🔴 در هرثانیه یک و نیم بمب، به بزرگی انفجار هیروشیما منفجر می‌کنیم! باورتان می‌شود؟! 🔴
🇮🇷: @darvishnameh
✍ بر بنیاد پژوهشی جدید که نتایجش مورد توجه گروه علمی #روزنامه_گاردین چاپ لندن قرارگرفته، روندِ شتابناکِ #جهان‌گرمایی در طول ۱۵۰ سال گذشته، اقیانوس‌ها را به اندازه گرمای حاصل از انفجار دستکم یک بمب هسته‌ای در ثانیه گرم کرده است! درواقع، حقیقت تلخ و نگران‌کننده آن است: بیش از ۹۰درصدِ گرمایی که آدمی با انتشار گازهای گلخانه‌ای درسال می‌آفریند، انحصاراً فقط در پهنه‌های آبی جذب می‌شوند. بخش بزرگی از این انرژی که به اقیانوس‌ها افزوده می‌شود، سطح آبِ دریاها را با ذوب یخ‌ها در جنوبگان و شمالگان بالا می‌برد و توفان‌ها و تندبادهای دریایی را شدیدتر می‌کند. قسمت عمده گرما در عمق اقیانوس‌ها ذخیره شده‌اند، اما اندازه‌گیری‌ها در اینجا تنها در دهه‌های اخیر صورت گرفته و تخمین‌های موجود از کل گرمایی که اقیانوس‌ها جذب کرده‌اند، تنها به حدود سال ۱۹۵۰ باز‌می‌گردد. البته بررسی جدید این تخمین را تا ۱۸۷۱ میلادی به عقب برگردانده است. پژوهشگران گفته‌اند که درک تغییرات گذشته در اقیانوس‌ها برای پیش‌بینی عواقب تغییرات اقلیمی بسیار مهم است.
محاسبه گاردین دریافته که حد متوسط گرمایش در طول ۱۵۰ سال گذشته برابر با انفجار ۱.۵ بمب اتمی هیروشیما در ثانیه است. اما گرمایش به مرور زمان با افزایش انتشار کربن سرعت پیدا کرده و اکنون به حدود بین ۳ تا ۶ بمب هسته‌ای در ثانیه رسیده است!
پروفسور لاوری زانا از دانشگاه #آکسفورد که بررسی جدید را مدیریت کرده، می‌گوید: «من تلاش دارم تا از چنین محاسباتی دوری کنم، زیرا آنها را بسیار نگران‌کننده می‌دانم. ما معمولا سعی داریم تا گرمایش را با مقدار مصرف انرژی انسان مقایسه کنیم، برای آنکه این روش کمتر وحشت ایجاد می‌کند. اما ظاهرا ما موجب افزایش بیشتر انرژی در سیستم آب و هوایی هستیم که بخش بزرگی از آن به اقیانوس‌ها ختم می‌شوند. دراین‌مورد هیچ تردیدی وجود ندارد.» مقدار کل گرمای جذب شده توسط اقیانوس‌ها در طول ۱۵۰ سال گذشته هزار برابر بیشتر از مصرف سالانه انرژی جمعیت دنیاست.
این بررسی پژوهشی در ژورنال مقالات آکادمی ملی علوم ایالات متحده منتشر شده و اندازه‌گیری‌های دمای سطح اقیانوس‌ها از سال ۱۸۷۱ را با مدل‌های کامپیوتری از جریانات اقیانوس‌ها تلفیق کرده. پروفسور سامار خاتی‌والا از دانشگاه آکسفورد و عضوی از تیم پژوهشی، گفته: «رویکرد ما مشابه با نقاشی بخش‌های مختلف از سطح اقیانوس با رنگ‌های متفاوت است و نظارت بر اینکه به مرور زمان این رنگ‌ها چگونه در داخل پخش می‌شوند. اگر ما ناهنجاری دمای سطح اقیانوس آتلانتیک شمالی در سال ۱۸۷۱ را بدانیم، می‌توانیم مقدار گرمایش در عمق اقیانوس هند در سال ۲۰۱۸ را محاسبه کنیم.»
بالاآمدن سطح آب‌ها از تبعات بسیار خطرناک تغییرات اقلیمی در درازمدت به‌شمار رفته و عملاً زندگی میلیاردها نفر از ساکنان نوارهای ساحلی را تهدید می‌کنند؛ رخدادی که شمارِ معنی‌دار افزایش سونامی‌ها و توفان‌های مهیب دریایی از اندونزی تا سواحل آمریکا آن را تایید می‌کند. دلیل بخشی از افزایش سطح آب، متاثر از ذوب‌شدن یخ‌های گریلند است. اما یک نکته عمده، انبساط فیزیکی آب به دلیل گرم‌تر شدن آن است. با این وجود، از آنجا که جریانات اقیانوسی گرما را به سراسر کره زمین انتقال می‌دهند، در نتیجه پهنه‌های آبی به طور یکنواخت گرم نمی‌شوند. به عنوان مثال، در اقیانوس اطلس تیم تحقیقاتی کشف کرده که نیمی از افزایش سطح آب از سال ۱۹۷۰ در عرض‌های پایین و متوسط به دلیل انتقال گرما به این مناطق بوده است. پژوهش‌های جدید به محققان کمک می‌کنند تا در آینده پیش‌بینی‌های دقیق‌تری از بالا آمدن سطح آب را در مناطق متفاوت ارایه دهند.
🔻 خواننده عزیز #درویش‌نامه!
پرسش اصلی اما برای ما در ایران شاید این باشد: آیا ممکن است روزی مجبور به خداحافظی همیشگی با چابهار، میناب، بندرعباس و بوشهر باشیم؟! آن هم در شرایطی که راهبرد آینده حاکمیت، استقرار ۲۰ میلیون‌نفر از جمعیت کشور در سواحل جنوبی است؟! متاسفم برای جهانی که رهبرانش هنوز آنگونه که باید این خطر را جدی نگرفته و تنها در اندیشه دوام حکومت چهارساله یا ۸ساله خود هستند ...
https://theguardian.com/environment/2019/jan/07/global-warming-of-oceans-equivalent-to-an-atomic-bomb-per-second
🇮🇷: @darvishnameh
✍ بر بنیاد پژوهشی جدید که نتایجش مورد توجه گروه علمی #روزنامه_گاردین چاپ لندن قرارگرفته، روندِ شتابناکِ #جهان‌گرمایی در طول ۱۵۰ سال گذشته، اقیانوس‌ها را به اندازه گرمای حاصل از انفجار دستکم یک بمب هسته‌ای در ثانیه گرم کرده است! درواقع، حقیقت تلخ و نگران‌کننده آن است: بیش از ۹۰درصدِ گرمایی که آدمی با انتشار گازهای گلخانه‌ای درسال می‌آفریند، انحصاراً فقط در پهنه‌های آبی جذب می‌شوند. بخش بزرگی از این انرژی که به اقیانوس‌ها افزوده می‌شود، سطح آبِ دریاها را با ذوب یخ‌ها در جنوبگان و شمالگان بالا می‌برد و توفان‌ها و تندبادهای دریایی را شدیدتر می‌کند. قسمت عمده گرما در عمق اقیانوس‌ها ذخیره شده‌اند، اما اندازه‌گیری‌ها در اینجا تنها در دهه‌های اخیر صورت گرفته و تخمین‌های موجود از کل گرمایی که اقیانوس‌ها جذب کرده‌اند، تنها به حدود سال ۱۹۵۰ باز‌می‌گردد. البته بررسی جدید این تخمین را تا ۱۸۷۱ میلادی به عقب برگردانده است. پژوهشگران گفته‌اند که درک تغییرات گذشته در اقیانوس‌ها برای پیش‌بینی عواقب تغییرات اقلیمی بسیار مهم است.
محاسبه گاردین دریافته که حد متوسط گرمایش در طول ۱۵۰ سال گذشته برابر با انفجار ۱.۵ بمب اتمی هیروشیما در ثانیه است. اما گرمایش به مرور زمان با افزایش انتشار کربن سرعت پیدا کرده و اکنون به حدود بین ۳ تا ۶ بمب هسته‌ای در ثانیه رسیده است!
پروفسور لاوری زانا از دانشگاه #آکسفورد که بررسی جدید را مدیریت کرده، می‌گوید: «من تلاش دارم تا از چنین محاسباتی دوری کنم، زیرا آنها را بسیار نگران‌کننده می‌دانم. ما معمولا سعی داریم تا گرمایش را با مقدار مصرف انرژی انسان مقایسه کنیم، برای آنکه این روش کمتر وحشت ایجاد می‌کند. اما ظاهرا ما موجب افزایش بیشتر انرژی در سیستم آب و هوایی هستیم که بخش بزرگی از آن به اقیانوس‌ها ختم می‌شوند. دراین‌مورد هیچ تردیدی وجود ندارد.» مقدار کل گرمای جذب شده توسط اقیانوس‌ها در طول ۱۵۰ سال گذشته هزار برابر بیشتر از مصرف سالانه انرژی جمعیت دنیاست.
این بررسی پژوهشی در ژورنال مقالات آکادمی ملی علوم ایالات متحده منتشر شده و اندازه‌گیری‌های دمای سطح اقیانوس‌ها از سال ۱۸۷۱ را با مدل‌های کامپیوتری از جریانات اقیانوس‌ها تلفیق کرده. پروفسور سامار خاتی‌والا از دانشگاه آکسفورد و عضوی از تیم پژوهشی، گفته: «رویکرد ما مشابه با نقاشی بخش‌های مختلف از سطح اقیانوس با رنگ‌های متفاوت است و نظارت بر اینکه به مرور زمان این رنگ‌ها چگونه در داخل پخش می‌شوند. اگر ما ناهنجاری دمای سطح اقیانوس آتلانتیک شمالی در سال ۱۸۷۱ را بدانیم، می‌توانیم مقدار گرمایش در عمق اقیانوس هند در سال ۲۰۱۸ را محاسبه کنیم.»
بالاآمدن سطح آب‌ها از تبعات بسیار خطرناک تغییرات اقلیمی در درازمدت به‌شمار رفته و عملاً زندگی میلیاردها نفر از ساکنان نوارهای ساحلی را تهدید می‌کنند؛ رخدادی که شمارِ معنی‌دار افزایش سونامی‌ها و توفان‌های مهیب دریایی از اندونزی تا سواحل آمریکا آن را تایید می‌کند. دلیل بخشی از افزایش سطح آب، متاثر از ذوب‌شدن یخ‌های گریلند است. اما یک نکته عمده، انبساط فیزیکی آب به دلیل گرم‌تر شدن آن است. با این وجود، از آنجا که جریانات اقیانوسی گرما را به سراسر کره زمین انتقال می‌دهند، در نتیجه پهنه‌های آبی به طور یکنواخت گرم نمی‌شوند. به عنوان مثال، در اقیانوس اطلس تیم تحقیقاتی کشف کرده که نیمی از افزایش سطح آب از سال ۱۹۷۰ در عرض‌های پایین و متوسط به دلیل انتقال گرما به این مناطق بوده است. پژوهش‌های جدید به محققان کمک می‌کنند تا در آینده پیش‌بینی‌های دقیق‌تری از بالا آمدن سطح آب را در مناطق متفاوت ارایه دهند.
🔻 خواننده عزیز #درویش‌نامه!
پرسش اصلی اما برای ما در ایران شاید این باشد: آیا ممکن است روزی مجبور به خداحافظی همیشگی با چابهار، میناب، بندرعباس و بوشهر باشیم؟! آن هم در شرایطی که راهبرد آینده حاکمیت، استقرار ۲۰ میلیون‌نفر از جمعیت کشور در سواحل جنوبی است؟! متاسفم برای جهانی که رهبرانش هنوز آنگونه که باید این خطر را جدی نگرفته و تنها در اندیشه دوام حکومت چهارساله یا ۸ساله خود هستند ...
https://theguardian.com/environment/2019/jan/07/global-warming-of-oceans-equivalent-to-an-atomic-bomb-per-second
the Guardian
Global warming of oceans equivalent to an atomic bomb per second
Seas absorb 90% of climate change’s energy as new research reveals vast heating over past 150 years
Forwarded from روزنامه دنیای اقتصاد
🔺 ۱۰۰۰ شهر از ۱۶۳ کشور جهان توسط نهاد مطالعاتی دانشگاه آکسفورد با شاخص «کیفیت زندگی» رده‌بندی شدند.
◀️ نتایج این رتبه‌بندی نشان می‌دهد، تهران در جایگاه ۷۴۵ قرار گرفته است.
🔺 شهرهای اروپا در جایگاه بهترین کیفیت زندگی قرار دارند.
🔻 شاخص جهانی «کیفیت زندگی» براساس درآمد خانوارها، نابرابری، هزینه مسکن، خدمات رفاهی و تفریحی و همچنین سرعت اینترنت به دست می‌آید.
❌ در گزارش آکسفورد، تاکید شده است افزایش هزینه مسکن اثر مخرب بر روی کیفیت زندگی شهروندان یک شهر دارد.
⚠️ در شهرهای برتر به لحاظ «کیفیت زندگی»، مشکل آنچنانی برای هزینه تامین مسکن وجود ندارد.
#دنیای_اقتصاد #شهر #کیفیت_زندگی #تهران #آکسفورد
@den_ir
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM