✅چهل سال پس از انتشار آزادی حیوانات!✅
پروفسور پیتر سینگر اخیراً به مناسبت چهلمین سال انتشار کتاب مشهور و تاریخ سازش "آزادی حیوانات" در موزه تاریخ طبیعی وین به ایراد سخن پرداخته و کوشیده تا به تحلیل نظرات ارسطو، آکویناس، دکارت، دیوید هیوم و کانت در باره "رنج حیوانات" بپردازد.
وی می گوید: تا اواخر قرن هیجدهم میلادی، در اروپا جایگاهی برای حیوانات وجود نداشته و مکاتب فکری موجود نسبت به آنها بی رحم بوده است. اما با ظهور مکتب فکری جدیدی به نام "فایده گرایی" توسط جرمی بنتام، آموزه ای شکل گرفت که مطابق آن، اخلاق صرفا متوجه افرادی نیست که سخن می گویند یا توانایی عقل ورزی دارند؛ بلکه متوجه همه جاندارانی است که بتوانند درد و رنج را احساس کنند. درواقع هر جانداری که بتواند درد و رنج را احساس کند، دیگر نباید به آن به مثابه وسیله ای برای رسیدن به هدف نگریست و نمی توان درد و رنج آنان را به این بهانه نادیده گرفت که نمی توانند حرف بزنند یا تعقل کنند.
و این همان باور دیوید هیوم از اندیشمندان موسوم به عصر روشنگری هم هست که اعتقاد دارد: بی تفاوتی نسبت به رنج و درد حیوانات، در شمار بدترین رذیلت های اخلاقی بوده و نشانه انحطاط اخلاقی در آن جامعه است.
پیتر سینگر، هم اکنون استاد اخلاق زیستی دانشگاه پرینستون آمریکاست و به نظرم حتما باید از سردبیر روزنامه ایران برای انتشار این گزارش تحلیلی ارزشمند، سزاوارانه قدردانی کرد.
🔴 شما خواننده عزیز درویش نامه هم لطفا صفحه ۱۵ شماره ۶۲۵۷ روزنامه ایران را بخوانید و در آرشیوتان محفوظ نگاه دارید.
شاید اگر چنین روشنگری هایی در جامعه امروز ایران بیشتر رخ می داد، اینک و تاکنون ما همچنان از فقدان قانون منع حیوان آزاری در بین کتاب قطور قوانین خویش، شرمسار نبودیم! بودیم؟
#پیتر_سینگر
#آزادی_حیوانات
#روزنامه_ایران
@darvishnameh
پروفسور پیتر سینگر اخیراً به مناسبت چهلمین سال انتشار کتاب مشهور و تاریخ سازش "آزادی حیوانات" در موزه تاریخ طبیعی وین به ایراد سخن پرداخته و کوشیده تا به تحلیل نظرات ارسطو، آکویناس، دکارت، دیوید هیوم و کانت در باره "رنج حیوانات" بپردازد.
وی می گوید: تا اواخر قرن هیجدهم میلادی، در اروپا جایگاهی برای حیوانات وجود نداشته و مکاتب فکری موجود نسبت به آنها بی رحم بوده است. اما با ظهور مکتب فکری جدیدی به نام "فایده گرایی" توسط جرمی بنتام، آموزه ای شکل گرفت که مطابق آن، اخلاق صرفا متوجه افرادی نیست که سخن می گویند یا توانایی عقل ورزی دارند؛ بلکه متوجه همه جاندارانی است که بتوانند درد و رنج را احساس کنند. درواقع هر جانداری که بتواند درد و رنج را احساس کند، دیگر نباید به آن به مثابه وسیله ای برای رسیدن به هدف نگریست و نمی توان درد و رنج آنان را به این بهانه نادیده گرفت که نمی توانند حرف بزنند یا تعقل کنند.
و این همان باور دیوید هیوم از اندیشمندان موسوم به عصر روشنگری هم هست که اعتقاد دارد: بی تفاوتی نسبت به رنج و درد حیوانات، در شمار بدترین رذیلت های اخلاقی بوده و نشانه انحطاط اخلاقی در آن جامعه است.
پیتر سینگر، هم اکنون استاد اخلاق زیستی دانشگاه پرینستون آمریکاست و به نظرم حتما باید از سردبیر روزنامه ایران برای انتشار این گزارش تحلیلی ارزشمند، سزاوارانه قدردانی کرد.
🔴 شما خواننده عزیز درویش نامه هم لطفا صفحه ۱۵ شماره ۶۲۵۷ روزنامه ایران را بخوانید و در آرشیوتان محفوظ نگاه دارید.
شاید اگر چنین روشنگری هایی در جامعه امروز ایران بیشتر رخ می داد، اینک و تاکنون ما همچنان از فقدان قانون منع حیوان آزاری در بین کتاب قطور قوانین خویش، شرمسار نبودیم! بودیم؟
#پیتر_سینگر
#آزادی_حیوانات
#روزنامه_ایران
@darvishnameh