر است.
بنابراین، برای اینکه فجایعی چون اهدای جایزه ملی به وزارتخانه ها، نهادها و شخصیتهای حقیقی و حقوقی که خود کارنامه ای ناامید کننده در کندکردن روند ارتقای سواد محیط زیستی دارند، تکرار نشود؛ بهتر است درها را باز کرده، شفافیت بیشتری در روند تصمیم گیری و انتخاب دریافت کنندگان مهم ترین جایزه در حوزه محیط زیست کشور درنظر بگیریم.
دفتر مشارکت مردمی سازمان حفاظت محیط زیست، آمادگی دریافت نظرات و پیشنهادات هموطنان عزیز را برای ارتقای کیفیت این جایزه ملی دارد. شما می توانید علاوه بر کانال های ارتباطی که تاکنون بارها اعلام شده است، نظرات خود را مستقیما از طریق شماره تلفن زیر به دفترم فاکس کنید:
۸۸۲۳۳۰۷۱
#جایزه_ملی_محیط_زیست
@darvishnameh
سه شنبه گذشته در هیجدهمین روز از خرداد ۱۳۹۵، یازدهمین دوره از جایزه ملی محیط زیست - برخلاف رسم سالهای اخیر - در حضور معاون اول رییس جمهور برگزار شد و نه حسن روحانی! و باز بر خلاف رویه معمول این سالها، به جای آنکه نماینده جمهور ملت به پردیسان بیاید تا این عالی ترین نشان و جایزه محیط زیستی ایران را به سلحشوران این حوزه اهدا کند، معاونش در پاستور ماند تا جوایزگیرندگان نزدش بیایند!
و البته باید بپذیریم در هیچیک از ده دوره گذشته میزان شگفتی و اعتراضات مردمی به نحوه انتخاب برندگان این جایزه معتبر کشوری تا این حد جدی و همه گیر نبوده است.
و این البته می تواند پاشنه آشیل و مهم ترین آفتی باشد که در صورت عدم توجه به آن، می تواند سکه جایزه ملی را شتابان از رونق و اعتبار بیاندازد.
✅ چه باید کرد؟
آیا می توان دست روی دست گذاشته و اجازه ادامه این روند کاهنده را به دریافت کنندگان جایزه ای داد که پیشینه اش به دولت سید محمد خاتمی می رسد و اگر در دولتهای نهم و دهم دچار بی توجهی نمی شد، اینک به جای برگزاری یازدهمین دوره در آستانه بیستمین دوره قرار می گرفتیم؟
جایزه ملی اعتبار سازمان حفاظت محیط زیست و بلکه اعتبار و شناسه توجه دولت و حاکمیت به موضوع محیط زیست است و باید همچنان در بالاترین سطح و کیفیت ممکن برگزار شود. این جایزه نباید قربانی مصلحت اندیشی های سیاستگرایانه قرار گرفته و آشکارا در مسیری بیافتد که از اعتبارش کاسته شود.
در چند روز گذشته افراد حقیقی و حقوقی فراوانی نسبت به روند حاکم بر انتخاب برندگان این جایزه، پرسش هایی جدی را در فضای رسانه ای و شبکه های اجتماعی مطرح کرده و حتی برخی از دریافت کنندگان جایزه ملی در دوره های گذشته، چنان از نتایج این دوره سرخورده شده و برآشفتند که درصدد بازگرداندن این جایزه شده اند!
به نظر می رسد، این جایزه برای آنکه ملی بماند و دولتی یا سازمانی نشود، نیاز به شفافیت و مدنیت بیشتر در فرآیندهای تصمیم گیری دارد. شاید حضور یک هیات ناظر از بین نمایندگان تشکلهای مردم نهاد محیط زیستی که بر تمامی مراحل کار بتوانند بدون هیچ محدودیتی نظارت کنند، بتواند اعتبار درخور جایزه را محفوظ دارد. وقتی ما می کوشیم تا در فرآیند نگارش فصل محیط زیست در برنامه ششم توسعه از حضور نمایندگان سمن ها با حق رای بهره بریم، چرا نباید این حضور را معنی دارتر و ریشه دارتر کرده و نشان دهیم که عملا اعتقاد داریم مردم باید شریک قدرت شوند و چه عرصه ای بهتر از محیط زیست؟
خوشبختانه سازوکار اجرایی این مهم هم تدارک دیده شده و هم اکنون شورای هماهنگی سمن های محیط زیستی کشور وجود دارد و این مکانیسم پیوسته در حال به روزشدن، تکامل و بلوغ بیشتر است.
بنابراین، برای اینکه فجایعی چون اهدای جایزه ملی به وزارتخانه ها، نهادها و شخصیتهای حقیقی و حقوقی که خود کارنامه ای ناامید کننده در کندکردن روند ارتقای سواد محیط زیستی دارند، تکرار نشود؛ بهتر است درها را باز کرده، شفافیت بیشتری در روند تصمیم گیری و انتخاب دریافت کنندگان مهم ترین جایزه در حوزه محیط زیست کشور درنظر بگیریم.
دفتر مشارکت مردمی سازمان حفاظت محیط زیست، آمادگی دریافت نظرات و پیشنهادات هموطنان عزیز را برای ارتقای کیفیت این جایزه ملی دارد. شما می توانید علاوه بر کانال های ارتباطی که تاکنون بارها اعلام شده است، نظرات خود را مستقیما از طریق شماره تلفن زیر به دفترم فاکس کنید:
۸۸۲۳۳۰۷۱
#جایزه_ملی_محیط_زیست
@darvishnameh
✅ برای #محمود_گودرزی که یکه و تنها کوشید تا اقتدار و برتری #فرهنگ و #اخلاق را بر #قهرمان_پروری و #تجارت_مداری، دوباره به دستگاه متولی ورزش کشور بازگرداند!
بسیار متاسفم که مرد با اخلاق، متین و متخصص #وزارت_ورزش_و_جوانان سرانجام طاقتش به پایان رسید و نتوانست در دنیای سیاست و سیاست ورزان دوام آورد.
در آخرین روزهای سال ۹۴ او به صراحت به نگارنده گفت: سال ۱۳۹۵ آخرین سالی است که در مقام وزیر ورزش و جوانان به خدمت می پردازد! او گفت: خود را معلم می داند و تاب دنیای پیچیده و پرنیرنگ سیاست را ندارد.
متاسفم برای همه آنهایی که دل در گرو تحولی بنیادین و اخلاق مدار در حوزه ورزش داشتند و اینک با رفتن گودرزی، امیدهاشان را از دست رفته می بینند.
بی شک خدمات محمود گودرزی برای دوستداران محیط زیست ایران، هرگز فراموش نخواهد شد؛ او نخستین و تنها وزیری بود که تا این لحظه تمام قد از ملاحظات محیط زیستی در بدنه وزارت متبوعش دفاع کرد؛ در زمامداری او بود که دوره #مدیریت_ورزش_سبز آغازیدن گرفت و تمامی فدراسیون های ورزشی و ادارات ۳۱ گانه در استانها، از #نمادهای_محیط_زیستی بهره بردند. در دوره او بود که برای نخستین بار، وزارت ورزش و جوانان مفتخر به دریافت #جایزه_ملی_محیط_زیست شد. او تنها وزیری بود که فرمان شکل گیری ستاد کشوری #سه_شنبه_های_بدون_خودرو را صادر کرد و کوشید به رغم سنگ اندازیهای سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور، مصوبه #شورای_عالی_محیط_زیست را اجرایی کرده و #دفتر_محیط_زیست_و_توسعه_پایدار را با عملکردی درخشان و بی رقیب راه اندازی کند و متاسفم در دولتی که خود را محیط زیستی ترین دولت تاریخ ایران می داند و البته نگارنده این ادعا را عمیقاً باور دارد، شاهد از دست رفتن موثرترین عضو محیط زیستی کابینه باشیم؛ عضوی که محیط زیستی ها، هرگز خاطره تلاش این مرد دوست داشتنی را در پایان سال ۹۴، برای جمع آوری #دیه_آزادی دو محیط بان دربند خویش در #دنا فراموش نخواهند کرد.
🔴 برای همین است که تکرار می کنم:
من اگر جای حسن روحانی بودم؛ رییس جمهور عزیزی که بارها به دفاع تمام قد از محیط زیست پرداخته؛ هرگز با استعفای محیط زیستی ترین وزیر کابینه ام، محمود گودرزی؛ موافقت نمی کردم.
همین و تمام.
@darvishnameh
بسیار متاسفم که مرد با اخلاق، متین و متخصص #وزارت_ورزش_و_جوانان سرانجام طاقتش به پایان رسید و نتوانست در دنیای سیاست و سیاست ورزان دوام آورد.
در آخرین روزهای سال ۹۴ او به صراحت به نگارنده گفت: سال ۱۳۹۵ آخرین سالی است که در مقام وزیر ورزش و جوانان به خدمت می پردازد! او گفت: خود را معلم می داند و تاب دنیای پیچیده و پرنیرنگ سیاست را ندارد.
متاسفم برای همه آنهایی که دل در گرو تحولی بنیادین و اخلاق مدار در حوزه ورزش داشتند و اینک با رفتن گودرزی، امیدهاشان را از دست رفته می بینند.
بی شک خدمات محمود گودرزی برای دوستداران محیط زیست ایران، هرگز فراموش نخواهد شد؛ او نخستین و تنها وزیری بود که تا این لحظه تمام قد از ملاحظات محیط زیستی در بدنه وزارت متبوعش دفاع کرد؛ در زمامداری او بود که دوره #مدیریت_ورزش_سبز آغازیدن گرفت و تمامی فدراسیون های ورزشی و ادارات ۳۱ گانه در استانها، از #نمادهای_محیط_زیستی بهره بردند. در دوره او بود که برای نخستین بار، وزارت ورزش و جوانان مفتخر به دریافت #جایزه_ملی_محیط_زیست شد. او تنها وزیری بود که فرمان شکل گیری ستاد کشوری #سه_شنبه_های_بدون_خودرو را صادر کرد و کوشید به رغم سنگ اندازیهای سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور، مصوبه #شورای_عالی_محیط_زیست را اجرایی کرده و #دفتر_محیط_زیست_و_توسعه_پایدار را با عملکردی درخشان و بی رقیب راه اندازی کند و متاسفم در دولتی که خود را محیط زیستی ترین دولت تاریخ ایران می داند و البته نگارنده این ادعا را عمیقاً باور دارد، شاهد از دست رفتن موثرترین عضو محیط زیستی کابینه باشیم؛ عضوی که محیط زیستی ها، هرگز خاطره تلاش این مرد دوست داشتنی را در پایان سال ۹۴، برای جمع آوری #دیه_آزادی دو محیط بان دربند خویش در #دنا فراموش نخواهند کرد.
🔴 برای همین است که تکرار می کنم:
من اگر جای حسن روحانی بودم؛ رییس جمهور عزیزی که بارها به دفاع تمام قد از محیط زیست پرداخته؛ هرگز با استعفای محیط زیستی ترین وزیر کابینه ام، محمود گودرزی؛ موافقت نمی کردم.
همین و تمام.
@darvishnameh
🔴 #وزارت_نفت #جایزه_ملی_محیط_زیست می گیرد و همچنان مسغول #جاده_سازی در #تالاب_هورالعظیم است. سپاس از همکارانم که در ۲۹ آبان مانع این #تالاب_زدایی شدند. اما تا کی می توانند #مقاومت کنند؟
@darvishnameh
@darvishnameh