🔺فرونشست زمین در روستای لاورخشت، از توابع بخش اشکنان شهرستان لامرد استان فارس!🔺

✍ نخلستان‌ها و زراعت منطقه صدها سال برپایه فناوری کاریز به حیات خود ادامه می‌داد، تا اینکه نخستین موتورپمپ‌ها ظاهرشده و فکر کردند حالا می‌توانند به افزایش سطح زیرکشت پرداخته و محصول و درآمد بیشتری بدست آورند. اما کشت‌های متوالی زمستانه و تابستانه، اصرار به کاشت محصولات آب‌بری چون گوجه‌فرنگی و هندوانه آن هم با روش غرقابی و در اقلیمی که میزان تبخیر آن در تابستان بیش از ۳۷۰۰ میلی‌متر با میانگین بارندگی خدود ۲۰۰میلی‌متر درسال، این فاجعه را آفریده است؛ فاجعه‌ای که برای درمانش به ۵۰ تا ۷۰هزارسال زمان نیاز داریم و باید منتظر متروکه‌شدنِ روستاهای بیشتر، مهاجرت و افزایش معضل حاشیه‌نشینی باشیم.

🔹 متهم اصلی بی‌شک مردم منطقه نیستند؛ بل وزارت جهادکشاورزی و وزارت نیرو است که نتوانستند با مشارکت‌دادن واقعی جوامع محلی در فرآیند تصمیم‌گیری، آنها را به سمت افزایش تولید در واحد سطح و معرفی الگوی کشت مناسب سوق دهند.

#فرونشست_زمین
#اشکنان
#لامرد
#لاورخشت

🇮🇷: @darvishnameh

🔺چگونه سکوت می‌کنیم در مواجهه با این فروپاشی در جنگل‌های گیلان؟!🔺

✍ این اگر نابودی لحظه به لحظه و فروپاشی رویشگاه ارزشمندِ هیرکانی در شرق گیلان نیست، پس چیست؟! مگر قرار نبود حتی یک درخت هم قطع نشود؟ آقایان مسوول در ارگان‌های جورواجور نظارتی، قضایی، امنیتی، منابع‌طبیعی، محیط‌زیست و شوراهای شهر و روستا؛ لطفاً کلاه‌تان را بالاتر بگیرید!

🔹 و کاش این پاکتراشی فقط محدود به شرق گیلان بود ... همه‌ی موجودیتِ دیرینه‌ترین جنگل جهان در نوار شمالی کشور دارد توسط عده‌ای سوداگر و دلال زمین به یغما می‌رود ...

🔹 آنگاه آیا ما حق داریم همچنان از افزایش شمار و خسارت‌های سیل در گیلان، مازندران و گلستان، شگفت‌زده شویم؟ آیا آیندگان ما را بابت آفرینش کویری به نام هیرکانی خواهند بخشید؟!

#کویر_هیرکانی
#سندروم_ویلاسازی

🇮🇷: @darvishnameh

🔺مشاهدات تلخ یک هموطن از ماجرای کت‌زدن درختان در شمال کشور توسط دامداران!🔺

✍ دو روز گذشته نهم و دهم خرداد ۹۸ ما برای یک برنامه کوهنوردی در منطقه‌ای بین ماسوله تا ماسال در تردد بودیم. نکته بسیار ناراحت‌کننده این بود: چوپانان منطقه به این دلیل که فکر می‌کنند درخت‌ها با سایه‌اندازی مانع رشد گیاهان و سبزشدنِ علوفه‌ها برای دام می‌شوند، دورِ تنه درخت را یک زخم 5 تا 10 سانتی‌متری ایجاد می‌کنند، پوست و کمی از گوشت درخت را می‌کنند و آوندهای درخت از این ارتفاع به بالا به تدریج خشک می‌شود. اصطلاحاً آن را #کت‌زدن می‌نامند. ما در مسیر درخت‌های زیادی را به این شکل دیدیم و عکس هم گرفتیم که حتما برای شما ارسال می‌کنم. چندین درخت بزرگ را هم آتش زده و رها کرده بودند. با وجود این که آب زیادی نداشتیم و دقیقا نمی‌دانستیم که چشمه آب آشامیدنی بعدی کجاست، اقدام به خاموش کردن یکی از درخت‌ها کردیم، البته بخش اعظم آب آشامیدنی تیم برای این منظور مصرف شد، کلی هم خاک روی آن ریختیم، ولی باز همچنان نتوانستیم آتش را کامل خاموش کنیم. راهنمای ما گفت: جنگلبان‌های منطقه حق حساب می‌گیرند و کاملاً می‌دانند که این تخریب‌ها کار کیست!
باور بفرمایید درخت‌هایی که به قول خودشان کَت زده بودند، یکی دوتا هم نبود. روی بدن اکثر درخت‌هایی که خشک شده بودند، می‌شد آثار این ضربه‌های تبر را دید که بسیار ظریف و استادانه زده شده‌اند. درخت‌های جوان و سرحالی که تا دو سال دیگر خشک می‌شوند ...

🔺آقای درویش! انگار نوعی از بیرحمی به طبیعت در گوشت و خون مردم رفته، انگار می‌خواهند سهم و ارث خود را از دنیا بگیرند. این طمع کُشنده بیش از همه به دلیل فقر فرهنگی و ناشی از عدم آموزش و عدم دلسوزی واقعی نسبت به مخلوقات خداوند است.

#نه_به_کت‌زدن_در_هیرکانی
#طرح_تنفس_را_اجرا_کنید

🇮🇷: https://t.me/darvishnameh

🔺تهران و کابوسی به نام بی‌آبی!🔺

🇮🇷: @darvishnameh

✍ ساعت ۲۱ امشب - شنبه، ۱۱ خرداد - گیرنده‌های خود را به سمت شبکه مستند سیما بچرخانید تا دریابید قرار است مدیریت آب در کلانشهر تهران چگونه سامان گیرد! بی‌شک شگفت‌زده، غمگین و خشمگین خواهید شد؛ اما ناامید نه!

🎥 قسمت نهم از مجموعه #دست‌های_آلوده
کاری از #لیلا_فولادوند و #محمدحسین_نظری

https://t.me/dirtyhandsdocumentary/64

🕊كميته صلح و محيط زيست انجمن علمي مطالعات صلح ايران؛
با همكارى مركز صلح و محيط زيست، سازمان حفاظت محيط زيست، خانه انديشمندان علوم انسانى، دانشكده حقوق دانشگاه شهيد بهشتى، مركز اطلاعات سازمان ملل متحد در تهران، پژوهشكده علوم محيطى دانشگاه شهيدبهشتى، انجمن حقوق شناسى و دبيرخانه كميته ملى حقوق بشر دوستانه برگزار ميكند:

🔵”همايش صلح با محيط زيست”🔵

🔺 سخنرانان نشست اول: صلح و محيط
زيست

🔺 مدير نشست: دكتر ضياء الدين الماسى
دكتر فرهاد دبيرى
مهندس محمد درويش
محمد مقدم

⭕️ سخنرانان نشست دوم: چالشهاى آبى و صلح

🔶 مدير نشست: دكتر هومان لياقتى
دكتر علي مشهدى
دكتر نغمه مبرقعى
دكتر حجت ميان آبادى

⏰ زمان: دوشنبه٢٠ خرداد ١٣٩٨ ساعت ١٤:٣٠ الى ١٨:٣٠

📍مكان: خيابان نجات اللهى، خانه انديشمندان علوم انسانى، سالن فردوسى

💠 انجمن مقدم پژوهشگران، اساتيد و دانشجويان را گرامى ميدارد.

#كميته_صلح_و_محيط_زيست
@ipsan

🧿 به استقبال ۱۳خرداد، روز جهانی دوچرخه برویم! 🧿

🇮🇷: @darvishnameh

✍ فردا - سوم ژوئن برابر با سیزدهم خرداد - روز جهانی دوچرخه است؛ امسال دومین سالی است که این مناسبت فرخنده در تقویم جهانی و رسمی سازمان ملل متحد ثبت شده است. دوچرخه یکی از کارآمدترین، ساده‌ترین، ارزان‌ترین، سالم‌ترین، اقتصادی‌ترین و مهم‌ترین ابزارهایی است که بشر برای مقابله با کم‌تحرکی، افسردگی، آلودگی هوا، ترافیک و سر و صدا اختراع کرده است. شهری که مردمش با دوچرخه تردد کنند، یعنی: سرزمین‌شان و هم‌نوعان‌شان را عملاً دوست دارند.

🔺 ساعت ۱۸ فردا در پارک لاله تهران جمع می‌شویم تا ضمن گرامیداشت این روز بزرگ و مبارک، نشان دهیم که تا چه اندازه، شهر، همشهری‌، طبیعت‌ و میهن‌مان را دوست داریم. امیدوارم در دیگر شهرهای ایران هم شاهد برگزاری چنین مناسبتی باشیم.

#روز_جهانی_دوچرخه
#دوچرخه‌سواری_ایمن_درشهر_حق_ماست

https://t.me/Needcyclepath/566

🔶مرد گاف‌های بزرگ

🔸 نگاهی به همه اظهارنظرهای عجیب،‌ متناقض وغیرکارشناسی رئیس سازمان حفاظت محیط زیست در 22 ماه اخیر

‌ 🔸 کلانتری گفت قوچ و میش های پیر بیشتر از جوان‌ها در گله آب می‌خورند و با توجه به بی‌آبی زیستگاه‌ها، شکار قوچ باعث می‌شود به ماده‌ها آب بیشتری برسد.‌

‌🔸کلانتری با همه وجود و تمام توان، مدافع محصولات تراریخته است و این محصول را نه برای انسان و نه برای محیط زیست خطرناک نمی داند همان کسی است که نانو تیتانیوم را که همه کارشناسان می گویند به حال تالاب و دریاچه مضر است، بی ضرر معرفی می کند‌.

🔸موضع گیری اخیرکلانتری درباره پسماندهای پتروشیمی ‌ ابتدا انکار انتقال پسماندهای پتروشیمی خوزستان به گیلان و قزوین بود‌ ابتدا گفته بود این پسماندهای پتروشیمی متعلق به گیلان و قزوین است و از جای دیگری منتقل نشده، بعدا گفت که اصلا پتروشیمی پسماند ندارد. ‌

🔸او همان کسی است که در دیدار اعضای شورای مرکزی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه امیرکبیر گفت که برای مشکل رودخانه ها باید به خدا شکایت کرد.

greenreporters.ir/?p=3780

@GreenReporters

🔺چرا باید ۱۳خرداد را گرامی بداریم؟🔺

✍ اگر حتی ۳سال پیش از من می‌پرسیدند: چند درصد فکر می‌کنی ممکن است سازمان ملل متحد برای ترویج دوچرخه‌سواری، یک روز اختصاصی را در تقویم جهانی خویش تعیین کند؟ بی‌شک پاسخم کمتر از ده درصد بود! اما خوشبختانه معجزه رخ داده و حالا ما روزی در تقویم جهانی به نام دوچرخه داریم. قدر این روز را بدانیم و فردا در هر جای ایران که هستیم، سزاوارانه و پرشمار گرامیش داشته و با ۲چرخ، خیابان‌ها را از اشغال ۴چرخ خارج کنیم.

🔹خوشحالم که در مراسم تهران، شاهد حضور #مهدی_جمالی‌نژاد، معاون وزیر کشور، #آرش_میلانی، رییس کمیته محیط‌زیست شورای شهر تهران و #مرضیه_حصاری، مدیرکل دفتر حمل و نقل عمومی و ترافیک شهری سازمان شهرداری‌ها هم هستیم تا از برنامه‌های سازمان‌های متبوع خویش برای ترویج دوچرخه‌سواری سخن گویند.

🔹دوچرخه‌سواری، نماد #ساده‌زیستی و حمایت عملی از #اقتصادمقاومتی است. امیدوارم #پیروز_حناچی هم ساعت ۱۸ فردا - ۱۳خرداد - در بوستان لاله دیده شود و در حضور شهروندان تهرانی، گرامیداشتی سزاوارانه برای ۱۳خرداد برگزار گردد.

#دوچرخه‌سواری_ایمن_درشهر_حق_ماست
#روز_جهانی_دوچرخه

🇮🇷: @darvishnameh

🔹سپاس از آنهایی که امروز می‌آیند🔹

✍ به ۱۳ خرداد رسیدیم؛ تا چند ساعت دیگر تهرانی‌های دوستدارِ ترویج فرهنگ دوچرخه‌سواری، خود را به ضلع غربی بوستان لاله می‌رسانند تا نشان دهند حقِ برخورداری از دوچرخه‌سواری ایمن در شهر تا چه اندازه برایشان مهم است. خوشحالم که #پیروز_حناچی، شهردار تهران هم به ما اضافه می‌شود - جز این هم انتظاری نداشتم.

🔹 بدین‌ترتیب، امروز ترکیب کامل‌تری از دوستدارانِ دوچرخه خواهیم داشت؛ علاوه بر مردم و گروهی از هنرمندان و اساتید نخبه کشور که همیشه مهم‌ترین رکن هستند، #مهدی_جمالی‌نژاد عزیز هم حضور دارد؛ مردی که از زمان شهرداری در اصفهان او را می‌شناسم و اینک مسوولیتی راهبردی در ترویج حمل‌و‌نقل پاک در وزارت کشور در هیبت معاون وزیر برعهده دارد؛ #سیدآرش_میلانی، مسوول کمیته محیط‌زیست شورای شهر تهران، #مرضیه_حصاری، مدیرکل حمل‌ونقل عمومی و ترافیک شهری سازمان شهرداری‌ها و ده‌ها شخصیت دیگر امروز می‌آیند تا نشان دهیم نهضتی که #کوروش_بختیاری عزیز از #اراک شروع کرد، اینک جوانه‌ها و نهال‌های متعدد داده و می‌دهد.

🔺خواهشم از همه‌ی شرکت‌کنندگان بزرگوار آن است که با توجه به قرارداشتن در ایام مبارک ماه رمضان، تمامی آموزه‌ها، موازین و حدود شرعی رعایت شده و اجازه ندهیم تا بهانه‌ای در این اجتماع انشاالله پرشکوه به دست #دوچرخه‌ستیزان افتد.
به امید دیدار در ساعت ۱۸ امروز.

#روز_جهانی_دوچرخه
#دوچرخه‌سواری_ایمن_درشهر_حق_ماست

🇮🇷: https://t.me/darvishnameh

✍ گردهمایی عصر امروز، حقیقتاً بی‌نظیر بود؛ چنین اجتماع پرشور و خودجوشی را تاکنون برای #دوچرخه‌سواری در تهران، آن هم در یک روز نیمه‌تعطیل و گرم در ماه مبارک رمضان به یاد ندارم. چقدر همه چیز خوب بود. حتی نمایندگانی از سفارت ترکمنستان، کشوری که پیشنهاد این روز را به صحن مجمع عمومی سازمان ملل متحد داده بودند، آمده بودند تا مراتب قدردانی خویش را از مردم و دولت ایران برای برگزاری سزاوارانه این مراسم اعلام کنند. باز گلی به جمال آرش میلانی، دکتر حجت و مرضیه حصاری که حضور یافتند و سپاس از حسین آخانی، آناهیتا همتی، هانا کامکار، محمد دلاوری، کوروش بختیاری، یعقوب آزاده‌دل و مهدی حسن‌زاده. افسوس که #حناچی و #جمالی‌نژاد از حضور در این اجتماع مردمی در دقیقه ۹۰ خود را محروم کردند! در حالیکه رییس سابق صدا و سیما، سردار #عزت‌الله_ضرغامی صراحتاً سوار بر دوچرخه در صفحه‌اش می‌نویسد: دوچرخه‌سواری، زن و مرد ندارد و همه باید از این حق برخوردار شوند؛ همچنان مدیرانِ اصلاح‌طلبِ دولتِ مثلاً تدبیر و امید، بیشترین تدبیرشان آن است که بهانه به دست عکاسانی از کیهان و وطن امروز و تسنیم ندهند تا صندلی‌های قدرت‌شان بیشتر دوام آورد. واقعاً متاسفم. با این درجه از شجاعت، شک نکنید که ایرانیان دیگر هرگز به اصلاح‌طلبان در هیچ انتخاباتی، آری نخواهند گفت، حتی اگر شخص #سیدمحمد_خاتمی هم تَکرار کند. نگویید که نگفتم.

#روز_جهانی_دوچرخه
#دوچرخه‌سواری_ایمن_درشهر_حق_ماست
#سه‌شنبه‌های_بدون_خودرو

🇮🇷: @darvishnameh

🔺یک فاجعه محیط‌زیستی در منطقه دشمن‌زیاری!🔺

✍ آیا سازمان جنگل‌ها در جریان نابودی صدها درخت بلوط در اثر تخریب لوله انتقال نفت - به دلیل ناشی‌گری راننده لودر - در محور #نورآباد_ممسنی به #شیراز قرار گرفته؟ آیا نمی‌توانستند دستکم با انحراف مسیر نفت، سبب کاهش آلودگی صدها هکتار از رویشگاه زاگرس شوند؟! آیا انتظار داشتید وزارت نفت دلش برای بلوط‌ها بسوزد؟!

#فاجعه_در_دشمن‌زیاری

🇮🇷: @darvishnameh

♦️چرا نهضت مخالفت با سدها، هر روز طرفداران بیشتری در جهان می‌یابد؟♦️

بخش نخست:

✍ روز یکم ژوئیه ۱۹۹۹ بیش از هزار نفر در ساحل #رودخانه_کنی‌بک در نزدیکی شهر آگوستا ایالت مِین واقع در شمال شرق ایالات متحده آمریکا صف کشیدند تا شاهد تخریب #سد_ادواردز باشند. سدی که ارتفاع زیادی هم نداشت اما طول تاج آن به ۲۸۰ متر می‌رسید. آنها که از برداشتن سد دفاع می‌کردند، قول داده بودند که شیلات نابود شده باز خواهد گشت و شهر آگوستا از مزایای امکانات ناشی از تجدید حیات و بازآفرینی ساحل رودخانه بهره‌مند خواهد شد. مخالفان سد کاملا حق داشتند، اما این تنها مردم شهر آگوستا نبودند که این تغییر را حس کردند؛ برداشتن سد ادواردز به یک لحظه بنیادین در تاریخ جنبش محیط‌زیستی و احیای رودخانه‌ها در ایالات متحده تبدیل شد. این تخریب نخستین سد برق‌آبیِ در حال کار بود و برای اولین بار بود که کمیسیون فدرال انرژی آمریکا - FERC - برخلاف خواسته صاحب سد به تجدید مجوز ادامه فعالیت سد، رای منفی داد.
اما مهم‌تر از همه، تخریب سد، سیگنالی قوی ارسال کرد برای تغییر فکر درباره چگونگی برقراری توازن بین محیط‌زیست و منافع اقتصادی. جان باروز، مدیر برنامه نیوانگلند از فدراسیون ماهی‌های آزاد آتلانتیک می‌گوید: «تخریب این سد بزرگ، نخستین تجربه و تلنگر مهم بود تا به آمریکایی‌ها نشان دهد: رودخانه‌های ما ارزش‌های به مراتب بیشتری از استفاده‌های صنعتی و برق‌آبی دارند.»
در واقع احداث این سد سبب ممانعت مهاجرت چندین گونه ماهی قزل‌آلا و شاه‌ماهی پشت کبود شد که عادتا بیش از ۴۰ مایل از اقیانوس اطلس تا رودخانه کنی‌بک و شاخه‌های آن را به منظور جستجوی مکانی برای تخمگذاری می‌پیمودند. به عنوان مثال، صید ماهی خاویار در پائین دست کنی‌بک سالانه از ۳۲۰ هزار پوند پیش از ساخت سد به ۱۲ هزار پوند کاهش یافت. علاوه بر این، مخزن سد به تدریج بدل به دپوی پساب‌ها و پسماندهای سمی ناشی از کارخانه‌های کاغذسازی و فاضلاب شهری شد - همان اتفاقی که بیم آن می‌رود در اغلب سدهای شمال کشور از جمله هراز و لاسک هم تکرار شود - الوارهای شناور از صنعت چوب در بالادست مانعی در جریان رودخانه بودند و پائین آمدن سطح اکسیژن ناشی از فاضلاب دلیل عمده کشتار ماهی‌ها شد. در سالهای دهه‌ی ۱۹۶۰ میلادی دیگر هیچکس حاضر نبود برای شنا یا ماهیگیری به رودخانه کنی‌بک برود. اما شرایط به مرور با تصویب قانون Clean Water Act از سال ۱۹۷۲ بهتر شد. بین سالهای ۱۹۷۲ تا ۱۹۹۰ ایالت مین ۱۰۰ میلیون دلار برای تأسیسات تصفیه آب و پاکسازی رودخانه خرج کرد؛ کاری که ما هنوز حتی برای تالاب انزلی و رودخانه‌های منتهی به آن نتوانستیم و یا نخواستیم که انجام دهیم. بهبودی کیفیت آب موجب اشتیاق بیشتری برای گسترش ترمیم رودخانه شد. می‌شد که به کنی‌بک امیدوار بود. اما یک مانع پابرجا ماند.
در سالهای ۱۹۸۰ تلاش‌ها برای بهبودی عبور ماهی‌ها در محدوده سد و کیفیت آب در رودخانه ادامه یافت. اگرچه بسیاری از گروه‌های محیط‌زیستی فکر می‌کردند که تخریب سد بهترین امید اکولوژیکی برای احیای کنی‌بک است، تنها تعداد معدودی پیروزی کمپین را باور می‌کردند. پیت دیدیس‌هایم، مدیر ارشد از شورای منابع طبیعی مین می‌گوید: «آن‌زمان تخریب سدها یک کانسپت عجیب و غریب بود و اغلب مردمی که ما با آنها کار می‌کردیم پیروزی ما را نمی‌دیدند.» آن‌وقت‌ها تنها گفتگو پیرامون تخریب سد در ایالات متحده در سوی دیگر کشور درباره رودخانه الوا در ایالت واشنگتن بود. (دو سد این رودخانه سالهای ۲۰۱۱ و ۲۰۱۴ برداشته شدند.)

🔹ادامه دارد ...

#پایان_دوران_سدسازی_را_اعلام_کنیم

🇮🇷: https://t.me/darvishnameh

🔺راهِ گرامی‌داشتنِ ۱۵خرداد چیست؟!🔺

🇮🇷: @darvishnameh

✍ توان تولیدِ ۳۳درصد از خاک کره‌زمین تاکنون از دست رفته است؛ اما خبر بدتر به گزارش سال ۲۰۱۹ سازمان خواروبار و کشاورزی جهان - #فائو - آن است که تا سال ۲۰۵۰، این رقم به حدود ۹۰درصد خواهد رسید.

🔹یادمان باشد: خاک‌ها یکی از بزرگترین هم‌پیمانان ما برای رساندن گرسنگی به صفر هستند. بدون آنها بخش بزرگی از خوراک انسان‌ها از کجا خواهد آمد؟ ما باید از خاک‌هایمان مدبرانه‌تر حفاظت کنیم. شخم در جهت شیب، کشاورزی در دامنه‌های بیش از ۱۵درصد، تجاوز به رویشگاه‌های جنگلی و مرتعی به بهانه تولید بیشتر اقلام زراعی، باغی یا گوشت قرمز، در حکم چراغ سبز نشان‌دادن به یک خودکشی جمعی است.
🔹بیاییم روز جهانی محیط‌زیست - ۱۵خرداد - را که پیشنهاد نامگذاری‌اش در اجلاس ۱۹۷۲ استکهلم سوئد توسط یک هیات ۵نفری، از جمله نماینده ایران - #اسکندر_فیروز بزرگ - داده شد، سزاوارانه‌تر و فارغ از شعار گرامی داریم.

🔹 من اگر جای رییس‌جمهور این کشور بودم، با افتخار در چنین روزی به دیدن اسکندر فیروز می‌رفتم و از این مرد بزرگ و افتخار ایران در جهان تا زنده است، قدردانی می‌کردم. افسوس که ما فقط متخصصی بی‌رقیب در سوزاندنِ فرصت‌ها هستیم و آنگاه برای جبران، خیابانی را پس از مرگ فیروز به نامش خواهیم کرد! اما چرا تا زنده است، چنین نکنیم؟!

#بزرگداشت_محیط‌زیست_بزرگداشت_فیروز_است
#روز_جهانی_محیط‌زیست

https://instagram.com/p/BySbCBZA7_I/?igshid=u5hpopeqznjp

🔹امیدم به مانلی‌هاست ...🔹

✍ #مانلی عاشق طبیعت است؛ آرزویش این است که در ایران بزرگ‌ شده و فرصت حراست و نجات محیط‌زیست وطنش را بیابد. عاشق طبیعت‌گردی و دوچرخه‌سواری است. شاگرد مکتب #مدرسه_طبیعت است و در حال حاضر عضو کودک #انجمن_کندو است که در زمینه آلودگی هوا فعالیت دارند.

♦️مانلی و خانواده‌اش در #روز_جهانی_دوچرخه، خود را به بوستان لاله رسانده بودند ... با وجود چنین سبزاندیشانی، مگر می‌شود به آینده ایران بدگمان ماند؟

#روز_جهانی_محیط‌زیست_گرامی‌باد

🇮🇷: @darvishnameh

🔹چگونه سدی که سازندگانش درخواست تمدید فعالیت ۵۰ساله آن را داشتند، تخریب شد؟!🔹
🔻بخش دوم:

✍ در سال ۱۹۹۱ صاحبان #سد_ادواردز، تقاضای تمدید مجوز برای ۵۰ سال به منظور ادامه فعالیت سد را ارایه دادند. ائتلاف شکل‌‌گرفته جدیدی برای حفاظت از رودخانه کنی‌بک درصدد متقاعد کردن کمیسیون فدرال انرژی برآمد تا از صدور این مجوز جلوگیری کند. این ائتلاف متشکل از سازمان غیرانتفاعی رودخانه‌های آمریکا، فدراسیون ماهی‌های آزاد آتلانتیک، شورای منابع ملی ایالت مین و سازمان غیرانتفاعی Trout Unlimitedبود. اندرو فالوند، رئیس ارشد سازمان Water Foundation می‌گوید: «مردم نه تنها به مرور به این فکر افتادند که تخریب سد چه مزایایی برای ماهی‌ها دارد، بلکه نیز چه منافعی برای شهری دارد که رودخانه آزادانه از میان آن عبور کند.»
هرچند ائتلاف نامبرده استدلال‌های محکمی برای تخریب سد داشت. اما تعطیل کردن یک سد برق‌آبی در حال کار به‌خاطر ماهی‌ها تاکنون در ایالات متحده آمریکا سابقه نداشت. از همین رو، نخست کمیسیون فدرال انرژی پیشنهاد خود را مبنی بر تجدید مجوز سد اعلام کرد. علاوه بر این، طرفداران سد ادعا می‌کردند که تخریب این سد بسیار گران خواهد بود و به فرسایش ساحل رودخانه، سیل‌های بیشتر در پائین‌دست و کم‌ارزش شدن املاک در امتداد رودخانه منجر خواهد شد - مثلاً در مورد سد گتوند هم برآوردها حاکی از آن است که حذف سد، سه برابر ساخت آن هزینه خواهد داشت - اما سرانجام در سال ۱۹۹۷ پس از افزایش فشار مخالفان سدسازی و ارایه استدلال‌های فنی در هفت‌هزار برگه، کمیسیون فدرال انرژی به رد تمدید مجوز رأی داد و دستور تخریب سد را صادر کرد. فعالان کمپین تخریب سد از خود بی‌خود شده بودند، درحالی‌که صاحبان سد در سراسر کشور شوکه شدند! این نخستین بار بود که کمیسیون از قدرت خود برای رد مجوز برخلاف خواسته صاحبان سد استفاده می‌کرد. این تنها حکم کمیسیون نبود که پیشگامانه محسوب می‌شد. بلکه نیز نخستین بار بود که یک سد روی جریان اصلی یک رودخانه و نه روی شاخه کوچکتری از آن برداشته می‌شد. سرانجام تخریب سد ادواردز در ژوئیه ۱۹۹۹ به شانسی برای آگوستا در راستای بازسازی ارتباطش با رودخانه تبدیل شد. مردم آگوستا مانند بسیاری از شهرهای نیوانگلند در آن دوران، بیش از صد سال پشت به رودخانه کرده بودند. اما اینک در روز تخریب سد جشن گرفته و تی‌شرت‌های یادگاری را در حضور خبرنگارانی که از همه دنیا آمده بودند، به تن کرده و به علاقه‌مندان می‌فروختند.
به محض اینکه سد تخریب شد، رودخانه جان گرفت. ماهی‌ها فورا به زیستگاهی به‌طول ۱۸مایل بیشتر دسترسی پیدا کردند. ماهی‌های خاویار آتلانتیک از محل سابق سد عبور کردند و به‌زودی نیز شاه‌ماهی پشت‌کبود به رودخانه بازگشت. در عرض یکسال می‌شد فک‌ها را دید که شاه‌ماهیها را تعقیب می‌کنند و با شاه‌ماهی‌ها همه جانورانی که از آنها تغذیه می‌کردند - سمورهای آبی، خرس‌ها، مینک‌ها، عقاب‌های سرسفید، عقاب‌های ماهیگیر و حواصیل‌های آبی- نیز بازگشتند. اما بهترین نشانه برای احیای اکوسیستم، افزایش حشرات آبزی مانند یک‌روزه‌ها و بهاره‌ها بودند که نشانی از بهبودی کیفیت آب داشتند.‌
حالا همه به آب زده‌اند؛ اغلب قایق‌رانان و پاروزنان. مرکز شهر به استفاده بیشتر از رودخانه پرداخته. ساختمان‌ها که بازسازی شده‌اند اکنون از رودخانه به عنوان فاکتور مطبوعی استفاده می‌کنند. رودخانه حقیقتا باز به زندگی برگشته، هم برای انسان‌ها و هم برای طبیعت.
البته موفقیت تنها در آگوستا خاتمه نیافته. حذف سد ادواردز تلاش‌هایی برای پرداختن به مانع دیگری در بالادست رودخانه-سد فورت هالیفاکس - را شعله‌ور کرد. پس از ۸سال، این سد هم در سال ۲۰۰۸ حذف شد و زیستگاه دیگری برای ماهیهای بومی را گسترش داد و برای نمونه شمار شاه‌ماهیهای پشت‌کبود را از ۷۸ هزار در سال ۱۹۹۹ به ۵٬۵ میلیون در سال ۲۰۱۸ رساند.‌

🔻ادامه دارد ...

#پایان_دوران_سدسازی_را_اعلام_کنیم

🇮🇷: https://t.me/darvishnameh

🔺آرزو‌هامان را فراموش نکنیم حتی اگر بیش از نیم‌قرن انتظار کشیده باشیم!🔺

🇮🇷: @darvishnameh

✍ یکی از دلایل اُفت انگیزشی نسل جوان، به ویژه در حوزه‌های کنشگری از جمله در محیط‌زیست، عجله برای رسیدن به پیروزی، آن هم از نوع تمام و کمال است؛ رخدادی که اغلب چون محقق نمی‌شود، سبب افزایش ناامیدی، رهاکردن، انفعال و افسردگی می‌شود. خواستم اشاره کنم به اینکه چند روز دیگر در دانشگاه شیکاگو آمریکا قرار است جلسه دفاع از رساله دکترای خانم مرلین وب برگزار شود که نخستین جلسه دفاعیه‌ی او مربوط می‌شود به یک سال پس از تولد نگارنده، یعنی سال ۱۹۶۷ میلادی! داستان این بانوی آهنین و ۷۶ساله را بخوانید تادریابید صبوری‌های پیش از او، جملگی سوء‌تفاهم بوده! امید و اراده یعنی: مرلین وب، بقیه فقط اداشو درمی‌آورند!😊

#مرلین_وب_الهه_امید

https://t.me/FarnazSeifi/81

🔺در اصفهان چه خبر است؟!🔺

🇮🇷: @darvishnameh

✍ درحالیکه حجم آب در پشت سد زاینده‌رود به حدی رسیده که دستکم در طول ۲۴سال گذشته بی‌سابقه بوده است و در حالیکه به نوشته تارنمای جهادکشاورزی استان، حقابه‌ی اختصاص یافته در یک سال نرمال فقط به بخش کشاورزی استان از رقم باورنکردنی ۷.۵ میلیاردمتر مکعب هم می‌گذرد! چگونه ممکن است همچنان در سال آبی جاری که به مراتب وضعیتی بهتر از یک سال نرمال دارد، نتوان حدود ۱۷۰ تا ۱۸۰ میلیون مترمکعب حقابه تالاب ارزشمند گاوخونی را تامین کرد؟! واقعاً چرا می‌خواهند باز زاینده‌رود را در پایان خرداد بر روی اصفهان ببندند و چرا بین ۲ تا ۳درصد از این آب را به تاب‌آوری دوباره گاوخونی اختصاص نمی‌دهند؟! همه‌ی آنهایی که در اصفهان دل‌شان واقعاً برای طبیعت وطن می‌سوزد، باید شجاعانه، صادقانه و مصرانه مطالبه نخست‌شان اختصاص حقابه گاوخونی، مقدم بر کشاورزی و صنعت باشد. واقعاً تاسف‌آور است که حتی حقابه صنعت از آب زاینده‌رود، بیش از ۲برابر حقابه گاوخونی است! چرا؟

#حقابه_گاوخونی_مقدم_بر_کشاورزی‌و‌صنعت

https://twitter.com/darvish100/status/1136326861569560577?s=09

🔺بخش سوم و پایانی از نهضت سه‌گانه حذف سد در ایالات متحده آمریکا و پیامش در ایران!🔺

🇮🇷: @darvishnameh

✍ بدین‌ترتیب، حذف سدهای دیگر خارج از ایالت مین ادامه پیدا کرد. از زمانی که #سد_ادواردز تخریب شد، سالانه پنج سد دیگر نیز در سراسر آمریکا حذف شدند. شمار آنها در سال گذشته ۸۰ عدد بود. در مجموع پس از تخریب ادواردز تاکنون ۱۱۰۰ سد حذف شده‌اند. البته بسیاری از آنها سدهای کوچک بوده‌اند، اما پروژه‌های قابل توجه دیگری مانند دو سد رودخانه الوا در ایالت واشنگتن تاکنون از بزرگترین پروژه حذف سد در دنیا محسوب می‌شوند. در طول دو دهه گذشته همه جا در اذهان عمومی تغییری در زمینه سدها در حال بوقوع پیوستن است. ایمی سورز کوبر، مدیر ارتباطات American Rivers می‌گوید: «این دیگر موضوعی نیست که فقط کنشگران محیط‌زیست به آن بپردازند. حذف سد در بسیاری موارد به دلایل اقتصادی و امنیت عمومی انجام می‌شود.» شمار زیادی از پروژه‌ها نیز در پیش رو هستند، چشم‌ها همه به رودخانه کلمث (جنوب ارگون و شمال کالیفرنیا) با برنامه حذف ۴ سد در سال ۲۰۲۱ خیره شده که عظیم‌ترین برنامه حذف سد و احیای رودخانه در دنیا به شمار می‌رود. مخالفان حذف سد عقیده ندارند که ما نیاز به تخریب همه سدهایمان داریم، ایالات متحده دارای بیش از ۹۰ هزار سد است و بسیاری از آنها هنوز وظایف مهمی برعهده دارند. اما هر جا که از دو دهه پیش سدی حذف شده، نشان داده که نتایج محیط‌زیستی از آن بی‌نظیر بوده‌اند و مهم‌تر آنکه دیگر سدی جایگزین سد تخریب‌شده نشد. گربر می‌گوید: «هیچ راهی سریعتر و موثرتر برای بازگرداندن زندگی به یک رودخانه جز حذف سد وجود ندارد. از این‌رو ما ۲۰ سال بر آن تمرکز داشته‌ایم. این یک بُرد برای دلایل محیط‌زیستی، امنیت عمومی و رفع مسئولیت صاحبان سد است.» و کوبر اضافه می‌کند: «حذف سدها درواقع حماسه‌ای درباره مردمی‌ است که رودخانه‌های خود را مطالبه می‌کنند.» و این حماسه با تخریب سد ادواردز آغاز شد.

https://therevelator.org/edwards-dam-removal/

🔹 خواننده عزیز #روزنامه_شرق!
سد ادواردز، ارتفاع کمتر از ۱۰ متر داشت، با این وجود، نگاه کنید که چه خسارت بزرگی به محیط‌زیست منطقه وارد کرد و مردم بعد از تخریبش تا چه اندازه مسرور شدند. حالا بهتر می‌شود ژرفای فاجعه و تغییرات مهیب در بوم‌سازگان طبیعت ایران ناشی از ساخت بیش از ۶۵۰سد با ارتفاعی به مراتب ده‌ها برابر سد ادواردز را درک کرد. نمی‌گوییم سدهایی را که ساختید، تخریب کنید؛ اما لااقل بس کنید این روند بی‌مهابای ویرانی رژیم آب‌شناختی رودخانه‌ها و طبیعت ایران را و به بهانه سیل غیرعادی نوروز ۹۸، دوباره پروژه‌های جدید برای گرم‌نگه داشتن این تجارت سیاه برای خود فراهم نکنید.
همین و تمام.

#پایان_دوران_سدسازی_را_اعلام_کنیم

🔺با تفکری که اصفهان را به روز سیاه نشاند، بیشتر آشنا شوید!🔺

1️⃣ این هشتادثانیه را تماشاکرده و در محتوایش خوب دقت کنید؛ ممکن است عین فاجعه‌ی رخداده در #اصفهان و #یزد، در #سمنان هم تکرار شود؛ اگر هشیارانه عمل نکنیم.

2️⃣ اگر امروز امامان جمعه در #بندر_دیر و #بندر_انزلی خود را انتقال‌دهنده‌ی نگرانی‌های مردم به فن‌سالارانِ طبیعت‌ستیزی می‌بینند که نمی‌خواهند زادگاه‌شان به جهنم دیگری به نام #عسلویه بدل شود؛ دقیقاً ریشه در همین زنهارِ تاریخی دارد.

3️⃣ خاکِ سیاهی که بر اصفهان پاشیده شد، حاصل تفکر مدیرانی است که می‌خواستند برخلاف واقعیت‌ها و توانایی‌های بوم‌شناختی، اصفهان را به قطب کشاورزی و صنعت آب‌بر و ناپایدار بدل کنند. آگاه باشید که هنوز هم عقبه‌ی فکری آن جریانِ نادان، آزمند، متحجر و تمامیت‌خواه درپی فرافکنی مشکلات استان به خوزستان، چهارمحال‌و‌بختیاری، یزد، کاشان و ... است.

4️⃣ برای اینکه اصفهان دوباره #نصف‌جهان شود؛ مطالبه‌ی نخست مردمِ هوشمند، شجاع و سبزاندیشِ دیار زنده‌رود باید: اختصاص حقابه‌ی محیط‌زیست، مقدم بر کشاورزی و صنعت باشد.

#راه_توسعه_اصفهان_از_کشاورزی‌و‌صنعت_نمی‌گذرد

🇮🇷: @darvishnameh

🔺اینجا عمارت است؛ عمارتی برای آلودگی، بیماری، مهاجرت و مرگ!🔺

🇮🇷: @darvishnameh

✍ کمتر کسی است که از محور تهران/هراز عبور کرده و یکی از عظیم‌ترین کوه‌های زباله کشور در بالادست #رودخانه_هراز منتهی به شهرستان #آمل را زیارت نکرده باشد! نام این محل #عمارت است و همانگونه که می‌بینید ده‌ها سال است که شیرابه‌ی این عمارتِ افیونی بی‌مهابای فرداها دارد به سمت رودخانه هراز در جایی که مخزن سد بزرگ هراز قرار دارد، منتهی می‌شود. گفتنی آنکه چند روز پیش، #مسعود_تجریشی، معاون انسانی سازمان حفاظت محیط‌زیست در قسمت نهم از مستند #دست‌های_آلوده، پرده از رازی بزرگ برداشت! اینکه قرار است بخشی از همین آب آلوده، تغییر مسیر داده و به شرب مردم تهران اختصاص یابد! شاید اینک این خبر سبب شود تا واقعاً فکری به حال عمارت شود! نه؟ هیچ از خود پرسیده‌ایم که چرا همه‌ی دولت‌های پس از انقلاب در مدیریت زباله و پسماند به دلیل کمبود اعتبار عاجز مانده‌اند تا کیفیت منابع آب کاهش یابد؛ اما در تامین سی‌برابر این رقم برای ساختن سدهای بیشتر، نفس کم نیاورده‌اند؟!

♦️با سپاس از @koohiran در اینستاگرام

https://t.me/darvishnameh/8149